Πριν κάποια χρόνια πήγαιναν βράδυ με την αδερφή της, τον άντρα της και την κόρη της (τη φίλη μου) με το αυτοκίνητο κάπου (δε θυμάμαι πού). Ξαφνικά όπως πήγαιναν βλέπει μια κοπέλα έφηβη με λευκό φόρεμα και ξανθό μαλλί που έπεφτε στον ώμο στη μέση του δρόμου. Άρχισε να ουρλιάζει και να χτυπά τον άντρα της που οδηγούσε "Σπύρο θα την πατήσεις, την πατάς Σπύρο! Στάματα" σαν υστερική. Σταματάνε στην άκρη του δρόμου και αυτή έκλεγε και έλεγε στον άντρα της "Την πάτησες, Σπύρο, την πάτησες!". Κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει τι είχαν πατήσει. Βγήκαν έξω αλλά τίποτα. Στην άκρη του δρόμου ήταν ένα εκκλησάκι (αυτά με το καντήλι, όταν σκοτώνεται κάποιος στο δρόμο).

Την ιστορία μου την είπε η ίδια και ήταν έτοιμη να κλάψει όταν μου την έλεγε. Της έχω απόλυτη εμπιστοσύνη ότι λέει αλήθεια.

Έτος 1984. Έχω πάει στην έκθεση βιβλίου στην παραλία της Θεσσαλονίκης και αγόρασα ένα βιβλίο, που αν θυμάμαι καλά λεγόταν Λευκή και Μαύρη Μαγεία, ήταν κόκκινο και απέξω είχε έναν μάγο.
Τον καιρό εκείνο διάβαζα πολύ σχετικά με θέματα αποκρυφισμού, εσωτερισμού κ.ο.κ.
Μετά από λίγο καιρό,άρχισα να νοιώθω περίεργα. Όπου κι αν ήμουν ένοιωθα κάποιον συνεχώς από πίσω μου να με ακολουθεί. Ένοιωθα ότι ποτέ δεν ήμουν μόνος. Πολλά βράδια έβλεπα φοβερά ζωντανά όνειρα, που είχαν σχέση με ανθρωποθυσίες, μαγεία και άλλα παρόμοια. Να πω ότι δεν ήμουν κανένα ψώνιο με τέτοια θέματα απλά με ενδιέφεραν.
Το μεγάλο σώσε έγινε ένα βράδυ....Έπεσα να κοιμηθώ στο σαλόνι (όπου είχα μία πολυθρόνα/κρεβάτι για να διαβάζω για τις πανελλαδικές). Στο σαλόνι υπήρχε μία ντουλάπα που είχε γίνει κλείνοντας ένα μέρος του τοίχου με πόρτα, δίνοντας έναν χώρο για αποθήκε περίπου 10 τ.μ. Ο χώρος ήταν γεμάτος με βιβλία, ρούχα, χαλιά και ότι άλλο οι μαμάδες μπορούν να παραχώσουν σε τέτοια μέρη.
Δεν είχα κοιμηθεί καλά καλά, όταν ξαφνικά άρχισα να ακούω ποδοβολητά και χλιμιντρίσματα μέσα από την ντουλάπα...Σηκώθηκα πάνω και αφού συγκρότησα τις σκέψεις μου και ήμουν σίγουρος για το ότι δεν κοιμόμουν συνέχισα να ακούω με πραγματικό τρόμο, αυτό το "άλογο" να συνεχίζει να χλιμιντρίζει και να κάνει βόλτες εκεί μέσα......
Σε λίγο ο ήχος χάθηκε και όταν μάζεψα όλες μου τις δυνάμεις και άνοιξα την πόρτα ένοιωσα μία βαριά μπόχα.......
Την άλλη μέρα (και βέβαια δεν έκλεισα μάτι) όλα ήταν όπως πρώτα...Ούτε οσμές περίεργες ούτε τίποτε.....

Μερικά χρόνια μετά στο Άγιον Όρος είπα την ιστορία αυτή στον πνευματικό μου....Αφού μου συνέστησε να πετάξω το βιβλίο μου είπε ότι δεν ήταν η φαντασία μου αλλά πραγματικός δαίμονας, που βρήκε την ευκαιρία μέσα από τις πεσμένες μου άμυνες και την ασχολία μου με το βιβλίο αυτό να κάνει την εμφάνιση του.

Παιδιά η ιστορία είναι αληθινή σε ότι έχω ιερό.

Φιλικά
Tomcat

Ότι είχα γεννήσει το παιδάκι μου και (3 ημέρες) με καισαρική. Ήμουν στην κλινική. Εκείνο το βράδυ ακούω το ονομά μου και πετάγομαι. Βλέπω μια κόκκινη σκιά να βγαίνει από την κούνια του παιδιού. Λέω όνειρο θα ήταν. Εν τω μεταξύ εγω σταύρωνα κάθε βράδυ το παιδί μου. Περνάνε 3 μήνες στο σπίτι πλέον κάποιο βράδυ ξαναακούω το ονομά μου και ξανα πετάγομαι. Ξανα βλέπω την κόκκινη σκιά να βγαίνει από την κούνια του παιδιού μου. Εκείνη την ώρα ακούω μια φωνή "μη σταυρώνεις μωρή το παιδί" 3 φορές μου το είπε. Εγώ φυσικα ταράχτηκα. Το επόμενο πρωί πήγα σε κάποιον παπά και του έιπα τι έγινε. Το διάβασε το παιδί και έφυγα. Το ίδιο βράδυ ενώ κοιμόμουν με θάμπωσε ένα έντονο άσπρο φως. Κοιτάζω στο παράθυρο και είδα έναν άνθρωπο ντυμένο στα άσπρα (στεκόταν πισωπλατα και δεν είδα πρόσωπο) πάντως τα μαλλιά του φτάνανε μέχρι τον ώμο και γύρω του είχε μια λάμψη που με έκανε να νιώσω γαλήνη και ηρεμία.

Υ.Γ. Να χαίρεσαι το παιδάκι σου

"Μου είπε λοιπόν πως όταν ήταν πιτσιρίκα (περίπου στα 17) ήξερε κάποια για την οποία λεγόντουσαν διάφορα στη γειτονιά τότε, ότι ασχολείτο με μαύρη μαγεία κλπ.

Ένα βράδυ ακούστηκαν οι φωνές της και όλοι μαζεύτηκαν έξω από το σπίτι της. Άκουγαν ότι ήταν κάποιος μέσα και την χτυπούσε και εκείνη φώναζε. Κάποια στιγμή όλα σταμάτησαν και μετά από ώρα εκείνη άνοιξε την πόρτα και ζήτησε να την πάνε στο νοσοκομείο, σε μαύρα χάλια.

... στο νοσοκομείο, ανάμεσα στα χτυπήματα που είχε, βρήκαν στο σώμα της.. πατημασιές από άλογο."

Ακόμα δεν μπορώ να φανταστώ το τι μπορεί να έγινε μέσα στο σπίτι της σε περίπτωση που η ιστορία της είναι αληθινή.

Ο λόγος της αναζήτησης για το συγκεκριμένο θέμα δεν θα κρύψω οτι εγινέ ενα βραδύ μαζι με κάποιον γνωστό καθώς συζητουσαμέ για "αστικους θρύλους". Καταλήξαμε να ψαχνουμε λοιπόν στο διαδύκτιο για αστικούς θρύλους εδώ στην Ελλάδα.

Δεν απογοητευθήκαμε.

Μπορω να πώ, όσο μου το επιτρέπει η θέση μου, οτι έχω ερευνήσει πολλά μέρη, όπως η σπηλιά του Νταβέλη, ο Λυκαβητός, αρκετά βουνά της Ελλάδως, και όσο μου το επέτρεπε ο χρόνος μου να χώνομαι απο μικρός σε διάφορες κοιλότητες και τρύπες, γενικότερα όπου μπορούσα να βρώ δίοδο για υπόγειο. Μάλιστα θυμάμαι τον εαυτό μου να σέρνει μαζι του φίλους του μέσα σε μεγάλους υπονόμους στον ποταμό Ιλισο στην Καλλιθέα και μεσα στην κοίτη του Κιφησου, κοντα στην θάλασσα.

Ειλικρινά έμεινα έκπληκτος όταν είδα πολλές ιστορίες που γνώριζα ήδη, (ναι τα νέα τελικα κυκλοφορούν ακόμα και απο στόμα σε στόμα, μεσα σε σκοπιες με φίλους, ή γύρω απο Προσκοπικές φωτιές, όσο αστείο και αν ακούγεται αυτό).

Δέν μπορώ να πώ ότι φοβήθηκα σε πολλές περιπτώσεις, μάλλον τρομοκρατήθηκα :P.

Μια απο τις ιστορίες που γνωρίζω λοιπόν, δυστυχώς όχι ιδίοις όμασι, αλλά μέσω προφορικής μεταφοράς είναι για μία βίλα στον Μαραθώνα, που πλέων έχει κατεδαφιστει. Το συγκεκριμένο σπίτι, ηταν πλήρως προσανατολισμένο στον ορίζοντα, (η είσοδος κοιτουσε ανατολή, η πίσω πλευρά δύση κ.ο.κ.), στην είσοδό του, υπήρχε μια επιγραφή σαν μάτι, οπού κάποιος πιθανότατα να την παρμοίαζε με Τεκτωνικό σύμβολο, ενώ η κύρια "λειτουργία" του, αν μπορούμε να την πούμε έτσι, ήταν να προφυλάσει το "ανώι", την κύρια είσοδο του σπιτιού. Το κτήριο είχε έναν δεύτερο "όροφο", σαν μεγάλη σοφίτα, η οποία περιείχε γραμμένη την φράση "ΕΛΑ, ΕΛΑ ΚΑΤΩ". Το σπίτι ήταν πολύ παλιό, νομίζω απο τον περασμένο αιώνα, και τελείως εγκαταλελειμένο. Κάποις είχε προσπαθήσει να βρεί τον ιδιοκτήτη, αλλα εις μάτην.

Λεγόταν ότι στο σπίτι φαινόντουσαν φωτα, απο σημεία και με ταχύτητες αδύνατες για έναν άνθρωπο να τα αναπαράγει. Επίσης είχε και την φήμη του στοιχειωμένου στην γύρω περιοχή.

Το σπίτι, δυστυχώς κατεδαφίστικε λίγα χρόνια αργότερα, (έμαθα γι'αυτό το 94, και το έριξαν το 97 νομίζω), αλλά ευτυχώς είχα προλλάβει να δώ ένα ρεπορτάζ και αργότερα να ακούσω εκ'στόματος ενός φίλου απο το Μαραθώνα που κάναν ένα υπαίθριο πάρτυ εκεί κοντά για κάποια γεγονότα που συνέβησαν, όπως π.χ. ότι έσβησαν τα φώτα των αυτοκινήτων τους και δεν λειτουργούσε τίποτα.

Γενικότερα όμως, νομίζω ότι η περιοχή του Μαραθώνα, ίσως επειδή, ευτυχώς, είναι ακόμα κατα κύριο λόγο ανέγκιχτη, διατηρεί κάποια μυστήρια ακόμα.

Μετα τιμής,

The Vampire Of The Mists,
Jander Sunstar.

Is the happening? Is this fantasy?
All my dreams coming true... all because of you
I can't believe its true...all because of you...

Περιτό να σας πω οτι την πρώτη φορά που μου το είπε η μητέρα μου, ήμουν κάπου 18 χρονών και είχα καθηλωθεί.
Σε κανέναν άλλον δε το είπε παρά μόνο στην καλύτερή της φίλη και σε μένα.

Η καταγωγή του μπαμπά μου είναι από το Διαβολίτσι Μεσσηνίας (αλλιώς Γαράτζα ή Ανω Μέλπεια). Ηταν γύρω στο 1930 καλοκαίρι την εποχή που είχε τελειώσει το θέρισμα και αλωνίζανε. Οι οικογένειες συνήθιζαν να παίρνουν λίγη τροφή μαζί τους και να περνάνε όλη τη μέρα στο αλώνι μέχρι που κοιμόντουσαν το βράδυ εκεί για να γλιτώσουν χρόνο και δρόμο φοβούμενοι μήπως βρέξει και τους χαλάσει η δουλειά. Ο παππούς μου ήταν ενοματάρχης (κάτι σαν αρχιφύλακας) άνθρωπος τραχύς και άφοβος. Ενα βράδυ λοιπόν εκεί που κοιμόντουσαν όλοι στρωματσάδα στο αλώνι καμμιά 10 νοματαίοι (που'λεγε και ο παππούς) ακούσανε γυναικεία γέλια να έρχονται από τη ρεματιά που ήταν εκεί κοντά. Η γιαγιά μου φοβήθηκε και είπε ότι ήταν νεράϊδες που λουζόντουσαν και που δεν έπρεπε να τις διακόψουν γιατί ήταν επικίνδυνες... Ο παππούς όμως κάτι που δεν τα πίστευε αυτά, κάτι που ήταν γυναικάκιας πήγε να δει τι γινότανε.
Οι άλλοι που έμειναν πίσω άκουσαν ξαφνικά τον παππού να φωνάζει και όταν έτρεξαν σε βοήθεια τον είδαν μαυρισμένο στο ξύλο. Βέβαια η μαμά μου έλεγε ότι ο παππούς είχε κάνει λόγω της δουλειάς του πολλούς εχθρούς και είχε κάνει πολλά κακά σε πολλούς και ότι κάτα πάσα πιθανότητα του την είχαν στημένη...

Η άλλη ιστορία είναι για την αδερφή της γιαγιάς μου που έμενε στο Διαβολίτσι και που υπήρχαν φήμες ότι διάβαζε τη Σολωμωνική. Κάποιο βράδι λέγεται ότι ακούσανε τις φωνές της και το πρωϊ την βρήκαν μισοπεθαμένη στο ξύλο γιατί λέει την βαρέσανε τα διαμόνια. Κάτι προφανώς δεν είχε πάει καλά με τις επικλήσεις ...

Εχω και γω μια προσωπική εμπειρία που την έχω πει σε άλλο τόπικ αλλά δεν αισθάνομαι καλά να την ξαναδιηγηθώ.

Λοιπόν...
1989 πεθαίνει ο πατέρας της μάνας μου και 1990 η μητέρα της. Γύρω στο 1993, η μάνα μου βλέπει τη γιαγιά μου στον ύπνο της, ντυμένη στα λευκά. Η γιαγιά μου την πήρε και πήγανε σε ένα δωμάτιο όπου υπήρχε ένα κρεβάτι. Πάνω σ'αυτό κοιμόταν η ξαδέρφη μου (κόρη του γιου της) η οποία ήταν τότε 5 χρονών κοντά, με ένα μεγάλο άνοιγμα στην κοιλιά της (σαν σε εγχείριση). Μέσα στο άνοιγμα φαινόταν αίμα και πύον. Η γιαγιά μου της είπε ότι το παιδί είναι πολύ αρρωστο. Σημείωση: Μεχρι τότε δεν είχε αντιμετωπίσει προβλήματα υγείας. Εντέλει το είπε η μάνα μου στον αδελφό της, το κοιτάξανε, η ξαδέρφη μου έχασε την πρώτη δημοτικού από αυτό, έμεινε τότε ένα χρονο+ στο νοσοκομείο, από βαριά ουρολοίμωξη..

Η δεύτερη ιστορία ήταν ένα όνειρο της αδερφής μου, γύρω στο 1-2 χρόνια που είχανε θάψει τον παππού μου. Είδε στον ύπνο της ότι ήταν μόνη της σπίτι και χτύπησε το κουδούνι. Ρώτησε ποιος είναι κι ακουσε το παππού μου να της λέει ότι είναι αυτός (σα να ζει), και ότι έξω έβρεχε πάρα πολύ και ήρθε σε εμάς για να στεγνώσει. Η αδερφή μου του άνοιξε και ήταν μουσκεμένος τελείως...Το άλλο πρωί το είπε στους γονείς μας, και αποφάσισαν να πάνε στο νεκροταφείο,που εκείνη την περίοδο είχε τύχει να πάνε πολύ καιρό. Κι εδώ είναι το κόλλημα το μεγάλο! Η βρυσούλα του νεκροταφείου ήταν γύρω στο 1,5 μέτρο από τον τάφο του παππού, και είχε σπάσει στην προηγούμενη, με αποτέλεσμα ο τόπος να είναι πλυμμηρισμένος (μέχρι πολύ πιο μακριά από τον τάφο...) Το ερώτημα εδώ είναι εκτός της περίπτωσης τα δυο γεγονότα να είναι ασύνδετα και τυχαία, εάν δεν είναι ασύνδετα, γιατί ενοχλήθηκε η "ψυχή" από το νερό;

Τεσπά, είναι παράξενο όπως λέει και το topic... Ευχαριστώ για το χρόνο...

Και όπως αναρωτιέσαι και 'συ, έτσι και εγώ έχω αναρωτηθεί πολλές φορές πως είναι δυνατόν να υπάρχει σύνδεση αναμεσα στην ψυχή και στο υλικό σώμα του πεθαμένου που παραμένει εδώ...

Μου φαίνεται πως η ιστορία σας (ειδικά της προηγούμενης οικογένειας) θυμίζει πολύ το σενάριο της ταινίας.

http://www.ciadvertising.org/studies/student/99_spring/theory/eileen/harper/images/middle-finger.gif

Από που κι ως που σε ειρωνεύτηκα;;;

Πως έβγαλες αυτό το συμπέρασμα;;;

Εγώ απλώς ένιωσα έκπληξη για την ομοιότητα του περιστατικού σας με την ταινία και σου την ανέφερα για να μας πει αν έχεις δει την ομοιότητα. Δεν είχα καμία πρόθεση να σε κοροϊδέψω. Αντίθετα μου έκανε φοβερή εντύπωση το περιστατικό αλλιώς δεν θα παρέμβαινα.

Τόσο, μα τόσο σίγουρος ήσουν για το συμπέρασμά σου; Δεν είχες καμία υποψία ότι μπορεί να με έχεις παρεξηγήσει; Δεν μπορείς να σιγουρευτείς πρώτα ρωτώντας αν πραγματικά ειρωνεύομαι;

Κρίμα, γιατί αν είχες διαβάσει λίγο περισσότερα στο forum θα έβλεπες ότι στην ειρωνία καταφεύγω πάρα πολύ σπάνια και μόνο όταν υπάρχει σοβαρός λόγος.

Ελπίζω το περιστατικό να μείνει εδώ, να λύθηκε η παρεξήγηση και να συνεχίσει η συζήτηση η οποία είναι πολύ ενδιαφέρουσα.

Έχω και εγώ τις ευθύνες μου.

Έπρεπε να σκεφτώ ότι είσαι νέο μέλος πριν απαντήσω. Απάντησα τόσο ελεύθερα και παρορμητικά λες και με ήξερες εδώ και καιρό. Είναι λογικό να έχεις μια καχυποψία.

Τέλος καλό, όλα καλά.

Πάντως το περιστατικό είναι πολύ εξωφρενικό και η περιγραφή κατά τη γνώμη μου δε σας δίνει να καταλάβετε ακριβώς το τι εγινε με την πόρτα.. Επειδή έχω δει το σπίτι...

Επίσης, θα ήθελα να σε ρωτήσω thoth, μιας και είσαι διαχειριστής, ποιο είναι το καταλληλότερο τόπικ για να γράψω για κάποια πράγματα που είδαμε με τον alchemist, σε εξερεύνηση στη Μάρκου Μουσούρου και το άλσος Λογγίνου, όπως επίσης και κάποια άλλα περιστατικά... Στη "μαγεία των πόλεων";

Ήρεμα με τα όπλα σου. Έρχομαι με φιλική διάθεση πάντα Μην με πυροβολείτε.

Νομίζω ότι όντως το topic "η μαγεία των πόλεων" είναι το πιο κατάλληλο για να μας πείτε την εμπειρία σας.

Περιμένουμε...

Φίλε αλχημιστή ειλικρινά συγκλονιστική η εμπειρία που είχατε & μάλιστα οικογενειακώς!!!

Μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση που ότι και αν ήταν στην πόρτα ήθελε να κάνει την παρουσία του αισθητή! Τρομακτικό...

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr