Η ΕΡΩΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΔΑΣΚΑΛΟΥ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΗ ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ
και
πότε πρέπει να ψάξουμε για ένα καινούργιο Δάσκαλο


ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ
"ΕΠΙΣΤΉΜΗ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ"

Υπεύθυνος: Γαβριήλ Σιμονέτος

Ομιλία στα πλαίσια του 8ου πανελληνίου συμποσίου που διοργάνωσε η ΚΙΝΗΣΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΗ
φιλοξενία στο ESOTERICA.gr >> "ΚΙΝΗΣΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΗ"

Μέσα στη μυστικιστική βιβλιογραφία, υπάρχουν πολλές αναφορές για τη μοναδική σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ ενός Πνευματικού δασκάλου και των μαθητών του. Στη Χριστιανική παράδοση, ο μυστικιστής Ιωάννης, στο 17 κεφάλαιο του Ευαγγελίου του, αναφέρεται στην συγκινητική προσευχή του Ιησού προς τον Πατέρα, στην κοιλάδα των Κέδρων, λίγο πριν εγκαταλείψει το υλικό Του σώμα. Από αυτή και μόνο την αναφορά, μπορεί κανείς αβίαστα να βγάλει τα συμπεράσματά του για τη σχέση του δασκάλου με τους μαθητές του.

Λέει ο Ιησούς προσευχόμενος:

" …. Πάτερ άγιε το έργο το οποίο μοι έδωκας δια να κάμω το ετελείωσα ….. εφανέρωσα το Όνομά σου εις τους ανθρώπους τους οποίους συ μοι έδωκας εκ του κόσμου …. Τώρα εγνώρισαν ότι πάντα όσα μοι έδωκας παρά σου είναι …. Εγώ περί αυτών που μου έδωκας παρακαλώ, δεν παρακαλώ περί του κόσμου αλλά περί εκείνων τους οποίους σοι μοι έδωκας …. Πάτερ φύλαξον αυτούς, αγίασον αυτούς … Πάτερ δίκαιε εκείνους τους οποίους μοι έδωκας, θέλω όπου είμαι εγώ να είναι και εκείνοι μετ' εμού…." (Ιωαν ιζ: 9-24)

Σε ένα άλλο σημείο του ίδιου Ευαγγελίου η σχέση του δάσκαλου Ιησού με τους μαθητές του προσδιορίζεται από τον ίδιο τον Ιησού, όταν απευθυνόμενος προς τους μαθητές Του, τους μιλάει για την αγάπη του γι'αυτούς και τους λέει :

" …. Μεγαλυτέραν ταύτης αγάπη δεν έχει ουδείς του να βάλει την ψυχή αυτού υπέρ των φίλων του . Σεις είσθε οι φίλοι μου ." (Ιωαν ιε: 13-14)

Αυτές οι λίγες γραμμές προσδιορίζουν απόλυτα την σχέση δάσκαλου μαθητή που φαίνεται ότι στηρίζεται στην μυστικιστική αγάπη, την (Α)γάπη που χαρακτηρίζεται από ευσπλαχνία, προσφορά και θυσία (ευσπλαχνία ο Πατέρας, προσφορά και θυσία ο Υιός) και δεν είναι απλά (α)γάπη που έχει την έννοια της "προσκόλλησης" σε κάποιον αγαπημένο.

Για να έχουμε όμως μία πιο πλήρη άποψη επί του θέματος θα πρέπει να αναφερθούμε στα είδη των Πνευματικών δασκάλων.

Γενικά δάσκαλος : λέγεται κάποιος που έχει πλήρη γνώση ενός θέματος και έχει τη θέληση και την ικανότητα να τη μεταδίδει σε άλλους.

Στον Εσωτερισμό δάσκαλος : λέγεται αυτός που έχει όχι μόνο γνώση του αντικειμένου αλλά και "προσωπική εμπειρία" αυτών που διδάσκει. Αν κάποιος διδάσκει πράγματα που μόνο τα έχει ακούσει ή τα έχει διαβάσει δεν μπορεί βέβαια να ονομάζεται "Πνευματικός δάσκαλος".

Τους πραγματικούς Πνευματικούς δασκάλους μπορούμε να τους διακρίνουμε σε δύο κατηγορίες:
α) Αυτούς που όσο ζούνε, δίνουν τη διδασκαλία τους ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΥΛΙΚΟ Επίπεδο και όταν φύγουν από τη ζωή, η διδασκαλία τους γίνεται γνωστή στους μεταγενέστερους, με κηρύγματα, διαλέξεις, σεμινάρια, και ομιλίες. Οι διδασκαλίες τους αυτές συχνά καταχωρούνται σε βιβλία που κοσμούν διάφορες βιβλιοθήκες.
β) Αυτούς τους δασκάλους που όσο ζούνε δίνουν τη διδασκαλία τους στους μαθητές τους ΑΡΧΙΚΑ ΣΤΟ ΥΛΙΚΟ Επίπεδο και ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΣΤΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ Επίπεδα. και όταν φύγουν από τη ζωή εξακολουθούν να καθοδηγούν τους μαθητές τους ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ.

Αυτή η διάκριση των δασκάλων σε αυτούς που έχουν και αυτούς που δεν έχουν τη δυνατότητα Εσωτερικής επικοινωνίας με τους μαθητές τους εξηγεί τη σύγχυση που υπάρχει στο εάν και κατά πόσον ένας Πνευματικός δάσκαλος είναι απαραίτητος για την πνευματική μαθητεία.

Στην πρώτη περίπτωση των δασκάλων, όταν ο αναζητητής ακολουθεί κάποιο Πνευματικό μονοπάτι, κάποια διδασκαλία, κάποια μορφή γιόγκα του Πατάντζαλι ή κάποιο -ισμό, η ύπαρξη κάποιου δασκάλου είναι επιθυμητή αλλά ίσως όχι και απαραίτητη, τουλάχιστον για ορισμένους.

Συχνά λέμε ότι ο άνθρωπος είναι δάσκαλος του εαυτού του και μαθαίνει από τις εμπειρίες του ή λέμε κάτι που καλά - καλά δεν το καταλαβαίνου- με, ότι …. όταν ο άνθρωπος επικοινωνήσει με τον Εσωτερικό εαυτό του, θα πάρει φώτιση και κάθε γνώση.

Λέμε ακόμα ότι ….. το παν είναι να ακολουθεί κανείς τους ηθικούς κανόνες όπως τους έχουν καθορίσει οι ιερείς και οι θεολόγοι των διαφόρων θρησκευτικών δογμάτων ή ακόμα, ότι …. η αγάπη φέρνει τον άνθρωπο κοντά στο Θεό και η μοναδική διδασκαλία είναι το να γίνει πράξη η αγάπη.

Σε αυτή λοιπόν την πρώτη περίπτωση οι δάσκαλοι μας δίνουν τη θεωρία για το πώς να προχωρήσουμε στο Εσωτερικό μονοπάτι.

Στη δεύτερη περίπτωση ανήκουν δάσκαλοι από διάφορα μυστικιστικά μονοπάτια. και επειδή ο μυστικισμός χαρακτηρίζεται από τρία απαραίτητα στοιχεία. "δάσκαλος - μαθητής - διαλογισμός" είναι προφανές ότι ο δάσκαλος στη περίπτωση αυτή αποτελεί την βασικότερη συνιστώσα.

Στο μυστικισμό υπάρχει θεωρία, αλλά εκείνο που μετράει περσσότερο είναι η πράξη, η πρακτική για το πώς να προχωρήσει ο μαθητής στο σκοπό του, στην αυτογνωσία και τη θέωση. Ο δάσκαλος αφού διδάξει στο μαθητή τη θεωρία, στο Υλικό Επίπεδο, του δίνει τη γνώση για το πώς να τον συναντήσει στην Αστρική του μορφή, Εσωτερικά, στο Αστρικό Επίπεδο. Στη συνέχεια μέσα από το διαλογισμό, τού δίνει την Εσωτερική διδασκαλία και συγχρόνως κρατώντας τον από το χέρι τον οδηγεί Εσωτερικά μέχρι το σημείο που και εκείνος, ο δάσκαλός του δηλαδή, βρίσκεται.

Αν ο μαθητής έχει τη σπάνια τύχη να λάβει τη Χάρη του Θεού και να έχει για δάσκαλο τον Θεάνθρωπο, τότε μπορεί να οδηγηθεί μέχρι την Βασιλεία των Ουρανών, μέχρι την Αγκαλιά του Πατέρα. Όπως μας βεβαιώνει ο Ιωάννης "….ουδείς γνωρίζει τον Πατέρα ει μη μόνον ο Υιός και εις όντινα ο Υιός θέλει αποκαλύψει τον Πατέρα ….."

Σε κάποιο σημείο στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη διαβάζουμε ότι ο Ιησούς είπε στους μαθητές του " Είναι συμφέρον σας να φύγω τώρα για να έρθει ο Παράκλητος που θα σας πει όλα όσα σας έχω πει μέχρι σήμερα και άλλα τα οποία δεν δύνασθε τώρα να βαστάζητε" Ο Παράκλητος ή Guru Dev στα Σανσκριτικά είναι ο δάσκαλος στην Αστρική του μορφή. Ο δάσκαλος που τους έδωσε αργότερα την Εσωτερική διδασκαλία, όχι με παραβολές, μεταφορές και αλληγορίες αλλά "παρρησία" στη γλώσσα της καθημερινότητας. Είναι σε αυτή την Αστρική μορφή που παρουσιά-στηκε στον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη όταν "…τους αναβίβασε σε όρος υψηλό κατ' ιδίαν μόνους, και εφάνη συνλαλών μετά του Ηλία και του Μωϋσέως …. ".

Ο δάσκαλος που ανήκει σε αυτή τη δεύτερη κατηγορία, έχει τη δυνατό- τητα να δώσει όχι μόνο εξωτερικές γνώσεις αλλά και Εσωτερική εμπειρία και καθοδήγηση στους μαθητές του, γιατί όταν ο μαθητής με το
διαλογισμό του βρεθεί στον Αστρικό κόσμο που είναι απέραντος, είναι κυριολεκτικά σαν χαμένος. Ο Αστρικός κόσμος είναι τόσο θελκτικός που πολύ δύσκολα μπορεί κανείς να τον διασχίσει χωρίς Εσωτερική βοήθεια. Εκεί η ψυχή θαυμάζοντας το κάθε τι υποπίπτει σε κάθε πειρασμό, όπως ένα παιδί θαμπώνεται όταν βρεθεί σε ένα λούνα - παρκ και βουτάει το χέρι του στο βάζο με το γλυκό.

Μπορεί Εσωτερικά η ψυχή να έχει μία κάποια βοήθεια από τους προστάτες και τους οδηγούς που έχει κάθε άνθρωπος αλλά οι οδηγοί αυτοί προερχόμενοι συνήθως από τα κατώτερα πνευματικά Επίπεδα, μόνοι, δεν έχουν τη δυνατότητα να οδηγήσουν το μαθητή μέχρι το τέλος του Εσωτερικού τους ταξιδιού. Αυτή η εργασία όπως μας πληροφορούν όλοι οι μεγάλοι άγιοι και οι μύστες, γίνεται Εσωτερικά μόνο από ένα εντεταλμένο και αρμόδιο Πνευματικό δάσκαλο.

Όταν ο μαθητής φθάσει στο σημείο να βλέπει και να συνομιλεί με το δάσκαλό του Εσωτερικά, όταν δηλαδή γίνει Gurmukt όπως λένε οι Βέδες, τότε μόνο ο μαθητής αντιλαμβάνεται τι σημαίνει "δάσκαλος". Είναι τότε που καταλαβαίνει ότι ο πνευματικός δάσκαλος είναι ότι πολυτιμότερο μπορεί να έχει ένας άνθρωπος στη ζωή του. Είναι ο σύντροφος που έχει η ψυχή και σε αυτό και στον άλλο κόσμο και είναι τότε που συνδέονται μαθητής και δάσκαλος με μία σχέση ερωτική, με τη μυστικιστική βέβαια έννοια των λέξεων.

Όποιος δεν έχει ζήσει αυτή την εμπειρία, δεν την έχει ακούσει ή έστω δεν την υποψιάζεται ότι υπάρχει, δικαιολογημένα μπορεί να λέει ότι δεν χρειάζεται ένας Πνευματικός δάσκαλος για το Εσωτερικό ταξίδι της ψυχής.. Η γνωστή ιστορία με τη βάρκα και τον αναζητητή που πρέπει να βγει μόνος του στη στεριά είναι φλυναφήματα για μικρά παιδιά. Είναι ιστορίες που δείχνουν άγνοια και των πλέον στοιχειωδών αρχών του μυστικισμού.

Ο Ιησούς έλεγε στους μαθητές του "δεν θέλω σας εγκαταλείψει μέχρι τη συντέλεια του αιώνα" (Ματθ κη :20) και δεν ζητούσε τίποτα παραπάνω από αυτούς παρά μόνο την πίστη και την αυτοπαράδοσή τους σ'Αυτόν.
" ….. εάν τας εντολάς μου φυλάξητε, θέλετε μείνει εν τη αγάπη μου…."
(Ιωαν ιε:10)


Ο μαθητής αυτοπαραδίδεται στο δάσκαλο και περιμένει από αυτόν να τον οδηγήσει στο σκοπό της ανθρώπινής του ύπαρξης που σύμφωνα με όλους τους μύστες, τους αγίους και τους μεγάλους δασκάλους είναι η Αυτογνωσία και η Θέωση. Αυτή η αυτοπαράδωση του μαθητή στο δάσκαλο δεν είναι προσωπολατρία ή αυτοεγκατάλειψη, είναι η συνταγή για να ενωθεί μαζί Του, για να μπορέσει να γνωρίσει τα Εσωτερικά
βασίλεια και τέλος τη θέωση, όχι σε κάποιο αόρατο μέλλον αλλά αν υπάρχουν οι προϋποθέσεις και στη συγκεκριμένη του ενσάρκωση.

Γι' αυτό έλεγε ο Ιησούς στους μαθητές Του "…. είναι τινές των εδώ ισταμένων οίτινες δε θέλουσι γνωρίσει θάνατον πρωτού ίδωσει τη Βασιλεία των Ουρανών…." (Ματθ ιστ: 28) . Εδώ και τώρα δηλαδή.
Σαν συμπέρασμα λοιπόν μπορούμε να πούμε ότι οι πρώτη κατηγορία των δασκάλων δίνει τη θεωρία για την επίτευξη των πνευματικών στόχων του ανθρώπου και η δεύτερη δίνει και την πράξη.

Τη θεωρία μπορεί κανείς να τη γνωρίσει μέσα από κείμενα και διαλέξεις αλλά για τη πράξη χρειάζεται κάποιος ειδήμονας. Αν για τις καθημερινές μας εργασίες χρειαζόμαστε έναν ειδήμονα πολύ περισσότερο αυτό ισχύει για την "Επιστήμη των επιστημών" που είναι η πνευματικότητα.

Λέμε ότι ο Θεός είναι αγάπη, η ψυχή που είναι ένα μέρος του Θεού είναι και αυτή αγάπη και ο δρόμος πίσω στο Θεό είναι μέσω της αγάπης, Αυτό είναι σωστό αλλά είναι μόνο σκέψεις, λόγια και θεωρία. Το πρόβλημα είναι η πράξη, δηλαδή το πώς θα αναπτύξουμε αυτή την αγάπη. Η αγάπη δεν αγοράζεται ούτε καλλιεργείται. Η αγάπη έλεγε ο μεγάλος Ινδός άγιος Σανκάρα, κολλάει σαν τις μεταδοτικές αρρώστιες. Ξεχειλίζει από κάποιον που είναι πηγή αυτής της αγάπης και μουσκεύει αυτόν που είναι κοντά του. Και κοντά στο δάσκαλο είναι ο μαθητής. Το περίσσευμα της αγάπης του δασκάλου του παίρνει ο μαθητής. Εκεί βρίσκει την αγάπη. Λοιπόν, ένας δάσκαλος είναι απαραίτητος αλλά μόνο αν είναι ο ίδιος μία πηγή αγάπης. Αν είναι απλά "κύμβαλο αλαλάζον" όπως έλεγε ο Παύλος, τότε ίσως δεν είναι απαραίτητος για τη πνευματική μας εξέλιξη.
Αναφέρεται στη μυστικιστική βιβλιογραφία ότι δεν είναι ο μαθητής αλλά ο δάσκαλος που καλεί κοντά του το μαθητή και καθώς ο ίδιος είναι μία πηγή αγάπης, γεμίζει και το μαθητή του με αυτή την αγάπη που ρέει προς αυτόν, όπως το νερό στα συγκοινωνούντα δοχεία. Αυτός είναι ο μυστικι- σμός στην πράξη και ένας τέτοιος δάσκαλος είναι απαραίτητος.

Συνήθως εμπιστεύεται κι' ακολουθεί κανείς ένα πνευματικό δάσκαλο, όταν η διδασκαλία του συγκεκριμένου δασκάλου είναι σύμφωνη με τις ηθικές του αρχές και ακόμα όταν δεν διακρίνει στο δάσκαλο κάποιο οικονομικό ή άλλο συμφέρον και βλέπει τον ίδιο το δάσκαλο να ζει σύμφωνα με αυτά που διδάσκει.

Αλλά ο μαθητής έχει και ένα αδιάψευστο κριτήριο του εάν και κατά πόσον ένας δάσκαλος είναι αρμόδιος να τον οδηγήσει στη θέωση. Για το θέμα αυτό η μυστικιστική βιβλιογραφία αναφέρει ότι αρμόδιος, είναι ο δάσκαλος που μπορεί α) να δώσει στο μαθητή κάποια πρώτο χέρι εμπειρία από το Φως του Θεού και τη Μουσική των Σφαιρών και β) αυτός που μπορεί να τον "κολλήσει" μυστικιστική αγάπη, δηλαδή αγάπη με (Α) κεφαλαίο.
Αν περνώντας ο καιρός ο μαθητής δεν αρχίζει να ξεχειλίζει από αυτή την Αγάπη θα πρέπει να του πει : "Δάσκαλε ακολουθώ σχολαστικά αυτά που μου λες αλλά είμαι όπως πριν, δεν έχω αναπτύξει το χαρακτηριστικό των πνευματικών ανθρώπων, την Αγάπη". Ο δάσκαλος θα πρέπει να υποδείξει στο μαθητή τι θα πρέπει να κάνει.

Μετά από λίγο καιρό, αν ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες του δασκάλου, ο μαθητής δεν έχει αναπτύξει μέσα του την Αγάπη, όχι μόνο για τον συνάνθρωπο αλλά για όλη τη Θεϊκή Δημιουργία, τότε όπως λένε οι μεγάλοι μύστες, ο μαθητής θα πρέπει να ψάξει να βρει ένα άλλο δάσκαλο.


Γαβρ. Σιμονέτος
"ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ"
Χαλκηδόνος 3 - Αμπελόκηποι
Τηλ. 77 58 891 / 72 36 585 / 093 22 33 989
Δεκέμβριος 2002


Δείτε κι άλλες συναρπαστικές ειδήσεις και έρευνες από τον χώρο του Ανεξήγητου, του Εσωτερισμού και της Μεταφυσικής

Στείλτε τα δικά σας σχόλια και παρατηρήσεις στο arthra@esoterica.gr

 

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ