Η 6η αίσθηση

 

 

Η Ανατολική φιλοσοφία διδάσκει ότι ο άνθρωπος αφού πεθάνει περνάει σ' ένα τόπο που ονομάζεται Κάμα Λόκα. Είναι ένας τόπος που δίνει την δυνατότητα στην ψυχή να βιώσει όλα αυτά που επιθυμεί ή μάλλον επιθυμούσε όσο ήταν εν ζωή, με σκοπό είτε να λυτρωθεί από την επιθυμία είτε να λάβει ένα μάθημα για το πόσο μάταιο ήταν αυτό που την απασχολούσε. Για αυτό και η μετάφραση αυτής της ονομασίας είναι Κάμα = Επιθυμία, δηλαδή τόπος επιθυμιών.

Εδώ βλέπουμε μια ταινία με πολλές αναζητήσεις στην σχέση της ζωής με το θάνατο. Μας παρουσιάζει πόσο δυσδιάκριτα είναι πολλές φορές τα σύνορα μεταξύ αυτών των δύο καταστάσεων, παρ όλο που ο κόσμος έχει άλλη άποψη πάνω σε αυτό. Πάντως όπως και να είναι πρόκειται για ένα πανέξυπνο σενάριο, διανθισμένο όμως με πολλές ανατολικές εσωτερικές παραδόσεις πάνω στο θέμα θάνατος. Ας τα δούμε λοιπόν από κοντά. Υπάρχει ένα μικρό παιδί που έχει έντονες φοβίες και άγχη, που βλέπει τριγύρω του φαντάσματα, ψυχές πεθαμένες που προσπαθούν να του πουν κάτι και τελικά τραυματίζεται συνεχώς ψυχολογικά και φυσικά από αυτές. Τελικά θα τον βοηθήσει ένας ψυχολόγος γιατρός ο οποίος από ότι βλέπουμε στο τέλος είναι νεκρός.

Το ενδιαφέρον είναι ότι ο πρωταγωνιστής-γιατρός στην αρχή της ταινίας, πυροβολείται από έναν πρώην ασθενή του την στιγμή που χαίρεται για έναν βραβείο που του έχουν δώσει. Κι ενώ εμείς θεωρήσαμε ότι μετά την επίθεση πρέπει να έχει πεθάνει, βλέπουμε ότι αυτός ζει στο σπίτι του, συνεχίζει να εργάζεται, να συζεί με τους οικείους. Μόνο στο τέλος της ταινίας θα συνειδητοποιήσουμε μαζί με τον πρωταγωνιστή, ότι αυτός στην πραγματικότητα έχει πεθάνει. Και τότε επεξηγούνται με αριστουργηματικό τρόπο όλες οι λεπτομέρειες που θα έπρεπε να μας κάνουν να υποψιαστούμε ότι κάτι δεν πάει αλλά (π.χ. το πόμολο μιας πόρτας που δεν μπορούσε να γυρίσει, το γεγονός ότι η γυναίκα του ποτέ δεν συνομιλούσε μαζί του κ.α) τις οποίες όμως δεν προσέχαμε.

Ακριβώς το ίδιο κάνει και η ψυχή. Βλέπει μεμονωμένα πράγματα και καταστάσεις από όσα θέλει να δει , από όσα έχει ανάγκη να δει. Τα συνδέει μεταξύ τους, αφαιρεί όσα θα την έκαναν να δει την αλήθεια. Με αυτό τον τρόπο κερδίζει σταδιακά χρόνο, ώστε να περάσει με αργό ρυθμό από την άγνοια στην γνώση του θανάτου όταν αυτή είναι έτοιμη, έτσι ώστε να μην υποστεί ένα ξαφνικό σοκ. Το Κάμα Λόκα όμως μας λένε οι παραδόσεις δεν είναι ο τελικός προορισμός. Αφού περάσει αυτή την φάση και λυτρωθεί από αυτά που την έδεναν με την γη, ανεβαίνει επίπεδο, το ονομάζεται "Δεβακάν".

Στην ταινία ακούμε για την γιαγιά του παιδιού η οποία είναι και αυτή πεθαμένη αλλά δεν την βλέπουμε γιατί βρίσκεται σε τόπο όπου είναι ευτυχισμένη και επικοινωνεί από εκεί, σύμφωνα με τα λεγόμενα του παιδιού-μέντιουμ. Αυτή η περίπτωση του παιδιού-μέντιουμ είναι άλλο ένα ενδιαφέρον σημείο της ταινίας. Βλέπουμε ότι αυτό που πολλοί θεωρούν "χάρισμα", η ικανότητα να βλέπει πέρα από τα φαινόμενα, πέρα από τον υλικό κόσμο έχει πολύ τραυματικές συνέπειες όταν εκφράζεται σε έναν κόσμο σαν τον δικό μας. Έναν κόσμο δηλαδή καθαρά υλιστικής νοοτροπίας και με την πιο ακραία άγνοια για τον αστρικό κόσμο. Οι φίλοι του τον χλευάζουν και φτάνουν σε σημείο να τον βασανίσουν , μια και συνήθως οι άνθρωποι ότι δεν καταλαβαίνουν τους φοβίζει και γίνονται επιθετικοί. Αυτό έχει τραυματικές συνέπειες και για την οικογένεια του παιδιού, που αδυνατεί να αναγνωρίσει την κατάσταση του, φοβάται και ανησυχεί για αυτή την "διαφορετικότητα", και το χειρότερο είναι ότι δεν υπάρχει κανείς που μπορεί να βοηθήσει.

Το πραγματικό όμως τίμημα ενός πολιτισμού που δεν παραδέχεται ότι δεν μπορεί να αποδείξει εργαστηριακά, το πληρώνει ο μικρός που ντρέπεται, φοβάται και δεν μπορεί και ο ίδιος να εξηγήσει αυτό που του συμβαίνει. Μόνος του τελικά και με την βοήθεια του φαντάσματος-ψυχιάτρου (έχει πραγματικά περίεργο χιούμορ ο σεναριογράφος) θα καταφέρει να βρει τον εαυτό του, να το αποδεχτεί και να καταλάβει την αιτία όλων αυτών με αποτέλεσμα στο τέλος να χρησιμοποιήσει την ικανότητα του αυτή για να κάνει καλό. Τόσο πολύ θα τον βοηθήσει ο ψυχίατρος αυτός που στην αληθινή του ζωή παρ' όλους τους επαίνους και παρ' όλη την καλή του διάθεση είχε αποτύχει να βοηθήσει κάποιον σε βάθος. Ίσως δεν φταίει αυτός που σε όλη του την ζωή ενώ αποκτούσε ισχυρά πτυχία του διέφυγε το πιο ισχυρό θέμα που είναι η σχέση του ανθρώπου με τον θάνατο.Διότι αν πραγματικά θεωρήσουμε ότι η ψυχή είναι αθάνατη, πώς μπορεί να την γνωρίσει και να μάθει τα μυστικά της κάποιος που δεν αντιλαμβάνεται αυτή την Αθανασία; Η στην καλύτερη περίπτωση δεν τον απασχολεί;

Όμως στο τέλος έρχεται η Λύτρωση. Δύο ψυχές ταλαιπωρημένες, μία ζωντανή και μια πεθαμένη, βγαίνουν θαρρείς χέρι-χέρι νικητές από τον πόλεμο με την άγνοια και τον φόβο. Και παρ' όλο που η ταινία αγγίζει και τους πιο τρομακτικούς μας εφιάλτες, βγαίνουμε από την κινηματογράφο ικανοποιημένοι και με την αίσθηση ότι όλα αυτά που μας άγγιξαν θα απασχολήσουν για αρκετές μέρες τον νου μας, και ίσως πιο ξέρει...και την ψυχή μας.

 

Α.Χ

 

Προσθέστε: Σχόλια - Παρατηρήσεις - Δικές σας απόψεις,

στην διεύθυνση arthra@esoterica.gr

 

Κεντρική σελίδα ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ

Κινηματογράφος - αρχική σελίδα