Acayptos & afroxilanui καλώς ήρθατε.
Acayptos δεν κατάφερα να διαβάσω το μήνυμά σου γιατί δεν καταλάβαινα τίποτα με τα greeklish.
afroxilanui μην φοβάσαι δεν υπάρχει απολύτως τίποτα, όλα είναι της φαντασίας σου. Ήσουν επηρεασμένη από όσα σου είπε ο πατέρας σου.
Άκουσες την ιστορία και φοβήθηκες, ξύπνησες και λόγω της νύχτας ενισχύθηκαν οι φόβοι σου, όταν ξανακοιμήθηκες λογικά είδες όνειρο που να σχετίζεται με αυτό το θέμα, δεν άντεξες να το αναπαράγεις λόγω του φόβου και ξύπνησες. Είναι πολύ λογικό να νομίζεις ότι το είδες στον τοίχο.

Δεν υπάρχει κάτι που μπορείς να κάνεις για να προστατευτείς γιατί κανείς δεν μπορεί να προστατευθεί από το "τίποτα". Μπορείς όμως να το δουλέψεις μέσα σου και να πάψεις να φοβάσαι.

Σκέψου ότι πριν ακούσεις την ιστορία δεν είχες δει την σκιά, γιατί? εάν υπήρχε, κάποια στιγμή δεν θα την είχες αντιληφθεί, δεν πιστεύω ότι ήταν η πρώτη φορά που ξύπνησες από κάποιο όνειρο.

Σκέψου και το δεύτερο όνειρο καθώς και την αίσθηση που είχες όταν ξύπνησες, νόμιζες ότι κάποιος σου κρατούσε το χέρι, γιατί? πιστεύω γιατί αυτόν τον τρόπο βρήκες για να ανταπεξέλθεις στον τρόμο που σου προκάλεσε όλο αυτό. Και όταν λέω βρήκες δεν εννοώ ότι το έκανες συνειδητά.

Όσον αφορά την Μόρα(έτσι την γνωρίζω εγώ) έχω να παραθέσω 2 εμπειρίες 2 φίλων μου πριν απο αρκετα χρόνια η καθεμια σε διαφορετικες χρονικες περιοδους.

1) Η μία φίλη μου καθώς κοιμόταν ακουσε μια γυναικεία φωνή να την φωνάζει με το όνομα της. Ξύπνησε και κοιτώντας προς την πόρτα του δωματίου (από κει που ερχόταν η φωνή) και είδε μια σκοτεινή φιγούρα να την κοιτάει και να την φωνάζει. Δεν μπορούσε να φωνάξει και είχε τρομάξει πάρα πολύ. Κοιμόταν μαζί με την μικρή της αδερφή η οποία δεν κατάλαβε τίποτα. Η σκοτεινή φιγούρα μετά από λίγο έφυγε. Φοβισμένη η φίλη μου την επόμενη μέρα το είπε στην γιαγιά της η οποία κατονόμασε την φιγούρα ως Μόρα και την πήγε στην εκκλησία. Έκεί ο παπάς της έδωσε ένα φυλαχτό που ήταν ένα κομμάτι από κερί από αυτά που καίνε πάνω στο σταυρό του χριστού το πάσχα(καθ'οτι και η εποχή ήταν κοντά στο Πάσχα)και της είπε να το κρατά πάντα κάτω από το μαξιλάρι της. Επίσης της είπε πως αν την ξαναδεί να πει από μέσα της το Πάτερ Ημών και αν ήταν δυνατό να σκουντήξει στον ύπνο της την αδερφή της ώστε να αρχίσει να την βαράει(τη φίλη μου) για να φύγει η φιγούρα. Της είπαν επίσης πως αν μιλούσε η απαντούσε στο κάλεσμά της θα της έπαιρνε τη φωνή.Από τότε δεν την ξαναείδε βέβαια.

2) Η άλλη φίλη μου την είδε μπροστά της σχεδόν από πάνω της το βράδυ στο κρεβάτι και επειδή φοβήθηκε πολύ απλά αναψε το φως και η φιγούρα έφυγε.
Έχω ακούσει και από άλλους για την ύπαρξη της φιγούρας αυτής. Δεν ξέρω αν ισχύει η όχι. Πιστεύω όμως ότι υπάρχουν πολλά πέρα από μας...

Συγνώμη αν σας κούρασα.

ΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΤΥΧΕΙ, ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΚΑΘΟΛΗ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ "ΠΝΙΞΗΜΑΤΟΣ" ΚΑΙ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ.. ΣΥΝΗΘΩΣ ΤΟ ΝΙΩΘΩ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΜΕΡΑ.

η κολλητη της αδερφής μου ειναι μια πολυ νορμαλ κοπελα, παντρεμενη και εχει ενα κοριτσακι..Αυτα συνεβησαν πριν τεσσερα χρονια οταν το κοριτσακι ηταν πεντε χρονων..

για πολλες μέρες το κοριτσακι ξυπνουσε με φωνες και ουρλιαχτα, η φιλη μας ετρεχε να το καθυσηχασει και μετα απο λιγες ώρες εκπληκτη εβλεπε στο προσωπο και στο σωμα του μωρου μελανιες..
το θυμαμαι γιατι ερχοταν στο σπιτι μας, αγχωμενη και σοκαρισμενη γιατι δεν ηξερε τι συνεβαινε..το κοριτσακι βεβαια υποστηριζε οτι καποιος το βραδυ ερχοταν και τη χτυπουσε.. υπηρχε χοντρο προβλημα γιατι το μωρο ηταν τοσο τρομαγμενο που δε μπορουσε να κοιμηθει και δε ξεραμε τι να το κανουμε, για πολλα βραδια κοιμοταν με τη μητερα της, οποτε και δε παρουσιαζοταν το φαινομενο..
ενα βραδι αποφασισε η φιλη μας να κατσει ολο το βραδυ και να φυλαει τη μικρη..σε καποια στιγμη και ενω ηταν στο διπλανο δωματιο ακουει την μικρη παλι να φωναζει.. τρεχει στο δωματιο της μικρης και εκεινη τη στιγμη βλεπει μια σκια απο πανω απο το κοριτσακι..τρομαξε, αναψε το φω ς και η σκια εξαφανιστηκε..

την επομενη πηγε την μικρη στην εκκλησια, οπου ο παπας τη διαβασε και τις ειπε οτι αυτο που ειδε την ισκιος, ειναι πολυ συνηθες φαινομενο..

περιττο να σας πω οτι μετα την παρεμβαση του παππα ολα επανηλθαν στο φυσιολογικο και το κοριτσακι επιτελους κοιματε κανονικα..

παντως υπηρχε πολυ χοντρο προβλημα εκεινο το καιρο, γιατι η φιλη μας και δεν ηξερε τι συνεβαινε αλλα και φοβοταν να το πει σε ατομα εξω απο το στενο κυκλο, για να μη την παρουν για τρελλη..χωρια που φοβοταν μη νομιζουν οτι το δερνει εκεινη το παιδι της..γενικα μια απιστευτη κατασταση...

να υποθέσω οτι ήταν η Μόρα...?

Διαβάζοντας τις εμπειρίες σου έχω την εντύπωση οτι τα περιστατικά αυτά ίσως να μην είχαν να κάνουν με τη Μόρα, ειδικά το δεύτερο.
Σχετικά όμως με τις φράσεις:

"πιστεύουμε όλοι στη μαύρη θρησκεία", "τα έφερα για τον θάνατο σου"

μήπως είχαν να κάνουν με κάποιο υποσυνείδητο φόβο σου?
Με κάτι που είχες ακούσει κάπου, κάποτε και σου είχε εντυπωθεί?

In anticipation of my resurrection...

Καταρχήν για να ξεκαθαρίσω το θέμα της αυθυποβολής ,δηλαδή κατά πόσο υπεβλήθη στο να δώ ή να νιώσω κάτι θα αναφέρω απλώς ότι ως νέος είχα απο μικρό παιδί μία κλίση σε οτιδήποτε εσωτερικό και αυτή η κλίση γύρω στην ηλικία των 14-15 έγινε πιό έντονη και άρχισε ο πειραματισμός.
Εκείνη την εποχή δεν υπήρχε Internet και κατάλληλη βιβλιογραφία (τουλάχιστον όχι τέτοια που να δίνει άμεσα απαντήσεις σε όλα και η λίγη που υπήρχε δεν ειχε πεσει στα χέρια μου) όποτε απο κάτι κακέκτυπα και κακομεταφρασμένα βιβλία προσπάθησα να εισέρθω στο χώρο των γριμορίων (βιβλίων επικλήσεων πνευματων) χωρίς δάσκαλο και χωρίς κάλυψη και χωρίς την απαραίτητη πολύχρονη προπαρασκευή που απαιτούνταν απο ένα μικρό αλλά φιλόδοξο "Μάγο" που ήθελε αμέτη μουχαμέτη αποδείξεις απο τον Αόρατο κόσμο.

Αφού λοιπόν έφαγα τα μούτρα μου μετά απο κάποιες επικλήσεις με το σύστημα Goetia (κλείδα του "Σολομώντα" κτλ)κινδύνεψε η ζωή μου και τα παράτησα και άρχισα να πηγαίνω εκκλησία για 2 και χρόνια μέχρι να συνερθω όποτε και οι επικαλούμενες οντότητες δεν με ξαναενόχλησαν πιά. Εκοψα παντελώς κάθε αποκρυφιστική εργασία, σποραδικά μόνο κάποιο διαλογισμό,προσευχές και απο τη Χριστιανική καθαρά πλευρά κτλ .

Οι σπουδές μου γύρω στη δεκαετία του 90 μου απορρόφησαν όλο μου τον χρόνο και το απόκρυφο στοιχείο έσβησε απο μέσα μου και παρέμεινε στη λήθη. Τελειώνοντας πήγα φανταρος και εκεί φυσικά δεν σου αφήνουν χρόνο να ανασάνεις όχι να κάνεις και προσευχή γαρ.

Κάποια λοιπόν στιγμή κατά το τέλος της θητείας μου, πήρα μία απογευματινή άδεια και πήγα στο σπίτι μου όπου έμενα με τους γονείς μου. Ηπια ένα καφεδάκι με φίλους και γύρισα σπίτι να κοιμηθώ καθώς το πρωί θα έμπαινα και πάλι μέσα στο στρατόπεδο.

Επεσα στο κρεβάτι νωρίτερα απο τις 12 και κοιμήθηκα. Το κρεβάτι ακουμπουσε απο τη μία του μεριά στον τοίχο. Απέναντι μου το παράθυρο έβλεπε σε στενό πολυκατοικίας και είχε φώς απο την λάμπα του δρόμου συν ένα πράσινο φωτάκι αναμμένο στο χώλ, υπήρχε δηλαδή τόσο φώς που θα διάβαζε κανεις με δυσκολία στο δωμάτιο.

Σε κάποια φάση μισοξυπνάω, έχω αποκοιμηθεί ανάσκελα και με τα χέρια μου έξω απο την κουβέρτα και ξυπνάω με πολύ καλή διαύγεια ,λες και ήμουν σε εγρήγορση, λες και δεν είχα κοιμηθεί καθόλου. Κοιτάω το ρολόι χειρός που φορούσα, ένα SEIKO μεγάλων σχετικά διαστάσεων με ευδιάκριτα νούμερα και βλέπω ότι ήταν 3 και 20.

Αρχισα να ξύνομαι για ποιό λόγο ξύπνησα, έκλεισα τα μάτια μου και σκεφτόμουνα, Μήπως θέλω νερό??? Οχι, μήπως θέλω να πάω τουαλέτα?? οχι. Τι στο καλό λέω και ξανακλείνω τα μάτια να αποκοιμηθώ.

Κάποια στιγμή λοιπόν ενώ προσπαθώ να κοιμηθώ και πάλι και αρχίζει και με ψιλοπαίρνει, αισθάνομαι κάτι βαρύ, σάν κάποιος πισινός ενός ατόμου να κάθεται δεξιά απο τα πόδια μου. Δεν άνοιξα τα μάτια μου καθόλου και περίμενα κάποιο χαδάκι είτε απ τη μάνα μου είτε απ τον πατέρα μου, μοναχοπαίδι γαρ και φανταράκι. δεν ένιωσα όμως τίποτα.

Ενώ δεν έχω ανοίξει ακόμα τα μάτια μου αισθάνομαι το βάρος του πισινού ή ότι ήταν τέλος πάντων να πηγαίνει απο την άλλη πλευρά όπου εκεί ήταν ο ΤΟΙΧΟΣ.εκεί κόλλησα λίγο γιατί δεν μπορούσε να κάτσει άνθρωπος απο τη μεριά του τοίχου, που θα πήγαιναν τα πόδια του.

Ανοίγω λίγο τα μάτια μου και δεν βλέπω τιποτε, παρατηρω όμως στο μισόφως σαν να είχε κάνει γούβα το κρεβάτι εκεί που υποτίθεται ότι καθότανε ο πισινός. λέω στον εαυτό μου ΞΕΚΟΛΛΑΑΑΑΑ, στον ύπνο είσαι, κάποιο όνειρο είναι, είσαι ζαβωμένος απο την κούραση του στρατού κτλ.

Ξανακλείνω τα μάτια και μετά απο λίγα δευτερόλεπτα, αισθάνομαι κάτι αδιόρατο σαν μικρή πίεση στο στήθος και την αίσθηση κάποια παρουσίας στο χώρο. Ανοίγω τα μάτια αλλά δεν βλέπω τίποτε αλλά αισθανόμουν ότι κάτι βρίσκεται μπροστά μου στο ενάμιση μέτρο και ότι ο αέρας εκεί ήταν πυκνότερος σαν πολύ πολύ αραιά ομίχλη καθώς κοιτώντας πρός το παράθυρο που είχε το φώς του δρόμου ,οι άκρες του παραθύρου ήταν διαυγείς ενώ στο κέντρο υπήρχε μία θολούρα ,κάτι σαν blurr.

Ενα πράγμα που ήξερα σίγουρα λόγω της πρότερης εμπειρίας με πνεύματα ήταν η εξής. δεν φοβασαι για να χεις το πάνω χέρι πάντα (όπως σωστά το αναφέρει συχνά ο φίλος Dying incubus καθώς ο φόβος δημιουργεί ή διογκώνει τα πράγματα).

λέω λοιπόν χαμηλόφωνα. καλως το μου, τι θές??? καμία απάντηση νοητικά. Το ξαναλέω νοητικά. Θέλεις κάτι, τι είσαι και τι θέλεις. Καμία απάντηση. Ενιωσα μία μικρή αδιόρατη πίεση στο στήθος. και εκεί έκανα την μ@λ@κία.

Κοίταξε να δείς είπα νοητικά, είναι βράδυ , με ξυπνάς και μου χαλάς τον ύπνο, με ενοχλείς και θέλω να φύγεις αμέσως τώρα αλλιώς θα σε αναγκάσω με την πανίσχυρη επίκληση της κλείδας του Σολομώντα, που μπροστά της λυγίζει ακόμα και το δυνατότερο δαιμόνιο και θα πάς στον αγύριστο απο κεί που ρθες.

Ε αυτό ήταν, το παιξα τσαμπουκάς βασιζόμενος στις λίγες αποκρυφιστικές γνώσεις που είχα τότε και τον ήπια. Αισθάνθηκα ένα απίστευτο βάρος στο στήθος και ξαφνικά έγινα άκαμπτος σαν ξύλο, δεν μπορούσα να κουνηθώ ούτε στο μικρό μου δακτυλάκι. Με είχε μαγκώσει ολόκληρο και αισθανόμουν σαν να είχα πάνω μου χίλια αγγίστρια με πετονιές στο δέρμα μου τα οποία να τεντώνονται όλα μαζί. Η αίσθηση ήταν απιστευτη, σαν να προσπαθούσε να ενωθεί με την κοιλιά μου και να με καταλάβει.

Προσπάθησα με όλες μου τις δυνάμεις να αντιδράσω αλλά μάταια. προσπαθούσα να αρθρώσω την εξορκιστική επίκληση της κλείδας του σολομώντα αλλά μάταια , το μυαλό είχε μουδιάσει και το στόμα μου είχε στραβώσει λες και είχα πάθει ψύξη.

Εκεί καθώς αντιδρούσα, το όν ή ότι αυτό ήτανε, έκανε το απίστευτο, με ανύψωσε ελαφρά 10-15 πόντους πάνω απο το στρώμα του κρεβατιού και με μετεώρισε στην κυριολεξία. Τρελάθηκα. Ημουν σε ολική παραλυσία και τα μάτια μου έβλεπαν την κουβέρτα να είναι σαν ριχτάρι αριστερά δεξιά μου και το χέρι μου ήταν σε τέτοια γωνία που έβλεπε το ρολόι μου.με κράτησε έτσι για 10 λεπτά και το όλο σκηνικό διήρκεσε συνολικά 15 λεπτά απο την αρχή του συμβάντος.

Δεν μπορούσα να αρθρώσω λέξη ούτε να σκεφτώ τίποτε. προσπαθούσα να πώ το Πάτερ ημών, νοητικά αλλά δνε μπορούσα να κάνω ούτε μία σκέψη καθώς το μυαλό μου ήταν σαν παγωμένο. Μετά απο 10 λεπτά περίπου ένιωθα σαν να ξεμαγκώνω νοητικά και άρχισα να ουρλιάζω απο μέσα μου ΑΦΗΣΕ ΜΕ ΑΦΗΣΕ ΜΕ, και τελικά έβγαλα μία άναρθρη κραυγή σαν σπαστικό παιδί καθώς οι μύες του στόματος μου ήταν ακόμα παραλυμένοι.

Τελικά με το που χαλάρωσε την πίεση του το όν, πετάχτηκα επάνω τόσο δυνατά που το κεφάλι μου ακούμπησε το ταβάνι, έσπασα 1 ή 2 τραβέρσες στο κρεβάτι μου και κρύφτηκα ολόκληρος μαντράχαλος στο δωμάτιο των γονιών μου μπαίνοντας μές στη νύχτα χεσμένος στο κρεβάτι τους.

εχω δεί αρκετά πράγματα απο την αποκρυφιστική μου ενασχόληση, έχω κάνει επικλήσεις πνευμάτων με ρόμπες και ραβδιά σε βουνό νυχτιάτικα ολομόναχος, έχω δει απίστευτα πράγματα και είμαι άτρομος με τον κόσμο του αόρατου αλλά σε αυτή τη φάση χέστηκα στην κυριολεξία.

και για να προλάβω τους σκεπτικιστές δεν ήταν υπνοπαραλυσία, καθώς είναι τελείως διαφορετική σαν αίσθηση και την έχω βιώσει αρκετές φορές κατά τις διάφορες ασκήσεις αστρικής προβολής όταν δεν μπορούσα να ξαναεισέρθω πλήρως στο σώμα μου.

παρόμοια περίπτωση με τη δική μου διάβαζα τελευταία στο βιβλίο του παγκοσμίως γνωστού για τις εργασίες του στην Αστρική προβολή Robert Bruce και συγκεκριμένα το βιβλίο Practical Psychic Self defence το οποίο υποστηρίζει ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ευάλωτοι σε τέτοιες επιθέσεις απο περιφερόμενες οντότητες οι οποίες συχνά παρασιτούν επάνω μας χωρίς να το καταλαβαίνουμε.

Είσαι σίγουρος οτι αυτό το συμβάν σου προκλήθηκε από τη Μόρα?
Σε ρωτάω γιατί απ' ό,τι περιέγραψες δεν είδες κάποια μορφή που να σε κάνει να είσαι σίγουρος οτι αυτό που σε βασάνισε εκείνο το βράδυ ήταν η Μόρα.
Θα γνώριζες επίσης ως τότε οτι η Μόρα είναι αρκετά δύσκολο να σε "μαγκώσει" για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα (15 λεπτά) αλλά και να καταφέρει να σε ανυψώσει από το κρεβάτι σου.
Τουλάχιστον δεν έχω ξανακούσει κάτι τέτοιο άλλη φορά.
Μήπως ήταν λοιπόν κάτι άλλο αυτό που σε επισκέφθηκε εκείνο το βράδυ?

In anticipation of my resurrection...

Ο όρος μώρα όπως και ο αντίστοιχος του nick σου (ινκουμπους) έχει χρησιμοποιηθεί πολύ πλατιά για μια πλειαδα περιπτώσεων οι οποίες ενδέχεται να έχουν κοινά στοιχεία αλλά διαφέρουν και σε αρκετά σημεία μεταξύ τους .

Μετεωρισμό όμως ούτε και εγώ έχω ξανακούσει, εκτός εάν με τέντωσε σαν τόξο το όλο μάγκωμα και ακουμπούσα στο σβέρκο και τις κνήμες και ήμουν τόσο μουδιασμένος που δεν το καταλάβαινα, έχω όμως την εντύπωση ότι ήμουν παράλληλος με το κρεβάτι όπως το έβλεπα και δεν έκανα καμπύλη καθώς τα πόδια μου ήταν ψηλότερα στο κεφάλι του κρεβατιού απ ότι πρίν σε μία φάση που τα είδα έξω απο την κουβέρτα.

Επίσης η όλη διάρκεια του φαινομένου είχα την αίσθηση ότι διήρκεσε 2-3 λεπτά όπως είπες. Το ρολόι όμως έδειξε άλλα , τι να πώ, μπορεί και να βγήκε η κορώνα του λίγο έξω και να ακούμπησε κάπου και να περιστράφηκε ελαφρα. Αλλά σίγουρα δεν θα ξαναζήσω ποτέ κάτι τέτοιο και άς αναγκάζομαι να "καθαρίζω" τον χώρο μου με κόπο καθημερινά.

προσωπικά ούτε εμένα μου θυμίζει μρόα η συγκεκριμένη εμπειρία σου. Οι οντότητες που δημιουργούν την μώρα συνήθως τρέφονται με αρνητικά αισθήματα αλλά είναι στερημένων δυνατοτήτων, δεν έχουν δηλαδή τεράστια δύναμη, είναι κατώτερες οντότητες του αρνητικού πνευματικού κόσμου και εύκολα αποφεύγονται με προστατευτικούς κύκλους αν δεν πέσεις στην παγίδα των ύπουλων κόλπων τους και βγεις απο αυτούς.

Παρόλα αυτά η κάθε είδους αρνητική οντότητα προκαλείτε εύκολα απο διάφορα συναισθήματα του στυλ τσαντίλας, ειρωνίας, φόβου κ.λ.π. Πιθανόν λοιπόν να το προκάλεσες παραπάνω απο όσο σκόπευε και να το έβαλες σε μια διαδικασία απόδειξης των δυναμεών του σε σχέση με τον εκβιασμό που έκανες περί Σολωμονικής.

Για μένα προσωπικά κάποια άλλη σκοτεινή δύναμη ήταν αλλά μάλον δεν έχει και τόση σημασία αυτό.

Έχω την αίσθηση πως το βάρος που νοιώθουμε κατά την διάρκεια αυτής της εμπειρίας είναι το βεντουζάρισμα που κάνουν επάνω μας προκειμένου να αντλήσουν την ενέργεια που θέλουν, αλλά είναι απλώς μια αισθησή μου τίποτα μελετημένο. Οπότε μπορεί πιθανόν το βεντουζάρισμα να σου θύμισε μόρα αλλά να ήταν με σκοπό να σου αντλήσει τόση ενέργεια ώστε κατα κάποιο τρόπο να αδρανοποιήσει την σκέψη σου και την αντιδρασή σου.

Σκέφτηκες μήπως σχετίζετε με τον χώρο που κοιμήθηκες, μήπως παλιότερα είχες προσκαλέσει κάτι μέσα στο δωματιο σου το οποίο απλώς περίμενε την κατάληλη στιγμή, πιθανόν εκείνη που ξέχασες να προφυλαχτείς με την προσευχή, διαλογισμό ή ότι άλλο χρησιμοποιούσες.

Άσχετα με το συμβάν θα ήθελα να παραμείνω στην αντιμετώπιση. Θεώρησες καλό να πεις προσευχή ή επίκληση αλλά όπως λες δεν λειτούργησε και χειροτέρεψε το πράγμα, σκέφτηκες να μην χρησιμοποιήσεις τις γνώσεις σου σε συγκεκριμένο θέμα αλλά να αφήσεις ελεύθερο τον εαυτό σου να αντιμετωπίσει την κατάσταση? Εννοώ να χρησιμοποιηθεί κάτι που μάλλον δεν ήξερες συνειδητά αλλά σίγουρα υπήρχε μέσα σου?

Δοκίμασε το εάν θέλεις, πιστεύω ότι θα βρεις μιά άκρη. Εάν φοβάσαι τι πιθανόν μπορεί να συμβεί μπορώ να πω με αρκετή σιγουριά ότι δεν θα πάθεις τίποτα, απλά θα αντιμετωπίσεις τους φόβους σου και θα τους ξεπεράσεις. Έτσι δεν θα είσαι υποχρεωμένος να κάνεις καθημερινά καθαρισμό στο χώρο σου, κάτι που θεωρώ υπερβολικό.

Μπορεί αυτά που είπα να είναι και αλλού για αλλού, δεν χάνεις όμως και τίποτα να τα σκεφτείς.

Καλό θα ήταν εάν βρεις χρόνο να μεταφράσεις και αυτό που έχεις υπόψην σου από τον Bruce.

Serenite η άποψή μου είναι ότι εάν κάθε φορά που κοιμόμαστε κάνουμε κύκλους ή οτιδήποτε άλλο για την προστασία μας όλο και κάτι θα έχουμε να καταγράψουμε ως εμπειρία. Αυτό για το οποίο δεν είμαι σίγουρη είναι κατά πόσο οι εμπειρίες αυτές έχουν σχέση με το αόρατο.

Ας πούμε και λίγα πράγματα για το βάρος στο ηλιακό πλέγμα. Θα προσπαθήσω να κάνω την αρχή για μιά εξήγηση.

Το βάρος που νοιώθουμε πιστεύω ότι δεν παρατηρείται μόνο όταν είμαστε ξαπλωμένοι αλλά και όρθιοι και βρισκόμαστε στον οποιοδήποτε χώρο. Όταν λαμβάνουμε έντονα μιά ενέργεια που δεν είναι σε αρμονία με εμάς, την συγκεκριμένη στιγμή, το σημείο στο οποίο θα γίνει πρώτα αντιληπτή η δυσαρμονία θεωρώ ότι είναι το ηλιακό πλέγμα.
Είναι μιά περίεργη αίσθηση σαν κάτι να μας βαραίνει και να μας σφίγγει συγχρόνως. Όμως όταν είμαστε όρθιοι δεν είναι, κατά την λογική μας, σωστό να το αντιλαμβανόμαστε ως βάρος με την έννοια ότι κάποιος έχει καθήσει επάνω μας, αλλά σαν περίεργο σφίξιμο.
Με την ίδια λογική όταν είμαστε ξαπλωμένοι το αντιλαμβανόμαστε ως βάρος.

Βεβαίως μπορούμε να πούμε ότι είναι κατανοητή η όποια αίσθηση έχουμε την στιγμή που επικοινωνούμε με κόσμο, όταν όμως είμαστε μόνοι μας και πεφτουμε για ύπνο τι συμβαίνει? Μήπως έχει να κάνει με τις δικές μας σκεπτομορφές που βρίσκονται παντού στον χώρο?

Πως σας φαίνεται σαν πιθανή εξήγηση αυτό που παρέθεσα?

Η Μόρα τρέφεται από τα αρνητικά συναισθήματα μας και κυρίως από τον φόβο μας (όπως ανέφερε κι η φίλη serenite).
Όσο περισσότερο λοιπόν την τροφοδοτείς με τον φόβο σου, τόσο την ενδυναμώνεις.
Όταν όμως αποβάλλεις τον φόβο σου κι έχεις δύναμη σε σένα δε νομίζω οτι υπάρχουν πολλές πιθανότητες να σε "επισκεφτεί" καθώς την αποδυναμώνεις.

Ο Ίνκουμπος κι η Σούκουμπη έχουν τις ρίζες τους στο Μεσαίωνα (κάτι που δεν ξέρω αν ισχύει και για τη Μόρα) κι είναι στοιχειακά τα οποία τροφοδοτούνται από τις ονειρώξεις που προκαλούν στο θύμα τους εν ώρα ύπνου.
Όμως το θύμα έχει κι ένα ευχάριστο συναίσθημα την ώρα της επίσκεψης τους, πχ ηδονή.
Δεδομένου οτι εσύ δεν ένιωσες κάτι τέτοιο, δε νομίζω να σε επισκέφτηκε μια Σούκουμπη.

Θα ήθελα να σταθώ σε κάτι που ανέφερες, φίλε μου:

quote:

---

Αλλά σίγουρα δεν θα ξαναζήσω ποτέ κάτι τέτοιο και άς αναγκάζομαι να "καθαρίζω" τον χώρο μου με κόπο καθημερινά.

---

Το να εφαρμόζεις κάποια τακτική καθαρισμού του χώρου είναι πολύ σωστό, τουλάχιστον σε ένα πρώτο επίπεδο.
Σε δεύτερο επίπεδο όμως πρέπει παράλληλα να αποβάλλεις τους φόβους που μπορεί να σου έχουν προκληθεί από μια πιθανή επίσκεψη κάποιας τέτοιας οντότητας.
Μήπως σου έχουν μείνει κάποια κατάλοιπα αυτού του φόβου, φίλε μου?

In anticipation of my resurrection...

quote:

---

serenite:Για μένα προσωπικά κάποια άλλη σκοτεινή δύναμη ήταν αλλά μάλλον δεν έχει και τόση σημασία αυτό.

---

Ας δεχθούμε ότι είχε δημιουργηθεί μιά σύνδεση με κάτι από το παρελθόν.
Για να σπάσει η σύνδεση χρειάζεται να γίνουν κάποιες εργασίες κατά προτίμηση από κάποιον τρίτο, όπως υποστηρίζει η Fortune. Εάν δεν γίνουν συνεχίζει να υφίσταται η σύνδεση και συνεχίζουμε να έχουμε προβλήματα.
Οπότε πιστεύω ότι θα ήταν καλό να σκεφτούμε εάν μετά το περιστατικό υπήρξε άλλη ενόχληση? Εάν δεν υπήρξε ποιός ήταν ο λόγος?
Τι ακριβώς έκανες φίλε Yngwie από την αμέσως επόμενη μέρα και δεν ξαναενοχλήθηκες?
Από την στιγμή που οι αποκρυφιστικές σου γνώσεις τότε ήταν ελάχιστες τι μπορούσες να κάνεις περισσότερο από ότι ήδη ανέφερες και τα οποία δεν σε βοήθησαν στο συμβάν?

Σχετικά με την κατάσταση μεταξύ ύπνου και ξύπνιου δεν επιμένω, για να λες ότι είσαι σίγουρος ως προς την εγρήγορση που είχες, έτσι θα είναι.
Δεν χρειάζεται να βρεις λόγια να περιγράψεις με ακρίβεια το τι ένοιωθες, αντιλαμβάνομαι τι λες. Στο θέμα της κατηγοριοποίησης δεν μπορείς να κάνεις και πολλά, έχεις δύο επιλογές μόνο. Η μια είναι να υφίσταται ως εμπειρία από το αόρατο και απλώς να μην έχει καταγραφεί άλλη παρόμοια όλα αυτά τα χρόνια από κανέναν αποκρυφιστή και η άλλη είναι να μην υφίσταται ως εμπειρία από το αόρατο και γι΄αυτό δεν υπάρχει παρόμοια καταγραφή.

Το τι πραγματικά έγινε είναι σίγουρο ότι δεν μπορούμε εμείς να το βρούμε, μόνο εσύ μπορείς γιατί εσύ το βίωσες. Όμως η εμπειρία σου έδωσε τροφή για μιά ενδιαφέρουσα συζήτηση που ελπίζω ότι θα σε βοηθήσει στις σκέψεις σου.

Σχετικά με το βάρος της άυλης οντότητας.
Πιστεύω ότι κάτι θυμάσαι λάθος, δεν αναφέρει ότι τον σήκωσε αλλά ότι σκεφτόταν να τον σηκώσει και την στιγμή που μετακινήθηκε για να τον πιάσει αυτός εξαφανίστηκε και έτσι κατάλαβε ότι ήταν προβολή και όχι ο ίδιος. Σε άλλο σημείο αναφέρει ότι όταν το συγκεκριμένο άτομο βρισκόταν σε εκστατική κατάσταση, κατάφερε να το σηκώσει γιατί είχε χάσει αρκετό από το βάρος του. Κάνοντας συνδιασμό των 2 περιστατικών και επικεντρώνοντας την παρατήρησή της στο βάρος έβγαλε το συμπέρασμα για την αίσθηση του βάρους που νοιώθουν τα θύματα μιάς ψυχικής επίθεσης.

Στηριζόμενη στην αναφορά της Fortune για την διαφορά βάρους που διαπίστωσε στο συγκεκριμένο άτομο συμπεραίνω ότι το άτομο χρησιμοποιούσε το αιθερικό του για την όποια υλοποίησή του. Οι άυλες οντότητες δεν έχουν αιθερικό οπότε από που παίρνουν αυτό που τους χρειάζεται για υλοποίηση ή για παραγωγή φαινομένων ή στην προκειμένη περίπτωση για δημιουργία γούβας στο κρεβάτι?

Πάμε τώρα στις σκεπτομορφές. Ότι και να κάνουμε οι σκεπτομορφές δημιουργούνται, το θέμα είναι να προσέχουμε τι σκεφτόμαστε ώστε να μην χρειάζεται να αντιμετωπίσουμε μιά σκεπτομορφή που δεν μας αρέσει. Λόγω του ότι οι σκέψεις κατά την άποψή μου είναι συνδεδεμένες με τα συναισθήματα ας προσέχουμε και τι συναισθήματα αφήνουμε να μας κατακλύζουν.

Δηλαδή αν κάποιος φοβάται, ο φόβος του αυτός δίνει ενέργεια στο στοιχειακό το οποίο θα του επιτεθεί κι ίσως οι τεχνικές καθαρισμού να τον βοηθήσουν λίγο ή έστω λιγότερο απ' ό,τι θα περίμενε.

Όσον αφορά τις σκεπτομορφές η αγαπητή pyramid με καλύπτει απόλυτα και σε τέτοιο βαθμό που εγώ δεν θα μπορούσα να το θέσω καλύτερα.

quote:

---

Πάμε τώρα στις σκεπτομορφές. Ότι και να κάνουμε οι σκεπτομορφές δημιουργούνται, το θέμα είναι να προσέχουμε τι σκεφτόμαστε ώστε να μην χρειάζεται να αντιμετωπίσουμε μιά σκεπτομορφή που δεν μας αρέσει. Λόγω του ότι οι σκέψεις κατά την άποψή μου είναι συνδεδεμένες με τα συναισθήματα ας προσέχουμε και τι συναισθήματα αφήνουμε να μας κατακλύζουν.

Όμως το να λέμε ας προσέχουμε δεν λέει και πολλά, με ένα τρόπο μόνο γίνεται, δουλεύουμε με τον εαυτό μας κάθε μέρα κάθε στιγμή, παρατηρούμε, βρισκόμαστε σε εγρήγορση και έτσι μάλλον θα έχουμε ένα καλό αποτέλεσμα.

---

Πραγματικά έχει πολύ μεγάλη σημασία να ξέρουμε τι σκεπτόμαστε, τι επιθυμούμε και τι σκεπτομορφές εμείς οι ίδιοι δημιουργούμε αν θέλουμε να έχουμε έναν έλεγχο αλλά και να αποφύγουμε δυσάρεστες συνέπειες.

Φίλε μου, αναφορικά με το LBRP που αναφέρεις ως μια μέθοδο καθαρισμού σκεπτομορφών, δεν θα ήταν καλύτερο να ασκούσαμε έναν έλεγχο στον εαυτό μας κι ένα φρενάρισμα για τις σκεπτομορφές που εμείς γεννάμε πριν καταφύγουμε σε μια τέτοια μέθοδο?

In anticipation of my resurrection...

Ζητώ συγγνώμη που είμαι ελαφρώς εκτός θέματος, αλλά παρακολουθώ τη συζήτηση και σκέφτηκα ότι αν κάποιος μπορεί να μου προτείνει ελληνικά βιβλία για τη Μόρα, μάλλον θα τον βρω εδώ...

Αγαπητέ Yngwie, για αυτό το λόγο καλό είναι να γράφουμε την απάντηση μας σε κάποιο κείμενο Word και να την αποθηκεύουμε προτού την στείλουμε.
Ειδικά όταν αυτή είναι εκτενής είναι κρίμα να χάνεται...
Σε αυτό ειδικά το topic, έχασα κι εγώ μια απάντηση το Σάββατο επειδή μου κόλλησε (μάλλον λόγω ζέστης) ο υπολογιστής μου κι αναγκάστηκα να ξαναγράψω το μήνυμα που έστειλα την 1η Ιουλίου...

Οπότε εδώ είμαστε να συνεχίσουμε τον διάλογο μας!

In anticipation of my resurrection...

quote:

---

Απο τα βιβλια που εχω διαβασει αλλα και απο παρομοια αρθρα εχω καταληξει στο οτι ο ανεπιθυμητος επισκεπτης μου ειναι σχεδον σιγουρα ΕΡΠΟΥΣΑ ΣΚΙΑ..

---

Ενας θρυλος ελεγε πως σε ενα χωριο της Συρου ενας αντρας εγινε παμπλουτος βρισκοντας κρυμενους θησαυρους.Ο κοσμος τοτε πιστευε πως καποιος απο την οικογενεια του θα ειχε συνεργαστει με τους κατακτητες του νησιου γιαυτο και ηταν αντιπαθεις γιαυτους.

Υστερα απο πολλα χρονια ο ανθρωπος αυτος βρεθηκε πολυ χτυπημενος στο νοσοκομειο.Επρεπε λοιπον να λογοδοτησει στην αστυνομια για το τι συνεβει.Λενε μαλλιστα πως ηταν και η πρωτη αναφορα για τη μορα στο νησι.Ο ηλικιωμενος πια ανδρας κατεθεσε την Ιστορια του.

{¨Οταν ημουν νεος ακομα,ενιωσα ενα βαρος στο σωμα μου την ωρα που κοιμομουν,ενα σφυξιμο και μου κοβοταν η αναπνοη.Αυτο συνεβαινε πολυ τακτικα τα βραδια και με βασανιζε πολυ.Ωσπου ενα βραδυ στον υπνο μου ενιωσα παλι αυτο το πνιξιμο,κι αποφασισα να πιασω να δω τι ειναι επανω μου και δεν μπορω να αναπνευσω.
Τοτε ηταν η πρωτη φορα που την ειδα!
Κατι σαν σκια με γυναικεια μορφη και γεματη τριχες ναμε κοιταει με τα σκοτεινα της ματια.Χαθηκε σε δευτερολεπτα ισα ισα που προλαβα να την δω!Κοιταξα το χερι μου κι επανω ειχα τριχες απο το κορμι της.Δεν ξερω γιατι μα της φυλαξα για να τις δειξω στους φιλους και να τους διηγηθω το συμβαν.Ολοι γελασαν μαζι μου κι ετσι εγω δεν ξανα ανεφρα τιποτα γιαυτο το θεμα.
Το βραδυ δεν αργησε να ερθει και αγωνια κυριαρχουσε και περιεργεια για τι θα συναιβενε το βραδυ.Ξαπλωσα σκεφτομενος για το αν θα ξανα ερχοταν ή οχι αυτο το μυστηριο πλασμα.Καποια στιγμη ξυπνησα στον υπνο μου ακουγοντας κλαματα.Η ταν αυτη. Η Μορα.
Ειχε ερθει πλαι στο κρεβατι μου και με παρακαλουσε κλαιγοντας να της δωσω τα μαλλια της.Δεν ηξερα πως να αντιδρασω μεχρι την στιγμη που αρχισε να μου ταζει...Χωρις να υπολογισω ουτε τον πονο της αλλα ουτε και τη στοιχειωδη ανθρωπια που θα επρεπε να εχω,οχι μονο της το αρνηθηκα μα της ζητησα να με κανει πλουσιο.Αυτη τοτε εκανε μια συμφωνια μαζι μου,να μου πει που υπαρχει κρυμενος θυσαυρος σεανταλλαγη με τα μαλλια της.Εγω δεχτικα αλλα φυσικα δεν ειχα σκοπο να το τηρησω.Ετσι λοιπον καθε βραδυ ερχοταν και με παρακαλουσε και καθε βραδυ της ζητοσα κι αλλα κι αλλα κι αλλα....
Εγινα πολυ πλουσιος μιας και οτι μου ελεγε ισχυε.
Τωρα λοιπον που με βλεπετε εδω στο κρεββατι του πονου να ξερετε πως εγω ευθυνομαι.Γιατι αποφασισα να της δωσω πισω τα μαλλια της,οχι απο συμπονια μα γιατι βαρεθηκα τα κλαματα και τα παρακαλια της.Εχω να κοιμηθω πανω απο 20 χρονια.Κιαυτο απο την αχαριστεια μου.Καλα να παθω λοιπον.Το μορα θυμοσε οταν αποκαλυψα που ειναι τα μαλλια της και ηρθε το επομενοβραδυ αλλα οχι μονη της.Μαζι με αλλα μορα και με χτυπουσαν για ολα αυτα τα χρονια που της προκαλουσα πονο.Αυτη ειναι η ιστορια μου λοιπον και με ρωτατε αλλα γιατι ειμαι κουρασμενος Και θελω να κοιμηθω..}

Ετσι λοιπον οχι μονο δεν εγινε πιστευτος ο γεροντας μα γελασαν μαζι του γιατι ειπαν πως ξεκουτιανε απο την ηλικια.Μεχρι που αρχισανε κιαλλοι κατοικοι με τον καιρο να αφηγουντε παρομοια περιστατικα.Ετσι λοιπον εγινε μυθος το μορα μαζι με την διηγηση του γεροντα για το χωριο.

Δεν ξερω να σασ πω αν αληθευει η παραπανω ιστορια μα ετσι ακριβως μου την διηγηθηκε ο παππους μου και θελησα να την μοιραστω μαζι σας μιας και υπαρχει πολυ μεγαλο ενδιαφερων στο θεμα των μορα.

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr