Αγαπητέ φίλε, έχεις απόλυτο δίκιο. Σκοπίμως δεν έχω αναφερθεί ακόμη στην σεξουαλικότητα (5ο κέντρο, σεξουαλικό) και τον σημαντικό ρόλο που παίζει αυτή στην μηχανικότητα ενός ανθρώπου γιατί, μαζί με το 4ο κέντρο (ενστικτώδης), τα δύο αυτά κέντρα είναι πιο δύσκολο να μελετηθούν στην διαδικασία της παρατήρησης του εαυτού μας λόγω του ότι οι λειτουργίες τους δεν είναι τόσο εμφανείς όσο των υπολοίπων τριών (νοητικού, συναισθηματικού και κινητικού). Επίσης, δεν έχουμε μιλήσει για 2 ακόμη κέντρα, το ανώτερο νοητικό και το ανώτερο συναισθηματικό, συνεπώς πάμε στο σύνολο 7 (επτά).

Παρ' ότι όμως δεν έχω μιλήσει για την σεξουαλικότητα, αν γυρίσει κάποιος στην σελ. 30 του θέματος θα δει πως η προτροπή μου προς το μέλος Empty Space αφορά ακριβώς αυτό : Την εξωτερική δαπάνη ενός μεγάλου ποσού σεξουαλικής ενέργειας ώστε να ξεκινήσει, να πάρει μπρος που λέμε, η μεταστοιχείωση.

Προς το παρόν όμως πρέπει να γίνει απολύτως κατανοητό, ότι αυτό που ονομάζουμε ***Επίγνωση*** και είναι και ο τίτλος αυτού του θέματος, αφορά και βρίσκεται μέσα σε 3 κέντρα : το διανοητικό, το συναισθηματικό και το κινητικό. Και το λέω αυτό γιατί ; Γιατί συμφωνώ απόλυτα με το παρακάτω :

quote:

---

Ο κάθε άνθρωπος έχει μέσα του τις αιτίες της δυστυχίας

---

Ακριβως

quote:

---

Εννοείται πως αν μάθει κάποιος να παρατηρεί σωστά τον εαυτό του μπορεί να επιτύχει σημαντικές αλλαγές στη ζωή του και να αλλάξει κάποιες συμπεριφορές που δεν θέλει να τις έχει.

---

Βιωματικό παράδειγμα δεν μπορώ να σου δώσω αλλά κι αν σου δώσω θα είναι ελλιπής ή παραπλανητικό ή θα το ερμηνεύσεις εσφαλμένα (και δεν θα φταις κιόλας εσύ γι' αυτό). Ωστόσο μια απλή περιγραφή του πώς παρατηρούμε σωστά τον εαυτό μας, θα βρεις σε αποσπασματικές δημοσιεύσεις μου στις σελ. 37 & 38 του θέματος. Υπάρχουν βέβαια κι άλλα, πολλά πράγματα που δεν έχουμε πει ακόμη αλλά έπεται συνέχεια νομίζω.

Συνοπτικά :

quote:

---

Ο βασικός τρόπος μελέτης είναι η παρατήρηση του εαυτού. Αυτή η παρατήρηση μπορεί να γίνει με 2 τρόπους : με την ανάλυση και με την καταγραφή. Στην αρχή της μελέτης όμως, πρέπει να γίνεται μόνο καταγραφή. Ανάλυση δεν μπορεί να γίνει.

---

Αυτο που λες μπορει κατω απο συνθηκες να ειναι σωστο μπορει και λαθος

Αποτελει σιγουρα κατευθυνση που εχει δοθει ......αλλα ειναι κονσερβακι

Και τα κονσερβακια ειναι δυσπεπτα επειδη δεν εχουν ζωη

Θα σου πω ........ ,οτι για μενα τουλαχιστον .....μια απο τις κυριες λειτουργιες των θεωριων ειναι να επιβεβαιωνουν την πορεια ,και οχι να ακολουθουνται κατα γραμμα

Η αυτο η τιποτα οπως γινεται συνηθως

Παρακατω θα σου το δικαιολογησω

Οι θεωριες .....επισης δινουν μια ιδεα .....για το παρακατω και μπορουν εξ αυτου να χρησιμοποιηθουν.....σαν ενας γενικοςκαι πιθανος μπουσουλας

Η θεωρια ομως σε καμμια περιπτωση ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΡΕΙΑ

quote:

---

Αν αρχίσει να αναρωτιέται γιατί περπατάει έτσι όπως περπατάει, αμέσως θα μπει σε μια νοητική διεργασία ανάλυσης και θα ξεχάσει αυτό που άρχισε να κάνει στην αρχή.

---

Τώρα, τα υπόλοιπα που λες για κονσέρβες και τα ρέστα, τι να σου πω ; δεν με ενδιαφέρουν εμένα προσωπικά γιατί δεν ασχολήθηκα ποτέ με μια κονσέρβα να δω και να ελέγξω αν η ίδια αγνοεί ή όχι το περιεχόμενό της, αν είναι τυφλή ή όχι κι αν πέφτει η όχι στην παγίδα της. Έχω μια TRATA στο ντουλάπι μου βέβαια, για ώρα ανάγκης, άμα ξεμείνω δηλ. αλλά τόσα χρόνια που ασχολούμαι με τον εσωτερισμό δεν έχω ξεμείνει ποτέ. Είμαι πάντα φουλ προμήθειες με φρέσκα υλικά.

(Η συνταγή βέβαια μπορεί να είναι παλιά, της γιαγιάς μου ας πούμε, αλλά τα υλικά είναι πάντα φρέσκα. )

"Να θυμάσαι οτι ήρθες εδώ γιατί κατάλαβες την ανάγκη να παλαίψεις με τον εαυτό σου - και μόνον με τον εαυτό σου. Έτσι, να ευχαριστείς οποιονδήποτε σου προσφέρει αυτήν την ευκαιρία."

Βέβαια, το ερώτημα είναι, και όταν προσοχή δεν είναι παγιδευμένη κάπου, απο πού προέρχεται

Οι κανόνες είναι αυτά τα ξυπνητήρια που βοηθούν τον άνθρωπο να ξυπνάει όταν ο ίδιος αποκοιμιέται κατά την διάρκεια της παρατήρησης του εαυτού του.

Και εγω θα ηθελα να μην διακοπει αυτη η κουβεντα

Αναλαμβανω το δικο μου μεριδιο ευθυνης .....και αντε να προσπαθησουμε να μην φαει η μαρμαγκα και αυτη την ομορφη συζητησουλα

Εγω τουλαχιστον θα προσπαθησω απο μερους μου ,αν και το βλεπω δυσκολο να σταματησω να λεω .......εγω....

Οποτε σε προετοιμαζω ......και ο μεγαλοδυναμος ας βαλει και αυτος το χερακι του

Οσο για το αν θα βρεις ανακολουθιες πιστεψε με δεν με κοπτει καθολου

Αν θα μου ελεγαν να βαλω ενα ονομα στον εαυτο μου θα δηλωνα απλα ερευνητης

Τα επιτευγματα μου ελαχιστα και η συντριπτικη τους πλειοψηφια μονο σε επιπεδο ερευνης

Οποτε θα σου ελεγα να το κανεις

Ισως ετσι δω και εγω καποια λαθη που ενδεχωμενως δεν εχω προσεξει

quote:

---

Μπορεί ένας ερευνητής που μελετά ένα φαινόμενο να ξεκινήσει να το αναλύει αν πρώτα δεν το καταγράψει ; Θέλει κάποιος ας πούμε να μελετήσει π.χ αν μια συγκεκριμένη τροφή επηρεάζει την γαλακτοπαραγωγική ικανότητα ενός ζώου. Πως θα κάνει την μελέτη του ; Θα αρχίσει την ανάλυση αμέσως ; Πως ; Χωρίς στοιχεία ; Όχι βέβαια. Θα αρχίσει να ταϊζει το ζώο με την συγκεκριμένη τροφή για ένα χρονικό διάστημα και θα καταγράφει σταδιακά την ποσότητα γάλακτος που θα παράγει αυτό. Αφού συγκεντρώσει ένα πλήθος καταγραφών και έχει στα χέρια του κάποια δεδομένα, μετά θα αρχίσει να τα αναλύει [/quote

Αυτο ομολογουμενως δεν το ειχα δωσει την καταληλη προσοχη

Πιστευα πως οταν λες κεντρο ενοεις να προσεχουμε αοριστα τις εκφρασεις ενος κεντρου και οχι στοχευμενα συγκεκριμενες εκφρασεις αυτου

Και βεβαια αν το ενοεις κατ αυτον τον τροπο ειμαι μαζι σου .....εγω.....

Διορθωσε με .....εμενα .... αν κανω λαθος

Θα ηθελα ομως να φερεις ενα παραδειγμα αν θελεις

quote:

---

Έχω μια TRATA στο ντουλάπι μου βέβαια, για ώρα ανάγκης, άμα ξεμείνω δηλ. αλλά τόσα χρόνια που ασχολούμαι με τον εσωτερισμό δεν έχω ξεμείνει ποτέ. Είμαι πάντα φουλ προμήθειες με φρέσκα υλικά.

---

quote:

---

Παρατήρησα επίσης πως σε ολόκληρο το θέμα σου απαξιώνεις ας πούμε, τον διαλογισμό. Προφανώς γιατί δεν έχεις καταλάβει τι είναι ο διαλογισμός. Και επειδή τώρα έχουμε ήδη μιλήσει για την καταγραφή και την ανάλυση στην παρατήρηση του εαυτού μας, εύκολα γίνεται κατανοητό τι σημαίνει όταν λέμε πως ο διαλογισμός είναι μία μέθοδος ανάλυσης. Πρέπει να ξέρεις πως όλα τα πράγματα έχουν την σωστή και την λάθος χρήση τους. Ο διαλογισμός είναι μια πολύ χρήσιμη μέθοδος ανάλυσης που έχει όμως κανόνες, οι οποίοι αν ακολουθηθούν σωστά οδηγούν σε αποτελέσματα, αν όχι, τότε ο διαλογισμός δεν κάνει απολύτως τίποτε, είναι άχρηστος. Δεν έχουμε όμως μιλήσει ακόμη για το τι σημαίνουν οι κανόνες στην εργασία του εαυτού μας. Θα το δούμε κι αυτό παρακάτω ...

---

Οχι δεν απαξιωνω τον διαλογισμο

Απλα δεν θελω να μιλω για πραγματα που οπως ειπες δεν κατανοω ,η δεν βρισκω χρηστικοτητα σε αυτα

quote:

---

quote:
xristosxatz
Η αναλυση προηγειται ........ της αυτοπαρατηρησης
Ξερεις γιατι .......

Γιατι μεσω της αναλυσης γνωριζεις σιγα σιγα .....τι καλεισαι να παρατηρησεις..........

Ποιος αναλύει όμως; Πού πραγματοποιείται η διεργασία της ανάλυσης;
Μάλιστα αναφέρεις οτι αυτή την ανάλυση την κάνεις πριν από την παρατήρηση (λίγο περίεργο!)

---

Ερευνα .. ενα μερος του εαυτου ..... που κοπτετε να μαθει και να εξιχνιασει

Η αναλυση σε γενικες γραμμες ειναι αποτελεσμα μακροχρονιας προσπαθειας

Γινεται.....εξιχνιαζοντας κομματι κομματι εαυτου ,

Ανακαλυπτει κανεις κομματια του εαυτου του ,και γνωριζει οτι αυτα ....ειναι συνιοσταμενες συμπεριφορων

Η διεργασια επιτελειτε σε ενα κομματι συμπεριφορας .....του οποιου στενευουμε τα περιθωρια..... κανοντας το μονομερες.......... και το δυνατον συγκεκριμενο

Θεση αντιθεση.... αναδρομη θεαση .....αφαιρετικη μεθοδος ........ολα εργαλεια .......και επισης παραλαγες της θεληματικης προσοχης

Δουλευοντας ανακαλυπτει κανεις...... τι καλειται να δει στην αυτοπαρατηρηση και πως

Για αυτο κατα την αποψη μου... ,η αναλυση...οπως αλλωστε και η αυτογνωσια . προηγουνται της αισθησης της αυτοπαρατηρησης ...

quote:

---

δηλαδή σκέφτεσαι πού θέλει να τοποθετήσεις την προσοχή σου και την τοποθετείς εκεί που έχεις σκεφτεί; Και εφόσον σκέφτεσαι πού θες να βάλεις την προσοχή σου, πώς ξέρεις οτι η προσοχή σου δεν ειναι ακόμα παγιδευμένη στην σκέψη;
Βέβαια, το ερώτημα είναι, και όταν προσοχή δεν είναι παγιδευμένη κάπου, απο πού προέρχεται

---

Τα πραγματα ειναι πιο απλα Θελεις να ψαξεις και ψαχνεις

Την προσοχη την βαζεις ηθελημενα καπου οταν θελεις να επιτυχεις ενα σκοπο

Αν χασεις .. αν ψαχνεις... η αν ερευνας κατι... η προσοχη κανει μονη της την δουλεια

Δεν ειμαστε τιποτα γκουρου

Προσπαθουμε να αποφυγουμε την μιμηση

Ανθρωπακια του Θεουλη ειμαστε που θα θελαμε να μαθουμε κατι παραπανω

Η διαφορα μας ειναι οτι προαπαθουμε να παρουμε την τυχη της εργασιας και την ενδεχωμενης προοδου στην δικη μας ευθυνη

Παιχνιδακι ολο αυτο και τιποτα παραπανω

quote:

---

Πρέπει επίσης να γίνει κατανοητό το εξής : Παρατήρηση του εαυτού μας χωρίς να τηρούνται κάποιοι κανόνες, δεν μπορεί να γίνει.

---

Διαφωνω

Η παρατηρηση απαιτει γνωση πρωτιστως

Αν αυτη η γνωση απαιτησει πειθαρχια αυτο ειναι κατι αλλο

[quote] Στις ομάδες συνήθως οι κανόνες μπαίνουν από τον επικεφαλής, αλλά αν υποθέσουμε πως κάποιος εργάζεται στον εαυτό του μόνος του (πράγμα αδύνατο), τότε τους κανόνες θα πρέπει να τους βάλει ο ίδιος και να τους τηρεί. :

---

Κατι ακομα .......

Αυτο ου θελω να πω ,ειναι..... οτι για να εντρυφηση κανεις σε οτιδηποτε........ χρειαζεται να τριφτει να τριφτει και να τριφτει

Το εσωτεριστικο κομματι δεν αποτελει εξαιρεση

Με οτι ασχοληθει πρεπει να του βγαλει τα αντερα και να τα γυρισει στην θεση τους και παλι ολλες φορες και οσο μας ευχαριστει

Τιποτα δεν ειναι απο γυαλι να σπασει

Ακομα και να ειναι ομως καλυτερα κανεις να διακυνδυνευσει λιγο ,παρα να στερηθει την χαρα της δημιουργιας

Πρωτοβουλια και ερευνα

Αρκει να τα ενθαρυνουμε αφησουμε να αναπτυχθουν

Για να γινει ομως αυτο ,θα πρεπει να ξεχασουμε αυτα που μας εμαθαν απο παιδια ....να δραπετευσουμε απο τον φοβο

Να θεωρησουμε δεδομενο οτι ειμαστε μονοι μας σε αυτο

Μονο ετσι μαθαινει κανεις πραγματικα

Να μην περιμενει βοηθεια απο κανεναν για να λυσει τις αποριες και γενικοτερα οτι τον απασχολει

Στην πορεια η βοηθεια θα ερθει

Ποτε ομως αυτη η βοηθεια δεν θα ειναι αυτο που περιμενουμε

Ακομα και αυτην την βοηθεια εμεις θα πρεπει να την σφυρηλατησουμε για να την κανουμε δικη μας και να την φερουμε στα μετρα μας

Ο διαλογισμος ειναι μια λεξη που χρησιμοποιηται χαρην συνενοησης

Αν ....ομως ....δεν υπαρχει καποιοι υποβαθρο κατανοησης τοτε αυτη η κουβεντα .......και οπως αλλωστε συμβαινει παντα ...μπορει μονο ...να προσδιδει μια ψευτικη υπονοια γνωσης

Δηλαδη ζημια

Προτιμω την χρηση της λεξης θεληματικος στοχασμος διοτι αυτη ειναι μια λιγοτερο βαρυγδουπη ενοια ,και για εμενα τουλαχιστον δεν εμπεριεχει τον κινδυνο που προανεφερα

Στην προκειμενη περιπτωση... το δικο μου ψυχογραφημε σε σχεση με αυτο μεταφραζεται ως ...........

Στοχαζομαι αποκομιζω πραγματα ........δεν στοχαζομαι ....οι καταστασεις παραμενουν στασιμες

Δεν συμβαινει ομως το ιδιο με την λεξη διαλογισμος ,η οποια επειδη ειναι φορτωμενη με μυστικιστικες ενοιες αφηνει αχρειαστα και επιζημια καταλοιπα

Καλημερα

Αυτο ομολογουμενως δεν το ειχα δωσει την καταληλη προσοχη

Πιστευα πως οταν λες κεντρο ενοεις να προσεχουμε αοριστα τις εκφρασεις ενος κεντρου και οχι στοχευμενα συγκεκριμενες εκφρασεις αυτου

Και βεβαια αν το ενοεις κατ αυτον τον τροπο ειμαι μαζι σου .....εγω.....

Διορθωσε με ....... αν κανω λαθος

Θα ηθελα ομως να φερεις ενα παραδειγμα αν θελεις

Όχι, δεν χρειάζεται. Θα σου έλεγα μάλιστα να το κάνεις εσύ αυτό, δηλ. να κάνεις μια "αναδρομή" από την πρώτη σελίδα του θέματός σου και να ξανα-διαβάσεις αυτά που έγραψες. Είμαι σίγουρος πως θα βρεις κάτι που από το 2013 έως σήμερα θα έχεις αναθεωρήσει.

*Το παράδειγμα :

quote:

---

Μπορεί ένας ερευνητής που μελετά ένα φαινόμενο να ξεκινήσει να το αναλύει αν πρώτα δεν το καταγράψει ; Θέλει κάποιος ας πούμε να μελετήσει π.χ αν μια συγκεκριμένη τροφή επηρεάζει την γαλακτοπαραγωγική ικανότητα ενός ζώου. Πως θα κάνει την μελέτη του ; Θα αρχίσει την ανάλυση αμέσως ; Πως ; Χωρίς στοιχεία ; Όχι βέβαια. Θα αρχίσει να ταϊζει το ζώο με την συγκεκριμένη τροφή για ένα χρονικό διάστημα και θα καταγράφει σταδιακά την ποσότητα γάλακτος που θα παράγει αυτό. Αφού συγκεντρώσει ένα πλήθος καταγραφών και έχει στα χέρια του κάποια δεδομένα, μετά θα αρχίσει να τα αναλύει

---

Νομιζω δεν εχω τετοια αναγκη ,και ξερεις γιατι ;

Γιατι τα πραγματα στα οποια αναφερομαι ειναι πολυ λιγα και πολυ συγκεκριμενα

Οι μικρες κατα καιρους συνειδητοποιησεις εχουν υποστει περασει ολες........ απο την διαδικασια της επανειλημενης επιβεβαιωσης

Και σου ξεναλεω ειναι τοσο λιγα αυτα στα οποια αναφερομαι που αν θα κοιταξεις τις πρωτες σελιδες λενε ακριβως σχεδον τα ιδια πραγματα με τις τελευταιες

Τοσο που με κανει να σκεπτομαι ....πως καποιος δεν εχει βγει να πει ......

Μα ρε φιλε λες ...ολο τα ιδια και τα ιδια

Πιστεψε με ομως υπαρχουν διαφοροποιησεις σε σχεση με το επιπεδο κατανοησης την καθε θεσης στην οποια αναφερομαι

quote:

---

Μπορεί ένας ερευνητής που μελετά ένα φαινόμενο να ξεκινήσει να το αναλύει αν πρώτα δεν το καταγράψει ; Θέλει κάποιος ας πούμε να μελετήσει π.χ αν μια συγκεκριμένη τροφή επηρεάζει την γαλακτοπαραγωγική ικανότητα ενός ζώου. Πως θα κάνει την μελέτη του ; Θα αρχίσει την ανάλυση αμέσως ; Πως ; Χωρίς στοιχεία ; Όχι βέβαια. Θα αρχίσει να ταϊζει το ζώο με την συγκεκριμένη τροφή για ένα χρονικό διάστημα και θα καταγράφει σταδιακά την ποσότητα γάλακτος που θα παράγει αυτό. Αφού συγκεντρώσει ένα πλήθος καταγραφών και έχει στα χέρια του κάποια δεδομένα, μετά θα αρχίσει να τα αναλύει

---

H επιβεβαίωση έχει αξία όταν κάποιος επιβεβαιώνει κάποιον άλλον. Όταν εσύ ο ίδιος επιβεβαιώνεις τον εαυτό σου, είναι σαν λέμε "Γιάννης πίνει, Γιάννης κερνάει". Τέλος πάντων, ok, άμα δεν έχεις τέτοια ανάγκη ... (εγώ πάντως, δεν σου είπα πως είναι ανάγκη, μια πρόταση σου έκανα, μια ιδέα μου σου είπα ... )

quote:

---

Χρηζει εξηγησης Αρχικα ας πουμε ...ποια η σχεση αυτοενθυμησης .....με την λειτουργια των κεντρων

---

"Να θυμάσαι οτι ήρθες εδώ γιατί κατάλαβες την ανάγκη να παλαίψεις με τον εαυτό σου - και μόνον με τον εαυτό σου. Έτσι, να ευχαριστείς οποιονδήποτε σου προσφέρει αυτήν την ευκαιρία."

*κατά μία έννοια το "παρατηρώ" σημαίνει αντιλαμβάνομαι. Ο κάθε άνθρωπος όμως (κι εδώ βρίσκεται το νόημα της παραπάνω παράθεσης) αντιλαμβάνεται (παρατηρεί και προσλαμβάνει την πληροφορία της παρατήρησης) με τον δικό του τρόπο και αυτή η αντιληπτική του ικανότητα δεν γίνεται από τα ίδια κέντρα σε όλους τους ανθρώπους. Κάποιος μπορεί να αντιλαμβάνεται κυρίως μέσω του νοητικού του κέντρου, ενώ κάποιος άλλος μέσω του συναισθηματικού. Μερικοί πάλι, προσλαμβάνουν και αντιλαμβάνονται αυτό που παρατηρούν και με την σκέψη τους αλλά και με το συναίσθημά τους, άλλοι μέσω της σκέψης τους και των αισθήσεών τους ενώ άλλοι μόνο μέσω των αισθήσεών τους. Το ζήτημα είναι πως ο κάθε τρόπος πρόσληψης μας δίνει μια συγκεκριμένη όψη του φαινομένου / γεγονότος που παρατηρούμε. Με την βοήθεια του νοητικού βλέπουμε μια όψη των πραγμάτων, με την βοήθεια του συναισθηματικού μια άλλη όψη και με την βοήθεια των αισθήσεων μια τρίτη όψη. Πλήρη γνώση για μια παρατήρηση (ένα γεγονός / δεδομένο αντικείμενο) έχουμε όταν η πρόσληψη γίνεται ταυτόχρονα και με τα τρία (νου, συναίσθημα και αίσθηση).

Για την ανάλυση ο άνθρωπος χρησιμοποιεί κυρίως το νοητικό του κέντρο και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να συμμετέχει και το συναισθηματικό. Οι αισθήσεις μπορεί να είναι αδιάφορες. Βλέπω π.χ έναν μπλε ουρανό. Το "μπλε", το χρώμα δηλ. είναι εντύπωση της όψης. Δεν αισθάνομαι κάτι. Βλέπω ένα άσπρο χαρτί. Το "άσπρο" είναι εντύπωση της όψης. Οι αισθήσεις ανήκουν στο ενστικτώδες κέντρο. Το συναισθηματικό κέντρο δεν χρησιμοποιεί την λογική για να εργαστεί. Η διαφορά του με τις αισθήσεις είναι πως δεν δημιουργεί αδιάφορα συναισθήματα (ευχάριστο / δυσάρεστο συναίσθημα).

Υπάρχουν περιπτώσεις που η ανάλυση πρέπει να γίνει μόνο με το νοητικό. Π.χ καταστάσεις που πρέπει να πρυτανεύσει όπως λέμε η λογική για να οδηγήσουν σε κάποιο αποτέλεσμα. Και υπάρχουν και καταστάσεις που το αποτέλεσμα δίνεται από το συναισθηματικό. Σε ορισμένες πάλι περιπτώσεις που ενώ το αποτέλεσμα θα μπορούσε να δοθεί άνετα από το νοητικό (π.χ ένας χωρισμός), επικρατεί το συναισθηματικό και αλλάζει το αποτέλεσμα. Το πρόβλημα είναι πως ο άνθρωπος - μηχανή είναι πάρα πολύ πολύπλοκος. Όλα τα κέντρα συνδέονται μεταξύ τους και η μια λειτουργία του ενός κέντρου δεν αφήνει ανεπηρέαστη την άλλη ενός άλλου κέντρου. Ο άνθρωπος πολύ συχνά μπερδεύει τα κέντρα που είναι υπεύθυνα για τις δραστηριότητές του και παίρνει ως νοητική μια λειτουργία του συναισθηματικού και ως συναισθηματική μια λειτουργία του νοητικού. Γι' αυτό και κατά την διάρκεια της εργασίας με τον εαυτό μας θα πρέπει να γίνει αυτός ο διαχωρισμός. Να μάθουμε δηλ. καλά να διαχωρίζουμε τις δραστηριότητές μας στα κέντρα τους χωρίς να μπερδεύουμε το ένα με το άλλο.

"Να θυμάσαι οτι ήρθες εδώ γιατί κατάλαβες την ανάγκη να παλαίψεις με τον εαυτό σου - και μόνον με τον εαυτό σου. Έτσι, να ευχαριστείς οποιονδήποτε σου προσφέρει αυτήν την ευκαιρία."

Δεν γίνεται αναφορά σε λύση προβλημάτων. Αναφέρθηκα στο αποτέλεσμα μιας ανάλυσης. Το αποτέλεσμα αυτό δεν σημαίνει πως επιλύει κάποιο πρόβλημα, μπορεί να είναι και εσφαλμένο. Αν ένας άνθρωπος π.χ δεν διαχωρίσει σωστά κάποια συμπεριφορά του στα σωστά κέντρα και η καταγραφή του αυτή αφορά αυτό τα λάθος κέντρα τότε και η ανάλυση που θα κάνει θα οδηγήσει σε εσφαλμένο αποτέλεσμα.

quote:

---

Στο τέλος, τι ακριβώς είναι μια εσφαλμένη (εσωτερική) κατάσταση; Δηλαδή πώς δημιουργείται εξ αρχής;

---

"Να θυμάσαι οτι ήρθες εδώ γιατί κατάλαβες την ανάγκη να παλαίψεις με τον εαυτό σου - και μόνον με τον εαυτό σου. Έτσι, να ευχαριστείς οποιονδήποτε σου προσφέρει αυτήν την ευκαιρία."

Κατά μία έννοια (ψυχολογική), ναι. Με βάση τα παρακάτω :

quote:

---

kangaro, σελ. 38

Όλο αυτό έχει σκοπό να μάθει κάποιος την λειτουργία της μηχανής / μηχανικότητάς του (το πώς δουλεύει αυτή η μηχανή και γιατί δουλεύει έτσι όπως δουλεύει) όπως επίσης και να εντοπίσει τα ελαττωματικά μέρη αυτής.

---

Ώπα, basta λίγο εδώ. Να το πάρουμε αλλιώς.

Είναι μεγάλη κουβέντα αυτό που πέταξες, και συμφωνώ σε ένα μικρό μέρος μαζί της.

Ο λόγος? Μην πάμε να δημιουργήσουμε το 'σύνδρομο του Κακομοίρογλου'.

Το να λέμε ότι ο ΚΑΘΕ άνρθωπος έχει μέσα του τις αιτίες της δυστυχίας είναι από άστοχο, έως και επικίνδυνο/αυτοκαταστροφικό τις περισσότερες φορές.

Δες το με παραδείγματα: Σε σένα (όλοι βιωματικά σκεφτόμαστε και λειτουργούμε άλλωστε, αυτό είναι το base ground που έχουμε).
Όπως λέει και ο Ζιπ για τον εαυτό του. Όπως λέω/θα πω κι εγώ για τον εαυτό μου, τις εμπειρίες μου.

Εγώ φίλε αυτό που βλέπω, είναι ότι το 90% της δυστυχίας -τουλάχιστον σε μένα- ΔΕΝ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ σε μένα, αλλά σε τρίτους, δηλ σε παράγοντες και καταστάσεις που βρίσκονται ΕΚΤΟΣ του εαυτού μου.

Δέχομαι τη θέση ότι μπορεί για κάποια πράγματα και ως ένα σημείο να αυξομειώνουμε τη δυστυχία μας, ως βίωμα και ως συναισθηματική κατάσταση, αλλά και πάλι το αρχικό ερέθισμα προήλθε απ'εξω. Από άλλο γεγονός ή άλλο άνθρωπο.

Το μόνο που μπορούμε να ελέγξουμε είναι ο αντίκτυπός του σε μας, στην ψυχοσύνθεσή μας, στις αντιδράσεις μας,και αυτό είναι όλο. Τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο.

Είσαι γάβρος για παράδειγμα, και την τρως από τον ΠΑΟΚ.
Αυτό είναι ερέθισμα δυστυχίας για ένα γάβρο.
Όμως το αν θα δυστυχήσεις/στεναχωρεθείς για 5 λεπτά, ή για 1 βδομάδα, ή αποτελέσει και αιτία να πηδήξεις από το μπαλκόνι από τη στεναχώρια και τη δυστυχία σου -υπ'αυτή την έννοια, ναι ισχύει αυτό που είπες, ότι η δυστυχία (δηλ. το μέτρο της, το μέγεθός της, το πόσο ζημιά θα σου κάνει, πόσο "θα σε κατεβάσει" στα πατώματα,κλπ) εξαρτάται από εσένα και την κοσμοθεώρησή σου.

Όμως, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, και εφόσον μιλάμε για νορμάλ ανθρώπους, σοβαρούς, ισορροπημένους, νουνεχείς, έχοντες σώας τας φρένας, κλπ
σε αυτούς φίλε η αιτία της δυστυχίας ΔΕΝ βρίσκεται εντός τους.

Βρίσκεται κατά κύριο λόγο, σε αυτά που βλέπουν , ακουνε , μαθαίνουν, κλπ από το γύρω τους κόσμο. Και κυρίως τον ανθρωπογενή κόσμο/πολιτισμό/σύστημα.

Όταν εγώ μαθαίνω ότι ένα παιδάκι λιμοκτονεί στη Σομαλία ή σκοτώνεται από αδεσποτα πυρά στην Υεμένη ή στη Συρία,
ΝΑΙ είμαι δυστυχής και στεναχωριέμαι. Βλέπω μια συστημική/global αδικία.
Όμως δεν είμαι υπεύθυνος , ούτε την προκάλεσα εγώ, και στην τελική μάλλον δεν μπορώ και να λύσω το πρόβλημα (ακόμα και αν γινόμουν Γιατρός χωρίς σύνορα πχ. ή εθελοντής νοσοκόμος ΄,κλπ). Άρα τι? Αυτό που μένει να κάνω, για να μην είμαι δυστυχής, όπως λέει και ο Ζιπ με τα Γκουρτζιεφιάνικά του είναι να μάθω να διαχειρίζομαι όλον αυτόν τον αντίκτυπο των ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ερεθισμάτων και πηγών δυστυχίας, στο κομμάτι του πώς κάνουν affect σε μένανε, και πώς τα βιώνω εγώ.

Η Γιωργίτσα πχ. σε κάτι τέτοια, από ότι λέει, της ερχότανε νταμπλάς, και πήγαινε στο κρεβάτι της και κοιταζε το ταβάνι, και την έπιανε απελπισία και μαυρίλα για δυο 24ώρα και βάλε....

Ε, εγώ, μπορεί να είμαι πιο κυνικός, λέω δε γ@μιέται, ας όψονται τα κοπρόσκυλα της παγκόσμιας ελίτ, και όποιος τσόγλανος φταίει , που αυτή τη στιγμή, σκοτώνονται παιδάκια και άνθρωποι, υποσιτίζονται ή αρρωσταίνουν παιδάκια κλπ σε όλο τον κόσμο, ρημαζεται η Γη και το περιβάλλον, κλπ από όλο αυτό το σύστημα και τις τακτικές που εφαρμόζονται, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.

Πώς διάολο λοιπόν η δυστυχία μας είναι Εσωτερικό μας πρόβλημα, μέσα σε αυτόν τον μπουρδελόκοσμο που ζούμε, και που αυτός (δηλ. το σύστημα και οι δημιουργοί του) μας την προκαλεί?

Κουβέντα κάνουμε ρε συ. Όλοι έχουμε κάτι να πάρουμε και κάτι να δώσουμε. Δεν είναι ανάγκη να είμαστε όλοι στο ίδιο επίπεδο.
Μπαίνω με ειλικρινή διάθεση συζήτησης, να πω την άποψή μου και τη γνώμη μου, και να δω/διαβάσω κάποια πράγματα από τις αντιλήψεις και τις γνώμες των άλλων, που πιθανόν δεν τα γνώριζα ή δεν τα ερμήνευα το ίδιο.

quote:

---

WTF
για κάντο λίγο πιο λιανό αυτό ρε φίλε

Θα σε πάει στα υδρογόνα τώρα και θα γίνει μύλος εδώ. Αναφέρεται σε είδη τροφής και στην διαδικασία πρόσληψης της τροφής (και συγκεκριμένα του υδρογόνου που περιέχουν αυτές) από τον άνθρωπο. Είναι πολύ εξειδικευμένο θέμα, αναγκαίο μεν, αλλά δυσνόητο. Ας κάνει μια προσπάθεια ο Gnostic Student και σχολιάζω κι εγώ (σαν τον Ζαμπέτα ένα πράγμα στον Χατζιδάκι).

---

Εδω μιλαμε για την παρατηρηση του εαυτου ........και των λειτουργιων του

Εξ αυτου η παρατηρηση ειναι κατι διαφορετικο απο τα κεντρα

Η παρατηρηση στην οποια αναφερομαστε.......αυτοπαρατηρηση αποστασιοποιηση ..... παρατηρει τα κεντρα.... και δεν μπερδευεται με αυτα

Για αυτο μιλαμε και για αποστασιοποιηση

Τα κεντρα εμπλεκονται σε........ συνηθεις... καθημερινες για ολους μας καταστασεις ...επηρεαζοντας την αντιληψη παρατηρηση γνωμη κλπ

Αλλα αυτο δεν ειναι αυτοπαρατηρηση

Δεν επηρεαζουν ομως την αποστασιοποιημενη αισθηση αυτοπαρατηρησης

Η αυτοπαρατηρηση ξαναλεω ειναι εργαλειο κατασταση παρατηρησης των λειτουργιων των κεντρων .......και οχι μερος αυτων

Αν γινει μερος αυτων δεν ειναι αυτοπαρατηρηση

Η αυτοπαρατηρεηση...... αν δεν ειναι αποστασιοποιηση ....δεν ειναι αυτοπαρατηρηση

Αυτος ειναι και ο λογος...... λογω δηλαδη ......ελειψης ικανοτητος να αυτοπαρατηρηθουμε αποστασιοποιηθουμε....... παραμενουμε στασιμοι σε επιπεδο κατανοησης και υπαρξης

Η αυτοενθυμηση ειναι βασικο συστατικο της αποστασιοποιησης

Η αυτοενθυμηση επειδη αντιπροσωπευει ενα καθαρο ενεργειακο πεδιο ......,γινεται αυτοματα..... εργαλειο και κατασταση ......... αμεσης ανιχνευσης.... των επιπροσθετων ψυχολογικων στοιχειων .......,που λαμβανουν χωρα την καθε στιγμη

Η αυτοενθυμηση εξ ορισμου ,ειναι μια εντονη αισθηση εαυτου ......με σαφως διαφορετικη γευση και υφη ...... απο αυτην των επιπροσθετων στοιχειων ....

Και ειναι η αισθηση αυτη ......που επιτρεπει την αμεση αντιληψη της ποιοτητος .... των εγω

Εξ αυτου δεν ειναι παραγωγικες με την ενοια οτι .....

η αφηγηση ....η.... εκφραση τους δεν συμβαλει στην διεθρυνση της κατανοησης πανω σε αυτες και τον εαυτο

Η εκφραση τους....... μπορει μονο να συμβαλει στην αποδομηση τους

Αντιθετα οταν εκφραζουμε.... θεσεις..... υποψιες.... αποριες....περιγραφες.... του πως βλεπουμε .... πανω στην λειτουργια μας τοτε γινεται οντως κατι περιεργα αποκαλυπτικο ...σε επιπεδο διευρυνσης αντιληψης

Ενα ειδος αναδρομικης θεασης του οποιουδηποτε περιεχομενου μας