ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΚΑΙ ΜΜΕ

Αφιέρωμα: Η Εσωτερική Αναζήτηση, τα ΜΜΕ και η Παραπληροφόρηση

 

 

Του Στέφανου Ελμάζη
(Απόσπασμα από το editorial του περιοδικού ΑΒΑΤΟΝ, τεύχος 35, Σεπτ.-Οκτ. 2003).

Esoterica.gr: Ευχαριστούμε τον κ. Ελμάζη για την άδεια που μας έδωσε να αναδημοσιεύσουμε το κείμενό του στο αφιέρωμα μας.

 

(...)

Εκτός όμως από την κοινωνικο-πολιτικο-επιχειρηματική μάχη που φαίνεται να φουντώνει, μια άλλη μάχη στο παρασκήνιο, εξίσου σημαντική, προχωράει σε ιδεολογικό ή και μεταφυσικό (με την ευρεία έννοια του όρου), αν θέλετε, επίπεδο. Δύο δημοσιεύματα, κατά σύμπτωση την ίδια μέρα, Κυριακή 3 Αυγούστου, ένα στο Βήμα και ένα στην Ελευθεροτυπία, τράβηξαν το ενδιαφέρον μου.

Αυτό της Ελευθεροτυπίας (σαλόνι παρακαλώ…) είχε τίτλο Διάλογοι περί «Νέας Εποχής». Το εισαγωγικό σχόλιο της εφημερίδας έλεγε: «Τα κινήματα της Νέας Εποχής (New Age Movement) κάνουν θραύση στην Αμερική, έχουν ισχυρές ιδεολογικές προσβάσεις στην Ευρώπη και είναι μια νέα πραγματικότητα στη χώρα μας. Ιδεολογική τους αφετηρία, οι μεταφυσικές προσεγγίσεις ανατολιτών δασκάλων της «εσωστρεφούς πνευματικής αναζήτησης» (σ.σ. λες και μπορεί να υπάρξει άλλη…). Όπως τους κατηγορούν, είναι ένα συνονθύλευμα μεταφυσικής, ψευδο-επιστημονισμού, με δόσεις ουφολογίας, αστρολογίας και αποκρυφισμού».

Στη συνέχεια η εφημερίδα έδινε το λόγο σε τρεις κατηγόρους, όπως αποδείχθηκε από τα κείμενά τους, της Νέας Εποχής, δύο πανεπιστημιακούς και στο γνωστό συγγραφέα Νίκο Δήμου, οι οποίοι καταδείκνυαν, ο καθένας από τη σκοπιά του, τον «ανορθολογικό πνευματικό ολοκληρωτισμό» της εποχής μας, που ενάντια σε κάθε επιστημονικό ορθολογισμό, προωθεί ένα «μεταφυσικό αχταρμά που αποτελεί κρίσιμο συστατικό ενός ακροδεξιού ιδεολογικού κινήματος», αυτού της «Νέας Εποχής».

Μου έκανε εντύπωση αυτή η πολεμική. Όχι τόσο για τα κείμενα αυτά καθαυτά των αρθρογράφων –με κάποια εξαίρεση στις απόψεις του Νίκου Δήμου, που αν και παρωχημένες και προϊόν στενής οπτικής, είχαν μια συνοχή, τα άλλα δύο κείμενα αποτύπωναν απτά την άγνοια, το φανατισμό, αλλά και την τρικυμία εν κρανίω των δύο αρθρογράφων- όσο για τη φανερή, εδώ και καιρό, προσπάθεια ορισμένων κέντρων εξουσίας, που θέλουν να ομαδοποιήσουν μια σειρά από πράγματα ετερόκλητα και τελείως διαφορετικά μεταξύ τους, που δεν έχουν καμία σχέση, κάτω από την ίδια ομπρέλα, με σκοπό την απαξίωση ορισμένων σπουδαίων πνευματικών παραδόσεων, όψεων και αξιών της ζωής, στη συνείδηση της κοινής γνώμης.

Το παιχνίδι που παίζεται είναι πολύ πιο σοβαρό απ’ό,τι φαίνεται, γιατί έχει να κάνει με το σπουδαιότερο πράγμα: με την ερμηνεία ή την αντίληψη της πραγματικότητας. Με τη νοηματοδότηση της ζωής. Όπως έλεγε και ο διάσημος φυσικός David Bohm (1980) «Η Φύση ανταποκρίνεται ανάλογα με τη θεωρία με την οποία την προσεγγίζουμε». Σήμερα, η κυρίαρχη αντίληψη που προωθείται λυσσαλέα από τα σύγχρονα κέντρα εξουσίας είναι και πρέπει να είναι μόνο μία: αυτή του τεχνολογικού ρεαλισμού ή υλισμού, αν προτιμάτε. Οποιαδήποτε άλλη άποψη, πιο ολιστική, της ζωής που προωθεί άλλες αξίες, περισσότερο ανθρωποκεντρικές, είναι εχθρική προς το σύστημα, πάει κόντρα στα συμφέροντά του και άρα πρέπει να χτυπηθεί. Στο σημείο αυτό, αξίζει να σας διηγηθώ μια προσωπική μας εμπειρία.

Πριν τρία χρόνια περίπου, θελήσαμε να διαφημίσουμε κάποιο τεύχος του ΑΒΑΤΟΝ σε κάποια μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδα. Να πληρώσουμε δηλαδή και να βάλουμε μια διαφημιστική καταχώρηση. Συμφωνήσαμε, λοιπόν, στο οικονομικό με το διαφημιστικό τμήμα της εφημερίδας και στείλαμε τη μακέτα της διαφήμισης. Μετά όμως από δυο-τρεις μέρες, μας τηλεφώνησαν από την εφημερίδα για να μας πουν ότι, η διαφήμιση δεν θα έμπαινε, γιατί είχε… κοπεί από τον διευθυντή της εφημερίδας, γνωστό δημόσιο πρόσωπο! Η έκπληξή μου, όπως καταλαβαίνετε, ήταν μεγάλη. Πώς είναι δυνατόν μια καθαρά εμπορική πράξη, η διαφήμιση ενός περιοδικού σε μια εφημερίδα, να μη γινόταν δεκτή; Προσπάθησα να μάθω τι συνέβαινε, όμως κανείς δεν μου έλεγε τίποτε. Τελικά και μετά από πολλή πίεση, ο υπεύθυνος του διαφημιστικού τμήματος της εν λόγω εφημερίδας μού αποκάλυψε ότι ο διευθυντής της είχε κόψει τη διαφήμιση του ΑΒΑΤΟΝ, για… ιδεολογικούς λόγους! «Δηλαδή;;;» ρώτησα σαστισμένος. Για να πάρω την απάντηση ότι ο διευθυντής της καθ’όλα δημοκρατικής και παντοδύναμης εφημερίδας δεν συμφωνούσε με τη φιλοσοφία του ΑΒΑΤΟΝ κι έτσι του απαγόρευε τη διαφήμιση… Βέβαια, δεν θα είχε κανένα πρόβλημα με τη φιλοσοφία του Playboy, του Nitro και άλλων παρόμοιων εντύπων. Βλέπετε, αυτά είναι «ιδεολογικά correct», όπως θα λέγαμε. Προωθούν τις αξίες του συστήματος…

Ασφαλώς και αυτό το θέμα είναι τεράστιο. Τι είναι το New Age, τι είναι ψευτοεσωτερισμός και τι όχι, από ποιους εντέλει προωθείται και γιατί μια απαξίωση της πνευματικότητας και της μεταφυσικής και ταυτόχρονα ένας ορθολογιστικός ολοκληρωτισμός και γιατί, πώς φτάσαμε η αυτογνωσία να θεωρείται ύποπτη και να μπαίνει στο ίδιο σακί με τη λέσχη Μπίλντερμπεργκ, τους εξωγήινους, τα Spa, την Γκρινπίς και την ελληνολατρεία (δεν κάνω πλάκα, αυτά και άλλα απίθανα καταμαρτυρεί στο άρθρο του στην Ελευθεροτυπία ο κ. Χρήστος Γεωργίου, αναπληρωτής καθηγητής βιοχημείας του τμήματος Βιολογίας στο πανεπιστήμιο Πατρών), πώς συμβαίνει το παράδοξο: να πηγαίνει χέρι-χέρι στο θέμα της πολεμικής ενάντια σε κάθε τι πνευματικό, το σκληροπυρηνικό κατεστημένο της τεχνολογίας με το φανατικό κομμάτι της επίσημης Εκκλησίας, είναι μερικά από τα ζητήματα που ελπίζουμε να θίξουμε στο επόμενο τεύχος μας, με αφορμή τη μεγάλη έρευνα που ετοιμάζουμε με θέμα τις Εσωτερικές Σχολές στην Ελλάδα.

Το άλλο, τώρα, δημοσίευμα στο Βήμα, ήταν στην ενότητα Νέες Εποχές (…) και είχε τίτλο: Νεοπαγανισμός: πίσω ολοταχώς! το υπέγραφε δε ο αξιότιμος κ. Μπαμπινιώτης, ο πρύτανης του πανεπιστημίου Αθηνών. Όπως καταλαβαίνετε, ο κ. πρύτανης έβαλε ευθέως κατά των συμπατριωτών μας εκείνων που, όπως γράφει, «στρέφονται εναντίον της χριστιανικής θρησκείας, καλώντας σε επιστροφή στη λατρεία των ειδώλων, στον παγανισμό και στον πολυθεϊσμό!» Αυτό που με εντυπωσίασε στο άρθρο του κ. Μπαμπινιώτη δεν είναι η οπτική του ενάντια στο θέμα της αναβίωσης της αρχαίας ελληνικής λατρείας. Σε μια δημοκρατική χώρα ο καθένας δικαιούται να έχει την άποψή του, όπως επίσης ο καθένας έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να πιστεύει και να λατρεύει με το δικό του τρόπο τον Θεό ή τους θεούς του, είτε είναι χριστιανός, μουσουλμάνος, δωδεκαθεϊστής, ινδουϊστής, άθεος ή ο,τιδήποτε άλλο. Αυτή είναι πραγματική ελευθερία. Στο πλαίσιο αυτό καθένας είναι ελεύθερος να λέει την άποψή του και να επιχειρηματολογεί ακόμη ενάντια στις πεποιθήσεις κάποιου άλλου. Μέχρι εδώ όλα καλά και ουδέν μεμπτόν, με το κείμενο του κ. πρύτανη. Το πράγμα όμως αλλάζει, όταν σε κάποιο σημείο ο κ. Μπαμπινιώτης γίνεται προκλητικά αντιδημοκρατικός, θυμίζοντας άλλες εποχές, προτρέποντας: «Ας απομονωθούν αυτές οι φωνές (σ.σ. των αρχαιολατρών) και ας μην προβάλλονται από ανυποψίαστους (sic) υπεύθυνους τηλεοπτικών σταθμών, που στον βωμό της θεαματικότητας αναζητούν πάσης μορφής θέαμα». Φίμωτρο, δηλαδή, κ. πρύτανη στους «νοσταλγούς», όπως τους αποκαλείτε, της αρχαίας λατρείας…

Τα δύο δημοσιεύματα, σε Ελευθεροτυπία και Βήμα, εκ πρώτης όψεως ίσως δεν παρουσιάζουν κάτι κοινό. Με μια προσεκτικότερη όμως ανάγνωση βλέπει κανείς ότι εντάσσονται στο πλαίσιο της στρατηγικής της διατήρησης του κατεστημένου τρόπου ερμηνείας του κόσμου. Ο,τιδήποτε πάει να αμφισβητήσει το σύγχρονο μοντέλο θεώρησης του κόσμου ή ακόμη να προσφέρει και άλλες οπτικές ή εναλλακτικές της νοηματοδότησης της ζωής, αυτόματα μπαίνει στο στόχαστρο. Για παράδειγμα, είναι να απορεί κανείς, που φωτισμένοι άνθρωποι σαν τον κ. πρύτανη δεν ξιφουλκούν με το ίδιο σθένος ενάντια στο μοντέλο και στις αξίες ζωής που μας περνούν καθημερινά δεκάδες ταινίες του Χόλιγουντ στην τηλεόραση και στους κινηματογράφους, αλλά και εγχώρια τηλεοπτικά απόβλητα τύπου ριάλιτι…

(...)

Στέφανος Ελμάζης


Δείτε κι άλλες συναρπαστικές ειδήσεις και έρευνες από τον χώρο του Ανεξήγητου, του Εσωτερισμού και της Μεταφυσικής

Στείλτε τα δικά σας σχόλια και παρατηρήσεις στο arthra@esoterica.gr

 

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ