Ο τόνος κάνει τη μουσική. Βαυαρική, και ουχί βαρβαρική ρήσις. Στο λιανό είναι εύκολον να το ξεσκονίσεις. Αλλά επειδής αυτοί ήντουνε και φιλέλληνοι, μάλλον το επηγαίνουσι σε πιό πυθαγόρια φάσις.

Τί θες να πείς, ρε καρντάσι? Σε ποιόνε μιλάς? Το αναγνωρίζουσι το θέματο οι αλλοινοί, ή κάνεις πρεμιέρα με κόκκινα χαλέα κι εντεκάποντες γόβες με το βυζί απόξω? Απασχολεί κανέναν η αναπηρία σου, ή που ζητάς το επίδομα, κι αφού δε στο εδώσανε στον ΙΚΑ, απευθύνεσαι στον Άκη των κατατρεγμένων?

Άμα και γράφεις δηλαδής, θα τις εδώσεις τις ανάσες? Όχι στον γκαντέμη που σε διαβάζει, αλλά στον αισιόδοξο που θα σε συλλαβίσει. Που θα πει, τα λόγια σου δικά μου. Κι άμα και πρέπει να το κάνει σε μονόλογο, ανεβασμένος στην προσωπική του σκηνή του δράματου, τί διάολο τονε λες να ανασάνει?

Θα ήθελα να κάνω ένα παιδί, να του γράφει τα όνειρα ο Δημήτρης Υφαντής, και τις καλημέρες ο Μιχαήλ Μαρμαρινός.

Νά’ χει μια μάνα στο τραγούδι, δυο αλήτες στο μπαλκόνι και τον κύριο Τσανς στο μαξιλάρι. Εγώ, λέει, θα του μάθαινα τις ανάσες.

Θα με πεις τώρα, και τα λευκά wordόχαρτα κάμνουσι ιδέες και ιστορίες και σκηνοθεσίες με μουσικές. Να κάμνουσι και ανθρώποι όμως. Ναι?

Το όνειρο του πολεμιστή

Στου δράκου την καμπούρα
πάνω στης ράχης το φτερό
στ’ άγρια τα κάστρα πολεμάω
κι έτσι τους χρόνους μου μετρώ.

Φτιάχνω φαρέτρα μαύρη
απ’ της νύχτας τα μαλλιά
πάνω στης γης τ’ αλάτι γράφω
και τραγουδώ με τα σκυλιά.

Την κούπα μου γεμίζω,
κερνάω το φίδι για να βγει
όρθιος στον ήλιο να γρικάω,
στον ουρανό του αετού η κραυγή.

Δημήτρης Υφαντής.

There is no Dark Side of the Moon really. In fact it is all Dark.

Ενα από τα πρώτα τραγούδια που έγραψα όταν έπιασα την κιθάρα. Και ένα από αυτά που θα με συντροφεύει μέχρι τα γεράματα (να φτάsουμε πρώτα με τούτους που χουμε μπλέξει )

Καλό βράδυ σε όλους

Αλλά μερικά πραγματάκια απλά δεν είναι για φλώρους.Τι να κάνουμε τώρα..

Να βρε παιδί μου.
Πως το λέγαν οι Σπαρτιάτες να δεις...
Αει γεια σου.Τα τόξα είναι για τους φλώρους.Ε όχι ακριβώς έτσι,αλλά η κεντρική ιδέα αυτή είναι.
Έτσι και το πανί.Καμμιά σχέση με τις κυλότες.Εκτός αν δεν το κατέχεις.

Και σας μιλάει πατερούλης τώρα ε?
(γεια σου ρε Σόφιους Ντ' αρτανιάνιους,γι' αυτό σε γουστάρω)

Εε, μερικές φορές ξέρουν που πάνε τα λεφτά.
Εκεί που δεν φθονείς.Εκεί που υγραίνεται το μυαλό, και το διαολεμένο αλάτι σε κάνει να θες να ρουφήξεις κάλιο με το καλαμάκι την επόμενη μέρα.
Σε ροκ έκδοση:

http://www.youtube.com/watch?v=mYKTXsRLY9Y

Άλλες φορές πάλι το θες σε κλασική εκδοχή το πραγματάκι.
Κάτι σαν τον Οδυσσέα με τις σειρήνες...
Αλλά προς θεού..αυτόν στο κάτω βιντέακι μη τονε δέσουμε στο κατάρτι.
Τους ..συντρόφους του τους έχει ήδη φάει η χάρυβδη.Ή πίνουν κάπου μπύρες.
Να δείτε:

http://www.youtube.com/watch?v=k_ZXmr8pmrs

Από κάτω θα δούμε τώρα πως ένας παπάρας με κοστούμι ανεβαίνει σαν τον πίθηκο κάνοντας φιγούρα,βασισμένος στο γεγονός ότι κάτι μαγγίτες από κάτω του χτυπάνε κόχη, σε σκάφος δεκάδων τόνων, χρησιμοποιώντας το βάρος από τα @.....@ τους.
Ιδού:

http://www.youtube.com/watch?v=y4loB_UGxw8

Και για να το φέρουμε το πραγματάκι στα μέτρα μου..πάρτε κι λενα τελευταίο βιντεάκι:

http://www.youtube.com/watch?v=l7EktV5FYGk

Επ' αυτού...αν εξαιρέσεις ότι :

α. έχει παρασφίξει το μπουμβάνγκ λίγο περισσότερο απ' ότι πρέπει.

β. έχει ξεχάσει να τριμάρει το πανόσκοινο της μάτσας και κάνει ρυτίδες στην άκρη της.

γ. Φοβάται λιγουλάκι, να φερμάρει τη σκότα και χάνει μονίμως 10 μοίρες αέρα.

δ. Γλυστράει λίγο ο κώλος του στα πατήματα της γάστρας.

και

ε.Είναι ...νιάτο ο πούστης(με την καλή την έννοια ε.. )

...καλά το πάει για αρχάριος το lazerάκι.

Με τρία Norgesic ένα voltaren "σάντουιτς" ίσως να τον είχα και σήμερα(καλά ντε,σχεδόν)

Πριν 15 χρόνια θα του 'ριχνα ένα μπράτσο χαλαρά.

Πριν 20 θα του συνιστούσα να προσαρμόσει εξωλέμβια.

Αλά τι να το κάνεις.. Μπαταλέψαμε και μας λένε και πατερούληδες..(και ΚΑΛΑ κάνουν..χαχαχα)

Αφιερωμένο στο φίλο μου τον Dsm και τη γκλίτσα του.
Στον φίλο μου τον Νικόμαχο και στο αστρόπλοιο των Πλειάδων.
Στη Σοφί που έχει την ίδια ηλικία με τη μικρή μου αδελφούλα.
Και φυσικά στον Italo που διδάσκει όλους μας πως να ξαναφέρουμε σε λογαριασμό τούτη τη γειτονιά.

Καλό βράδυ σε όλους σας

ΥΣ: Αυτό το πατρόν, με το κείμενο από πάνω και το βιντεάκι από κάτω το στραπατσάρισα αρκετά αλλά ..ξύδι.

Διότι δεν απευθυνόμαστε σε αθρώποι, αλλά σε αυτιά. Σήμερα που χου, άκουσα μιαν ανακοίνωση της ΔΕΗ, γιατί λέει, μια ανάπηρη ψόφησε, επειδής της κόψανε το ρεύμα, γιατί δεν είχε πλερώσει τον ετηδέ. Ο ετηδές, δεν ξέρω αν και είναι ο νταβατζής του μαχαλά εκεί χάμω, κι εξίσου δεν γνωρίζω, αν η σχέση του με την ΔΕΗ είναι μπέσα.

Ξέρω που η ανάπηρη ψόφησε, και που ο Loverboy το είχε πει με ευγενικό τρόπο, πριν από λίγα χρόνια: Δεν πεθαίνουνε. Τον Loverboy τον εκάμναμε υπουργό της παιδείας και την ανάπηρη ψοφήμι. Και μη μου πει καμμιά λούγκρα, που μόνο τα ζωντανά ψοφάνε για να καταλήξουσι ψοφήμια, ενώ οι αθρώποι πεθαίνουνε σε πτώμα.

Εδώ το πράγμα έχει ξεχωρίσει σαφώς, δεν χωρά κουβέντες και κριτικές, Δαρβίνους κι άλλους του τύπου κομπλεξικούς και κοσμογυρισμένους.

Αθρώποι είναι αυτοί που κάμνουσι κουμάντα. Ο ετηδές, ο Loverboy, η ΔΕΗ, ο λάμδαντεβέλοπμεντ, ο γιούρομπανκ, ο Αττικηςοδός κι ο Αντώνης. Μόνο αυτοί γίνονται πτώματα στο flatline. Οι υποδέλοιποι γίνονται ψοφήμια.

Και κοίτα τώρα, για να μην μου λες που τα βγάζω από την κοιλιά μου:

«Θα θέλαμε πρωτίστως να εκφράσουμε τα ειλικρινή συλλυπητήρια στην οικογένεια της εκλιπούσας. Σχετικά με δηλώσεις σε ΜΜΕ, ότι το τοπικό Κατάστημα της ΔΕΗ στα Χανιά γνώριζε για την κατάσταση της υγείας του καταναλωτή, σας γνωρίζουμε ότι:...............»

Αυτό είναι το ξεκίνημα της ανακοίνωσης της Δεής για την ανάπηρη που ψόφησε. Που δηλαδής, δεν ψόφησε καν. Απλά έπαψε να καταναλώνει...

Θέλουμε να σηκώσουμε τις παλάμες και να μουντζώσουμε τις μάπες μας, επειδή ανήκουν στο "είδος" των ανθρώπων.

Κατάλαβες τώρα, γιατί ρωτάω συχνά τους βλάκες, αν έχουν δικαίωμα ψήφου?
Ρητορική ερώτηση κάνω.Ξέρω ότι έχουν.Δεν πρόκειται να τους το αφαιρέσουν ποτέ.Χάριν αυτών, των οποίων η εφυϊα τους έχει ημερομηνία λήξης.Ξέρεις, λήγει κάθε 4 χρόνια και ανανεώνεται για άλλα 4.

Το ξέρουν οι κυβερνώντες και για αυτό κάνουν εκλογές κάθε 4 χρόνια.Σκληρή άποψη.Αληθινή όμως.Δεν εξηγείται αλλιώς, όταν επί 4 χρόνια, τους βρίζεις, τους μουτζώνεις, τους απειλείς, διαδηλώνεις και όταν έρθει η ώρα τους ξαναψηφίζεις.

Μα πόσο μαλάκας είσαι τελικά ρε άνθρωπε?

Ξέρεις ρε Κρητικέ και το άλλο?
Μετά από κάποια χρόνια διαμάχης με την βλακεία, αποκτάς μια τρόπον τινα, εβδόμη αίσθηση.Τον ανθίζεσαι τον βλάκα σχεδόν αμέσως.Σε πραγματικό χρόνο.

Είτε από το πως θα μιλήσει, είτε από το πως θα γράψει, τι θα πει, πόσο θα το υποστηρίξει, τι σχήμα παίρνει το πρόσωπο όταν λέει μαλακίες, ( ναι αλήθεια σου λέω.Παρατήρησε τις εκφράσεις ενός βλάκα, όταν επιμένει στη μαλακία που σου λέει ), πάντα υπάρχει τρόπος να τον καταλάβεις αμέσως.Δεν μπορεί να σου κρυφθεί βρε αδελφέ, πως να το κάνουμε!

Εφαγες χρόνια στη μάπα την βλακεία.Εμαθες πλέον να την ξεχωρίζεις ενστικτωδώς, να διακρίνεις τον κομιστή της, από μίλια μακρυά.Και δεν κάνεις λάθος.Ποτέ.

Ψόφησε η γυναίκα γιατί ήταν απλήρωτος ο λογαριασμός του ηλεκτρικού.Εχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης για αυτό, ο βλάκας της καθημερηνότητας.Αυτός που συναντάμε παντού,Σε όλα τα επαγγέλματα, σε όλες τις κοινωνικές τάξεις.Ο ίδιος βλάκας ευθύνεται για τα παιδάκια που πέφτουν νεκρά από τις ισραηλινές οβίδες, τις γυναίκες που βιάζονται στην Ινδία και αυτές που "καλοπερνάνε" στο Ισλαμ, τα άλλα παιδάκια που ψοφάνε από την πείνα και τις αρρώστιες στην Αφρική κ.λ.π.

Τι κάθομαι και σου λέω τώρα!!!
Τα έχουν πει κι άλλοι πριν από μένα.Τα λένε χρόνια.Ε, και?
Στην τετραετία πάνω λήγει η εφυϊα, πάει τα ξεχνάει όλα ο μαλάκας.Και να πάλι οι μπλέ, οι πράσινοι, ο Ομπάμιας, η Μερκέλα, στο σβέρκο της ανθρωπότητας.

Και πιάνεις τον εαυτό σου να σκέπτεται πως είναι δυνατόν!
Ρε, λες μονολογώντας, μπας κι έχει δίκιο αυτός ο παλαβός ο Νταίηβιντ Αϊκυ?

Σαν που γεμίζεις ένα φαρμακείο φάρμακα, γιατί κατέφτασεν καινούργιο κουτάβι στο σπίτι. Να λες δηλαδής, που έχω επίγνωση της φάσις που παίζει, λαμβάνω τα μέτρα μου κι αγαπάω με ασφαλή ασφάλεια.

Αλλά αυτά που σε λέω, επαίξασι εις το παρελθόν 1988. Εις το εντελώς παρόν 2014, την εψάχνωμεν με τις γάζες. Σε λωρίδες. Είτε και αφορούνε σε ελλείψεις το νοσοκομείων του ελληνικού κόσμους, είτε και αφορούνε σε εξαλείψεις του παλαιστινιακού κόσμους.

Δε γαμιέται? Το πρόβλημα του αθρώπου είναι στη γάζα. Άμα και ψοφάς, η γάζα είναι ίδια. Ευρωπαική ή μεσανατολίτικη. Ή Ταν, ή εντός Του. Νοσοκομείου.

Μα τα μικρά παιδιά, τραγουδούσαν με αγάπη στην καρδιά.

Για τον πόλεμο κινούν, νίκης λόγια τραγουδούν, σπίθες απ'τα μάτια τους πετούν. Μάχες αίμα και κακό και στο όλο φονικό, ξέχασαν γιατί πεθαίναν, τι ζητούν.

Μα στα μικρά παιδιά, το χαμόγελο είχε σβήσει τώρα πια.

Νίκησε η μια φυλή, πήρε όλα τα καλά, πρέπει να ναι ευτυχισμένοι τώρα πια. Που μπορούν και τρων καλά, πάνω σ'άλλα πτώματα, μα και στους δικούς τους, τους νεκρούς.

Μα τα μικρά παιδιά, αν τους νεκρούς γονείς του ψάχνουνε να βρουν, μίσος την καρδιά τρυπά, και μαθαίνουν και αυτά να πολεμούν. Κι αν χρόνια πάνε πια, οι ανθρώποι ακόμα πλάι δεν κοιτούν. Οι βόμβες σαν βιολιά, σαν πουλιά μες τους αιθέρες κελαιδούν.

Γιατί στην πραγματικότητα, στον πόλεμο υπάρχουν μόνο χαμένοι.

Και είναι καλό να είμαστε αλλεργικοί στη βλακεία μερικές φορές, ιδίως όταν αυτή οδηγεί σε καταστάσεις μη αναστρέψιμες...

Μπορεί και να έχεις τάλαντο στο γράψιμο. Ή και μπορεί να συνηθίζεις το γράψιμο. Των αλλωνώνε. Όλα αυτά τα πράγματα, όμως, είναι μικρά σε χρόνους. Δεν είναι καν στιγμές από αυτές που φτιάχνουνε χρόνους. Είναι ίσως μόνο αναφορές. Κι αν ίσως την κατάλαβες τη φάσις, αυτό είναι και το μόνο που μπορείς να κουβαλάς στους ώμους σου. Έχουσι βάρος οι σκέψεις, τόσο, όσο και οι αδυναμίες που σε πήγαν μέχρις αυτές. Τις σκέψεις.

Ο Μπερνάρ είναι σίγουρος, που η ιστορία κάνει κύκλους. Μπορεί και νά’χει δίκιο, μπορεί να λέει και παπαριές. Άμα σου πω όμως για τη ζωή μου, αυτή κάνει οπωσδήποτα κύκλους.

Τα άρρωστα πράματα πεθαίνουσι. Κι άμας και κάτσει να είσαι στο παρόν του πράγματου, μόνο να προσκυνήσεις μπορείς.

Από το ηλεκτρόνιο, ώς τον μεγαλύτερο γαλαξία.

Από το μικρόκοσμο στον μακρόκοσμο.

Γιατί όχι και η Ιστορία?

αν δεν βάλεις ένα αστέρι εσύ
ένα εγώ
ένα ο από δίπλα, ο παραδίπλα, ο από πάνω, ο από κάτω,
ξαστεριά δεν θα ερθει....

Ολοι μαζί πρέπει να την φέρουμε,
και όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε
(και το πράξουμε)
τόσο πιο γρήγορα θα έρθει

Έι εσύ! μην του βοηθάς, να θάψουν το φως
μην παραδίνεσαι χωρίς μια μάχη
Έι εσύ! εκεί έξω, που είσαι μοναχός σου
κολλημένος δίπλα στο τηλέφωνο, θα μ΄ αγγίξεις;
Έι εσύ! με τ΄αυτί σου κολλημένο στον τοίχο
περιμένοντας για κάποιον να σου φωνάξει, θα μ΄ αγγίξεις;
Έι εσύ! θα με βοηθήσεις να κουβαλήσω την πέτρα
άνοιξε την καρδιά σου, έρχομαι σπίτι....
Αλλά ήταν μόνο φαντασία
ο τοίχος ήταν ψηλός, καθώς βλέπεις
άσχετα πόσο προσπάθησε, δεν μπορούσε να τον σπάσει και να ελευθερωθεί
και τα σκουλήκια φάγανε μέσ΄ το μυαλό του

Έι εσύ! εκεί έξω, στο δρόμο
που κάνεις πάντα ότι σου λένε, μπορείς να με βοηθήσεις;
Έι εσύ! εκεί έξω, πέρα από το τοίχο
που σπας μπουκάλια στο διάδρομο, μπορείς να με βοηθήσεις
Έι εσύ! μην μου λες, πως δεν υπάρχει καμιά απολύτως ελπίδα
μαζί στεκόμαστε, χωρισμένοι πέφτουμε
EINAI ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΚΕΙ ΕΞΩ;;;;;

https://www.youtube.com/watch?v=5k7uY1Oy2hI

Σε ενα δρομο,σκοτεινο και ερημο
δροσερο αερακι στα μαλλια ,
θερμες μυρωδιες ανθων μαριχουανας,
ανατελλουν μεσα στον ντουνια...

Μπροστα στο βαθος,σε αποσταση
ειδα ενα φως εκθαμβωτικο,
το κεφαλι βαρυνε, τα ματια σκοτεινιασαν,
για τη νυχτα επρεπε να κοιμηθω.

Εκει καθοτανε στην πορτα,
το κουδουνι ακουσα της αποστολης,
και απο μεσα μου σκεπτομουνα.
''παραδεισος ή κολαση ειναι το μερος αυτης''?

Ενα κερακι υστερα αναψε,
και μου υπεδειξε το δρομο,
μεσα στο διαδρομο ηταν φωνες,
τις ακουσα και ξανανιωνω:

Καλως ηρθατε στον Ξενωνα Καλιφορνια,
τοσο ομορφη πιατσα,
τοσο ομορφη φατσα
Χωρος πολυς στον Ξενωνα Καλιφορνια.
Καθε εποχη,
ο,τι θες εχει εκει.

Το μυαλο της στα ψωνια,μερσεντες οδηγει,
γκομενους εχει πολλους,που φιλους τους καλει,
τι ωραια στον κηπο χορεουν,γλυκο ιδρωτα κυλουν,
αλλοι για να θυμουνται,αλλοι για να ξεχνουν...

Τον Καπετανιο φωναξα,
''παρακαλω ενα κρασι'' (και μου πε)
τετοιο πνευμα δεν το 'χαμε εδω
απο του '69 τη χαραυγη

Και τουτες οι φωνες ,
απο μακρια να κραυγαζουν,
να σε ξυπνανε στη νυχτια,
για να τις ακους να σου φωναζουν:

Καλως ηρθατε στον Ξενωνα Καλιφορνια,
τοσο ομορφη πιατσα,
τοσο ομορφη φατσα.
Χωρος πολυς στον Ξενωνα Καλιφορνια.
Το γλεντανε στον Ξενωνα Καλιφορνια
Τι εκπληξη καλη,φερε άλλοθι.

Καθρεφτες εχει το ταβανι ,
με παγο ροζ σαμπανια, (και αυτη ειπε:)
''Φυλακισμενοι ειμαστε εδω
απο τα δικα μας τα φιρμανια''

Και στου αφεντη τους κοιτωνες,
μαζευονται για φαγοποτια,
με μαχαιρια το τρυπαν ,
του θεριου να βγαλουν δεν μπορουν τα συκωτια

Τελευταιο που θυμαμαι,
να τρεχω προς την πορτα,
το δρομο επρεπε να βρω,
για'κει που ημουν πρωτα

''Χαλαρωσε'' ειπε ο φυλακας
να λαμβανουμε εχουμε προγραμματιστει,
οποτε θελεις εμπα,
μα του φευγα η πορτα ,ειναι κλειστη!

http://www.youtube.com/watch?v=h0G1Ucw5HDg

quote:

---

Ξενοδοχείο Καλιφορνια

Σε ενα δρομο,σκοτεινο και ερημο
δροσερο αερακι στα μαλλια ,
θερμες μυρωδιες ανθων μαριχουανας,
ανατελλουν μεσα στον ντουνια...

Μπροστα στο βαθος,σε αποσταση
ειδα ενα φως εκθαμβωτικο,
το κεφαλι βαρυνε, τα ματια σκοτεινιασαν,
για τη νυχτα επρεπε να κοιμηθω.

Εκει καθοτανε στην πορτα,
το κουδουνι ακουσα της αποστολης,
και απο μεσα μου σκεπτομουνα.
''παραδεισος ή κολαση ειναι το μερος αυτης''?

Ενα κερακι υστερα αναψε,
και μου υπεδειξε το δρομο,
μεσα στο διαδρομο ηταν φωνες,
τις ακουσα και ξανανιωνω:

Καλως ηρθατε στον Ξενωνα Καλιφορνια,
τοσο ομορφη πιατσα,
τοσο ομορφη φατσα
Χωρος πολυς στον Ξενωνα Καλιφορνια.
Καθε εποχη,
ο,τι θες εχει εκει.

Το μυαλο της στα ψωνια,μερσεντες οδηγει,
γκομενους εχει πολλους,που φιλους τους καλει,
τι ωραια στον κηπο χορεουν,γλυκο ιδρωτα κυλουν,
αλλοι για να θυμουνται,αλλοι για να ξεχνουν...

Τον Καπετανιο φωναξα,
''παρακαλω ενα κρασι'' (και μου πε)
τετοιο πνευμα δεν το 'χαμε εδω
απο του '69 τη χαραυγη

Και τουτες οι φωνες ,
απο μακρια να κραυγαζουν,
να σε ξυπνανε στη νυχτια,
για να τις ακους να σου φωναζουν:

Καλως ηρθατε στον Ξενωνα Καλιφορνια,
τοσο ομορφη πιατσα,
τοσο ομορφη φατσα.
Χωρος πολυς στον Ξενωνα Καλιφορνια.
Το γλεντανε στον Ξενωνα Καλιφορνια
Τι εκπληξη καλη,φερε άλλοθι.

Καθρεφτες εχει το ταβανι ,
με παγο ροζ σαμπανια, (και αυτη ειπε:)
''Φυλακισμενοι ειμαστε εδω
απο τα δικα μας τα φιρμανια''

Και στου αφεντη τους κοιτωνες,
μαζευονται για φαγοποτια,
με μαχαιρια το τρυπαν ,
του θεριου να βγαλουν δεν μπορουν τα συκωτια

Τελευταιο που θυμαμαι,
να τρεχω προς την πορτα,
το δρομο επρεπε να βρω,
για'κει που ημουν πρωτα

''Χαλαρωσε'' ειπε ο φυλακας
να λαμβανουμε εχουμε προγραμματιστει,
οποτε θελεις εμπα,
μα του φευγα η πορτα ,ειναι κλειστη!

http://www.youtube.com/watch?v=h0G1Ucw5HDg

Edited by - lydios_2 on 05/08/2014 01:42:40

---

Με έντονοι διαλόγοι και τα τοιαύτα, φακούς στη Αγία Ειρήνη και πέτρες με σημάδια και χωρίς. Να ψάχνεις τα σημάδια στις πέτρες, να φωτίζεις αχαμνά και να βλέπεις αψηλά. Ή και στο απλόν, να θυμάσαι. Το ψάξιμο.

Με το έξω φως, για τη μέσα φώτιση και ασκαρδαμυκτί. Άμας και περπατάς με δύο πόδια, δεν έχεις και πολλές επιλογές. Δηλαδή, τί πολλές, μία έχεις μόνο. Να μην και σκοντάψεις στην τύφλα σου. Που μπορεί και να είναι το πολύν φωτισμένη. Κουβαλάς κι έναν φακό, το κέρατό μου.

Για να γυρίσεις και να διαπιστώσεις που είσαι λίγος. Τραγικά. Λίγος.

Αλλά έτσι είναι τα ψαξίματα. Και οι φωτίσεις εξίσου. Τραγικά και λίγες.

Οι φωτογραφίες ωστόσο, είναι και πράγματα, είναι κι από αυτά που δεν με αρέσουν. Να σε πω, που έχω μόνο μια φωτογραφία, με την Ευγενία στις Μυκήνες. Άνοιξη του 1999, εκδρομή με το λευκό 124. Ψιλοselfie και μπροστά από την εποχή της, αλλά το παπάρι μας έδωσε τον χρόνο να ποζάρουμε, ως πρώην σύγχρονοι Αγαμέμνωνοι και Κλυταιμνήστραι.

Αν με ρωτήσεις τώρα, ούτε κι αυτήν τη φωτογραφία θα ήπρεπε να έχω. Την εκρατάω όμως, γιατί είναι έγχρωμη. Όπως και να το κάμνεις, το χρώμα δεν πρέπει να το πετάς. Παρεκτός και είσαι Πόλοκ, οπόταν δεν σε αφορούν και πολύ οι φωτογραφίες.

Υπάρχει μια μυστική συμφωνία, της οποίας την αλήθεια δεν την λέει κανένας. Τα πρόσωπα κιτρινίζουν.

Εντός και εκτός καρέ. Η μυστικότης παίζει στο εκτός. Ο ρουφιάνος παίζει στο εντός. Καρέ.

Και ρωτάς τώρα. Αν κι έχει κιτρινίσει η φωτογραφία σου, η ψυχή σου σε ποιάν ακριβώς απόχρωση καθρεφτίζεται?

Οι καθρέφτες δεν με αρέσουν επίσης. Αλλά κι αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr