Πάντα με εντυπωσίαζε το γεγονός της σπουδαιότητας που είχε η Μουσική στους αρχαίους πολιτισμούς. Δεν ήταν μόνο ένα μέσο διασκέδασης αλλά κι ένα μέσον μαγείας, μεταφυσικής, εκπαίδευσης, εκπολιτισμού κ.α.

Θα αναφέρω σε αυτό το topic (από καιρό, σε καιρό) κάποια στοιχεία από τις δικές μου έρευνες.

Όποιος θέλει να συμμετέχει με τις δικές του σκέψεις και τα δικά του στοιχεία πάνω στο θέμα αυτό είναι καλοδεχούμενος.

Έλεγα εγώ... παλιότερα

quote:

---

“Αν εκπαιδευόμαστε στη μουσική είναι μόνο για να μάθουμε να λατρεύουμε το σύνολο του σύμπαντος και με πόση τάξη τα έχει διατάξει ο θεός. Γιατί αυτή η τάξη κατά την οποία το σύνολο των πραγμάτων συγκροτεί ένα ενιαίο σύνολο κατά αριστουργηματικό τρόπο, αποτελεί μία άπειρη, γλυκιά κι αληθινή αρμονία σε θεϊκή μουσική”. ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ, Ασκληπιός, 13

---

Στο βιβλίο του "The Introduction", σελ.14, ο μουσικολόγος-ερευνητής A. Danielou επιβεβαιώνει ότι:

quote:

---

"Στους αρχαίους καιρούς, η μουσική ήταν κάτι παραπάνω από ακουστική απόλαυση. Ήταν περισσότερο μια άλγεβρα της μεταφυσικής αφαίρεσης, γνώση που δίνονταν μόνο στους μυημένους, αλλά που με τις αρχές αυτής της επιστήμης, οι μάζες επηρεάζονταν ενστικτωδώς ή συνειδητά."

---

ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ "ΓΕΝΕΣΗ"

Σήμερα, μετά από πολύ πιο προσεκτική μελέτη και ορθή μετάφραση της Βίβλου, δίνοντας μεγαλύτερη προσοχή στην ακριβή μετάφραση των Εβραϊκών λέξεων, ανακαλύπτουμε μια πιο καλή μετάφραση της λέξης "κινούνταν" στην φράση "και το πνεύμα του Θεού κινούνταν πάνω από τα Ύδατα" που αναφέρεται στο πρώτο κεφάλαιο της "Γένεσης". Η πιο σωστή λέξη είναι "δονούνταν". Έτσι η δόνηση, και η μουσική έβαλαν σε τάξη την άτακτη ύλη και όχι απλώς η περιφορά ή η κίνηση.

ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΠΛΑΤΩΝΑΣ

Στην "Πολιτεία" του Πλάτωνα ένα πρόσωπο μέσα στον διάλογο, ο Δάμων, υποστηρίζει ότι θα μπορούσε να ελέγχει τους μουσικούς ρυθμούς μέσα στην πόλη καλύτερα παρά τους νόμους της πόλης, διότι οι μουσικοί ρυθμοί έχουν πιο καθοριστικό αποτέλεσμα στην διαμόρφωση του χαρακτήρα των πολιτών από ότι οι νόμοι.

ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΚΙΚΕΡΩΝΑΣ

Ο Κικέρωνας στο έργο του "Το όνειρο του Σκιπίωνα" υποστηρίζει ότι η μουσική μπορεί να επιστρέψει τον άνθρωπο στον χαμένο παράδεισο, διότι είναι ένας τρόπος επικοινωνίας με την θεία αλήθεια.

ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ

Ο χριστιανός Απολογητής, Κλήμης της Αλεξανδρείας, λέει στο έργο του "Προτρεπτικός προς Έλληνες", ότι πλέον υπάρχει ένα "Νέο Τραγούδι" πολύ ανώτερο από τους ορφικούς μύθους των παγανιστών. Το "Νέο Τραγούδι" είναι ο Χριστός, ο ίδιος ο Λόγος. Είναι αυτό που συνέθεσε ολόκληρη την δημιουργία σε μια μελωδική τάξη και συντόνισε σε μια σύνθεση την αταξία των στοιχείων, έτσι ώστε όλο το σύμπαν να είναι σε αρμονία με αυτό το "Νέο Τραγούδι"

ΜΟΥΣΙΚΗ ΗΧΟΣ ΚΑΙ ΙΝΔΙΚΗ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ

Πέρα από αυτό που άκουγε το αυτί, υπήρχε και μία δόνηση σε ένα πιο λεπτό και αόρατο επίπεδο που επηρέαζε τον άνθρωπο και το περιβάλλον με έναν μη γραμμικό και ορθολογιστικό τρόπο. Αυτήν την δόνηση μελετούσαν και χειρίζονταν με μεγάλη προσοχή και φρόνηση. Αυτό το αόρατο είδος ήχου, στην Ινδία, είναι η δόνηση του αιθέρα που παραμένει μη-αντιληπτός για τις φυσικές αισθήσεις. Αυτός ο ήχος θεωρείται ότι είναι η αρχή όλης της εκδήλωσης, η βάση όλης της ουσίας. Αντιστοιχεί με αυτό που οι Πυθαγόρειοι ονόμαζαν "Μουσική των Σφαιρών" και διαμορφώνει μόνιμα, μαθηματικά πρότυπα τα οποία βρίσκονται στην ρίζα της ύπαρξης του κόσμου. Για αυτό λέγεται "anahata" που σημαίνει "άηχος ήχος".

Το άλλο είδος είναι μια παροδική δόνηση του αέρα, μια εικόνα της αιθερικής δόνησης μιας ισοδύναμης συχνότητας. Είναι αντιληπτός με τις αισθήσεις και για αυτό λέγεται "ahata" ή "ήχος φυσικός". Η Sanghta Makharanda λέει: "Σε αυτόν τον άηχο ήχο, οι θεοί ευδαιμονούν. Οι γιόγκι, τα μεγάλα πνεύματα, προβάλλονται μέσα από την προσπάθεια του νου τους σε αυτόν τον ήχο και επιτυγχάνουν την απελευθέρωσή τους". Για αυτό και οι αρχαίοι Ινδοί ονόμαζαν την Μουσική, Χημεία του Σύμπαντος"

Θα επανέρθω με νέα στοιχεία και προβληματισμούς

"ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"

Οι Κινέζοι έλπιζαν ότι οι ανώτερες δυνάμεις της δόνησης, μέσω της αρμονικής αμοιβαιότητας τους, θα επηρέαζαν, θα συντόνιζαν και θα σταθεροποιούσαν το περιβάλλον και τις σχέσεις των ανθρώπων, φέροντας τάξη και ειρήνη στις ζωές τους μέσω των αρμονικών εκπορεύσεων, και μέσω της χρήσης της ορθής μουσικής στις ορθές στιγμές.

Οι Κινέζοι έπαιρναν την κλίμακά τους μέσα από τις πρώτες πέντε "πέμπτες" ξεκινώντας από τη νότα ΝΤΟ. Έτσι η πεντατονική τους κλίμακα αποτελούνταν από τις νότες ΝΤΟ, ΡΕ, MI, ΣΟΛ, ΛΑ. Μία κλίμακα που ήταν πολύ διαδεδομένη στον αρχαίο κόσμο. Σε ένα αρχαίο Κινέζικο κείμενο οι σύμβουλοι του Αυτοκράτορα του συστήνουν ότι πρέπει να αποφευχθεί οποιαδήποτε υποβάθμιση πέρα από την πέμπτη "πέμπτη", γιατί δεν θα υπάρχει αρμονία.

Τα "βιβλία των κανονισμών", στην Κίνα περιγράφουν τις βασικές συνδέσεις μεταξύ ψυχολογικών καταστάσεων, κοινωνικών και πολιτικών παραγόντων, από την μια μεριά, και των μελωδιών και των μουσικών οργάνων που απαιτούνται για να επιτευχθούν τα αναγκαία αποτελέσματα. Πως να συνεισφέρει η κατάλληλη μουσική σε ανώτερους σκοπούς.

Στο έργο YO KI στα χρόνια του αυτοκράτορα WU TI περιγράφεται η επιρροή της κάθε μουσικής νότας::

"Αν το kung (η νότα ΝΤΟ) διαταραχτεί, τότε υπάρχει αταξία, ο Βασιλιάς είναι αλαζόνας.
Αν το Shang (η νότα ΡΕ) διαταραχτεί, τότε υπάρχει διαίρεση, οι αξιωματούχοι είναι διεφθαρμένοι.
Αν το Kyo (η νότα ΜΙ) διαταραχτεί, τότε υπάρχει ανησυχία, οι άνθρωποι είναι δυστυχισμένοι.
Αν το Chi (η νότα ΣΟΛ) διαταραχτεί, τότε υπάρχει παράπονο, οι δημόσιες υπηρεσίες είναι νωθρές.
Αν το Yu (η νότα ΛΑ) διαταραχτεί, τότε υπάρχει κίνδυνος, οι κοινωνικές τάξεις θα σφετεριστούν η μία την άλλη. Αυτό είναι που αποκαλείται αυθάδεια, και αν αυτή είναι η κατάσταση, η καταστροφή του βασιλείου μπορεί να έρθει σε λιγότερο από μια ημέρα"

Τα μουσικά συστήματα της Κίνας και της Ινδίας όντας ενορατικά συνδεδεμένα με την κοσμολογία τους και την φιλοσοφία τους έμειναν ενοποιημένα. Το στοιχείο που τα ένωσε ήταν οι απλές αριθμητικές-μουσικές αναλογίες. Τέτοια προσοχή στην ακρίβεια των νόμων της αρμονίας μοιάζει ακατανόητη σε εμάς, τους Δυτικούς. Απλά δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε ποια αξία έχει μια τέτοια ακρίβεια.

ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΩΛΕΙΑ ΑΡΜΟΝΙΑΣ

Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, σε όλη αυτήν την διάρκεια των αιώνων, συντελέστηκε μια σταδιακή απώλεια συμφωνίας μεταξύ αριθμών και μουσικών αξιών. Σήμερα με την ανεξέλεγκτη χρήση της τεχνολογίας, έχουμε φέρει τον κόσμο μας σε χαοτική κατάσταση. Ο αριθμός έχει υπερτονιστεί και η μουσική αξία και αρμονία δεν έχει πλέον καμία θέση. Η συντελεσθείσα "ψυχική διάσπαση" στις κοινωνίες μας είναι το τραγικό σύμπτωμα αυτής της αποσύνθεσης. Αυτή η διάσπαση, κατά τον Kayser, ξεκίνησε από τον Αριστοτέλη και έχει επιβαρυνθεί από τους επιστήμονες, με την μεροληπτική τους ικανότητα, μελετώντας μόνο "σπαράγματα", πάνω στην ειδικότητά τους και όχι με ολιστικές έννοιες που απαιτούνται σε αυτές τις περιπτώσεις.

Η μουσική κλίμακα που εισήγαγε ο Πυθαγόρας στην Δύση και που χρησιμοποιούν και οι Ινδοί ξεκινάει από την νότα ΝΤΟ και η συχνότητά της είναι 256 κύκλους ανά δευτερόλεπτο (Hertz). Μπορούμε να την δούμε να αναπαρίσταται ακόμη και σε σχέδια του Robert Floydd εποχή της Αναγέννησης. Σήμερα όμως έχουμε αλλάξει αυτήν την συχνότητα και χρησιμοποιούμε για την νότα ΝΤΟ την συχνότητα 264 κύκλους ανά δευτερόλεπτο. Αυτή η διαφορά μπορεί να φανεί ασήμαντη αλλά στους μυημένους των αρχαίων πολιτισμών θα ήταν καταστροφική, γιατί μπορεί να έφερνε παραφωνία στην σχέση του πολιτισμού με την Φύση, την Ψυχή ή το Θεό. Αφού τα μαθηματικά και η αριθμολογία είναι ο σκελετός της αρμονίας, ελάχιστες αλλαγές μπορούν να δημιουργήσουν μεγάλα προβλήματα. Για παράδειγμα ο αριθμός 256 που προαναφέρθηκε και που θεωρείται η αρχαία συχνότητα του “Ντο” είναι ο αριθμός 16 υψωμένος στο τετράγωνο (ή ο αριθμός 2 υψωμένος στην ογδόη δύναμη), ενώ ο αριθμός 264 έχει αριθμητικούς παράγοντες και περιττούς όπως το 11 και το 3 (2*2*2*3*11=264). Αυτό για εμάς δεν λέει τίποτε αλλά για τους αρχαίους ήταν πολύ σημαντικό.

Νεώτερες μελέτες της επίδρασης του ήχου και της μουσικής στα ορυκτά, στα φυτά και στα ζώα, μας κάνουν να αναλογιστούμε, επιστημονικά πλέον, μήπως οι αρχαίοι είχαν δίκιο, στην εμμονή τους σε αυτήν την ακρίβεια.

Βλέπουμε ότι οι συχνότητες του ήχου είναι πολύ σημαντικές στην εφαρμογή του στα διάφορα βασίλεια της φύσης και ότι είναι χρήσιμη μια αναθεώρηση της νοοτροπίας μας και την φιλοσοφίας μας, λαμβάνοντας υπόψη μας αυτές τις έρευνες.

ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΟ "ΚΟΜΜΑ"

Οι Πυθαγόρειοι προσπαθώντας να αναλύσουν μαθηματικά την μουσική ανακάλυψαν κάτι που τους έδωσε την ευκαιρία να φιλοσοφήσουν πάνω στην έννοια της εξέλιξης και της ζωής. Ανακάλυψαν μία “παραφωνία” που κάνει όμως τον κόσμο να “γυρνά”. Τι ήταν αυτό; Το λεγόμενο πυθαγόρειο “κόμμα” (όχι… πολιτικό αλλά μαθηματικό!!!)

Τί είναι το πυθαγόρειο κόμμα;

Όλα ξεκινούν από την προσπάθεια του Πυθαγόρα και των μαθητών του να χωρίσουν την οκτάβα (διαπασών) με ένα συγκεκριμένο τρόπο δημιουργώντας έτσι μια διαστημική σειρά από τόνους, ημιτόνια, ακόμα και μικρότερες υποδιαιρέσεις του ημιτονίου, με αποτέλεσμα την εμφάνιση κλιμάκων. Αυτό, δηλαδή, που οι αρχαίοι ονόμαζαν σύστημα και σήμερα το λέμε κλίμακα. Μπορούμε να υπολογίσουμε το πυθαγόρειο κόμμα ως εξής: Ξεκινώντας με ένα ντο του πιάνου και προχωρώντας με πέμπτες θα έχω:

Ντο 13/2=σολ1.3/2=ρε2.3/2=λα2.3/2=μι3.3/2=σι3.3/2=φα#4.3/2=ντο5#.3/2=σολ#5.3/2=ρε6#.3/2=
λα6 #.3/2=μι #7.3/2=σι7# (οι δείκτες 1,2,3... δείχνουν τη σειρά της οκτάβας).

Με 1 το πρώτο ντο της σειράς θα έχουμε:
σι #7 / ντο1 =(3/2)12 (α)

Αν τώρα ξεκινήσουμε από το ίδιο ντο και προχωρήσουμε με διαστήματα 8ης (2:1), τότε αντί για σι7# θα βρούμε λογικά τα ντο8 που θα έχει λόγο με το ντο1:
ντο8 / ντο1 = 27 (β)

Η διαφορά των δύο αυτών λόγων (α, β) μας δίνει αυτό που ονομάζουμε πυθαγόρειο κόμμα, μια ακουστική διαφορά πολύ μικρή βέβαια, αλλά ικανή να ταράζει τη βεβαιότητα για τις τέλειες ακέραιες αναλογίες που έψαχναν οι Πυθαγόρειοι.

Μια διαφορά της τάξεως:
(3:2)12 / 27 = 312 / 210 = 1,0136406<1/4 του τόνου.

Έτσι, λοιπόν, σε ένα μουσικό όργανο, αν κρατήσουμε τις 5ες σωστές, θα χαλάσουμε τις 8ες και αντίστροφα.

ΡΥΘΜΟΣ ΚΑΙ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΡΟΛΟΙ

Ο Steven Reppert από την Ιατρική Σχολή του Harvard και οι συνάδελφοι του, βρήκαν στοιχεία τα οποία δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Science (Μάιος 2000) για τον μηχανισμό που κατευθύνουν μέσω των πρωτεϊνών τα γονίδια έτσι ώστε να ρυθμίζουν το εσωτερικό ρολόι ενός βιολογικού όντος, στον κύκλο του ύπνου και της αφύπνισης.

Ενώ θα περιμέναμε φυσιολογικά ότι αυτός ο κύκλος θα ήταν 24ωρης βάσης όπως είναι και ο κύκλος της ημέρας ωστόσο διαπιστώνουμε ότι ο η περίοδος αυτού του κύκλου είναι 24 ώρες και 11 λεπτά. Αυτήν την ακριβή περίοδο μέτρησε πρώτος ο Charles Czeizler, πάλι στην Ιατρική Σχολή του Harvard το 1999. Αν αφήναμε μόνο του το εσωτερικό μας ρολόι θα προχωρούσε 11 λεπτά κάθε μέρα παραπάνω από την προηγούμενη (24ωρο).

Και εδώ εμφανίζεται η ιδέα του πυθαγόρειου "κόμματος" γιατί ενώ ο κύκλος της ημέρας είναι περίπου 24 ώρες, δηλαδή 1440 λεπτά, η διάρκεια του βιολογικού ρολογιού είναι 1451 λεπτά. Και 1451/1440=1,007638, ένας αριθμός που είναι πολύ κοντά στο Πυθαγόρειο κόμμα (1,0136406). Σε αυτούς τους αριθμούς και με βάση τα εργαλεία πειράματος και έρευνας που έχουμε, η ακρίβεια είναι κάτι άπιαστο. Π.χ.η διάρκεια της ημέρας δεν είναι ακριβώς 24 ώρες άλλα λίγο παραπάνω και αυτή ποικίλει μέσα στους μεγάλους αστρονομικούς κύκλους. Επίσης η μέτρηση του εσωτερικού βιολογικού ρολογιού του ανθρώπου είναι πάλι πιθανόν να μην είναι ακριβής. Οπότε αυτήν η διαφορά στα νούμερα δεν είναι αρκετά ξεκάθαρη.

Αυτή η μικρή παραφωνία, η ατέλεια, το πυθαγόρειο κόμμα, είναι η βάση της ύπαρξης του κόσμου. Αν δεν υπήρχε αυτή η μικρή ατέλεια, ο κόσμος δεν θα υπήρχε. Θα υπήρχε μια στατική αρμονία, απορροφημένη σε μια άπειρη τελειότητα. Όπως η καρδιά δεν είναι στο κέντρο του στήθους, όπως ο άξονας της γης δεν είναι τελείως κάθετος στην τροχιά του, όπως το ηλιακό έτος δεν συμπίπτει με το σεληνιακό έτος, έτσι και η ανάπτυξη των 12 "πέμπτων" αντί να μας ξαναφέρει στην αρχή της οκτάβας, μας αφήνει μια απειροελάχιστη διαφορά, το "κόμμα", το οποίο πρέπει να υπερβούμε, το οποίο κάνει κάθε υπολογισμό περίπλοκο, με το οποίο θα εμποδιστούμε να σχηματίσουμε αυτούς τους αυστηρούς αλλά απλούς νόμους , ελκυστικούς αλλά ανακριβείς, τους οποίους απολαμβάνει ο νους μας. Αυτές οι "πέμπτες" δημιουργούν μια σπείρα, όπου οι νότες, περιτυλιγμένες γύρω από τον εαυτό τους δεν μπορούν ποτέ να συναντηθούν. Για εμάς αυτή άπειρη σπείρα μπορεί να είναι το σημείο στην δομή του κόσμου, η στενή πύλη, η οποία θα μας επιτρέψει να δραπετεύσουμε από την παρουσία ενός κλειστού σύμπαντος, να ταξιδέψουμε σε άλλους κόσμους και να εξερευνήσουμε τα μυστικά τους.

Χωρίς το "κόμμα", δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό. Ο άνθρωπος έχει εξάγει την μουσική του μέσα από την θάλασσα της ύπαρξης, το δονούμενο συνεχές και οι συμφωνίες είναι όλες προ-υπάρχουσες μέσα στους μηχανισμούς των κυμάτων και των συχνοτήτων. Δεν εφευρίσκουμε τίποτα. Απλά μπορούμε να νιώσουμε αυτούς τους ρυθμούς και τις κοσμικές δυνάμεις και να ανταποκριθούμε γιατί και εμείς δονούμαστε σε αυτούς τους ρυθμούς.

Ο άνθρωπος πρέπει να μάθει να συντονίζεται στις αρμονίες του περιβάλλοντός του. Η μουσική είναι η γέφυρα μεταξύ του εκδηλωμένου και του αόρατου. Αυτό που εμφανίζεται στις αισθήσεις μας είναι μόνο ένα παρά-προϊόν, ένα εξωτερικό κέλυφος των βαθύτερων ενεργειών. Μια μεγάλη υπόθεση κρύβεται από πίσω η οποία περιμένει ερμηνεία.

Θα επανέρθω με νέα στοιχεία και προβληματισμούς

Ρυθμός & Αριθμός – Διανοητική και Ψυχολογική ανάπτυξη

Ο Hazrat Inayat Khan ερευνάει τον νόμο του ρυθμού στο βιβλίο του "The music of life". Τα συμπεράσματά του είναι πολύ ενδιαφέροντα. Υποστηρίζει ότι δημιουργία δεν είναι ένα φαινόμενο δονήσεων χωρίς περιορισμούς. Αν δεν υπήρχε ρυθμός, δεν θα είχαμε διακριτές μορφές και νοητές καταστάσεις. Δεν υπάρχει κίνηση χωρίς ήχο, και δεν υπάρχει ήχος χωρίς ρυθμό. Διαιρέστε το ένα και έχετε το δύο, διπλασιάστε το ένα και θα έχετε δύο. Αυτό αποδεικνύει ότι μέσα στο ένα υπάρχει το δύο, ότι η δυαδικότητα έρχεται από την ενότητα.

Από την διαφορετικότητα προκαλείται η δυαδικότητα, και είναι αυτή η δυαδικότητα που συγκρατεί την ύπαρξη των πραγμάτων. Η πιο λεπτή όψη αυτού του φαινομένου μπορεί να ιδωθεί στον μουσικό ρυθμό. Όταν λέμε "ένα-δύο, ένα-δύο….", τότε κατανοούμε τι είναι αυτό που μας κάνει να τονίσουμε το "ένα" και τι είναι αυτό που κάνει το "δύο" να μοιάζει σαν ηχώ, μια αντανάκλαση, κάτι που ανταποκρίνεται στο "ένα". Υποθέστε ότι λέγαμε μόνο "ένα - ένα - ένα…..", όλο με τον ίδιο τόνο, αυτό δεν θα μας ικανοποιούσε. Δεν θα αισθανθούμε κανένα ρυθμό μέχρι το "ένα" να τονιστεί και το «δύο», ή οτιδήποτε λέμε μετά, να το ακολουθήσει, τότε γίνεται τέλειο. Βλέπουμε το ίδιο να γίνεται στην πράξη του βαδίσματος, η οποία επιτυγχάνεται και με τα δύο πόδια: αν εξασκηθούμε στο περπάτημα με το ένα πόδι θα βρούμε κάτι να χάνεται στον ρυθμό.

Αυτό δείχνει ότι ο ρυθμός είναι κρυμμένος νόμος μέσα στην φύση. Η ανατολή και η Δύση του ήλιου, το γέμισμα και το άδειασμα της σελήνης, η παλίρροια της θάλασσας, η εναλλαγή των εποχών είναι δείγματα αυτού του παγκόσμιου ρυθμού. Αν βυθιστούμε βαθύτερα στην επιστήμη του ρυθμού θα βρούμε ότι ο ρυθμός είναι η αιτία που κάθε πράγμα δημιουργείται με συγκεκριμένο τρόπο. Αν είναι δημιουργημένο τριαδικά, ή τετραγωνικά ή κυκλικά ή πεντάκτινα, οποιαδήποτε γεωμετρική μορφή και να του έχει δοθεί, η αιτία πίσω από την μορφή είναι ο ρυθμός της δύναμης που το έχει κάνει. Είναι αυτός ρυθμός που είναι η αιτία της μορφοποίησης του.

Γιατί ο ρυθμός έχει μια τέτοια επίδραση πάνω μας; Διότι εμείς οι ίδιοι είμαστε ρυθμός, Το χτύπημα της καρδιάς, ο σφυγμός που κτυπάει στον καρπό μας, η κυκλοφορία τους αίματος, η εργασία όλου του μηχανισμού του σώματος είναι ρυθμική. Όταν αυτός ο ρυθμός διαταράσσεται, τότε η αταξία και η ασθένεια έρχεται. Η δυστυχία, η απελπισία και η απογοήτευση ακολουθούν την διακοπή του ρυθμού.

Τα αποτελέσματα μιας έρευνας που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό American Journal of Occupational Therapy (2000) δείχνουν ότι βελτιώνοντας την φυσική ρυθμικότητα ενός παιδιού βελτιώνεται στατιστικά και η ικανότητά του να συγκεντρώνεται και να προσέχει, να σχεδιάζει, να βάζει σε τάξη, να συντονίζει δράσεις, καθώς και η ικανότητά του στην ανάγνωση, στην προφορά και στα μαθηματικά. Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι οι ρυθμικές εμπειρίες που μοιράζονταν οι πρόγονοι μας γύρω από την φωτιά ήταν πολύ πιο χρήσιμες από το να τους διασκεδάζουν απλώς. Πρέπει να είχαν συντελέσει στην ανάπτυξη των λειτουργιών του εγκεφάλου δημιουργώντας νέες ανώτερες ικανότητες.

Τα άτομα με βασική ικανότητα ρυθμικότητας, έχουν την επιδεξιότητα:

- Να αναγνωρίζουν εκείνα τα ρυθμικά πρότυπα που υπάρχουν στο περιβάλλον.

- Να εστιάζουν την προσοχή τους αρκετά ώστε να αναγνωρίζουν τα ξεχωριστά πρότυπα μέσα σε μια ομάδα με ταυτόχρονα εμφανιζόμενα πρότυπα.

- Να δημιουργούν πρότυπα (δράσεις και σκέψεις) τα οποία είναι συγχρονισμένα με άλλα πρότυπα.

- Να προσαρμόζουν συνειδητά ή να σταματούν τα δικά τους πρότυπα έτσι ώστε να μην επεμβαίνουν στα πρότυπα των άλλων.

- Να μαθαίνουν από τις προηγούμενες εμπειρίες τους.

Τα άτομα με εξαιρετική ικανότητα ρυθμικότητας, έχουν την επιδεξιότητα:

- Να μένουν συγκεντρωμένοι σε εσωτερικά και εξωτερικά πρότυπα για εκτεταμένες χρονικές περιόδους χωρίς διακοπή.

- Να προσαρμόζουν, ασυνείδητα, τους δικούς τους προσωπικούς ρυθμούς όταν κλονίζονται από αυτά που στοχεύουν.

- Να κάνουν ταχύτερες και πιο ακριβείς διορθώσεις.

- Να δημιουργούν υψηλότερα ρυθμικά πρότυπα που οι άλλοι τείνουν να ακολουθούν και να και να μαθαίνουν από αυτά.

- Να μαθαίνουν πιο αποτελεσματικά από τις προηγούμενες εμπειρίες τους.

Η ρυθμικότητα είναι ένα ουσιώδες θεμέλιο της ικανότητάς μας να μαθαίνουμε.

"Κάθε τι, είναι ένα θέμα συγχρονισμού"

Θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε ότι ο άνθρωπος κατασκευάζει μουσική από τους προϊστορικούς ήδη χρόνους. Θεωρείται πλέον γεγονός το ότι οι πρώτες μουσικές επιδόσεις του ανθρώπου προηγούνται της ομιλίας. Το αρχαιότερο εύρημα που έχει σχέση με τις μουσικές συνήθειες των ανθρώπων έχει ηλικία 35.000 χρόνων και είναι οστά από μαμούθ τα οποία, κατά τους αρχαιολόγους, χρησιμοποιήθηκαν για την παραγωγή ήχων προφανώς ρυθμικών. Ο ρυθμός, λοιπόν, είναι το πρώτο είδος μουσικής που χρησιμοποίησε ο άνθρωπος.

Στο χώρο των Μαθηματικών τώρα, η πρώτη Μαθηματική έννοια που είχε αρχίσει από νωρίς να κατασκευάζεται στο νου του ανθρώπου ήταν αυτή του αριθμού. Η άποψη αυτή διαθέτει ένα ισχυρότατο έρεισμα, το οποίο προέρχεται από τη μελέτη του τρόπου με τον οποίο το παιδί, από την προσχολική ήδη ηλικία, αναπτύσσει σταδιακά την έννοια του αριθμού. Σύγχρονοι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η πρώτη, η στοιχειώδης ικανότητα του παιδιού η οποία σχετίζεται με τα Μαθηματικά είναι αυτή της αρίθμησης. Το παιδί μέσω της έμφυτης ικανότητας κατάτμησης του χρόνου, δημιουργεί μία 1-1 αντιστοιχία των γεγονότων με τις χρονικές στιγμές, δηλαδή ουσιαστικά αριθμεί. Το παιδί κατ' αρχάς αριθμεί χωρίς την έννοια του αριθμού. Αυτό είναι φανερό από τα λάθη που κάνει το παιδί της μορφής: ένα, δύο, τέσσερα, επτά ... και τα οποία λάθη ερμηνεύονται από την υπόθεση ότι το παιδί στην αρχή χρησιμοποιεί απλά τα ονόματα των αριθμών, τα οποία θέτει σε μια 1-1 αντιστοιχία με τις χρονικές στιγμές κατά τις οποίες τα "απαγγέλλει".

Το αξιοσημείωτο είναι ότι και οι Κινέζοι φιλόσοφοι της εποχής του Κομφούκιου θεωρούσαν τους μικρούς αριθμούς 1, 2, 3, 4 σαν την ουσία της τελειότητας. Ο Euler, το 1738 επιχειρεί μία νέα εξήγηση για την προέλευση της αρμονίας. Έχουμε, λέει ο Euler, έμφυτη την τάση να αισθανόμαστε ικανοποίηση όταν ανακαλύπτουμε κάποια κανονικότητα ή νόμο. Η απλούστερη, άρα και η ευκολότερα αντιληπτή, κανονικότητα είναι αυτή η οποία στηρίζεται στους λόγους των απλών αριθμών 1, 2, 3, 4. Ο Euler ουσιαστικά συμφωνεί με την Πυθαγόρεια άποψη και την στηρίζει σε μία περισσότερο ρεαλιστική βάση.

ΥΠΕΡΟΧΟ ΘΕΜΑ!!!
ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΕΙΜΟΥΝ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΑΡΑΘΕΣΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ..ΑΥΤΟ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΣΥΝΤΟΜΑ (ΠΙΣΤΕΥΩ) ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΩ ΟΣΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΜΗ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ.

ΑΝ ΘΕΣ ΠΑΝΤΩΣ ΜΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΜΟΥ ΑΠΟΨΗ...Η ΜΟΥΣΙΚΗ Η ΤΑΝ Η ΠΡΩΤΗ ΤΕΧΝΗ, ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΙΜΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ, ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ Η ΓΛΥΠΤΙΚΗ (ΚΑΘΩΣ Η ΤΡΙΣΔΙΑΣΤΑΤΗ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ ΗΤΑΝ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΗ ΝΑ ΣΥΛΛΗΦΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΝΟΥ) ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΗΡΘΕ Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ.

ΟΙ ΔΥΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΤΕΧΝΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΟΥΝ ΘΕΟΙ, ΕΙΔΩΛΑ ΕΙΚΟΝΕΣ...Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΗΤΑΝ Η ΙΔΙΑ Η ΕΝΩΣΗ ΜΕ ΤΟ ΘΕΙΟ, ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΑΦΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΜΟΝΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ.

ΜΕ ΑΓΑΠΗ
ARCHON

Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΕ ΖΩΝΤΑΝΕΥΕΙ,ΣΕ ΑΝΑΣΤΑΤΩΝΕΙ,ΣΕ ΚΙΝΕΙ..

ΑΠΟ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΙΧΑΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗΣ..ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΝ ΕΛΛΑΔΙΚΟ ΧΩΡΟ..ΠΑΝΤΟΥ...ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΒΑΡΒΑΡΟΙ ΕΙΧΑΝ ΤΗΝ ΔΙΚΙΑ ΤΟΥΣ ΜΟΥΣΙΚΗ..ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΡΙΟΙ...
ΓΙΑΤΙ ΜΟΥΣΙΚΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΟΠΩΣ ΚΑΘΙΕΡΩΘΗΚΕ ΝΑ ΛΕΜΕ!
ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΠΟΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΣΚΕΨΗΣ,ΕΚΤΟΝΩΣΗ ΨΥΧΗΣ,ΖΩΗ....
ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΙΝΑΙ Η ΙΔΙΑ Η ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ...

ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΔΕΝ ΑΓΓΙΖΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ..
ΚΑΙ ΤΑ ΞΩΤΙΚΑ ΕΧΟΥΝ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΤΟΥΣ ΛΥΡΑΡΗΔΕΣ ΤΟΥΣ..ΚΑΙ ΟΙ ΝΕΡΑΙΔΕΣ ΧΟΡΕΥΟΥΝ ΣΤΙΣ ΕΞΟΧΕΣ ΣΕ ΜΕΛΩΔΙΕΣ ΞΕΧΑΣΜΕΝΕΣ ΓΙΑ ΕΜΑΣ....

ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΗΣ Η ΧΑΛΑΡΩΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ,Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΜΑΣ ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ...

ΘΑ ΕΠΑΝΕΛΘΩ..(ΜΗΝ ΤΟ ΠΑΙΡΝΕΤΕ ΩΣ ΑΠΕΙΛΗ).

ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ!

Συγχαρητήρια για το μεράκι σου!

Αυτή την στιγμή ακούω από το ανοιχτό μου παράθυρο την μουσική της φύσης... τα πουλιά μολις ξυπνάνε και ο ήχος των αμαξιών δεν έχει έρθει να τα καλύψει ακόμα... το αεράκι φυσάει απαλά θροίζοντας τα φύλλα... αρμονία...

Αναμένω ανυπόμονα να συνεχίσετε φίλοι μου... είναι πολύ ενδιαφέρον!

"For the strength of the wolf is the pack
and the strength of the pack is the wolf"

Καταρχήν ένα "ευχαριστώ" στους: Archon, Glorfindel και Silverwolf για την βοήθειά τους στην ανάπτυξη του ενδιαφέροντος αυτού θέματος.

Εγώ συνεχίζω την παρουσίαση στοιχείων....

Μουσικοθεραπεία

Η μουσικοθεραπεία είναι ένας παραδοσιακός τρόπος θεραπείας των «δυσαρμονικών ήχων» που βγάζει το «μουσικό όργανο άνθρωπος». Στους μύθους των λαών η μουσική θεωρείται ένα δώρο που δόθηκε στους ανθρώπους από κάποιο θεό ή υπερφυσική οντότητα. Η σύνδεσή της με τη φύση ήταν αδιαχώριστη. Στη δημιουργία του κόσμου ο ήχος αποτελούσε ένα από τα πρωταρχικά στοιχεία.

Για αυτό το λόγο η μουσική στην αρχαιότητα δεν χρησιμοποιούνταν για την ικανοποίηση των ανθρώπινων παθών αλλά αντίθετα για την χαλιναγώγηση και την θεραπεία τους. Αποτελούσε εργαλείο εκπαίδευσης και ηθικής διαμόρφωσης του ανθρώπου. Έτσι, για παράδειγμα ο Πλάτωνας στην ιδανική πολιτεία του συστείνει για την εκπαίδευση των πολεμιστών μουσική που να εμπνέει και να αναπτύσσει στην ψυχή τους το θάρρος, την ανδρεία, την αγάπη για την ελευθερία και την περιφρόνηση για το θάνατο.

Αναφορές για τις θεραπευτικές της επιδράσεις έχουμε πάρα πολλές, όπως αυτές για το Θιβέτ όπου οι γιατροί – μοναχοί γνωρίζουν με ακρίβεια ποιος ήχος ενός τυμπάνου ή ποιο σημείο ενός χάλκινου λέβητα πρέπει να χτυπηθεί για να αντιδράσουν τα νεύρα του ενός ή του άλλου ασθενή.

Η δύναμη της μουσικής και η άμεση επίδρασή της στο ψυχικό και όχι μόνο επίπεδο οφείλεται στο ότι όλα στο σύμπαν είναι κραδασμοί. «Τα πάντα δονούν» όπως αναφέρει μία από τις αρχές που συναντάμε στο Κυμβάλειο, ένα από τα αρχαιότερα βιβλία σοφίας που μας έχει κληροδοτήσει το παρελθόν. Οι διάφορες ψυχικές διαθέσεις του ανθρώπου, λοιπόν, οι τάσεις, οι ασχολίες του, οι επιτυχίες και οι αποτυχίες του, όλες οι συνθήκες της ζωής του εξαρτώνται από μία ορισμένη δραστηριότητα κραδασμών, είτε αυτοί είναι σκέψεις, συναισθήματα, πράξεις. Τόσο ο ήχος όσο και το χρώμα ασκούν την επίδρασή τους στην ανθρώπινη ψυχή σύμφωνα με το νόμο της αρμονίας.

Η μουσική θεραπεύει, η μουσική εξαγνίζει, η μουσική ανυψώνει την ανθρώπινη συνείδηση. Είναι ένα διάμεσο προς άλλους, καθαρότερους κόσμους.

Ο ήχος της γης είναι ασθενής, αμβλύς, προκαλεί ένα ρίγος, δραστηριότητα και κίνηση στο σώμα. Όλα τα όργανα με χορδές από σύρμα, ή έντερα και τα κρουστά αντιπροσωπεύουν τον ήχο της γης που έχει κίτρινο χρώμα.

Ο ήχος του νερού είναι βαθύς, το σχήμα του είναι σαν του φιδιού, το χρώμα του πράσινο και μπορεί κανείς να τον ακούσει καλύτερα στον βρυχηθμό της θάλασσας. Ο ήχος της βροχής, του τρεχούμενου νερού, των ορεινών ρυακιών, όλοι αυτοί έχουν μία απαλή και ζωηρή επίδραση καθώς και την τάση να δημιουργούν εικόνες, ξαφνικές επιθυμίες, όνειρα, στοργή και συγκίνηση. Υπάρχουν όργανα από πορσελάνη γεμάτα με νερό σε διαφορετικές στάθμες που δίνουν τον ήχο του νερού.

Ο ήχος του αέρα είναι κυμαινόμενος, το σχήμα του είναι σαν ζιγκ ζαγκ και το χρώμα του γαλάζιο. Η φωνή του ακούγεται στις θύελλες, στο φύσημα του αέρα, στον ψίθυρο της πρωινής αύρας. Η επίδρασή του είναι διασπαστική, σαρωτική και διεισδυτική. Ο ήχος του αέρα εκφράζεται με όλα τα όργανα τα φτιαγμένα από ξύλο, χαλκό και μπαμπού. Έχει την τάση να αναφλέγει το πυρ της καρδιάς.

Ο ήχος της φωτιάς είναι υπερβολικά οξύς, το σχήμα του είναι ελικοειδές και το χρώμα του κόκκινο. Γίνεται ακουστός κατά την πτώση των κεραυνών και τις ηφαιστειακές εκρήξεις, στο θόρυβο της φωτιάς που λαμπαδιάζει.

Τέλος, ο ήχος του αιθέρα είναι αυτοτελής και περιέχει όλες τις μορφές και τα χρώματα. Είναι η βάση όλων των ήχων και αποτελεί το ηχητικό υπόστρωμα που συνεχίζει πάντα. Το όργανό του είναι το ανθρώπινο σώμα επειδή μπορεί να ακουστεί μέσω αυτού. Παρόλο που εμποτίζει τα πάντα ωστόσο δεν είναι ακουστός. Εμφανίζεται στον άνθρωπο καθώς εξαγνίζει το σώμα του από τα υλικά χαρακτηριστικά. Τα αποτελέσματα αυτού του ήχου είναι η έκσταση, η φώτιση, η γαλήνη, η αφοβία, η αγαλλίαση, η χαρά και η αποκάλυψη.

Παρακάτω θα παραθέσουμε κάποια σημαντικά στοιχεία για την μουσικοθεραπεία από μία διάλεξη του κ. Αθανασίου Δρίτσα, Καρδιολόγου του Ωνασείου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου, συνθέτη και ερευνητή.

Η διάλεξη του Θανάση Δρίτσα με θέμα "Μουσική και Ψυχοσωματική Υγεία" πραγματοποιήθηκε στην Ύδρα, στα πλαίσια της ημερίδας "Αισθητηριακή Επικοινωνία, Σωματική Άσκηση και η συμβολή τους στη διατήρηση της υγείας" στις 2 Ιουνίου 2001. (Πηγή: www.esoterica.gr)

«Είναι ενδιαφέρον ότι οι ίδιοι μαθηματικοί νόμοι που διέπουν τα μουσικά διαστήματα διέπουν και τις σωματομετρικές αναλογίες του ανθρώπινου σώματος αλλά και άλλες φυσικές κατασκευές όπως π.χ. ο κοχλίας, η κατασκευή των φύλλων, των φτερών της πεταλούδας και πλείστων άλλων φυσικών κατασκευών. Υπάρχουν μαρτυρίες ότι η σχολή των Πυθαγορείων χρησιμοποιούσε μουσικούς ήχους για θεραπεία ασθενών με βάση το γεγονός ότι η αρμονία της μουσικής θα αποκαταστήσει τη διαταραγμένη ψυχοσωματική ισορροπία του ασθενούς.»

«Πρόσφατα, στο Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο, μελετήθηκε προοπτικά η επίδραση μιας ειδικά επιλεγμένης μουσικής σε μεγάλη ομάδα καρδιοπαθών κατά τη φάση της νοσηλείας τους ακόμη και στο επίπεδο της μονάδος εντατικής θεραπείας. Όλοι οι ασθενείς εκτέθηκαν σε 30 λεπτά διαστήματα μουσικής ακρόασης μίγματος διαφόρων ηχοχρωμάτων και πριν και μετά την ακρόαση έδωσαν απαντήσεις σε ψυχομετρικό ερωτηματολόγιο που περιλάμβανε υποκειμενική βαθμολόγηση σε κλίμακες οπτικής αναλογίας που σχετίζονται με την αντίληψη του stress. Η συντριπτική πλειοψηφία των ασθενών συμφώνησε ότι η μουσική σε νοσοκομειακούς χώρους που περιλαμβάνουν και τη στεφανιαία εντατική μονάδα μειώνει σημαντικά την αίσθηση του stress. Η έκθεση των ασθενών σε μουσική πριν και κατά τη διάρκεια διαγνωστικών δοκιμασιών, όπως π.χ. η δοκιμασία κόπωσης, σχετίζεται αντικειμενικά με χαμηλότερη καρδιακή συχνότητα έναρξης της δοκιμασίας και επίσης με ταχύτερους ρυθμούς πτώσης της καρδιακής και αρτηριακής πίεσης κατά την ανάνηψη»

«Ο Πλάτων με βάση τα πορίσματα της σύγχρονης έρευνας που προαναφέραμε αποδεικνύεται προφήτης αφού στον Τίμαιο - το επιστημονικότερο ίσως έργο του - καθορίζει με ακριβή και λεπτό τρόπο την ουσία και το νόημα της μουσικής: Η μουσική αρμονίας μας έχει δοθεί από τους θεούς όχι με στόχο την αλόγιστη ηδονή αλλά με σκοπό να επιβάλλουμε τάξη στις ταραγμένες κινήσεις της ψυχής μας και να τις κάνουμε να μοιάζουν στο θείο πρότυπο.»

Βιοακουστική: Η σημασία της Συχνότητας στην Φύση

Ο Σάρυ Έντουαρντς είναι Διευθυντής του Ινστιτούτου Έρευνας Ηχητικής Υγείας, ενός μη κερδοσκοπικού εκπαιδευτικού ερευνητικού ινστιτούτου, που έχει αφιερωθεί στο νεοεμφανιζόμενο χώρο της βιοακουστικής. Η βιοακουστική είναι ένας νέος κλάδος της επιστήμης που αγγίζει την εσωτερική και μεταφυσική αξία της μουσικής, του ρυθμού και της συχνότητας. Θα αναλύσουμε την άποψή του για το πώς η βιοακουστική μπορεί να βοηθήσει στην θεραπεία μέσα από σύνθεση των απόψεων του από ένα άρθρο του στο περιοδικό ΝΕΧUS, Τόμος 7, Αριθμός 6 (Οκτώβριος - Νοέμβριος 2000, αγγλική έκδοση)
Για την βιοακουστική πρώτιστο ρόλο έχει η κατανόηση της έννοιας, συχνότητα.

Τι είναι η συχνότητα;
Το φως είναι συχνότητα. Ο ήχος είναι συχνότητα. Το άρωμα είναι συχνότητα. Η συγκίνηση είναι συχνότητα. Η δόνηση είναι συχνότητα. Η μουσική είναι συχνότητα. Τα εγκεφαλικά κύματα είναι συχνότητα. Οι νευρικοί παλμοί είναι συχνότητα. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν στερεά σώματα. Zούμε σ' ένα σύμπαν που αποτελείται εξ ολοκλήρου από ενέργεια.
Πώς γνωρίζει το σώμα τι να κάνει με όλες αυτές τις συχνότητες; Το σώμα ακούει συχνότητες. Τα αυτιά αλλάζουν αυτό το αισθητηριακό ερέθισμα σε βιοχημικούς παλμούς και στέλνουν αυτή τη πληροφορία στον εγκέφαλο. Τα μάτια δέχονται συχνότητες του φωτός, αλλάζουν αυτούς τους παλμούς σε βιοχημική ενέργεια και στέλνουν την πληροφορία στον εγκέφαλο. Η μύτη δέχεται αρώματα. Κάθε παλμός αλλάζει σε βιοχημικό ερέθισμα και πηγαίνει στον εγκέφαλο. Κάθε αισθητηριακό όργανο συλλέγει πληροφορίες σαν ερεθίσματα της συχνότητας και τα αλλάζει σε βιοχημικούς παλμούς, που τα στέλνει στον εγκέφαλο. Ο εγκέφαλος με τη σειρά του διυλίζει την πληροφορία και την ανακατανέμει σε συστήματα και λειτουργίες του σώματος, έτσι ώστε το σώμα να μπορεί να διατηρήσει την υπόσταση του. Πώς ξέρει ο εγκέφαλος να κατευθύνει αυτά τα ερεθίσματα στο κατάλληλο μέρος;
Απάντηση: Με την οκτάβα της συχνότητας. Εάν η συχνότητα φτάσει στο επίπεδο:

2 κύκλοι το δευτερόλεπτο, ο εγκέφαλος το ερμηνεύει σαν βιομαγνητικό ερέθισμα.
4 κύκλοι το δευτερόλεπτο, ο εγκέφαλος το ερμηνεύει σαν βιοηλεκτρικό ερέθισμα.
8 κύκλοι το δευτερόλεπτο, ο εγκέφαλος το ερμηνεύει σαν βιοχημικό ερέθισμα.
16 κύκλοι το δευτερόλεπτο, ο εγκέφαλος το ερμηνεύει σαν δομικό ερέθισμα (μυοσκελετικό).
32 κύκλοι το δευτερόλεπτο, ο εγκέφαλος το ερμηνεύει σαν νευροφυσικό ερέθισμα.

Το σώμα με την ατέλειωτη σοφία του, έχει ένα τέλειο κόμβο τροφοδοσίας, ώστε να έχει δυνατότητα για διάγνωση και παροχή μιας ομάδας θεραπευτικών συχνοτήτων, όπως η αυτοδιάγνωση και περιγραφή.

Αυτή η ικανότητα τώρα θεωρείται σαν ένα βιώσιμο συμπλήρωμα της σύγχρονης ιατρικής, αλλά αναφορές από αρχαίους πολιτισμούς φανερώνουν ότι αυτός ο ήχος είχε χρησιμοποιηθεί για χιλιάδες χρόνια για την ισορροπία και διατήρηση της υγείας. Οι Θιβετιανοί ξέρουν τα θετικά δονητικά αποτελέσματα των κουδουνιών και των ψαλμών. Οι πρακτικοί θεραπευτές της παραδοσιακής κινέζικης ιατρικής αναγνωρίζουν ότι η ενέργεια που ρέει σωστά, ή το “τσι”, είναι θεμελιώδης για καλή, ισορροπημένη υγεία. Η Βίβλος εξισώνει το “Λόγο”, μια μορφή ήχου, με το Θεό και τη Δημιουργία.

Σήμερα φαίνεται ότι αυτές οι αρχαίες σοφίες επανεξετάζονται, καθώς η συμβατική ιατρική, που προηγουμένως εξαρτιόταν από την επιστημονική μέθοδο, αρχίζει να δίνει προσοχή στην δυνατότητα της συχνότητας να τροφοδοτεί και να υποστηρίζει την ικανότητα του σώματος για αυτοθεραπεία. Το ιατρικό κατεστημένο τώρα μόλις αρχίζει να αναγνωρίζει τη σχέση μεταξύ των συχνοτήτων της φωνής και της διατροφικής κατάστασης.

Καθένας από μας κατέχει μοναδικές αρμονίες συχνότητας, που μπορούν να εκφραστούν μέσω της φωνής. Αλλά όταν οι συχνότητες αυτές του σώματος γίνονται ανισόρροπες, αυτή η διαταραχή εκφράζεται επίσης μέσω της φωνής και εκδηλώνεται σαν ασθένεια ή στρες στα δομικά και βιοχημικά επίπεδα του σώματος. Ένα μικρό τμήμα της φωνής, μια καταγραφή διάρκειας λιγότερο από ένα λεπτό, μπορεί να προσεγγισθεί με την χρήση ενός συστήματος, που αναλύει την κατάσταση συχνότητας ενός ατόμου. Αυτές οι συχνότητες, σε ειδικούς συνδυασμούς, μπορούν μετά να χρησιμοποιηθούν για να υποστηρίξουν τη φυσιολογική μορφή και λειτουργία.

Κάθε νότα και συχνότητα έχει μια σειρά από άλλες συχνότητες, που συνδυάζονται μαζί, για να δημιουργήσουν ολιστική ισορροπία μέσα στο σύστημα του οργανισμού. Κάθε νότα και συχνότητα έχει επίσης μια σειρά αρμονιών, που συνδυάζονται για να δημιουργήσουν τις αρμονίες που παρατηρούμε σ’ όλη την έκταση των συστημάτων του σώματος.

Αρμονίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την τροφοδοσία πολλαπλών συστημάτων, που είναι σε στρες. Π.χ. οι συχνότητες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την εξομάλυνση και πρόκληση “αυτομάτων μετριάσεων” σε κάποιους τύπους καρκίνου (μια περιορισμένη υποκειμενική βάση) είναι οι αρμονίες του καρκινικού κύκλου (ο κύκλος του κιτρικού οξέος, μια σειρά από βήματα στην οξείδωση των υδρογονανθράκων). Σε μελέτες, αυτές οι συχνότητες παρουσιάστηκαν με τη χρήση ειδικών δειγμάτων, για να πετύχουν και να διατηρήσουν μια αρμονική χορδή, δηλαδή ένα ειδικό, αναγνωρίσιμο, μαθηματικό καλούπι.

Φυσιολογικά, αυτό το μαθηματικό καλούπι συχνοτήτων μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία ενός συστήματος ή ενός οργανικού ιστού.

Πάντως πολλά συστήματα του οργανισμού χρησιμοποιούν αυτές τις χορδές. Αυτές έχουν καταγραφεί στη θεωρία της μουσικής χωρίς να καταλάβουμε απαραίτητα ότι αυτές οι χορδές υπάρχουν στα κύτταρα μας σαν μουσική μάζα και συχνότητα. Κάθε διατροφική, βιοχημική ουσία, όργανο και ευαισθησία, έχουν μια σειρά προβλέψιμων σχέσεων, που είναι μαθηματικές στη φύση τους.

Το σώμα είναι ένα μαθηματικό καλούπι από αλληλεπιδράσεις συχνοτήτων. Οι βιοχημικές σχέσεις είναι σχέσεις συχνοτήτων.

To be continued

ΦΙΛΕ ΘΩΘ ΘΑ ΚΑΝΩ ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ... ΜΕ ΤΟΝ ΗΧΟ/ΛΟΓΟ ΜΕ ΤΗΝ ΔΟΝΙΣΗ....
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΕΧΟΥΝ ΤΙΣ ΔΟΝΙΣΕΙΣ ΤΟΥΣ...
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΕΣ ΔΟΝΙΣΕΙΣ.. (ΑΝΑΤΑΣΗ ΨΥΧΗΣ)

Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ (ΤΟΥ ΗΧΟΥ/ΜΟΥΣΙΚΗ/ΔΟΝΙΣΗ) ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΧΟ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΚΡΑΔΑΣΜΟ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΦΕΡΟΜΕΝΗ ΛΕΞΗ..

ΘΑ ΑΝΑΦΕΡΩ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΕΝΟΣ ΕΛΛΗΝΑ ΟΜΙΛΗΤΗ ΣΤΟΝ ΟΗΕ ΤΟΝ ΜΑΗ ΤΟΥ 1966

"ΣΕ ΜΙΑ ΕΠΟΧΗ ΠΟΥ ΘΑ ΖΟΥΝΕ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΤΟΥ ΣΩΣΤΟΥ ΗΧΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΦΩΝΙΑ ΘΑ ΥΠΕΡΕΧΟΥΝ ΓΕΝΙΕΣ ΗΛΙΘΙΩΝ ΓΙΑΤΙ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ Η ΠΡΟΟΔΟΣ ΘΕΛΟΥΝ ΣΩΣΤΗ ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΣΩΣΤΗ ΔΟΝΙΣΗ"

ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΑΥΤΟ ΤΑ ΛΕΕΙ ΟΛΑ .....

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

** ΦΩΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΦΩΣ**
** ΕΑΝ ΝΙΟΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΚΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΦΕΥΓΕΙ ΜΗΝ ΓΥΡΙΣΕΙΣ ΠΙΣΩ ΝΑ ΤΗΝ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ**

ποια είναι η ετυμολογία της λέξης μουσική αλήθεια?

_________________________

Δυστυχώς EON δεν ξέρω την ετυμολογία.

θα την αναζητήσω μήπως την βρω.

Σε λίγες ημέρες συνεχίζω πάνω στο ίδιο θέμα της Βιοακουστικής....

Χωρίς να είμαι 100% σίγουρη,βασικό συνθετικό της μουσικής είναι η λέξη ΟΥΣ (του ωτός) δηλαδή το ΑΥΤΙ.Πράγμα απολύτως λογικό γιατίη μουσική απευθύνεται κυρίως στην ακοή.

Πιθανολογώ όμως ότι σχετίζεται άμεσα και με τις ΜΟΥΣΕΣ!!!

Περιμένουμε κι άλλους με εξηγήσεις!

O Σκοτεινός Άγγελος!
"Ποιό το αληθινό μέγεθος της σκιάς σου;"

quote:

---

Χωρίς να είμαι 100% σίγουρη,βασικό συνθετικό της μουσικής είναι η λέξη ΟΥΣ (του ωτός) δηλαδή το ΑΥΤΙ.Πράγμα απολύτως λογικό γιατί η μουσική απευθύνεται κυρίως στην ακοή.

---

Ελπίζω τώρα να συμφωνείς.Καμιά ιδέα από τα υπόλοιπα παιδιά όσον αφορά την ετυμολογία?

O Σκοτεινός Άγγελος!
"Ποιό το αληθινό μέγεθος της σκιάς σου;"

(Μουσες κορες του Δια+της Μνημοσυνης,αρχικα ηταν τρεις/μετα εννεα)

Μουσαιος/Μουσειος=αυτος που ανηκει στις Μουσες

μουσικος>>>μουσιζω/δωρ.>>μουσισδω=Αδω 'η Παιζω

μουσικ-ος-η-ον= το μεσον

Μουσικη ειναι ο ρυθμικος χορος της ανασα σου πανω μου...
Μουσικη ειναι ο φιλος που σου μιλα...
Μουσικη η αισθηση να ξερεις οτι υπαρχει ενα χερι διπλα σου...
Παρατηρώ πως τα παντα γυρω μου ειναι μουσικη...
(παραφραση απο ιταλικο τραγουδι)

LOVE IS THE LAW
HARMONY THE EFFECT

Knight ΜΙΧΑΗΛ

Να ευχαριστήσω τους φίλους που συμπληρώνουν αυτό το topic με τα εύστοχα σχόλια τους. Ειδικότερα την ΑΤΜΑ που μας έδειξε με την ετυμολογία της λέξης ΜΟΥΣΙΚΗ ότι στην αρχαιότητα οι τέχνες των Μουσών αφορούσαν πολύ περισσότερα από αυτό που σήμερα ονομάζουμε Μουσική.

Τελειώνω αυτή την... μίνι-σειρά γνώσης με κάποια αποσπάσματα του δικού μας Ιάνη Ξενάκη για την φύση της Μουσικής.

Ιάνης Ξενάκης: Τα μαθηματικά στην μουσική

Ο Ιάνης Ξενάκης, ασχολήθηκε όλη του την ζωή με την σχέση των μαθηματικών και την μουσικής και έκανε πολλές μουσικές συνθέσεις εμπνευσμένος από μαθηματικές ακολουθίες και την μουσική των Σφαιρών. Διαβάζουμε παρακάτω τις απόψεις του για την θεωρία του από μία συνέντευξη δόθηκε το Σεπτέμβρη του 1978, όταν είχε έλθει στις Μυκήνες και που παρουσίασε το "Πολύτοπο των Μυκηνών".

“Η μουσική είναι ίσως από τις τέχνες η πιο δεμένη με τα μαθηματικά, με τη μαθηματική σκέψη, από την ίδια τη φύση της. Η διατακτική δομή μπορεί να κατατάξει τα στοιχεία ενός συνόλου, ενός χαρακτήρα, όπως είναι το ύψος, ή ένταση, ή πυκνότητα, όπως είναι ο βαθμός αταξίας. Στην ιστορία, πολλές φορές η μουσική σκέψη ήταν πρωτοπορία απέναντι στη μαθηματική σκέψη. Οι Πυθαγόρειοι, για παράδειγμα, συσχέτιζαν το ύψος με το μήκος των χορδών. Για να βρούνε, ας πούμε, το διάστημα της ογδόης, έπρεπε να διαιρέσουν τη χορδή στα τέσσερα. Είναι διαίρεση με το δύο - πρόκειται για μια φθίνουσα γεωμετρική πρόοδο.”

“Ο Αριστόξενος ο Ταραντίνος ερχόταν από τη σκοπιά των μουσικών και έλεγε τα ίδια πράγματα διαφορετικά. Για να κάνω διπλό ένα διάστημα ογδόης, πρέπει απλώς να προσθέσω ένα διάστημα, μουσικό διάστημα, μιας άλλης ογδόης. Επομένως, αυτό που ο Πυθαγόρας έλεγε πολλαπλασιασμό, ο Αριστόξενος, που ήταν μουσικός, το έλεγε πρόσθεση. Η σχέση τώρα που υπάρχει, σημείο προς σημείο, ανάμεσα στο ύψος που ακούμε και στα μήκη της χορδής, του φυσικού αντικειμένου που παράγει τον ήχο, τη σχέση αυτή δεν την είδανε εκείνη την εποχή, παρά το γεγονός ότι την πραγματοποίησαν. Σαν μαθηματική θεωρία την είδανε πολύ αργότερα.

Είναι η λεγόμενη λογαριθμική συνάρτηση ή η αντιστροφή της, η εκθετική συνάρτηση. Να ένα παράδειγμα, που οι μουσικοί είχαν διατυπώσει ορισμένες απόψεις, σχεδόν δύο χιλιάδες χρόνια πριν διατυπωθούν στα μαθηματικά.. Πίσω από αυτό, αυτό που λέμε το σύνολο των υψών, που χρησιμοποιεί ο μουσικός, υπάρχει η δομή, η δομή από άποψη αφηρημένη. Η δομή των κλιμάκων, ας πούμε. Η ίδια η κλίμακα είναι μια δομή, από τις πρωταρχικές δομές στο μυαλό του ανθρώπου και εκφράζεται στη μουσική με τις κλίμακες και στα μαθηματικά με την αριθμητική. Και η αριθμητική είναι μια κλίμακα.”

“Όταν έχεις τρία στοιχεία, από ένα σύνολο, ας πούμε, υψών ή τρία στοιχεία από ένα σύνολο μεγεθών, μπορείς να διατάξεις τα στοιχεία. Να πεις, πως το ένα από τα τρία βρίσκεται στη μέση, ανάμεσα στα δυο άλλα. Αυτή είναι η βασική δομή που κυβερνάει το χρόνο, που κυβερνάει τα ύψη και την ένταση των ήχων και άλλα ακόμα χαρακτηριστικά, αλλά όχι όλα.

Όταν πίσω από αυτά τα χαρακτηριστικά υπάρχει η βαθιά αυτή μαθηματική σχέση, που είναι μια βαθιά δομή του ανθρώπινου νου, είναι εύκολο να μπάσει κανείς στη μουσική σύνθεση ό,τι έχει κατακτηθεί στο χώρο των μαθηματικών. Ο χώρος των μαθηματικών εξαρτάται και από την καθαρή πορεία τη μαθηματική, αλλά και από τις επιρροές άλλων επιστημών - της φυσικής, της οικοδομικής και της κοινωνιολογίας ακόμα τα τελευταία χρόνια.”

Υ.Γ. Καλή συνέχεια και στο νέο τόπικ γνώσεων που άνοιξες Θωθ!

"For the strength of the wolf is the pack and the strength of the pack is the wolf"

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr