Οπως αλλωστε συμβαινει με ολα τα πρεπει και τα μη που κατα καιρους επιβαλουμε στον εαυτο μας

Σίγουρα δεν πρέπει να τρώμε επεξεργασμένα τρόφιμα και ζάχαρη, δηλ. γλυκά, μπισκότα κλπ..
Ξέρω ποια είναι η σωστή διατροφή, όπως και όλοι μας γνωρίζουμε πάνω κάτω αλλά αδυνατώ να την ακολουθήσω..
Επίσης ο καφές.. Αν και δεν είναι επεξεργασμένο τρόφιμο, ωστόσο δεν κάνει καλό..

Θα με ενδιέφερε όμως κυρίως η άποψή σας για με το κρέας..
Επειδή τα τελευταία χρόνια, την τελευταία δεκαετία περισσότερο, υπάρχει έντονη τάση κατά της κατανάλωσης κρέατος για διάφορους λόγους..

Και προσωπικά δεν θέλω να το τρώω για ηθικούς λόγους μόνο που επειδή ξέρω πως ίσως αυτή η ιδέα της χορτοφαγίας είναι ένας ευσεβής πόθος χωρίς πραγματική βάση, γι' αυτό ακόμα δεν το έχω κόψει..
Είχα προσπαθήσει για 6 μήνες αλλά βρέθηκα με μειωμένο σίδηρο και το ξανάρχισα..

Και το λέω πως ίσως δεν έχει βάση η χορτοφαγία, γιατί οι άνθρωποι από παλαιοτάτων χρόνων έτρωγαν κρέας. Όχι με τη συχνότητα που το κάνουν σήμερα αλλά δεν το είχαν αποκλείσει από τη διατροφή τους..

Και τελικά.. Ωραία όλα αυτά που λέμε όπως το τι πρέπει να κάνουμε, ποιο είναι το σωστό κλπ..
Τελικά γεννηθήκαμε για να επαναφέρουμε αν την έχουμε χάσει ή να διατηρήσουμε την ισορροπία μας; Για να είμαστε καλά μέσα στο χαμό που συμβαίνει γύρω μας;

Αυτό θα μας ωφελήσει χωρίς αμφιβολία..
Επίσης δεν θα αισθανόμαστε έρμαια της προπαγάνδας..
Θα αισθανόμαστε κατά τι περισσότερο ελεύθεροι..

Αλλά θέλω να πω αν ξεχωρίσουμε από το σύνολο, όπως επιμένω πως μέσω συνειδητοποίησης είχε συμβεί και σε εμένα κάποτε, τότε μοιραία θα βρεθούμε μόνοι μας, γιατί δύσκολα θα βρούμε άνθρωπο σε παρόμοια με εμάς κατάσταση και μοιραία επηρεασμένοι όπως λέτε από το συναίσθημα και συγκινήσεις, θα επιστρέψουμε στην προηγούμενη κατάσταση της άγνοιας, μιμούμενοι τους άλλους γύρω μας..

Γιατί δεν γίνεται να ζούμε σε έναν κόσμο και να είμαστε σαν τη μύγα μες στο γάλα..
Είτε θα κάνουμε ό,τι κάνουν κι οι άλλοι και θα αφομοιωθούμε με σκοπό τη συνύπαρξη, είτε θα αποσυρθούμε στα βουνά με συνέπεια το δικό μας χαμό αφού κανείς δεν μπορεί να ζήσει μόνος του είτε θα αυτοκτονήσουμε..

Δηλαδή δεν μπορώ να καταλάβω πώς η απομόνωση είναι αποτέλεσμα ενός ντόμινο λαθών που έχουμε κάνει στη ζωή μας, πχ μεγαλώνοντας με αλαζονεία, με λάθος διατροφή κλπ.., όταν η πλειοψηφία των ανθρώπων είναι κοιμισμένη!
Θέλω να πω πως ίσως η απομόνωση είναι το αντίθετο από αυτό που λέτε..

Όταν σε έναν κόσμο ο οποίος είναι κλεισμένος στο καβούκι του, όταν κάποιος ξεφεύγει και αισθάνεται τον κόσμο μέσα του ένα, μοιραία αυτός ο άνθρωπος θα επιστρέψει κι αυτός στο καβούκι του μιμούμενος όλους τους άλλους, γιατί κανείς δεν θα τον καταλαβαίνει..

Την απομόνωση την εννοώ σαν το διαχωρισμό ενός ανθρώπου από όλους τους άλλους οι οποίοι είναι οι ίδιοι απομονωμένοι..
Ελπίζω να μην σας μπέρδεψα..

Προσπαθώ να καταλάβω με λίγα λόγια πώς θα καταφέρει κανείς να κάνει την υπέρβαση του εαυτού και να γίνει παρατηρητής όταν όλα και όλοι γύρω του δρουν και αντιδρούν μηχανικά στα ερεθίσματα..
Δεν είναι λογικό να γίνει κι αυτός όμοιος με τους άλλους και να πνιγεί η κάθε του προσπάθεια;

Και ας πούμε πως το καταφέρνει.. Δεν θα αισθάνεται τραγικά μόνος όταν κανείς άλλος από τους γύρω του δεν το έχει καταφέρει;
Οπότε μοιραία για να μην είναι μόνος του, δεν θα επιστρέψει στην άγνοια;

Συγγνώμη που γράφω τα ίδια με άλλα λόγια κάθε φορά, αλλά προσπαθώ να γίνω κατανοητή..

Λοιπόν, πριν πάρω φάρμακα όχι δεν είχα αυτοκτονικές ιδέες..
Μπορεί να μην ήμουνα και πάλι καλά ψυχικά γιατί είχα απομακρυνθεί απ' το φυσιολογικό, αλλά έβρισκα ένα ενδιαφέρον σε αυτή τη φάση που περνούσα και νόμιζα πως κάπου θα με βγάλει..

Νομίζω όμως πως οι σκέψεις αυτές όμως δεν δημιουργήθηκαν λόγω της λήψης φαρμάκων αλλά από τη συχνή απότομη διακοπή που έκανα σε αυτά..

Από την πρώτη κιόλας φορά που τα πήρα για λίγο και τα διέκοψα, παρασυρόμενη από έναν ο οποίος ήταν κατά των φαρμάκων και μου έλεγε να τα κόψω, από τότε λοιπόν, πριν 11 χρόνια, άρχισα να θέλω να πεθάνω..

Ουσιαστικά πρόκειται για μια κατάσταση έντονης ματαίωσης που ένιωσα, επειδή τα πράγματα δεν έγιναν έτσι όπως τα ήθελα..
Και αυτό με βασανίζει ακόμα..
Απογοητεύομαι πολύ εύκολα.. Κάτι να μην πάει όπως το θέλω, αμέσως παρατάω ό, τι κάνω και λέω πως θέλω να πεθάνω..
Δεν έχω κάτι ισχυρό να με συγκρατεί και να μην πέφτω τόσο πολύ ψυχολογικά..

Συγκεκριμένα εκείνη την περίοδο, από μια κατάσταση έντονης περισυλλογής και συγκέντρωσης στην οποία είχα περιέλθει, κατά την οποία αισθανόμουν πως έλεγχα τη συμπεριφορά τη δικιά μου καθώς και των γύρω μου μέσα από σκέψεις που έκανα, έχοντας όμως ένα ψυχικό πλάκωμα και ένα παγωμένο συναίσθημα, πέρασα σε κατάσταση ανησυχίας και πανικού, να μην μπορώ να σταθώ σε μια μεριά και να μην ξέρω τι μου γίνεται.. Έχασα τον έλεγχο του εαυτού και του περιβάλλοντος..

Η ανακούφιση που ζητούσα δεν ήρθε ποτέ την ώρα που την είχα πιο πολύ ανάγκη κι αυτό γιατί ανακάτεψα τον ψυχισμό μου άλλοτε με λήψη κι άλλοτε με διακοπή της φαρμακευτικής αγωγής..

Αυτή τη στιγμή ύστερα από ό,τι έχει γίνει, παρουσιάζω τις εξής δυσκολίες που νομίζω ευθύνονται για την επιθυμία μου να πεθάνω:

Δεν έχω κίνητρο να ασχοληθώ με κάτι (ανηδονία), κάτι που όπως έγραψα σε άλλο μήνυμα, είναι σύμπτωμα της ασθένειας που πέρασα όπως μου είπε και ο γιατρός, επίσης δεν μπορώ να συγκεντρωθώ εύκολα, αποσπάται η προσοχή μου, κι αυτό σύμπτωμα της ασθένειας ή και επακόλουθο της απουσίας κινήτρου και τέλος απογοητεύομαι εύκολα και τα παρατάω όταν τα πράγματα δεν είναι όπως τα θέλω, που συνήθως δεν είναι, οπότε τις περισσότερες φορές κι εγώ είμαι πεσμένη ψυχολογικά και σκέφτομαι την αυτοκτονία..

Και με έχει κουράσει τόσο πολύ όλο αυτό.. Και δεν ξέρω και πώς αντέχω ακόμα.. Είναι που δεν θέλω να στενοχωρήσω τους γύρω μου οπότε βρίσκω τη δύναμη και αντέχω..

Είναι μια κατάσταση χρόνια πλέον, έχει παγιωθεί οπότε έχω χάσει πια τις ελπίδες μου ότι κάτι μπορεί να αλλάξει..
Θα πορεύομαι με αυτό μέχρι όντως να φύγω απ'τη ζωή από φυσικά ή άλλα αίτια, πάντως όχι με δική μου πρωτοβουλία..

https://www.e-psychology.gr/selfhelp/3007-o-ponos-sas-einai-to-spasimo-tou-ostrakou-pou-perikleiei-ti-gnosi-sas-khalil-gibran.html

quote:

---

Empty Space
Δεν έχω κίνητρο να ασχοληθώ με κάτι (ανηδονία), κάτι που όπως έγραψα σε άλλο μήνυμα, είναι σύμπτωμα της ασθένειας που πέρασα όπως μου είπε και ο γιατρός, επίσης δεν μπορώ να συγκεντρωθώ εύκολα, αποσπάται η προσοχή μου, κι αυτό σύμπτωμα της ασθένειας ή και επακόλουθο της απουσίας κινήτρου

---

ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΕΛΛΑΣ
ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑΣ.

quote:

---

Θα με ενδιέφερε αν μου εξηγούσατε με ποιον τρόπο μας επηρεάζει η διατροφή..
Με ενδιαφέρει το θέμα της διατροφής καθότι δεν τρέφομαι καθόλου σωστά ούτε έχω το σωστό βάρος..
Σίγουρα δεν πρέπει να τρώμε επεξεργασμένα τρόφιμα και ζάχαρη, δηλ. γλυκά, μπισκότα κλπ..
Ξέρω ποια είναι η σωστή διατροφή, όπως και όλοι μας γνωρίζουμε πάνω κάτω αλλά αδυνατώ να την ακολουθήσω..
Επίσης ο καφές.. Αν και δεν είναι επεξεργασμένο τρόφιμο, ωστόσο δεν κάνει καλό..

Θα με ενδιέφερε όμως κυρίως η άποψή σας για με το κρέας..
Επειδή τα τελευταία χρόνια, την τελευταία δεκαετία περισσότερο, υπάρχει έντονη τάση κατά της κατανάλωσης κρέατος για διάφορους λόγους..

Και προσωπικά δεν θέλω να το τρώω για ηθικούς λόγους μόνο που επειδή ξέρω πως ίσως αυτή η ιδέα της χορτοφαγίας είναι ένας ευσεβής πόθος χωρίς πραγματική βάση, γι' αυτό ακόμα δεν το έχω κόψει..

---

quote:

---

Δεν έχω κίνητρο να ασχοληθώ με κάτι (ανηδονία), κάτι που όπως έγραψα σε άλλο μήνυμα, είναι σύμπτωμα της ασθένειας που πέρασα όπως μου είπε και ο γιατρός,

---

quote:

---

Η διατροφη και η σεξουαλικοτητα επιδρουν καταλυτικα στον ψυχισμο επειθδη επηρεαζει το ενστικτο μερος του ψυχισμου

---

quote:

---

Τελικά γεννηθήκαμε για να επαναφέρουμε αν την έχουμε χάσει ή να διατηρήσουμε την ισορροπία μας; Για να είμαστε καλά μέσα στο χαμό που συμβαίνει γύρω μας;

---

quote:

---

Αλλά θέλω να πω αν ξεχωρίσουμε από το σύνολο, όπως επιμένω πως μέσω συνειδητοποίησης είχε συμβεί και σε εμένα κάποτε, τότε μοιραία θα βρεθούμε μόνοι μας, γιατί δύσκολα θα βρούμε άνθρωπο σε παρόμοια με εμάς κατάσταση και μοιραία επηρεασμένοι όπως λέτε από το συναίσθημα και συγκινήσεις, θα επιστρέψουμε στην προηγούμενη κατάσταση της άγνοιας, μιμούμενοι τους άλλους γύρω μας..

---

quote:

---

Δηλαδή δεν μπορώ να καταλάβω πώς η απομόνωση είναι αποτέλεσμα ενός ντόμινο λαθών που έχουμε κάνει στη ζωή μας, πχ μεγαλώνοντας με αλαζονεία, με λάθος διατροφή κλπ.., όταν η πλειοψηφία των ανθρώπων είναι κοιμισμένη!
Θέλω να πω πως ίσως η απομόνωση είναι το αντίθετο από αυτό που λέτε..

Όταν σε έναν κόσμο ο οποίος είναι κλεισμένος στο καβούκι του, όταν κάποιος ξεφεύγει και αισθάνεται τον κόσμο μέσα του ένα, μοιραία αυτός ο άνθρωπος θα επιστρέψει κι αυτός στο καβούκι του μιμούμενος όλους τους άλλους, γιατί κανείς δεν θα τον καταλαβαίνει..

---

quote:

---

Και ας πούμε πως το καταφέρνει.. Δεν θα αισθάνεται τραγικά μόνος όταν κανείς άλλος από τους γύρω του δεν το έχει καταφέρει;
Οπότε μοιραία για να μην είναι μόνος του, δεν θα επιστρέψει στην άγνοια

---

quote:

---

Είτε θα κάνουμε ό,τι κάνουν κι οι άλλοι και θα αφομοιωθούμε με σκοπό τη συνύπαρξη,

---

quote:

---

είτε θα αποσυρθούμε στα βουνά με συνέπεια το δικό μας χαμό αφού κανείς δεν μπορεί να ζήσει μόνος του είτε θα αυτοκτονήσουμε..

---

quote:

---

Να προτείνω κάτι χαζό;
Γιατί δεν δοκιμάζεις κάποιο extreme sport?
Ή τέλος πάντων κάτι που να εμπεριέχει υψηλή συγκίνηση, αδρεναλίνη ή ακόμα και κίνδυνο, εμπειρία 'θανάτου', πχ. ελεύθερη πτώση από αεροπλάνο, κάτι που μπορεί να σού αλλάξει την οπτική του κόσμου και αυτοπεποίθηση?
Θέλω να πω, πώς είσαι σίγουρη πως δεν υπάρχει τίποτα απολύτως που να σε κινητοποιεί και ευχαριστεί?
Θα μπορούσε να είναι το διάβασμα, το γράψιμο, οι εκδρομές, η τέχνη, η μαγειρική, ο χορός, το τραγούδι, τα σπορ, οι πολεμικές τέχνες, ιστιοπλοία χίλια δυο....

Θα προσπεράσω τις παρενέργειες των φαρμάκων που ανέφερες, το κομμάτι της ψυχολογίας νομίζω είναι πολύ σημαντικό. Και τελικά είναι όντως έλλειψη κινήτρου και ενδιαφέροντος ή μήπως είναι περισσότερο το άλλο που έγραψες πιο πριν, η αίσθηση ματαίωσης του να παρατάς αμέσως κάτι στην πρώτη δυσχέρεια ή φοβία?

---

Κανοντας αυτα που ο Κοστ προτεινε το πιθανοτερο για να μην πω σιγουρο ,ειναι οτι θα χειροτερευει η κατασταση

Το αιτιολογικο για αυτο ειναι οτι η ενταση αυξανειθ την ενταση

Οποτε ο αγωνας που θαδινεις για να ξεπερασεις τα προβληματα αυτα θα τα ενισχυει αντι να τα μειωνει

Επιθσης αν θα μελετησεις τα βιντεακια και μαλιστα το δυο ,θα δεις οτι τα ομοια μερη ενεργοποιουν τα ομοια αλλων κεντρων

Ετσι το ομοιο μηχανικο μερος της κινησης ,θα ενεργοποιησει και τα υπολοιπα

Αυτο της συγκινησης του ενστικτου και βεβαια της διανοησης

Οσες τουλαχιστον ημαι σε θεση να δωσω

Αν κατι δεν κατανοεις ευχαριστως να το εξηγησω

quote:

---

Το μονο που θελουμε ειναι να γυρισουμε στα προτερα γνωστα ,ενω κατι στελνει συνεχη μυνηματα οτι εχουμε κληθει να μαθουμε

---

Ενδεικτικά το είπα, και το πρότεινα εντελώς εναλλακτικά, περισσότερο σαν μία διαφορετική νοοτροπία, ίσως και σαν αντίβαρο στις πολύ 'σοβαρές' αναλύσεις και προσεγγίσεις...η ζωή είναι μικρή, όλοι θα απογειωθούμε κάποια στιγμή προς άλλα μέρη, οι χαρές είναι στα μικρά πράγματα και ακόμα και τα μεγαλύτερα προβλήματα απαιτούν γερή δόση χιούμορ...το κόλπο είναι 'να μην σε νοιάζει' που έλεγε και μια ταινία...η υπερβολική συνειδητότητα και επίγνωση ωραίες είναι στα λόγια, και χρήσιμες πολλές φορές, αλλά στην πράξη έχουν και παρενέργειες κάνοντάς μας πιο εγωιστές και δυσλειτουργικούς...

quote:

---

E όχι και πρότερα και γνώριμα!!!
Έχεις πέσει πολλές φορές από αεροπλάνο?

---

Του εγω συμπεριφορα

Πολλα μικρα εγω αισθησεις δημιουργουν αυτο που ειμαστε και το πως συμπεριφερομαστε ....την καθε στιγμη

Το εγω αισθηση ,.........οχι μονο ειναι η μικροτερη μοναδα συστασης του εγω συμπεριφορα ,αλλα ειναι και μια απο τις αιτιες που ενεργοποιησης της δημιουργιας νεων εγω αισθησεων ,

Που και αυτα με την σειρα τους θα παιξουν τον ρολο τους στην δημιουργια και εξελιξη της συμπεριφορα μας

Το εγω αισθηση επισης ,....... ειναι το τελευταιο κομματι εκφρασης δηλ συμπεριφορα μιας σειρας διαδικασιων της διανοησης του ενστικτου η της συγκινησης

Μια κατασταση που καλειται ψυχολογικη διαδικασια

Εγω αισθηση ενοειται οποιαδηποτε αισθηση υπονοει εγω

Ακομα και αυτες οι αισθησεις βλεπω ακουω κλπ

Αν καποια λειψουν η προστεθουν .........οι συμπεριφορες διαφοροποιουνται με την σειρα τους

Δυστυχως ο περισσοτερος κοσμος νομιζει οτι δρα και σκεπτεται αυτοβουλα

Σε αυτο συμβαλει η ελειπης και λανθανσμενη αντιληψη αποψη οτι σκεπτομαστε και αρα καθοριζουμε τις πραξεις μας

Αγνοειται ετσι το σημαντικοτερο μας κομματι που ειναι αυτο των εγω .......της συγκινησης..... ενστικτου .......και κινησης

quote:

---

Εχω να σου προτείνω ένα δύσκολο, αλλά ενδιαφέρον κίνητρο.
Να συνεχίσεις να αρθρογραφείς στο φορουμ, προσπαθώντας να ερμηνεύσεις τις ασυναρτησίες του χατζηχρήστου, μέσα από τα "βιώματα" της προτεραίας κατάστασής σου.

Αν το καταφέρεις, θα γίνουμε όλοι κοινωνοί ενός νέου κόσμου, με το ενωτικό σύνθημα << ζήτω η τρέλα >>.

Θεωρώ πως θα σε βοηθήσει ο κ.Heretic.
Σκέψου τον κ.Αιρετικό, σαν ένα μπαμπούλα πίσω από μια πόρτα, με μια βαριοπούλα στα χέρια. Οποιος μπαίνει στο σαλόνι, ενώ έχει πεί μαλακία στο χωλ, τρώει μια στην κεφάλα.

ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΕΛΛΑΣ
ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑΣ.

---

Όμως και το γάλα τους απ' την κατσίκα το έπιναν και το κρέας κάθε Πάσχα και Χριστούγεννα (εντάξει όταν το είχαν βασικά γιατί τότε οι άνθρωπο πείναγαν πιο πολύ).

Οπότε θέλω να καταλήξω στο ότι ίσως δεν πρέπει να δαιμονοποιούμε τροφές που έχει να μας δώσει η φύση πχ γάλα, κρέας, αυγά, γιατί είναι και στη φύση μας να τις καταναλώνουμε, όμως πρέπει να κατηγορούμε σίγουρα τις τεχνητές τροφές, αυτές που προέκυψαν ύστερα από ανθρώπινη παρέμβαση αλλά και τα ζωικά προϊόντα που ανέφερα, απ' τη στιγμή όμως που για την παραγωγή τους επεμβαίνει και πάλι ο άνθρωπος, χορηγώντας πχ αυξητικές ορμόνες στις αγελάδες και αντιβιώσεις, τα οποία φάρμακα περνάνε όλα στον οργανισμό μας απ' τη στιγμή που θα καταναλώσουμε αυτές τις τροφές.

Δηλαδή το θέμα για μένα είναι περισσότερο το πόσο θρεπτικές και πόσο υγιεινές είναι πια οι τροφές μας παρά το αν θα πρέπει να τρώμε κρέας ή γάλα κλπ αποκλείοντας έτσι κάποιες ομάδες τροφών απ' τη διατροφή μας, κάτι που δεν ξέρω αν είναι σωστό.

Αν με ρωτήσετε όμως τη γνώμη μου για τα ζωικά προϊόντα, θα σας πω πως ιδανικά θα ήθελα, θα προτιμούσα να κατάφερνα να μην καταναλώνω τίποτα από αυτά κυρίως για ηθικούς λόγους.

Ας αρχίσω από τα απλά, να φτιάξω λίγο το πόσο υγιεινά τρώω, το πότε, το πώς και το πόσο κυρίως και μετά θα περάσω στο να δοκιμάσω να γίνω πχ χορτοφάγος που θα το ήθελα πολύ.

Γιατί στην κατάσταση που είναι ο οργανισμός μου, αν προσπαθήσω να κάνω με τη μία αυτό που θέλω, θα καταλήξω στο νοσοκομείο.
Χρειάζεται βήμα βήμα και σιγά σιγά να κάνω την αλλαγή.

Το θέμα είναι ότι θέλω αλλά είναι πολύ δύσκολο.
Χρειάζεται μελέτη, αυτοπειθαρχία και συνειδητοποίηση περισσότερο κατά την εφαρμογή του σωστού, ώστε να ακούει κανείς το σώμα του και να αντιλαμβάνεται τα όριά του και σίγουρα όχι επιρροή από τρίτους.

Εγω απλα σου συστηνω να δεις τα παρακατω

https://www.youtube.com/watch?v=LhnHnqUZlKs

https://www.youtube.com/watch?v=ZAjEw9DTV_M

Και εδω για να προλαβω καταστασεις με τον Μουρουτη ,θα πω οτι παρ ολο που η πραξη του να εξαπατηση σε σχεση με τα διπλωματα του με βρισκει αντιθετο ,παρ ολα αυτα εχει προτεινει πραγματα που μεσω πειραματισμων εχω βρει σωστα
Και ας μου δειξει καποιος ΕΝΑΝ θεραπευτη αυτης της κατηγοριας που δεν εχει κυνηγηθει απο το συστημα

Ισχυει για αλλη μια φορα το δρυος πεσουσης πας ανηρ ξυλευεται

https://www.youtube.com/watch?v=UFsXz-pFF20

Και βεβαια κοντα σε αυτα θα βρεις απειρα παρομοια

Το σημαντικοτερο ολων ομως ειναι ο δικος σου πειραματισμος και αποκτηθεισα αποψη απο αυτον

Το μονο τελικα που θα συνεισφερει στην αλλαγη

https://www.youtube.com/watch?v=AXyqliJRH2I

https://www.youtube.com/watch?v=z2du2f5Ku-0

https://www.youtube.com/watch?v=XPJNONbLEvg

Υπάρχει το λεγόμενο "επιχείρημα" που πάει ως εξής: κάνε αυτά που σου λέω (ή που σου γράφω), και θα γίνεις καλά. Θα βρεις την υγειά σου ρε παιδί μου. Θα φωνάξεις αλληλούια. Τέλος πάντων, βάζεις ότι θέλεις εδώ. Δηλαδή θα γίνεις σαν κι εμένα (εμένα που στα γράφω), άντε περίπου σαν κι εμένα. Τον δάσκαλο δηλαδή, δύσκολα τον προσεγγίζεις. Αντε να πλησιάσεις στην καλύτερη. Και θέτω το εξής ερώτημα: αυτόν που στα γράφει αυτά (τα οποιαδήποτε), πως τον βλέπεις; Πως τον κρίνεις;

Αν σκεφτείς το παρακάτω: "Δεν ξέρω, δεν μπορώ να κρίνω. Μου φαίνονται ΟΚ αυτά που γράφει, αλλά στο καπάκι μου φαίνονται ΟΚ και αυτά που γράφεις εσύ", τότε υπάρχει πρόβλημα. Δεν μπορεί να σου φαίνεται ίδιο το πρωί με το βράδυ, η φωτιά με το νερό ή ο καύσωνας με το χιόνι. Κάτι δεν πάει καλά. Με συγχωρείς αν ανεβάζω στροφές αλλά περίμενα να δω το σκηνικό του esoterica για άλλη μια φορά σε όλο του το μεγαλείο, για να πάρω αρχική ταχύτητα. Escape velocity που θα ‘λεγε κι ο ναύαρχος.

Το πρόβλημα δεν είναι στην όποια ψυχική νόσο υπάρχει, υπήρξε ή και τα δυο. Το πρόβλημα είναι στην λειτουργία της κρίσης, μια βασική παράμετρο της συνείδησης. Όχι της "συνείδησης" τύπου Γκουρτζίεφ, αυτόν τον παπάρα με το μουστάκι στα βιντεάκια της αρχής εννοώ. Γιατί τέτοια ανάπτυξη, είναι σαν αυτή της Ελλάδας. Τα λέμε μεταξύ μας για να βαυκαλιζόμαστε. Ή γινόμαστε ο καρπαζοεισπράκτορας ενός αυτοανακυρηχθέντα δασκάλου – χειραγωγού, για να βρούμε τη φώτιση. Ταΐζοντας το δικό του εγώ με υποταγή και την τσέπη του με δωρεές και δίδακτρα, κάνοντας του τον χαμάλη και τον ρουφιάνο μισή ζωή, μέχρι να αποφασίσει εκείνος ότι "τα πάμε καλά" και ο εγωισμός μας τσαλαπατήθηκε μέχρι το σημείο πεταμένης τσίχλας στη λεωφόρο (τα γράφω αυτά γιατί κάποτε έτυχε και πέρασα κι εγώ κάποιο διάστημα σε μια σχολή Γκουρζίεφ, όπως και σε μερικές άλλες ακόμα. Αν μείνεις αρκετά εδώ μπορεί να διαβάσεις κι άλλα)

Η "ανάπτυξη της κρίσης" λοιπόν έρχεται πάντα με τον κλασικό τρόπο, αυτόν που υπάρχει από τότε που υπάρχει άνθρωπος, κι ακόμα παρά πέρα (αν πιστεύεις ή ελπίζεις, και σε πολιτισμούς πέρα από τη Γη).

Τη γνώση και την εμπειρία

Αν δεν στρωθείς να μάθεις πέντε πράγματα, να καταλάβεις που έχει φτάσει η ανθρώπινη διάνοια στο 2018, δεν πας παρακάτω. Μετά αρχίζεις να αντιλαμβάνεσαι ποιος έφυγε μικρός από την κούνια και κοπάνησε το κεφάλι του στην απέναντι βελανιδιά, και από τότε την είδε πνευματικός δάσκαλος και γκουρού. Και θέλει να σε σώσει. Δεν θα σε σώσει. Εδώ δεν μπορεί να σώσει τον εαυτό του, θα σώσει τους άλλους;

Η γνώση απελευθερώνει. Όχι η γνώση για πυρηνική φυσική, μοριακή βιολογία και τεχνητή νοημοσύνη. Καλή είναι κι αυτή, άλλα βρίσκεται πολύ παρακάτω. Μιλάω για γνώση να καταλαβαίνεις πρώτα "τι μου συμβαίνει", τι είναι αυτό δηλαδή που βιώνω, πως το περιγράφει ο κόσμος (που δεν του συμβαίνει το ίδιο) και μετά να αρχίσεις να ψάχνεις να βρεις το "πως θα το αντιμετωπίσω". Γιατί ωραία όλα αυτά που διαβάζουμε εδώ μέσα για να σκοτώνουμε την ώρα μας. Μόλις πέφτω όμως πάνω σε έναν νέο άνθρωπο που γράφει «θέλω να πεθάνω», εμένα κάτι με πιάνει. Αρρωσταίνω κι εγώ. Αρχίζω να σκέφτομαι αν αυτός με δουλεύει και τα γράφει αυτά για να τράβα την προσοχή των άλλων, ώστε να ασχολούνται μαζί του, ή όντως το εννοεί. Οπότε πρέπει να σηκωθώ από το ντιβάνι και να κάνω κάτι.

Δεν έχω αποφασίσει ακόμα. Είμαι δηλαδή στη φάση του να του πω "τώρα συνειδητοποιείς τι γράφεις;". Γιατί αν το συνειδητοποιεί, τότε το "τώρα είμαι καλά" ή "έκοψα τα φάρμακα και πάω καλά" δεν παίζει. Δεν είναι καλά. Συγκεκριμένα, είναι χειρότερα από ποτέ. Τώρα αν αυτό το "θέλω να πεθάνω" το προκαλεί η έλλειψη σεροτονίνης, τα υπαρξιακά αδιέξοδα ή κάποια αρρωστημένη αντίληψη του "παίζω με το μυαλό των άλλων", δεν με ενδιαφέρει. Με ενδιαφέρει ότι έτσι όπως το αντιμετωπίζεις εσύ, κι έτσι όπως ανταποκρινόμαστε εμείς, μοιάζει περισσότερο με το "σαν δεις κάποιον να πνίγεται, δωσ' του μια να πάει πιο κάτω" που λέγανε οι παλιοί. Σαφώς όχι σαν φιλική βοήθεια. Και εδώ θα ήθελα τη δική σου βοήθεια, να διευκρινήσεις από τον εαυτό σου αν στη παρούσα φάση σε ενδιαφέρει ο εσωτερισμός, τα μεταφυσικά, το απόκρυφο ή απλά «να γίνεις καλά».

Γιατί αυτά τα δυο δεν πάνε μαζί. Δεν γίνεσαι καλά με τον εσωτερισμό και τα άλλα, αντιθέτως γίνεσαι χειρότερα, αν δεν είσαι ήδη καλά. Και αυτό το έχουν γράψει όλοι οι μεγάλοι εσωτεριστές και μεταφυσικοί. Αυτοί τουλάχιστον που δεν πέθαναν μισότρελοι. Και κάποιος που δεν είναι καλά, ασχολούμενος με αυτά, έχει μια τάση να παράγει τερατουργήματα, από αυτά που χαλάνε τους γύρω του. Από κάποια σαν κι αυτά που διαβάζεις εδώ μέσα, μέχρι αυτά που διαβάζεις στις ειδήσεις. Πρώτα λοιπόν γίνεσαι καλά και μετά αρχίζει η μεταφυσική αναζήτηση. Αναζήτηση με το "θέλω να πεθάνω", αν όντως το εννοείς, καταλήγει δυστυχώς εκεί που φαντάζεσαι, αργά ή γρήγορα. Είναι μέχρι να εξοικειωθείς με την ιδέα του να παρακάμψεις τους μηχανισμούς ασφαλείας που μας χάρισε η μητέρα φύση για να εξελιχθούμε. Και σε αυτό δεν μπορώ να συντελέσω, γι' αυτό και σε προτρέπω να προσέξεις που βαδίζεις, τώρα όσο είναι καιρός.

Abyssus Abyssum Invocat

Θέλω να καταλάβετε, πως η κατάστασή μου έχει τραβήξει πιο πολύ από όσο θα έπρεπε, έχει χρονίσει το πρόβλημα..
Είναι κάποιες στιγμές κρίσιμες στη ζωή όπου αν δεν κάνεις στην ώρα του κάτι για να σώσεις μια κατάσταση μπορεί να μείνεις ανάπηρος για μια ζωή.. Κάπως έτσι αισθάνομαι..
Σαν πνευματικά και συναισθηματικά ανάπηρη που επιβίωσε από σοβαρό κλονισμό..

Τι θέλετε να σας πω για αυτό που έχω που δεν το έχουν οι υπόλοιποι; Σας έχω αναφέρει πάνω κάτω τι έχω περάσει, τις διαγνώσεις που μου έχουν κάνει και η αντιμετώπιση είναι μία: φαρμακευτική αγωγή ισόβια για να μη δημιουργήσω ξανά πρόβλημα στους άλλους ή να μην υιοθετώ συμπεριφορές που δεν πρέπει ή δεν μου κάνουν καλό..

Και εγώ πιστεύω ασχέτως τι λέει ο γιατρός, πως δεν είμαι καλά..
Και δεν χρειάζεται να κάτσω να το σκεφτώ πολύ αυτό όταν κάθε τρεις και λίγο ξεσπάω σε κλάματα και χωρίς να μπορώ να διακρίνω πάντα το λόγο.. Κλαίω γιατί.. γιατί έτσι.. γιατί δεν αντέχω.. δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω.. Κλαίω για τα πάντα, για το τι έχω περάσει, για το πού έχω φτάσει (στο ίδιο σημείο είμαι), για την προοπτική στη ζωή μου (μηδενική)..

Απλά νομίζω ότι πλέον ύστερα από δεκαετία και βάλε, αναμασώντας τόσα χρόνια το ίδιο πρόβλημα που αλλάζει μορφή και εμφάνιση κάθε φορά, έχω κουραστεί..
Έχω πάψει να ελπίζω..
Παλαιότερα ήμουν σε πολύ δυσκολότερη φάση, όμως ήλπιζα..
Τώρα δεν έχω κουράγιο..
Λέω συνέχεια από μέσα μου "ωραία θεέ, αν υπάρχεις, το παιχνίδι σου δεν έχει πλάκα πια"..
Οπότε ίσως δεν θέλω πια να προσπαθήσω να γίνω καλά, να αντιμετωπίσω το όποιο μπλοκάρισμα..
Θέλω να ξεκουραστώ..

Εδω υπάρχει όμως ένα σοβαρό θέμα: αν η αγωγή που παίρνεις σε χαλάει αντί να σε φτιάχνει, τότε άλλαξε γιατρό. Πήγαινε σε άλλον. Υπάρχει μόνο κάτι που πρέπει να ξέρεις. Όταν ακολουθείς την αγωγή κάποιου ακολουθείς μόνο αυτά που σου λέει αυτός. Όχι και άλλων 10, των φίλων σου, των γνωστών σου, αυτά που γράφουν στο ίντερνετ και αυτά που βλέπεις στα βίντεο του youtube. Υπάρχει και αφάρμακος αγωγή, στο χώρο της ψυχιατρικής και της κλινικής ψυχολογίας. Χωρίς να σου αδειάσει το πορτοφόλι. Ψάξε κι αλλού από αυτούς που έχεις δει ως τώρα. Γιατί αν παίρνεις μια αγωγή και αυτή σε κάνει φυτό,προφανώς και δεν είναι σωστή η αγωγή, προφανώς και μπορεί να δοκιμαστεί κάτι άλλο. Στα φύση αυτή των προβλημάτων, υπάρχει κάτι άλλο, ακόμα και σε επίπεδο συμβουλής: πρέπει να έχεις τον άλλο που σου μιλάει μπροστά σου. Δεν γίνεται να δίνεις φιλικές συμβουλές ακόμα και σε απλά θέματα από το ίντερνετ. Είναι καταστροφικό, γιατί δεν ξέρεις πως τα αντιλαμβάνεται ο άλλος, δεν ξέρεις πως αντιδρά εσωτερικά.

Αυτό που βλέπω σε εσένα αυτή τη στιγμή είναι κάποιο κλασικό σύμπτωμα ανθρώπου που ενώ έκανε κάποια μακροχρόνια θεραπεία, αποφάσισε να δοκιμάσει να τη σταματήσει. Και ενώ το (ευρύτερο) σύστημα του είχε ρυθμιστεί να λειτουργεί με κάποιο ή κάποια φάρμακα, τώρα βρίσκεται σε ανισορροπία ελλείψει αυτών. Αυτή την ανισορροπία προσπαθείς να καλύψεις με την πληροφοριακή ρύπανση του ίντερνετ, κάτι 100% λάθος κατ εμέ. Εδω το κλασικό σερφάρισμα έχει αποδειχτεί ότι λειτουργεί καταστρεπτικά στους περισσότερους ανθρώπους. Εσύ γράφεις ότι έχεις υποκαταστήσει την ανθρώπινη επαφή με chat & φόρουμ; Και μετά αναρωτιέσαι γιατί δεν αισθάνεσαι καλά;

Συνιστώ να αλλάξεις κατ αρχάς γιατρό και να πας για επαναξιολόγηση, να του πεις όλα αυτά που μας έγραψες εδώ, να δεις τι θα σου πει και τι θα σου συστήσει (και τι θα σου δώσει) και όταν σου περάσουν αυτοί οι προφανείς αυτοκτονικοί ιδεασμοί, έλα ξανά να συζητήσουμε ότι θέλεις. Για την ώρα βλέπω πως συμμετέχουμε όλοι εδώ σε κάτι λάθος.

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr