Είναι, η "Νέα Εποχή", πρόκληση για την χριστιανική εκκλησία;
Από συνέντευξη του πατήρ Alessandro Olivieri Pennesi, από το Βατικανό
Μέσα στο σύγχρονο ιδεολογικό πανόραμα, όπου εμφανίζονται πλήθος ιδεών, απόψεων και βασιλεύει ο υποκειμενισμός, το ιδεολογικό ρεύμα της «Νέας Εποχής» έχει βάλει τη σφραγίδα του σαν ένα κυρίαρχο στοιχείο, προκαλώντας πολλές φορές την αντίδραση των καθιερωμένων ιδεολογικών ρευμάτων κυρίως από τον χώρο των επίσημων θρησκειών.
Σε μια πρόσφατη συνέντευξή του στον διαδικτυακό τόπο zenit.org και εκπροσωπώντας την επίσημη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, ο πατήρ Alessandro Olivieri Pennesi από το Βατικανό, προσπάθησε να ορίσει το ιδεολογικό περιεχόμενο του κινήματος της Νέας Εποχής, αλλά και να πείσει για τους κινδύνους που ελλοχεύουν από την εξάπλωσή του. Η συνέντευξη αποτέλεσε μέρος συνολικής προσπάθειας της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, να γνωρίσει τα χαρακτηριστικά της Νέας Εποχής, ώστε να μπορεί να απαντήσει κατάλληλα στην ιδεολογική «καταιγίδα» που έχει επιφέρει στο πέρασμά της.
Κατ αρχήν ο πατήρ Pennesi κλήθηκε να εξηγήσει γιατί η εξάπλωση των «νεοεποχίτικων» αντιλήψεων αποτελεί πρόβλημα και πρόκληση για τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και το Χριστιανισμό γενικότερα. Η κύρια αιτία για αυτό κατά τον πατήρ Pennesi είναι ότι, οι αντιλήψεις της Νέας Εποχής περιέχουν αρκετά στοιχεία από τον Χριστιανισμό, των οποίων όμως η ουσία έχει παραποιηθεί επικίνδυνα. Για παράδειγμα, ο Ιησούς δεν αναγνωρίζεται σαν «Υιός του Θεού» αλλά σαν ένας από τους πολλούς «σωτήρες» του κόσμου. Αυτή την άποψη ο πατήρ Pennesi την θεωρεί πολύ επικίνδυνη, επειδή ωθεί τους οπαδούς της Νέας Εποχής να αναζητούν τη λύτρωση όχι στον Ιησού Χριστό, αλλά μέσα στον ίδιο τον άνθρωπο, μέσω διάφορων – αμφιλεγόμενων κατά τη γνώμη του - πρακτικών – όπως ο διαλογισμός ή η μαγεία.
Άλλο στοιχείο – χαρακτηριστικό του υποκειμενισμού και της ομιχλώδους κατάστασης που επικρατεί στους κόλπους της Νέας Εποχής – είναι οι χιλιάδες όψεις που έχει αποκτήσει ο Θεός. Έτσι άλλοτε παρουσιάζεται σαν «Κοσμική Ενέργεια», άλλοτε σαν «Διάνοια» ή σαν το «Όλο», ακόμα και σαν μέρος του εαυτού μας. (Κάτι που αποκλείει βέβαια όλες αυτές να είναι «περιγραφές» του Ενός Θεού, τις οποίες έτσι κι αλλιώς παράγει ο νους – «χριστιανικός» ή μη).
Επιπλέον ο υποκειμενισμός και το πλήθος των πολλών και διάφορων ιδεολογημάτων που συναντιούνται στα πλαίσια της Νέας Εποχής οδηγεί πολλές φορές σε αξίες πέρα από κάθε ηθική, όπως π.χ. στον καταναλωτισμό! Για τον πατήρ Pennesi στο χώρο της Νέας Εποχής, κάθε ηθική θεωρείται «σχετική», υποκειμενική και παντού βασιλεύει η έλλειψη λογικής και αιτιολόγησης και ορθολογικού πνεύματος.
Σύμφωνα με τον πατήρ Pennesi, το πόσο επικίνδυνη είναι η εξάπλωση των κινήσεων τύπου «Νέας Εποχής», αποτελεί το γεγονός της εισχώρησης «νεοεποχίτικων» ιδεολογιών στα σύγχρονα οικολογικά κινήματα. Έτσι έχουν εμφανιστεί απόψεις που θέλουν τον πλανήτη Γη να αποτελεί έναν ζωντανό οργανισμό (το ον Γαία), άποψη στην οποία αντιτίθεται η Καθολική Εκκλησία αφού έτσι μειώνεται η αξία του ανθρώπου πάνω στη Γη. Απ’ την άλλη η σύγχρονη άποψη για τον «ον Γαία» στηρίζεται σε επιστημονικές παρατηρήσεις και αποτελεί μια νεωτερίζουσα μεν, αλλά επιστημονική άποψη – αν και κάπως «περιθωριακή». Ανάλογες «νεοεποχίτικες» θεωρίες θέλουν τον Χριστιανισμό υπεύθυνο για τον σύγχρονο ηθικό ξεπεσμό και την επικράτηση μιας τεχνοκρατικής αντίληψης που θα οδηγήσει τον κόσμο στην καταστροφή.
Άλλος κίνδυνος που επισημαίνει ο πατήρ Pennesi είναι η κοινή πεποίθηση των κύκλων της Νέας Εποχής, ότι ο άνθρωπος έχει μέσα του τη δύναμη να επιτύχει την πνευματική ολοκλήρωση και να αυτοπραγματωθεί, πολλές φορές χρησιμοποιώντας σύμβολα όπως τα "εννεάγραμμα". Κάτι τέτοιο αποτελεί πρακτική μαγείας και συνεπώς είναι επικίνδυνο, πάντα κατά τον πατήρ Pennesi.
Ένα μεγάλο μέρος της συνέντευξης αποτέλεσαν και οι κύριες ιδεολογικές διαφορές των ρευμάτων της Νέας Εποχής και της Χριστιανικής διδασκαλίας, τις οποίες φρόντισε να επισημάνει ο πατήρ Pennesi. Μάλιστα ανέφερε έξι βασικές απόψεις που κυριαρχούν στη Νέα εποχή και έρχονται σε αντίθεση με τον Χριστιανισμό.
- Τα πάντα είναι Ένα (αποτελούν
μια ενότητα), μια «παγίδα» κατά τα ον πατήρ Pennesi που μπερδεύει τον Δημιουργό
με το δημιούργημά Του,
- τα πάντα (σαν σύνολο) αποτελούν τον Θεό,
- η ανθρωπότητα είναι ο Θεός, κάτι που μας απομακρύνει από τον Χριστό και
τον ρόλο που έπαιξε ο Ιησούς
- όλοι οφείλουμε να μετασχηματίσουμε τη συνείδησή μας,
- όλες οι θρησκείες είναι κατά βάση ίδιες (μία θρησκεία), κάτι που αποτελεί
βήμα εισχώρησης ανατολίτικων θρησκευτικών διδασκαλιών στη Δύση, όπως π.χ.
της μετενσάρκωσης την οποία απορρίπτει ο Χριστιανισμός,
- η ύπαρξη μιας γενικά αισιόδοξης στάσης για την κοσμική εξέλιξη, αγνοώντας
κατά κανόνα την ύπαρξη του Σατανά.
Όλες αυτές οι διαφορές οδηγούν, σύμφωνα με τον πατήρ Pennesi σε έναν νέο-παγανιστικό πανθεϊσμό, ο οποίος θα έπρεπε να καταδικαστεί δημόσια και να τονιστούν οι κίνδυνοι που αυτός συνεπάγεται.
Τέλος ο πατήρ Pennesi υποστηρίζει ότι, δεν είναι δυνατόν να γίνεται διάκριση μεταξύ των ιδεών που πρεσβεύει η Νέα Εποχή, σε κάποιες που θα μπορούσε να αποδεχθεί ο Χριστιανισμός και σε κάποιες που θα έπρεπε να απορριφθούν. Κατά τη γνώμη του, το σύνολο της νεοεποχίτικης ιδεολογίας είναι απορριπτέο απ’ τον Χριστιανισμό, όπως και όλα τα «νεοεποχίτικα» κινήματα.
Αυτή βέβαια η γενίκευση του πατέρα Pennesi, δείχνει πάνω απ’ όλα ότι ακόμα στην Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία δεν έχει ξεκαθαριστεί πλήρως το ιδεολογικό πλαίσιο αυτού του «δάσους» κινημάτων και ιδεολογιών που αποτελούν το μωσαϊκό αυτού που αποκαλείται Νέα Εποχή.
Η γενίκευση όλων των απόψεων και πρακτικών ως «αιρετικές» και ως ασυμβίβαστες με την χριστιανική πίστη, δείχνει εν μέρει το αβασάνιστο των θέσεων του Καθολικού ιερωμένου, καθώς πολλές από τις απόψεις αυτές βασίζονται σε φιλοσοφικές θέσεις και διδασκαλίες αρχαίων πολιτισμών που δεν έρχονται απαραίτητα σε αντίθεση με τον Χριστιανισμό.
Αρνούμενη το – απαραίτητο - «φιλτράρισμα», η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία θα έτεινε να «κάψει τα χλωρά μαζί τα ξερά», χωρίς να υποστηρίζει κανείς ότι είναι εύκολο έργο το ξεκαθάρισμα μέσα σε αυτήν την χαοτική κατάσταση και το «ακαθόριστο» και «ομιχλώδες» τοπίο που έχει δημιουργηθεί γύρω από την Νέα Εποχή, τοπίο που συνεχώς διευρύνεται περιπλέκοντας ακόμα περισσότερο την κατάσταση.
Απλά, αυτό το χάος δεν θα δικαιολογούσε την οποιαδήποτε a priori καταδίκη οτιδήποτε «νεοεποχίτικου» στην «πυρά» κάποιου σύγχρονου είδους Ιεράς Εξέτασης– γεγονός που κανείς μας δεν θα εύχονταν να δει να ξαναζωντανεύει.
http://www.zenit.org/english/visualizza.phtml?sid=56135
Μετάφραση - Απόδοση - Σχολιασμός: Esoterica.gr
Στείλτε τα δικά σας σχόλια και παρατηρήσεις στο arthra@esoterica.gr