... λίγο από το κρυμμένο Νόημα των Πολεμικών Τεχνών

 

Στον κόσμο που ζούμε καθετί έχει δύο όψεις. Αυτές μπορούμε να τις ερμηνεύσουμε με πολλούς τρόπους και να τις αποκαλέσουμε με πολλά ονόματα όπως: "Πάνω και Κάτω", "Λευκό και Μαύρο", "Ανώτερο και Κατώτερο" κ.λ.π.

Ομοίως θα μπορούσαμε ν'αναφερθούμε σε "Εσωτερικές και Εξωτερικές" Πολεμικές Τέχνες. Δυστυχώς, τη στιγμή που σε μία φράση υπάρχει η λέξη "Τέχνη", είναι άσχημο να αναφερόμαστε σε "Μαύρη-Λευκή" ή "Εσωτερική και Εξωτερική" κ.λ.π., αλλά τη σημερινή εποχή (και όχι μόνο) μάλλον χρειαζόμαστε τέτοιου είδους χαρακτηρισμούς μιας και οι τέχνες, γενικά, μόνο Τέχνες δεν είναι, στην πλειοψηφία τους.

Έτσι λοιπόν μέσα από αυτές τις λίγες γραμμές θα γίνει μία προσπάθεια προσέγγισης "λίγου" από το βαθύτερο νόημα των "Εσωτερικών Πολεμικών Τεχνών", το οποίο μπορεί να έχει πρακτική εφαρμογή στη ζωή του καθενός από μας!

Συνήθως όταν κάποιος ακούει για Πολεμικές Τέχνες, φαντάζεται τεχνικές για να μπορείς να αμύνεσαι ή και να προκαλείς ακόμα κάποιον να παλέψει μαζί σου. Θα μπορούσαμε να πούμε πως αυτός που φαντάζεται κάτι τέτοιο δεν έχει και πολύ άδικο γιατί λίγο ως πολύ και κυρίως μέσα από τα ΜΜΕ καθώς και από τους "ψευτοδασκάλους" του χώρου των Π.Τ., αυτή η αντίληψη έχει επικρατήσει.

Ωστόσο υπάρχει πραγματικά μία μεγάλη Φιλοσοφική Ιστορία που διέπει τις Πολεμικές Τέχνες οι οποίες, αφού έπαψαν με την πάροδο των χρόνων να είναι τόσο απαραίτητες, έγιναν "μονοπάτια Αυτογνωσίας και Σοφίας" για όσους ασχολούνταν σοβαρά με αυτές. Χαρακτηριστικές είναι οι καταλήξεις στα ονόματα των διαφόρων συστημάτων Π.Τ. που εδώ και μερικούς αιώνες έχουν μετατραπεί: σε DO από ΖUTSU (όσον αφορά κάποια Ιαπωνικά συστήματα Π.Τ.) ή σε ΤΑΟ (όσον αφορά κάποια Κινέζικα) κ.λ.π., δηλαδή από "Τέχνη" σε "Δρόμο", δηλώνοντας έτσι τη σημασία τους σα τρόπους ζωής και διαμόρφωσης χαρακτήρων και Ψυχών.

Μέσα από ένα σύστημα, ή δρόμο καλύτερα Π.Τ., έχει κάποιος τη δυνατότητα να έρθει αντιμέτωπος με τους φόβους του, τις ανασφάλειες του, τους κόμπους του, και τα ελαττώματά του. Η όλη προσπάθεια "αναγνώρισης και αντιμετώπισης των παραπάνω εχθρών" είναι που οδηγεί τον άνθρωπο τελικά σε μία Πνευματική κορύφωση. Όμως υπάρχει και το ενδεχόμενο να μην ασχοληθεί κάποιος με τίποτα απ'όλα αυτά, και μάλιστα το χειρότερο είναι "ν'αναγνωρίσει τους εχθρούς σα φίλους". Έτσι νομίζει πως το να τονίσει κανείς τον εγωισμό του ή να ασχολείται με τις ικανότητες του σώματος αντί της Ψυχής, σημαίνει δύναμη και αξιοσύνη.

Τελικά βλέπουμε ανθρώπους που δεν έχουν κερδίσει τίποτα απ'όλη αυτή την πορεία και άλλους που ποτέ τους δε γνώρισαν αυτό το δρόμο να επιδεικνύουν στοιχεία όπως το Ήθος, η Ανδρεία, το Σθένος, η Τιμή, η Αξιοπρέπεια, η Εντιμότητα, η Ταπεινοφροσύνη και τόσα άλλα που οι Π.Τ. πραγματικά διδάσκουν. Αυτοί οι τελευταίοι είναι οι μικροί Φιλόσοφοι της Ζωής, "βιοπαλαιστές" συνήθως, που μπορούν και διακρίνουν μέσα στην καθημερινότητα τη μαγεία της Γνώσης και της Αυτοπραγμάτωσης, στο βαθμό που μπορούν και καταλαβαίνουν.

Οι μεγάλοι Δάσκαλοι των Π.Τ. του παρελθόντος κατάφεραν να συστηματοποιήσουν τη μέθοδο για να προσεγγίσει κανείς τη Γνώση, μεταλλάσσοντας τις Π.Τ. σε "Πολεμικούς Δρόμους", όπως προαναφέρθηκε, βοηθώντας τους ανθρώπους να γίνουν "Εσωτερικοί Πολεμιστές" των παθών τους, των λαθών τους και της μικροπρέπειάς τους. Μέσα δε από την πληθώρα των συστημάτων Π.Τ., είναι που μπορεί κανείς να βρει πιο συγκεκριμένα το "δρόμο" που του ταιριάζει, ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του και το χαρακτήρα του.

 

Τα δε αποτελέσματα της πορείας του μέσα από μία Π.Τ. θα πρέπει να είναι πρακτικά και να φαίνονται στον τρόπο που ζει, σε καθημερινή και μόνιμη βάση, πράγμα πολύ δύσκολο βέβαια.

Για παράδειγμα λοιπόν, ένας καλός Καρατέκα όταν θα βρεθεί σε μία συνέντευξη για πρόσληψη εργασίας θα πρέπει με ευθύ, κάθετο και άμεσο τρόπο να πείσει τον εργοδότη για την εντιμότητα, το ήθος και την ικανότητά του να φέρνει εις πέρας την εργασία που σκέφτονται να του αναθέσουν, ακόμα και αν οι σπουδές του δε σχετίζονται με το εν λόγω αντικείμενο εργασίας. Ενώ για παράδειγμα ένας καλός μαθητής του Ζίου Ζίτσου θα πρέπει να του παρουσιάσει μία τέτοιου είδους επιχειρηματολογία ώστε να αποκλείει κάθε πιθανότητα απόρριψής του από τον εργοδότη, σαν να εκτελεί μία στραγγαλιστική λαβή.

Όλα αυτά βέβαια, και πολλά άλλα, θα πρέπει να γίνονται μέσα σε ηθικά πλαίσια και με επίγνωση των αποτελεσμάτων δράσης τους.

Έτσι φίλε εσύ που ασχολείσαι με τις Π.Τ., θαυμάζεις, ή σκέφτεσαι να ασχοληθείς, προσπάθησε να μη μένεις στην επιφάνεια των πραγμάτων αλλά προχώρησε βαθιά, όσο πιο βαθιά μπορείς, να κάνεις αυτά που σου λένε και όχι αυτά που κάνουν οι δήθεν δάσκαλοι, και αν ακόμα βρεις ένα μεγάλο Δάσκαλο, να ξέρεις πως εκτός από την Αφοσίωση στο συγκεκριμένο σύστημα, η μεγαλύτερη χαρά του θα είναι να σε βλέπει να Ερευνάς - "προς τα μέσα και προς τα έξω ταυτόχρονα", ενώ παράλληλα να Υπηρετείς τα Ιδανικά που πιστεύεις όσον αφορά τον εαυτό σου και τους άλλους.

Η πραγματική Μαθητεία σ'ένα σύστημα Π.Τ. μπορεί ν'αλλάξει βαθιά τη ζωή κάποιου ανθρώπου, αλλά μπορεί και όχι. Είναι στο χέρι του καθενός να ακολουθήσει "το δρόμο της Αρετής" ή "το δρόμο της Κακίας και αδιαφορίας".

Καλή Πορεία!

"Red Dragon"

Προσθέστε: Σχόλια - Παρατηρήσεις - Δικές σας απόψεις,

στην διεύθυνση arthra@esoterica.gr