quote:

---

quote:
--------------------------------------------------------------------------------

Πιστεύεις, δηλαδή, ότι το μυαλό ταξιδεύει στο μέλλον?

--------------------------------------------------------------------------------

Ναι το πιστεύω ακράδαντα αυτό επειδή το έχω ζήσει!
Tο ότι το μυαλό κατά τη διάρκεια του ύπνου (και του ξύπνιου μη σου πω) ταξιδεύει στο μέλλον, είναι γεγονός και δεν το λέω μόνο εγώ! Οι περισσότεροι από εσάς θα έχετε παρόμοιες εμπειρίες σίγουρα!

---

Για να εχει το μυαλλο δικαιωμα να ταξιδευει στο μελλον τοτε αυτο σημαινει οτι το μελλον ειναι προμελετημενο και προδιεγραμμενο.Δεν ξερω αλλα καπως ετσι λειτουργει και ενα προγραμμα ή μια ταινια.
Αρα οντως το μελλον δεν το οριζουμε εμεις,αλλα καποιος αλλος.
Νιωθω λες και ειμαι στο ΜΑΤΡΙΧ,στο 13ο πατωμα,στην Σκοτεινη πολη κτλ κτλ..
Βεβαια αλλαζει η κατασταση διοτι το ονειρο αν αποκαλυψει στοιχεια του μελλοντος θα μας δειξει ενα μονο μονοπατι του μελλοντος αναμεσα στα εκκατομυρια τρισεκατομυτριων συμπλεγματα λεωφορων που υπαρχουν.
Darn it all!! Μπερδευτικα!
Τελως παντων πιο πολυ μου κολαει η ασφαλης επιστημονικη εξηγηση,αυτη με την καθηστερηση στον εγγεφαλο.

ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΠΩΣ ΜΟΥ ΕΧΟΥΝ ΔΩΣΕΙ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΛΟΓΙΚΗ ΕΞΗΓΗΣΗ.

ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΗ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ ΠΛΕΥΡΑΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΜΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΗ, ΜΕ ΒΑΣΗ ΑΥΤΟ ΛΕΝΕ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΝΕΥΡΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΜΑΤΙΩΝ. ΟΤΙ ΔΗΛΑΔΗ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΟ ΔΕΞΙ ΣΤΕΛΝΕΙ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΤΑ ΟΠΤΙΚΑ ΕΡΕΘΙΣΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ ΓΙΑ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΟΤΑΝ ΣΤΕΙΛΕΙ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΜΑΤΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥ ΕΡΕΘΙΣΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΣΤΕΙΛΕ ΤΟ ΔΕΞΙ. ΑΥΤΟ (Η ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΑ)ΣΥΜΑΒΑΙΝΕΙ ΓΙΑ ΚΛΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑΥΤΟ Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΟΤΙ "ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΧΩ ΞΑΝΑΖΗΣΕΙ" ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΓΜΙΑΙΑ.

ΤΩΡΑ ΑΝ ΙΣΧΥΕΙ Η' ΟΧΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΠΩ ΜΕ ΣΙΓΟΥΡΙΑ.

ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΣΩΣΤΗ ΕΞΑΣΚΗΣΗ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΠΤΥΧΘΕΙ ΣΕ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΗΤΑ. ΠΟΛΟΙ ΟΔΗΓΟΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΟΥΝ ΤΡΑΓΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΕΤΣΙ.

Άλλοι το ζουν καθημερινά, άλλοι όχι τόσο συχνά και για άλλους συμβαίνει πολύ σπάνια, αλλά όλοι οι άνθρωποι έχουν αισθανθεί το Deja vu τουλάχιστον μια φορά στην ζωή τους, είναι κάτι το ιδιαίτερα συνηθισμένο.

Οι επιστήμονες, όντας πιο ορθολογιστές, επεξηγούν το Deja vu ως μια προσωρινή «βλάβη» του εγκεφάλου κατά την οποία μπερδεύεται το παρελθόν με το παρόν.

Για να το πούμε πιο απλά, φανταστείτε τον εγκέφαλο σαν έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή. Κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή, ο υπολογιστής αυτός «αποθηκεύει» στην μνήμη του τα όλα όσα συμβαίνουν, σαν «αρχεία» με ημερομηνίες. Μέσα στην μνήμη του βρίσκονται δισεκατομμύρια αρχεία, τα οποία όλα τα λαμβάνει ως παλιά. Κάθε αρχείο «παλιώνει» μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου μιας και συνέχεια λαμβάνονται καινούργια. Το Deja vu είναι μια μικρή και προσωρινή βλάβη, κατά την οποία ο υπολογιστής αντί να αποθηκεύσει το καινούργιο αρχείο ως καινούργιο, «μπλοκάρει» και το αναγνωρίζει σαν παλιό που ξανανοίχτηκε μόλις, σαν ανάμνηση δηλαδή. Κι έτσι, ενώ εμείς θα έπρεπε να αισθανόμαστε πως κάτι συμβαίνει αυτή τη στιγμή για πρώτη φορά, μας δίνεται η εντύπωση πως έχει ξανασυμβεί στο παρελθόν και το ξαναζούμε ίδιο και απαράλλαχτο πάλι.

Οι ψυχολόγοι πάλι διαχωρίζονται σε 2 απόψεις.

Οι πιο ορθολογιστές, επεξηγούν το Deja vu ως μια αστραπιαία ανάκληση κάποιας ξεχασμένης μνήμης, που όμως δεν είναι ίδια και απαράλλαχτη με αυτήν που ζούμε την στιγμή εκείνη, αλλά έχει κάποια κοινά γνωρίσματα εκ των οποίων κάποιο «ξύπνησε» την ξεχασμένη μνήμη…

Ας υποθέσουμε ότι κάποτε πριν πολλά χρόνια, είχατε πάει μια βόλτα στην εξοχή και είδατε ένα δέντρο το οποίο δεν είχατε ξαναδεί και το οποίο σας εντυπωσίασε ιδιαίτερα λόγω των μεγάλων μοβ λουλουδιών του. Σύντομα όμως η μνήμη αυτή ξεχάστηκε και μετά από πολλά χρόνια, δεν είστε πλέον σε θέση να θυμηθείτε αυτό το συμβάν καθόλου. Και τυχαίνει να ξανάπατε μια βόλτα στην εξοχή και να δείτε και πάλι ένα ίδιο δέντρο ή παρόμοιο… αστραπιαία ο νους ανακαλεί την ξεχασμένη μνήμη, τόσο όμως βίαια που αντί να θυμηθείτε το παλαιότερο συμβάν, να το μπερδέψετε με το παρόν. Το ίδιο ακριβώς μπορεί να συμβεί κι αν το δέντρο αυτό μοιάζει καταπληκτικά με κάποιο δέντρο που είδατε σε όνειρο το οποίο όμως έχετε ξεχάσει.

Η δεύτερη άποψη των ψυχολόγων είναι λίγο λιγότερο ορθολογιστή, και αφήνει κάποια «παραθυράκια» ανεξήγητου. Μερικοί ψυχολόγοι δεν απορρίπτουν το ενδεχόμενο του να δρα προφητικά το ένστικτο κατά την διάρκεια του ύπνου και να εκφράζεται με όνειρα. Έτσι, επεξηγούν το φαινόμενο του Deja vu ως μια στιγμιαία ανάκληση προφητικού ονείρου που είχε ξεχαστεί.

Οι μυστικιστές απορρίπτουν κάθετα την επιστημονική άποψη, δέχονται μέρος της ψυχολογικής αλλά το συμπέρασμα είναι άλλο. Ίσως όλοι έχουμε συχνά ακούσει ότι το Deja vu είναι ξεχασμένη μνήμη παλαιότερης ενσαρκώσεως η οποία ανακλήθηκε χάρη σε κάποιο ερέθισμα. Αυτό όμως φυσικά προϋποθέτει ότι όντως ζούμε παραπάνω από μια ζωές.

Σίγουρα βρίσκονται «κενά» και στις 3 θεωρίες. Προσωπικά τουλάχιστον δεν μπορεί καμία να με ικανοποιήσει απόλυτα. Από προσωπική εμπειρία αλλά και από όσα έχω ακούσει και διαβάσει για ανθρώπους που είχαν κάποιο εντυπωσιακό Deja vu, παρατηρώ ότι οι θεωρίες, άλλοτε αποδεικνύονται σωστές και άλλοτε παντελώς λανθασμένες.

Παρατηρώντας τα Deja vu μικρών παιδιών θα δούμε ότι πολλά είναι εκείνα που μπορούν να επιβεβαιώσουν την μυστικιστική θεωρία, ενώ αντίθετα οι ενήλικες στο σύνολό τους, παρουσιάζουν κυρίως Deja vu τα οποία μπορούν να εξηγηθούν είτε με την ψυχολογική είτε με την επιστημονική θεωρία. Μια «μερίδα» έφηβων και ανθρώπων τρίτης ηλικίας παρουσιάζουν συχνά Deja vu που μπορούν να υποστηρίξουν την «προφητική» θεωρία. Η ηλικία του ανθρώπου σίγουρα επηρεάζει την λειτουργία του εγκεφάλου όπως και των συναισθημάτων. Μήπως επηρεάζει και το φαινόμενο Deja vu;

ΕΝΑ ΓΝΩΡΙΖΩ ΟΤΙ ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΩ

H prwth einai episthmonikh kai nomizw thn exoune analysei kala oi prohgoumenoi. E3allou se opoion exei symbei kati tetoio, 8a parathrhse oti auto symbainei otan hmaste ligo kourasmenoi kai nomizw oti pairnoume enan stigmaio ypnako, gia merika klasmata tou deuteroleptou kai otan "3ypname" blepoume auto pou blepame prin koimh8oume ki etsi thn patame kai nomizoume oti to 3anablepoume.

H deuterh einai 8rhskeutikh kai 8eologikh. Symfwna me thn or8odo3h ekklhsia h psyxh einai a8anath kai otan teleiwsei autos o kosmos 8a zei se mia katastash axronh kai 8a einai san ton 8eo. Ara h psyxh pou brisketai se ekeinh thn katastash 8ymatai thn zwh pou ezhse edw pera kai etsi mas fainetai san deja vous. Dhladh me liga logia gia enan axrono 8eo eimaste oloi hdh nekroi kai twra 8ymomaste aplws ti zhsame.

H trith e3hghsh einai oti to Matrix dior8wnie ta la8h tou

Για ρίξτε μια ματιά κι εδώ : www.kairatos.com.gr/simpan.htm
Με αφετηρία αυτό το άρθρο καταλήγεις σε μια ίσως λίγο διαφορετική σκέψη πάνω στο συγκεκριμένο θέμα.

Με βλέπω να με κλείνουν σε καμια ψυχιατρική κλινική με αυτά που γράφω...

Ελπίζω η επιστήμη να ασχοληθεί πραγματικά με το θέμα, χωρίς να "καλουπώνει" λύσεις και να μάθουμε την πραγματική αλήθεια.

quote:

---

3ΑDA λέει...

ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ ΜΟΥ ΤΥΧΑΙΝΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΑΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΘΩ ΘΥΜΑΜΑΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΕΘΕΠΟΜΕΝΗ ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΕΙ, ΚΑΙ ΟΝΤΩΣ ΕΤΣΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΕΛΙΚΑ!

ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΠΩΣ ΜΟΥ ΕΧΟΥΝ ΔΩΣΕΙ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΛΟΓΙΚΗ ΕΞΗΓΗΣΗ.

ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΗ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ ΠΛΕΥΡΑΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΜΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΗ, ΜΕ ΒΑΣΗ ΑΥΤΟ ΛΕΝΕ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΝΕΥΡΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΜΑΤΙΩΝ. ΟΤΙ ΔΗΛΑΔΗ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΟ ΔΕΞΙ ΣΤΕΛΝΕΙ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΤΑ ΟΠΤΙΚΑ ΕΡΕΘΙΣΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ ΓΙΑ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΟΤΑΝ ΣΤΕΙΛΕΙ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΜΑΤΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥ ΕΡΕΘΙΣΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΣΤΕΙΛΕ ΤΟ ΔΕΞΙ. ΑΥΤΟ (Η ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΑ)ΣΥΜΑΒΑΙΝΕΙ ΓΙΑ ΚΛΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑΥΤΟ Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΟΤΙ "ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΧΩ ΞΑΝΑΖΗΣΕΙ" ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΓΜΙΑΙΑ.

ΤΩΡΑ ΑΝ ΙΣΧΥΕΙ Η' ΟΧΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΠΩ ΜΕ ΣΙΓΟΥΡΙΑ.

---

quote:

---

Γεια χαρά σε όλους.

Για ρίξτε μια ματιά κι εδώ : www.kairatos.com.gr/simpan.htm
Με αφετηρία αυτό το άρθρο καταλήγεις σε μια ίσως λίγο διαφορετική σκέψη πάνω στο συγκεκριμένο θέμα.

---

Edited by - medtech on 25/07/2006 10:35:29

quote:

---

ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΞΗΓΗΣΗ ΤΗΝ ΑΠΟΡΡΙΠΤΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΚΑΘΩΣ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΣΥΜΒΕΙ
ΝΑ ΞΕΡΩ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΙ ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΕ ΜΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΚΑΤΙ ΠΑΡΟΜΟΙΟ
ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΕΡΙΓΡΑΨΕ Ο kondoras.
ΟΠΟΤΕ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΞΗΓΗΣΗ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΓΙΑ ΚΛΑΣΜΑΤΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟΥ ΕΝΩ
ΜΠΟΡΕΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΥΤΗ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΠΧ 30 ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ.
ΑΚΟΜΑ Η ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΚΔΟΧΗ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ
ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΞΗΓΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΤΗΝ ΑΚΟΥΣΤΙΚΗ .

---

Oχι δεν αναφερεται μονο σε οπτικα ερεθισματα η επιστημονικη εξηγηση αλλα σε καθε ερεθισμα συμπεριλαμβανομενων και των ακουστικων:

quote:

---

Για να το πούμε πιο απλά, φανταστείτε τον εγκέφαλο σαν έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή. Κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή, ο υπολογιστής αυτός «αποθηκεύει» στην μνήμη του τα όλα όσα συμβαίνουν, σαν «αρχεία» με ημερομηνίες. Μέσα στην μνήμη του βρίσκονται δισεκατομμύρια αρχεία, τα οποία όλα τα λαμβάνει ως παλιά. Κάθε αρχείο «παλιώνει» μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου μιας και συνέχεια λαμβάνονται καινούργια. Το Deja vu είναι μια μικρή και προσωρινή βλάβη, κατά την οποία ο υπολογιστής αντί να αποθηκεύσει το καινούργιο αρχείο ως καινούργιο, «μπλοκάρει» και το αναγνωρίζει σαν παλιό που ξανανοίχτηκε μόλις, σαν ανάμνηση δηλαδή. Κι έτσι, ενώ εμείς θα έπρεπε να αισθανόμαστε πως κάτι συμβαίνει αυτή τη στιγμή για πρώτη φορά, μας δίνεται η εντύπωση πως έχει ξανασυμβεί στο παρελθόν και το ξαναζούμε ίδιο και απαράλλαχτο πάλι.

---

Προσωπικά συγκλίνω με την άποψη πως κατά την διάρκεια του ύπνου το μυαλό μας ταξιδεύει.
Θα σας αναφέρω ένα «παράδοξο» γεγονός που μου είχε συμβεί πριν μερικά χρόνια.
Είχα δει στον ύπνο μου πως είχα πάει με δύο φίλες μου σε ένα σφαιριστήριο, και μάλιστα την επόμενη ημέρα είπα στη μια από τις φίλες μου: Εχτές το βράδυ παίζαμε μαζί μπιλιάρδο.

Εδώ θα ήθελα να σημειώσω πως δεν είχα πάει ΠΟΤΕ σε μπιλιαρδάδικο.

Αρκετές ημέρες μετά η παρέα μου, πρότεινε να πάμε για μπιλιάρδο. Και πήγαμε.
Φαντάζεστε τι έγινε έτσι; Το μαγαζί ήταν αυτό που είχα δει στον ύπνο μου. Ακριβώς όπως το είχα δει στον ύπνο μου. Σταμάτησα στην είσοδο του μαγαζιού και το είπα στους φίλους μου οι οποίοι με κοίταζαν σαν χαμένοι. Οι φίλοι μου ήξεραν για το όνειρο που είχα δει (τους το είχα πει νωρίτερα). Έτσι μια φίλη μου έκανε ένα «πείραμα»
Με γύρισε προς την είσοδο του μαγαζιού και μου έκανε διάφορες ερωτήσεις πχ : Που είναι το μπαρ; Που είναι οι τουαλέτες; Κτλ.
Απάντησα σε όλες τις ερωτήσεις και της έδωσα λεπτομερή περιγραφή του χώρου πχ: Πίσω δεξιά υπάρχει μια κυκλική σκάλα σε μαύρο χρώμα και ανά δύο σκαλοπάτια υπάρχουν γλάστρες με φυτά εσωτερικού χώρου.

Το πιο «κουφό» έγινε όταν η παρέα μου πείστηκε πως έλεγα την αλήθεια και αποφασίσαμε να μπούμε στο μαγαζί. Περνώντας μπροστά από το μπαρ λέω στους φίλους μου: «Θυμάμαι πως δίπλα από το μπαρ υπήρχε ένα μεγάλο ηλεκτρονικό παιχνίδι και εγώ έπαιζα Pac man.»
Το συγκεκριμένο μηχάνημα όμως δεν ήταν εκεί πια. Σύσσωμη η παρέα πάμε στο μπαρ και λέω στον μπάρμαν : « Εδώ δεν είχατε ένα Pac man;» Μου απάντησε καταφατικά. (!!!!!)

Δεν ξέρω τι διαφοροποίησε αυτό το όνειρο από τα άλλα deja vu που έχω ζήσει. Τείνω να πιστέψω πως η μόνη διαφορά είναι πως αυτό το όνειρο το μοιράστηκα με κάποιον άλλον. Κάπου διάβασα πως αν θέλεις να μη ξεχάσεις κάτι πες το δυνατά. Και εγώ αυτό το είχα κάνει. Το όνειρο μου το είχα πει στην φίλη μου την επόμενη μέρα κιόλας.

Πάντως δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο εγκέφαλος μας δεν έχει διερευνηθεί απόλυτα. Και μπορεί να ξέρουμε πχ πως σε εγκεφαλικό επεισόδιο με δεξιά παραπληγία, η βλάβη στον εγκέφαλο έχει γίνει στον αριστερό μετωπιαίο λοβό, αλλά μέχρι εκεί. Η επιστήμη όσο αναφορά το πιο σημαντικό κομμάτι του ανθρώπινου σώματος είναι ακόμα σε βρεφικό στάδιο.

Γράφεις: Είναι απίστευτο πώς, μερικών το μυαλό "πολτοποιείται" από τις ταινίες....
Δεν μου λές ....Πιστεύεις και στη Χιονάτη με τους 7 νάνους;;;

Δεν εχω δει την Χιονάτη και τους εφτά νάνους σε ταινία, αλλά είχα δει κάποτε ένα άλλο αξιόλογο έργο, πολύ κουλτουριάρικο που το λέγανε "Η Χιονάτη και οι εφτά π..."

quote:

---

samuel λέει...

Δεν εχω δει την Χιονάτη και τους εφτά νάνους σε ταινία, αλλά είχα δει κάποτε ένα άλλο αξιόλογο έργο, πολύ κουλτουριάρικο που το λέγανε "Η Χιονάτη και οι εφτά π..."

---

quote:

---

samuel1974 λέει....
@ AZAX XAZA

To palindromiko sou onoma symbolizei mhpws kati epanw sou, pou paei epishs "pros ta pisw"???

---

Edited by - AZAΧ_ΧΑΖΑ on 26/07/2006 14:14:37

Μεντεχ γράφεις:

quote:

---

quote:

---

Γεια χαρά σε όλους.

Για ρίξτε μια ματιά κι εδώ : www.kairatos.com.gr/simpan.htm
Με αφετηρία αυτό το άρθρο καταλήγεις σε μια ίσως λίγο διαφορετική σκέψη πάνω στο συγκεκριμένο θέμα.

---

Πω πω ποσες φορες μας εχουν φερει αυτο το αρθρο για να μας πεισουν για χιλιαδες διαφορετικων ειδων μεταφυσικες αποψεις!

---

Κόψτε τις μπαρούφες με τα "επιστημονικά" πειράματα ! Η γαρίδα, τα φύλλα και άλλες τέτοιες ανοησίες.

Εγώ θα σας πώ ένα άλλο πείραμα, το οποίο έχει 100% αποτελέσαμτα.

Άμα σηκωθείτε καμιά νύχτα να πιείτε νερό και δείτε στο νηπτύρα σας καμια κατσαρίδα δέκα πόντους, έτσι και ανοίξετε το καυτό νερό έχει εκδημήσει "εις Κύριον" μέσα σε δευτερόλεπτα και ούτε που κατάλαβε από που το βρήκε.

Η κατσαρίδα αποτελείται σχεδόν μόνο από πρωτεϊνη (γι αυτό και τις προτιμούνε κάποιοι ανατολίτες γκουρμέ), πιθανόν να μην ξέρετε ότι η πρωτεϊνη πήζει στους 42 βαθμούς, το βραστό νερό απ τη σωλήνα δεν έχει βέβαια 100 αλλά κοντά 70-80, άρα, βάλτε το κάτω και σκεφτέιτε πόσα δεύτερα θέλει να σηκώσει θερμοκρασία -ας είναι και μαρμάρινος ο νεροχύτης.

Έλεος πιά.

quote:

---

Τα κάπου είδα, άκουσα κλπ είναι παρλαπίπες που δεν τιμούν κανέναν ΑΝΘΡΩΠΟ με θάρρος γνώμης!!!

---

Καταρχάς να ευχαριστήσω την μεντεχ για την πατρότητα του πειράματος, αλλά τώρα που το ξανασκέφτομαι και η ιδέα για τη χαλυβουργική δεν είναι και τόσο άσχημη...

Στην πορεία διαπιστώνω βέβαια ένα κρίσιμο θέμα: στα πόσα προτεινόμενα πειράματα, με τα δικά μας στοιχειώδη μέσα, ο κομπογιαννίτης αρχίζει να σφυρίζει αδιάφορα;

Μέχρι τώρα το ρεκόρ μας είναι ένα! Δηλαδή m@λκ1σ έρευνα κάνουμε!!!

Όσο για το πως ο Κόπερφιλντ μπορεί να βάλει το χεράκι του σε βραστό νερό και να μην τσουρουφλιστεί σκέφτομαι διάφορα: πχ μια αλοιφούλα βαζελίνης (για να είναι στεγανή) στην οποία να έχουμε διαλύσει λίγο αμίαντο (για τη θερμότητα) μπορεί και να έκανε εξαιρετική δουλειά...

Υπό το φως των προβολέων, πάνω στη σκηνή, ο Κόπερφηλντ θα ΖΩΓΡΑΦΙΖΕ...

Στο εργαστήριο όμως; Γι' αυτό δεν πάει ο άνθρωπος στο εργαστήριο!!! Στο κάτω κάτω μεροκάματο κάνει, γιατί να χαλάσει τη δουλειά του;

Δημήτρης

quote:

---

Σωστα.Οταν θελεις να θεσεις σε αξιολογη δοκιμασια εναν "θαυματοποιο" πρεπει να παρεις προφυλαξεις ωστε να μην σε ξεγελασει με διαφορα τρυκ.Οι συνθηκες πρεπει να ειναι αυστηρα ελεγχομενες και να καταβληθει η μεγαλυτερη δυνατη προσοχη κατα τον σχεδιασμο του πειραματος.

---

Κανεις δεν εμαθε σκοποβολη πυροβωλοντας το κεφαλι του

Βριλ:

quote:

---

Κόψτε τις μπαρούφες με τα "επιστημονικά" πειράματα ! Η γαρίδα, τα φύλλα και άλλες τέτοιες ανοησίες.
Η κατσαρίδα αποτελείται σχεδόν μόνο από πρωτεϊνη (γι αυτό και τις προτιμούνε κάποιοι ανατολίτες γκουρμέ

---

Αν δεν καώ εγώ, αν δεν καείς εσύ, αν δεν καούμε όλοι, πώς θα βγει απ'τα σκοτάδια φως;

quote:

---

Ζώντας την "ημέρα της μαρμότας"!
PATHFINDER
2 Φεβ., ανανέωση: 4 Φεβ.

Αυτό που κάποιοι από εμάς έχουμε ζήσει λίγες φορές στη ζωή μας, το λεγόμενο deja vu, άλλοι άνθρωποι το ζουν καθημερινά. Σαν να είναι κάθε ημέρα τους μια επανάληψη γεγονότων που έχουν συμβεί στο παρελθόν ...
Πολλοί από μας έχουμε ζήσει μία ή και περισσότερες εμπειρίες déjà vu – αυτή την περίεργη αίσθηση που ξέρουμε ότι κάτι δεν το έχουμε ζήσει ποτέ πριν όμως ταυτόχρονα νιώθουμε ότι σίγουρα το έχουμε ξαναζήσει. Σαν αίσθηση το φαινόμενο αυτό είναι τόσο γρήγορο, σχεδόν στιγμιαίο, που μέχρι πρόσφατα οι ψυχολόγοι πίστευαν ότι δεν είναι δυνατόν να το μελετήσουν.

Για μερικούς ανθρώπους όμως, αυτή η αίσθηση ότι έχουν ξαναζήσει κάτι στο παρελθόν είναι ιδιαίτερα έντονη και συμβαίνει τόσο συχνά που είναι σα να ζουν στην πραγματικότητα τη «μέρα της μαρμότας». Ψυχολόγοι από το πανεπιστήμιο Leeds της Βρετανίας μελετούν τώρα άτομα που υποφέρουν από χρόνιο déjà vu στην πρώτη έρευνα που γίνεται στον κόσμο σχετικά με το συγκεκριμένο «σύνδρομο».

Ο Dr Chris Moulin συνάντησε για πρώτη φορά πάσχοντες από χρόνιο déjà vu σε μια κλινική που ασχολείται με προβλήματα μνήμης. “Είχαμε μια πολύ παράξενη αναφορά ενός ανθρώπου που αρνήθηκε να επισκεφτεί την κλινική γιατί νόμιζε ότι είχε ξαναέρθει εδώ, πράγμα απίθανο.” Ο συγκεκριμένος ασθενής όχι μόνο πίστευε ότι είχε συναντήσει τον Dr Moulin στο παρελθόν αλλά περιέγραψε με λεπτομέρειες το που και το πότε θυμόταν ότι είχαν συναντηθεί.

Ο εν λόγω κύριος ζούσε τόσο συχνά και τόσο έντονα εμπειρίες déjà vu που είχε σταματήσει να παρακολουθεί τηλεόραση, ακόμα και τις ειδήσεις, γιατί ένιωθε πως ήταν μια επανάληψη προγραμμάτων και γεγονότων που είχε ήδη δει. Ο ίδιος πίστευε ακόμα ότι άκουγε κάθε μέρα το ίδιο πουλί να κελαηδάει τον ίδιο σκοπό από το ίδιο δέντρο στο δρόμο.

Τα άτομα που βιώνουν χρόνια περιστατικά déjà vu όχι μόνο νιώθουν εξωπραγματικά οικεία με πράγματα που συμβαίνουν στη ζωή τους και που νομίζουν ότι τους έχουν ξανασυμβεί αλλά μπορούν να δώσουν απτές εξηγήσεις για να υποστηρίξουν ότι πράγματι κάτι το έχουν ξαναζήσει.

Για πρώτη φορά, άτομα που υποφέρουν από χρόνιο déjà vu μπορούν να βοηθήσουν ώστε να γίνουν εμπεριστατωμένες έρευνες πάνω στο συγκεκριμένο «σύνδρομο». “Μέχρι τώρα έχουμε ολοκληρώσει το κομμάτι της φυσικής ιστορίας του προβλήματος, έχουμε βρει τρόπους να το μετράμε και τις κατάλληλες κλινικές ερωτήσεις. Το επόμενο βήμα είναι προφανώς να βρούμε τρόπους να μειώσουμε το πρόβλημα,” σχολιάζει ο Moulin.

Ο Akira O'ΑConnor, διδακτορικός φοιτητής, συνεργάζεται με τον Dr Moulin με στόχο να καταφέρουν να αναπαράγουν το φαινόμενο μέσα σε συνθήκες εργαστηρίου. Ο Akira έχει αρχίσει να προκαλεί το φαινόμενο σε εθελοντές φοιτητές στο πανεπιστήμιο του Leeds χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της ύπνωσης.

Αυτό το νέο πρόγραμμα έρευνας είναι μοναδικό για το πανεπιστήμιο και γίνεται με τη συνεργασία των Dr Moulin και Martin Conway. “Με τις νέες έρευνες ελπίζουμε να μπορέσουμε να κατανοήσουμε καλύτερα καθημερινές ανθρώπινες εμπειρίες, όπως είναι το déjà vu, όπως επίσης και γνωστικές δυσλειτουργίες που συμβαίνουν, για παράδειγμα, στα μεγαλύτερης ηλικίας άτομα,” αναφέρει ο Moulin.

“Υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν από χρόνιο déjà vu, όμως δεν έχουν καμία πρόθεση να το συζητήσουν με το γιατρό τους. Κάθε υπόνοια ενός «νοητικού προβλήματος» αποτελεί taboo, ιδιαίτερα για τους γηραιότερους. Μόλις όμως βρήκαμε αυτόν τον πρώτο ασθενή, ανακαλύψαμε ότι αν κάνουμε τις σωστές ερωτήσεις εντοπίζουμε και άλλα άτομα που έχουν ίδιες εμπειρίες.”

Χρόνια περιστατικά déjà vu μπορεί να είναι τόσο βασανιστικά που να οδηγήσουν ακόμα και σε κατάθλιψη – δεν είναι λίγοι αυτοί που τους έχουν χορηγηθεί αντιψυχωτικά φάρμακα. Η ομάδα του Moulin πιστεύει ότι το φαινόμενο αυτό δεν αποτελεί κάποια παραίσθηση αλλά μια δυσλειτουργία της μνήμης.

“Το εκπληκτικό σχετικά με αυτούς τους ανθρώπους είναι ότι μπορούν να θυμούνται συγκεκριμένες λεπτομέρειες για κάποιο γεγονός ή μια συνάντηση που στην πραγματικότητα δεν συνέβη ποτέ. Αυτό δείχνει ότι οι αισθήσεις που σχετίζονται με τη μνήμη είναι ξεχωριστές από το πραγματικό περιεχόμενο της μνήμης, ότι δηλαδή υπάρχουν σε λειτουργία δύο διαφορετικά συστήματα στον εγκέφαλο.”

Ο Dr Moulin σκοπεύει να δημιουργήσει ένα παγκόσμιο δίκτυο ατόμων με χρόνιο déjà vu. “Βρίσκουμε ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο που βιώνουν το ίδιο πρόβλημα. Τα άτομα αυτά χρειάζονται την επιβεβαίωση ότι δεν είναι οι μόνοι που ζουν κάτι τέτοιο και εμείς χρειαζόμαστε τη βοήθειά τους για να μάθουμε περισσότερα σχετικά με το φαινόμενο, ποιος το έχει, τι το προκαλεί και γιατί.”

---

ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΡΟΜΟΣ Ή ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΗΡΕΣ ΔΕ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ, ΤΟΤΕ ΧΑΡΑΞΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΣΟΥ
Odysseus_Nemo

quote:

---

Το έχω ... ξαναζήσει!
PATHFINDER
18 Σεπ. 04

Ομιλίες, πρόσωπα, περιστατικά και τοποθεσίες που την ώρα που τα βλέπουμε μοιάζουν να επαναλαμβάνονται από το παρελθόν. Πιθανότατα το έχουμε ζήσει όλοι αλλά κανείς δεν μπορεί να το εξηγήσει ... το γνωστό deja vu.

Παρακολουθώντας τα γεγονότα του καλοκαιριού- τις αντιπολεμικές διαμαρτυρίες, τους Ολυμπιακούς Αγώνες, τις διαφορετικές τρομοκρατικές απειλές- πολλοί μπορεί να ένιωσαν ότι όλα αυτά τους ήταν ιδιαίτερα οικεία, ότι με κάποιο τρόπο είχαν ζήσει στο παρελθόν κάτι παρόμοιο.

Oι ψυχολόγοι υποστηρίζουν ότι συνήθως οι πιο άχαρες και ανιαρές λεπτομέρειες της ζωής – ο ήχος ενός διακόπτη, οι σκιές πάνω στο τραπεζομάντιλο- είναι αυτές που προκαλούν αυτή την ξαφνική, και καμιά φορά τρομακτική, αίσθηση.

“ Αυτό που πιθανότατα θα βρούμε είναι ότι το φαινόμενο deja vu συμβαίνει εξαιτίας διαφόρων αιτιών, ίσως διαφορετικών ανάμεσα στα άτομα ή στα περιστατικά ” - Dr. Alan Brown

"Ο τρόπος που οι κούπες του καφέ ήταν διαταγμένες πάνω στο τραπέζι, αναφέρει η Gretchen Purcell, 24 ετών, σύμβουλος επιχειρήσεων στην Ουάσινγκτον η οποία είχε τόσο έντονη την αίσθηση αυτή κατά τη διάρκεια ενός επαγγελματικού τηλεφωνήματος που άρχισε να γελάει δυνατά. "Το όλο σκηνικό ήταν τόσο οικείο που νόμισα πως ήξερα τι θα έλεγαν στη συνέχεια τα άτομα που μιλούσα πριν ακόμα αυτοί να πουν οτιδήποτε. Ήταν σαν να έβλεπα μια ταινία που την είχα ξαναδεί."

Από τη γαλλική έκφραση που σημαίνει ακριβώς αυτό που έχουμε ξαναδεί, το déjà vu είναι μια φευγαλέα, πολύ προσωπική εμπειρία που αποκαλύπτεται περισσότερου στους συγγραφείς παρά στους επιστήμονες. Στα 1990, κοινωνικοί επιστήμονες που έκαναν διάφορες έρευνες στον κόσμο, ρωτούσαν για το déjà vu στις ίδιες έρευνες που ρωτούσαν για τα φαντάσματα και την επαφή με τα πνεύματα.

Μια νέα έρευνα πάνω στη λειτουργία της μνήμης άνοιξε ένα νέο παράθυρο στο συγκεκριμένο φαινόμενο, παρέχοντας πιθανές εξηγήσεις καθώς και τρόπους μέτρησής του.

"Για πολλούς επιστήμονες έχει θεωρηθεί πολύ τρομακτικό και αλλοπρόσαλλο για να ασχοληθούν μαζί του κι έτσι το έχουν αγνοήσει," αναφέρει ο δόκτορας Alan Brown, ψυχολόγος στο πανεπιστήμιο Southern Methodist στο Ντάλας, ο οποίος ερευνά την ιστορία του φαινομένου στο βιβλίο του "Η εμπειρία του Déjà Vu: Εκθέσεις στη Γνωστική Ψυχολογία.'' "Το φαινόμενο είναι πραγματικό, φέρνοντας το στο εργαστήριο θα μπορούσαμε ίσως να αρχίσουμε να το κατανοούμε."

Σε έρευνες που έχουν γίνει, περίπου τα 2/3 των ενηλίκων αναφέρουν ότι είχαν τουλάχιστον μια εμπειρία déjà vu ενώ το φαινόμενο φαίνεται να είναι πιο συχνό στα άτομα με ζωντανή φαντασία. Για παράδειγμα, άνθρωποι που ταξιδεύουν πολύ είναι πιο πιθανό να ζήσουν μια παρόμοια εμπειρία σε σχέση με αυτούς που είναι «σπιτόγατοι». Επίσης, σε άτομα με κάποια μόρφωση το φαινόμενο παρατηρείται συχνότερα ίσως γιατί το έχουν ξανασυναντήσει και διαβάσει σε βιβλία του Προύστ και του Τολστόι ή ακόμα μπορεί και να το έχουν δει στην ταινία «Η μέρα της Μαρμότας». Η συχνότητα του φαινομένου είναι υψηλότερη στα νεαρότερα άτομα και φθίνει στα γηραιότερα άτομα όπου, όπως προτείνει ο δόκτορας Brown, η ρουτίνα της καθημερινότητας είναι όντως κάτι που έχουν ξαναζήσει.

Έναν αιώνα πριν, όταν οι θεωρίες του Φρόυντ κυριαρχούσαν στο χώρο της ψυχιατρικής, οι αναλυτές θεωρούσαν το déjà vu απόδειξη της υποσυνείδητης μάχης ανάμεσα στο «εγώ» που υπερασπίζει την υπόσταση του έναντι των ερωτικών ορμών απέναντι σε μια μητρική φιγούρα, ή άλλων κρυμμένων πόθων. Για δεκαετίες, οι γιατροί ανέφεραν περιπτώσεις όπου επιληπτικοί ασθενείς ζούσαν μια déjà vu εμπειρία πριν από ένα επιληπτικό σοκ. Υπερενεργά κυκλώματα στον κροταφικό λοβό που μπορούν να προκαλέσουν ένα επιληπτικό σοκ, είναι δυνατόν να ερεθίσουν περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με την αναγνώριση των οικείων προσώπων και στιγμών, σύμφωνα με κάποιους γιατρούς.

Ο Dr. Brown και άλλοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι δεν χρειάζεται να επικαλεστούμε κρυφές διαμάχες και περίεργες εγκεφαλικές καταστάσεις για να εξηγήσουμε περιπτώσεις εμφάνισης του déjà vu. Η λειτουργία ενός φυσιολογικού, υγιούς εγκέφαλου, αρκεί. Το déjà vu εμφανίζεται πιο συχνά όταν τα άτομα είναι κουρασμένα ή πολύ αγχωμένα, συνθήκες που είναι γνωστό πως εμποδίζουν τη μνήμη τόσο για τα πρόσφατα όσο και για τα παλιά γεγονότα.

Η Debbie O'Leary, 40 ετών συγγραφέας, αναφέρει ότι πριν μερικά χρόνια είχε κάποιες εμπειρίες déjà vu ενώ ήταν άρρωστη στο σπίτι της όπου ένιωθε ότι άκουγε μια επαναλαμβανόμενη μουσική σαν να είχε χαλάσει κάποιος δίσκος.

"Ήταν σαν να τραύλιζε το μυαλό μου, σαν να έπαιζε ξανά και ξανά η ίδια κασέτα επαναλαμβάνοντας τις ίδιες σκέψεις , σαν να είχε κολλήσει ο χρόνος," είπε η ίδια. "Μάλλον έφταιγε η κούραση, ο πυρετός."

Οι ψυχολόγοι γνωρίζουν από παλιά ότι οι άνθρωποι καταγράφουν παραστάσεις και εικόνες ακόμα και πριν να συνειδητοποιήσουν αυτό που μόλις είδαν. Ο εγκέφαλος στέλνει οπτικά σήματα μέσα από τουλάχιστον δυο κυκλώματα, τα οποία κινούνται από τον αμφιβληστροειδή χιτώνα στον εγκέφαλο και στον οπτικό φλοιό μέσα από διάφορες οδούς.

Σε ένα από τα πρώτα πειράματα που δημιούργησαν αυτήν την υποσυνείδητη αίσθηση οικειότητας, οι δόκτορες Larry Jacoby και Kevin Whitehouse, ψυχολόγοι στο πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον, ζήτησαν από 30 μαθητές να απομνημονεύσουν μια λίστα με λέξεις σαν προετοιμασία για κάποιο τεστ. Λίγη ώρα αργότερα, οι μαθητές κάθισαν μπροστά σε υπολογιστές και καθώς παρακολουθούσαν μια λίστα από λέξεις να εμφανίζεται στην οθόνη, τους ζητήθηκε να σημειώσουν τις λέξεις αυτές που είχαν δεί στην πρώτη λίστα που είχαν απομνημονεύει. Το μόνο που χρειάστηκε για να κάνουν οι ερευνητές μια λέξη να μοιάζει γνωστή ενώ δεν ήταν στην πραγματικότητα, ήταν να εμφανίζουν τη λέξη αυτή στην οθόνη για ελάχιστα δέκατα του δευτερολέπτου χωρίς να είναι συνειδητά εμφανής. Ο εγκέφαλος των μαθητών κατέγραφε υποσυνείδητα τη λέξη αυτή και με αυτό τον τρόπο ήταν πολύ πιθανό να την αναγνωρίσουν ανάμεσα στις λέξεις της πρώτης λίστας.

"Αυτό που κάνει τη διαφορά," επισημαίνει ο Dr. Jacoby, "είναι ότι όταν τη συγκεκριμένη λέξη την δείχναμε για περισσότερο χρονικό διάστημα έτσι ώστε να είναι η παρουσία της αισθητή και να μπορεί να διαβαστεί, τότε ο αριθμός των λέξεων που λανθασμένα είχε αναγνωριστεί ότι υπήρχαν στην πρώτη λίστα, μειώθηκε δραματικά."

Για τους ψυχολόγους που μελετούν την ανθρώπινη μνήμη, το σημαντικό είναι ότι οι άνθρωποι λαμβάνουν μεγάλο όγκο πληροφοριών χωρίς να το προσέχουν, ή ακόμα και αν το προσέξουν συνήθως ξεχνούν από ήρθαν αυτές οι πληροφορίες. Είναι πολύ πιθανό να διαβάσει κανείς ένα βιβλίο και χρόνια αργότερα, έχοντας ξεχάσει το βιβλίο, να νιώσει ότι έχει ξαναζήσει κάτι που στην πραγματικότητα απλά το είχε διαβάσει σε εκείνο το βιβλίο.

Αυτή η αίσθηση ότι κάτι είναι γνωστό, οικείο, μπορεί να προέλθει από διάφορες πηγές, μερικές αληθινές και μερικές όχι, αναφέρει η δόκτορας Kathleen McDermott, μια από τους συνεργάτες του Dr. Jacoby, που μελετά την ανθρώπινη μνήμη στο πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον.

"Είναι γνωστό ότι ακόμα και αν φανταστεί κανείς κάτι που δεν έχει συμβεί στο παρελθόν, αυτό μπορεί να δημιουργήσει μια αίσθηση ομοιότητας αν αυτό που φαντάστηκε συμβεί κάποια στιγμή στο μέλλον," αναφέρει, προσθέτοντας, "Δεν είναι απαραίτητη η ύπαρξη μιας αντικειμενικής εξωτερικής πληροφορίας ώστε να δημιουργήσει κανείς αυτή την κατάσταση, μπορεί να το κάνει μόνος του, στο μυαλό του."

Ο Dr. Brown και δόκτορας Elizabeth Marsh, ψυχολόγος στο πανεπιστήμιο Duke, προχώρησαν την άποψη αυτή ένα βήμα παραπάνω. Προσπάθησαν να δημιουργήσουν μέσα στο χώρο του εργαστηρίου μια αίσθηση που είναι πολύ κοντά στην αίσθηση οικειότητας που νιώθουν οι άνθρωποι σε πραγματικές συνθήκες, όταν επισκέπτονται έναν τόπο για πρώτη φορά αλλά νιώθουν ότι τους είναι παράξενα οικείος.

Σε μεταγενέστερα πειράματα, ζήτησαν από φοιτητές να μελετήσουν μια σειρά από φωτογραφίες, μία- μία, και να προσπαθήσουν να εντοπίσουν στις φωτογραφίες ένα μικρό άσπρο ή μαύρο σταυρό. Οι φωτογραφίες συμπεριλάμβαναν χαρακτηριστικά σημεία της πανεπιστημιούπολης του Duke, όπως το εκκλησάκι ή κάποια μοναδικά κτίρια με κόκκινα τούβλα, μαζί με πολλά άλλα τοπία. Μια εβδομάδα αργότερα, οι φοιτητές επέστρεψαν για να μελετήσουν ξανά τις φωτογραφίες από την πανεπιστημιούπολη αυτή τη φορά όμως με διαφορετικό φόντο από αυτό που είχαν οι φωτογραφίες την προηγούμενη φορά. Τους ζητήθηκε να πουν αν είχαν ποτέ επισκεφθεί κάποιον από τους χώρους που έβλεπαν στις φωτογραφίες.

Οι ερευνητές περιμένουν ότι αν και οι φοιτητές εστίαζαν την προσοχή τους στους σταυρούς κατά το πρώτο μέρος του πειράματος, αυτή η πρώτη επαφή με τις φωτογραφίες αποτύπωσε υποσυνείδητα στη μνήμη τους παραστάσεις που αργότερα θα μοιάσουν οικείες. Μέχρι τώρα, στο πρώτο τεστ ανάμεσα σε 81 φοιτητές, οι προβλέψεις έχουν επιβεβαιωθεί. Οι φοιτητές του Duke που δεν είχαν βρεθεί ποτέ στο Ντάλας δήλωσαν πως μάλλον είχαν επισκεφθεί τις τοποθεσίες που ανήκαν στο πανεπιστήμιο Southern Methodist στο Ντάλας και οι φοιτητές του Ντάλας δήλωσαν πως είχαν επισκεφθεί τοποθεσίες από το πανεπιστήμιο του Duke, ενώ δεν είχαν πάει ποτέ εκεί.

"Μπορεί τα αποτελέσματα να μην είναι δραματικά, όμως είναι αξιόπιστα και σημαντικά," δηλώνει η Dr. Marsh, "και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι φοιτητές είδαν την κάθε φωτογραφία μόνο για ένα- δυο δευτερόλεπτα."

Οι ερευνητές επαναλαμβάνουν τώρα το πείραμα, αυτή τη φορά με διάστημα τριών εβδομάδων ανάμεσα στην πρώτη φορά που βλέπουν οι φοιτητές τις φωτογραφίες και την δεύτερη. Σύμφωνα με τον δόκτορα Brown, τα πειράματα αυτά καθώς και τα άλλα που έχουν γίνει πάνω στην ανθρώπινη μνήμη, δεν αναιρούν απόλυτα τις πιο ρομαντικές εξηγήσεις του déjà vu.

"Αυτό που πιθανότατα θα βρούμε είναι ότι το φαινόμενο déjà vu συμβαίνει εξαιτίας διαφόρων αιτιών, ίσως διαφορετικών ανάμεσα στα άτομα ή στα διαφορετικά περιστατικά," προσθέτει ο ίδιος. "Μόλις ξεκινάμε να μελετάμε το φαινόμενο και να οδηγούμαστε στην σταδιακή του κατανόηση."

Άτομα που έχουν επικοινωνήσει με τον Dr. Brown μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου αναφέρουν ότι ζουν εμπειρίες déjà vu αρκετά συχνά μέσα στο χρόνο. Ένας από αυτούς, ο Suketu Naik, 26 ετών φοιτητής, έχει κρατήσει σε ημερολόγιο αυτές τις εμπειρίες του.

Σε μια από τις καταγραφές ο Mr. Naik γράφει για ένα περιστατικό που συνέβη ενώ ήταν σε ένα πάρτι γενεθλίων σε κάποιο εστιατόριο: "Τα πάντα, οι ομιλίες, η στάση των ατόμων, η τοποθέτηση των τραπεζιών, των πιάτων, ήταν εξαιρετικά οικεία. Συνταρακτική αίσθηση, πολύ έντονη που κράτησε για αρκετή ώρα. Πράγμα που είναι παράξενο- συνήθως η ένταση και ο χρόνος είναι αντιστρόφως ανάλογα. Μπορούσα να προβλέψω το παραμικρό μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα με απόλυτη ακρίβεια. Ένιωσα απίστευτα παράξενα μετά από αυτό το γεγονός. Κάθισα κάπου για μερικά λεπτά για να επανέλθω στην πραγματικότητα."

Όμως η εξελισσόμενη κατανόηση της επιστήμης σχετικά με τη μνήμη υποστηρίζει ότι ο Naik δεν έφυγε ποτέ από την πραγματικότητα.
The New York Times

---

ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΡΟΜΟΣ Ή ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΗΡΕΣ ΔΕ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ, ΤΟΤΕ ΧΑΡΑΞΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΣΟΥ
Odysseus_Nemo

Ποιά η γνώμη σας?

εγώ δεν το ξεχνάω με τίποτα.

Αν κάποια στιγμή είχατε την αίσθηση ότι αυτό που βλέπετε ή βιώνετε το έχετε ξαναδεί ή ξαναζήσει στο παρελθόν, δεν είστε ούτε οι πρώτοι ούτε οι τελευταίοι και μην το αποδώσετε σε εμπειρίες που είχατε σε μια άλλη ζωή γιατί υπάρχουν διάφορες θεωρίες για την εξήγηση του φαινομένου.

Εξήντα πέντε στους εκατό ανθρώπους έχουν βιώσει την εμπειρία του deja-vu (προμνησία) την αίσθηση δηλαδή ότι έχουν έχει δει ή βιώσει ξανά στο παρελθόν μία κατάσταση. Το φαινόμενο αυτό παρατηρείται με μεγαλύτερη συχνότητα στις ηλικίες 15-25 ετών και ελαττώνεται σε μεγαλύτερες ηλικίες. Έρευνες έχουν δείξει ότι περισσότερο επιρρεπή είναι άτομα σε συνθήκες κόπωσης και στρες, ανώτερου κοινωνικού και μορφωτικού επιπέδου και όσοι ταξιδεύουν συχνά.

Το deja-vu μπορεί να εμφανιστεί είτε σε υγιή άτομα, είτε σε υπόβαθρο οργανικής νόσου, είτε λόγω λήψης φαρμάκων, εξηγούν οι επιστήμονες (Ελπίδα Κουιμτζή, Δήμητρα. Νέλλα, Αναστασία. Κώνστα, Πέτρος Πετρίκης, Λουκάς Αθανασιάδης , Κωνσταντίνος Φωκά) της Α΄ Ψυχιατρικής Κλινικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης σε ανακοίνωσή τους στο 5ο Επιστημονικό Συνέδριο της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ .

Οι διάφορες πιθανές θεωρίες που έχουν διατυπωθεί για την κατανόηση και την ερμηνεία του φαινομένου παρουσιάστηκαν στο συνέδριο. «Σύμφωνα με μία θεωρία το φαινόμενο εξηγείται ως διαταραχή μνήμης στο οποίο εμπλέκονται ο ιππόκαμπος και ο αμυγδαλοειδής πυρήνας του εγκεφάλου. Σύμφωνα με μια άλλη θεωρία οι καταστάσεις μοιάζουν γνωστές επειδή οι πληροφορίες εισέρχονται στον εγκέφαλο ακόμη και όταν η προσοχή του ατόμου είναι προσηλωμένη σε κάτι άλλο. Η θεωρία του ολογράμματος υποστηρίζει ότι το deja-vu συμβαίνει όταν ένα στοιχείο του περιβάλλοντος μοιάζει με μέρος μιας ανάμνησης, με αποτέλεσμα να αναπαραχθούν οι αναμνήσεις στην τρισδιάστατη μορφή τους. Η θεωρία της καθυστερημένης όρασης αποδίδει την εμφάνισή του στην καθυστέρηση έλευσης του ερεθίσματος στον εγκέφαλο από τον έναν οφθαλμό στον άλλο με αποτέλεσμα το δεύτερο ερέθισμα να θεωρείται ανάμνηση του πρώτου.

Τέλος σύμφωνα με νεότερες απόψεις το deja-vu οφείλεται σε μία καταστολή της εξελικτικά πρωιμότερης οδού μεταβίβασης των οπτικών ερεθισμάτων μέσω του στελέχους, η οποία καθυστερεί σε σχέση με τη βασική οδό που διέρχεται από το θάλαμο» αναφέρεται στην ανακοίνωση των επιστημόνων της Α΄ Ψυχιατρικής Κλινικής του ΑΠΘ.

Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στη χρόνια μορφή του φαινομένου. Τα άτομα που το βιώνουν έχουν υπερδραστήριο ή συνεχώς διαγερμένο το κύκλωμα του μετωπιαίου λοβού, το οποίο είναι υπεύθυνο για τη λειτουργία των αναμνήσεων, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται αναμνήσεις εκεί που δεν υπάρχουν.

quote:

---

Δεν είναι επήρες η επιστημονική εξήγηση εξηγεί μονο το απλο φαινόμενο του να έχεις
Απλα την εντύπωση ότι έχεις ξαναδεί κάτι εκεί στέκει αλλα δεν μπορεί να εξηγήσει
Το να ξέρεις τι θα γίνει τα επόμενα 2-3 λεπτά η ακόμα και το τι θα πει ο συνομιλητής σου .

---

Αυτά στα γρήγορα

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr