ΧΕΝΡΥ ΣΤΗΗΛ ΟΛΚΟΤΤ
Ο πρώτος πρόεδρος της
Θεοσοφικής Εταιρίας
Γεννήθηκε
στις 2 Αυγούστου 1832
Πέθανε στις 17 Φεβρουαρίου 1907
Ο Χένρυ Στήηλ 'Ολκοτ, γεννήθηκε στην Οράγγη της Νέας Υέρσης των Η.Π.Α. τον
'Αυγουστο του 1832 στις 2 του μήνα. Η καταγωγή του ήταν από παλιά αγγλική
πουριτανική οικογένεια, από τις πρώτες που εγκαταστάθηκαν στον κόλπο της Μασαχουσέτης.
Από πολύ νωρίς στα σχολικά του κιόλας χρόνια άρχισε να δείχνει την κλίση που
είχε στην γεωπονία, την οποία και σπούδασε. Σε ηλικία μάλιστα των 23 ετών
η Ελληνική κυβέρνηση τον προσκάλεσε να έρθει στην Ελλάδα για να αναλάβει την
διεύθυνση του υπουργείου γεωργίας!!! Το ίδιο έπραξε και η Αμερικάνική κυβέρνηση,
αλλά ο 'Ολκοττ αρνήθηκε ΚΑΙ στις δύο κυβερνήσεις γιατί όπως έλεγε ο ίδιος,
"προτιμώ να εργάζομαι ως πρόσκοπος για την γεωργική
αναγέννηση του τόπου μου"
Παράλληλα με την επαγγελματική
του σταδιοδρομία που μεταξύ των άλλων είναι και η ίδρυση μιας γεωπονικής σχολής,
άρχισε μια Πνευματική εκστρατεία για την διάδοση της ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΣΚΕΨΕΩΣ.
Τότε θα πρέπει να ήταν που εντάχθηκε στον Ελευθεροτεκτονισμό. 'Ηταν μέλος
στην στοά των Ουγονέτων Υπ.Αρ 448. Το 1860 ήταν μέλος της Βασιλικής Αψίδας.
Αυτή του η συμμετοχή στο
κίνημα του Ελευθεροτεκτονισμού, έμελλε να του σώσει ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ τη ζωή του,
όταν εμπλέχθηκε στην υπόθεση "Τζών Μπράουν".
ΟΤζών
Μπράουν ήταν αρχηγός μιας οργανώσεως που έσωζε μαύρους από τη δουλεία του
Νότου και τους μετέφερε στις ελεύθερες πολιτείες του Βορρά. Η οργάνωση είχε
το κωδικό όνομα "Υπόγειος Σιδηρόδρομος".
Ο Μπράουν πίστευε πώς ΜΟΝΟ με τον ένοπλο αγώνα θα καταργηθεί το καθεστός δουλείας
του Νότου και έτσι οργάνωνε επιδρομές κατά των δουλοκτητόρων και καταπιεστών
των ΠΑΝΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ για ΙΣΟΤΗΤΑ, ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ καθώς και
σκληρά αντίποινα.
'Ετσι στις 17 Οκτωβρίου
του 1859, ο Τζών Μπράουν συνελήφθη τη νύχτα και μετά από σκληρή μάχη από την
οποία ο Μπράουν βγήκε τραυματισμένος βαριά και τα 2 από τα 4 παιδιά του σκοτωμένα
αφού και τα 4 πολεμούσαν στο πλευρό του πατέρα τους. Μετα τη σύλληψη του και
την εκδίκαση της υπόθεσης στο δικαστήριο ο Τζών Μπράουν καταδικάστηκε σε θάνατο
δια απαγχονισμού. 'Ακουσε ατάραχος την καταδικαστική απόφαση και λέγεται πώς
απάντησε τα εξής στους δικαστές του:
"Με
στέλνετε στην αγχόνη, ενώ θα έπρεπε εσείς να παραπεμφθείτε σε αυτήν. Διότι
εσείς είσαστε που παραβιάζεται τον Ιερό και Ακατάλυτο νόμο του Θεού, που έπλασε
ΟΛΟΥΣ τους Ανθρώπους ΙΣΟΥΣ και να ζουν ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ, ενώ εγώ δεν έκανα τίποτα
άλλο παρά να υπενθυμίζω τον νόμο του Θεού και να τον υπερασπίζομαι".
Δύο από τις τρεις λέξεις
του Τεκτονικού ιδεώδους ήταν κρυμμένες μέσα στην απολογία του, αλλά κατά πόσο
ήταν ένας αληθινός τέκτων αυτό είναι στη κρίση του καθενός μας να το συλλογιστεί.
Η εκτέλεση της ποινής
δόθηκε για τις 2 Δεκεμβρίου 1859. Στην εκτέλεση του παρευρέθηκε και ο 'Ολκοττ
ως απεσταλμένος της εφημερίδας που εργαζόταν σαν δημοσιογράφος, της "New
York Trebioun".
Τον διάλεξαν εξαιτίας του αγώνα του για την κατάργηση των φυλετικών διακρίσεων. Η δράση του αυτή όμως τον είχε κάνει ΗΔΗ γνωστό και έτσι μέσα από τον όχλο που στεκόταν εμπρός από την αγχόνη του Μπράουν, τον αναγνώρισαν και τον συνέλαβαν. Με συνοπτικές διαδικασίες τον δίκασαν και δια βοής τον καταδίκασαν σε θάνατο! Την ώρα που το πλήθος παραληρούσε εναντίον του, ο 'Ολκοττ θυμήθηκε τον Τεκτονισμό και μέσα στην αγωνία του για το αν θα σωνόταν, έκανε όσο πιο επιδεικτικά γινόταν το "Μυστικό Σημείο" και φώναξε την "Επίκληση Κινδύνου". Δεν άργησαν τότε να σπεύσουν σε βοήθειά του άγνωστοι αδελφοί του τέκτονες και έτσι σώθηκε από τα χέρια των δήμιων του.
Αυτός ο ακέραιος άνδρας οδηγημένος από το πάθος του για Ελευθερία, όταν ξέσπασε ο Εμφύλιος Αμερικανικός Πόλεμος, κατετάγη στο στρατό των Βορείων υπό τις διαταγές του Στρατηγού Μπάρνσαϊντ. Μετά από μια αρρώστια που τον έστειλε στο νοσοκομείο και μετά από την ανάρρωση του ετοιμαζόμενος να επιστρέψει στο μέτωπο, η κυβέρνηση τον επέλεξε και του ανάθεσε την διερεύνηση και τον έλεγχο του Γραφείου Στρατολογίας και Επιμελητείας. Ο λόγος ήταν ότι είχαν παρατηρηθεί σημεία διαφθοράς. Τα πλοκάμια της διαφθοράς προσπάθησαν με απειλές αλλά και με δωροδοκία να τον κάνουν να σταματήσει. Τελικά έφερε σε πέρας την δύσκολη αποστολή και ο υπουργός στρατιωτικών υποθέσεων εξέδωσε ημερήσια διαταγή προς κοινοποίηση των επιτευγμάτων του 'Ολκοττ, λέγοντας ότι η επιτυχία ήταν τόσο μεγάλη σαν να είχε επιτευχθεί στο πεδίο της μάχης. Του αποδόθηκε ο βαθμός του Συντγματάρχη.
Αυτά ως προς τα ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ
χαρίσματα του Συνταγματάρχου 'Ολκοττ. Ας δούμε όμως τώρα και τα ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ…
"Μου
επιτρέπετε μαντάμ;"
Και της πρόσφερε τη φωτά του για να ανάψει το τσιγάρο της. Εκείνη δεν ήταν
άλλη από την μεγάλη Ελένη Πετρόβνα Μπλαβάτσκυ, το μεγαλύτερο πνεύμα του περασμένου
αιώνα σε θέματα Αποκρυφισμού και Εσωτερισμού γενικότερα.
Με αυτό τον τρόπο τον κάπως κοινό και πεζό άρχισε η γνωριμία τους, ένα σπίρτο άναψε μια φωτιά που ΔΕΝ έμελλε να σβήσει ΠΟΤΕ όπως θα δούμε στη συνέχεια. Το γεγονός έλαβε χώρα ένα βράδυ του Σεπτεμβρίου του 1874, σ' ένα αγρόκτημα στο Βέρμοντ των Η.Π.Α. τη γνωστή πλέον "Φάρμα 'Εντυ". Εκεί είχαν συγκεντρωθεί άνθρωποι που ερευνούσαν τα Πνευματιστικά Φαινόμενα, μια "μόδα' θα έλεγα της εποχής. Ο 'Ολκοττ ήταν εκεί κατόπιν εντολής της εφημερίδος που ήταν αρχισυντάκτης τότε, τη Sun της Νέας Υόρκης, ενώ η Μπλαβάτσκυ κατόπιν παροτρύνσεως του Διδασκάλου της. 'Ηταν απλή σύμπτωση εκείνη η συνάντηση που έδωσε τόσα πολλά στους αναζητητές της Εσωτερικής Γνώσης, τότε μα και ακόμα και σήμερα;;;
Στο βιβλίο ενός άλλου Θεοσόφου, του Κάρολου Λεντμπήτερ στενού συνεργάτη της 'Αννυ Μπέζαντ επόμενης προέδρου της Θεοσοφικής Εταιρείας, με τίτλο "Ο Αποκρυφισμός εις την Φύσιν", μας λέγεται πως οι δύο τούτες πνευματοψυχές, ήταν ΗΔΗ γνωστές από προηγούμενες σαρκώσεις τους και μάλιστα σε πολύ μακρινές εποχές, εποχές που υπήρχε η ήπειρος της Ατλαντίδας. Μάλιστα είχαν ΞΑΝΑΣΥΝΑΝΤΗΘΕΙ πολλές ακόμα φορές από τις μακρινές εκείνες από το σημερινό χρόνο εποχές. Ας δούμε όμως τι λεει ο Λεντμπήτερ στο έργο του:
"Βασιλέας στην Ατλαντίδα της πόλης με την Χρυσή
Πύλη είχε για φρουρό του διαδόχου του έναν αξιωματικό πολύ αφοσιωμένο, τον
αρχηγό του της σωματοφυλακής…
Μια μέρα, συνωμότες επιτέθηκαν κατά του πρίγκιπα. Ο λοχαγός αρχηγός των σωματοφυλάκων,
πρόλαβε και πρόταξε το στήθος του σώζοντας τον πρίγκιπα και τον βασιλέα…
Τραυματισμένος θανάσιμα κείτονταν στα πόδια του βασιλέα του και του πρίγκιπα,
όταν ο βασιλέας με τρομερή συγκίνηση που είχε σπάσει τη φωνή του και έφερε
δάκρυα στα μάτια τον ρώτησε: <Τι μπορώ να κάνω για σένα που τόσο γενναία
μας πρόσφερες τη ζωή σου;>…
Τότε ο τραυματισμένος λοχαγός, ψυχορραγώντας απάντησε: "Δώστε μου τη
χαρά να σας υπηρετώ ΠΑΝΤΟΤΕ, εσάς και το τέκνο σας για ΟΛΕΣ τις ζωές που θα
επακολουθήσουν, γιατί ΤΩΡΑ υπάρχει δεσμός αίματος ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ "
Με μια τελευταία προσπάθεια ο ετοιμοθάνατος λοχαγός, βούτηξε τα δάχτυλά του
στην αιμορραγούσα πληγή του και με το αίμα του έβαψε τα πόδια του Βασιλέα
και το πρόσωπο του πρίγκιπα, που βρισκόταν ακόμα αναίσθητος δίπλα του μέσα
στα αίματα…
Ο Βασιλέας τότε ύψωσε το χέρι του, ευλόγησε τον αξιωματικό και είπε: "Εν
ονόματι του αίματος που χύθηκε για μένα και για τον γιο μου , ορκίζομαι ότι
αμφότεροι θα με υπηρετείτε μέχρι τέλους …"
Και αφού πέρασαν πολλές ζωές από τον τροχό των επαναγεννήσεων και των θανάτων
ο Βασιλέας έγινε ο Διδάσκαλος Μορύα, ο πρίγκιπας είναι η Ελένη Πετρόβνα Μπλαβάτσκυ
και ο πιστός αξιωματικός ο Χένρυ Στήλλ 'Ολκοτ…
Πραγματικά ο δεσμός του αίματος, έμεινε ΑΔΙΑΣΠΑΣΤΟΣ ".
Αυτή ήταν η "πρώτη"
συνάντηση των δύο πρωτεργατών της Θεοσοφικής Κίνησης, με αυτόν το κοινό τρόπο.
Στη Πνευματιστική Συνάντηση που παρευρέθηκαν, μαζί τους ήταν επιστήμονες,
διανοούμενοι και δημοσιογράφοι, όλοι άνθρωποι ανήσυχοι με πνεύμα αναζητητή.
Εκείνη η δημοσιογραφική αποστολή του 'Ολκοττ, έμελλε να τον παρακινήσει για
περαιτέρω εμβάθυνση σε αυτά τα "περίεργα φαινόμενα πνευματισμού"
και στον Αποκρυφισμό εν γένει. Οι πληροφορίες και τα στοιχεία που συνέλεξε
βγήκαν στο φως της δημοσιότητας μέσα από το βιβλίο του "'Ανθρωποι από
άλλους Κόσμους", καθώς και μέσα από τις περιγραφές του στα άρθρα που
δημοσίευε στις εφημερίδες που συνεργαζόταν, τόσο στη "Sun" όσο και
στην "New York Graphic".
Ο 'Ολκοττ είχε ΗΔΗ παραιτηθεί από το στρατό και ασκούσε τη δικηγορία και την δημοσιογραφία. Όμως και την δικηγορία και την δημοσιογραφία εγκατέλειψε για να αφοσιωθεί στο πνευματικό έργο που τόσο πολύ τον είχε έλξη. Θέλετε το έργο αυτό καθ' εαυτό, θέλετε η ισχυρή προσωπικότητα της Μπλαβάτσκυ, πάντως γεγονός είναι ότι από τότε αφοσιώθηκε στον Αποκρυφισμό, στην Ελένη Πετρόβνα Μπλαβάτσκυ και στην Θεοσοφία.
Τον επόμενο χρόνο, στις
8 Σεπτεμβρίου του 1875, ο συνταγματάρχης 'Ολκοττ, η Μπλαβάτσκυ και 12 ακόμα
άτομα ίδρυσαν την Θεοσοφική Εταιρεία με σκοπό την "Μελέτη του Αποκρυφισμού".
Ο 'Ολκοττ εκλέγεται ισόβιος πρόεδρος και η Μπλαβάτσκυ γραμματέας. Στον εναρκτήριο
λόγο που εκφώνησε στην Πρώτη Τακτική Συνέλευση της νεοσύστατης εταιρείας,
στις 17 Νοεμβρίου του 1875 στο Μεμόριαλ Χώλλ της Νέας Υόρκης, παρευρέθησαν
πολλά από τα μέλη και πλήθος κόσμου που είχε πνευματικές ανησυχίες που έβρισκαν
μέχρι τότε διέξοδο στις Πνευματιστικές Συναντήσεις. Κάπως έτσι ήταν ο λόγος
που εκφώνησε τότε:
"Είμαστε
λίγοι.",
είπε και συνέχισε, "Αφήστε όμως να μιλήσει το
μέλλον… Ξεκινάμε για την Αλήθεια! Θα έλθει καιρός που θα γίνεται λόγος για
τούτο εδώ το ταπεινό μας ξεκίνημα…
Αλλά και ΑΝ πρόκειται η Εταιρεία μας να μην υπάρχει του χρόνου, να έχει διαλυθεί,
δεν θα έχουμε εργασθεί επί ματαίω…
Το ΣΗΜΕΡΑ είναι δικό μας, το ΑΥΡΙΟ πιθανόν και το ΧΘΕΣ έφυγε για πάντα…
Μια πράξη θα φέρει γρήγορα ή αργά αποτελέσματα, η προφορά μιας και μόνο λέξεως
επάνω στην κορυφή ενός βουνού, μπορεί να προκαλέσει μια χιονοστιβάδα τρομερή
και να τη ρίξει επάνω στο χωριουδάκι που κοιμάται ΧΩΡΙΣ υποψία για το τι συμβαίνει
, στους πρόποδες του βουνού…
'Ενα βήμα δεξιά ή αριστερά μπορεί να αλλάξει για ΠΑΝΤΑ τη ζωή ενός ανθρώπου.."
Στους κόλπους της Εταιρείας
άρχισαν να συρρέουν προσωπικότητες όπως ο Θωμάς 'Εντισσον. Λέγεται μάλιστα
ότι ακόμα ΚΑΙ ο Αλβέρτος Αϊνστάιν έσκυψε επάνω από τις διδασκαλίες της Θεοσοφικής
Εταιρείας.
Την αρχική ΕΙΡΩΝΕΙΑ την είχε διαδεχθεί η απλή ΠΕΡΙΕΡΓΕΙΑ και αυτήν το μεγάλο
ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ.
Τα μέλη που μπορούσαν να ενταχθούν έπρεπε να είναι σύμφωνα με το σύστημα ηθικών
αξιών του 'Ολκοττ. 'Ενα σύστημα που δεσπόζετε από το πνεύμα του 'Ολκοττ και
που θα είναι εσαεί αναγκαίο στους ανά τους αιώνες Θεοσοφιστές διότι η Ηθική
Ζωή είναι μέρος και μάλιστα ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ του Πρακτικός Αποκρυφισμός
O 'Ολκοττ έλεγε πως όλοι έχουμε ελαττώματα και άσχημους τρόπους ζωής ή σκέψεως.
Πρέπει όμως να μεταμορφωθούμε.
Η Θεοσοφική Εταιρεία
δεν είχε σκοπό να "βλάψει" ΚΑΜΙΑ θρησκεία, απεναντίας σεβόταν (και
σέβεται) ΟΛΕΣ τις θρησκείες και ΑΝΑΖΗΤΕΙ την ΚΟΙΝΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥΣ από τη Πρώτη
του Παντός Πηγή, τη ύπαρξή Της την οποία παραδέχεται ως Θεία Δύναμη. Ο 'Ολκοττ,
εμπνεόμενος από αυτή την αρχή, αγωνίστηκε για τα ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ και την ΙΣΗ
ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ των πιστών των θρησκειών.
Οι Βουδιστές του παρέδωσαν τον τίτλο και το δικαίωμα του ΚΑΤΗΧΗΤΗ ΤΗΣ ΒΟΥΔΙΣΤΙΚΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ, ένα προνόμιο που ΔΕΝ ΕΙΧΕ δοθεί άλλοτε όχι μόνο σε χριστιανό, αλλά ούτε καν σε λαϊκό Ινδό. Αιτία για την μεγάλη αυτή τιμή ήταν ένα διάβημα που έκανε προς τον 'Αγγλο διοικητή. Το διάβημα έγινε γιατί υπήρξε μια αιματηρή σύγκρουση μεταξύ Χριστιανών και Βουδιστών κατά τη διάρκεια λατρευτικής πορείας των Βουδιστών. Το διάβημα δεν είχε απήχηση και αποφάσισε να πάει ο ίδιος στο Λονδίνο. Εκεί εισακούστηκε και επέτυχε να αναγνωριστούν ως αργίες οι μέρες γενέσεως τόσο του Βούδα, όσο και του Μωάμεθ.
Σε ολόκληρο το έργο του,
είχε αρωγούς τους Διδασκάλους της Σοφίας, τα όντα της Λευκής Αδελφότητας.
Ο ίδιος έλεγε πώς είχε τακτικές επισκέψεις τους, ιδιαίτερα των Διδασκάλων
Μορύα, Ιλαρίωνα και Κούτ Χούμι.
Μάλιστα σε μια συνάντηση που είχε ο 'Ολκοττ με τον Διδάσκαλο Μορύα και μετά
το πέρας τη συναντήσεως τους ο Διδάσκαλος Μορύα εξαφανίστηκε (απόϋλοποιήθηκε).
Στο τραπέζι όμως που κάθονταν και συζητούσαν, έμεινε το τουρμπάνι του Μορύα!!!
'Ενα τουρμπάνι μήκους 0,64 εκ Χ 2,24 μ που επάνω του είχε διάφορα κεντήματα
καθώς και το μονόγραμμα του Διδασκάλου.
Σε άλλες πάλι περιπτώσεις
του άφηναν διάφορες επιστολές.
Και έτσι να μην ήταν, πράγμα που δεν έχω λόγους να το αμφισβητήσω, ο ίδιος
ήταν πεπεισμένος ότι ήταν κάτω από την εποπτεία τους και καθοδήγησή τους.
Μέσο των Διδασκάλων της
Λευκής Αδελφότητας, απέκτησε εκείνη την δύναμη που έχουν οι ΕΣΩΘΕΡΑΠΕΥΤΕΣ
και γιάτρευε τον κόσμο, μια ιδιότητά του που έκανε δυνατή εντύπωση στην Ινδία.
Στο τεύχος του "Θεοσοφιστή" του Ιουνίου του 1883 αναφέρεται ότι
σε ένα ταξίδι 57 ημερών, διάνυσε 7.000 μίλια και θεράπευσε 2.812 άτομα!!!
Ακόμα και ο τύπος της Ινδίας ασχολήθηκε με το "Φαινόμενο 'Ολκοττ"
και τις πραγματικά θαυμαστές θεραπείες του. Το θέμα είχε πάρει ΗΔΗ μια μεγάλη
διάσταση τόση που ο θεραπευτής Θεόσοφος 'Ολκοττ αναγκάστηκε να κάνει δήλωση
στον τύπο, στις 11 Ιουλίου του 1883.
Η ανακοίνωσή του έλεγε:
"…σας
προειδοποιώ αναξιοπαθούντες συνάνθρωποί μου, που το πλήθος σας σχηματίζει
λεγεώνες… Λεγεώνες Δυστυχισμένων Ψυχών που τρέχετε στα μέρη απ' όπου περνώ
για να θεραπευθείτε, ότι:
Πρώτον δεν έχω την ικανότητα να θαυματουργώ, δεν αναπληρώνω μάτια, αυτιά ή
άλλα όργανα που λείπουν.
Δεύτερον δεν θεραπεύω με "θαυματουργά υγρά" ή επιθέσεις των χειρών
μου όγκους ή άλλα οργανικά νοσήματα.
Τρίτον δεν μπορώ ο 'Ανθρωπος όση δύναμη και να έχω να επαρκέσω για ολόκληρη
την Ινδία.
Τέταρτον σκοπός μου δεν είναι αυτή καθ' εαυτή η θεραπευτική, αλλά η ανακούφιση
της δυστυχίας και του πόνου καθώς και η παροχή ΕΜΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΑΠΟΔΕΙΞΕΩΝ ότι
πίσω από τη μηδαμινότητα μου βρίσκονται και με στηρίζουν οι Διδάσκαλοι της
Λευκής Αδελφότητος, (όπως βρίσκονται και πίσω από ΟΛΟΚΛΗΡΗ τη Θεοσοφική Εταιρεία),
δια μέσο των οποίων πράττω τα όσα πράττω."
'Ομως αργότερα, το έργο
του το θεραπευτικό σταμάτησε… Το σταμάτησε ο ίδιος, γιατί όπως έλεγε δεν διέκρινε
ΚΑΜΙΑ ΗΘΙΚΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ στους ανθρώπους…
Θεωρώ όμως αυτό ήταν ένα λάθος του, όταν κάνεις κάτι, δεν το κάνεις για ΚΑΜΙΑ ΑΝΤΑΠΟΔΟΣΗ, αλλά το κάνεις γιατί έχεις ταχθεί να το κάνεις…
Το όνειρο του συνταγματάρχου
'Ολκοττ ήταν μια Παγκόσμια Αδελφότητα, που μέσο της ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
θα μπορούσε να αποδείξει την ΚΟΙΝΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥΣ. Η αρχή για τη πραγματοποίηση
του ονείρου του έγινε με τη συγκέντρωση βιβλίων, πολλών βιβλίων και χειρογράφων
που είχαν σχέση με τις θρησκείες και στη συνέχεια προστέθηκαν και άλλα βιβλία
και χειρόγραφα που είχαν να κάνουν με την ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ, τον ΠΝΕΥΜΑΤΙΣΜΟ, τον
ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ.
Τα βιβλία αυτά, αυτή η
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ όμως θα έπρεπε να στεγαστεί κάπου. Με χρήματα
τόσο της Μπλαβάτσκυ όσο και του συνταγματάρχη 'Ολκοττ αγοράστηκε μια έκταση
γης στο Μαντράς όπου εκεί εγκαταστάθηκε τόσο η βιβλιοθήκη όσο και η έδρα της
Θεοσοφικής Εταιρείας. Στην έκταση αυτή δημιούργησαν ναούς ΟΛΩΝ των θρησκειών
οι οποίοι υπάρχουν φυσικά μέχρι σήμερα.
Στην αίθουσα διαλέξεων τοποθετήθηκαν οι ανδριάντες του Κρίσνα, του Βούδδα, του Ζωροάστρη και του Ιησού. Θα υπήρχε και ανδριάντας του Μωάμεθ, αλλά επειδή η θρησκεία του, απαγορεύει την απεικόνιση του αντί του ανδριάντα του υπάρχει ένα κείμενο στην Αραβική από το Ιερό Κοράνιο.
Στα εγκαίνια της βιβλιοθήκης του Αντυάρ, 8 ιερείς από διάφορες θρησκείες και δόγματα της ανατολής, διάβασαν ευχές. Το 1949 στο Παρίσι και στο Θεοσοφικό Συνέδριο παραβρέθηκαν και εκπρόσωποι από την Χριστιανική, την Εβραϊκή, την Ινδουιστική και Βουδιστική θρησκεία και ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ έψαλαν ΕΝΩΜΕΝΟΙ μια επίκληση προς τη Μία Ζωή, που βρίσκεται πίσω από όλες τις μορφές. Το όραμα του 'Ολκοττ είχε ΗΔΗ γίνει πραγματικότητα…
Σε ηλικία 75 ετών, στις
17 Φεβρουαρίου του 1907 ένας ασκητής πλέον, άφησε τον κόσμο της Μορφής, της
Maya, της ΠΛΑΝΗΣ και πέρασε στις 7:17 το πρωί στον Πνευματικό Κόσμο που τόσο
αναζητούσε εδώ και 33 χρόνια, από τότε "στο αγρόκτημα του 'Εντυ"
και που είναι πολλές οι ΣΤΙΓΜΕΣ όπου κατάφερε να γίνει κάτοικός του κατά τη
διάρκεια του βίου του.
15 μέρες πριν από τον
θάνατό του, κάθισε και έγραψε ένα τελευταίο μήνυμα προς την ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ που
τόσο μόχθησε γι' αυτήν και ζήτησε να το διαβάσουν επάνω από το νεκρό του κορμί.
Στη σορό του εμπρός τοποθετήθηκαν τα ιερά κείμενα των θρησκειών, που τόσα
χρόνια μελετούσε, οι Βέδες, η Ζέντ Αβέστα, η Βίβλος, το Κοράνιο και ένα χειρόγραφο
Ζαϊνισμού και καλύφθηκε από πάρα πολλά λουλούδια που έφερε το πλήθος κόσμου.
Η νεκρώσιμη ακολουθία
ψάλθηκε σε ΟΛΕΣ τις θρησκείες από τους εκπροσώπους ιερείς που τίμησαν για
τελευταία φορά τον Αγωνιστή του Πνεύματος. Τελευταία έλαβε τον λόγο η 'Αννυ
Μπέζαντ που επρόκειτο να τον διαδεχθεί στην προεδρία της Θεοσοφικής Εταιρίας,
λέγοντας:
"Και
τώρα αγαπημένε μας φίλε αποδίδουμε το σώμα σου που τόσο πολύ αγαπήσαμε στα
στοιχεία απ' όπου προήλθε. Δεν σου απευθύνουμε χαιρετισμό γιατί η ΨΥΧΗ είναι
ΑΓΕΝΝΗΤΗ, άρα και ΑΠΕΘΑΝΤΗ , ΔΙΑΡΚΕΙΣ ΚΑΙ ΑΙΩΝΙΑ.
Γενναίε στρατιώτη της Αλήθειας, μαχητή του Καλού σου ευχόμαστε ΦΩΣ και ΕΙΡΗΝΗ.
Τη σημαία της Θεοσοφίας που έπεσε από το χέρι σου, ορκίζομαι να την κρατήσω
εάν η εκλογή σου περί της διαδοχής σου επιβεβαιωθεί από την Εταιρία…"
Στη συνέχεια το σώμα του
παραδόθηκε στην Πυρά από αρωματικά ξύλα…
Τι σύμπτωση όμως…εάν υπάρχουν συμπτώσεις!!! Πριν από 307 χρόνια, ένας άλλος στρατιώτης της Αλήθειας παραδίδετο στη Πυρά, ΖΩΝΤΑΝΟΣ όμως Εκείνος, μάρτυρας της Ελευθερίας της Σκέψης και του Πνεύματος, ο Τζορντάνο Μπρούνο… Υπήρχε σχέση ανάμεσα στους δύο;;; Η Μεταφυσική και ο Εσωτερισμός ΣΙΓΟΥΡΑ έχουν τη απάντηση, απάντηση όμως που με ΔΙΑΥΓΗ ΝΟΥ, δηλαδή το Νου ενός ΜΥΣΤΗ μπορούμε να λάβουμε…
Την επομένη το πρωί,
συγκέντρωσαν την τέφρα του και την σκόρπισαν στα κύματα της θάλασσας εμπρός
από το Αντυάρ και ένα μέρος της το σκόρπισαν στα ιερά νερά του ποταμού Γιάνγκα
στο Μπεναρές, όπου στα ίδια νερά είχαν ρίξει πριν από 16 χρόνια μέρος από
την τέφρα της Ελένης Πετρόβνα Μπλαβάτσκυ.
Το γεγονός ότι η ημερομηνία 17 Φεβρουαρίου ήταν ΗΔΗ σημαντική λόγο της επετείου καύσης του Τζορντάνο Μπρούνο στη πλατεία των Ανθέων στη Ρώμη καθώς και επειδή η 17η Φεβρουαρίου ήταν η ημέρα που απέκτησε φυσικό σώμα (γεννήθηκε) ένας ακόμα από τους πρωτεργάτες του Θεοσοφικού Κινήματος ο Κάρολος Λεντμπήτερ στενός συνεργάτης της Αννυ Μπέζαντ, αποφασίστηκε κάθε χρόνο αυτή την ημέρα να την εορτάζουν όλοι οι απανταχού στη Γη Θεοσοφιστές, ονομάζοντάς την Ημέρα του Αντυάρ.
Κλείνοντας θα ήθελα να
παραθέσω το τελευταίο μήνυμα που υπαγόρευσε ο Στρατιώτης της Αλήθειας λίγο
πριν πεθάνει.
"-Προς
τους πολυαγαπημένους μου εις το φυσικόν μου σώμα αδελφούς: Σας αποχαιρετώ
όλους. Είς μνήμην μου, συνεχίστε το Μεγάλο 'Εργο της διακηρύξεως και της βιώτητας
της Αδελφοσύνης των Θρησκευμάτων.
-Προς τους πολυαγαπημένους μου είς τα Ανώτερα Πεδία Αδελφούς: Σας χαιρετώ
και έρχομαι προς εσάς, σας ικετεύω δε να με βοηθήσετε ώστε να χαράξω είς όλους
τους Ανθρώπους επί της Γης ότι "ΚΑΜΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΥΠΕΡΤΕΡΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ
και ότι στην Αδελφότητα των Θρησκευμάτων, βρίσκεται η Ειρήνη και η Πρόοδος
της Ανθρωπότητος"
Βιβλιογραφία
- Περιοδικό ΙΛΥΣΟΣ
- Περιοδικό ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ
- Περιοδικό ΘΕΟΣΟΦΙΣΤΗΣ
- "Ο Αποκρυφισμός εις την Φύσιν" Κάρολος Λεντμπήτερ
"Κέλσος ο Φιλαλήθης" - Συντονιστής του Forum του Esoterica.gr
Για κάθε πληροφορία ή σχόλιο kelsos@esoterica.gr
Στείλτε τα δικά σας σχόλια και παρατηρήσεις στο arthra@esoterica.gr