Intruders Foundation: Έρευνα για απαγωγές από εξωγήινους Ο ερευνητής Budd Hopkins «Τα ασυνήθιστα φαινόμενα απαιτούν ασυνήθιστη έρευνα» Budd Hopkins Τι είναι η “Intruders Foundation” Εδώ και πάνω από μία δεκαετία, ο Budd Hopkins ίδρυσε την IF ως έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό με τέσσερις βασικούς σκοπούς: Για την προσφορά βοήθειας, κατανόησης και προσωπικής έρευνας για όσους αναφέρουν πως είχαν εμπειρίες απαγωγής από εξωγήινους. Για την επίτευξη συστηματικής έρευνας στα φαινόμενα απαγωγής, μέσω προσεκτικής μελέτης των διαφόρων μορφών με την οποία υφίστανται, στοχεύοντας σε φυσικές και ψυχολογικές ερμηνείες. Για την προώθηση ενός εκτεταμένου προγράμματος κοινωνικής επιμόρφωσης σχετικά με το φαινόμενο των απαγωγών. Για την ανάπτυξη ενός πυρήνα εκπαιδευμένων επαγγελματιών σε διάφορα πεδία, οι οποίοι θα ασχοληθούν με τις σχετικές έρευνες. Ο Budd Hopkins ενδιαφέρθηκε αρχικά για το φαινόμενο των UFO όταν το 1964, όντας μαζί με άλλα δύο άτομα, υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας στην εμφάνιση ενός UFO στο φως της ημέρας, σε μια περιοχή κοντά στο Truro της Μασαχουσέτης. Το 1975 ολοκλήρωσε την πρώτη του μεγάλη έρευνα, που σχετιζόταν με την προσγείωση και αναφερόμενη απαγωγή από ένα UFO στο North Hudson Park του New Jersey. Λίγο καιρό αργότερα, επικεντρώθηκε στα φαινόμενα απαγωγής από εξωγήινους, γεγονός που οδήγησε τελικά στη δημοσίευση των ευρημάτων του. Έγραψε τρία βιβλία (“Missing Time” – 1981, “Intruders” – 1987 και “Witnessed” – 1996), τα οποία αποτέλεσαν σταθμό στην έρευνα για τις απαγωγές εξωγήινων, καθώς ενέπνευσαν ερευνητές αλλά και αρκετούς σκεπτικιστές. Το 1989 ίδρυσε την IF για να οργανώσει και να διευκολύνει την έρευνα στο αντικείμενο αυτό. Στο άρθρο που ακολουθεί ο Budd Hopkins εκθέτει τις απόψεις του σε ένα σύνολο τεσσάρων βασικών επιχειρημάτων, θέλοντας να αποδείξει πως οι περιγραφές αυτών που ισχυρίζονται πως έπεσαν θύματα απαγωγής από UFO δεν είναι φανταστικές ιστορίες. Εξετάζει 4 βασικά σημεία, τα οποία είναι κοινά στην συντριπτική πλειοψηφία των αναφορών για απαγωγές από εξωγήινους, τουλάχιστον σε αυτές για τις οποίες είναι ο ίδιος και οι συνεργάτες του ενήμεροι και οι οποίες δεν είναι καθόλου λίγες. Και τα τέσσερα αυτά σημεία αναφέρονται σε «λεπτομέρειες» των περιγραφών, οι οποίες σχετίζονται με κάποια στοιχεία τα οποία λείπουν από τις περιγραφές αυτές και που ακριβώς αυτή η έλλειψη υποδηλώνει πως δεν είναι πλασμένες από τη φαντασία αυτών που τις εξιστόρησαν. Στο πρώτο επιχείρημα εξετάζεται η απουσία του στοιχείου της ντροπής απέναντι στη γύμνια του σώματος, η οποία θα ήταν ένα λογικά αναμενόμενο αίσθημα για τα θύματα των απαγωγών, εφόσον στις περισσότερες περιγραφές αναφέρεται πως τους είχαν γυμνούς σε εξεταστικές τράπεζες, υποβάλλοντάς τους σε διάφορα τεστ. Στο δεύτερο επιχείρημά του ασχολείται με τη φύση των εξετάσεων στις οποίες υποβλήθηκαν τα θύματα των απαγωγών. Ενώ κατά τη γνώμη του, εάν οι περιγραφές ήταν φανταστικές, θα ήταν αναμενόμενο στις εξετάσεις αυτές να υπάρχουν περιγραφές για εξετάσεις και επεμβάσεις που αφορούν το ζωτικότερο ανθρώπινο όργανο – την καρδιά – δεν έχει αναφερθεί σε καμία από αυτές κάτι τέτοιο. Στη συνέχεια εξετάζει την απουσία αφηγήσεων που σχετίζονται με δραστηριότητες οι οποίες μοιάζουν με τις καθημερινές ανθρώπινες, όπως αυτή της λήψης τροφής και νερού. Θεωρεί πως εάν οι ιστορίες αυτές ήταν φανταστικές, θα ήταν λογικό να περιλαμβάνουν και τέτοια στοιχεία, εφόσον η φαντασία αντλεί στοιχεία από την καθημερινή εμπειρία. Τέλος, θίγει το γεγονός του φανταστικού σεναρίου, που θέλει τους εξωγήινους να επιτίθενται στους ανθρώπους με όπλα εξωγήινης τεχνολογίας για να τους ακινητοποιήσουν και να τους κρατήσουν σε ομηρία. Ενώ και πάλι θα ήταν εύλογο να υπάρχουν περιγραφές τέτοιων στοιχείων στις αναφορές των απαχθέντων, εντούτοις αυτές απουσιάζουν σχεδόν από όλες τις αναφορές που αυτός και η ομάδα του έχουν εξετάσει. Θα δούμε στη συνέχεια την εκτενέστερη έκθεση των τεσσάρων αυτών επιχειρημάτων από τον ιδρυτή της IF, τον Budd Hopkins. Καμιά ντροπή για το γυμνό σώμα; Όσοι είναι εξοικειωμένοι με το θέμα γνωρίζουν ότι στις αναφορές απαγωγής από UFO, σχεδόν πάντα περιλαμβάνονται αφηγήσεις για εξετάσεις του φυσικού σώματος που γίνονται μέσα στο σκάφος. Το θύμα της απαγωγής βρίσκεται συνήθως γυμνό και ακίνητο σε ένα επίπεδο τραπέζι ενώ πραγματοποιούνται μία ή περισσότερες από μία ευρεία ποικιλία εξετάσεων. Υπάρχει εντούτοις, μια ουσιαστικά καθολική λεπτομέρεια σε αυτές τις διαδικασίες που δεν έχει σχολιαστεί ποτέ στην ιστορία του θέματος: το θύμα της απαγωγής δεν φαίνεται ποτέ να αισθάνεται οποιοδήποτε βαθμό ντροπής ή αμηχανίας για τη γύμνια του. Μια γυναίκα ανέφερε ότι κατά τη διάρκεια μιας απαγωγής στην πολύ πρόωρη εφηβεία της – που είναι συνήθως μια περίοδος που κυριαρχεί η αίσθηση ντροπής και σύγχυσης για το σώμα του εφήβου - δεν αισθάνθηκε περισσότερο ανήσυχη για τη γύμνια της παρουσία των απαγωγών της, από όση θα είχε αισθανθεί εάν παρουσιαζόταν γυμνή μπροστά στη γάτα ή τα τροπικά της ψάρια. Ακόμα πιο εκπληκτικό είναι το παραπάνω γεγονός εάν αναλογιστούμε και τις περιπτώσεις, όπου πολλοί άνθρωποι συγχρόνως – οι οποίοι συχνά είναι άγνωστοι μεταξύ τους – βρίσκονται όλοι γυμνοί μέσα στο ίδιο σκάφος. Τη γυναίκα του παραπάνω παραδείγματος την είχαν απαγάγει μαζί με έναν μεγαλύτερο αδελφό και μια μικρότερη αδελφή της και ενώ ήταν και οι τρεις τους γυμνοί, κανένας τους ωστόσο δε φάνηκε να αισθάνεται ντροπή που βρισκόταν έτσι εκτεθειμένοι και σε μία κατάσταση που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ιδιαίτερα τρωτή. Από μόνος του ο φόβος που μπορεί να νιώθουν τα θύματα της απαγωγής για τους εξωγήινους, δεν είναι ικανός να δικαιολογήσει αυτήν την ασυνήθιστη και ίσως αφύσικη στάση τους απέναντι στην έκθεση του γυμνού σώματός τους. Υπάρχουν διάφορες φωτογραφίες με θύματα από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης των ναζί, που μετά από την απάνθρωπη μεταφορά τους σε οχήματα μεταφοράς βοοειδών, διατάχθηκαν να γδυθούν. Οι φωτογραφίες αποκαλύπτουν ότι ακόμη και κάτω από αυτές τις περιστάσεις, αυτοί οι λυπημένοι, αδύνατοι, καταδικασμένοι άνδρες, γυναίκες και παιδιά ενστικτωδώς προσπάθησαν να καλύψουν τη γύμνια τους με τα χέρια και τα μπράτσα τους. Αλλά κάτι άλλο συμβαίνει με τους απαχθέντες από εξωγήινους, κάποιος καθησυχαστικός παράγοντας φαίνεται να υπάρχει. Θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι η αδιαφορία των θυμάτων απαγωγής για τη γυμνή κατάστασή τους μπορεί να οφείλεται σε κάποιους παράγοντες που δρουν ηρεμιστικά ή και υπνωτιστικά στο θύμα. Επίσης, εάν κάποιος έχει απαχθεί αρκετές φορές από την πρόωρη παιδική του ηλικία και είναι κάθε φορά γυμνός σε όλη την εμπειρία, θα μπορούσε να αποδεχθεί τη συγκεκριμένη κατάσταση ως κάτι που συμβαίνει κατά κανόνα. Ένας άντρας που είχε πέσει θύμα απαγωγής το έθεσε με αυτό τον τρόπο: "Απλά έτσι είναι τα πράγματα. Δεν φοράς ποτέ τα ρούχα σου. Δεν το σκέφτεσαι καν." Τι μπορούμε να σκεφτούμε για την ουδέτερη αντίδραση των θυμάτων απαγωγής στην παράδοξη κατάσταση γύμνιας τους, μία κατάσταση προφανώς απαλλαγμένη από οποιαδήποτε σεξουαλική ανάγκη ή αμηχανία; Καταρχήν, η συνεπής εμφάνιση αυτής της απροσδόκητης λεπτομέρειας στις περισσότερες περιπτώσεις απαγωγής, αντικρούει ουσιαστικά ένα βασικό επιχείρημα αυτών που προσπαθούν να απομυθοποιήσουν τις περιπτώσεις απαγωγής από UFO: Πολλοί ερευνητές ψυχολογικών φαινομένων, επαγγελματίες και ερασιτέχνες, έχουν προσπαθήσει να απομυθοποιήσουν τις αναφορές απαγωγής UFO ως διαφόρων ειδών φαντασιώσεις ή φαντασιοπληξίες. Η δημοφιλέστερη τρέχουσα έκδοση αυτής της θεωρίας αναφέρει, ότι οι άνθρωποι αυτοί εφευρίσκουν αυτές τις απαγωγές για να καλύψουν κάποια ενοχλητικά γεγονότα, όπως τη σεξουαλική κακοποίηση στην παιδική τους ηλικία, την αιμομιξία, τη σεξουαλική παρενόχληση από γιατρούς, νοσοκόμες ή νταντάδες, ή ακόμη και ενδεχομένως κάποιον βιασμό. Άλλοι έχουν επινοήσει έναν τύπο ανθρώπου με οριακά και αμφισβητήσιμα ψυχολογικά χαρακτηριστικά, που είναι επιρρεπής στις φαντασιώσεις με απαγωγές από εξωγήινους, ενώ υπάρχουν και εκείνοι που απλά επιμένουν πως όλες οι σχετικές αναφορές δεν είναι τίποτε άλλο από ενοχλητικά όνειρα. Εάν οποιαδήποτε από αυτές τις θεωρητικές "εξηγήσεις" ίσχυε για ακόμη και τους μισούς από τους απαχθέντες από UFO που έχουν ερευνηθεί προσεκτικά μέχρι τώρα, θα ήταν λογικό και αναμενόμενο να διαγνωσθεί για κάποιους από αυτούς ένα είδος ερωτικής φόρτισης του περιστατικού, ή έστω δείγματα αμηχανίας και ντροπής, δεδομένου ότι ανακαλούσαν στη μνήμη τους την κατάσταση του γυμνού σώματός τους. Εάν μία αναφορά για απαγωγή δεν είναι τίποτε περισσότερο από μία φανταστική κάλυψη ενός τραυματικού περιστατικού σεξουαλικής βίας στην παιδική ηλικία, οι περιστάσεις της γύμνιας ή του να υποχρεωθεί κάποιος να γδυθεί παρά τη θέλησή του, θα αποτελούσαν τραυματικά σημεία – κλειδιά στους ανθρώπους αυτούς. Ωστόσο, κάτι τέτοιο δε συμβαίνει στις περιπτώσεις που μελετούμε. Η καθολικότητα αυτής της λεπτομέρειας, όχι μόνο αποκλείει τις ψυχολογικού τύπου ερμηνείες για της αναφορές απαγωγής από UFO, αλλά συνηγορεί επίσης για τη σκληρή πραγματικότητα του φαινομένου αυτού. Αυτές οι αναφορές που ξαφνιάζουν με την απουσία οποιασδήποτε συναισθηματικής αντίδρασης σε καταστάσεις, που φυσιολογικά θα προκαλούσαν στα θύματα ελάχιστη τουλάχιστον αμηχανία, σαφέστατα αποτελούν ισχυρή ψυχολογική απόδειξη του ότι χιλιάδες άνθρωποι έχουν βρεθεί θύματα της ίδιας εμπειρίας: της απαγωγής από UFO και της εξέτασής τους από τους εξωγήινους που βρίσκονταν στο σκάφος. Οι εξετάσεις των εξωγήινων και η ανθρώπινη καρδιά Εδώ και αιώνες, οι σκέψεις για την ανατομία μας έχουν επικεντρωθεί σε ένα όργανο προ πάντων όλων, την ανθρώπινη καρδιά. Στη γλώσσα μας έχουμε εκφράσεις όπως «η καρδιά των πραγμάτων», «από καρδιάς», «έχει καρδιά», κ.λπ. Η πανταχού παρούσα εικόνα της συμμετρικής καρδιάς, μπορεί να βρεθεί σε κουτιά γλυκών, σε κάρτες, σε περιτυλίγματα, ακόμα και σε σύντομα μηνύματα αγάπης που χαράζονται σε γέρικους κορμούς δέντρων. Μας είναι πιο οικείες στο άκουσμά τους οι χειρουργικές πρακτικές που αφορούν την καρδιά, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη χειρουργική επέμβαση. Διπλά και τριπλά bypass, μεταμοσχεύσεις καρδιάς, μεταμοσχεύσεις τεχνητών βαλβίδων, χειρουργικές επεμβάσεις ανοικτής καρδιάς και πολλά άλλα, αποτελούν κυριολεκτικά φράσεις στην καθημερινή μας συνομιλία. Στον κυνηγό, το στρατιώτη, τον ξιφομάχο και σε ομοίους τους, είναι γνωστό πως η καρδιά είναι το πιο τρωτό όργανο: "στοχεύστε την καρδιά, όχι το κεφάλι," επειδή ο εγκέφαλος, προφανώς, μπορεί να επιζήσει από διάφορες βλάβες, που η καρδιά δε μπορεί να ξεπεράσει. Αν και προσπαθούμε να έχουμε «γερή καρδιά» ξέρουμε ότι αυτό το πολύτιμο όργανο είναι εξαιρετικά τρωτό, και ότι οι πιθανότητες είναι μεγάλες οι πιο πολλοί να πεθάνουμε, κάποια ημέρα, λόγω της εξασθένισης της καρδιάς μας. Για οποιοδήποτε παιδί που επισκέπτεται έναν γιατρό για εξετάσεις, μια από τις πιο οικείες και σημαντικές διαδικασίες είναι αυτή που ακούει ο παθολόγος την καρδιά του ασθενή μέσω ενός στηθοσκοπίου. Στα μετέπειτα έτη οι περισσότεροι από εμάς έχουμε την εμπειρία ενός ηλεκτροκαρδιογραφήματος μέσα στις γενικές εξετάσεις που κάνουμε. Και σαφώς η πλειοψηφία των καθημερινών, προσανατολισμένων στην υγεία, διαιτητικών επιλογών μας γίνεται λόγω της ανησυχίας μας για την ευημερία της καρδιάς ως κέντρο του καρδιαγγειακού συστήματος. Πώς σχετίζονται όλα τα παραπάνω με το ζήτημα των απαγωγών από UFO; Έχω προσωπικά εργαστεί μέχρι στιγμής με περίπου τριακόσια θύματα απαγωγής, και είμαι εξοικειωμένος με πολλά περισσότερα μέσω δημοσιευμένων αναφορών και εκθέσεων που έχουν γίνει από συναδέλφους. Σε αυτές τις εκατοντάδες των αναφορών για απαγωγές από UFO, συνεχώς διαπιστώνω το εξής: κάθε ένα θύμα δηλώνει πως οι εξωγήινοι «εξεταστές» δεν έδειξαν να ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για την εξέταση της καρδιάς τους κατά τη διάρκεια των φυσικών διαδικασιών εξέτασης που εμφανίζονται συνήθως κατά τη διάρκεια αυτών των απαγωγών. Το ενδιαφέρον των εξωγήινων σχεδόν αποκλειστικά στρέφεται στην κοιλιακή χώρα του θύματος και στα γεννητικά όργανα. Υπάρχουν δε συχνά, επεμβάσεις που περιλαμβάνουν το κεφάλι και ειδικότερα τη ρινική κοιλότητα, τα μάτια και τα αυτιά. Επίσης περιστασιακά ακούμε για επεμβάσεις που έχουν να κάνουν με τα πόδια, τις μεγάλες αρθρώσεις και το ορθό. Αλλά ποτέ μα ποτέ, με τη καρδιά του απαχθέντος. Τι μπορούμε να συμπεράνουμε από αυτό, το μάλλον αλλόκοτο γεγονός; Κατ’ αρχήν, σημαίνει πως το όργανο που εμείς θεωρούμε σε παγκόσμιο επίπεδο, ως το πλέον σημαντικό για τη ζωτικότητα και τη μακροζωία της ανθρώπινης φυλής, έχει προφανώς πολύ μικρό ενδιαφέρον για τους εξωγήινους, όποιοι κι αν είναι αυτοί. Έχω δηλώσει από την αρχή της ενασχόλησής μου με τα συγκεκριμένα φαινόμενα, πως οι εξωγήινοι ακολουθούν στις απαγωγές αυτές ένα είδος «ημερήσιας διάταξης» που φαίνεται πως δεν περιλαμβάνει τη βελτίωση της γενικής ευημερίας και της υγείας των ανθρωπίνων θυμάτων τους στους στόχους του. Παρά το ότι είναι προφανές ότι οι εξωγήινοι δείχνουν κάποια μέριμνα ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι αρνητικές ψυχολογικές επιδράσεις που προκαλούνται από το γεγονός της απαγωγής, η βίαιη λήψη ανθρώπινου σπέρματος και ωαρίων φαίνεται πως γίνεται αποκλειστικά για το δικό τους όφελος παρά για το δικό μας. Τίποτε μέχρι στιγμής δεν έχει εξηγηθεί σε εμάς για τους λόγους ή τους σκοπούς αυτών των επεμβάσεων και σαφώς δεν έχουν πάρει την άδειά μας για αυτές τις ενέργειές τους. Οι εξωγήινοι παίρνουν απλά αυτό που θέλουν, αγνοώντας τα πιο βασικά ανθρώπινα δικαιώματα και επιθυμίες μας. Ένα δεύτερο συμπέρασμα που προκύπτει από την τόσο εμφανή απουσία αναφορών που να σχετίζονται με επεμβάσεις στην καρδιά, στις εκθέσεις για απαγωγή από UFO, έχει να κάνει με αυτήν ακριβώς την διαπίστωση για το αληθές των περιστατικών που έχουν περιγραφεί. Οι διάφοροι σκεπτικιστές και θεωρητικοί που ασχολούνται με την (συχνά από πολυθρόνας) εξέταση του ζητήματος των απαγωγών από UFO, οι οποίοι εκφέρουν όλες τις πιθανές ορθολογικές ερμηνείες για τα φαινόμενα αυτά, υποστηρίζουν συχνά ότι οι αφηγήσεις αυτές είναι φαντασίες. Τίποτα περισσότερο από φόβοι και ελπίδες που αναμειγνύουν την ανάκληση μίας καθημερινής ή κάπως ασυνήθιστης εμπειρίας με τη συναισθηματική αστάθεια των ανθρώπων που αφηγούνται τα γεγονότα που σχετίζονται με τις απαγωγές. Ξέρουμε όλοι ότι τόσο ο κόσμος της φαντασίας όσο και ο κόσμος της πραγματικότητας είναι απίστευτα ποικιλόμορφοι και σύνθετοι κόσμοι, όσο και κάθε ανθρώπινο ον από μόνο του. Έτσι, εάν τα σενάρια απαγωγής από εξωγήινους αποτελούσαν μονάχα ένα προϊόν του απείρου φάσματος της ανθρώπινης φαντασίας, δε θα ήταν λογικό η καρδιά, το κοινώς αποδεκτό ανατομικό κέντρο μας, να εμφανίζεται αρκετά συχνά ως σημείο ιδιαίτερου ενδιαφέροντος για τους εξεταστές, στις αφηγήσεις αυτές; Δε θα έπρεπε να συναντήσουμε πολυάριθμες ιστορίες που να αναφέρουν ακόμα και εγχειρήσεις στην καρδιά, πλαισιωμένες με έναν μυστηριώδη και με μεγάλη ποικιλία τεχνικό ιατρικό εξοπλισμό; Δε θα ήταν δύσκολο η φαντασία μας να δημιουργήσει έναν απεριόριστο κόσμο φανταστικών μηχανημάτων, που να περιλαμβάνουν εξωτικά στηθοσκόπια ή περίπλοκους ηλεκτροκαρδιογράφους, όλα αυτά για την εξωγήινη μελέτη της ανθρώπινης καρδιάς. Αλλά σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας, τέτοιες φανταστικές εξετάσεις καρδιάς δεν έχουν αναφερθεί πουθενά. Στην πραγματικότητα, αναφορές στην ανθρώπινη καρδιά δεν εμφανίζονται ποτέ μα ποτέ στις αφηγήσεις αυτές. Έτσι, ένας αντικειμενικός και ορθολογικός νους θα πρέπει στο σημείο αυτό να αναρωτηθεί: εάν όλες οι αναφορές που συνθέτουν το περίεργο φαινόμενο της απαγωγής από UFO είναι αποτέλεσμα της οποιασδήποτε είδους δράσης της φαντασίας, τότε γιατί από τις περιγραφές των απαγωγών απουσιάζει ως εξεταστικό αντικείμενο η καρδιά, που είναι το όργανο αυτό, το οποίο μας κάνει σε μεγαλύτερο βαθμό να ανησυχούμε υπό τις συνήθεις και πραγματικές ιατρικές συνθήκες; Ο λόγος είναι προφανής: οι αναφορές για απαγωγές δεν είναι προϊόντα της φαντασίας των θυμάτων. Ανεξάρτητα εάν αυτή η ερμηνεία αρέσει ή όχι σε μερικούς, οι άνθρωποι που ισχυρίζονται ότι έχουν πέσει θύματα απαγωγής από εξωγήινους, ανακαλούν στη μνήμη τους την απλή αλλά σοκαριστική αλήθεια ενός πραγματικού γεγονότος. Και επιπλέον οι αναφορές αυτές συνηγορούν σε αυτό που αναλύθηκε στις προηγούμενες παραγράφους, ότι δηλαδή, παρά το ενδιαφέρον των εξωγήινων για τη διαδικασία της αναπαραγωγής των ανθρώπων, φαίνεται πως το καρδιαγγειακό σύστημα τους αφήνει πλήρως αδιάφορους. Αυτό το σημείο καταρρίπτει κάθε σκεπτικιστικό ισχυρισμό που θέλει την φαντασία να παίζει κύριο ρόλο στην επινόηση όλων αυτών των αφηγήσεων. Κι εδώ βρίσκεται ένας δυσάρεστος παραλληλισμός μεταξύ των δύο θεμάτων που υπήρξαν το κύριο αντικείμενο του παρόντος επιχειρήματος. Από τη μια μεριά υπάρχουν οι εξωγήινοι, που αδιαφορώντας για την γενική ή ακόμα περισσότερο την ψυχολογική υγεία των θυμάτων, τους χρησιμοποιούν ως «πειραματόζωα» για τους οποιουσδήποτε σκοπούς τους. Και από την άλλη, υπάρχουν κάποιοι σκεπτικιστές, που αντιμετωπίζοντας τους ανθρώπους αυτούς ως φαντασιόπληκτους – στην καλύτερη περίπτωση – ή ως ανθρώπους που δεν στέκουν καλά στον ψυχολογικό τομέα, είναι σαν να ασκούν κι αυτοί με τη σειρά τους ένα είδος ψυχολογικής βίας στους ανθρώπους αυτούς. Έτσι, εκτός από το ότι αγνοούν μία μεγάλη μερίδα ανθρώπων που ισχυρίζονται πως έχουν πράγματι αυτές τις εμπειρίες, «κλείνοντας ουσιαστικά τα μάτια» στο γεγονός αυτό, διεκδικούν τελικά περισσότερο και από τους εξωγήινους το να τους αποδοθεί ο χαρακτηρισμός του άκαρδου. Τροφή, νερό και οι εξωγήινοι Ένα από τα πιο αξιαγάπητα γνωρίσματά του ανθρώπου είναι η αστείρευτη ικανότητά του να ονειρεύεται, να φαντάζεται και να εφευρίσκει ολόκληρους φανταστικούς κόσμους. Και όμως η πρώτη ύλη που χρησιμοποιεί η φαντασία μας για να διαμορφώσει, να καθορίσει και να εξωραΐσει όλους αυτούς τους κόσμους που δημιουργεί, δεν είναι τίποτε άλλο από την καθημερινή ανθρώπινη εμπειρία. Δεν έχουμε κανέναν άλλο διαθέσιμο πόρο. Ανεξάρτητα από το πόσο εξωτικές είναι οι εικόνες και τα γεγονότα που δημιουργεί το μυαλό μας, αναγνωρίζουμε ακόμα τις ταπεινές αρχές τους στην πεζή, καθημερινή εμπειρία. Και δεδομένου ότι όλοι ξοδεύουμε πολύ χρόνο σε ορισμένες βασικές δραστηριότητες όπως η λήψη τροφής, ο ύπνος, το παιχνίδι και η ερωτική πράξη, κάποιες από αυτές τις δραστηριότητες θα έπρεπε φυσικά να εμφανιστούν στις ιστορίες που πλάθουμε με τη φαντασία μας. Αυτό το απλό γεγονός, αποκτά ιδιαίτερη σημασία εάν το επικαλεστούμε για να εξετάσουμε ιστορίες όπως αυτές που περιλαμβάνουν υποτιθέμενες απαγωγές ανθρώπων από εξωγήινους. Εάν οι ιστορίες αυτές δεν ήταν τίποτε άλλο, παρά μεγάλες και λεπτομερείς φαντασιώσεις, θα ήταν φυσικό να περιμένουμε κάποιες από τις πιο κοινές ανθρώπινες δραστηριότητες να εμφανίζονται στις περιγραφές αυτές. Δηλαδή, θα περίμενε κανείς για παράδειγμα, ότι θα υπήρχαν επιμελείς περιγραφές για τα εξωγήινα τρόφιμα και ποτά, τις αποθήκες και γενικότερα τους χώρους τους. Η ισχύς του ισχυρισμού αυτού μπορεί πολύ εύκολα να ελεγχθεί. Εγώ προσωπικά (ο Hopkins) και ο συνεργάτης μου ο Jacobs, ήμασταν παρόντες σε πάνω από χίλιες εξιστορήσεις για απαγωγή από UFO, που προήλθαν από περισσότερους από 400 ανθρώπους και έχουμε διαβάσει εκατοντάδες άλλες τέτοιες αναφορές. Υπήρξαν περιγραφές εξωγήινων που έτρωγαν ή έπιναν; Ούτε μία φορά δεν έχουμε συναντήσει μια τέτοια περιγραφή! Κουζίνες; Σκεύη μαγειρικής και τραπεζαρίες; Ποτέ, μέσα σε χιλιάδες αναφορές. Επιπλέον, δεν έχουμε συναντήσει ούτε μία περιγραφή, στην οποία κάποιος εξωγήινος να πλησιάζει το χέρι του στο στόμα του για οποιονδήποτε λόγο. Τα θύματα απαγωγής δεν έχουν ποτέ αναφέρει ότι τους προσφέρθηκε τροφή ή νερό ενώσω βρισκόντουσαν μέσα στο εξωγήινο σκάφος (αν και σε κάποιες περιπτώσεις έχει αναφερθεί πως τους ανάγκασαν να καταπιούν κάποιες ουσίες μέσα στο πλαίσιο των εξετάσεων που τους έκαναν). Οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν δει κάποιο δοχείο ή συσκευή που να σχετίζεται με τη διανομή του νερού. Παρόλο που κάποιοι από αυτούς αναγκάστηκαν να καταπιούν κάποιο υγρό, δεν έχει κανείς τους αναφέρει πως και οι εξωγήινοι λάμβαναν επίσης κάποιο υγρό. Πρακτικά, τα θύματα απαγωγής δεν συμπεριλαμβάνουν καθόλου το νερό στην εξιστόρηση της εμπειρίας τους και κάποιοι από αυτούς ανέφεραν υπερβολική δίψα κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας τους. Σύμφωνα με τις περισσότερες περιγραφές εξωγήινων, φαίνεται πως διαθέτουν κάποιο είδος στόματος – ή τουλάχιστον μία σχισμή που μοιάζει με στόμα στο σημείο που θα βρισκόταν ένα στόμα στον άνθρωπο – αλλά δεν μπορούμε να πούμε πως η λειτουργία του μοιάζει με αυτήν του ανθρώπινου στόματος. Σε σπάνιες περιπτώσεις που άνθρωποι οι οποίοι έχουν απαχθεί από εξωγήινους αναφέρουν κάποιο ανοιχτό στόμα, δε βλέπουν δόντια, σάλια ή γλώσσα. Στην ουσία, καμία από τις ανθρώπινες ανατομικές δομές που σχετίζονται με τη λήψη, ή την πέψη της τροφής δε φαίνεται να υπάρχει σ’ αυτούς. Μια ενδιαφέρουσα αναφορά σχετικά με το στοιχείο αυτό προέρχεται από την περιγραφή κάποιου που είχε πέσει θύμα απαγωγής τον Απρίλιο του 1989. Η Lynn Miller, η οποία είχε συζητήσει με τον David Jacobs 10 διαφορετικές ιστορίες που την είχαν απαγάγει, ήταν σε θέση να ρωτήσει τους απαγωγείς της μία απλή ερώτηση: «τρώτε;» Οι δύο μικρές φιγούρες που στεκόντουσαν δίπλα της χρειάστηκαν αρκετό διάστημα για να απαντήσουν και σύμφωνα με τη Lynn, ο ένας από αυτούς είπε τελικά: «Δε χρειαζόμαστε να καταναλώσουμε κάτι, όπως η ανθρώπινη τροφή». Η ακρίβεια αυτής της δήλωσης είναι αμφισβητήσιμη, όπως οτιδήποτε άλλο έχει αναφερθεί πως ειπώθηκε από εξωγήινους, αλλά τουλάχιστον συμφωνεί με όσα γνωρίζουμε ή υποθέτουμε για τα μορφολογικά τους χαρακτηριστικά. Έχουμε επίσης πάρει συνέντευξη από πολλά μικρά παιδιά, για τα οποία η τροφή, το νερό και τα γλυκά έχουν πολύ μεγάλη σημασία. Κανένα από αυτά δεν περιέγραψε ποτέ κάποιο εξωγήινο σνακ ή αναψυκτικό ή οποιασδήποτε άλλης μορφής φαγώσιμο. Εάν οι περιγραφές τους ήταν αποκυήματα της παιδικής φαντασίας, πολλά παιδιά θα είχαν επινοήσει και τέτοιες λεπτομέρειες. Σε όλες αυτές τις χιλιάδες αναφορές, η συνάφεια τέτοιων λεπτομερειών – σχετικά με το τι περιλαμβάνεται και τι αποκλείεται ολοσχερώς σε κάθε περιγραφή – συνηγορεί για την αντικειμενική τους αλήθεια. Η κοινή σε όλες τις περιγραφές απουσία λεπτομερειών που σχετίζονται με βασικά τμήματα της καθημερινής ζωής όπως η τροφή και το νερό, αποτελεί ένα δυνατό επιχείρημα στον ισχυρισμό ότι οι αναφορές αυτές δεν προέρχονται από τη φαντασία των ανθρώπων που τις διηγούνται. Τέλος, εάν ήταν φανταστικές, τότε σε ένα μεγάλο πλήθος τέτοιων αναφορών θα παρουσιάζονταν μία τεράστια ποικιλία ιδιαίτερα στις λεπτομέρειες, που θα έκαναν κάθε μία τέτοια ιστορία τελείως διαφορετική και προσωπική. Το ότι κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει, αποτελεί έναν λόγο που μας επιβάλλει να τις ξεχωρίσουμε μία προς μία από τον απείρως ποικιλόμορφο κόσμο της ανθρώπινης φαντασίας. Που είναι τα «υπέρ-όπλα» των εξωγήινων; Αν και γνωρίζουμε πόσο επικίνδυνη μπορεί να είναι μια πολεμοχαρής φύση, οι άνθρωποι φαίνεται πως είμαστε ακαταμάχητα γοητευμένοι από τα θανάσιμα όπλα. Τα μικρά αγόρια παίζουν με διαφόρων ειδών πιστόλια και σε πολλές γειτονιές ο πόλεμος είναι ένα αγαπημένο παιχνίδι παιδιών και εφήβων. Οι κινηματογραφικοί κακοποιοί είναι εξαιρετικά δημοφιλείς στο φιλοθεάμον κοινό και οι ήρωες τύπου Rambo και εξολοθρευτή, είναι ικανοί να γοητεύσουν μία μεγάλη μάζα ανθρώπων που τους παρακολουθούν στις περιπέτειές τους. Ιδιαίτερα δε, η σειρά των διαστημικών ταινιών Star Wars και οι παρόμοιες ταινίες, έχουν συντροφέψει πολλούς νέους και μεγαλύτερους στη φαντασία και στις οθόνες των κινηματογράφων και είχαν τεράστια επιτυχία, εν μέρει λόγω των θεαματικών λέιζερ όπλων, τόσο πολύ, που έχουν ξοδευτεί ακόμα και μεγάλα κρατικά κονδύλια για να μπορέσει να κατασκευαστεί ένα τέτοιο "εξωτικό" οπλικό σύστημα. Όπως αναφέραμε και σε προηγούμενα σημεία, πηγή της φαντασίας είναι τα πράγματα με τα οποία ερχόμαστε σε επαφή στην καθημερινή μας ζωή. Έτσι τα όπλα, αποτελούν ένα πολύ συχνό τέτοιο στοιχείο, που βρίσκεται παρόν στα παιχνίδια, στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο, ακόμα και στους φόβους κάθε ανθρώπου, που σχετίζονται με την ασφάλειά του. Θα ήταν λοιπόν αναμενόμενο να συναντούσε κανείς αναφορές για περίεργα πιστόλια, ακτινοβόλα όπλα, λέιζερ και άλλες παραλλαγές τους, σε ένα μεγάλο ποσοστό περιγραφών που σχετίζονται με απαγωγές από UFO, εάν οι περιγραφές αυτές ήταν φανταστικές. Θα περίμενε έτσι κανείς, πως εάν δεν υπάρχουν τέτοιες αναφορές που σχετίζονται με όπλα που χρησιμοποιούν οι εξωγήινοι, η έλλειψη αυτού του φανταστικού στοιχείου, τις καθιστά πιο πιθανές να είναι αληθινές. Κάτι τέτοιο φαίνεται πράγματι να ισχύει με τις περιγραφές αυτών που ισχυρίζονται πως τους απήγαγαν UFO. Μέσα σε ένα σύνολο που περιλαμβάνει πάνω από χίλιες εκθέσεις για απαγωγές από UFO, μόνο σε δύο τρεις από αυτές συνάντησα κάτι που φάνηκε στα θύματα ως κάποιο φορητό εξωγήινο όπλο. Εάν οι εκθέσεις αυτές ήταν φανταστικές, θα περίμενα να συναντήσω εκατοντάδες τέτοιες αναφορές. Ιδιαίτερα δε, εάν υπολογιστεί πως άνθρωποι με ζωηρή φαντασία, είναι επιρρεπείς στο να επηρεαστούν από κινηματογραφικές ταινίες και πολλές που αφορούν τα UFO, συμπεριλαμβάνουν κάποιου είδους εξωγήινα όπλα. Σε συνεργασία μου με τρεις αστυνομικούς και τρεις ανώτερους υπαλλήλους του στρατού, που μου εξέθεσαν τις εμπειρίες τους από την απαγωγή τους από UFO, σε καμία από τις εκθέσεις τους δεν περιγράφηκε η χρήση από τους εξωγήινους οποιουδήποτε είδους όπλου. Στα περισσότερα σενάρια περιπέτειας και επιστημονικής φαντασίας στις ταινίες και στην τηλεόραση, έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε ανθρώπους να απειλούν άλλους ανθρώπους με όπλα, ιδιαίτερα δε όταν οι ταινίες πραγματεύονται ιστορίες με οποιουδήποτε είδους απαγωγές. Αντίθετα, στο τυπικό σενάριο απαγωγής από UFO, το θύμα περιγράφει ότι περπατά στο σκάφος χωρίς κάποιος να τον απειλεί. Οι εγκέφαλοι των θυμάτων φαίνεται πως ελέγχονται από τη θέληση των εξωγήινων, οι οργανισμοί τους παραλύουν και αυτός μοιάζει να είναι ο συνήθης τρόπος επιβολής τους. Η φαντασία από την άλλη μεριά, από την ίδια της τη φύση, παράγει άγρια και διαφορετικά μεταξύ τους σενάρια. Θα μπορούσε κανείς εύκολα να φανταστεί, ένα εξωγήινο σκάφος να σταματά κάποια αυτοκίνητα και εξωγήινοι με ακτινοβόλα όπλα να αναγκάζουν τους επιβάτες να επιβιβαστούν στα προσγειωμένα σκάφη τους. Επίσης, θα ήταν αναμενόμενο να υπάρχουν ιστορίες σχετικές με επικίνδυνες διαφυγές από την αιχμαλωσία των εξωγήινων, ηρωικές μάχες μαζί τους, περιπετειώδη κυνηγητά και άλλα τέτοια, που μια ζωηρή φαντασία θα μπορούσε εύκολα να δημιουργήσει. Αλλά καμιά τέτοια ιστορία δεν έχουμε συναντήσει. Η κοινή μας λογική λέει λοιπόν, ότι η ανθρώπινη φαντασία δεν μπορεί να είναι η πηγή αυτών των αναφορών απαγωγής από UFO. Μετάφραση - Απόδοση - Σχολιασμός: Esoterica.gr

πηγή: intrudersfoundation.org

Το αυτό συμβαινει και σε περιπτωσεις οπου ο υπνωτιστης προσπαθει μεσω υπνωσης να ανακαλυψει ΕΑΝ το υποκειμενο κακοποιηθηκε σεξουαλικα σε νεαρη ηλικια και "εθαψε" την αναμνηση.Κατα την διαρκεια της εφαρμογης της μεθοδου μπορει να υποβαλει αναμνησεις κακοποιησης στον υπο εξεταση ασθενη!Αναμνησεις ψευδεις που ο εγκεφαλος κατασκευαζει καθως καθοδηγειται με ερωτησεις απο τον εξεταστη( δηλ.αυτον που εφαρμοζει την υπο υπνωση εξεταση).

Ο ανθρωπινος εγκεφαλος ευκολα υποβαλεται.Μετα την προβολη της ταινιας COMMUNION που περιεγραφε την υποθετικη απαγωγη ενος ατομου απο ΕΤ και την εξεταση του στο σκαφος,καταγραφηκε ΕΚΡΗΞΗ του αριθμου των ατομων που νομιζαν οτι ειχαν πεσει θυμα απο εξωγηινους (και που ηταν αδυνατο να ειχαν απαχθει ολοι διοτοι οι εξωγηινοι δεν θα επρεπε να κανουν αλλη δουλεια απο το να απαγουν ανθρωπινα οντα απο το πρωι ως το βραδυ).

Σας θυμιζω τις θεασεις της θεας Αθηνας στην Σαλαμινα και της Παναγιας στα τειχη της Κων/πολης....

Καποιος νομισε οτι ειδε την θεα Αθηνα/την Παναγια και το υπεβαλε και στους αλλους που ηταν ευαλωτοι κατω απο τις τρομερες συνθηκες στρες και φοβου (ειχαν αναγκη την προστασια μιας ανωτερης δυναμης καθως βρισκονταν σε τρομερο κινδυνο οι μεν αρχαιοι Ελληνες απο τους Περσες οι δε Βυζαντινοι απο τους Αβαρους).

Ευκολα λοιπον υποβαλεται ο ανθρωπινος εγκεφαλος και γιαυτο θα πρεπει να ειμαστε πολλοι προσεκτικοι εαν δεν διαθετουμε αλλα στοιχεια εκτος απο ανεκδοτες μαρτυριες και μαλιστα που ληφθηκαν με υπνωση.

Οι εμπειριες απαγωγης επισης την ωρα του υπνου εχουν μεγαλες ομοιοτητες με τις ιστοριες απαγωγης/κακοποιησεις κατα την διακριεα του υπνου απο δαιμονες που καταγραφηκαν στο Μεσαιωνα....στην συγχρονη εποχη σε αυτες τις παραισθησιογονες εμπειριες οι δαιμονες αντικατασταθηκαν απο ΕΤ...Και τα κερατα και τα μυτερα δοντια απο αχρωμα προσωπα χωρις μυτη με τεραστια ματια....Οι δε βουρδουλες και τα καζανια απο μηχανηματα ληψης δειγματων απο το ανθρωπινο σωμα...

Το δευτερο σημειο που θελω να θιξω ειναι τα εμφυτευματα (αυτα που υποτιθεται τοποθετησαν οι ΕΤ στους παχθεντες για να μπορουν να τους παρακολουθουν και που διαλαλουνται ως εγκυρο αποδεικτικο στοιχειο που πιστοποιει την υπαρξη των απαγωγων).Κανενα απο τα υποτιθεμενης εξωγηινης προελευσης εμφυτευματα δεν ηταν εξωγηινο!Ολα ειχαν μια πολυ γηινη προελευση!!!!!!!!

quote:

---

Στα περισσότερα σενάρια περιπέτειας και επιστημονικής φαντασίας στις ταινίες και στην τηλεόραση, έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε ανθρώπους να απειλούν άλλους ανθρώπους με όπλα, ιδιαίτερα δε όταν οι ταινίες πραγματεύονται ιστορίες με οποιουδήποτε είδους απαγωγές. Αντίθετα, στο τυπικό σενάριο απαγωγής από UFO, το θύμα περιγράφει ότι περπατά στο σκάφος χωρίς κάποιος να τον απειλεί. Οι εγκέφαλοι των θυμάτων φαίνεται πως ελέγχονται από τη θέληση των εξωγήινων, οι οργανισμοί τους παραλύουν και αυτός μοιάζει να είναι ο συνήθης τρόπος επιβολής τους.

Η φαντασία από την άλλη μεριά, από την ίδια της τη φύση, παράγει άγρια και διαφορετικά μεταξύ τους σενάρια. Θα μπορούσε κανείς εύκολα να φανταστεί, ένα εξωγήινο σκάφος να σταματά κάποια αυτοκίνητα και εξωγήινοι με ακτινοβόλα όπλα να αναγκάζουν τους επιβάτες να επιβιβαστούν στα προσγειωμένα σκάφη τους. Επίσης, θα ήταν αναμενόμενο να υπάρχουν ιστορίες σχετικές με επικίνδυνες διαφυγές από την αιχμαλωσία των εξωγήινων, ηρωικές μάχες μαζί τους, περιπετειώδη κυνηγητά και άλλα τέτοια, που μια ζωηρή φαντασία θα μπορούσε εύκολα να δημιουργήσει. Αλλά καμιά τέτοια ιστορία δεν έχουμε συναντήσει. Η κοινή μας λογική λέει λοιπόν, ότι η ανθρώπινη φαντασία δεν μπορεί να είναι η πηγή αυτών των αναφορών απαγωγής από UFO.

---

Edited by - medtech on 15/07/2006 16:23:51

quote:

---

Να τονισουμε ξανα οτι ακομα δεν εχει βρεθει ΚΑΝΕΝΑ εξωγηινο κατασκευασμα-σουβερνιρ απο την απαγωγη (αλλα και γενικα ΕΤ κατασκευασματα δεν εχουν βρεθει πουθενα!)

Edited by - medtech on 15/07/2006 16:23:51

---

ΔΕ ΔΙΑΦΩΝΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΟΜΟΣ ΠΕΣ ΜΟΥ ΤΗ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΠΩΣ ΑΝ ΕΙΧΕ ΒΡΕΘΕΙ ΚΑΤΙ ΙΣΧΥΡΟ ΘΑ ΜΑΣ ΤΟ ΔΕΙΧΝΑΝΕ;;;

ας πουμε οτι το εχουμε
για να το παρουν θα πρεπει η να κανουν πολεμο η να μας δωσουν κατι που θελουμε

ας πουμε οτι αρχιζουμε τις ανταλαγες

(οταν θελουμε να κανουμε εμποριο μας συμφερει να εχουμε πολλους αποδεκτες αυτου που δινουμε και να υπαρχουν πολλοι που θα εχουν αυτο που θελουμε
ετσι ριχνουμε την τιμη του δικου τους εμπορευματος γιατι ειναι πολλοι αυτοι που μπορουν να μας το διαθεσουν και κραταμε ψηλα την αξια του δικου μας γιατι κραταμε την αποκλυστικοτητα)

αρα με δεδομενο οτι δεν εχουμε πολεμο με εξωγηινους μας μενει η λυση (εφοσον θεωρουμε οτι ειναι εδω)τις επαφης των εξωγηινων με πολλους ανθρωπους σε σημειο να ειναι γνωστοι σε ολους
τιποτα τετοιο ομως δεν βλεπω

Τα επιχειρήματα που δίνει προσωπικά δεν με πείθουν.

quote:

---

Καμιά ντροπή για το γυμνό σώμα;

---

Μπορώ να σκεφτώ ακόμα ένα δυό λόγους που μπορεί κάποια εξωγήϊνη οντότητα να θέλει να μας επισκεφθεί φίλε gigenis.

Τί έγινε στην απλή περιέργεια ή απλώς ενδιαφέρον σε άλλα είδη ‘πολιτισμού’;

Η ψευδαίσθηση πολιτισμού που εκπέμπουμε οι γήϊνοι προς τα έξω προς το παρόν προσωπικά νομίζω ότι μπορεί να μαγνητήσει το ενδιαφέρον κάποιων γειτόνων μας απο το διάστημα.

‘Read not to contradict and confute, nor to believe and take for granted, but to weigh and consider.’

quote:

---

Τί έγινε στην απλή περιέργεια ή απλώς ενδιαφέρον σε άλλα είδη ‘πολιτισμού’;

---

Κανεις δεν εμαθε σκοποβολη πυροβωλοντας το κεφαλι του

υπαρχει μια συνεχεια στις θεασεις "δαιμονων" και "αγγελων" της προβιομηχανικης εποχης, με τις θεασεις εξωγηινων (δεν λεω ΑΤΙΑ, λεω εξωγηινους)

quote:

---

υπαρχει μια συνεχεια στις θεασεις "δαιμονων" και "αγγελων" της προβιομηχανικης εποχης, με τις θεασεις εξωγηινων (δεν λεω ΑΤΙΑ, λεω εξωγηινους)

ου μαθειν δει τους μυστας αλλα παθειν

www.johnniebegood.gr

---

ΑΝΑΛΟΓΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΠΩΣ ΕΡΜΗΝΕΥΟΥΝ ΤΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ

Γράφεις: Είδατε παραπληροφόρηση και προπαγάνδα οι κρυψήπους εξωγήινοι; Δεν θα μπορούσαν απλώς να πούνε ότι το άστρο τους είναι διπλό και να έχουν ένα κανονικό χάρτη;

Δεν έχω διαβάσει για απαγωγές, αλλά ξέρω ότι στα διπλά αστέρια οι πιθανότητες να υπάρχει πλανήτης με συνθήκες κατάλληλες για ζωή ελαχιστοποιούνται στο μηδέν. Το δυναμικό των 2 αστέρων, μέσα στο οποίο κινείται ένας πλανήτης είναι τόσο ανώμαλο και ασταθές, που αποκλείεται να συναντήσει κανείς εκεί όχι πολιτισμό, αλλά ούτε καν ζωή.

Προσωπικά δεν πιστεύω σε εξωγήϊνους. Υπάρχει όμως η εξήγηση ότι τα ούφο δεν είναι εξωγηϊνοι, αλλα γηϊνοι, που έρχονται απο το μέλλον. Ένα μέλλον, όπου έχουνε καταστραφεί τα πάντα, ίσως αυτοί οι απόγονοί μας να θέλουνε τα υγιή μας κύτταρα. Η μηχανή του χρόνου είναι δυνατόν (σύμφωνα με την θεωρία της σχετικότητας) να κατασκευαστεί. Αλλά αμφιβάλλω, ότι θα μπορέσουνε ποτέ να την κατασκευάσουνε γιατί μάλλον η σωστή τελική θεωρία (θεωρία για τα πάντα) που ακόμα ψάχνουνε, μάλλον θα απαγορεύει τέτοια ταξίδια.

φιλε OANNHSEA τα ειπες ξεκαθαρα τα πραγματα - ολες οι περιπτωσεις "αποκαλυφθηκαν" μεσω υπνωτισμου

quote:

---

samuel1974

Δεν έχω διαβάσει για απαγωγές, αλλά ξέρω ότι στα διπλά αστέρια οι πιθανότητες να υπάρχει πλανήτης με συνθήκες κατάλληλες για ζωή ελαχιστοποιούνται στο μηδέν. Το δυναμικό των 2 αστέρων, μέσα στο οποίο κινείται ένας πλανήτης είναι τόσο ανώμαλο και ασταθές, που αποκλείεται να συναντήσει κανείς εκεί όχι πολιτισμό, αλλά ούτε καν ζωή.

---

υπαρχουν ελαχιστες εξαιρεσεις, οπως το συστημα Μιζαρ - Αλγκορ, απο το οποιο καταγομαι

quote:

---

Προσωπικά δεν πιστεύω σε εξωγήϊνους.

---

στο Συμπαν σιγουρα υπαρχει ζωη περαν της γης

θα ηταν αλαζονια να σκεφτομαστε οτι ειμαστε μοναδικοτητα

αλλά αυτοι οι εξωγηινοι δεν γινεται να ερθουν εδω χωρις να χρησιμοποιησουν υπερτεχνολογια που να υπερβαινει κατα πολυ την ταχυτητα του φωτος και να "καταργει" τον χρονο

αν ομως ερχονταν οντα με τετοια τεχνολογια δεν θα ειχαμε περιγραφες του τυπου που ανεφερε ο OANNHSEA - δεν θα τους παιρναμε καν χαμπαρι

quote:

---

Υπάρχει όμως η εξήγηση ότι τα ούφο δεν είναι εξωγηϊνοι, αλλα γηϊνοι, που έρχονται απο το μέλλον.

---

ειναι μια λογικη προσεγγιση αν δεχτουμε οτι υπαρχουν και σοβαρες αναφορες για θεασεις

πιο ευκολα θα "επεστρεφαν απο το μελλον" παρα θα ταξιδευαν σ αυτο απο τον πλανητη τους προς εμας

υπαρχει και η θεωρια που υποστηριζει οτι τα οντα μεσα στα ΑΤΙΑ ειναι υβριδια, ενα ειδος γενετικα ρυθμισμενου βιολογικου ρομποτ

εγω εχω διαβασει περιγραφες απο σοβαρους ανθρωπους και 90% η περιγραφη τους αναφερεται σε ΑΤΙΑ φωτεινα, που ακτινοβολουν εσωτερικα, αλλαζουν σχημα, ενωνονται μεταξυ τους ή χωριζονται σε πολλα μικροτερα, δειχνουν περιεργεια για τους ενεργειακους σταθμους μας, και εκδηλωνουν μια συμπεριφορα που θα μπορουσε να χαρακτηρισθει "εφυους οντος"

προσωπικα δεν εχω δει τιποτα - αλλά αν ισχυουν οι θεασεις που ανεφερα (πολλες απο αυτες αφορουν δεκαδες ανθρωπους) τοτε τεινω στο οτι τα ΑΤΙΑ ειναι μορφες ζωης και οχι σκαφη

μορφες ζωης που μπορει να ερχονται απο καπου αλλου ή να κατοικουν απο ανεκαθεν στην ατμοσφαιρα του πλανητη μας

κλεινω με την πιθανοτητα της διαστατικης προελευσης των ΑΤΙΑ - ειναι πολυ περισσοτερο πιθανο να ισχυει απο το ταξιδι μεσω διαστηματος...

quote:

---

Σαν επιστήμονας όμως δεν πρέπει να αποκλείεις το ενδεχόμενο της απαγωγής απο εξωγήϊνους. Είναι μια πιθανότητα της πραγματικότητας, να υπάρχουνε οι εξωγηϊνες, που κάνουνε βζιν βζουν και καπνίζουνε πούρα Αβάννας.

---

γι αυτο και καποιοι, σαν σοβαροι ερευνητες, δειξαμε ενδιαφερον να προσφερθουμε εθελοντικα για απαγωγη!

ου μαθειν δει τους μυστας αλλα παθειν

www.johnniebegood.gr

Γιατί υπάρχει ζωή σε άλλους πλανήτες...

Mέχρι πριν λίγα χρόνια πιστεύαμε όλοι πως όλη η ζωή βασίζεται στον ήλιο και το οξυγόνο. Όλα τα ζώα, τα φυτά, οι μικροοργανισμοί που ξέραμε χρησιμοποιούσαν το οξυγόνο ως «καύσιμο» για να ζήσουν. Mια ανακάλυψη όμως στα βάθη του Aτλαντικού, έμελε να ανατρέψει αυτή την θεωρία. Kάποιοι μικροοργανισμοί μεταβολίζουν θείο αντί οξυγόνου. Aυτό για τον Richard Dawkins πέρα από το γεγονός ότι επιβεβαιώνεται (για μια κόμη φορά) η θεωρία του Δαρβίνου μια εκπληκτική αποκάλυψη: μπορεί να υπάρξει διαφορετική βιοχημεία της ζωής, άρα μπορεί να υπάρξει και ζωή σε άλλους πλανήτες που δεν έχουν τα χαρακτηριστικά της γης.

O 57χρονος καθηγητής στην Oξφόρδη, έχει γράψει πέντε βιβλία βιολογίας που έγιναν αυτόματα best - seller. Oι New York Times τα χαρακτήρισαν «το είδος εκείνο της εκλαϊκευμένης επιστήμης που κάνουν τον αναγνώστη να νιώθει ιδιοφυής». Tο, κατά Wired, «κακό παιδί της εξελικτικής θεωρίας» μίλησε πρόσφατα στον Frank Miele του περιοδικού «Skeptic» για τον Δαρβινισμό, την εξωγήινη ζωή, την θρησκεία και την εξελικτική βιολογία.

Στο τελευταίο σας βιβλίο «O Ποταμός της ζωής» χρησιμοποιείτε το παράδειγμα των θαλάσσιων βακτηριδίων που μεταβολίζουν θείο αντί οξυγόνου για να δείξετε πως γίνεται η εξέλιξη με μια σειρά διαδοχικών βημάτων.
Dawkins: Aυτό είναι σωστό, έτσι δεν είναι; Mπορείς να υποθέτεις στην επιστημονική φαντασία μια διαφορετική βιοχημεία της ζωής, αλλά αν δεν μπορείς να βρεις τίποτε εδώ στην γη που να κινείται έστω ελάχιστα προς μια εναλλακτική βιοχημεία, αυτό θα ήταν ένα επιχείρημα κατά της ύπαρξης άλλων μορφών ζωής. Aλλά όταν βρεις, εδώ στην γη, μια εναλλακτική βιοχημεία αυτό κάνει πιο πιθανό να βρίσκεται κάπου στο σύμπαν μια εναλλακτική μορφή ζωής.

Tότε ποιό είναι το προαπαιτούμενο για την ζωή; Tι ανεπεξέργαστα υλικά και ποιες συνθήκες απαιτούνται για να υπάρξει ζωή;
Dawkins: Xρειάζεσαι ανεπεξέργαστα υλικά που μπορούν να αυτοαντιγράφονται. Θα έπρεπε να είμαι περισσότερο χημικός, απ' ότι είμαι για να ξέρω πόσο πιθανό είναι να βρεις τέτοια μόρια. Θέλω πολύ να προσανατολίσω τους χημικούς να φτιάξουν μια εναλλακτική υποθετική χημεία που υποστηρίζει την αυτοαντιγραφή, ένα συνολικό εναλλακτικό σύστημα που θα μπορούσε, στην αρχή του, να ξεκινήσει ζωή. H θεμελιακή αρχή που απαιτείται είναι η αυτοαντιγραφή. Oι χημικοί άρχισαν να ερευνούν τις αυτο-καταλυτικές λειτουργίες όπου κάποια τουλάχιστον προαπαιτούμενα ήταν παρόντα. Πάντως το sine qua non είναι η αυτοαντιγραφή. Δεν ξέρω πόσο δύσκολα είναι να το πετύχεις αυτό με χημικά μέσα.

Πόσο πιθανό πιστεύετε ότι είναι να υπάρχει «νοήμων» ζωή κάπου αλλού στο σύμπαν. Dawkins: Mε την πρώτη ματιά μπορεί κάποιος να πιστέψει πως το δύσκολο βήμα είναι να δημιουργηθεί η ζωή. Ύστερα αφού αρχίζει να δουλεύει η φυσική επιλογή (αφού η απαρχή της ζωής είναι στην πραγματικότητα η απαρχή της φυσικής επιλογής) μπορείς να προχωρήσεις με μια με μια τακτοποιημένη προοδευτική σειρά προς κάποιο είδος μηχανισμού που επεξεργάζεται πληροφορίες και στην νοημοσύνη. Aπό την άλλη πλευρά, αν πραγματικά δεις τι έγινε στον δικό μας πλανήτη, χρειάστηκε λιγότερο από ένα δισεκατομμύριο χρόνια από την απαρχή της γης (με κάπως δύσκολες αρχικές συνθήκες) για να δημιουργηθεί η ζωή. Aλλά η νοημοσύνη υψηλής τάξης ήρθε πιθανότατα πριν μερικά εκατομμύρια χρόνια. Έτσι φαίνεται ότι τουλάχιστον σ' αυτόν τον πλανήτη υπήρχε ένα μάλλον μικρό ενδιάμεσο από την δημιουργία του πλανήτη μέχρι την δημιουργία της ζωής και ένα μεγάλο-μεγάλο ενδιάμεσο από την δημιουργία της ζωής και την απαρχή της νόησης.

Λέτε ότι η απαρχή της νόησης είναι ένα μεγαλύτερο βήμα;
Dawkins: Δεν θέλω να το πω αυτό, αλλά οι αποστάσεις στην κλίμακα του χρόνου είναι τα μόνα δεδομένα που έχουμε. Έχουμε μόνο ένα δείγμα: την ζωή σ' αυτόν εδώ τον πλανήτη. Aλλά γι' αυτό το γεγονός, η προσωπική μου προδιάθεση θα ήταν να προτείνω πως η απαρχή της νοημοσύνης δεν είναι τόσο δύσκολη από την στιγμή που έχεις ζωή. Mε γαργαλάει η σκέψη ότι και η απαρχή της ζωής δεν είναι και τόσο δύσκολη. (...)

Στην δεκαετία του 1930, ο von Uexkül χρησιμοποίησε τον όρο «Umwelt» για να περιγράψει τους διαφορετικούς «πραγματικούς κόσμους» που τα ζώα φτιάχνουν βασιζόμενα στα διαφορετικά αισθητηριακά τους συστήματα. Eίχε φτιάξει ακόμη και μηχανικές συσκευές για να δημιουργήσει το δικό τους αντιληπτικό πεδίο αισθήσεων. Έφτιαξε οπτικές συσκευές για να εξομοιώσει τα μάτια των εντόμων για να επιτρέψει σε κάποιον να δει «αυτό που αυτά βλέπουν». Mε την εικονική πραγματικότητα σήμερα μπορούμε να κάνουμε αυτά τα συστήματα σε πιο εξελιγμένο επίπεδο από αυτό του von Uexkül. Πιστεύετε ότι μια τέτοια είδους έρευνα αξίζει τον κόπο;
Dawkins: O Von Uexküll χρησιμοποίησε την έννοια του Umwelt για να εξερευνήσει τις διαφορές μεταξύ των αντιληπτικών κόσμων των διάφορων ζώων. Προσπαθούσε να βρει ένα τρόπο να σκεφτεί το Umwelt (αντιληπτικό κόσμο) μιας μέλισσας ή μιας νυχτερίδας, για παράδειγμα, βλέποντας την πόλωση του φωτός στο υπέρυθρο του φάσματος κι έτσι πιθανότατα να μην έβλεπε τις εικόνες όπως τις βλέπουμε. Nομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό να το κάνει κάποιος αυτό, μερικώς ως μεταφορά «να βγεις από τον εαυτό σου» και να δεις από ένα άλλο σημείο θεώρησης. Έχουμε μια φοβερά ανθρωποκεντρική θεώρηση των πραγμάτων, όπως είναι η ηθική. Aν και λέμε πως είμαστε οπαδοί της εξέλιξης, πολλοί σκεφτόμαστε σύμφωνα με τη Iουδαιο-Xριστιανική θεώρηση, ότι όλα τα πράγματα βρίσκονται στην γη προς όφελος της ανθρωπότητας και η μόνη δικαιολογημένη επιστημονική έρευνα είναι εκείνη που ωφελεί την πραγματικότητα. Nομίζω πως είναι ευεργετικό μάθημα να «σκεφτείς με όρους» Umwelt (του αντιληπτικού κόσμου) άλλων πλασμάτων της γης...

O Richard Dawkins...
...γεννήθηκε στο Nαϊρόμπι της Kένυα το 1941. H οικογένειά του μετακόμισε στην Bρετανία το 1949. Σπούδασε στην Oξφόρδη απ' όπου αποφοίτησε το 1962. Παρέμεινε εκεί για το διδακτορικό του το οποίο έκανε υπό τον Nομπελίστα Δανό βιολόγο Niko Tinbergen. Δίδαξε στο University of California στο Berkeley και την Oξφόρδη. Θεωρείται ο μεγαλύτερος εν ζωή βιολόγος οπαδός της εξελικτικής θεωρίας του Δαρβίνου. Tο πρώτο του βιβλίο «The Selfish Gene» (στα ελληνικά: «Tο εγωιστικό γονίδιο», εκδόσεις Kάτοπτρο) έγινε αμέσως best-seller σε πολλές γλώσσες όπως και η συνέχειά του, το «Extended Phenotype» που εκδόθηκε το 1982. Aκολούθησαν άλλα τρία best seller , το «The Blind Watchmaker» (στα ελληνικά: «O τυφλός ωρολογοποιός», εκδόσεις Kάτοπτρο), το «River Out of Eden» (1995) -- (στα ελληνικά: «O ποταμός της ζωής», εκδόσεις Kάτοπτρο) -- και το «Climbing Mount Improbable» (1996) Έχει πάρει πολλά βραβεία και για τα βιβλία του και για την επιστημονική του δουλειά, όπως το Royal Society of Literature Award, το Los Angeles Times Literary Prize κ.ά.

Εξετασε ποση ενεργεια παραγεται απο τον μεταβολισμο του και εαν αυτη η ενεργεια επαρκει για να στηριξει πολυκυτταρο οργανισμο οπως η αεροβια αναπνοη.

quote:

---

Έτος 1961.
Περίπτωση απαγωγής των Barney & Betty Hill.

---

'We are either alone in the universe or we are not. Both ideas are overwhelming'
-Arthur C. Clarke-

Βολταρωντας στο διαδικτυο ανακαλυψα ενα πολυ ενδιαφερον αρθρο που ασχολειται με την σχεση της δημιουργειας ψευδων αναμνησεων και των μαρτυριων για απγωγες απο εξωγηινους.Φιλοδοξουσα να το μεταφρασω ολο αλλα δεν προλαβαινω τωρα και θα ηταν κριμα να παει χαμενο.

Στο ευφυές πρώτο βιβλίο της η Susan Clancy εξηγεί με επιτυχία με ποιον τρόπο φυσιολογικοί Αμερικάνοι-που δεν είναι ούτε ψυχωτικοί ούτε μυθοπλάστες-μπορούν να πιστεύουν με αφοσίωση ότι έχουν επαχθεί από εξωγήινους.

Του Chris Mooney, 2 Νοεμβρίου,2005

-------------------------------------------------------------------------------------

Παρά τα δεκάδες «μη μυθιστορηματικά» βιβλία,τα ψευδοντοκιμαντέρ, τις ταινίες και τα προγράμματα στην τηλεόραση δεν υπάρχουν αξιόλογα στοιχεία για να υποστηρίξουν τον ισχυρισμό ότι δεκάδες αμερικανών απάγονται συχνά από τα κρεβάτια τους κατά την διάρκεια της νύχτας από εξωγήινους.Αυτό είναι το συμπέρασμα στο οποίο πρέπει να καταλήξει όποιος εφαρμόζει αυστηρή επιστημονική μεθοδολογία σε αυτούς τους ισχυρισμούς-και αυτό είναι το συμπέρασμα της ερευνήτριας του Harvard Susan Clancy,που μελέτησε λεπτομερώς τους υποτιθέμενους «απαχθέντες».Αλλά στην ανθρωπιστική και διασκεδαστική της αναφορά: Abducted: How People Come to Believe They Were Kidnapped by Aliens (Απαχθεντες:Πώς Οι Άνθρωποι Καταλήγουν Να Πιστέψουν Ότι Απήχθηκαν Από Εξωγήινους,Harvard University Press, 2005 η Clancy δεν παρουσιάζεται απλά ως άλλη μια απομυθοποιήτρια.Η διάψευση της εγκυρότητας των ισχυρισμών περί απαγωγών,είναι για εκείνη απλά το πρώτο βήμα για μια βαθύτερη και πιο σημαντική ερευνά-την απόπειρα να κατανοήσουμε πως είναι δυνατόν απλοί άνθρωποι να πιστεύουν σε κάτι τόσο παράξενο.Εδώ είναι το σημείο όπου η Clancy όχι μόνο απομυθοποιεί ένα πολιτισμικό φαινόμενο που προκαλεί σύγχυση αλλά επιπλέον προσφέρει επιπλέον πληροφορίες για την ίδια την ανθρώπινη φύση.

Η Clansy μπήκε στην μελέτη αυτού του αντικειμένου με έναν απροσδόκητο τρόπο.Ξεκίνησε διερευνώντας εάν είναι δυνατό να γίνει πλήρης καταπίεση τραυματικών αναμνήσεων σεξουαλικής κακοποίησης που έλαβε χώρα στην διάρκεια της παιδικής ηλικίας και μετά να γίνει ανάκτηση αυτών των αναμνήσεων μέσω της ύπνωσης-ή εναλλακτικά,εάν η ίδια η ύπνωση μπορεί να παράγει μια σειρά ψευδών αναμνήσεων.Αυτή η περιοχή ερευνάς ήταν ένα «ναρκοπέδιο»,με ευρέως διαδεδομένες και (και μη καταγεγραμμένες) κατηγόριες για σατανική τελετουργική κακοποίηση και σεξουαλικά κυκλώματα σε παιδικούς σταθμούς,στα Αμερικανικά εθνικά ΜΜΕ. «Νηπιαγωγεία έκλειναν και δάσκαλοι φυλακίζονταν επειδή μετά από μακροχρόνια και γεμάτη υποβολή ανάκριση,τα παιδία περιέγραφαν παράδοξα επεισόδια κακοποίησης,μερικά από τα οποία περιελάμβαναν ιπτάμενους κλόουν (!!!) και σκουπόξυλα και την θανάτωση μεγάλων ζωών» γράφει η Clansy με τον χαρακτηριστικό της πνευματώδη τρόπο.

Όπως υπονοεί αυτό το αποσπασμα,η Clansy και οι μέντορες της στο Harvard άνηκαν στο «σκεπτικιστικό» στρατόπεδο όσον αφορά αυτούς τους ισχυρισμούς.Αλλά αφού η Clamsy δημοσίευσε την ερευνά της που διερευνούσε εάν οι γυναίκες που ισχυριζόταν ότι είχαν επανακτήσει μνήμες σεξουαλικής κακοποίησης ήταν πιο ευάλωτες στην δημιουργία ψευδών αναμνήσεων στο εργαστήριο,της κόλλησαν την ταμπέλα «φίλη των παιδόφιλων».Σε μια τόσο πολιτικοποιημένη ατμόσφαιρα η Clansy στράφηκε σε έναν «ασφαλέστερο» τρόπο μελέτης της δημιουργίας ψευδών αναμνήσεων:Την μελέτη ανθρώπων των οποίων οι αναμνήσεις. δεν ήταν δυνατό να αντανακλούν γεγονότα που συνέβησαν πραγματικά,σαν ένα είδος ομάδας ελεγχου.Και εδώ μπαίνουν οι απαχθεντες από τους εξωγήινους.

Πέρα από τηλεφωνήματα από φαρσερ και από ΜΜΕ,η αγγελία της Clansy που αναζητούσε αντικείμενα μελέτης-«Έχετε αρπαχθεί ποτέ από εξωγήινους;»-προσκόμισε κάποιους αληθινούς ανθρώπους που πίστευαν ότι είχαν επαχθεί. Ένας «απαχθεντας» έφερε την Clansy σε επαφή με μια κλειστή ομάδα ομοϊδεατών του,ανοιγοντας της τον δρόμο για να τους επισκεφτεί σε ένα καταφύγιο και να διεξάγει ένα μεγάλο αριθμό συνεντεύξεων.Περνώντας χρόνο μαζί με τους διάφορων ειδών απαχθεντες-ένας από αυτους ζωγραφίζει ημιπορνογραφικες εικόνες με εξωγήινους,ενας άλλος από αυτούς είναι chaneller*-γνώρισε τον Budd Hopkins έναν δημοφιλή συγγραφέα (και υπνωτιστή) που έχει προωθήσει αμφίβολης εγκυρότητας ιστορίες απαγωγής.Η Clansy δεν εντυπωσιάστηκε από το πλήθος. «Ήταν φανερό ότι η Λεπίδα του Occam*,η αρχή της φειδωλότητας πάνω στην οποία βασίζεται η δημιουργία όλων των επιστημονικών θεωριών,δεν ερχόταν με φυσικό τρόπο σε αυτούς τους ανθρώπους» αναφέρει η Clansy,σκέψη που εξέφρασε στους απαχθεντες μια νύχτα μετά από δύο ποτά για να την δει να αγνοείται παντελώς.

Όμως η Clansy εντυπωσιάστηκε από το πόσο φυσιολογικά ήταν τα αντικείμενα της έρευνας της-εκτός από τις ιστορίες αναφορικά με τα διαστημοπλοια,την σεξουαλική κακοποίηση,τα υβριδικά μωρά και ούτω καθεξης.Και έτσι αρχίζει να υφαίνει τη εξήγηση της για το πώς κατά τα αλλά διανοητικά υγιείς άνθρωποι μπορούν να καταλήξουν να αποδεχτούν ιστορίες απαγωγείς και ακόμα να πιστέψουν ότι αυτοί οι ίδιοι εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς σε κάποια φάση της ζωής τους.

Στην αναφορά της Clancy,ένας αριθμός μεμονωμένων παραγόντων συνέβαλαν στην προετοιμασία του σκηνικού για την μετάβαση στην κατάσταση της πλήρους ανεπτυγμένης νοοτροπίας του απαχθεντα.Ο πρώτος είναι ο παράγοντας της παράλυσης εν ύπνο (sleep paralysis),την ευρέως επικρατούσα αλλά λίγο κατανοητή κατάσταση στην οποία ο ύπνος REΜ-η φάση στην οποία λαμβάνει μέρος το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής ονείρων-απλά δυσλειτουργεί.Τα σώματα μας βρίσκονται σε κατάσταση παράλυσης κατά την διάρκεια του ύπνου REM και για καλό λόγο (στην περίπτωση που το σώμα μας εκτελέσει κινήσεις ακολουθώντας τα όνειρα μας μπορεί να τραυματιστούμε). Αλλά σε ένα μικρό αριθμό περιπτώσεων μπορούμε να αρχίζουμε να ξυπνάμε πριν περάσει η παράλυση και να βρισκόμαστε ακόμα στο στάδιο του ονείρου.

Αυτό που προκύπτει είναι η παραισθηση,συχνά κάποιου εξαιρετικά τρομακτικού τυπου.Στην ενύπνια παράλυση ξυπνάς στο κρεβάτι, αισθάνεσαι παράλυτος και τείνεις να διαισθάνεσαι μια τρομακτική παρουσία στο δωμάτιο.Κάποιες φορές βλέπεις κάτι,κάποιες φορές ακούς ήχους ή ακόμα νιώθεις ηλεκτρικά σοκ σε όλο σου το σωμα.Απο τις αναφορές των απαχθεντων από τους εξωγήινους,είναι ξεκάθαρο ότι αρκετά από αυτά τα άτομα όχι μόνο βίωσαν ενύπνια παράλυση αλλά βίωσαν παραισθήσεις τρομαχτικών επισκέψεων από εξωγήινους.

Αλλά η ενύπνια παράλυση από μόνη της δεν μπορεί να εξηγήσει πλήρως πως μπορεί να αναπτυχθεί ένας συνηθισμένος,καθημερινός Αμερικανος σε έναν «απαχθεντα».Η ίδια η Clancy έχει βιώσει ενύπνια παράλυση (το ίδιο και ο συγγραφέας αυτού του άρθρου-σ.τ.μφ και η ίδια η μεταφράστρια του άρθρου!) αλλά κανένας από εμάς δεν ισχυρίζεται ότι μας επισκέφτηκαν εξωγήινοι στα κρεβάτια μας για λίγη έρευνα.Το επόμενο βήμα στην μύηση στη κατάσταση της νοοτροπίας του απαχθεντα έρχεται όταν το άτομο που βίωσε μια δόση ενύπνιας παράλυσης αρχίζει να ψάχνει για μια εξήγηση του τι έγινε-μια εσωτερικά ικανοποιητική εκλογίκευση μιας σοκαριστικής εμπειρίας.

Σε αυτό το σημείο ο εν εκπαίδευση απαχθείς μπορεί να διασωθεί από κάποιον που μπορεί να του εξηγήσει την ενύπνια παράλυση.΄Η αντίθετα μπορεί να πέσει θύμα στο «πολιτισμικό σενάριο» της απαγωγής από εξωγήινους,μια διήγηση που είναι εξαιρετικά διαδεδομένη στα εθνικά ΜΜΕ και στην εθνική συνείδηση και που ενισχύεται διαρκώς.Σε ένα χρήσιμο κεφαλαίο,η Clancy εξηγεί από πού προέρχεται αυτό το σενάριο,καταδεικνύοντας ότι οι μαζικοί ισχυρισμοί απαγωγών ήρθαν πάντα μετά από αναφορές των ΜΜΕ σε υποτιθέμενες απαγωγές,είτε σε ταινίες,είτε σε ψευτοντοκιμαντερ ή σε «μη μυθιστορηματικά» βιβλία. Είναι μια μελέτη στην δύναμη της υποβολής εν δράσει.

Παρόλο που οι ιστορίες περί «ιπτάμενων δίσκων» είναι πολύ παλαιότερες,η απαγωγή από εξωγήινους σαν ένα αμερικανικό πολιτισμικό φαινόμενο εμφανίζεται να έχει αρχίσει στην δεκαετία του 1960,χάρη στην δημοφιλή τηλεοπτική σειρά The Outer Limits η οποία με την σειρά της εμφανίζεται να έχει επηρεάσει τους «απαχθεντες» Betty και Barney Hill (που έκαναν τους ισχυρισμούς τους το 1964).H ιστορία των Hill προκάλεσε αίσθηση στα ΜΜΕ προκαλώντας την εμφάνιση ενός κύματος από πανομοιότυπες αναφορές απαγωγών.Απο εκεί, η απόσταση ήταν μικρή μέχρι τις «Στενές Επαφές Τρίτου Τύπου», το best seller του Whitley Streiber «Communion» (σ.τ.μ.φ. που έγινε και ταινία) και οποιοδήποτε αριθμό ψευδοντοκιμαντερ στο κανάλι Sci-Fi.Σε ένα διασκεδαστικό απόσπασμα η Clancy σημειώνει ότι χάρη στην πολιτισμική διάχυση των ιστοριών απαγωγής από εξωγήινους,ακόμα και οι τελειόφοιτοι φοιτητές της στην Νικαραγουα (όπου είναι επισκέπτρια καθηγήτρια στο Κεντρικό Αμερικανικό Ινστιτούτο Διοίκησης Επιχειρήσεων) ξέρουν ότι οι εξωγήινοι αρπάζουν γήινους από τα κρεβάτια τους με σκοπό να πειραματιστούν και να «κάνουν μωρά μαζί σου».

Αλλά η ενύπνια παράλυση και το σενάριο απαγωγής δεν εξηγούν επαρκώς γιατί τόσο πολλοί Αμερικανοί έχουν τόσο παλαβές πεποιθήσεις.Η Clancy αναγκάζεται να πάει μακρύτερα γιατί οι ίδιοι οι απαχθεντες πάνε μακρύτερα .Στην προσπάθεια τους να καταλάβουν τι τους έχει συμβεί-και ήδη υποπτευόμενοι απαγωγή από εξωγήινους-μπορεί να ζητήσουν να υπνωτιστούν,όποτε προχωρούν στο να θυμηθούν πολλές περισσότερες λεπτομέρειες για τους υποτιθέμενους επισκέπτες τους.

Το πρόβλημα είναι ότι η ύπνωση δεν είναι αξιόπιστη μέθοδος ανάκλησης αναμνήσεων. Καλύτερα είναι μια εξαίσια μέθοδος για την λήψη ψευδών αναμνήσεων που εμφυτεύονται από ένα υπνωτιστή ή θεραπευτή που υποβάλει τον υπνωτιζομενο,ο οποίος (θεραπευτής η υπνωτιστης) μπορεί ήδη να πιστεύει στις απαγωγές από εξωγήινους και ενδέχεται να κάνει ερωτήσεις που καθοδηγούν τον υπνωτιζόμενο. Αυτές οι ψευδείς αναμνήσεις μοιάζουν εξαιρετικά αληθινές. Πραγματικά η Clancy και οι συνεργάτες της ανακάλυψαν ότι κατά την διάρκεια ανάκλησης των τραυματικών «εμπειριών» τους.οι απαχθεντες από εξωγήινους βιώνουν ισχυρά συναισθήματα όχι πολύ διαφορετικά από εκείνα των βετεράνων πόλεμου.

Αλλα δεν ειναι μονο η υπνωση:τα ατομα που ισχυριζονται οτι απηχθησαν εχουν μεγαλυτερη ταση απο τον μεσο πληθυσμο να επιδιδονται σε ονειροποληση και φανταξιοπληξια:

And it's not just hypnosis that prompts false abduction claims. It's also the people being hypnotized. Clancy's research shows that alleged alien abductees are more likely than the general population to be fantasy prone; i.e., they have "fertile imaginations, day-dream a lot, and report very rich visual imagery." Such characteristics make abductees unusually susceptible to hypnotic suggestion. Meanwhile, and relatedly, abductees are also more prone to create false memories to begin with. Shown a list of words--"sour," "candy," "sugar," "bitter"--they were more likely than other subjects to falsely remember that a related word ("sweet") had also been on the list.

Αλλα και η αναγκη τους για νοημα στην ζωη:

By this point in Abducted, Clancy has woven together an impressive array of interlocking factors--sleep paralysis, the cultural script of alien abduction, hypnosis, fantasy proneness, a proclivity to create false memories--that have considerable explanatory power when it comes to accounting for the phenomenon of alien "abduction" in modern America. But she still isn't satisfied. For as she notes in a crucial passage,

….this analysis is still insufficient for an understanding of the phenomenon. As the abductees themselves would say, "If you're telling me it didn't happen to me, that I made it up, why in God's name would I want to?"

Why indeed? After all, being abducted by aliens doesn't sound like a very pleasant experience. First, you're attacked by monsters in your bedroom at night. You're terrified as they pin you down and stick needles in your abdomen, or painfully extract semen from your testes, or stick metal tubes up your nose and puncture your brain cavity. Not to mention the molestation. At one point, albeit briefly, Clancy entertains the notion that the abductees who make all this stuff up might be closet masochists.

But she quickly dispenses with it, because it turns out there's a very obvious reason why abductees would want to make all this stuff up. They're getting something very profound out of it. It's not just media attention; it's spiritual payoff. Some subjects even told Clancy that being abducted was the best thing that had ever happened in their lives; as one puts it:

The journey has enabled me to discover my place in the universe. I had felt abandoned, reduced to nothing but a sperm sample. Yet today I feel a tremendous expansiveness. In my total aloneness, I have discovered a oneness with the beings.

What are abductees getting from their experiences? Why, human meaning, of course. The sense that there are alien beings out there who, despite violating any number of ethical rules governing human subject experimentation, nevertheless somehow have our best interests at heart. Beings who are wiser, have greater powers, are beneficent caretakers over the human race, and help a select few of us understand how we all fit into the big cosmic picture. Beings who are, in short, our modern day version of angels. As Clancy summarizes, in what is surely the most important passage in the book:

The abductees taught me that people go through life trying on belief systems for size. Some of these belief systems speak to powerful emotional needs that have little to do with science--the need to feel less alone in the world, the desire to have special powers or abilities, the longing to know that there is something out there, something more important than you that's watching over you. Belief in alien abduction is not just bad science. It's not just an explanation for misfortune and a way to avoid taking responsibility for personal problems. For many people, belief in alien abductions gratifies spiritual hungers. It reassures them about their place in the universe and their own significance.

Or as Clancy finishes the book: "Being abducted by aliens may be a baptism into the new religion of our technological age."

Unlike many a scientist, Clancy is funny and knows how to write. She also knows when to let the "abductees" speak for themselves, so that we can understand who they really are. At one moment, for instance, she lets us overhear a cell phone conversation in which an outraged "abductee" is denouncing Clancy for suggesting that sleep paralysis may explain his experience: "I wasn't sleeping. I was taken. I was violated, ripped apart--literally, figuratively, metaphorically, whatever you want to call it. Does she know what that's like? **** her! I'm out of here!" Clancy also lets us understand how sadly, pathetically human the abductees are, as in the case of one individual who described "the anal probe that fell out, was analyzed by a lab, and declared to be a hemorrhoid because 'they were afraid of the truth.'"

Το αρθρο τελειωνει με γκρινια αφου το βιβλιο της Clansy ως επιστημονικο δεν θα διαβαστει απο τοσους πολλους οσο ενα παραμυθοβιβλιο.Αλλα ενταξει δεν νομιζω οτι θα πρεπει να κατσετε να διαβασετε και την γκρινια.

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr