παραθέτω αυτούσιο το κείμενο του Ιταλου σαν θεματοθέτη του παρόντος νήματος και τον ευχαριστώ για την υπέροχη ιδέα του.

Ιταλος:

Ενδεικτικά να πω ότι θεωρώ ότι μέσα σου, πέρα από ηθικούς κώδικες ανεξαρτήτως πιστεύω, πάντα ξέρεις πιο είναι το σωστό πριν κάνεις κάποια ενέργεια, ανεξάρτητα αν αυτό συγκρούεται με τα θέλω σου και με τα πιστεύω σου που είναι επίκτητα.
Το ότι πρέπει να βρεις τροφή για να επιβιώσεις, όπως και το ότι πρέπει να έχουμε απογόνους για να διαιωνίσουμε το είδος, είναι τέτοια τρανταχτά ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΑ παραδείγματα. Το αν το φαί θα ναι σουβλάκι, πίτσα ή πατσάς, καθώς και το αν πρέπει πρώτα να παντρευτείς, η γυναίκα σου να χει όμορφα μάτια ΣΥΜΦΩΝΑ με τα πρότυπα της εποχής, είναι επίκτητα και ταμπέλες που κολλάμε.

Ο δρόμος αυτός που είναι εκ φύσεως ουδέτερος, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην πραγματική γνώση και ως ένα βαθμό στην εκπλήρωση του ΡΟΛΟΥ σου, που έιναι υπαρκτός ακόμα και αν στο βάθος των αιώνων ξεχάστηκε, και είναι πάνω ακόμα και από τα κίνητρα των πιθανών δημιουργών σου.

Το ποιοι μας φέρανε εδώ ή ποιοι μας φτιάξανε ή τι σκοπούς εξυπηρετούσαν, θεοί δαίμονες εξωγήινοι κτλ δεν μπορεί να επηρρεάσει τον παραπάνω συλλογισμό, αφού και αυτοί αποτελούν μέρος του όλου.
Το δε αυτό όλο, όπως και να το ονομάσεις (Θεό, σύμπαν, κόσμος, σημείο του Big Bang ) είναι καταφανέστατο ότι διέπεται από συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, για να μην πω και προθέσεις. Η ΖΩΝΤΑΝΗ φύση στην πλειοψηφεία της και όπου ΔΕΝ την επηρρεάζει το ανθρώπινο χέρι, αν την παρατηρήσεις, λειτουργεί με αυτά τα χαρακτηριστικά.

Εκεί είναι και η ΠΗΓΗ, που κάποιοι την είπανε ΣΟΦΙΑ, άλλοι ΓΝΩΣΗ, και άλλοι ΑΛΗΘΕΙΑ. Είναι δε και αυτό που αναζητούν στο σύνολο τους οι θρησκείες, οι οργανώσεις παντός είδους, μυστικιστικές και μη, καθώς και οι επιστήμες. Είναι δε και η ίδια αυτή πηγή, που ευρισκόμενοι στον πάτο του δέντρου της Καμπάλα (που ο φιλος Τριπτόλεμος μου έδωσε αυτή την οπτική για να μην ευλογούμε τα γένια μας) , έχοντας παραποιημένη άποψη του πραγματικού, ξεχνάμε ότι είναι και ο πραγματικός προορισμός μας.

Ο Οφις αποτελεί σταθμό στην ανθρώπινη αυτή τραγική ιστορία.
Είμαστε στην εποχή που θεωρούμε ότι εμείς έχουμε τη συνείδηση, ενώ ότι δε μιλάει λειτουργεί αντανακλαστικά. Εδώ βρίσκεται και μια μεγάλη αντιπαράθεση και τροφή για συζήτηση. Στο κατά πόσο και ανάλογα το "σενάριο" της καταγωγής μας, η στροφή στον "πολιτισμό" όπως έγινε, μας έβγαλε κερδισμένους.

Την άποψη μου επ'αυτού την έχω ξανακαταθέσει: Ο άνθρωπος είναι πνευματικά παιδί, με γνώσεις που ξεπερνάνε το πνευματικό του επίπεδο. Αυτή η ανισορροπία μας φυλακίζει σε μια "πραγματικότητα", που επί της ουσίας δεν είναι πραγματική με τον ορισμό της λέξης.

ΑΝ με εννοείς, θεωρώ ότι μας παγιδέψανε. Μας είπανε εκεί μου μαθαίναμε ότι 5+5 κάνει δέκα, για δυανύσματα μιλώντας αλληγορικά.
Αυτό μας οδήγησε σε χαρακτηριστικά όπως η έπαρση, η αίσθηση ανωτερώτητας, και αναπόφευκτα ο φόβος.

Στηρίζω το ότι υπήρξε εξωγενής παράγοντας, σε κάτι πολύ απλό. Δεν μπορείς να φτάσεις ποτέ κάτι που είναι μακρύτερα από το χέρι σου.
Με την κανονική μέθοδο, πρώτα κατανοείς κάτι, μετα το αναλύεις, και μετά βγάζεις τα συμπεράσματα, προχωρόντας στο επόμενο σκαλί. Βλέπουμε και σήμερα, ότι πρώτα αντιλαμβανόμαστε κάτι και μετά προσπαθούμε να το κατανοήσουμε.

Αλλά γιατί μας παγιδέψανε και ποιοι; Πως έγινε στραβός ο γυαλός; Ακόμα και τεκμηριωμένα λογικοί συλλογισμοί ότι αυτά που λέω δεν έχουν δίκιο, και λέω χαζομάρες μπορούν να βοηθήσουν τη συζήτηση.

Οπως και να εξετάσουμε τις πιθανότητες του ποιοι και τι τελικά είμαστε.

Το θέμα είναι πολύ γενικό,αν και έχω συγκεκριμένα πράγματα στο υαλό μου και επίτηδες δεν το έθεσα από καμία θρησκευτική η επιστημονική σκοπιά, γνωρίζοντας μάλιστα ότι αφού ο καθένας μας έχει την δική του οπτική, απκλείεται να έχουμε την ίδια άποψη, ούτε να φτάσουμε δε και στο ίδιο πόρισμα.

Ο σκοπός όμως είναι εννιαίος: Μέσα από τις σκέψεις μας και την αντιπαράθεση τους,όλοι εμείς που το ψάχνουμε, γι'αυτό είμαστε και εδώ, να βρούμε πατήματα που θα μας βοηθήσουν να "ξυπνήσουμε" από τον λήθαργο. Να πάρουμε μια μικρή δόση φωτός. Γιατί όλα αυτά τα πολλά μικρά, έχουν αναπόφευκτα μια κοινή αρχή, πέρα από την παραποιημένη οπτική μας η οποία δεν αποτελεί παρά μια αντανάκλαση του όλου.

Τέλος, βασικός κανόνας για να συμμετέχεις σε ένα τέτοιο θέμα,όπως και παράπλευρος σκοπός του, είναι να αφήσουμε στην ακρη το μανδύα του λογικά ορθού, κάνοντας κατά βάση υποθέσεις, συμφωνόντας και διαφωνόντας, μη φοβόμενοι την κριτική, αφού έτσι κι αλλιώς όλοι θνητοί είμαστε και δεν την κατέχουμε τη ρημάδα τη ΓΝΩΣΗ , συνολικά τουλάχιστον.

quote:

---

Ιταλος
Το ποιοι μας φέρανε εδώ ή ποιοι μας φτιάξανε ή τι σκοπούς εξυπηρετούσαν, θεοί δαίμονες εξωγήινοι κτλ δεν μπορεί να επηρρεάσει τον παραπάνω συλλογισμό, αφού και αυτοί αποτελούν μέρος του όλου.

---

ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΕΛΛΑΣ
ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑΣ.

quote:

---

θεός,Σατανάς, Αγγελος, Εξωγήϊνος, Νους, Σύμπαν, Ενέργεια, Το Ον κ.λ.π, όλα έχουν τους οπαδούς και την μερίδα του λέοντος στον πληθυσμό.Αλλοι φανατικού τύπου ( ζώα εντελώς ), άλλοι μισοφανατικοί με αποχρώσεις μιας φωνούλας λογικής την οποία πνίγει η συναναστροφή με ομοίους τους.Αλλοι λιγότερο "πιστοί" με πολλά ερωτήματα, άλλοι αδιάφοροι και έρχομαι στους ρεαλιστές ορθολογιστές.

---

Στις περισσότερες παραδόσεις, υπάρχουν όντα τα οποία άλλοι αποκαλούν Αγγέλους, άλλοι Ντέβας, άλλοι Μελέκ ή Μαλάκ (Ισλάμ) τα οποία θα μπορούσαν κάλλιστα να αποκληθούν - με την ακριβή σημασία του όρου - εξωγήινα.
Εξωγηίνος δεν πάει να πει πράσινα ανθρωπάκια... με κεραίες.
Ένας μετεωρίτης που εισέρχεται στην ατμόσφαιρα της Γης είναι - ακριβολογικά μιλώντας - μια εξωγήινη οντότητα.
Μια οντότητα δεν είναι απαραίτητα κάτι που διαθέτει νοημοσύνη (ένας ζωντανός οργανισμός).
Οντότητα είναι μια καρέκλα, ένα φαράσι, μια μέλισσα κ.ο.κ.
Οτιδήποτε έχει μάζα (ακόμα και απο άγνωστη ύλη) αποτελεί μια οντότητα.

Οι Άγγελοι, τα/οι Ντέβας και τα όμοιά τους, ως μη-αυτόχθονες οντότητες, μπορούν να θεωρηθούν εξωγήινες οντότητες. Και πάλι όμως, θα πρέπει να αποσυνδέσουμε το μυαλό μας από εικόνες Χολιγουντιανές, που μας απομακρύνουν απο την ορθή χρήση και σημασία των λέξεων. Διαφορετικά δε θα μπορούμε να συνεννοηθούμε.

Δηλαδή ο νοών νοείτω.

Προφανώς εξωγήινο είναι ό,τι (=Οτιδήποτε και Οποιοσδήποτε) δεν προέρχεται,ανήκει, γεννήθηκε, υπάρχει, κλπ στη Γη.

Υπ'αυτή την έννοια, πάλι προφανώς, οποιαδήποτε 'πλάσματα' αναφέρουν όλες οι θρησκείες, πέραν των γνωστών και ομοειδών μας ανθρώπων ή άλλων (γήινων) ζώων είναι εξ ορισμού "εξωγήινα" δηλαδή "εκτός Γης"
είτε είναι πραγματικά είτε φανταστικά.

Αλλά εδώ γεννάται και το άλλο ερώτημα:
Υπάρχει περίπτωση εμείς σαν άνθρωποι, να είμαστε μεν γήινοι (γήινο υλικό) αλλά με "εξωγήινο στοιχείο" όσον αφορά το πνεύμα, την ψυχή, τη νόηση ???
Δηλαδή κατά κάποιο τρόπο 'υβρίδια' με κάποιο υπερβατικό μείγμα σε στυλ Κινεζικο hardware, αλλά Γερμανικό software ???

Πυθαγόρας: << Υπάρχει περίπτωση εμείς σαν άνθρωποι, να είμαστε μεν γήινοι (γήινο υλικό) αλλά με "εξωγήινο στοιχείο" όσον αφορά το πνεύμα, την ψυχή, τη νόηση ??? >>

Σαφώς και υπάρχει και αυτό θα διαπραγματευθούμε κατά κύριο λόγο στο παρόν.Ετσι ελπίζω τουλάχιστον.

(Όλα απο εκεί ξεκινάνε: Το να ορίζεις το πού θέλεις να πας. Για αυτό και το Τι είναι η Γνώση; αποτελεί το πρώτο θέμα σε σειρά διαλέξεων)

Απαντώντας σε Νικόμαχο, Αμεινία, Πυθαγόρα και Gnostic Student μαζί, θα ήθελα να θέσω και γω ένα ερώτημα που με απασχολεί, πάντα πάνω σε αυτά που συζητάμε, και μιας και το πάμε από τα βασικά.
Ας υποθέσουμε ότι υπάρχει αυτή η ανώτερη νοημοσύνη. Είτε είναι Αγγελοι εν Κυρίω, είτε Ντέβας, είτε το Ον, είτε απλά μια ιδέα σ'ένα όνειρο.

Ακόμα και έτσι να είναι, και είτε οι θρησκείες είτε η επιστήμη να έχουνε δίκιο, μπορούμε να ξέρουμε αυτά τα κίνητρα της δημιουργίας; Θέλω να πω, είναι καταφανέστατο ότι είμαστε ατελείς, για να μην πω προβληματικοί. Προσπαθούμε πολύ να εναρμονιστούμε με τη φύση, και ενώ κάθε μέρα ανακαλύπτουμε το τι μας περιβάλλει, αδυνατούμε να συνεργαστούμε ακόμα και με τα συναισθήματα μας.

Το να είμαστε γήινοι εξωτερικά και "εξωγήινοι" εσωτερικά είναι ένα πολύ δυνατό σενάριο, αν και όχι το μόνο. Και διερωτάμαι;

Το να "ντυθήκαμε" εξωτερικά μεταγενέστερα, είτε ηθελημένα είτε επι σκοπόν και έτσι να υπάρχει αυτό το πρόβλημα συντονισμού, είναι μια πιθανότητα.

Το να "δημιουργηθήκαμε" έτσι εξ αρχής προβληματικοί γεννάει υποθέσεις μη κολακευτικές για τον δημιουργό μας.

Το να είχαμε τη χρυσή τομή και να τα κάναμε μαντάρα, χάνοντας τη θεική ή μάλλον.. εξωγήινη μας φύση, γεννάει ερωτηματικα για το πως ή πιο σωστά, ΤΙ ήταν αυτό που χάσαμε.

Πάντως όσον αφορά την πιθανότητα να φτάσαμε εδώ φυσικά, δεν μπορώ να μην αναρωτιέμαι που είχε το μυαλό της η φύση και μας έκανε το μοναδικό είδος ζωής που δεν τη σέβεται.

Αλλά ο Gnostic έχει δίκιο ας το πάμε σιγά σιγά.

quote:

---

Τι θα λέγατε να προσπαθήσουμε να ορίσουμε Τι είναι Γνώση; αρχικά;
(Όλα απο εκεί ξεκινάνε: Το να ορίζεις το πού θέλεις να πας. Για αυτό και το Τι είναι η Γνώση; αποτελεί το πρώτο θέμα σε σειρά διαλέξεων)

---

Edited by - PY8AGORAS on 20/10/2014 22:44:32

quote:

---

Εγω θα πιάσω την σκυτάλη του Gnostic Student, αλλα για να αναρωτηθώ το εξής: Παρατηρούμε σε διαφορους λαούς να έχουν εντάξει στις μεταφυσικές παραδόσεις τους τις διάφορες οντότητες που περιγράφουμε ως εξω-γήινες ή εξω-ανθρώπινες. Οι οποίες έχουν μεγάλες ομοιότητες μεταξύ τους, και (εκ πρώτης όψεως) φαίνεται να μην έχουν κοινή ρίζα. Μήπως στην ουσία αποτελούν όλα αυτά προσπάθεια των ανθρώπων να περιγράψουν με γήινους όρους εσώτερη πληροφόρηση για οντότητες που η συνείδηση τους δεν μπορεί να επεξεργαστεί, ή να "γειώσει" όπως αναφέρουν οι μεταφυσικοί και έτσι απλά χρησιμοποιούν απτές περιγραφές;

---

εδώ που τα λέμε
περί του 'δώρου', ήταν όντως 'δώρο' -δηλαδή εκούσια προσφορά του [όποιου] Άνωθεν -που δεν λέμε το όνομά του-,

ή μήπως ήταν κάποιου είδους κλεψιά & "λάφυρο" που από σπόντα, ατύχημα, ή κάτι άλλο προέκυψε (με ευθύνη κυρίως των "αποκάτω") όπως υπονοούν οι γνωστοί μύθοι?

ή μήπως δόθηκε κάποιου είδους επιλογή του στυλ διάλεξε κύριε Homo Sapiens γουστάρεις μια ζωή σπηλιά, κυνήγι, ρόπαλα και μαλλιαρές γκόμενες που δεν ξεχωρίζουν από μπαμπουίνους και ουρακοτάγκους, αλλά να έχεις "ήσυχο το κεφαλάκι σου" σε μια ρουτίνα μαμ-κακά-κοκό-φίκιφικι-και νάνι ή θες να σε κάνω "άνθρωπο" σένιο και κυριλέ, αλλά θα αναλάβεις και την ευθύνη ότι θα γεμίσεις και πολλούς παράπλευρους 'πονοκεφάλους' και με την πιθανότητα ανά πάσα στιγμή να τα κάνεις όλα ...πουτ@να και φυσικά να 'πληρώνεσαι' ανάλογα? (μοντέλο Ρίσκου & Ευθύνης)

.
.
.
" Υπάρχει ο σωστός τρόπος, ο λάθος τρόπος, και ο ...δικός μου τρόπος! "

quote:

---

Δεν δέχομαι τα επίθετα γήινος και εξωγήινος, με τον τρόπο που τα χρησιμοποιείτε.

---

Edited by - PY8AGORAS on 20/10/2014 23:36:14

quote:

---

Περισσότερη σημασία θα είχε αν θα αποκτήσουμε ενδείξεις για ενα ευρύτερο σύμπαν που περιλαμβάνει μορφές ζωής που ούτε μπορούμε να περιγράψουμε καν με τα υπάρχοντα δεδομένα. Αν αυτές οι μορφές ζωής να παρενέβησαν κάποτε ή δεν σταμάτησαν να παρεμβαίνουν ποτέ ή δεν έχουν φύγει καν απο δίπλα μας θα είχε μεγαλύτερο ενδιαφέρον.

---

.
.
.
" Υπάρχει ο σωστός τρόπος, ο λάθος τρόπος, και ο ...δικός μου τρόπος! "

Για μένα η ΓΝΩΣΗ, η ΑΛΗΘΕΙΑ ή η ΣΟΦΙΑ, προέρχεται από αυτή την πηγή.
Η πηγή αυτή μας έλκει σαν ένας μεγάλος Ηλιος, αυτό μπορούμε να το κατανοήσουμε καλύτερα με το ότι στην πορεία μας ως άνθρωποι μαθαίνουμε, αλλάζουμε και αναθεωρούμε τη Γνώση.

Από τη στιγμή τώρα που ορίσουμε την Πηγή έστω σε ένα νοητό σημείο, μπορούμε να κατανοήσουμε ότι πιθανώς πάντα, θα υπάρχει ένας ίσιος δρόμος, οι καμπυλωτοί, οι παράδρομοι και τα αδιέξοδα.

Η τρομαχτικότερη των πιθανοτήτων δε, είναι να έχει κλείσει αυτός ο δρόμος είτε από κείθε είτε από δώθε. Νομίζω ίσως το χειρότερο σενάριο.

Για μένα να μην λέω μόνο γενικότητες και να αρχίσω να εκτίθεμαι ο ίσιος δρόμος είναι αυτός που προείπα: Ξεκινάει από μέσα μας και είναι αυτό που θεωρούμε ορθό πριν οποιαδήποτε πράξη, ΠΕΡΑ από τα θέλω και τα συναισθήματα, τα εμπόδια δε που αντιμετωπίζει αυτός ο δρόμος, είναι αυτά που έχουν δημιουργήσει αυτά τα ίδια επίκτητα "χαρίσματα μας.

Και έτσι πηδάω έξυπνα στο τελευταίο ποστ του Πυθαγόρα: Στον Οφι.

Οσον αφορά το Δώρο τώρα.

Αν υποθέσουμε ότι ο άνθρωπος ήταν προορισμένος να μαθαίνει, και να αποκτά σοφία με την μέθοδο του παρατηρώ, επεξεργάζομαι, αναλύω και προχωράω,( όπως βλέπουμε και στα πιτσιρίκια μέχρι να έρθει η μαμά και να πει"μη αυτό" ΑΦΑΙΡΩΝΤΑΣ έτσι τη δυνατότητα της κατανόησης και δημιουργώντας μια αυτοματοποίηση για το σωστό και το λάθος ) τότε τι ακριβώς του προσέφερε μια γνώση που δεν θα μπορούσε να κατανοήσει και να χωνέψει παρά μόνο να χρησιμοποιήσει κινδυνολογώντας αυτοματοποιηένα σαν ρομπότ;

Μήπως έτσι κόπηκε η σωστή διαδικασία της πνευματικής μας ανάπτυξης; Μήπως κάποιος κάτι είχε κέρδος από αυτό; Μήπως έτσι δεν οδηγούμαστε προς την πηγή αλλά προς το θάνατο;

DSM ο σκοπός είναι αυτός, να ξεφύγουμε της πεπατημένης και να αναδείξουμε τις οπτικές μας, που μετά βεβαιότητας θα διαφωνούν, καθώς και με την τριβή τους να βρούμε πιθανά κοινά χαρακτηριστικά. Θα με ενδιέφερε πολύ να ακούσω την οπτική σου επί του θέματος.

Εν συνεχεία θα απαντήσω και στον Heretic.

quote:

---

Δεν δέχομαι τα επίθετα γήινος και εξωγήινος, με τον τρόπο που τα χρησιμοποιείτε.

There is no Dark Side of the Moon really. In fact it is all Dark.

---

ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΕΛΛΑΣ
ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑΣ.

Θα έλεγα μάλιστα, επεκτείνοντας την έννοια της Γαίας, πως το πράγμα είναι εντελώς αλλιώς.

Ίσως μπορούσαμε να αντικαταστήσουμε το "γήινος" με το "οικείος", και σε μια ετυμολογικά διασταλτική ερμηνεία, το "εξωγήινος" με το "ανοίκειος". Σε αυτή την ερμηνεία, χρησιμοποιώ μεν το ανοίκειος ως αντίθετο του οικείος, αλλά επί της ουσίας, περιγράφω και τον φόβο του αγνώστου.

Επομένως παραμένει σαφής και πλήρης εννοιών ο χαρακτηρισμός γήϊνος-εξωγήϊνος, εφ'όσον αναφερόμαστε στην αναζήτηση του Είναι Μας, στον Χώρο Μας πρωτίστως και κατόπιν σε άλλες δομές.

συνέδεσε αυτό:

quote:

---

Αν υποθέσουμε ότι ο άνθρωπος ήταν προορισμένος να μαθαίνει, και να αποκτά σοφία με την μέθοδο του παρατηρώ, επεξεργάζομαι, αναλύω και προχωράω,( όπως βλέπουμε και στα πιτσιρίκια μέχρι να έρθει η μαμά και να πει"μη αυτό" ΑΦΑΙΡΩΝΤΑΣ έτσι τη δυνατότητα της κατανόησης και δημιουργώντας μια αυτοματοποίηση για το σωστό και το λάθος ) τότε τι ακριβώς του προσέφερε μια γνώση που δεν θα μπορούσε να κατανοήσει και να χωνέψει παρά μόνο να χρησιμοποιήσει κινδυνολογώντας αυτοματοποιηένα σαν ρομπότ;

Μήπως έτσι κόπηκε η σωστή διαδικασία της πνευματικής μας ανάπτυξης; Μήπως κάποιος κάτι είχε κέρδος από αυτό; Μήπως έτσι δεν οδηγούμαστε προς την πηγή αλλά προς το θάνατο;

---

quote:

---

quote:

---

Περισσότερη σημασία θα είχε αν θα αποκτήσουμε ενδείξεις για ενα ευρύτερο σύμπαν που περιλαμβάνει μορφές ζωής που ούτε μπορούμε να περιγράψουμε καν με τα υπάρχοντα δεδομένα.

---

Αυτό δεν λέμε ρε Heretic?

Όταν ο ένας μιλάει για Αγγέλους, Δαίμονες, Διαβόλους και Τριβόλους ...

---

quote:

---

Νικόμαχος
Οπωσδήποτε η Γη είναι κάτι διαφορετικό, απο οτιδήποτε άλλο μέσα στο οποίο πλέει.Ακόμη και ένα μόριο να είναι διαφορετικό, αρκεί να τονίσει την μοναδικότητα κάθε δομής στο σύμπαν, χαρακτηρίζοντας γήϊνα και εξωγήϊνα τα υλικά της κατασκευής, ανεξαρτήτως προσχώσεων κατα την διάρκεια ζωής της.

Επομένως παραμένει σαφής και πλήρης εννοιών ο χαρακτηρισμός γήϊνος-εξωγήϊνος, εφ'όσον αναφερόμαστε στην αναζήτηση του Είναι Μας, στον Χώρο Μας πρωτίστως και κατόπιν σε άλλες δομές.

---

Θεωρώ ότι οτιδήποτε περικλείεται στην ύπαρξη είναι ζωντανό. Από τα μικρόβια μέχρι τους πλανήτες. Από τις... πέτρες μέχρι τη φωτιά. Και επειδή ύπαρξη δεν είναι μόνο το χώμα που πατάμε, Η ύπαρξη άλλων οντοτήτων, με διαφορετικούς ρόλους εκκινημένοι από την ίδια Πρόθεση ή και διαφορετική (?) μου ακούγεται λογική. Το αν εγω θα πω Αγγελοι, οι άλλοι Ελοχιμ, δεν έχει να πει κάτι. Πάντα χρησιμοποιούμε ΕΠΙΘΕΤΑ περιγραφής και όχι κύρια ονόματα, που θα πρέπει να αντικατοπτρίζουν το Ολον αυτού που περιγράφουμε.

Για να το πάω και παραπέρα, δεν μου φαίνεται περίεργο το να υποθέσουμε ότι το εγώ, το εμείς αν προτιμάς, περικλείεται σε κάτι μεγαλύτερο. Το θέμα με μας, ειναι ότι ΥΛΙΚΑ μπορούμε να πούμε ότι ανήκουμε στην οντότητα της γης, όπως το χέρι μου ανήκει σε μένα. ΜΑ ακόμα και αυτό που μόλις είπα είναι νομίζω λάθος, καθώς τα κύτταρα στο χέρι μου δεν έχουν καμία γνωση του περίφημου ατόμου μου. Εδώ καλά καλά δεν την έχουν τα μυρμήγκια.
Πνευματικά όμως κάνει κρα ότι ανήκουμε στο δημιουργικό κομμάτι του κόσμου. Είναι σαν να μας "πετάξανε" εδώ μέσα. Οσον αφορά τα συγκεκριμένα θέματα που ομοιάζουν, ναι ίσως εκεί να είναι το κλειδί, δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω.

Οσον αφορά την οπτική του Dsm, δεν θα ήθελα φίλε Πυθαγόρα να περικλυστεί σε πλαίσια, καθώς σκοπός είναι ο καθείς να αναδείξει την δική του οπτική, οχι να έχουμε μια κοινή. Να το επεκτείνω εδώ, το να μην κατανοούμε την ζωή στον Αρη, επειδή δεν μιλάει εκεί τίποτα, δεν ακούει και δεν χασμουριέται με τα δικά μας στάνταρ, δεν σημαίνει ότι ο Αρης είναι πεθαμένος. Πιθανώς η ζωή εκεί να μην έχει τα παραπάνω χαρακτηριστικά, και να μην μας είναι οικεία, καθώς και να έχει διαφορετικό Ρόλο. Εδώ ψάχνουμε να βρούμε τον δικό μας και δεν μπορούμε.

Για να κάνω τη σύνδεση Πυθαγόρα. Από τη στιγμή που μας "προσέφεραν" αμάσητη γνώση Πυθαγόρα, και μας έδειξαν και άλλους δρόμους( βλέπε δεν χρειάζεται να κοπιάσω για να μάθω , έχω το εγχειρίδιο), Μάνι μάνι μάθαμε έναν ευολότερο δρόμο από τον μακρύ της με τον καιρό κατανόησης. Αρχίσαμε να παίρνουμε "δεδομένα", για πράγματα που δεν ξέραμε. Που μπορεί εν τέλει να ταν και ψέμματα. Μας πιάσανε κότσους.

Αυτά, στην περίπτωση που μας ρωτήσανε ή μας καλοπιάσανε. Βέβαια για να το αγριέψω, θα μπορούσε να έχει γίνει μια "πρόσμειξη", ενός "Homo μπαμπουίνου"
με έναν ανώτερο νου, και να βγήκαμε εμείς. ΜΕ το μυαλό του μπαμπά, και το σώμα της μαμάς. Ουρανός-Γη. Νεφελείμ, και δεν συμμαζεύεται.

Νικόμαχε τώρα, θα σου πω ότι όσον αφορά τον μάταιο συλλογισμό σου της σκακιέρας, μου πήρε πολύ καιρό να τον αποδεχθώ ως πιθανότητα, αλλά πλέον λέω ναι είναι πιθανός. Για τί η δική μου οπτική λέει πως η μάχη είναι ήδη κερδισμένη από τη μία πλευρά, αφού αν βάλω δυο μεριες αντίπαλες, η μία θα είναι η Ζωή-Πηγή και η άλλη αυτός η αυτό που θεώρησε ότι μπορεί να ζήσει χωρίς την πηγή. Γιατί τίποτα κατώτερο δεν θεωρώ Θεότητα. Σε αυτή την περίπτωση το βαμπίρ που τρώει τις σάρκες μας και το πνεύμα μας, αναγκαστικά θα ξεμείνει κάποια στιγμή, και θα ακολουθήσει ότι ακολουθεί όποιον είναι μακριά από την Ζωή. Η ανυπαρξία. Και η ανθρωπότητα; Νομίζω αυτό είναι και το στοίχημα στο τραπέζι. Αν θα κατορθώσει να πάρει με το μέρος του και να τον ακολουθήσει στην ανυπαρξία η ίδια η ανθρωπότητα. Και νομίζω είναι στο χέρι μας. Ανάλογα με τον δρόμο που ακολουθεί ο καθένας, αλλά και σαν σύνολο αφού ο ένας παρασύρει τον άλλο.

Καλό βράδυ σε όλους.

Η αδυναμία προσδιορισμού, άρα και κατάταξης, είναι ακριβώς και ο τρόπος διαχωρισμού του είναι από το μη είναι.

Αν, λόγου χάρη, θεωρώ πως είμαι άνθρωπος, τότε ο,τι μπορεί να γίνει αντιληπτό σε οποιοδήποτε επίπεδο από εμένα, ανήκει στην τάξη άνθρωπος. Από τα υποατομικά σωματίδια και τα πεδία, έως τα πρωτεύοντα, τους γαλαξίες και οποιοδήποτε σύστημα εννοιών και ιδεών.

Υπό αυτό το πρίσμα, μια αμοιβάδα πιθανότατα δεν περιέχει στην τάξη της τον άνθρωπο, ωστόσο, η αμοιβάδα ανήκει στην ανθρώπινη τάξη, καθώς μπορεί να γίνει αντιληπτή από τον άνθρωπο. Κατά τον ίδιο τρόπο, ο άνθρωπος μπορεί να ανήκει σε μία ή περισσότερες διαφορετικές τάξεις, αλλά ο ακριβής αριθμός τους δεν μπορεί να μας είναι σαφής, διότι στην αντίθετη περίπτωση μια τάξη δεν θα ήταν διαφορετική, αλλά ανθρώπινη.

Με αυτούς τους όρους, θεωρώ πως η παραπάνω τοποθέτησή μου σε σχέση με το θέμα των έσω και των έξω, και κατ’επέκταση των ομοειδών και ετεροειδών γίνεται πιό σαφής.

Πρόκειται φυσικά για εντελώς προσωπική θέαση, βασισμένη σε κάποιο βαθμό σε αισθητικά, και κατά το υπόλοιπον διαισθητικά κριτήρια.

Πως να μάθουμε να γνωρίζουμε τον εαυτό μας αν δεν ξέρουμε γιατί υπάρχουμε, τον σκοπό δηλαδή;

Ερχόμαστε απλά ζούμε και πεθαίνουμε αυτός είναι ο κύκλος και κάποιοι μαθαίνουν τον εαυτό τους, άρα και το τι θέλουν και το τι απαιτούν από την αρχή της ύπαρξης τους μέχρι το τέλος;

Ή γνωρίζω τον εαυτό μου, αλλά επηρεάζομαι σαν άνθρωπος από εξωτερικά ερεθίσματα οπότε απλά είμαι ένας αποδέχτης και κινούμε σύμφωνα με το ερέθισμα και απλά χάνεται στην πορεία ο σκοπός;

ΝΙΚΟΜΑΧΟΣ πολύ ωραίος ο συνειρμός σου το έχω σκεφτεί και εγώ και αυτό φαίνεται τουλάχιστον να ισχύει, αλλά η σκακιέρα μου φαντάζει περισσότερο σαν ένα νέο παιχνίδι που πρωτοπαίζεται μάλλον είναι στα σκαριά και προσπαθούν αυτοί που θα το προωθήσουν να δουν την αποδοχή.

Άρα και σε πειραματικό στάδιο, πολλές φορές αισθάνομαι σαν να συμμετέχω σε ένα μεγάλο πείραμα,, μπορώ να φανταστώ λοιπόν τον άνθρωπο-υβριδικό, όπου όντως σε όψη να είναι ένα είδος, αλλά σε ψυχή όπως λέτε, νους μάλλον να είναι υβριδικός.

Λοιπόν ας πούμε όμως ότι κυοφορεί το υβρίδιο του γεννάει και καθορίζει, θα δούμε ότι υπάρχουν πολλά υβρίδια και αναπτύσσονται και γεννάν όμοιους τους, με αποτέλεσμα να υπερισχύει το συγκεκριμένο μοντέλο λόγο της καλύτερης προσαρμογής ως προς το είδος, καλουπιάζει καλύτερα, το πρόβλημα όμως των παρατηρητών των δοκιμαστών του παιχνιδιού-πειράματος, είναι ότι βλέπουν ότι αυτό το μοντέλο παρά την ανάπτυξη του έχει άλλα ελαττώματα, τι κάνουν;

Μπορούμε να το φανταστούμε σαν ένα μεγάλο εργαστήριο, όπου όσοι περισσότεροι επιστήμονες υπάρχουν τόσα περισσότερα πειράματα και πειραματόζωα, βλέπουμε, με την τεχνολογία μας για παράδειγμα, παράγουμε ποντίκια σε ένα εργαστήριο και προσπαθούμε να δούμε την νόηση τους, μετά κάνουμε δοκιμές και ως προς την ανθεκτικότητα τους, δηλαδή τους πασάρουμε έναν ιό και μετά προσπαθούμε να δούμε πως θα τα αντιδράσουν και πάνω σε αυτό προσπαθούμε να βρούμε το αντίδοτο, λέω παράγουμε γιατί τα βάζουμε και να αναπαραχθούν οπότε βλέπουμε και αν κληρονομήθηκε η ανοσία στον ιό και στις επόμενες γενιές κτλ.

Απορία βέβαια δικιά μου είναι για να τα πετύχουν όλα αυτά πόσα ποντίκια πιστεύεται ότι χρειάζονται;

Άρα τι κάνω ουσιαστικά και γυρίζω στο θέμα παίρνω ένα πολυπληθές είδος, κατώτερης συνείδησης από την δικιά μου και προσπαθώ να το εξελίξω και το παρατηρώ και κάποιες φορές επεμβαίνω, ο σκοπός μου είναι να βγάλω το διαφορετικό είδος, αν είναι επικίνδυνο το καταστέλλω αν όχι προχωρώ.

Με την πάροδο των χρόνων, αρχίζω και βλέπω και διαχωρίζω τα ποιο σπάνια και αυτά που έκαναν την δική τους προσαρμογή τα βάζω στο σύστημα και τα κατατάσσω στα σπάνια είδη, οπότε ξεκινάει πάλι από την αρχή το παιχνίδι και αναπαράγω σύμφωνα με αυτά, αλλά τα υπόλοιπα δεν σημαίνει ότι παύουν να πληθαίνουν.

Ανεξαρτήτως καταγωγής, πνευματικής ή και φυσικής, αν δεχτήκαμε δηλαδή στην πορεία της εξέλιξης μας ενα σπρώξιμο, γεννετικό ή και πνευματικό, δεν μπορούμε για την ώρα να αποδείξουμε οτι έγινε. Είναι σαν τον άνθρωπο που κερδίζει το λαχείο. "Το ήξερα οτι θα κερδίσω" λέει, και μαζί με αυτόν ήξεραν οτι θα κερδίσουν και κάτι χιλλιάδες άλλοι, οι οποίοι τελικά δεν κέρδισαν. Απλα αυτού που του έκατσε, έκανε εναν ευνοϊκό συσχετισμό, εκ των υστέρων.
Δεν ξέρω αν ακούγεται απογοητευτικό αυτό, δεν θεωρώ πάντως οτι σχετίζεται με την υπάρξη ή μη πνευματικού χώρου και αλληλεπίδρασης με αυτόν στο παρόν.

Αυτό κατά την άποψη μου είναι η μοναδική αλήθεια σε όλα αυτά που προσπαθείτε να περιγράψετε, όλα τα άλλα είναι κλειστές απόψεις σας, το κλειστές αναφέρετε στο προσωπικές, στο κλειστό σύστημα αντίληψης που έχει ό καθένας μας.

Αν συμφωνείτε με τα ποιο πάνω, για να προχωρήσει η συζήτηση, σε όσο ποιο λογικές αποδείξεις μπορούν να υπάρχουν, πρέπει ο καθένας μας να καταθέσει την ή τις «παρατηρήσεις» του, από το «παρατηρητές», περιγράφοντας μόνο τα πραγματικά δεδομένα της παρατήρησης, χωρίς την άποψη του, και χωρίς χλευασμό ή ειρωνεία από τους άλλους, και όλοι μαζί σε μια προσομοίωση «συμπαντικού νου», να προσπαθήσουμε με ανιδιοτέλεια να εξηγήσουμε την κάθε παρατήρηση, είμαι σχεδόν απόλυτα σίγουρος ότι, όλοι εδώ μέσα γράφετε γιατί κάτι παρατηρήσατε ή μια σκέψη σας ήλθε «ουρανοκατέβατη» κάποτε, και απλά τα παίξατε μη μπορώντας να τη εξηγήσετε λογικά.

quote:

---

και χωρίς χλευασμό ή ειρωνεία από τους άλλους

---

Μετά Τιμής...ο μικρός Κθούλου

Η ανακάλυψη δείχνει ότι υπήρχε ανεξέλεγκτη διασταύρωση μεταξύ των αρχαίων ανθρωπίνων ειδών στην Ευρώπη και την Ασία πάνω από 30.000 χρόνια πριν. Αλλά, πολύ πιο σημαντική είναι η διαπίστωση ότι, επίσης, ζευγάρωσαν με ένα μυστήριο είδος από την Ασία -ένα είδος που δεν είναι ούτε ανθρώπινο ούτε Νεάντερταλ.

Οι επιστήμονες ξεκίνησαν μια ταραχώδη συζήτηση και διάλογο, αφού άκουσαν τα αποτελέσματα της μελέτης και αμέσως άρχισαν να κάνουν εικασίες για το τι θα μπορούσε να είναι αυτό το άγνωστο είδος. Μερικοί έχουν προτείνει ότι ένας κλάδος του Homo heidelbernensis μπορεί να μετακινήθηκε στην Ασία. Ο Homo heidelbernensis κατοικούσε στην Αφρική περίπου μισό εκατομμύριο χρόνια πριν. Πιστεύεται ότι είναι οι πρόγονοι των Νεάντερταλ στην Ευρώπη.

Ωστόσο, άλλοι, όπως ο Chris Stringer, ένας παλαιοανθρωπολόγος στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου, παραδέχθηκε ότι "δεν έχουμε την παραμικρή ιδέα" για το τι θα μπορούσε να είναι το μυστήριο είδος.

Τα ίχνη του άγνωστου νέου γονιδιώματος εντοπίστηκαν σε δύο δόντια και ένα οστό από δάχτυλο ενός Denisovan, που ανακαλύφθηκε σε μια σπηλιά της Σιβηρίας. Δεν υπάρχουν πολλά διαθέσιμα στοιχεία σχετικά με την εμφάνιση των Denisovans λόγω έλλειψης διαθεσιμότητας των απολιθωμάτων τους, αλλά οι γενετιστές και οι ερευνητές πέτυχαν να ανασκευάσουν με μεγάλη ακρίβεια ολόκληρο το γονιδίωμά τους.

"Αυτό που αρχίζει να προτείνετε είναι ότι κοιτάμε ένα κόσμο του τύπου "Άρχοντας των Δαχτυλιδιών"- δηλαδή ότι υπήρχαν πολλοί ανθρωποειδείς πληθυσμοί", δήλωσε ο Mark Thomas, ένας εξελικτικός γενετιστής στο University College του Λονδίνου.

Το ερώτημα τώρα είναι:

Ποιοι ήταν αυτοί οι άνθρωποι μυστήριο με τους οποίους οι Denisovans αναπαράγονταν;

ΠΗΓΗ: http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2014/10/blog-post_4215.html#ixzz3Gm1BBM00

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr