Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΜΑΓΕΙΑΣ

Η ΕΣΩΤΕΡΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ…ΠΡΑΞΗ ΑΝΑΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ

του Δημήτρη Τσιγγάνη
εκπαιδευτή του Ι.Ν.Ε.Η
(International Network of Esoteric Healing)

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ
ΕΣΩΤΕΡΑΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ
http://www.global-education.org
Τηλ : 210-7515600 –210-9329168, mail : ineh@global-education.org


Εκεί, όπου Ύδωρ, γη και αήρ συναντηθούν …εκεί είναι ο τόπος για να ασκηθεί μαγεία.
(Αλίκη Μπαίηλη, Κανόνας Όγδοος – Λευκή Μαγεία σελ. 233 Αγγλικά, εκδόσεις Κέδρος).

Τι είναι Μαγεία τελικά;

Αιωρούμαστε στα σύνορα μιας καινούργιας γνώσεως.

Είναι αναγκαίο, σήμερα να αρχίζουμε να διευκρινίζουμε το πρόβλημα των υπερκανονικών δυνάμεων και να ακολουθήσουμε τους κανόνες για την ασφαλή και χρήσιμη ανάπτυξη τους.

Τα ασυνήθιστα φαινόμενα δεν αποτελούν, πλέον περίεργα χαρακτηριστικά ή δρώμενα περίεργων περιθωριακών ατόμων, τα ανεξήγητα γεγονότα είναι πιο συχνά από ποτέ και ζητήματα τηλεπάθειας, κατώτερου ψυχισμού, απασχολούν την προσοχή και των πιο σκεπτικιστών, αλλά και των επιστημόνων και θρησκειολόγων.

Οι λόγοι της εμφάνισης τέτοιων δεδομένων, αναζητούνται παντού και οι άνθρωποι θα αδυνατούν να τα εξηγήσουν και να τα ερευνήσουν, όσο εξακολουθούν να τα ονομάζουν Μαγικά και μυστηριώδη...

Θα προσπαθήσουμε να δούμε, ότι αυτά τα γεγονότα, θαύματα, είναι Βασικά φυσικά , αληθινά και υπόκειται σε νόμους που χρειάζονται διευκρίνιση και κατανόηση.
Είναι λοιπόν σημαντικό να ξεκινούμε πάντα με όρους κοινής λογικής, πριν ονομάσουμε κάτι υπερκανονικό και μαγικό με την έννοια του απροσπέλαστου και του μη υποκείμενου σε ερμηνεία..

Ο αδαής και ο σοφός συναντούνται σε κοινό έδαφος, όπως συμβαίνει πάντα με τα άκρα. Στο διάμεσο τόπο βρίσκονται όσοι δεν είναι ούτε ολότελα αδαείς, ούτε ενορατικά σοφοί.

Είναι η μάζα των μορφωμένων ανθρώπων που έχουν γνώση αλλά όχι κατανόηση και που ακόμα έχουν να μάθουν την διάκριση, μεταξύ εκείνου που μπορεί να συλλάβει ο ορθολογιστικός νους, εκείνου που μπορεί να δει ο οφθαλμός του νου και εκείνο που μόνο ο ανώτερος νους ή αφηρημένη διάνοια μπορεί να διατυπώσει και να ξέρει.

Αυτό τελικά σμίγει με την ενόραση, που είναι η ιδιότητα του Γιγνώσκειν, του νοήμονα και πρακτικού πλέον μυστικιστή, ο οποίος – αποκαθιστώντας τη συγκινησιακή και αισθανόμενη φύση στην ορθή της θέση – χρησιμοποιεί το νου σαν σημείο εστίασης και κοιτάζει έξω, μες από αυτό τον φακό, πάνω στον κόσμο της ψυχής.

Αναγκαία λοιπόν συνθήκη, είναι να εξετάσουμε, πρώτα τι είναι Γνώση, Νόμος, Ψυχή.

Η Γνώση διακρίνεται σε 3 κατηγορίες.

Η θεωρητική γνώση: περιλαμβάνει κάθε γνώση της οποίας ο άνθρωπος είναι ενήμερος, αλλά την αποδέχεται σαν πληροφορία ή είδηση, δήλωση άλλων ανθρώπων και συνήθως των ειδικών σε κάθε κλάδο γνώσης. Τα αποφθέγματα της επιστήμης, τα θεολογικά δόγματα, τα συμπεράσματα φιλοσόφων και των διανοουμένων, τα λεγόμενα των δημοσιογράφων, τηλεπαρουσιαστών και πολιτικών αυθεντιών χρωματίζουν την άποψη του αγύμναστου νου και βρίσκουν πρόθυμη συναίνεση απ’ αυτόν για αποδοχή άκριτη. Ο νους αυτός χαρακτηρίζει ένα μέσο τύπου άνθρωπο.

Η Διακριτική Γνώση: κλείνει μέσα της μια ιδιότητα επιλογής, που θέτει σαν προϋπόθεση μια νοήμονα εκτίμηση και την πρακτική εφαρμογή της πιο ειδικά επιστημονικής μεθόδου και τη χρήση της δοκιμής (πειράματος), την κριτική απόρριψη αυτού που δεν μπορεί ν’ αποδειχθεί και την απομόνωση των παραγόντων εκείνων που πρόκειται ν’ αντέξουν στην εξέταση και που συμμορφώνονται με ότι νοείται σαν νόμος.

Τότε ο σχολαστικός ή αναλυτικός ή συγκεκριμένος νους, τίθεται σε διέγερση λειτουργική με αποτέλεσμα, πράγματα που δεν ευσταθούν, απαράδεκτα και που δεν μπορούν να επαληθευθούν, απορρίπτονται και έτσι επέρχεται κάθαρση στους τομείς της σκέψης και κατανόηση της αλήθειας στους τρεις κόσμους.

Μας λέγεται «ότι η επιστημονική σκέψη και μέθοδος διαδραματίζει, για τον άνθρωπο, τον ίδιο ρόλο, σε σχέση με το νου της ανθρωπότητας, που η αποκρυφιστική μέθοδος του διαλογισμού (στα πρώτα δύο στάδιά της, της συγκεντρώσεως και της παρατεταμένης συγκεντρώσεως ή διαλογισμού) παίζει σε σχέση με το άτομο.

Με το μέσον αυτό, σταδιακά τα επουσιώδη και οι λανθασμένες εντυπώσεις της αλήθειας εξαλείφονται ή διορθώνονται και η σταθερή εστίαση της προσοχής πάνω σε μια σπερματική σκέψη ή ένα επιστημονικό πρόβλημα, μια φιλοσοφία ή μια παγκόσμια κατάσταση, έχει σαν αποτέλεσμα μια τελική κάθαρση και μια σταθερή ενστάλαξη ορθών ιδεών και βάσιμων συμπερασμάτων.

Οι περισσότερες δημιουργίες του ανθρώπινου πνεύματος, οι ανακαλύψεις της επιστήμης, των οικονομικών, της φιλοσοφίας, της ψυχολογίας, δεν είναι παρά η αποτύπωση από το νου (και κατόπιν στον εγκέφαλο) των αιώνιων αληθειών και η ένδειξη, ότι η ανθρωπότητα γεφυρώνει το χάσμα μεταξύ του κόσμου των ιδεών και του κόσμου της μορφής».
(Λευκή Μαγεία. Σελ. 14 – 15)

Η Ενορατική Γνώση:
«Η ενόραση που καθοδηγεί όλους τους προχωρημένους στοχαστές μέσα στους νεώτερους τομείς της γνώσης, δεν είναι παρά ο πρόδρομος εκείνης της παντογνωσίας που χαρακτηρίζει την ψυχή» ( σελ. 16 Λευκή Μαγεία.).

Η ενόραση δεν είναι παρά η εκτίμηση από το νου, κάποιου παράγοντος μέσα στη δημιουργία, κάποιου Νόμου της εκδήλωσης και κάποιας όψης της αλήθειας, που είναι γνωστή στην ψυχή, εκπορεύεται από τον κόσμο των ιδεών και μετέχει στην φύση των ενεργειών εκείνων που επιφέρουν όλα όσα ξέρουμε και βλέπουμε.

Οι αλήθειες αυτές πάντοτε υπάρχουν και οι νόμοι αυτοί βρίσκονται σε παντοτινή δράση, αλλά μόνο καθώς ο νους ασκείται και αναπτύσσεται, εστιάζεται και αποκτά ανοικτωσύνη, μπορούν ν΄ αναγνωρισθούν, έπειτα να κατανοηθούν και τελικά να προσαρμοσθούν στις ανάγκες και απαιτήσεις του κύκλου και της εποχής».

Χρειάζεται λοιπόν ν΄ ασκήσουμε το νου στην τέχνη, του σκέπτεσθαι, στην εστίαση και την επακόλουθη λήψη προς την αλήθεια.

Όταν ο άνθρωπος, αδράξει ένα κομμάτι της και το απορροφήσει σαν συνείδηση της φυλής, το αποκαλούμε διατύπωση ενός νόμου ή απλά ανακάλυψη..

Νόμος: Η λέξη νόμος, όπως την αντιλαμβανόμαστε συνήθως, μας παραπέμπει σε μια εξωτερικά επιβαλλόμενη κατάσταση, που ο άνθρωπος υποχρεώνεται σε υπακοή ή προσαρμογή ή ανοχή ή σύμπραξη, δίχως ελεύθερη βούληση και παρασύρεται σαν φύλλο από τον αέρα..
«Αυτός ο τρόπος σκέψης, είναι αναπόφευκτος, μέχρι να διευρυνθεί η συνείδηση και έλθει σε επαφή με τον ανώτερο εαυτό και φτάσει στην αντικειμενική πραγματικότητα. Τότε αντιλαμβανόμαστε, ότι, νόμος δεν είναι παρά, η πνευματική παρόρμηση, το κίνητρο και η εκδήλωση ζωής του Όντος εκείνου, μέσα στο οποίο.. Ζούμε και κινούμαστε».

Κατανοούμε, ότι υπάρχει σκοπός, που ο νόμος μέσα από σταδιακές μετατοπίσεις του επιτρέπει να ολοκληρωθεί, μέσα από το ξεδίπλωμα του σχεδίου του Όντος.
Μαθαίνουμε, να χειριζόμαστε το νόμο ορθά με αγάπη και νοημοσύνη. Παύουμε να παρεμποδίζουμε και αρχίζουμε να μεταβιβάζουμε την ενέργεια.

Όταν λοιπόν ο άνθρωπος σε πρώιμα στάδια σύρεται σε υποταγή στο νόμο, κινητοποιεί το νου για την σκέψη και την απόκτηση γνώσης, που θα του επιτρέψει να ξεφύγει από την δύναμη του νόμου π.χ Ο νόμος της Βαρύτητας – της Προσφοράς και της Ζήτησης.

Με αυτή την διεργασία θέτει σε κίνηση την νοήμονα δραστηριότητα, εγγενή ιδιότητα της ύλης- και την συνδέει με την ενέργεια του πνεύματος (που αντανακλάται σε κατώτερο επίπεδο στη σκέψη). Η επαφή αυτή και η συνάφεια δημιουργεί ένα τρίτο παράγοντα που ονομάζουμε (+) συν – είδηση ή Ψυχή ή Χριστικό στοιχείο.

Η Ψυχή: «Υπάρχουν δύο τύποι αυτής της δυνάμεως σε εκδήλωση, σ’ ότι αφορά το ανθρώπινο βασίλειο και οι τύποι αυτοί πρέπει να κατανοηθούν σαφώς.

Υπάρχει η δύναμη που ζωοποιεί τα υπανθρώπινα βασίλεια της φύσεως – η εμψυχούσα ενέργεια που, όταν φέρεται σε σύνδεσμο με την ενέργεια της ύλης και του εαυτού δημιουργεί όλες τις μορφές.

Το αποτέλεσμα αυτής της συναντήσεως είναι να προσθέσει στην εμβρυακή νοημοσύνη της ουσίας της ίδιας μια λανθάνουσα αισθαντικότητα και μια ανταποκριτικότητα που σαν αποτέλεσμα έχει εκείνο το υποκειμενικό κάτι που ονομάζουμε ζωώδη ψυχή. Αυτή υφίσταται σε τέσσερις βαθμούς ή καταστάσεις αισθανόμενης επιγνώσεως.

1. Η συνείδηση του ορυκτού βασιλείου.
2. Η συνείδηση του φυτικού
3. Η συνείδηση του ζωικού
4. Η συνείδηση της ζωώδους μορφής, μέσον της οποίας ο πνευματικός άνθρωπος λειτουργεί, η οποία στο κάτω – κάτω δεν είναι παρά ένα τμήμα της προηγούμενης ομάδας, στην ανώτερη της παρουσίαση.

Δεύτερο υπάρχει η ψυχική εκείνη δύναμη που είναι το αποτέλεσμα της ένωσης του πνεύματος με την αισθανόμενη ύλη στο ανθρώπινο βασίλειο και που δημιουργεί ένα ψυχικό κέντρο που ονομάζουμε … ανθρώπινη ψυχή.

Αποτελεί ένα κέντρο δύναμης και η δύναμη της οποίας είναι φύλακας ή την οποία εκδηλώνει, προκαλεί ανταπόκριση και μια επίγνωση που ανήκουν στην ψυχή της πλανητικής ζωής, μια ομαδικής συνείδησης που φέρνει μαζί της ιδιότητες και γνώση διαφορετικής τάξης από εκείνη της ζωικής ψυχής.

Οι ιδιότητες αυτές και η γνώση με τον καιρό αντικαθιστούν τις δυνάμεις της ζωώδους ψυχής, οι οποίες παραμορφώνουν, αιχμαλωτίζουν και περιορίζουν, αλλά και προσφέρουν από την άλλη το πεδίο μιας ακτίνας επαφών και μια γνώση με τον καιρό αλάνθαστη. Το αποτέλεσμα της ελεύθερης επενέργειας της ψυχής του ανθρώπου κατατείνει στο να καταδείξει την σφαλερότητα και τη σχετική ματαιότητα των δυνάμεων της ζωώδους ψυχής.

Ψυχή λοιπόν μπορούμε να πούμε, ότι είναι η ιδιότητα που κάθε μορφή εκδηλώνει. Οι ιδιότητες, οι κραδασμοί, τα χρώματα και τα χαρακτηριστικά όλων των βασιλείων της φύσεως, είναι ιδιότητες της ψυχής.
Ας επιστρέψουμε όμως στην συνείδηση – ψυχή.

Η φύση της ψυχής στο Σύμπαν, εκδηλώνεται με 5 μεγάλες καταστάσεις επίγνωσης.

1. Όταν η ζωή και ή ύλη έχουν έλθει σε επαφή – τότε συνείδηση. Αφορά το άτομο, το μόριο και το κύτταρο από τα οποία συγκροτούνται όλες οι μορφές αδιακρίτως.
2. Νοήμων αισθαντική συνείδηση. Αφορά το ορυκτό και το φυτικό βασίλειο. Ευθύνεται για την ιδιότητα, το σχήμα και το χρωματισμό φυτών και ορυκτών και την φύση τους.
3. Ζωώδης συνείδηση. Αφορά το ζωικό βασίλειο και επιφέρει τις διακρίσεις τους, τα είδη και την φύση τους.
4. Ανθρώπινη συνείδηση ή αυτοσυνείδηση. Η βαθμιαία ανάπτυξη της ζωής, της μορφής, και της επίγνωσης στα τρία βασίλεια.
Ατομική συνείδηση, στην αρχή ζωώδης, εξαιτίας της επικράτησης του ζωώδους σώματος με τα ένστικτα και τις τάσεις του. Έπειτα καθαρά ανθρώπινη ούτε καθαρά ζωώδης, ούτε θεία αλλά με διακύμανση μεταξύ των δύο.
5. Ομαδική συνείδηση. Όταν τα τρία, το ένα και ο Θείος σπινθήρας βρεθούν, τότε αποκτιέται αντίληψη μεγαλύτερων συνόλων και κατανόηση της πλανητικής ομαδικής ζωής.

η Ψυχή, γίνεται γνωστή με τις τρεις της Όψεις.

Πνευματική Θέληση
Πνευματική Αγάπη
Πνευματική Νοημοσύνη

«Ο Ηλιακός Λόγος με την θερμότητα και το φως του ηλεκτρίζει τους ετοιμοθάνατους Σεληνιακούς Κυρίους προς μια νόθα ζωή. Αυτή είναι η μεγάλη απάτη΄ και η Μάγια της Παρουσίας Του». (Αρχαίο Σχόλιο.. σελ. 48 Λευκή Μαγεία). Στον επόμενο πίνακα βλέπουμε τι ακριβώς μα ς λέγει σε διαφορετικά κλειδιά το Αρχαίο Σχόλιο των Διδασκάλων.

Βασίλεια
ΕΜΠΟΔΙΑ
Όργανα
Αδένες
Διαδικασία
Κέντρα
Μυστικό
Σκοπός
Ορυκτό
ΜΑΓΙΑ
Γεννητικά
Επινεφρίδια
Συμπύκνωση
Ιερό Κέντρο
Κέντρο Βάσης
Μεταστοιχείωση
ΠΥΡ
ΗΧΟΣ
Ακτινοβολία
Φυτικό
ΘΥΜΑΠΑΤΗ
Καρδιά
Πνεύμονες
Θύμος
Συμμόρφωση
Κέντρο Καρδιάς
Κέντρο Λαιμού
Μεταμόρφωση
ΥΔΩΡ
ΑΦΗ
Μαγνήτιση
Ζωικό
ΠΛΑΝΗ
Στομάχι Ήπαρ
Πάγκρεας
Συγκεκριμενοποίηση
Ηλιακό Πλέγμα
Μετάγγιση
ΠΥΡ ΚΑΙ
ΥΔΩΡ
ΟΣΦΡΗΣΗ
ΟΣΜΗ
Πειραματισμός
Ανθρώπινο
ΕΝΟΙΚΟΣ ΣΤΟ
ΚΑΤΩΦΛΙ
Εγκέφαλος Φωνητικά όργανα
Γονάδες
Προσαρμογή
Τα δύο Κέντρα της Κεφαλής
Ιερό Κέντρο
Μετάθεση
ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΟΥ ΠΥΡΟΣ ΣΕ ΑΝΩΤΑΤΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ
Μεταμόρφωση
Εγωικό
-
Θυρεοειδής
Εξωτερίκευση
Κέντρο Λαιμού
Εκδήλωση
Πραγμάτωση
Συνειδητοποίηση
Πλανητικό
-
Υπόφυση
-
Κέντρο Άτζνα
-
-
Ηλιακό
-
Επίφυση
-
Κέντρο κεφαλής
-
-

Μεταστοιχείωση

Μεταμόρφωση,

Μετάγγιση

Μετάθεση

που φέρνει τελικά την

Εκδήλωση

Οι λέξεις κλειδιά του Δημιουργικού Έργου ή της Μαγείας της Ψυχής

Ο αποσπασμένος παρατηρητής, μπορεί τώρα να διακρίνει, τα μυστικά των Μυήσεων, των διευρύνσεων δηλαδή εκείνων, της συνείδησης του ανθρώπου, που του επιτρέπουν την έξοδο από το ανθρώπινο Βασίλειο και την είσοδο του στο Πνευματικό Βασίλειο ή την επιστροφή του Ασώτου στο αληθινό, το Πνευματικό του σπίτι..

Στο βιβλίο Θυμαπάτη Ένα Παγκόσμιο Πρόβλημα ο Θιβετανός και η Αλίκη Μπαίηλη, μας ξεκλειδώνουν, το μυστικό και μας λένε (σελ. 22.)
Το Πρόβλημα της Μάγια είναι μαζί με την Θυμαπάτη και την Πλάνη τέσσερις εκφράσεις – τέσσερις όψεις μιας παγκόσμιας κατάστασης που είναι αποτέλεσμα της δραστηριότητας – σε χρόνο και χώρο – του ανθρώπινου νου. Η δραστηριότητα των ΔΙΑΝΟΙΩΝ. Συλλογισθείτε καλά αυτή την φράση, γιατί σας δίνει το νήμα της αλήθειας.

Μάγια λοιπόν είναι, στην πραγματικότητα, η έντονη δραστηριότητα, που παρατηρείται, όταν η Θυμική (συναισθηματική) αυταπάτη και η πλάνη ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ στα επίπεδα του αιθερικού (ενεργειακού πεδίου). Είναι αυτός ο αλόγιστος ΚΥΚΕΩΝΑΣ στον οποίο φαίνεται να ζει πάντα η πλειονότητα των ανθρώπινων όντων.

Μας καλούν λοιπόν να ΘΕΛΗΣΟΥΜΕ να κάνουμε τρία πράγματα.
1) Ν΄ αναπτύξουμε την δύναμη του οραματισμού η την δύναμη της εικονοπλασίας
2) Ν΄ ασκήσουμε τον νου να ενορά την πραγματικότητα
3) Να ερμηνεύουμε σωστά αυτό που οράται

Ανάλογα λοιπόν με το στάδιο ανάπτυξης της συνείδησης καθένας μας αντιμετωπίζει.. και εργάζεται με…

Ζηλωτής
Μάγια
Ατραπός Δοκιμασίας
Συγκέντρωση
Μαθητής
Θυμαπάτη
Ατραπός Μαθητείας
Διαλογισμός
Μυημένος
Πλάνη
Ατραπός Μυήσεως
Ενατένιση

Η ψυχή δημιουργεί μια τριπλή εκδήλωση (έκφραση – μορφή) στους τρεις κόσμους της ανθρώπινης ζωής. Η Εξωτερική μορφή, το διπλό φυσικό σώμα (παχυλό και ζωτικό ή αιθερικό) παράγεται, δημιουργείται, δραστηριοποιείται, ενεργοποιείται και ρυθμίζεται από ορισμένες ενέργειες και δυνάμεις που εκπορεύονται από τα επίπεδα (πεδία – υποπεδία) εκείνα όπου η ψυχή έχει - ορθά ή λανθασμένα – σχεδιάσει ΜΙΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΑΥΤΙΣΕΩΣ . Αυτά κάνουν τον άνθρωπο ότι είναι. Του δίνουν την ιδιοσυγκρασία του, το επάγγελμα του και τις ιδιότητες του πάνω στο φυσικό πεδίο. Τον κάνουν αρνητικό (δέκτη) ή θετικό (πομπό) στους διάφορους τύπους ερεθιστικής ενέργειας. Του δίνουν τον χαρακτήρα του και τον κάνουν ότι, φαίνεται, να είναι στους άλλους. Παράγουν το χρωματισμό του, τις ικανότητες του και την προσωπικότητα του. Με όλα αυτά ο μέσος άνθρωπος ταυτίζει τον εαυτό του. ΠΙΣΤΕΥΕΙ ότι είναι η μορφή δηλαδή το ΜΕΣΟΝ, με το οποίο επιχειρεί να εκφράσει τις επιθυμίες και τις ιδέες του. Η πλήρης αυτή ταύτιση με την πρόσκαιρη δημιουργία και με την εξωτερική εμφάνιση είναι μάγια , αυτοεξαπάτηση γιατί απλά αγνοούμε τα περί του Εαυτού μας.

Ίσως σήμερα περισσότερο από ποτέ θα έπρεπε ν΄ αναζητήσουμε μια νέα πνευματικότητα. Και με την έννοια πνευματικό να ορίσουμε το ξεπέρασμα της άγνοιας. Της άγνοιας εκείνης που δεν μας επιτρέπει να απαντήσουμε μόνοι μας σε ερωτήματα όπως :

1. που εστιάζεται η συνείδηση μου (στα συναισθήματα, την σκέψη , ή τις βιοτικές - σωματικές μου ανάγκες) άρα ;
2. ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΕΓΩ.. ΤΩΡΑ !
3. ποιο είναι το αμέσως επόμενο βήμα μπροστά μου;
4. ποιοι είναι μπροστά μου στον πνευματικό δρόμο και μπορώ να ζητήσω βοήθεια;
5. ποιοι είναι πίσω μου και έχουν ανάγκη την βοήθειά μου;
6. με ποιους βρίσκομαι μαζί και είναι συνοδοιπόροι και συνεργάτες μου;

Μαθαίνουμε λοιπόν πρώτα την σύστασή μας, σαν ανθρώπινο όν, ότι αποτελούμαστε από ένα αντιληπτικό μηχανισμό βασισμένο στις 5 αισθήσεις και τα ένστικτα που μοιραζόμαστε με το ζωικό βασίλειο, θα γνωρίσουμε τον κόσμο των συναισθημάτων και την ρευστή του φύση (γνωρίζοντας ηδονή και πόνο, ευτυχία και δυστυχία, θάρρος και δειλία, αισιοδοξία και απαισιοδοξία, ασθένεια και Υγεία), θα κατανοήσουμε έπειτα τον κόσμο της σκέψης και τις σκέψεις μας γνωρίζοντας τις συναισθηματικές μας αυταπάτες και τις πλάνες. Με θλίψη θ΄ αντιληφθούμε ότι τίποτε δεν είναι γραμμικό σε αυτούς τους κόσμους, αλλά όλοι αλληλοεπηρεάζονται. Έτσι προκύπτει το ζήτημα της συνεργασίας μεταξύ των κόσμων μέσα μας και η αναζήτηση αρμονίας ειρήνης και ισορροπίας στις μεταξύ τους σχέσεις μέσα μας αλλά και στις σχέσεις μας με τους άλλους.

Η Μάγια είναι τελικά, ο ζωτικοποιημένος κόσμος των αιθερικών ενεργειών, οι δυνάμεις και ενέργειες που εξοπλίζουν την λανθάνουσα νοημοσύνη της ύλης (το παχυλό φυσικό σώμα) και η ενέργεια (ζωή) των Δομητών ή οικοδόμων της μορφής (ντέβας).

Ο άνθρωπος βλεπόμενος από τα εσωτερικά πεδία είναι ο ίδιος μια ΣΚΕΠΤΟΜΟΡΦΗ, μια μορφή της σκέψης..

Η Ψυχή λοιπόν ασκεί το δημιουργικό έργο, της δόμησης σκεπτομορφών (μαγεία) και έτσι διαλύει και διασκορπίζει την Μάγια ή τα Μάγια λαϊκά εκφραζόμενοι..
Αυτή είναι η Επιστήμη της Ψυχής και κυριολεκτικά λαμβάνει χώρα στο Φυσικό πεδίο και στην κυριολεξία στον φυσικό εγκέφαλο όλη αυτή η αναδημιουργία ή το Μαγικό Έργο της ψυχής καταγράφεται.

Εκεί, όπου Ύδωρ, γη και αήρ συναντηθούν …εκεί είναι ο τόπος για να ασκηθεί μαγεία.

Που είναι λοιπόν ο τόπος αυτός;

Στην διδασκαλία της Αρχαίας Σοφίας μας γίνεται γνωστό ότι ισχύουν οι παραπάνω σχέσεις:

Γη
Αιθερικό - Φυσικό
Στερεά – Χώμα
Μάγια
Ύδωρ
Αστρικό - Συγκινησιακό
Υγρά
Θυμαπάτη
Πυρ
Νοητικό
Αέρια ή Αεριώδη
Πλάνη
Αήρ
Βουδδικό
Αιθέρια
Πνευματική Αγάπη


Στους μαθητές των σεμιναρίων της Εσωτέρας Θεραπευτικής, είναι γνωστά τρία τρίγωνα ενεργειών και η χρήση τους κατά την Θεραπευτική εργασία, που ονομάζονται τεχνικά (τα δύο τρίγωνα οράσεως και το τρίγωνο διευθύνσεως της ενέργειας) στην κεφαλή.

Μας είναι αλλιώς γνωστά σαν

1) Τρίγωνο Τοποθέτησης (ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΜΑΤΙ)
2) Τρίγωνο Ενεργοποίησης (υπόφυση – καρωτιδικός αδένας – επίφυση)
3) Τρίγωνο Διανομής ή Διεύθυνσης (Κέντρο Άτζνα – δεξιός οφθαλμός – αριστερός οφθαλμός)

Στην σελ. 250 του βιβλίου Θυμαπάτη ένα Παγκόσμιο Πρόβλημα, η Αλίκη Μπαίηλη μας δίνει τους τριγωνισμούς ενέργειας, αποκρύπτοντας , είναι η αλήθεια, πολλά που μας φανερώνει στο βιβλίο Πραγματεία επί της Λευκής Μαγείας σελ. 233.
Ο Αήρ, είναι σύμβολο του Βουδδικού πεδίου – πνευματική αγάπη – ενόραση. Όταν η τριπλή μορφή (τα τρία στοιχεία) συναντηθούν στο βουδδικό πεδίο, τότε ο πνευματικός άνθρωπος από αυτό το σημείο δύναμης, προβάλλει την συνείδηση του, (στο αιθερικό επίπεδο) μέσα στο ενδιάμεσο σημείο στην κοιλότητα του εγκέφαλου, όπου το μαγικό έργο, πρέπει να διεκπεραιωθεί, σε σχέση με το φυσικό πεδίο. Τότε ο άνθρωπος, περιέρχεται σε μια δυνατότητα μοναδική. Μπορεί τώρα να εργάζεται με τον ήχο και να παίζει με τα κέντρα, όπως ένας μουσικός με τις νότες!

Ας θυμόμαστε λοιπόν, ότι, μέχρι να μεταθέσουμε τις δυνάμεις από τα κέντρα κάτω του διαφράγματος στα επάνω κέντρα, το μεσαίο σημείο, είναι το ηλιακό πλέγμα και επομένως, κανένα Μαγικό Έργο δεν είναι δυνατό!
Μέσω της Πνευματικής ανάγνωσης, του Διαλογισμού και της Υπηρεσίας, ο άνθρωπος καθίσταται σταδιακά ικανός να ελέγχει τον βασικό Νόμο κάθε μαγικού έργου. Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΗΝ ΣΚΕΨΗ.
Όταν η τριπλή μορφή, η ζωή της προσωπικότητας, ανέλθει στους ουρανούς και η ψυχή κατέλθει στην γη, εκεί είναι ο τόπος της υπερβατικής Μαγείας της Ψυχής.
Κι΄ ο τόπος αυτός, είναι ο τόπος του πυρός, το Νοητικό πεδίο. Κάθε μαγικό έργο, είναι μια διαδικασία που χαρακτηρίζεται από νοημοσύνη και διεξάγεται με την χρήση του νου και τη δύναμη της ψυχής. Με τον διαλογισμό, μαθαίνουμε την τέχνη της δημιουργίας σκεπτομορφών, τον έλεγχο του νου, την εστίαση του και την επιστήμη της ακριβούς λήψης και της ορθής δόμησης..
Έτσι ο «Λευκός Μάγος» εργάζεται με τους οφθαλμούς ανοιχτούς,(Δεξιός οφθαλμός) με την φωνή να διαλαλεί (Κέντρο λαιμού) και τα χέρια να απονέμουν.

Εργάζεται με ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και ΑΓΑΠΗ και τις απονέμει σε όλους και σε όλα τα όντα , με την φωνή διατρανώνει την ΑΛΗΘΕΙΑ που τώρα γνωρίζει και επαληθεύει καθημερινά στη ζωή. Η εργασία του θεραπεύει, γιατί τα χέρια, η φωνή και το μάτι εκπέμπουν αγάπη και αναδημιουργία στον ίδιο, τους συνανθρώπους του αλλά και τον Πλανήτη. Τελικά ένας πραγματικός Εσωτερικός Θεραπευτής είναι ένας Λευκός Μάγος. Και γνωρίζει, ότι νόμος ορίζει να εργάζεται ομαδικά και μόνο, γιατί έτσι εργάζεται η Ψυχή για να επιφέρει Θεραπεία και αυτός είναι πλέον μέλος της Μίας Ψυχής.

του Δημήτρη Τσιγγάνη


Δείτε κι άλλες συναρπαστικές ειδήσεις και έρευνες από τον χώρο του Ανεξήγητου, του Εσωτερισμού και της Μεταφυσικής

Στείλτε τα δικά σας σχόλια και παρατηρήσεις στο arthra@esoterica.gr

 

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ