Έτσι πιστεύω, ότι θα μπορούμε να επισκεπτόμαστε αυτόν το χώρο, όταν θα χρειαστούμε κάτι σχετικό με τα παραπάνω, χωρίς να "χανόμαστε".

Άντε και καλή επιτυχία !!!!!

Στράτος

Συγγραφέας: Ναβάρρο, Χούλια
Εκδόσεις:Πατάκη

Μια πυρκαγιά στον καθεδρικό ναό του Τορίνου, όπου λατρεύεται η Ιερά Σινδόνη, και ένας άντρας με κομμένη γλώσσα που έχασε τη ζωή του θα αποτελέσουν το έναυσμα για μια συνταρακτική αστυνομική έρευνα του Τμήματος Τέχνης με επικεφαλής τον ντετέκτιβ Μάρκο Βαλόνι.
Μαζί με τη διορατική και ελκυστική ιστορικό Σοφία Γκαλόνι και μια φιλοπερίεργη δημοσιογράφο, η ομάδα του Βαλόνι καλείται να λύσει ένα αίνιγμα που ανάγεται στους Ναΐτες και φτάνει ως τις μέρες μας.

Συνδετικός κρίκος στην πλοκή του έργου είναι μια ελίτ μορφωμένων, εκλεπτυσμένων και πανίσχυρων επιχειρηματιών. Οι ερευνητές δεν θα εγκαταλείψουν τις προσπάθειές τους να αποδείξουν ότι όσα συμβαίνουν στον καθεδρικό ναό συνδέονται με την Ιερά Σινδόνη και με τις αντιξοότητες που έχει περάσει στο διάβα των αιώνων, από τα χρόνια του Ιησού Χριστού ως τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, τη νέα Τουρκία, τη Γαλλία του Φίλιππου του Ωραίου, την Ισπανία, την Πορτογαλία και τη Σκοτία...

Συνδυάζοντας ιστορία και φαντασία ως σημεία αφετηρίας, η Χούλια Ναβάρο έχει συγγράψει ένα μυθιστόρημα που αφήνει τον αναγνώστη χωρίς ανάσα ανοίγοντας τις πύλες σ' ένα συναρπαστικό ταξίδι στο παρελθόν, το παρόν και τις άδηλες σχέσεις μεταξύ τους.

Μια αφήγηση που εκπλήσσει σε κάθε σελίδα, ένα καταπληκτικό μυθιστόρημα περιπέτειας αντάξιο των καλύτερων του είδους.

Ας σημειωθεί ότι το βιβλίο στην πρωτότυπη έκδοσή του στα ισπανικά έγινε το best seller νούμερο 1, ξεπερνώντας το μέχρι τότε 1ο Κώδικας Ντα Βίντσι. Το θέμα του και η πλοκή του εξάλλου θυμίζουν το έργο του Νταν Μπράουν

Ένας άντρας, δύο στρατοί. Η μοίρα του αρχαίου κόσμου στη ζυγαριά.

Αν η Ιστορία είναι η Βιογραφία ξεχωριστών ανθρώπων, η ζωή του Αλκιβιάδη (451 - 404 π.Χ.) είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο στο χρονι­κό του δυτικού κόσμου. Από την οικογένεια του Περικλή, προστα­τευόμενος του Σωκράτη, ο Αλκιβιάδης είχε αναγνωριστεί ως η λα­μπρότερη και πιο χαρισματική προσωπικότητα της εποχής του.

Κι όπως η υπερηφάνεια του Αχιλλέα επηρέασε την εξέλιξη του Τρωι­κού Πολέμου, έτσι η θέληση και η φιλοδοξία του Αλκιβιάδη σημά­δεψαν τον Πελοποννησιακό Πόλεμο - την εικοσιεπτάχρονη εμφύ­λια διαμάχη μεταξύ της Αθηναϊκής Ηγεμονίας και της Πελοποννη­σιακής Συμμαχίας.

Το πεπρωμένο της Αθήνας και του χαϊδεμένου παιδιού της ήταν αλ­ληλένδετα. Αντρας και πόλη χαρακτηρίζονταν από την ίδια τόλμη και φιλοδοξία και την ίδια στιγμή ήταν εξίσου ευάλωτοι. Όταν συμ­μαχούσαν, πετούσαν από τη μία νίκη στην άλλη. Όταν ήταν αντί­παλοι, εκείνος οδηγούσε τους εχθρούς της στη δόξα.

Στους Ανέμους πολέμου, η εξομολόγηση ενός οπλίτη που υπηρέτησε κάτω από τις διαταγές του Αλκιβιάδη στον αθηναϊκό στόλο -κατα­δικασμένου τώρα σε θάνατο για το φόνο εκείνου του άντρα που α­γαπήθηκε και μισήθηκε τόσο πολύ- ζωντανεύει με μοναδικό τρόπο μια από τις σημαντικότερες διαμάχες της Ιστορίας.

Ο Πολεμίδης, ο αιματοβαμμένος οπλίτης αλλά και οξυδερκής παρατηρη­τής της περίπλοκης και επικίνδυνης πολιτικής σκηνής της εποχής του, είναι ο ιδανικός αφηγητής μιας ιστορίας που έχει μείνει στην Ιστορία... Για άλ­λη μια φορά ο Πρέσσφιλντ ζωντανεύει με αριστοτεχνικό τρόπο μια δραμα­τική στιγμή της αρχαίας Ελλάδας...

( Ενα κατά τη γνώμη μου πολύ ενδιαφέρον μυθιστόρημα, που σε ταξιδεύει σε μια άλλη εποχή)

Ιανουάριος 1497. Ο αδελφός Αγουστίν Λέυρε, δομινικανός ιεροεξεταστής ειδικός στην ερμηνεία κωδικοποιημένων μηνυμάτων, αναλαμβάνει εσπευσμένα την αποστολή να πάει στο Μιλάνο την ώρα που ο δάσκαλος Λεονάρντο ντα Βίντσι ετοιμάζεται να βάλει τις τελευταίες πινελιές στο "Μυστικό Δείπνο" στο παρεκκλήσι της Σάντα Μαρία ντέλλε Γκράτσιε. Αιτία μια σειρά ανώνυμων επιστολών που έχουν φτάσει στην Αυλή του Πάπα Αλεξάνδρου ΣΤ΄, στις οποίες καταγγέλλεται ότι ο Λεονάρντο όχι μόνο ζωγράφισε τους Δώδεκα χωρίς το υποχρεωτικό φωτοστέφανο της αγιότητας, αλλά και ότι στην ιερή σκηνή απεικόνισε τον ίδιο του τον εαυτό με την πλάτη γυρισμένη στον Ιησού. Γιατί το έκανε; Είναι ο "Μυστικός Δείπνος" έργο αιρετικού; Ο "Δείπνος" του Λεονάρντο είναι γεμάτος ανησυχητικές εκτροπές: δεν υπάρχει το ’Αγιο Δισκοπότηρο, ούτε δείχνει το Χριστό να θεσπίζει το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Στα πρόσωπα δε των μαθητών αναγνωρίζει κανείς τα πορτρέτα επιφανών ετερόδοξων της εποχής του και το έργο ολόκληρο φαίνεται ότι μεταφέρει ένα συγκλονιστικό κρυφό μήνυμα. Ο "Μυστικός Δείπνος" του Χαβιέρ Σιέρρα, γραμμένος σε καταιγιστικό ρυθμό, αποκαλύπτει ποιες μπορεί να ήταν οι πραγματικές πηγές του Λεονάρντο για να ζωγραφίσει το πιο διάσημο ιερό έργο της χριστιανοσύνης. Κλείνοντας το βιβλίο, διαβεβαιώνει ο συγγραφέας του, θα βλέπετε το "Μυστικό Δείπνο" με καινούρια μάτια!

Η Χρονογραφία διαιρείται σε 18 "λόγους" -κεφάλαια. Είναι ένα κείμενο μοναδικής αξίας, διότι βασίζεται σε απωλεσθέντα συγγράμματα αρχαίων Ελλήνων και Ρωμαίων συγγραφέων, πολλούς από τους οποίους γνωρίζουμε μόνον από την αναφορά που κάνει σε αυτούς ο Μαλάλας. Είναι γραμμένη κατά τρόπο εκλαϊκευτικό στην δημώδη γλώσσα της εποχής, γι΄ αυτό και αποτελεί σημαντικότατο τεκμήριο της Ελληνικής Γλώσσας, καθώς διασώζει σπάνιες λέξεις και λεκτικούς τύπους.

Αν τα αρχαία Ελληνικά σας , σας βοηθούν ή με την βοήθεια ενός λεξικού για τα δύσκολα , αξίζει τον κόπο να διαβάσετε αυτό το βιβλίο των εκδόσεων ΗΛΙΟΔΡΟΜΙΟ , που εκδίδει για πρώτη φορά την "ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΙΑ" στην Ελλάδα .

Εκδότης : ΔΙΟΠΤΡΑ

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ:
Η Αλέξις λαχταρά να μάθει για παρελθόν της μητέρας της, Σοφίας, που εκείνη τόσα χρόνια έκρυβε. Ξέρει μόνο ότι η μητέρα της μεγάλωσε σ' ένα μικρό χωριό της Κρήτης προτού φύγει οριστικά για το Λονδίνο. Όταν η Αλέξις αποφασίζει να επισκεφθεί την Κρήτη, η Σοφία της δίνει ένα γράμμα για μια παλιά της φίλη και της υπόσχεται πως απ' αυτήν θα μάθει την αλήθεια.
Έκπληκτη η Αλέξις, ανακαλύπτει πως η ζωή της οικογένειάς της συνδέεται άμεσα με το μικρό και εγκαταλελειμμένο νησί της Σπιναλόγκας - την πρώην αποικία των λεπρών. Μαθαίνει την ιστορία της γιαγιάς της και της μητέρας της, όπως και τη διάλυση της οικογένειάς της από την τραγωδία, τον πόλεμο και τα πάθη...

Στράτος

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ:

Γιατί άραγε συγχωρούμε πιο εύκολα τους συντρόφους μας για μια απιστία παρά για τα άπλυτα πιάτα που αφήνουν στο νεροχύτη; Γιατί στο εστιατόριο επιμένουμε να παραγγέλνουμε διαφορετικά πιάτα απ' ό,τι η παρέα μας, αντί να ζητάμε ό,τι πραγματικά θέλουμε; Γιατί οι ασθενείς θυμούνται ως πιο ανώδυνες τις παρατεταμένες ιατρικές επεμβάσεις και όχι τις σύντομες; Γιατί όσοι πουλούν ένα σπίτι απαιτούν ποσά που με κανέναν τρόπο δεν θα πλήρωναν αν ήταν οι ίδιοι αγοραστές; Γιατί οι καταναλωτές μένουν πιο ευχαριστημένοι όταν δεν μπορούν να κάνουν επιστροφές και να πάρουν τα χρήματά τους πίσω;
Γιατί η ουρά στο σούπερ μάρκετ φαίνεται να επιβραδύνεται μόλις μπούμε και εμείς σε αυτή; Γιατί αξιολογούμε πιο θετικά τους υποψήφιους πολιτικούς όταν βγαίνουμε από το παραβάν παρά όταν μπαίνουμε; Γιατί μετανιώνουμε πολύ περισσότερο για όσα δεν έχουμε κάνει παρά για όσα έχουμε κάνει;
Σε αυτό το πνευματώδες και ταυτόχρονα προσιτό βιβλίο, ο ψυχολόγος Daniel Gilbert, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Harvard, περιγράφει τις ατέλειες της μνήμης μας και τις πλάνες των προβλέψεών μας, πράγματα που τελικά μας οδηγούν σε λάθη όταν οραματιζόμαστε το μέλλον μας και υπολογίζουμε την προσδοκώμενη ικανοποίηση.
Παρουσιάζοντας τις πιο πρόσφατες επιστημονικές μελέτες στα πεδία της ψυχολογίας, της γνωσιακής νευροεπιστήμης, της φιλοσοφίας και της οικονομικής της συμπεριφοράς, ο Gilbert φέρνει στο φως όσα έχουν ανακαλύψει οι επιστήμονες σχετικά με τη μοναδικά ανθρώπινη ικανότητα να φανταζόμαστε το μέλλον μας και να προβλέπουμε πόσο θα μας αρέσει τότε. Με εξαιρετική οξυδέρκεια και γλαφυρότητα, ο Gilbert μάς εξηγεί για ποιους λόγους φαίνεται να ξέρουμε τόσο λίγα πράγματα για την καρδιά και το νου του μελλοντικού εαυτού μας.

Πρόκειται για μιά μοναδική τριλογία στο χώρο της "παιδικής" φανταστικής λογοτεχνίας. Το παιδικής μέσα σε εισαγωγικά γιατί κάθε άλλο παρά παιδικό είναι το ύφος και η θεματολογία του Pullman.
Κατά την γνώμη μου πρόκειται για ένα από τα ελάχιστα έργα φανταστικής λογοτεχνίας μετά το 80 που μπορεί να σταθεί ισάξια απέναντι στα έργα του Τόλκιεν και του C. S. Lewis.

Είναι δύσκολο να περιλάβεις σε λίγες γραμμές την θεματολογία αυτών των βιβλίων.
Παράλληλοι κόσμοι, μαγεία, εναλλακτική ιστορία, φιλοσοφική αναζήτηση, η καταπίεση της εκκλησίας και ο σκοταδισμός του χριστιανισμού, η προδοσία της επιστήμης, περιπέτεια, κουράγιο και αυτοθυσία, αυτά είναι μερικά από τα θέματα.

Εύκολο και ξεκούραστο διάβασμα χωρίς να είναι εύπεπτο και ανούσιο.

Μια αρκετά ενδιαφέρουσα συνέντευξη του συγγραφέα μπορείτε να διαβάσετε εδώ, θα σας δώσει μια αρκετά καλή ιδέα για το περιεχόμενο.

http://pullman.psichogios.gr/interview.htm

Κυκλοφορεί σε ελληνική μετάφραση από τις εκδόσεις Ψυχογιός, αν και θα συνιστούσα την αγγλική έκδοση, αν μπορείτε να την βρήτε.