"Έλα! Και μ' ηδονή πέρα απ' τα κβάντα,
Στις λογαριθμικές εξισώσεις που συμβαίνουνε τα πάντα,
Να γευτούμε την απόλαυση του απόλυτου μείον.
Εκεί, στου έργκουμ τις πληγές που στέρεψε το πύον.
Ελα στης μεσοδιαστημικής αύρας το διάνυσμα!

Έλα! Και σε απόμακρι ελλειπτικό Γαλαξία,
Πριν κυριευτεί το διάγραμμα του Βενν απ' την αδιαλλαξία
Να ζήσουμε τη λήμματα του Έρωτα με διαστημικό σεξ,
Ενώ η προσπέλαση της καρδιάς μου θα καταβροχθίζει τα παρσέκς!

Έλα στων ανάβελτων το εξωδιαστημικό χάρισμα!

Έλα! Πριν η ημιτονοειδής αποκάλυψη ενός κάποιου μεθανίου,
Εξατμίσει της ψυχής σου το διοξείδιο του θορίου
Κι' η τεταρτοταγής αμμονιοβάση σου στενάξει.
Είναι άραγε σύμπτωση που ο διαμερισμός μου θα σπαράξει;

Έλα, στων ενδοδιαστημικών παροραμάτων το τάνυσμα!

Έλα! Του βάκτρου η τετμημένη πια έληξε.
Της μήτρας η απουσία την διαπύρωση έθιξε:
Το συνημίτονο του άγνωστου μείον-άπειρον αφαίρεσε
Την συνουσία των κυψελών μας που το μεσοτρόνιο αναίρεσε.
Έλα, στου περιδιαστημικού κώνου το αγκάλιασμα!

Το μαγνήσιο, το μαγκάλιο, η μαγνησία
Του μαγγανείου τον μαγνήτη μάγεψε η ερωτική μαγγανεία."