ST. PETERSBURG, Russia - Astronomers at Russia's largest observatory said Friday an asteroid now orbiting the sun may strike the Earth in 2035, but that the odds of a catastrophic collision can be estimated only 22 years from

http://www.canada.com/edmontonjournal/news/story.html?id=a41278ed-c882-462b-8d56-f62cc0d8a1ae

Friday November 17, 2006
The Guardian
Wanted: man to land on killer asteroid and gently nudge it from path to Earth
· Nasa evokes Hollywood in effort to avoid catastrophe
· Mission would bridge gap between moon and Mars

Εδώ μιλάνε για τον Απόφι
A smallish asteroid called Apophis has already been identified as a possible threat to Earth in 2036.

http://www.guardian.co.uk/international/story/0,,1950167,00.html?gusrc=rss&feed=12

The Times October 25, 2006
Russia offers asteroid protection

The Institute is particularly concerned about an asteroid known as Number 2907, a kilometer-wide chunk of space rock which, it believes — “with a large degree of certainty” — will strike the Earth on December 16, 2880.

http://www.timesonline.co.uk/article/0,,13509-2419977,00.html

Οι μετεωρίτες μπορεί να είναι εξαιρετικά καταστροφικοί, όμως οι κρατήρες που ανοίγουν με την πτώση τους στη Γη αποκαλύπτουν τα μεγαλύτερα μυστήρια της γεωλογίας του Διαστήματος.
Η απάντηση στο ερώτημα τι συμβαίνει όταν μια πανίσχυρη και ακατανίκητη δύναμη συναντά ένα ακίνητο αντικείμενο, βρίσκεται κοντά στη Βόρεια Αριζόνα, στον αυτοκινητόδρομο 40. Από απόσταση μοιάζει με τελείως επίπεδη κορυφή βουνού, το οποίο υψώνεται ξαφνικά πενήντα μέτρα πάνω από την γύρω επίπεδη επιφάνεια του εδάφους. Αν προχωρήσει όμως κανείς μέχρι την άκρη του θα βρεθεί μπροστά σε έναν τεράστιο κρατήρα, με διάμετρο ενός χιλιομέτρου και βάθος 174 μέτρων! Πρόκειται για έναν κρατήρα, ο οποίος δημιουργήθηκε από την πτώση μετεωρίτη και πολλοί θεωρούν πως είναι η απόδειξη του ότι ζούμε σε έναν πολύ... βίαιο και καταστροφικό πλανήτη.

Ο κρατήρας δημιουργήθηκε πριν από 50.000 χρόνια, όταν ένας μετεωρίτης που ζύγιζε πάνω από 1,7 τόνο και είχε διάμετρο εξήντα μέτρων «έπεσε» από τον ουρανό και χτύπησε στη Γη με ταχύτητα 40 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο. Οι φυλές των Ινδιάνων που έζησαν στην περιοχή, οι Χόπι, οι Ναβάχο και οι Πουέμπλο, γνώριζαν εδώ και αιώνες για την ύπαρξη του κρατήρα. Απέφευγαν όμως ακόμη και να πλησιάσουν στον τόπο, τον οποίο θεωρούσαν ιερό. Οι «λευκοί» δεν τον ανακάλυψαν παρά μόνο το 1871, όταν μια ομάδα στρατιωτών έκανε μια περιπολία αναγνωριστική της περιοχής.

Στην αρχή νόμισαν πως πρόκειται για ηφαίστειο ­ άλλωστε υπήρχαν πολλά εκεί τριγύρω. Αργότερα όμως, στις αρχές του 20ού αιώνα ένας ειδικός σε ορυκτά, μηχανολόγος μεταλλευμάτων, συνειδητοποίησε την... κοσμική προέλευσή του και αγόρασε την περιοχή. Ο Daniel Βarringer ήταν ήδη ένας επιτυχημένος και γνωστός επιχειρηματίας. Φίλος της οικογένειας Ρούσβελτ, είχε ήδη χτίσει μια τεράστια περιουσία εκμεταλλευόμενος τον ορυκτό πλούτο της άγριας Δύσης. Και ήξερε πως αυτοί οι βόλοι από νικέλιο και σίδηρο που ήταν διασκορπισμένοι γύρω από τον κρατήρα δεν ήταν δυνατόν να προέρχονται από τη Γη. Είχαν έρθει από το Διάστημα. Ο Βarrigner όμως δεν νοιαζόταν για την επιστήμη: αυτό που ήθελε ήταν να σκάψει και να βρει τον τεράστιο μετεωρίτη, ο οποίος πίστευε πως βρίσκεται ακόμη θαμμένος κάτω από το χώμα του κρατήρα. Είχε μάλιστα εκτιμήσει και την αξία του: την υπολόγιζε στα 500-1.000 εκατομμύρια δολάρια.

Στα επόμενα τριάντα χρόνια, ο Βarrigner έριξε αρκετά εκατομμύρια από τα δικά του δολάρια στη... λακκούβα της Αριζόνα, όμως δεν βρήκε απολύτως τίποτα: ο μετεωρίτης δεν υπήρχε. Εκείνη την εποχή ελάχιστα ήταν γνωστά για τη δυναμική των μετεωριτών. Ορισμένοι είχαν δει μερικούς μετεωρίτες να πέφτουν ­ μεταξύ των οποίων και κάποιοι αρκετά μεγάλοι ­ και οι περισσότεροι από αυτούς θάβονταν στη γη. Έτσι, ήταν πολύ λογικό να υποθέτουν πως το ίδιο είχε συμβεί με εκείνον τον τεράστιο που δημιούργησε τον κρατήρα.

Αυτό που κανείς δεν υπολόγιζε ήταν πως υπάρχει ένα καθοριστικό όριο για τη μάζα ενός μετεωρίτη, πάνω από το οποίο η διαδικασία δημιουργίας κρατήρα αλλάζει δραματικά. Ο μετεωρίτης του Βarrigner ξεπερνούσε κατά πολύ αυτό το όριο, με αποτέλεσμα αντί να θαφτεί, να εκραγεί, τη στιγμή ακριβώς που άγγιξε την επιφάνεια της Γης. Μόνο ένα ελάχιστο τμήμα του δεν κατόρθωσε να εξατμιστεί τελείως...

Τέτοιοι τεράστιοι κρατήρες όπως αυτός στην Αριζόνα είναι εξαιρετικά σπάνιοι στη Γη, συναντιούνται όμως πολύ συχνά στη Σελήνη, στον Ερμή και στον Δία. Ο λόγος είναι προφανής: η Γη είναι ένας γεωλογικά ενεργός πλανήτης. Οι ήπειροι δημιουργούνται και διαβρώνονται συχνά σε διάστημα μερικών εκατοντάδων εκατομμυρίων χρόνων κι έτσι οι... κοσμικές της ρυτίδες εξαφανίζονται.

Παρ' όλα αυτά, δορυφορικές εικόνες της Γης έχουν αποκαλύψει μια σειρά από «σημάδια» που φαίνεται να είναι «σημεία επαφής» με μετεωρίτες. Ωστόσο, υπάρχουν και ορισμένες γεωλογικές διεργασίες οι οποίες δημιουργούν πανομοιότυπους κρατήρες. Αν και η παρουσία σωματιδίων νικελίου και σιδήρου γύρω από έναν κρατήρα υποδηλώνει πως υπήρξε σύγκρουση με μετεωρίτη, το 70% των μετεωριτών είναι πετρώδεις και τείνουν να αναμειγνύονται με το γύρω έδαφος. Για να προσδιορίσουν οι ειδικοί το αν ένας κρατήρας δημιουργήθηκε από την προσγείωση ενός μετεωρίτη ή από γεωλογικά φαινόμενα, μελετούν αναλυτικά τη χημική σύνθεση όλων των γύρω μεταλλευμάτων (η οποία αλλάζει ριζικά όταν επηρεάζεται από εξωγήινους παράγοντες), αναζητούν ίχνη ευγενών μετάλλων όπως το ιρίδιο, το όσμιο ή το ρένιο, στοιχεία τα οποία υπάρχουν ακόμη και στους πετρώδεις μετεωρίτες, αλλά όχι στο έδαφος.

Τη σημερινή μας γνώση μας γύρω από τη δημιουργία κρατήρων την οφείλουμε, κατά κύριο λόγο, στον Gene Shoemaker, τον άνθρωπο που ανακάλυψε μαζί με τον Levy τον κομήτη Shoemaker-Lavy, ο οποίος συνετρίβη πάνω στην επιφάνεια του Δία, το 1994. Με την ιδιότητα του γεωλόγου και του μέλους της αμερικανικής Εταιρείας Γεωλόγων, ο Shoemaker μελέτησε τον συγκεκριμένο κρατήρα στην Αριζόνα, το 1958, και ανακάλυψε πολλά από τα χαρακτηριστικά που χρησιμοποιούνται ακόμη σήμερα για την αναγνώριση των κρατήρων που δημιουργήθηκαν από την πτώση μετεωριτών. Ο άνθρωπος που μας έμαθε να εξερευνούμε τους μετεωρίτες που φτάνουν στη Γη πέθανε ξαφνικά, σε τροχαίο, το 1997, στην Αυστραλία. Η τέφρα του ταξίδεψε μαζί με το διαστημικό σκάφος «Lunar Ρrospector», το οποίο ολοκλήρωσε την αποστολή του στις αρχές του 1999, προσεδαφιζόμενο στην επιφάνεια της Σελήνης, όπου και συνετρίβη.

1.000.000 μετεωρίτες σαν καρύδια «σκάνε» στη Γη!
Η Γη λιθοβολείται συνεχώς από κοσμικά συντρίμμια. Τα «θραύσματα» αυτά συνήθως δημιουργούν ένα λεπτό στρώμα σκόνης, το οποίο «καίγεται» στα ψηλά στρώματα της ατμόσφαιρας, για να δημιουργήσουν μετεωρίτες ή διάττοντες αστέρες (αστέρια που πέφτουν). Κάθε χρόνο, όμως, όλο και πιο μεγάλα κομμάτια «βουτούν» στον αέρα και χτυπούν στο έδαφος, με ταχύτητα που φτάνει ακόμη και τα 600 χιλιόμετρα την ώρα. Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο φτάνουν στη Γη πάνω από ένα εκατομμύριο μετεωρίτες, οι οποίοι έχουν το μέγεθος ενός καρυδιού.

Το τι θα συμβεί στους μετεωρίτες τη στιγμή που θα έρθουν σε επαφή με τη Γη, εξαρτάται τόσο από τη σύσταση και τη δομή του εδάφους όπου θα προσγειωθούν όσο και από τους ίδιους τους μετεωρίτες. Ένας μετεωρίτης σε μέγεθος καρυδιού, είναι δυνατόν να θρυμματιστεί ή να αναπηδήσει, όταν έρθει σε επαφή με στέρεο και σκληρό έδαφος και να μείνει τελείως ανέπαφος. Αν όμως το έδαφος είναι μαλακό, καλυμμένο με χόρτα, για παράδειγμα, τότε είναι πολύ πιθανόν ο μετεωρίτης να θαφτεί. Μπορεί να σπάσει σε κομμάτια ή μπορεί και να μείνει έτσι ακριβώς όπως είναι, ανάλογα με τη σύνθεσή του: με το αν δηλαδή είναι πετρώδης ή αν αποτελείται από σίδηρο.

Καθώς το μέγεθος των μετεωριτών αυξάνεται, οι πιθανότες να δημιουργήσουν έναν κρατήρα αυξάνονται. Ωστόσο, πολύ δύσκολα θα δημιουργηθεί ένας τόσο μεγάλος κρατήρας όσο αυτός στη Βόρεια Αριζόνα. Οι κρατήρες δημιουργούνται συνήθως με μικρές τρύπες, χωρίς ψηλό κοίλωμα γύρω τους. Οι ειδικοί χαρακτηρίζουν τους κρατήρες αυτούς «απλούς κρατήρες κρούσης».

Ο μεγαλύτερος πετρώδης μετεωρίτης που έχει βρεθεί στη Γη μέχρι σήμερα είναι ο Jilin στην Κίνα, ο οποίος είχε βάρος 1,7 τόνο και έπεσε το 1976. Ο μετεωρίτης αυτός άνοιξε ένα «ανάχωμα» στο έδαφος βάθους έξι μέτρων. Σε τέτοιες πτώσεις, η ταχύτητα της πτώσης μειώνεται από την επιφάνεια του εδάφους, η οποία μπορεί και απορροφά το χτύπημα.

Μεγαλύτεροι μετεωρίτες, εκείνοι που ζυγίζουν μερικές εκατοντάδες τόνους, είναι πολύ πιο πιθανόν να εκραγούν και να διαλυθούν αγγίζοντας τη Γη. Τη στιγμή ακριβώς που το κοσμικό αυτό αντικείμενο χτυπά στη Γη, παράγονται δύο πολύ ισχυρές δυνάμεις κρούσης: η πρώτη «ταξιδεύει» μέσα στο έδαφος και η άλλη περνά μέσα από τον μετεωρίτη. Οι δυνάμεις αυτές έχουν τεράστια ισχύ ­ εκατοντάδες kilobar ή ακόμη και megabars ­ ικανή να αλλάξει τελείως τόσο τη δομή του μετεωρίτη όσο και εκείνη του εδάφους.

Διάφορα ουράνια σώματα όπως κομήτες, αστεροειδείς, βράχοι αποτελούν πραγματική απειλή για τον πλανήτη μας και η πιθανότητα της σύγκρουσης δεν αφορά τις ταινίες science fiction.
Πρέπει τονίζουν να αξιολογηθούν οι διάφοροι κίνδυνοι από τα αποκαλούμενα Near Earth Objects (Neo's). Σύντομα μάλιστα θα ανακοινωθούν και τα μέτρα που θα ληφθούν, με αφορμή το γεγονός ότι ο αστεροειδής 2000 RD53 πέρασε σε μια απόσταση μόλις 12 φορές την απόσταση μας από το φεγγάρι.
Ο διαστημικός βράχος είναι περίπου 300-400 m μακρύς, και αν δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος από μια σύγκρουση με τη Γη, όμως η παρουσία του σε τέτοιες αστείες αποστάσεις για τα δεδομένα του διαστήματος, θα ανάψει το πράσινο φως για αντιμετώπιση αυτών των αντικειμένων. Σύμφωνα με την επιτροπή υπάρχουν περίπου 1.000 αστεροειδείς γύρω από τη Γη, που έχουνι διάμετρο περίπου 1000m, και βρίσκονται κοντά στη τροχιά της.

Eνα αντικείμενο διαμέτρου 100m συγκρούεται με τη Γη, κάθε 10.000 χρόνια.

Οι δεινόσαυροι πιθανώς να εξαφανίστηκαν από την σύγκρουση ενός αντικειμένου 10km με τη Γη, πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια.

Εχει επίσης υπολογιστεί ότι κάθε 10.000 χρόνια ένας αστεροειδής με διάμετρο τουλάχιστον 100 μέτρων «χτυπά» τη Γη με την ισχύ βόμβας 100 μεγατόνων. Κάθε 100.000 χρόνια ένα αντικείμενο με διάμετρο 1000 μέτρων πέφτει στον πλανήτη μας και προκαλεί έκρηξη που αντιστοιχεί σε 10 εκατομμύρια βόμβες σαν της Χιροσίμα.

Διάφορα ουράνια σώματα όπως κομήτες, αστεροειδείς, βράχοι αποτελούν πραγματική απειλή για τον πλανήτη μας και η πιθανότητα της σύγκρουσης δεν αφορά τις ταινίες science fiction.
Πρέπει τονίζουν να αξιολογηθούν οι διάφοροι κίνδυνοι από τα αποκαλούμενα Near Earth Objects (Neo's). Σύντομα μάλιστα θα ανακοινωθούν και τα μέτρα που θα ληφθούν, με αφορμή το γεγονός ότι ο αστεροειδής 2000 RD53 πέρασε σε μια απόσταση μόλις 12 φορές την απόσταση μας από το φεγγάρι.
Ο διαστημικός βράχος είναι περίπου 300-400 m μακρύς, και αν δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος από μια σύγκρουση με τη Γη, όμως η παρουσία του σε τέτοιες αστείες αποστάσεις για τα δεδομένα του διαστήματος, θα ανάψει το πράσινο φως για αντιμετώπιση αυτών των αντικειμένων. Σύμφωνα με την επιτροπή υπάρχουν περίπου 1.000 αστεροειδείς γύρω από τη Γη, που έχουνι διάμετρο περίπου 1000m, και βρίσκονται κοντά στη τροχιά της.

Eνα αντικείμενο διαμέτρου 100m συγκρούεται με τη Γη, κάθε 10.000 χρόνια.

Οι δεινόσαυροι πιθανώς να εξαφανίστηκαν από την σύγκρουση ενός αντικειμένου 10km με τη Γη, πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια.

Εχει επίσης υπολογιστεί ότι κάθε 10.000 χρόνια ένας αστεροειδής με διάμετρο τουλάχιστον 100 μέτρων «χτυπά» τη Γη με την ισχύ βόμβας 100 μεγατόνων. Κάθε 100.000 χρόνια ένα αντικείμενο με διάμετρο 1000 μέτρων πέφτει στον πλανήτη μας και προκαλεί έκρηξη που αντιστοιχεί σε 10 εκατομμύρια βόμβες σαν της Χιροσίμα.

http://www.physics4u.gr/news/2006/scnews2664.html

http://www.physics4u.gr/news/2002/scnews460.html

Οπως παντα, ειναι το σχεδιο αυτο, ωστε να τους ελεγχουν περισσοτερο...

Εμεις δυστυχως γνωριζουμε τις τροχιες ΜΟΝΟ μερικους (μετρημενους ουσιαστικα στα δαχτυλα) αστερωιδεις και κομητες... οποτε δεν ξερουμε τι θα μπορει να συμβει!!!

GENUS PANTHERAS FELIDAE

...and the Predators will prevail...

Μπορεί αυτή την στιγμή που μιλάμε ένας άγνωστος αστεροειδής μεγάλου μεγέθους να έρχεται καταπάνω μας χωρίς ακόμα να το γνωρίζουμε. (Αυτή η υπόθεση για κάποιον κομήτη είναι πολύ ισχνή, αλλά δεν παύει να υπάρχει).
Ο χρόνος αντίδρασης λοιπόν παίζει τον σπουδαιότερο ρόλο σε μία τέτοια περίπτωση. Νομίζω ότι έχει δίκιο ο stan όταν λέει ότι θα έπρεπε ήδη να είχαμε έτοιμο ένα σχέδιο που να αφορά κάθε πιθανή απειλή και απλώς θα χρειαζόταν να το προσαρμόσουμε στα συγκεκριμένα δεδομένα. Ισως και να έχουμε χωρίς να το γνωρίζουμε;

quote:

---

Παντως, οπως βλεπουμε στις περισσοτερες ταινιες καταστροφης (αν οχι σε ολες) τον μεγαλυτερο αντικτυπο τον τραβανε οι Η.Π.Α. ... γιατι αραγε να δημιουργουνε την φοβια ???

---

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ

quote:

---

Δυστηχώς Stan θα σου χαλάσω...
Είναι η στατιστική που λέει ότι ένας μεγάλος μετεωρίτης ή κομήτης θα έπρεπε να είχε πέσει ήδη στην Γη. Άρα τον περιμένουμε από ώρα σε ώρα.

---

ΕΧΕΙ ΔΙΚΙΟ Ο OANNHSEA ΒΕΒΑΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΤΙΚΟ ΤΟ ΑΠΟ ΩΡΑ ΣΕ ΩΡΑ ΜΠΟΡΕΙ
ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ 50 ΧΡΟΝΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ 1000
ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΠΑΝΤΩΣ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΣΩΜΑ ΣΕ ΤΡΟΧΙΑ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ ΜΕ ΤΗ ΓΗ ΤΑ ΠΡΟΣΕΧΗ ΧΡΟΝΙΑ.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΑΝΗΣΥΧΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ 2004ΜΝ ΠΟΥ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΑΡΧΙΚΑ ΤΟ 2029 ΚΑΙ ΘΑ ΞΑΝΑΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ 2035 ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΠΙΟ ΚΟΝΤΙΝΗ
ΑΛΛΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΟΙ ΜΕΤΡΗΣΕΙΣ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ
ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΣΕΙ ΠΑΝΩ ΜΑΣ.

quote:

---

Μπορεί αυτή την στιγμή που μιλάμε ένας άγνωστος αστεροειδής μεγάλου μεγέθους να έρχεται καταπάνω μας χωρίς ακόμα να το γνωρίζουμε. (Αυτή η υπόθεση για κάποιον κομήτη είναι πολύ ισχνή, αλλά δεν παύει να υπάρχει).
Ο χρόνος αντίδρασης λοιπόν παίζει τον σπουδαιότερο ρόλο σε μία τέτοια περίπτωση. Νομίζω ότι έχει δίκιο ο stan όταν λέει ότι θα έπρεπε ήδη να είχαμε έτοιμο ένα σχέδιο που να αφορά κάθε πιθανή απειλή και απλώς θα χρειαζόταν να το προσαρμόσουμε στα συγκεκριμένα δεδομένα. Ισως και να έχουμε χωρίς να το γνωρίζουμε;

---

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΥΤΗ ΟΝΤΩΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΗ ΑΛΛΑ ΑΝ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΕΤΟΙΟ ΘΕΜΑ
ΠΡΕΠΕΙ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΜΩΣ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ
ΘΑ ΗΤΑΝ ΜΕΓΑΛΗ ΑΦΕΛΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΚΑΙ ΞΕΡΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΕΤΟΙΑΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ ΣΕ ΤΕΤΟΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ

GENUS PANTHERAS FELIDAE

...and the Predators will prevail...

GENUS PANTHERAS FELIDAE

...and the Predators will prevail...

ΠΙΘΑΝΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΕΠΙΘΕΣΕΩΣ: ΑΠΟ ΤΩΡΑ ΕΩΣ ΤΟ 2012.

ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΣΤΑΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΔΡΑΚΟΝΙΑΝΟΥ ΑΣΤΡΟΣΤΟΛΟΥ ΣΕ ΔΙΑΤΑΞΗ ΑΜΥΝΑΣ: ΕΠΙ ΤΡΟΧΙΑΣ ΠΛΑΝΗΤΟΥ ΔΙΟΣ 118 ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΡΟΧΙΑΣ ΠΛΑΝΗΤΟΥ ΓΗΣ ΟΙ 2 ΑΠΟΛΕΜΕΣ ΝΑΥΑΡΧΙΔΕΣ ΛΕΒΑΝ (ΣΕΛΗΝΗ) ΚΑΙ ΛΙΛΙΘ, ΗΤΟΙ 120 ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥ ΟΡΑΤΟΙ ΑΠΟ ΟΠΤΙΚΑ ΤΗΛΕΣΚΟΠΙΑ ΚΑΙ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΣΚΟΠΙΑ ΑΣΤΕΡΟΣΚΟΠΙΩΝ.

ΕΙΔΕ ΧΑΡΤΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΑΣΤΡΟΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΤΗΣ Ο.Ε.Α. ΔΙΑ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΠΑΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ, ΤΟΥΣ ΓΕΝΙΚΟΥΣ ΤΕΛΕΣΘΕΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΕΛΕΣΘΕΙΣΟΜΕΝΟΥΣ ΕΛΙΓΜΟΥΣ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ

quote:

---

ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΓΑΛΑΞΙΑΚΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΥ ΑΝΔΡΟΜΕΔΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΣΤΡΟΣΤΟΛΟΥ κλπ κλπ

---

'We are either alone in the universe or we are not. Both ideas are overwhelming'
-Arthur C. Clarke-

GENUS PANTHERAS FELIDAE

...and the Predators will prevail...

<condor.txt|53|>
wc0g1M8gxMnBwsHGxcnTIMHV1M8gxcnTwckgysHJINDPy9UgzMXDwcvP0yDMwcvBysHTIQAAAAAA

GENUS PANTHERAS FELIDAE

...and the Predators will prevail...

ΑΝΙΧΝΕΥΤΕΣ ΝΕΤΡΙΝΩΝ με σκοπο την μελετη των νετρινων και οχι τηλεσκοπια νετρινων φυσικα.Ειναι πολυ δυσκολο να εντοπιστουν τα νετρινα,εξαιτιας της μηδενικης σχεδον τους μαζας και του μηδενικου φορτιου τους ειναι εξαιρετικα αδρανη.Στην Πυλο ποντισμενος σε μεγαλο βαθος της θαλασσας (για να εντοπιζει τυχον νετρινα που επιβραδυνονται απο καποια συγκρουση με τα μορια του νερου)υπαρχει ενας τετοιος ανιχνευτης.Με σκοπους μελετης αυτων των σωματιδιων φυσικα.

Φυσικα δεν προκειται για τηλεσκοπιο που εντοπιζει υποατομικα σωματιδια που εκπεμπονται απο διαστημοπλοια.

Ακομα και εαν ηταν,θα ηταν ΜΕΓΑΛΗ ΒΛΑΚΕΙΑ να προσπαθει να εντοπισει ΝΕΤΡΙΝΑ απο ολα τα ειδη των σωματιδιων,γιατι ειναι εξαιρετικα δυσκολο να εντοπιστουν.Ενα νετρινο μπορει να διαπερασει ολοκληρο τον πλανητη χωρις να γινει αντιληπτο αφου δεν αλληλεπιδρα ευκολα με την υλη!

Ενα τηλεσκοπιο με στοχο να εντοπισει εχθρικα διαστημοπλοια,θα προσπαθουσε να τα εντοπισει με αποτελεσματικοτερη μεθοδο...

Ακομα νομιζω προσπαθουν να εντοπισουν εστω ΕΝΑ νετρινο.

Φυσικα ολα αυτα ειναι ψιλα γραμματα για καποιον φανατικο που τα εχει κανει ολα σαλατα.

ΥΓ Ολα οσα βγαζουν τις αποψεις του καραμπινατα λανθασμενες,ειναι αποτελεσμα συνομωσιας.Και ο Κουστω εβραιος που ποντιζει φοινικικους αμφορεις δολιως.Αντε να δουμε ποσες μπουρδες ακομα θα χωσεις στο συνομωσιολογικο σου μπλεντερ.

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr