Όχι μόνο παράξενο, αλλά και ανήκουστο..

Για νορμάλ κουτσομπολιά εδώ… Περί ΑΝΕΜΩΝ και ΥΔΑΤΩΝ Νο7!!!

quote:

---

Και αυτό καλό είναι. Άλλοι στα 22 αρραβωνιάζονται

---

quote:

---

ΣΟΒΑΡΑ ΜΙΛΑΣ ΤΩΡΑ??????????
ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΥΞ ΛΑΞ???????????
Σαν να μου λες δε ξέρω να κλίνω το λύω. Έλεος. Ξεφτίλα. Έλεος. Ονειδος αιδώς και αίσχος!!
HANTER ΦΕΡΕ ΤΟ ΠΑΛΟΥΚΙ ΤΩΡΑ!

---

ΜΙΣΟ ΛΕΠΤΟ DR.ΤΟ ΦΕΡΝΩΩΩΩΩΩΩ.... ΕΙΝΑΙ Κ ΒΑΡΥ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ.... ΤΟ ΥΨΟΣ ΔΕΝ ΛΕΣ ΟΜΩΣ Κ ΤΟ ΑΚΡΙΒΕΣ ΒΑΡΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΥΠΟΛΟΓΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΙΛΑ ΕΜΦΑΝΗΣΙΑΚΑ..ΟΠΩΣ ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΗΝ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ CHARMED ΤΗΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΤΟ ΟΛΟ ΘΕΜΑ ΟΠΟΤΕ ΒΡΙΣΚΕΣΑΙ ΥΠΟ ΑΝΑΚΡΙΣΗ Κ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΠΕΙΣ ΟΛΑ..ΔΕΝ ΤΗΣ ΞΕΦΕΥΓΗΣ ΕΤΣΙ ΕΥΚΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΛΑΓΩΝΙΚΟ Κ ΒΡΙΣΚΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑΑΑΑΑΑΑΑ.....

(''v'') ' v '

"..The Matrix can't tell you who you are"
Όταν ο άνθρωπος είναι σίγουρος για τον θεό ο θεός αμφιβάλλει για τον άνθρωπο..
Ασυνείδητος πάει να πει απόλυτα ταυτισμένος με τη σκέψη και το συναίσθημα

quote:

---

Παιδιά συγνώμη π αλάζω θέμα αλλά θα ήθελα να μ πείτε για τν μύθο τού Azazel αν ξέρετε!!Η αν υπάρχει κάποιο σχετικό θέμα γτ δέν βρίκα κάτι εγώ!!!Ευχαριστώ και πάλι συγνώμη!!!!!

---

Edited by - CHARMED3 on 17/01/2010 22:01:47

Είναι απλά ένα δαίμονας. Όπως πολλοί άλλοι. Τώρα γιατί η ταινία επέλεξε τον συγκεκριμένο.. θα σε γελάσω.

quote:

---

Οι ιστορίες αυτές δε νομίζω πως είναι ψέμα(δεν τις λέγανε στα παιδάκια για να κοιμηθούν,ούτε η γιαγιά μου είναι τρελή).Εσεις ξέρετε καμιά παρόμοια ιστορία?

Νομίζω πως οι μεγαλύτεροι μας είναι μια καλή πηγή για να μάθουμε παλιές τέτοιες ιστορίες.

---

Καλησπέρα σας!

Είμαι νέο μέλος,αν και παρακολουθώ το φόρουμ αρκετούς μήνες.Ο λόγος που γράφω σήμερα είναι για να σας διηγηθώ κάποια πράγματα που έχω ζήσει κατά καιρούς και πραγματικά μ'έχουν τρομάξει.

Σεπτέμβριος 2008
Η μητέρα μου εισέρχεται στο νοσοκομείο για μια επέμβαση.Όλα -δόξα το Θεό- βαίνουν καλώς και το ίδιο βράδυ,εγώ με το σύζυγό μου,αποφασίζουμε να μείνουμε εκεί.Στρώνουμε λοιπόν στο πάτωμα,μέσα στο δωμάτιο που ήταν η μαμά μου και ετοιμαζόμαστε για ύπνο.Η προϊσταμένη ορόφου και ο ένας από τους γιατρούς που είχαν βάρδια εκείνο το βράδυ,έτυχε να είναι γνωστοί μου (η μία συμφοιτήτρια και ο άλλος καθηγητής μου στη σχολή) ,οπότε και μας βάζουν να κοιμηθούμε σε ένα άδειο κρεβάτι στο ακριβώς δίπλα δωμάτιο.Λέμε τις καληνύχτες μας και ξερενόμαστε στον ύπνο.
Βλέπω λοιπόν κάποια στιγμή μέσα στο δωμάτιο (μπορεί και να κοιμόμουν και να το έβλεπα όνειρο,όρκο δε παίρνω) έναν ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ μελαχροινό άντρα,με μαύρα ρούχα,να μας κοιτάζει που κοιμόμαστε.Τον κοιτάζω με απορία (σε φάση "μα τι θέλει ο μ@$%κας νυχτιάτικα; " ) και μου λέει "Φύγετε από δω" .Ανακάθομαι στο κρεβάτι κι αρχίζω να παίρνω ανάποδες "Μπα;" του λέω -είχα και θράσσος- "και ποιος είσαι συ;" ."ΦΥΓΕΤΕ!" φωνάζει "αλλιώς θα πάρω εσένα" (κάπως έτσι τέλος πάντων μου απάντησε).Με κοίταξε θυμωμένος και κάποια στιγμή ΚΟΚΚΙΝΙΖΟΥΝ τα μάτια του.Μιλάμε πετούσαν φλόγες.Κοκκαλώνω και νιώθω τις τρίχες από το κεφάλι μου να παίρνουν τον ανήφορο από την ανατριχίλα.
Ξυπνάω τον άντρα μου όπως όπως (τώρα,ξύπνησα και τον ξύπνησα κι αυτόν;Κοιμόμουν και πετάχτηκα;Δε θυμάμαι) και φεύγουμε.Στο μεταξύ είχε ξημερώσει.
Ας πούμε ότι ξέχασα το περιστατικό,αφού έπεισα τον εαυτό μου ότι ήταν ένα κακό όνειρο.Προς το μεσημεράκι,φέρνουν στο δωμάτιο που κοιμόμασταν το προηγούμενο βράδυ,μια κοπέλα που μόλις είχαν χειρουργήσει.ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ αφού είχαν φύγει οι νοσηλευτές και ο γιατρός από το δωμάτιο,πετάγεται στο διάδρομο μια κοπέλα πανικόβλητη κι αρχίζει να καλεί σε βοήθεια.
Η χειρουργημένη κοπέλα είχε υποστεί καρδιακή ανακοπή.

Νοέμβρης 2008
Γυρίζαμε με τον άντρα μου από τα πεθερικά μου,η ώρα θα'ταν δε θα'ταν 8 με 8:30 το βράδυ,και κατευθυνόμασταν προς το σπίτι μας,στη Νέα Μάκρη.Μετά τον Άγιο Πέτρο,σταμάτησε στην άκρη να κατέβει να ξεμουδιάσει.
Λίγα λεπτά μετά,μπαίνει πάλι μέσα για να φύγουμε.Δε προλαβαίνει να γυρίσει το κλειδί στη μίζα και ακούμε από κάπου αμάξι να κορνάρει.Το παράδοξο ήταν ότι ο ήχος ερχόταν από την απόλυτη γκρεμίλα και φυσικά φανταστήκαμε ότι κάποιο ατύχημα είχε γίνει.Περιμέναμε λίγα δευτερόλεπτα,μήπως και δεν ακούσαμε καλά,και ξανά πάλι.Κορνάρουμε και μεις,ξανακορνάρει το αμάξι που δε βλέπαμε.Το πιο παράδοξο απ΄όλα,αυτό που μας έκανε να "πετάξουμε" σχεδόν στην κυριολεξία για Νέα Μάκρη,ήταν ότι αυτή η "κόρνα" που ακούγαμε,έμοιαζε με εκείνα τα κλάξον που είχαν τα παλιά αυτοκίνητα που βλέπουμε σε ταινίες εποχής.Δεν υπάρχει δηλαδή περίπτωση να έκανε έτσι σύγχρονο αυτοκίνητο.
Στο μεταξύ η κόρνα,όσο πήγαινε κι ακουγόταν πιο κοντά μας,ν'ανεβαίνει το γκρεμό,πώς να το εξηγήσω.Εκεί που τα παίξαμε τελείως ήταν ότι ακουγόταν να'ρχεται από Νέα Μάκρη για Άγιο Πέτρο,ενώ εκείνη τη στιγμή,ούτε ποδήλατο δεν ανέβαινε το Διόνυσο (δεδομένης της ώρας,Νοέμβρη μήνα είναι νύχτα στις 8,θα βλέπαμε τα φώτα από διερχόμενο όχημα,πόσο μάλλον αν ερχόταν κι από την αντίθετη κατεύθυνση).

Αύγουστος 2009
Ήμουν στο κρεβάτι μου,στο εξοχικό μας και κοιμόμουν.Βλέπω λοιπόν στον ύπνο μου ότι ήμουν μέσα σε μια εκκλησία που αντί για εικόνες,είχε αγάλματα αγίων και όλοι τους φορούσαν ράσα.
Πάω λοιπόν να προσκυνήσω έναν Άγιο και εκείνος ζωντανεύει και με βουτάει από το μπράτσο όταν εγώ έκανα να φύγω.
Τον κοιτάω ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΜΕΝΗ και με κοιτάζει κι αυτός αγριεμένος τόσο,ώστε μου είχαν λυθεί τα γόνατα από το φόβο.Ήταν τεράστιος,και σε όγκο και σε ύψος.Ακολουθεί ο εξής διάλογος:
"Άγιος" :Τι έκανες;
Εγώ:Μη με πειράξεις,σε παρακαλώ
Α:Το μετάνιωσες;
Ε: (δεν έβγαζα τσιμουδιά.Είχα την αίσθηση ότι ήξερα για ποιό πράγμα μου μιλούσε)
Α:ΜΙΛΑ! (φώναζε) ΤΟ ΜΕΤΑΝΙΩΣΕΣ;
Ε:ΝΑΙ,ΤΟ ΜΕΤΑΝΙΩΣΑ,ΑΣΕ ΜΕ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ,ΑΣΕ ΜΕ!
Α:ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ;
Ε:ΟΧΙ,ΑΣΕ ΜΕ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ,ΜΗ ΜΕ ΠΕΙΡΑΞΕΙΣ,ΤΟ ΜΕΤΑΝΙΩΣΑ!
Α:Ο ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΕΙΜΑΙ,ΝΑ ΤΟ ΘΥΜΑΣΑΙ ΑΥΤΟ!
Ε:ΜΕΤΑΝΙΩΣΑ,ΑΣΕ ΜΕ!
Α:ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΜΕΤΑΝΙΩΣΕΙΣ,ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ!!!!!!!

Και μετά από αυτές τις φωνές,πετάχτηκα από τον ύπνο,παγωμένη από το φόβο.Φυσικά,δε κοιμήθηκα όλη νύχτα.Προσπαθούσα να θυμηθώ τι είχα κάνει και ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ να το μετανιώσω.
Μετά από ώρες κατάλαβα.Όντως είχα κάνει κάτι στο παρελθόν (επιτρέψτε μου να το αποσιωπήσω) , η μέρα που ξημέρωνε μετά το όνειρο ήταν ας πούμε η "επέτειος".Το παράδοξο είναι ότι ΟΝΤΩΣ το έχω μετανιώσει,αλλά αν ήταν όντως ο Άγιος Γεράσιμος αυτός που είδα στον ύπνο μου,γιατί να θυμώσει τόσο;Άλλωστε,μετάνοια έδειξα.Πάντως,από εικόνες του που είδα,αυτός που είδα στον ύπνο μου,ουδεμία σχέση έχει με τον Άγιο.

Αρχίζω να πιστεύω ότι τα'χασα.Αυτό που θέλω είναι να μου εξηγήσει κάποιος που ξέρει,γιατί μου συμβαίνει αυτό.Δεν είναι μόνο αυτά,είναι κι άλλα που έχω να σας πω,αλλά αρκετά σας κούρασα με το σεντόνι.Είναι και το πρώτο μου μήνυμα.
Ευχαριστώ για την προσοχή.

Δήμητρα.

Από αυτά που έγραψες, τόσο η πρώτη όσο και η τρίτη ιστορία μου φαίνεται πως έχει να κάνει με τους φόβους σου. Στην πρώτη περίπτωση ήσουν σε ένα νοσοκομείο, ήταν βράδυ και - όπως γράφεις κι εσύ - πιθανώς να είδες ένα αρκετά περίεργο και τρομακτικό όνειρο. Θα μπορούσε ακόμα να περιέχει και κάποια διαίσθηση για το γεγονός που θα συνέβαινε το επόμενο πρωί, την καρδιακή ανακοπή της κοπέλας εννοώ. Αλλά γενικά, το να βρίσκεσαι σε έναν ξένο χώρο και μάλιστα ένα νοσοκομείο που παραπέμπει σε αρρώστιες, θάνατο, κ.λπ. είναι συνθήκες που μπορούν να προκαλέσουν ένα όνειρο σαν αυτό που αναφέρεις. Πολλά δε όνειρα είναι τόσο ζωντανά, που είτε νομίζεις πως συμβαίνουν στην πραγματικότητα, είτε ακόμα συμβαίνει κάποιου είδους "αναδίπλωση", δηλαδή να βλέπεις όνειρο μέσα σε όνειρο, όπου στο πρώτο συμμετέχεις σε μια ιστορία και στο δεύτερο συνειδητοποιείς ότι ονειρεύεσαι, χωρίς να μπορείς και να ξυπνήσεις σε πολλές περιπτώσεις.

Στην τρίτη εμπειρία που αναφέρεις, με τον Άγιο Γεράσιμο, γράφεις ότι μετά από ώρες κατάλαβες σε ποιο γεγονός αναφερόταν ο θυμωμένος άγιος στο όνειρό σου. Βέβαια, το ότι έκανες τη σύνδεση μετά από ώρες, δε σημαίνει ότι το υποσυνείδητό σου δεν τη είχε κάνει ήδη μέσα στον ύπνο σου, δημιουργώντας το όνειρο που είδες. Και η σύνδεση με τον Άγιο Γεράσιμο μπορεί να ήταν εντελώς τυχαία, με την έννοια ότι μπορεί κάπου να διάβασες ή να άκουσες τη λέξη "Γεράσιμος", να μην την πρόσεξες, αλλά ο μηχανισμός των ονείρων να την έπλεξε μαζί με το υπόλοιπο περιεχόμενο που έβλεπες. Γενικώς, ακόμα και μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου ο εγκέφαλός μας μπορεί να πλέξει ολόκληρες ιστορίες, λαμβάνοντας συχνά ως αφορμή κάποια λίγα ερεθίσματα από το περιβάλλον και μπλέκοντάς τα με το περιεχόμενο της μνήμης μας.

Υπάρχει μια ενδιαφέρουσα καταγεγραμμένη ιστορία για το πως ένα τυχαίο γεγονός είχε επίδραση στο περιεχόμενο ενός ονείρου (τη γνωρίζω, γιατί τη διάβασα σε ένα επιστημονικό άρθρο στα πλαίσια μιας μεταπτυχιακής εργασίας που είχα κάνει για τα όνειρα - δυστυχώς για να αναφέρω ακριβώς το άρθρο είναι κάπως δύσκολο γιατί η εργασία είναι λίγο παλιά και θα πρέπει να ψάχνω ανάμεσα σε δεκάδες άρθρα). Στην ιστορία μας λοιπόν, κάποιος ξύπνησε ξαφνικά μετά από ένα μακροσκελές όνειρο, όπου έβλεπε μια περιπέτεια που είχε στη Γαλλική Επανάσταση, μια περιπέτεις που είχε ως κατάληξη να τον βάλουν στη Γκιλοτίνα για να του πάρουν το κεφάλι. Την ώρα που "έχανε το κεφάλι του" ξύπνησε κατατρομαγμένος για να συνειδητοποιήσει ότι μόλις είχε πέσει ένα αντικείμενο επάνω στο σβέρκο του. Το θέμα ήταν λοιπόν το εξής: μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου ο εγκέφαλός του ενσωμάτωσε το χτύπημα στο σβέρκο σε ένα όνειρο που για τον άνθρωπο αυτό φάνηκε πως κράτησε πάρα πολύ χρόνο. Μια ερμηνεία θα μπορούσε να είναι πως το όνειρο ήταν προφητικό (δηλαδή, η προφητεία αφορούσε στο ότι κάτι θα του έπεφτε στο κεφάλι). Ωστόσο, κατά τη διάρκεια των ονείρων μας ο εγκέφαλός μας μπορεί μέσα σε ελάχιστο χρόνο να συνθέσει μια ιστορία που την αντιλαμβανόμαστε ως έχουσα μεγάλη διάρκεια, ενώ στην πραγματικότητα μπορεί να είναι στιγμιαίο το όνειρο.

quote:

---

Από αυτά που έγραψες, τόσο η πρώτη όσο και η τρίτη ιστορία μου φαίνεται πως έχει να κάνει με τους φόβους σου. Στην πρώτη περίπτωση ήσουν σε ένα νοσοκομείο, ήταν βράδυ και - όπως γράφεις κι εσύ - πιθανώς να είδες ένα αρκετά περίεργο και τρομακτικό όνειρο. Θα μπορούσε ακόμα να περιέχει και κάποια διαίσθηση για το γεγονός που θα συνέβαινε το επόμενο πρωί, την καρδιακή ανακοπή της κοπέλας εννοώ. Αλλά γενικά, το να βρίσκεσαι σε έναν ξένο χώρο και μάλιστα ένα νοσοκομείο που παραπέμπει σε αρρώστιες, θάνατο, κ.λπ. είναι συνθήκες που μπορούν να προκαλέσουν ένα όνειρο σαν αυτό που αναφέρεις.

---

ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΜΕ ΤΗΝ ΑΜΑΛΙΑ ...
ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΒΡΑΔΥ ΕΙΝΑΙ ΠΙΘΑΝΟ ΝΑ ΔΕΙΣ
ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΟΝΕΙΡΟ ...

quote:

---

Η χειρουργημένη κοπέλα είχε υποστεί καρδιακή ανακοπή.

---

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΓΙΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΗΣ ΚΟΠΕΛΑΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣ ΝΑ ΘΕΩΡΗΘΕΙ
ΣΥΜΠΤΩΣΗ ΚΑΘΩΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΜΠΑΙΝΕΙΣ ΣΤΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ ΑΚΟΜΑ
ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ ΝΑ ΥΠΟΣΤΕΙΣ ΚΑΡΔΙΑΚΗ
ΠΡΟΣΒΟΛΗ ..ΚΑΙ ΑΝ Η ΚΟΠΕΛΑ ΠΗΡΕ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ ΤΗΣ
ΚΑΙ ΣΤΕΝΑΧΩΡΕΘΗΚΕ ΠΟΛΥ ΟΙ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΙ..

quote:

---

δηλαδή να βλέπεις όνειρο μέσα σε όνειρο,

---

ΟΝΕΙΡΟ ΜΕΣΑ ΣΕ ΟΝΕΙΡΟ
ΠΡΟΚΕΙΤΕ ΓΙΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΠΟΥ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΟΤΙ ΞΥΠΝΑΜΕ ΕΝΩ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ
ΚΟΙΜΟΝΑΣΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ ΑΥΤΑ ΥΠΟΔΗΛΩΝΟΥΝ ΤΗ ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΑΠΟ
ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ R.E.M SE ΕΝΑ ΠΙΟ ΑΛΑΦΡΥ ΥΠΝΟ
ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΟΟΤΕΡΕΣ ΦΟΡΕΣ ΔΝ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΕΚΕΙΝΟ ΔΗΛ.
ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΑΜΕ ΟΤΙ "ΞΥΠΝΗΣΑΜΕ" ΑΛΛΑ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ

quote:

---

Στην ιστορία μας λοιπόν, κάποιος ξύπνησε ξαφνικά μετά από ένα μακροσκελές όνειρο, όπου έβλεπε μια περιπέτεια που είχε στη Γαλλική Επανάσταση, μια περιπέτεις που είχε ως κατάληξη να τον βάλουν στη Γκιλοτίνα για να του πάρουν το κεφάλι. Την ώρα που "έχανε το κεφάλι του" ξύπνησε κατατρομαγμένος για να συνειδητοποιήσει ότι μόλις είχε πέσει ένα αντικείμενο επάνω στο σβέρκο του. Το θέμα ήταν λοιπόν το εξής: μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου ο εγκέφαλός του ενσωμάτωσε το χτύπημα στο σβέρκο σε ένα όνειρο που για τον άνθρωπο αυτό φάνηκε πως κράτησε πάρα πολύ χρόνο. Μια ερμηνεία θα μπορούσε να είναι πως το όνειρο ήταν προφητικό (δηλαδή, η προφητεία αφορούσε στο ότι κάτι θα του έπεφτε στο κεφάλι). Ωστόσο, κατά τη διάρκεια των ονείρων μας ο εγκέφαλός μας μπορεί μέσα σε ελάχιστο χρόνο να συνθέσει μια ιστορία που την αντιλαμβανόμαστε ως έχουσα μεγάλη διάρκεια, ενώ στην πραγματικότητα μπορεί να είναι στιγμιαίο το όνειρο.

---

ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΚΑΙ ΕΔΩ ..
ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΛΕΓΟΜΕΝΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑ ΟΝΕΙΡΑ
ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΜΑΣ ΠΡΟΙΔΟΠΟΙΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΜΑΣ
ΣΥΝΗΘΩΣ ΕΚΦΡΑΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΠΟΝΟ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ...
ΕΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΕΙΔΟΣ ΤΕΤΟΙΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ
ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΦΤΟΥΝ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ΑΝ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΕΙ ΜΕ
ΠΡΟΜΥΝΗΜΑ ΘΑΝΑΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΜΙΑ ΕΝΔΕΙΞΗ ΚΑΠΟΙΟΥ ΠΡΟΛΒΗΜΑΤΟΣ
ΣΤΑ ΔΟΝΤΙΑ

Θα σου δώσω ένα άλλο παράδειγμα (άσχετο με πόνο ή τραυματισμό) για να καταλάβεις καλύτερα: Ας πούμε, κοιμάσαι βαθιά και ονειρεύεσαι ένα μακροσκελές όνειρο, μια μεγάλη περιπέτεια, που κάποια στιγμή εμπλέκει και τη σκηνή ότι κάποιος φωνάζει έντονα έναν "Γιάννη" (Γιάννηηη!!!). Ξυπνάς από την ταραχή σου και την ίδια στιγμή συνειδητοποιείς ότι ακούς κάποιον να φωνάζει "Γιάννη".

Εφόσον το όνειρο σου φάνηκε ότι είχε μεγάλη διάρκεια, υποθέτεις πως ήταν κάποιου είδους προφητεία, ότι θα άκουγες τη λέξη "Γιάννη" και αυτό είναι εντυπωσιακό. Αυτό όμως που συμβαίνει, είναι ότι η ιστορία αυτή συνθέθηκε στο μυαλό σου μέσα σε ελάχιστο χρόνο, ουσιαστικά την ώρα που κοιμόσουν και δεν είχες συνείδηση. Μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου, ο εγκέφαλος ερμήνευσε το εξωτερικό ακουστικό ερέθισμα ενσωματώνοντάς το σε ένα όνειρο, για το οποίο έχεις την εντύπωση πως έβλεπες για ώρες πρωτού ξυπνήσεις. Εναλλακτικά, μπορεί όντως να έβλεπες κάποιο όνειρο και να μπήκε ο "Γιάννης" στη σκηνή την ώρα που ακουγόταν το όνομά του, αλλά εσύ δεν μπορείς να καταλάβεις ότι ολόκληρη αυτή η συνεκτική ιστορία δημιουργήθηκε και μετασχηματίσθηκε στη στιγμή λόγω απλώς ενός ονόματος που συνειδητοποιείς ότι το ακούς καθώς ξυπνάς.

Μπορεί όντως να ήταν απλά ένα όνειρο και λόγω των καταστάσεων (νοσοκομεία κτλ) να είδα ότι είδα.Κάτι τέτοιο σαφώς και δεν το αποκλείω.Το αποτέλεσμα ήταν ότι με τρόμαξε.

Αυτό πάλι με το να ακούς ένα όνομα στον ύπνο σου και καπάκι στον ξύπνιο σου,το'χω ζήσει πολλές φορές.Έχει τύχει να ονειρεύομαι ότι ψάχνω απεγνωσμένα να βρω τον άντρα μου σε κάτι ερημικές τοποθεσίες και δεν έχω φωνή να τον φωνάξω,αλλά παρ'όλα αυτά,απευθύνομαι στην αδερφή μου να τον φωνάξει,όπως και κάνει.Δευτερόλεπτα μετά,τον ακούω ν'απαντάει και ηρεμώ.Καπάκι ξύπνησα,γιατί μου έκανε εντύπωση ο διάλογος που είχαν μεταξύ τους... (παρεπιπτόντως...τον άντρα μου τον λένε Γιάννη)
Αυτή:Γιάννηηηη!!!!
Αυτός:Έλααα!!!
Αυτή:Έχεις να μου χαλάσεις 20 ευρώ;
Αυτός:Ναι,έλα μέσα,αλλά μη φωνάζεις,κοιμάται η Δήμητρα.

Αυτός ο διάλογος έγινε στην πραγματικότητα και εγώ νόμιζα ότι το'βλεπα στον ύπνο μου.

Αλλά ορισμένα όνειρα-προαισθήματα,δε μπορώ να τα εξηγήσω με τίποτα!

Παράδειγμα:
Θυμάστε το ατύχημα με τα παιδιά στο πέταλο του Μαλιακού;

Όταν έγινε,έμενα μόνη μου (βασικό αυτό) και κοιμόμουν.Βλέπω λοιπόν στον ύπνο μου ότι είμαι μέσα σε ένα λεωφορείο με παιδιά και κάπου πάμε.Δίπλα μου,καθόταν και μια ξαδέρφη μου και μιλάγαμε.Μου λέει λοιπόν ξαφνικά.

"Αυτή τη στροφή τη φοβάμαι πολύ..."

Δε προλαβαίνει ν'αποσώσει και γίνεται ένα απίστευτο ατύχημα.Αίματα παντού,τρόμος,κλάματα,φασαρίες...και τότε πετάχτηκα από τον ύπνο μου.

Σηκώθηκα από το κρεβάτι και ηρέμησα κάπως αφού κατάλαβα ότι έβλεπα όνειρο.Στο σπίτι όλα σκοτεινά και απόλυτη ησυχία,αφού αδυνατώ να κοιμηθώ κι αλλιώς.Παρ'όλα αυτά,επικοινωνώ με την ξαδέρφη μου να δω αν είναι καλά (ήταν έγκυος εκείνο το διάστημα) και με κλάματα μ'ενημερώνει για το ατύχημα.Ανάμεσα στα θύματα ήταν κι ένας ξάδερφός της...

Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι τίποτα δε μπορούσε να με προϊδεάσει προκειμένου να δω στον ύπνο μου ένα ατύχημα που ούτε καν ήξερα ότι είχε γίνει,δεδομένου ότι:
1.Στο σπίτι ήμουν μόνη (δεν υπήρχε κανείς να το συζητάει εκείνη την ώρα)
2.Το σπίτι μου βρισκόταν σ'ερημική τοποθεσία (γεγονός που αποκλείει κάποιος γείτονας να έβαλε δυνατά την τηλεόραση ή να το συζήτησε στο δρόμο και να το άκουσα όταν κοιμόμουν)

συγνωμη αν σας κουρασα αλλα μηπως μπορειτε να το εξηγησετε?

(αν βέβαια έχεις χρόνο θα σε παρότρυνα να πας στα θέματα Αστρική Προβολή Μέρος 3 και 4 και να τα διαβάσεις, αλλά επειδή εκεί συζητούνται "παράλληλα" με την ΑΠ και διάφορα άλλα που δεν σε απασχολούν, αλλά θα σου πάρουν πολύ χρόνο να τα διαβάσεις, ή να βρείς πού τελειώνουν, θα σου δώσω μια σύντομη εξήγηση εδώ)

Οι περισσότεροι άνθρωποι, στο φυσικό μας σώμα(εδώ), δεν ζουμε συνειδητά.
Για την ακρίβεια ζούμε σαν κοιμισμένοι ή, αν θες, σαν ζωντανοί νεκροί.
Για ποιο λόγο;
Γιατί ποτέ δεν ζούμε στο ΕΔΩ και στο ΤΩΡΑ.
Ζούμε διαρκώς στο ΑΥΡΙΟ, το ΧΤΕΣ, ή στο "Θα ήθελα...".
Πάντως όχι στο τώρα.
(Όπως είχε πει ένας σοφός, το παρόν είναι εκεί που το παρελθόν με το μέλλον συναντιούνται)
Εμείς τα νοητικά άτομα, αντί να "ζούμε", περνάμε απο το ένα νοητικό συμπέρασμα στο άλλο. Υπερτροφεί η σκέψη μας. Μπορούμε να λύσουμε και το πιο δύσκολο λογικό πρόβλημα. Αλλά δεν ζούμε στη πραγματικότητα. Ζούμε στις σκέψεις μας και θεοποιούμε τον νού σαν τον μοναδικό μας αφέντι που μας λέει τι να κάνουμε, πότε να το κάνουμε, γιατί να το κάνουμε και γενικά ΠΑΝΤΑ έχει κάτι να πει. Δεν κάνει άλλη δουλειά απο το να λέει και να λέει και να λέει και ποτέ δε σταματάει για μια στιγμή για να μας αφήσει να δούμε τα δέντρα, τον ουρανό, τη γη.

Με προσπάθεια λοιπόν, γίνεται σε οποιαδήποτε απ' τα σώματά μας να αρχίσουμε να ζούμε ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ.
Όπως ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ παρατήρησες, η κατάσταση όταβ βρίσκεσαι εκεί θυμίζει καταστάσεις στρες στο φυσικό σώμα. Γιατί; Γιατί στο φυσικό σώμα ΞΥΠΝΑΜΕ και ΑΡΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ μόνο όταν μας συμβαίνει κάποιο γεγονός που απαιτεί τόση προσοχή ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΟΥ που ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΦΗΝΕΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ.
Για παράδειγμα θα 'χεις παρατηρήσει ότι τη στιγμή ενός ατυχήματος τα πάντα μοιάζουν να πηγαίνουν σε "slow motion".. αυτό συμβαίνει γιατι ΓΙΑ ΜΑΙ ΣΤΙΓΜΗ αποκτάμε ΑΥΤΟΣΥΝΕΙΔΗΣΗ.
Αλλά θα έπρεπε να ζούμε έτσι ΟΛΗ ΜΑΣ ΤΗ ΖΩΗ και όχι απλά να την αφήνουμε να φεύγει...
Με προσπάθεια και διάφορες τεχνικές γίνεται να το πετύχουμε αυτό.
Εσύ λοιπόν, απ ότι φαίνεται, έχεις πιο συνειδητο Αστρικό σώμα απο ότι φυσικό, για αυτό σου είναι και πιο έντονη η διαφορά.
Αυτό μπορεί να συμβαίνει για διάφορους λόγους και μπορεί να οφείλεται σε δουλειά πάνω στην αυτοσυνείδηση που είχες κάνει η ίδια... κάποια αααάλλη στιγμη.. πολύ αααάλλη όμως.
Αυτά σε γενικές γραμμές.

ΑΚΟΜΑ ΔΙΨΑΣ ΓΙΑ ΙΣΤΟΡΙΕΣ gasmas?

quote:

---

Διψάω για φόβο, αντρεναλίνη και μυστήριο!!!!!! Εχθές είδα το The Others και κόλησα πάλι!!!!

---

—Ethan Allen

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr