Η ΑΛΧΗΜΙΚΗ ΟΔΟΣ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ

 

            Όπως έχει συμβεί με όλες τις ανθρώπινες δραστηριότητες, με τον πολιτισμό γενικότερα, οι Πολεμικές Τέχνες δεν έμειναν ανεπηρέαστες από τη μηχανιστική διείσδυση του σύγχρονου κόσμου.

            Αυτές οι Τέχνες που σχεδιάστηκαν ως μία μέθοδος ολοκληρωμένης παιδείας, ως ένας Δρόμος προς το βαθύτερο Είναι του ανθρώπου, σήμερα εμφανίζονται εκχυδαϊσμένες, στο βάθρο του να θεωρούνται απλώς σαν αθλήματα ή αόριστα μυστικές μέθοδοι-όπως συμβαίνει με τις πολεμικές τέχνες της λεγόμενης <<ιμαλαϊκής γραμμής>>.Υπάρχει, επιπλέον, μια σειρά από έμμονες ιδέες σε σχέση με αυτές τις μεθόδους, που θα μπορούσαμε να τις συνοψίσουμε με τον παρακάτω τρόπο:

            1. Οι πολεμικές τέχνες προέρχονται αποκλειστικά από την Ανατολή .....Αυτό είναι λάθος από ιστορική άποψη καθώς στη Δύση, έστω και με μεγαλύτερη δυσκολία λόγω της επεισοδιακής πολιτιστικής της διαδικασίας ανακαλύπτονται στις παραδόσεις της μέθοδοι ανάλογες με αυτές που επεξεργάστηκε η ανατολή.  

            2. Οι Πολεμικές Τέχνες είναι μόνο τεχνικές στρατιωτικής αντιπαράθεσης ...   Αυτό δεν είναι εντελώς σωστό, γιατί αν και χωρίς αμφιβολία γεννήθηκαν με το πνεύμα του πολεμιστή, διεύρυναν το πεδίο εφαρμογής τους και φτάνουν να είναι ακόμα και εργαλεία γνώσης του εαυτού μας και του κόσμου.

             3. Αυτές οι Τέχνες θεωρούνται αποκλειστικά ως μορφές εξυγίανσης του οργανισμού. Όλα τα συστήματα για τη διαμόρφωση του πολεμιστή βασίζονται, όπως θα δούμε μετά, στην ιδέα της αρμονίας. Δεν είναι επομένως δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι δίνουν ισορροπία και υγεία, δεν είναι όμως αυτός ο σκοπός τους, αλλά μόνο ένα από τα αποτελέσματα του Δρόμου.

            4. Ο θρησκευτικός σεκταρισμός και οι πολεμικές τέχνες.....  Τόσο στην Ανατολή όσο και στην Δύση υπήρχαν διάφορες θρησκευτικές μορφές που επηρέασαν, σε μια δεδομένη στιγμή, την κουλτούρα αυτών των χωρών. Στην Ανατολή, ο Ταοϊσμός, ο Κομφουκιανισμός, ο βουδισμός είναι θρησκείες που έχουν διαποτίσει βαθιά την ψυχή αυτών των λαών, αλλά που όλες αυτές θεμελίωσαν τις διδασκαλίες τους σε μία πρωταρχική παράδοση που είναι πολύ προγενέστερη από την εμφάνιση αυτών θρησκειών. Γι' αυτό το λόγο, είναι σφάλμα να αποδίδει κανείς την πατρότητα των πολεμικών τεχνών σε μία θρησκευτική μορφή. 

            Έχοντας ξεπεράσει αυτές αυτές τις προκαταλήψεις, θα εστιάσουμε στην Ανατολική Παράδοση, καθώς αυτή είναι πολύ πιο ολοκληρωμένη απ' ότι η δυτική, επισημαίνοντας όμως ξανά ότι στη Δύση κατασκευάστηκαν παρόμοια συστήματα.

                                                                  ΣΥΜΒΟΛΙΚΗ

              Όπως συμβαίνει σε κάθε μυητική μέθοδο, η συμβολική διάσταση δε μπορεί να είναι απούσα. Ακόμα περισσότερο, το συμβολικό στοιχείο είναι η βάση πάνω στην οποία αναπτύσσεται η Τέχνη. Είναι η ίδια η φύση αυτή που μας δίνει το μοντέλο πάνω στο οποίο στηρίζεται η προοπτική της Πολεμικής Τέχνης. Σε όλη της την έκταση εκδηλώνεται μια διαπλοκή αντιτιθέμενων δυνάμεων, που γεννούν συγκρούσεις, εντάσεις... ΠΟΛΕΜΟ. Ο πόλεμος διαπερνάει όλες τις σχέσεις και τις αλλάζει καταστρέφοντάς τις. Ο Κόσμος ολόκληρος εκδηλώθηκε μέσω της αλληλεπίδρασης αντιτιθέμενων αρχών (ο Ηράκλειτος ονόμασε τον πόλεμο πατέρα, βασιλιά και κύριο όλων των πραγμάτων) που μάχονται ακατάπαυστα για να κυριαρχήσουν και τίποτα δεν ξεφεύγει από αυτήν την διαδικασία. Οι παραδόσεις διδάσκουν ότι, ναι μεν κυριαρχεί ο δυισμός στον εκδηλωμένο κόσμο, όμως αυτό δεν είναι τίποτ' άλλο από την έκφραση του Ενός και Ανεκδήλωτου Όντος. 

            Στην Ανατολή το ΤΑΟ (η αίσθηση του ΟΛΟΥ) το ΤΑΙ CHI (η Έσχατη Κορυφή) κλπ. είναι ονομασίες για το Απόλυτο Ον, που παραμένει αναλλοίωτο στις αλλαγές του εκδηλωμένου κόσμου. 

            Οι έννοιες του Γιν και του Γιανγκ δεν υποδηλώνουν έναν μεταφυσικό δυισμό, καθώς και οι δύο έχουν κοινή προέλευση από το μοναδικό ΕΝΑ και είναι οι γεννήτριες αρχές του κόσμου, που εμπεριέχονται στις ιδέες της αντίθεσης και της διαφοροποίησης των Παγκόσμιων Αρχετύπων. 

            Το Γιν-Γιανγκ εκφράζεται μέσα από τη δυναμική των πέντε φορέων (Χσινγκ) στην δημιουργική και καταστροφική διαδικασία. Τα στοιχεία ή φορείς γεννιούνται (κατά τον κύκλο Σεν) το ένα από το άλλο με την παρακάτω σειρά: νερό, φωτιά, μέταλλο, ξύλο, γη.

             Αυτός ο φυσικός κύκλος εξισορροπεί τις δυνάμεις έλξης και άπωσης που κινούν όλη τη φύση. Είναι η αντανάκλαση του Παγκόσμιου Νόμου που αρθρώνει και οριοθετεί το μοντέλο του Κόσμου. Αυτή η θεώρηση βρίσκεται σε σύγκλιση με όλες τις παραδοσιακές Κοσμογονίες και επηρεάζει βαθιά την Πολεμική Τέχνη, στο σημείο που να συλλαμβάνεται η έννοια του πολέμου σαν κάτι το ιερό ή συμβολικό, γιατί καταστρέφοντας την ψευδαίσθηση μας αποκαλύπτεται η μόνιμη όψη του πνευματικού και προωθείται ο μετασχηματισμός και η αλλαγή. 

            Από συμβολική άποψη ο Άνθρωπος νοείται ως δημιουργημένος κατ' εικόνα του Κόσμου, είναι ο μικρόκοσμος (Σιάου Τιεν Ντι) που σε όλα του τα μέρη είναι ένα μικρό σύμπαν. Είναι ο Αδάμ Κάδμον, που κομματιάζεται και δίνει τόπο στη ζωή και στη δημιουργία. Η Πολεμική τέχνη προτίθεται να αντικαταστήσει αυτήν την χαμένη Ενότητα. 

            Στην αρχαία Κίνα ο αληθινός Άνθρωπος ονομάζεται Τσεν Γιέν και το ιδεόγραμμα που τον συμβολίζει εκφράζεται με έναν κατακόρυφο άξονα που ενώνει τρία επίπεδα: το ουράνιο, το γήινο και το καθαυτό ανθρώπινο. Είναι Γιος του Ουρανού (Τιέν) και της Γης (Τι) και μετατρέπεται έτσι σε ένα μέσο σύνδεσης της ουράνιας με την γήινη ενέργεια. Το ανθρώπινο σώμα συνθέτει τις ποιότητες και τις δυνάμεις του Γιν και του Γιανγκ, που του δίνουν έναν ρυθμό, μια σταθερή επέκταση και συστολή, που συμβολίζονται πιο καθαρά με την αναπνοή που συνδέει την ατομική ζωή του με την κοσμική, ανταλλάσσοντας μέσω αυτής πάντα την ίδια πνοή, που ονομάζεται Τσι.

                                                         Η ΖΩΤΙΚΗ ΠΝΟΗ

            Το ΚΙ ή ΤΣΙ είναι μια λέξη που προφέρεται με κάποιο τόνο μυστηρίου στις σύγχρονες Σχολές Πολεμικών Τεχνών και στην οποία αποδίδονται θαυματουργές ιδιότητες. Η ενέργεια είναι μια έννοια πολύ πιο πλατιά, που σχετίζεται με την διαδικασία μεταλλαγής στην πολεμική τέχνη. Κατ' αρχήν υπάρχουν, σύμφωνα με την πρωταρχική παράδοση, τρεις τύποι ενέργειας ή φωτιές. Ο D.S. τις ονομάζει ηλεκτρική φωτιά, ηλιακή φωτιά και φωτιά από τριβή. Στην Κίνα ονομάζονται ΣΕΝ, ΤΣΙ και ΤΣΙΝΓΚ και μπορούμε να τις συνδέσουμε με τους Ινδικούς όρους Φοχάτ, Πράνα και Κουνταλίνι. 

ΤΣΙΝΓΚ: Η "πρωτογενής" ενέργεια που συνδέεται με την Κουνταλίνι και που κυκλοφορεί κατά μήκος του κεντρικού καναλιού ή Τσουνγκ Μο.  

ΤΣΙ: Η ενέργεια που κυκλοφορεί στον ανθρώπινο οργανισμό μέσα από το δίκτυο των μεσημβρινών και που δημιουργείται από Χσιεν Τιεν Τσι ή Τσι προγενέστερο από τη γέννηση και που είναι το προγονικό Τσι που χαρακτηρίζει το ανθρώπινο είδος και μέσα από το οποίο εκδηλώνεται το συλλογικό ασυνείδητο και το Χον Τιεν Τσι, που είναι η ενέργεια που εξάγεται κατά την θρέψη και την αναπνοή.  

ΣΕΝ: Η πνευματική Ενέργεια που κυβερνά τις διαδικασίες της συνείδησης και του ασυνείδητου. Δεν απορρέει από τα έξω, αλλά πρέπει να θρέφεται εσωτερικά μέσω της πνευματικής πρακτικής. Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι η ενέργεια δεν πρέπει να νοείται μόνο σαν ένα καύσιμο, αλλά σαν χαρακτηριστικά και λειτουργίες που τελούνται σε διαφορετικά επίπεδα του ανθρώπινου σύμπαντος. Είναι οδοί, δρόμοι ή Σίντι (βλ. εγχειρίδιο του ISO II), που διακρίνουν με διάφορα χαρακτηριστικά τις διαφορετικές διαδικασίες της φύσης. Γι' αυτόν το λόγο συνδέονται μυστικά με κάποιες Θεότητες.   

                                             ΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ 

            Στην Κίνα ονομάζονται Ταν Τιεν, που μεταφράζεται σαν πεδίο του ελιξιρίου ή πεδίο του κιννάβαρι, όπου τόσο το ελιξίριο, όσο και το κιννάβαρι έχουν μία συμβολική σημασία. Το ελιξίριο είναι το αληθινό φάρμακο που μπορεί να μας αναγεννήσει και το κιννάβαρι είναι μία ουσία που αποτελείται, από συμβολική άποψη, από θείο και υδράργυρο, σημαντικά στοιχεία της αλχημείας. Το Ταν Τιεν εμφανίζεται σε τρεις θεμελιώδεις θέσεις κατά μήκος του ΑΞΟΝΑ που συμβολίζει την σπονδυλική στήλη. Το ανώτερο Ταν Τιεν τοποθετείται πίσω από τα μάτια, το μεσαίο Ταν Τιεν βρίσκεται στην καρδιά και το κατώτερο Ταν Τιεν βρίσκεται μέσα στο υπογάστριο και στο ύψος του πέμπτου οσφυϊκού σπονδύλου.

            Αυτό το τελευταίο συνήθως αναφέρεται ως ΧΑΡΑ στις Πολεμικές Τέχνες και συνδέεται με το κέντρο δύναμης και ισορροπίας, ωστόσο θα πρέπει να επισημανθεί ότι το Ταν Τιεν, λόγω της σύνδεσης του με την έννοια του ΚΕΝΤΡΟΥ, δεν θα πρέπει να θεωρείται σαν κάτι το αντικειμενικό ή ξένο ως προς την συνείδησή μας, καθώς αυτό, σε οποιαδήποτε από τις τρεις θέσεις, αναπαριστάνει το Πνεύμα και το αληθινό Εγώ σαν Άνθρωπο.

                        Ο ΙΕΡΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ   

Τα διάφορα στυλ των Πολεμικών Τεχνών διατηρούν στη μορφή τους τις συμβολικές αρχές που αναφέραμε. Είναι το ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΟ που εκφράζεται μέσω της εξέλιξης εκείνου που ασκείται στις Πολεμικές Τέχνες. Η ορθή στήλη, ο ΑΞΟΝΑΣ, συνδέεται με την έννοια του ΚΕΝΤΡΟΥ που δεσμεύει τα τρία Ταν Τιεν. Ο ασκούμενος κρέμεται από το Πάι Χούι, κεντρικό σημείο στο πάνω μέρος της κεφαλής, κάτω από το ζενίθ, για να "βυθιστεί" στη γη με την βοήθεια της συνειδητής χαλάρωσης. Η βαρυτική τάση εξισορροπείται από την αίσθηση της ελαφρότητας που την αντισταθμίζει κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης. Από αυτήν την θεμελιώδη στάση ξεκινούν όλες οι κινήσεις της ιερής γυμναστικής, που αναδημιουργούν την ΠΗΓΗ, έκταση και συστολή, φυγόκεντρη και κεντρομόλος τάση, που συνδέονται με τον ρυθμό της αναπνοής, εισπνοή και εκπνοή. Είναι η εναλλαγή του Γιν και του Γιανγκ που οδηγεί στην κατανόηση της επιστήμης των ρυθμών που αναπαριστάνονται στο περίφημο έμβλημα του Τάι Τσι, το οποίο εγκλείει σ' έναν κύκλο τις δυαδικές δυνάμεις. Από το ΚΕΝΤΡΟ, που συμβολίζεται με το Ταν Τιεν, μπορεί να παραχθεί το Οριζόντιο επίπεδο, που είναι το επίπεδο έκφρασης όπου η πολεμική κίνηση περιγράφει τα μέσα και τις αναλογίες του κοσμικού σχεδίου. Η πιο άμεση έκφραση του είναι το τετραδικό μοντέλο ή σταυρός: κίνηση προς τα εμπρός, οπισθοχώρηση, προς τα αριστερά, προς τα δεξιά. Αν προσθέσουμε στο τετραδικό σχήμα το κεντρικό του σημείο, παίρνουμε την  πεντάδα, που σχετίζεται με τους πέντε φορείς και τα πέντε ζώα-σύμβολα του Κουνγκ Φου. Αυτό το γεωμετρικό σχήμα φτάνει στην πληρότητά του όταν το συσχετίζουμε με τον ΑΞΟΝΑ, με τη δυνατότητα για άνοδο ή κάθοδο. Οι έξι δυνατότητες (πάνω, κάτω, μπροστά, πίσω, αριστερά, δεξιά) αποκαθιστούν το Κέντρο, δηλαδή την επταδική εικόνα - υπόδειγμα για την Πολεμική Τέχνη. Αυτός ο ιερός χώρος, που μας επιτρέπει να προσανατολιστούμε από κοσμογονική άποψη, ενσωματώνοντας ιδιότητες και περιοχές, συμπληρώνεται και ζωτικοποιείται με τον ιερό χρόνο, μαζί με τον οποίο αναπαράγει την ένωση  του Ουρανού (κύκλος) με την γη (τετράγωνο ή κύβος) και μετατρέπεται έτσι σε οκτάδα, στις οκτώ διευθύνσεις, που αντιστοιχούν στα οκτώ τετραγράμματα, που είναι η βάση της μαγικής αρίθμησης του Ι ΤΣΙΝΓΚ που εξασφαλίζει την "εμψύχωση" των μορφών και ανακαλύπτει όλες τις δυνατότητες για μια κοσμική μεταλλαγή.  

            Στις εξελίξεις της πολεμικής πρακτικής, μέσα από τις μορφές και τους κανόνες της, ο ασκών την ΠΟλεμική Τέχνη, στο βαθμό που είναι επικεντρωμένος στον άξονά του, δεσμεύει όλες τις περιοχές και ζώνες του χώρου, σημαδεύοντάς τις με τα ακρότατα τους, που πρέπει να "ξεγλιστρούν, να αναδιπλώνονται, να σφίγγουν, να ωθούν, να σταματούν, να μπλοκάρουν, να εκτινάσσονται και να μετακινούνται" (οι οκτώ βασικές θέσεις του Τάϊ Τσι Σουάν). Πρόκειται λοιπόν για την οκτάδα, που είναι σύνθεση όλων των δυνατοτήτων για θέση και κίνηση, που έχει ο ασκών την ΠΟλεμική Τέχνη, η οποία θα καταστήσει δυνατό το να μνημονεύσει νοητά την Ενότητα, να αποκαταστήσει τις διάσπαρτες ενέργειες μέσω της έκτασης και της συστολής.

                                                   Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΔΟΥΛΕΙΑ

            Για να επιχειρήσουμε να ακολουθήσουμε την αλχημική οδό των Πολεμικών Τεχνών  είναι αναγκαίο να αναφερθούμε ξανά στην Ιδέα του Κέντρου, που μπορεί να βιωθεί μόνο μέσα από τη  συγκέντρωση.  

            Η ενδεικνυόμενη μέθοδος είναι να εξασφαλίσουμε την συγκέντρωση φωτιάς και πνεύματος που το θερμαίνει η πρωταρχική χύτρα, δηλαδή το κατώτερο Ταν Τιέν, το οποίο επιτρέπει να ξεκινήσουμε όπως αναφέρεται στο κείμενο με τίτλο "το μυστικό του άνθους του χρυσού", η κυκλική κίνηση του Φωτός. Αυτή είναι μια αλχημική διαδικασία εκλέπτυνσης και εξευγενισμού, κατά την οποία γεννιέται το φως από το σκοτάδι, δημιουργείται το ευγενές χρυσάφι από το "μολύβι της περιοχής με το νερό", το ασυνείδητο γίνεται συνειδητό με τη μορφή μιας διαδικασίας ζωής και ανάπτυξης.   

            Το Φως είναι σύμβολο του Ταό και εδρεύει στην "τετραγωνική ίντσα" δηλαδή μεταξύ των ματιών , τα οποία περιέχουν αυτήν την αυθεντική ενότητα συνείδησης και ζωής που θα πρέπει να αποκατασταθεί μέσω της αλχημικής οδού. Το αλχημικό έργο ξεκινάει με την κατάκτηση του συνειδητού πνεύματος και τη διατήρηση του πρωταρχικού πνεύματος, το οποίο είναι αδύνατο αν δεν ξεκινήσει με το να εξασφαλιστεί η κυκλοφορία του Φωτός. Θα πρέπει να διατηρηθεί το Κέντρο με την φωτιά του πνεύματος για να φτάσει κανείς στο κέντρο, μέσα στις συνθήκες του κατώτερου Ταν Τιέν, στο χώρο της δύναμης. Αν οι σκέψεις δεν εξωτερικευτούν, αυτές γίνονται διαρκείς και ο σπόρος και η δύναμη είναι συγκεντρωμένες και "ανοίγουν και κλείνουν οι πύλες του Ουρανού". Στην πορεία του Έργου, συνείδηση και αναπνοή (ζωή) πρέπει να βρίσκονται σε αρμονική σχέση. Στο κείμενο που μνημονεύσαμε πιο πριν αναφέρεται ότι "οπουδήποτε εμφανίζεται το Χρυσό Ανθός, πηγαίνει να το συναντήσει το αληθινό φως". Αυτό που το ακολουθεί (το φωτεινό, Λι) είναι φωτεινό απ' έξω και σκοτεινό από μέσα. Αυτό είναι το σώμα του Δημιουργικού. Το σκοτεινό μπαίνει μέσα και γίνεται κυρίαρχο. Η συνέπεια είναι ότι η καρδιά (συνείδηση) καταλήγει να είναι εξαρτημένη από τα πράγματα, κατευθύνεται προς τα έξω και άγεται και φέρεται από 'δω κι από 'κει. Όταν τώρα το Φως που κυκλοφορεί λάμπει προς τα μέσα, δεν γίνεται εξαρτημένο από τα πράγματα και η δύναμη του σκοτεινά παραμένει περιορισμένη και το Χρυσό Ανθός φωτίζει σαν μια εστία στο κέντρο του χώρου. Αυτό είναι το συγκεντρωμένο Φως. Το συζυγές έλκεται. Με αυτόν τον τρόπο η φωτεινή γραμμή του Αβυσσαλέου σπρώχνει προς τα πάνω. Αυτό δεν είναι μόνο το φωτεινό στοιχείο στην άβυσσο, αλλά και το δημιουργικό Φως, που συναντιέται με το δημιουργικό φως"... "Αυτό δείχνει το πώς το Πνεύμα διεισδύει στη Γη. Αυτό συμβαίνει για να τραφεί η φωτιά"... "Η αρχή του είναι πέρα από την πόλωση και επίσης εκβάλλει πέρα από αυτήν". Είναι αυτή η δημιουργία ενός νέου χώρου όπου θα μπορεί να πραγματοποιηθεί η δουλειά για να ξεκινήσει η άνοδος της ενέργειας και η ένωση των Τσινγκ, Τσι και Σεν μέσα από την παλινδρομική κίνηση. Η φωτιά θερμαίνει διαδοχικά τα τρία καζάνια (Ταν Τιέν) για να δημιουργηθεί το "νέο ον", που γεννιέται στο βαθύτερο και πιο κεντρικό σημείο του εσώτερου είναι μας, σαν ένα φωτεινό σημείο. Αυτός ο "σπόρος της αθανασίας" μετατρέπεται σε "έμβρυο" που μεγαλώνοντας γίνεται ο "νέος άνθρωπος". Είναι ο "άγιος καρπός" που σκοπός του είναι η επιστροφή στο "αυθεντικό Κενό", στο ΧΡΥΣΟ ΑΝΘΟΣ.

                                                                 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 

            Το εσωτερικό νόημα των πολεμικών τεχνών μπορεί να γίνει ορατό με μια βαθιά διερεύνηση. Ήταν και μπορούν να γίνουν ξανά αποτελεσματικά μέσα για τη γνώση τού Εαυτού μας, χρειάζεται όμως ο "σωστός άνθρωπος", όπως επισήμανε ο Κ. Γιούνγκ, που είναι αυτός που μπορεί, χωρίς κινδύνους να μετατρέψει τη μέθοδο σε μια αληθινή αλχημική Οδό.

G.T.

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ