Ένα βράδυ λοιπόν βλέπω έναν εφιάλτη. Σίγουρα ο καθένας μας έχει δει πολλούς εφιάλτες στη ζωή του, όπως και εγώ, αλλά αυτό, εκείνο το βράδυ ήταν το κάτι άλλο. Ο εφιάλτης που είδα σε κάποια φάση με τάραξε τόσο που ξύπνησα, αλλά στην πραγματικότητα δεν είχα ξυπνήσει. (Όνειρο μέσα σε όνειρο, αν ξέρει κάποιος κάποιο σχετικό φόρουμ ας μου πει, ευχαριστώ). Η συνεχεία του ονείρου με τάραξε ακόμα περισσότερο γιατί μου φαινόταν τόσο αληθινό. Το περιεχόμενο του ονείρου δεν μας ενδιαφέρει απλά το αναφέρω τώρα για να πω κάτι μετά.
Αφού ξύπνησα από τον φόβο μου εκείνη τη στιγμή και είδα γύρο μου.. Ήταν σκοτάδι στο δωμάτιο μου, έμπαινε λίγο φως από έξω, όπως έμπαινε και κάθε άλλο βράδυ, απλά είχα την εντύπωση πως όλα όσα έβλεπα τα έβλεπα τόσο καθαρά σαν να ήταν μέρα ενώ ήταν ξημερώματα, δεν θυμάμαι την ώρα ακριβώς. Να προσθέσω εδώ ότι είμαι 100% σίγουρος ότι όσα ακολουθούν ΔΕΝ είναι όνειρο. Ήμουν πολύ φοβισμένος γιατί δεν είχα ξανά δει κάτι παρόμοιο στον ύπνο μου και κοιτούσα για λίγα λεπτά την πόρτα του δωματίου μου που για κάποιο λόγο εκείνο το βράδυ είχα αφήσει ανοιχτή, ενώ κάθε βράδυ συνήθιζα να την κλείνω. Εκεί που κοιτούσα λοιπόν, άρχισα να βλέπω μια φιγούρα η όποια πηρέ μορφή και είχε κόκκινα μάτια και έμοιαζε με το δαιμονισμένο κοριτσάκι στην ταινία *ο εξορκιστής* . στην συνεχεία έγιναν όλα τόσο γρήγορα που δεν πρόλαβα να σκεφτώ ότι φοβάμαι ή ωχ τι είναι αυτό τώρα; Κατευθύνθηκε προς τα έμενα με μεγάλη ταχύτητα και μόλις έφτασε ένιωσα σαν να με διαπέρασε και να μπήκε στο σώμα μου. Ένιωθα παράλυτος και ότι έτρεμα από το κρύο ή σαν να με διαπερνούσε ηλεκτρικό ρεύμα. Δεν μπορώ να το περιγράψω. Δεν προσπάθησα να κουνήσω τίποτα, δεν ξέρω αν μπορούσα ή όχι, το μόνο που σκαφτόμουν εκείνη τη στιγμή ήταν ότι ήθελα να φύγει. Σκαφτόμουν για περίπου 30 δευτερόλεπτα , όσο και κράτησε όλο αυτό, ότι δεν είναι τίποτα και ότι είναι όλα μέσα στην φαντασία μου και έδινα δύναμη στον εαυτό μου ότι δεν ήταν τίποτα. Πράγματι με βοήθησε αυτό και μετά από λίγο ηρέμισα και έφυγε αυτό το τρέμουλο και σιγά σιγά ηρέμισα. Δεν έβλεπα τίποτα άλλο στην πόρτα του δωματίου και έπεισα στον εαυτό μου ότι δεν ήταν αληθινό και ότι προκλήθηκε από τον φόβο μου. Συνέχισα τον ύπνο μου χωρίς κανένα πρόβλημα.

Μπορεί να σας ακούγετε πολύ παραμύθι όλο αυτό και η αλήθεια είναι ότι ούτε και εγώ ο ίδιος δεν μπορούσα να καταλάβω τι ήταν όλο αυτό και προσπαθούσα να βρω κάποιες λογικές εξηγήσεις τις οποίες θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας, γιατί είδα και τα προηγούμενα ποστ και θα ήθελα να βοηθήσω.
Την στιγμή που είδα εκείνο το όνειρο μέσα στο όνειρο και μάλιστα ξύπνησα κανονικά στο κρεβάτι στο οποίο κοιμόμουν και σηκώθηκα για νερό, γεγονός που το κάνει ακόμα πιο αληθοφανές και βλέποντας την συνεχεία του ονείρου που ήταν από μόνο του τρομακτικό, είχα ταραχτεί τόσο πολύ που ξύπνησα κανονικά και ο φόβος δεν σταμάτησε όταν ξύπνησα. Είναι ίσως μια από τις προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο όπως η μόρα, όπως τη λέτε. Να συμπληρώσω ακόμα ότι αποκλείω αυτό που ονομάζουν μερικοί sleep paralysis γιατί θυμάμαι πολύ καλά ότι αφού είχα ξυπνήσει μπορούσα να κουνηθώ κανονικά.. και χέρια και κεφάλι αλλιώς δεν θα μπορούσα να κοιτάξω γύρο μου. Εκείνη τι στιγμή δεν είχα κάποια ονομασία για αυτό το γεγονός ούτε το είχα ξανά πάθει στη ζωή μου. Πέρασε καιρός και απλά κατέληξα ότι ο φόβος, το μυαλό, το υποσυνείδητο και ίσως και διάφοροι άλλοι παράγοντες όπως κούραση στρες κτλ, συμβάλουν σε όλο αυτό.. το μυαλό και το υποσυνείδητο σε συνδυασμό με όλα αυτά μπορεί να δημιουργήσει εικόνες, φαντασιώσεις αν θέλετε(συνήθως εικόνες από τη ζωή μας που μας στιγμάτισαν και μας προκαλούν φόβο, στην περίπτωσή μου το δαιμονισμένο κοριτσάκι από την ταινία ο εξορκιστής), η οποίες δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα και ζουν μέσα στο μυαλό σας αν τις καλέσετε εσείς. Η λύση στο πρόβλημα αυτό είναι να διώξετε τον φόβο σας με οποιονδήποτε τρόπο κρίνετε εσείς απαραίτητο. Σταυρούς θέλετε; Προσευχές θέλετε; Στον καθένα είναι διαφορετικά. Κάντε ότι σας ηρεμεί. Εγώ προσωπικά δεν είμαι της θρησκείας και το μόνο που σκέπτομαι για να κοιμηθώ ήσυχος είναι ότι νυστάζω και αν είναι να πεθάνω στον ύπνο μου ας γίνει από την στιγμή που δεν θα καταλάβω τίποτα… (μη σας φαίνεται περίεργο απλά έχω φτάσει σε σημείο να μην φοβάμαι τον θάνατο για ορισμένους λόγους. Το θέμα είναι να μπορέσει ο καθένας σας να διώξει τον φόβο του με ο,τι τον ευχαριστεί.
Έχουν περάσει σχεδόν 6 ή 7 χρόνια από τότε που έγινε αυτό, τώρα είμαι 24 και από τότε δεν είχα ποτέ κανένα πρόβλημα ξανά στον ύπνο μου. Οπότε υποθέτω ότι με βοηθά αυτός ο τρόπος σκέψεις και θα σας πρότεινα να κάνετε και εσείς το ίδιο. Εκτός και αν θέλετε να περνάτε τα ίδια κάθε βράδυ :P
Όλα ξεκινάν από τον φόβο και μετά το μυαλό μας παίζει παιχνιδάκια.
Συγγνώμη αν σας κούρασα με όλο αυτό το κατεβατό κείμενο.
Ευχαριστώ σε όσους έκαναν τον κόπο να το διαβάσουν
Ελπίζω να βοήθησα
Να είστε καλά

Ενα βραδυ μεσα στον υπνο μου ακουσα απιστευτα δυνατα τρεκλισματα και ουρλιαχτα , ανοιξα τα ματια μου και πανω στο στηθος μου καθοταν μια μαυρι φωτικη μαλιαρι μπαλα (ξωτικο οπος θετλε πειτε το) ουρλιαζοντας και πατοντας μου το στηθος.
Πιγα να φωναξω αλλα... δεν γινοταν με τιποτα... δεν εβγενε φωνη , το σωμα ηταν παραλιτο δεν μπορουσα να κουνισω τιποτα παρα μονο τα ματια μου δεξια αριστερα, πρεπει να κρατισε γυρο στα 5-10 δευτερολεπτα ολο αυτο και αφου εκλισα να ματια μου και προσπαθισα να ηρεμισω αρχισα σιγα σιγα να μπορω να κουναω τα δαχτιλα των ποδιων, μετα τα χερια και μετα τα παντα.
Σηκοθικα αμεσος ανοιξα το φως και τοτε καταλαβα οτι ημουν απιστευτα πιασμενος σε οοοολο το σωμα. πονούσα παντους δεν μπορουσα να παρω ανασα ....
Νομιζω οτι ηρθαν εξωγήινη και εκαναν πειράματα στο σωμα μου (ναι αληθεια αυτο νομιζα )

τις επομενες μερες εψαξα τη μπορει να ηταν και ανακουφισμένος ειδα οτι δεν ηταν εξωγήινοι : και οτι το εχουν ζησει και αλοι ανθρωποι.

Απο τοτε το εχω ζεισει αλλη μια φορα αλλα το ελενχα και περασε πολυ ευκολα.

και τις 2 φορες κοιμομουν ανασκελα.

Την πρωτη φορα τρομαξα υπερβολικα (ισος πιο πολυ στην ζωη μου)
και απο τοτε αλλαξαν πολλα πραγματα (πιστευω σε πραγματα που δεν πιστευα).

Για μενα βεβαια πιστευω οτι ειναι καποια δισλειτουργια του εγκεφαλου, βεβαια δεν μπορω να εξηγήσω γιατι το 95% αυτων που το επαθαν βλεπουν τις ιδιες φιγουρες περιπου (μια γρια, μια φωτινη μπαλα, μια νυφη)

Δεν πρόσεξες καλά!!!
Αν διαβάσεις το κείμενο του φίλου antonyf θα καταλάβεις
τι θέλω να πώ.Αν το έγραφε σε γκρικλις δεν θα είχε κάνει
κανένα λάθος.
Απογοητεύομαι μερικές φορές φίλε μου και πετάω και καμμιά
μαλακία,ετσι για να περνά η ώρα!!

Στο δεύτερο περιστατικό...δε θυμάμαι κάποιο πρόσωπο μόνο αισθανόμουν τα χέρια κάποιου στο λαιμό μου, ενώ κοιμάμαι αντιλαμβάνομαι τον κίνδυνο και προσπαθώ να ξυπνήσω.. στην προσπάθεια μου αυτή αισθάνομαι τα χέρια πιο δυνατά να προσπαθούν να με πνίξουν... παλευόντας στον ύπνο μου καταφέρνω να ανοίξω τα μάτια χωρίς να έχω πλήρη συνείδηση ακόμα από τον ύπνο τότε βλέπω ένα πράσινο φωσφοριζέ χέρι να απομακρύνεται από το λαιμό μου και να χάνεται ως τη στιγμή που ξύπνησα εντελώς.. Το μυαλό παίζει πολλά παιχνίδια... όμως το ανεξήγητο παραμένει με τα χέρια που ένιωθα ήταν τόσο αληθινά...έχω σκεφτεί ότι ίσως ήταν και τα δικά μου χέρια αλλά όταν ξύπνησα τα χέρια μου ήταν κάτω από το σκέπασμα..

Επίσης κάτι που πάθαινα παλιότερα γινόταν μόνο όταν κοιμόμουν μπρούμυτα σε φάση μεταξύ ύπνου και ξύπνιου αισθανόμουν ένα τρομερό θόρυβο και το στρώμα να τραντάζεται σαν σε σεισμό πολύ γρήγορα ή μια κατάσταση όπως όταν ένα ελικόπτερο απογειώνεται..

2. Όνειρο και να σημειώσω πως ένιωθα σαν να ήμουν σε μια παλιά εποχή, πάλι στο ίδιο διαμερισμα που προανέφερα. βρίσκομαι στον δρόμο, πλακόστρωτος, και είμαι φάτσα σε ένα παράθυρο ενός σπιτιού, όμως το σπίτι ήταν χτισμένο με πέτρα εξωτερικά(σκούρου χρώματος), φανταστείτε μια σκοτεινή μέρα μουντή (σε κάποια άλλη ανάρτηση διάβασα ότι "λες κι έγινε mute", έτσι κι εδώ τώρα), ησυχία παντού κανένας άνθρωπος και ήμασταν μόνο εγώ και η όψη του σπιτιού που στεκόμουν με το βλέμμα καρφωμένο στο παράθυρο του. Πίσω όμως από το παράθυρο υπήρχε κάτι (δε ξέρω πόσοι από εσάς πετύχατε μια εκπομπή του Χαρδαβέλα, που σε όνειρο μια ξανθιά κοπέλα που σε κοιτούσε στα μάτια κι έκλαιγε). Ήταν μια ξανθιά κοπέλα, δε ξεχώριζες χαρακτηριστικά προσώπου, που με κοιτούσε κατάματα και εκλαίγε με καημό. αυτό κράτησε στο όνειρο περίπου 5 δευτερόλεπτα (όχι στην πραγματικότητα). Μετά από αυτό τα πάντα μαυρίσαν και έμειναν μόνο τα μάτια της να με κοιτάνε, που τα οποία κατέληξαν κόκκινα στρόγγυλα και αστραπιαία ορμήξαν κατά πάνω μου.

3. Σε όνειρο πάλι, στο αυτοκίνητό μου, οδηγάει ο "Νίκος" συνοδηγός είναι ο "Παναγιώτης" και πίσω ο "Δήμος". Εγώ βρίσκομαι από έξω και παρακολουθώ το σκηνικό. Μπροστά σε μια αυλόπορτα ξύλινη η οποία ήταν κλειστή, μεταφερόμαστε μέσα όπου υπήρχε ένα δρομάκι και δεξιά και αριστερά είχε ανηφορικό μέρος. Στρωμένο με πέτρες. Επειδή ο "Νίκος" ήταν νέος οδηγός και στην πραγματικότητα φυσικά, έτσι όπως παρατηρώ το σκηνικό, βλέπω για μια στιγμή να επιταχύνει το αμάξι και να ανεβαίνει δεξιά στην ανηφόρα. Στιγμιαία παρατηρώ πως, (ακούστε τώρα!!) κάτω από το αμάξι ήταν το σωληνάκι της βενζίνης και αστραπιαία σκέφτομαι: "θα εκράγει το αυτοκίνητο". Πριν κάν το σκεφτώ, βρίσκομαι στο μέρος που ήταν το σπίτι του οικοπέδου, μπροστά στο αμάξι, το σπίτι δεν υπήρχε πλέον, το μόνο που υπήρχε ήταν αποκαϊδια και στάχτες από το σπίτι. Το αμάξι δε, καμμένο να βγάζει καπνούς και οι τρεις τους μέσα, λες και είχαν πέσει στα χημικά και τα πρόσωπά τους ήταν καμμένα. Μετά από αυτό, ακούω ένα διαβολικό γέλιο, κάπου παραδίπλα. Είχε γκρεμό και πάω εκεί και κοιτάω στον γκρεμό και είχε δύο μαύρα μάτια που μετά χαθήκαν.
--
Να σας πω ξανά πως το 1 είναι πραγματικότητα ενώ το 2 και 3 όνειρα.
Για όσους φίλους δε τα πίστεύουν ας τα εκλάβουν ως μια φανταστική ιστορία παρορμώμενος από τα όποια ακούσματα μου.
Για τους φίλους που με πιστεύουν, εάν υπάρχει κάποιος άλλος που του έχει συμβεί παρόμοιο περιστατικό ας μου απαντήσει.

Ακόμη να σας πω, πως μετά από συζήτηση που είχα με φίλο μου, αφού του ανέφερα το 1 τα λόγια του ήταν: < Αυτή την ώρα εμφανίζεται ο διάβολος και έχει πράσινη αϋλη μορφή>.
Αυτό τώρα, δε ξέρω και εγώ αν ισχυεί.
Τέλος από εμένα και ευχαριστώ όλους που με διαβάσατε.

Εκείνη την εποχή επίσης υπήρχαν φορές που ξύπναγα απότομα χωρίς να βλέπω όνειρο.. τρομαγμένη και με κομμένη την ανάσα νιώθωντας ότι υπάρχει κάτι στο δωμάτιο μου...

quote:

---

ΝΙΚΟΜΑΧΕ που θα βρουμε το συγκεκριμένο βιβλίο? Γνωρίζεις αν κυκλοφορεί σε e-book?

---

ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΕΛΛΑΣ
ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑΣ.

quote:

---

Καταρχήν θα ήθελα να σας καλησπερίσω και να σας χαιρετίσω όλους ώντας νέο μέλος του Φόρουμ.

Θα ήθελα να σας καταθέσω μια προσωπική μου εμπειρία και να μου πείτε την γνώμη σας πάνω σε αυτή, αλλά και κάποιες εξηγήσεις ή παρόμοιες μαρτυρίες αν βεβαια κάτι τετοιο υπάρχει.

Πριν 4 χρόνια, πηγαίναμε για αγώνες ελευθέρας πάλης όπου γίνονταν στην Λάρισα μαζί με 3 συναθλητές μου. Το βράδυ και μετά την νυχτρινή μας έξοδο απο διασκέδαση, φαγητό κυρίως (αλλά καθόλου αλκοολ... το επισημένω για ευνόητους λόγους), γυρίσάμε στο Ξενοδοχείο που μέναμε και πέσαμε για ύπνο στο τρίκλινο δωμάτιο μας.

Είμαι απο τους ανθρώπους που δεν ξυπνάνε ούτε με κανονιές διπλα τους, αλλά παρόλα αυτά εκείνο το βράδυ μέσα στον βαθυ τον ύπνο που λεμε... ξυπνησα απότομα ακούγοντας κάτι . Ισως ξύπνησα απο αυτό ίσως και όχι, αλλα το θέμα είναι ότι μόλις ξύπνησα άκουγα έναν περίεργο θόρυβο. Κάτι σαν δύσπνοια, σαν κάποιος να μην μπορεί να αναπνεύσει, Παράλληλα ακουγόταν και το ροχαλητό του ακριβώς διπλανού μου απο αριστερά. Καθώς γύρισα αριστερά το κεφάλι, παρατήρησα μια ανθρωπόμορφη σκιά, να στέκεται ακριβώς πάνω απο το σώμα του τρίτου συναθλητή μου, που ήταν ο αμέσως επόμενος απο τον διπλανό μου. Δηλαδή τέρμα αριστερα... το τρίτο και τελευταίο κρεβάτι. Από αυτόν ήταν τελικά ο αποπνηκτικός ήχος που άκουγα εξ αρχής. Αυτό που ένιωσα που καταλαβα ή στο κατω κάτω είδα ήταν ότι αυτή η σκια προσπαθούσα να τον πνίξει ή κατι τέτοιο

Εκείνη την στιγμή καθώς προσπαθούσα να συνειδοτοποιήσω τι ακριβώς έβλεπα, γύρισε και με κοίταξε κατάματα αυτή η ανθρωποειδής σκιά, που όσο σκοτάδι κι αν υπήρχε μέσα στο χώρο αυτή η φιγούρα εξακολουθούσε να ξεχωρίζει καθαρότατα , κατάμαυρη, με μάτια που σου πάγωναν το αίμα.
Ανεξήγητο, αλλά ένιωσα μια παράλυση σε όλο μου το σώμα μόλις την αντίκρυσα. Μέσα σε χρόνο απειροελάχιστο, κλάσματα δευτερολέπτου, χωρίς να προλάβω να δώ τίποτα απο την κίνηση, απλά την αρχική του θέση πάνω απο τον συναθλητή μου, και το αμέσως επόμενο καρέ την σκιά πάνω απο εμένα, φτάσαμε τα μάτια μου με τα μάτια της σε απόσταση αναπνοής. Τα μάτια της/του αντιπροσώπευαν προσωπικά τον κόσμο που πιθανόν ερχόταν δηλαδή το χάος. Το μόνο που μπορούσα να κουνήσω ήταν οι κόρες των ματιών μου, ολα τα άλλα ήταν παραλυμένα, ακόμα και η σκέψη να φωνάζω, να τρομάξω... μια απόλυτη απάθεια...

Η επομενη κίνηση ήταν να φύγει πάλι σε απειροελάχιστο χρόνο από πάνω μου προς τα δεξιά, διαπερνόντας την κουρτίνα και το παράθυρο δίνοντας μου όμως την δυνατότητα να δώ την πορεία της, και όχι απλά να εξαφανιστεί απο το ένα σημείο και να βρεθεί στο άλλο.

Την επομένη το πρωί δεν ανέφερα τίποτα. Ισως γιατί φοβόμουν μην με περάσουν για τρελλό, ίσως γιατί κι εγώ ήθελα να πιστεύω ότι ήταν απλά ένα όνειρο. Μετά απο 8 μήνες τυχαία πιάσαμε την κουβέντα με τον συγκεκριμένο συναθλητή μου, στον όποίο είχα δει εξ αρχής την σκιά, και μου είπε ότι απο μικρό παιδί ένιωθε μια σκιά και ένα πνίξιμο στον ύπνο του και πάντα αποτρεπόταν έχοντας κάποιον να ακούει τον πνιγμό του και να εισβάλει στο δωματιό του. Συνήθως η μητέρα του.

Και τώρα έχοντας βρεί αυτό το φόρουμ, και καταθέτοντας μια προσωπική μου εμπειρία η οποία είναι κάτι που έζησα και το διασταύρωσα πολύ αργότερα μην θέλοντας να πιστέψω ότι μπορεί να ήταν πραγματικότητα, θα ήθελα να ζητήσω την βοηθειά σας ή την γνώμη σας ή ακόμα και αναλογες εμπειρίες απο όποιον έχει ζήσει κάτι ανάλογο.

Τα ερωτήματα είναι τα εξής:

1) είναι η γνωστή μόρα???

2) Είναι sleep paralysis όπως διάβασα σε σχετικό άρθρο με τις σχετικες παραισθήσεις??? πράγμα που δεν είδα να συμβαίνει σε μένα αλλά σε κάποιον τρίτο και μετά σε μένα

3) αν ήταν όντως η μόρα, ή μόλα ή όπως αλλιώς μπορεί να λέγεται τι είναι τελικά αυτή?? υπάρχει εξήγηση??

4) αν δεν ειναι η μόρα τότε είναι δυνατόν να είδα κάτι της φαντασίας μου σε έναν συγκεκριμένο άνθρωπο που δεν ήξερα σχεδόν καθόλου πέρα απο τα βασικά, λόγο του αθλητισμού, το οποίο όμως αυτός ζούσε για χρόνια????

5) μήπως έιμαι τρελλός???

ευχαριστώ και περιμένω τις απαντήσεις σας,

με εκτίμηση,
NEODIKOS_

---

Www.XorisOria.OrG Web Radio TV

Για την ακρίβεια, δεν μπορείς να κουνήσεις ούτε το μικρό σου δαχτυλάκι και ο πόνος στο στήθος σου όπου κάθεται, σου κόβει την ανάσα σε σημείο που αισθάνεσαι ότι αργοπεθαίνεις και όντως αργοπεθαίνεις, εκτός αν την νικήσεις. Αν την γλιτώσεις, για τις επόμενες περίπου 3 μέρες εξακολουθείς να αισθάνεσαι έναν αρκετά ενοχλητικό οξύ πόνο στο στήθος και δεν μπορείς να πάρεις βαθιά ανάσα. Από τα λεγόμενα ανθρώπων που έχουν σπάσει τα πλευρά τους, υποθέτω ότι το συναίσθημα είναι παρόμοιο.
Εμφανίζεται με πολλές μορφές η πιο συνηθισμένη είναι αυτή της άσχημης γριάς, αλλά πολύ είναι αυτοί που την έχουν δει σαν όμορφη κοπέλα ή ακόμα και με την μορφή φωτεινής σφαίρας ή μικροσκοπικού νάνου κ.α.
Η Μόρα φοράει ένα μαύρο σκουφάκι, ο μύθος λέει πως όποιος καταφέρει να της το πάρει θα έχει τρεις ευχές (κάτι παρόμοιο με τον μύθο των Νεράιδων), στην περίπτωση που η Μόρα καταφέρει να του το ξαναπάρει πίσω τότε αυτός πεθαίνει. Από όσα γνωρίζουμε μέχρι σήμερα μόνο ένας είχε καταφέρει να της πάρει το σκουφάκι, η ευχή του ήταν, η Μόρα να γίνει πραγματική γυναίκα. Έτσι κι έγινε, αυτός παντρεύτηκε αυτή την γυναίκα και έκανε παιδία μαζί της. Φρόντισε να κρύψει το σκουφάκι κάπου πολύ καλά. Ώσπου μια μέρα η Μόρα ξαναβρίσκει το σκουφάκι της και μετά εξαφανίστηκε πάλι.
Λίγα λόγια για τον μύθο. Μία εκδοχή είναι ότι η Μόρα είναι η Λίλιθ (Lilith) η πρώτη γυναίκα του Αδάμ, ή μια από της τρεις κόρες της. Όπως αναφέρουν τα γνωστικά κείμενα και τα απόκρυφα της Παλαιάς Διαθήκης η Λίλιθ αποχώρισε από τον Παράδεισο για δύο πιθανούς λόγους:
1- Ήταν εκείνη που μύησε τον Αδάμ (μετά από προτροπή του Σατανά) στην απόλαυση του σεξ. Ήταν δηλαδή εκείνη που του δίδαξε ότι το σεξ δεν είναι μόνο για αναπαραγωγή αλλά και για ευχαρίστηση και αυτό εξόργισε τον Θεό και την εξόρισε. 2- Ο Αδάμ προσπάθησε να βιάσει την Λίλιθ, κι εκείνη τρομαγμένη έφυγε από τονΠαράδεισο.
Ο Αδάμ, λυπήθηκε για την φυγή της Λίλιθ και ζήτησε από τον Θεό να του τηνφέρει πίσω. Εκείνος έστειλε τους 3 αγγέλους να την βρούν και να την φέρουν πίσω, όπου την βρήκαν κάπου στην Μεσοποταμία. Την παρακάλεσαν επανειλημμένα να επιστρέψει αλλά εκείνη αρνήθηκε. Τους είπε επίσης ότι για τους αιώνες των αιώνων, θα επισκέπτεται τα μικρά παιδιά στον ύπνο τους και θα τα πνίγει, για να εκδικηθεί. Οργισμένοι οι άγγελοι, την απείλησαν ότι θα ξεσηκώσουν την θάλασσα να την πνίξουν. Η Λίλιθ άρχισε να κλαίει και να τους παρακαλάει να την λυπηθούν. Όντως οι άγγελοι υπέκυψαν στα παρακάλια της και εκείνη για «ανταμοιβή» ορκίστηκε ότι δεν θα πειράζει τα παιδιά που θα έχουν τα ονόματα των 3 αυτών αγγέλων γραμμένα πάνω στην κούνια τους (εξ' ου και το χαρτί/περγαμηνή).

Τώρα, γιατί την άφησαν να φύγει παρόλο που δεν πήρε τον λόγο της πίσω (ότι δηλαδή θα εκδικηθεί), είναι ένα ερώτημα χωρίς απάντηση. Αλλά η Βίβλος βρίθει από τέτοια ερωτήματα έτσι κι αλλιώς. Για να ολοκληρώσω την ιστορία, στην συνέχεια λέγεται ότι ο Σατανάς την έκανε γυναίκα του και αρχόντισσα όλων των σκοτεινών υπάρξεων. Λέγεται επίσης ότι η Λίλιθ είναι και το πρώτο Βαμπίρ. Από τότε στοιχειώνει τα όνειρα των ανδρών και κάνει έρωτα μαζί τους, επιτίθεται στις έγκυες γυναίκες και τελικά τις σκοτώνει. Σύμφωνα με τα κείμενα εμφανίζεται και αυτή μαυροφορεμένη.

Μία πιο ορθολογική εξήγηση είναι πως η Μώρα είναι "ψυχικός βρικόλακας" δηλαδή μια σκεπτομορφή που δημιουργεί κάποιος και την στέλνει στον ύπνό κάποιου άλλου. Μία μορφή ενέργειας που προσπαθεί να πάρει την ενέργεια του θύματος (ή το αίμα του όπως γνωρίζουμε στις γνωστές ιστορίες με του βρικόλακες) και τελικά το θύμα πεθαίνει. Μία μορφή Voodoo ή κάτι τέτοιο.

Το να προστατευτεί κάποιος από την Μόρα είναι πολύ δύσκολο. Για προστασία υπάρχουν πολλά ξόρκια, αλλά λέγεται ότι το πιο αποτελεσματικό είναι να γράψεις σε ένα χαρτί τα ονόματα των τριών αγγέλων που έστειλε ο Θεός να την καταδιώξουν (την Λίλιθ) όταν έφυγε από τον Παράδεισο, ο Σανβί, ο Σανσαβί και ο Σαμενγκελάφ. Τα ονόματά τους γράφονται κατά προτίμηση σε ενοχιανή ή αγγελικανή γραφή, με καθαγιασμένη πένα σε παρθένα περγαμηνή. Την περγαμηνή την βάζεις πάνω από το κρεβάτι. Υπάρχει και μία προσευχή που σε προστατεύει. Η προσευχή αυτή δεν έχει γραφτεί σε κανένα βιβλίο και η διάδοσή της γίνετε από στόμα σε στόμα εδώ και πολλούς αιώνες. Η προσευχή είναι η εξής:
Μόρα - Μόρα κακαβού μέτρα τα'στρα του'ρανού, την φακή του κιλού, τα βότσαλα της θαλάσσης και τις πέτρες της γης και μετά έλα σε'μένα
Tην προσευχή αυτή την λες τρεις φορές όταν πέσεις για ύπνο και ως που να τα μετρήσει όλα αυτά η Μόρα, εσύ έχεις ξυπνήσει.
Πάντως, άπαξ και σε επισκεφτεί, κανένα ξόρκι δεν πρόκειται να πιάσει. Το μόνο που θα σε σώσει είναι το θάρρος και το θράσος. Πρέπει να την κοιτάξεις ίσια στα μάτια και να της δείξεις ότι δεν την φοβάσαι.
Η Μόρα δεν εμφανίζεται μόνο μία φορά αλλά για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα ή ακόμα και για μια ολόκληρη ζωή. Γνωρίζουμε ακόμα ότι το φαινόμενο αυτό είναι κληρονομικό και μπορεί να εμφανιστεί σε άτομα της ίδια οικογένειας και στους απογόνους τους.
Μύθος ή πραγματικότητα; Κανείς δεν ξέρει. Εκατοντάδες άτομα τα οποία δεν σχετίζονται καθόλου με τον κόσμο του απόκρυφου έχουν αναφέρει παρόμοια περιστατικά σαν αυτό της Μόρα.

ΝΑ ΟΜΩΣ ΚΑΙ Η ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΠΟΞΗ:

Η Υπνική Παράλυση είναι μια κατάσταση που λαμβάνει χώρα μόλις πριν αποκοιμηθούμε (υπναγωγικό στάδιο) ή ακριβώς πριν ξυπνήσουμε πλήρως από τον ύπνο ( υπνοπομπικό στάδιο). Η κατάσταση αυτή χαρακτηρίζεται από την αδυναμία ομιλίας ή κίνησης. Συχνά ακολουθείται από μια αίσθηση ότι υπάρχει κάποια παρουσία στο δωμάτιο, μια αίσθηση που συχνά προκαλεί φόβο η οποία συνοδεύεται και από την ανικανότητα του να φωνάξει κάποιος. Η παράλυση αυτή μπορεί να διαρκέσει μερικά δευτερόλεπτα. Η περιγραφή των συμπτωμάτων της υπνικής παράλυσης ομοιάζει με την περιγραφή που δίνουν πολλά θύματα απαγωγής από εξωγήινους, όταν ανακαλούν την εμπειρία τους. Η υπνική παράλυση θεωρείται από πολλούς ότι δεν εξηγεί μόνο τις απαγωγές από τους εξωγήινους αλλά και πολλές άλλες παραισθήσεις που σχετίζονται με παραφυσικές ή υπερφυσικές εμπειρίες.
Η Υπνική Παράλυση είναι κάτι που βιώνουν οι περισσότεροι άνθρωποι μια ή δυο φορές στην ζωή τους.

Και μιας που ειπα ανατριχιαζω, παντα οταν ειμαι σε σκοταδι και σκεφτομαι περιεργα πραγματα, παντα ανατριχιαζω, ακομα και τωρα που γραφω ανατριχιαζω. Τι ακριβως συμβαινει και ανατριχιαζουμε; Βρισκονται διπλα μας πνευματα, ειμαστε αρκετα ευαλωτοι εκεινη τη στιγμη, ή ειναι κατι τελειως ασχετο;

Να πω οτι εχω ζησει οχι μια και δυο φορες αυτο που αποκαλουμε μορα ή υπνικη παραλυση, αλλα δεκαδες! Μονο μια νυχτα το επαθα τεσσερις φορες! και μαλιστα οι δυο ηταν συνεχομενες ή ετσι μου φανηκε!

Δε μπορω να εξηγησω τι ακριβως παθαινω, δε θυμαμαι κιολας πολυ καλα.. Δε ξερω εαν ειναι μορα, υπνικη παραλυση ή εξαναγκασμενη αστρικη προβολη.. Δε ξερω, ειμαι πολυ προβληματισμενος, αλλα προσπαθω να μη τα σκεφτομαι, γιατι χανω τον υπνο μου..

Καταρχας, οταν παθαινω αυτο που παθαινω, το καταλαβαινω λιγο πριν μου γινει, γιατι δονειται ολο το σωμα μου, ισως να ειναι και ανατριχιασμα, δε μπορω να καταλαβω. Μετα ανοιγω τα ματια μου και αμεσως λεω το Πατερ Ημων ( απο μεσα μου, γιατι δε μπορω να μιλησω ) και μετα περναει.. Στην αρχη φοβομουν, μετα απλα ελεγα την προσευχη και περιμενα να περασει.

Μια φορα παθαινω αυτο το πραγμα, παω να κοιμηθω και αμεσως ερχονται παλι οι δονησεις και στο καπακι ξαναπαθαινω αυτη την παραλυση!

Ενα αλλο παλι που ειχε γινει, ενιωσα το σωμα μου να αιωρειται, παω να γυρισω να δω τον εαυτο μου στο κρεβατι, αλλα δε προλαβαινω, πεφτω κατω και παθαινω παλι υπνικη παραλυση.

Ενα τελευταιο που εγινε πριν λιγες ημερες, ενω ειχα να παθω αρκετο καιρο υπνικη παραλυση και τρομαξα παρα πολυ. Νιωθω τις δονησεις, και ενω ημουν ξαπλωμενος πλαγια δεξια, μια δυναμη μου μετακινει τα χερια προς τα αριστερα. Δε θυμαμαι τι ακριβως εγινε, αλλα ειπα την προσευχη και μετα νομιζω οτι σηκωθηκα και περπατησα μεχρι το σαλονι ( εχω δακρυσει τωρα που γραφω.. ειναι απιστευτο.. ). Φυσικα τιποτα απο ολα αυτα δεν εγιναν, γιατι οταν ξυπνησα αμεσως μετα ημουν πλαγια δεξια, οταν ακριβως θυμαμαι να ημουν. Δε μπορω να το εξηγησω καθολου.. Κατι σαν εξαναγκασμενη αστρικη προβολη μου φαινεται..

Τελος θα ηθελα να πω και μια αλλη εμπειρια που μου ειχε συμβει παλαιοτερα. Πολλες φορες εχουμε δει σε ταινιες να κοιμαται καποιος, να ξυπναει, αλλα να το βλεπει στο ονειρο του οτι ξυπνησε και να μην εχει ξυπνησει στα αληθεια. Ε λοιπον, εγω αυτο το επαθα στο ιδιο ονειρο 4,5 φορες, δε θυμαμαι ακριβως. Απο την 2η φορα και μετα καταλαβαινα οτι ημουν εγκλωβισμενος στο ονειρο και αυτο επειδη καθε φορα που ξυπνουσα, ανοιγα το φως πατωντας το διακοπτη που βρισκεται λιγο πανω απο το κεφαλι μου και πλαγια. Αλλα αυτος ο διακοπτης μεσα στο σκοταδι ειναι δυσκολο να τον πετυχεις με την μια. Ε στις 5 φορες που ξυπνησα τον πετυχαινα αμεσως και ετσι καταλαβαινω οτι ημουν ακομα στο ονειρο. Αφου θυμαμαι οτι τις 2 τελευταιες φορες ξυπναω και παρακαλω τον εαυτο μου να μη βρει τον διακοπτη με την πρωτη, αλλα το βρισκω αμεσως.. Ειναι πολυ παραξενη εμπειρια, δε εχω ξαναζησει κατι παρομοιο..

Οποιος εχει παρομοιες εμπειριες και μπορει να με βοηθησει, θα του ημουν ευγνωμων!

Οποιος εχει παρομοια εμπειρια και μπορει να με βοηθησει θα του ημουν ευγνωμων!

quote:

---

καλησπερα φιλε μου..διαβαζα προσεκτικα και με τοση αγωνια το διηγημα σου μεχρι που ανεφερες την σκια!!εκει παγωσα!το ιδιο ακριβως συνεβει και σε μενα!!!πολυ συχνα ξυπναω μη μπορωντας να κινηθω.εψαξα το φαινομενο αυτο στο ιντερνετ και ονομαζεται υπνοπαραλληση.ολα οκ.ελα ομως που δεν μπορουσα να βρω εξηγηση για την σκια που ειδα μια στις τοσες φορες και που εντελως τυχαια οπως ανεφερες ηταν τοσο εντονη ανω δεν υπηρχε αρκετο φως στο δωματιο.εμαθα οτι εκτος απο παραληση αν και εχουμε αισθηση του τι συμβαινει παραλληλα μπορουμε να βλεπουμε ονειρα η μαλλον να εχουμε παραισθησεις.ελα ομως που αυτη η παραισθηση της σκιας ηρθε κ σε εσενα!τυχαιο!δεν νομιζω!!κοιμαμαι παντα χωρις ιχνος φως! πως τα ξημερωματα εμφανιστηκε αυτη η σκια στον τοιχο πανω απο το κρεβατι μου?της ελεγα να φυγει..εφυγε αλλα ξανα ηρθε..επεμενα και τελικα εφυγε..η φωνη βεβαια δεν εβγαινε ηταν απο μεσα μου..φιλε τιποτα δεν ειναι τυχαιο τελικα!το σταυρο μας να κανουμε και να μη φοβομαστε...να σαι καλα

---

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr