| Συγγραφέας |
 Θέμα  |
|
Mantis
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Panama
2232 Μηνύματα |
 Απεστάλη: 01/02/2005, 02:34:28
Από τα Αποκηρυγμένα:
Η Κηδεία του Σαρπηδόνος
Είν’ η καρδία του Διός πλήρης οδύνης.
Ο Πάτροκλος εφόνευσε τον Σαρπηδόνα.Βουλήν της μοίρας εσεβάσθη ο Θεός.
Aλλ’ ο πατήρ θρηνεί την δυστυχίαν του. Του Μενοιτίου ο υιός ανίκητος,
οι Aχαιοί ως λέοντες βρυχώμενοι,
ζητούσι τον νεκρόν ν’ αρπάξουν, και βοράν
εις κόρακας κ’ εις κύνας να τον ρίψωσιν. Aλλά ο Ζευς δεν στέργει την ταπείνωσιν.
Του προσφιλούς και τιμημένου του υιού
το σώμα δεν θ’ αφίση να υβρίσωσιν. Ιδού από το άρμα του κατέρχεται
επί της γης ο Φοίβος, δία εντολή.
Του Σαρπηδόνος τον νεκρόν αι θεϊκαί
χείρες του σώζουσι, και εις τον ποταμόν
τον φέρουσι και ευλαβώς τον νίπτουσι.
Πλύνετ’ η κόνις και το αίμα το πηκτόν,
και του δικαίου του ανδρείου ήρωος
η φυσιογνωμία αναφαίνεται.
Της αμβροσίας χύνει τα αρώματα
επί του πτώματος ο Φοίβος δαψιλώς
και το περικαλύπτει με Ολύμπια,
αθάνατα φορέματα. Του στήθους του
κλείει την χαίνουσαν πληγήν. Σχηματισμόν
ήρεμον κ’ εύχαριν δίδ’ εις τα μέλη του.
Το δέρμα του λαμπρύνεται. Κτεις φωτερά
την κόμην του κτενίζει, κόμην άφθονον
και μέλαιναν, ην έτι δεν ητίμασε
λευκή της θριξ.
Ως νέος φαίνετ’ αθλητής
αναπαυόμενος — ως νέος εραστής
ονειρευόμενος χαράν και έρωτας
με κυανά πτερά και με ουράνια
τόξα — ως νέος και ευδαίμων σύζυγος,
εν πάσι του τοις συνηλίκοις τυχηρός,
καλήν κερδίσας νύμφην και ανάεδνον. Την εντολήν του περατώσας ο Θεός,
τον Ύπνον και τον Θάνατον, τους αδελφούς,
καλεί, και διατάττει εις την εκτενή
Λυκίαν να μεταφερθή ο Σαρπηδών. Ως εν αγκάλαις πατρικαίς και τρυφεραίς
τον έλαβον ο Ύπνος και ο Θάνατος
με λύπην και αγάπην και με προσοχήν
μη του νεκρού προσώπου διαταραχθή
η σοβαρά γαλήνη, μη του ανδρικού
σώματος η μεγαλοπρέπεια βλαβή.
Οι Λύκιοι βαθέως προσεκύνησαν
της φοβεράς αναισθησίας τους Θεούς,
και τον καλόν των άνακτα παρέλαβον
νεκρόν το πνεύμα, αλλά την μορφήν λαμπρόν,
ακμαίον, και ευώδη, και γαλήνιον. Μνημείον τω ανήγειραν μαρμάρινον,
κ’ επί της βάσεώς του με αναγλυφάς
έμπειροι γλύπται εξιστόρησαν τας νίκας
του ήρωος και τας πολλάς του εκστρατείας.
Ποιητικά... The She Mantis
…γεννήθηκα… επέζησα… μεγάλωσα… ανθίζω…  |
lorenzo
Πλήρες Μέλος
1432 Μηνύματα |
Απεστάλη: 05/02/2005, 14:12:35
...........Στοχασμοί ¨Μη μόνα όσα βλέπετε πιστεύετε, των ποιητών το βλέμμα είναι οξύτερον.¨
¨ Βρίσκει κανείς ο,τι έχει στο μάτι του ¨
Κ.Π.Καβάφης Αφιερωμένο στην Mantis με εκτίμηση κι αγάπη ¨Και καταντά το αύριο πια σαν αύριο να μη μοιάζει¨. {Απο την ¨Μονοτονία¨}
|
lorenzo
Πλήρες Μέλος
1432 Μηνύματα |
Απεστάλη: 05/02/2005, 15:02:04
Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα
Που πρέπει να πουν το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο Όχι να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντάς το πέρα
πηγαίνει στην τιμή και την πεποίθηση του.
Ο αρνηθείς δεν μετανοιώνει. Αν ρωτούσαν πάλι, Όχι θα ξανάλεγε. Κι όμως τον καταβάλλει Εκείνο τ' όχι το σωστό εις όλην την ζωή του. ¨Che fece....il gran rifiuto¨
|
lorenzo
Πλήρες Μέλος
1432 Μηνύματα |
Απεστάλη: 05/02/2005, 15:14:50
Πάλι απο τους ¨Στοχασμούς¨
¨ΠΟΛΥ ΣΥΧΝΑ ΤΟ ΈΡΓΟ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΘΟΡΙΣΜΈΝΟ ΝΌΗΜΑ: EINAI
MIA ΥΠΟΒΟΛΗ΄ ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΤΟΥ ΘΑ ΕΥΡΥΝΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΕΛΛΟΥΣΕΣ ΓΕΝΝΕΕΣ Η ΤΟΥΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. Ο ΠΛΑΤΩΝ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΟΙ ΠΟΙΗΤΑΙ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΜΕΓΑΛΑ ΝΟΗΜΑΤΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΟΥΝ.¨
|
PHILOSOFOS-1
Πλήρες Μέλος
Bolivia
1201 Μηνύματα |
Απεστάλη: 05/02/2005, 16:41:40
σταφυλια αγαπης
την γη την επλησιασα
τον ουρανο να φτασω
μεσ την καρδια μου να σε βρω
μεσα μου να σε χασω
η προσμονη που ηθελα
δεν ηταν καν δικια μου
ηταν για μενα ουρανος
σαν σ ειχα εδω μπροστα μου μα η καρδια μου εραγισε
πως να το σταματησω
αυτο της διψας το φιλι
και να το καρτερησω η αγαπη ομως ανερχεται
απο καημο και ζηλια
παιγνιδια δεν εδεχεται
μα μονο απο σταφυλια σταφυλια ηταν δροσερα
φτιαγμενα απο μελη
εσυ τα ηθελες πικρα
μα εμενα δε με μελει
gh |
lorenzo
Πλήρες Μέλος
1432 Μηνύματα |
Απεστάλη: 06/02/2005, 17:08:18
¨Η στιχουργική είναι η γραμματική της ποιήσεως, ήν οφείλει πας ποιητής να εκμάθει καλώς. Η φαντασία, το ύψος, αι μεγάλαι ιδέαι, εν ενί λόγω η θεία έμπνευσις είναι δώρα απορρέοντα κατ' ευθείαν εκ της φύσεως ων το μυστικόν γνωρίζει αυτή μόνη και κρύπτει μη εννοούσα να τη κάμνουν συναγωνισμόν.¨ ¨Στοχασμοί¨
|
galadriel
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
3264 Μηνύματα |
Απεστάλη: 10/02/2005, 20:09:46
Όταν ο Φύλαξ είδε το Φως
Χειμώνα, καλοκαίρι κάθονταν στην στέγη
των Ατρειδών κ' έβλεπ' ο Φύλαξ. Τώρα λέγει
ευχάριστα. Μακρυά είδε φωτιά ν' ανάβη.
Και χαίρεται· κι' ο κόπος του επίσης παύει.
Είναι επίπονον και νύκτα και ημέρα,
στην ζέστη και στο κρύο να κυττάζης πέρα
το Αραχναίον για φωτιά. Τώρα εφάνη
το επιθυμητόν σημείον. Όταν φθάνει
η ευτυχία δίδει πιο μικρή χαρά
απ' ό,τι προσδοκά κανείς. Πλην καθαρά
τούτο κερδήθηκε: γλυτώσαμ' απ' ελπίδας
και προσδοκίας. Πράγματα εις τους Ατρείδας
πολλά θα γίνουνε. Χωρίς νάναι σοφός
κανείς εικάζει τούτο τώρα που το φως
είδεν ο φύλαξ. Όθεν μη υπερβολή.
Καλό το φως· κι' αυτοί που έρχονται καλοί·
τα λόγια και τα έργα των κι' αυτά καλά.
Και όλα ίσια να ευχόμεθα. Αλλά
το Άργος ειμπορεί χωρίς Ατρείδας να
κάμη. Τα σπίτια δεν είναι παντοτεινά.
Πολλοί βεβαίως θα μιλήσουνε πολλά.
Ημείς ν' ακούμε. Όμως δεν θα μας γελά
το Απαραίτητος, το Μόνος, το Μεγάλος.
Και απαραίτητος, και μόνος, και μεγάλος
αμέσως πάντα βρίσκεται κανένας άλλος.
1899 αλήθειες + 1 ψέμμα... |
Mantis
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Panama
2232 Μηνύματα |
Απεστάλη: 15/02/2005, 21:57:50
Από τα Αποκηρυγμένα:
Κτίσται
Η Πρόοδος οικοδομή είναι μεγάλη — φέρει
καθείς τον λίθον του· ο εις λόγους, βουλάς, ο άλλος
πράξεις — και καθημερινώς την κεφαλήν της αίρει
υψηλοτέραν. Θύελλα, αιφνίδιός τις σάλοςεάν επέλθη, σωρηδόν οι αγαθοί εργάται
ορμώσι και το φρούδον των υπερασπίζοντ’ έργον.
Φρούδον, διότι καθενός ο βίος δαπανάται
υπέρ μελλούσης γενεάς, κακώσεις, πόνους στέργων, ίνα η γενεά αυτή γνωρίση ευτυχίαν
άδολον, και μακράν ζωήν, και πλούτον, και σοφίαν
χωρίς ιδρώτα ποταπόν, ή δούλην εργασίαν. Aλλ’ η μυθώδης γενεά ουδέποτε θα ζήση·
η τελειότης του αυτή το έργον θα κρημνίση
κ’ εκ νέου πας ο μάταιος κόπος αυτών θ’ αρχίση.
Ποιητικά... The She Mantis
…γεννήθηκα… επέζησα… μεγάλωσα… ανθίζω… |
Mantis
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Panama
2232 Μηνύματα |
Απεστάλη: 15/02/2005, 22:00:23
Από τα Αποκηρυγμένα:
Μνήμη
Δεν αποθνήσκουν οι θεοί. Η πίστις αποθνήσκει
του αχαρίστου όχλου των θνητών.
Είν’ οι θεοί αθάνατοι. Aπό τα βλέμματά μας
τους κρύπτουσι νεφέλαι αργυραί.
Ω Θεσσαλία ιερά, Σε αγαπώσιν έτι,
Σε ενθυμούνται αι ψυχαί αυτών.
Εν τοις θεοίς, ως εν ημίν, ανθούσιν αναμνήσεις,
της πρώτης των αγάπης οι παλμοί.
Ότε ερών το λυκαυγές φιλεί την Θεσσαλίαν,
σφρίγος από τον βίον των θεών
περνά την ατμοσφαίραν της· και κάποτ’ αιθερία
μορφή επί των λόφων της πετά.
Ποιητικά... The She Mantis
…γεννήθηκα… επέζησα… μεγάλωσα… ανθίζω… |
Mantis
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Panama
2232 Μηνύματα |
Απεστάλη: 15/02/2005, 22:03:18
Από τα Αποκηρυγμένα:
Ο Oιδίπους
Εγράφη έπειτα από ανάγνωσιν περιγραφής της ζωγραφιάς
«Ο Οιδίπους και η Σφιγξ» του Γουστάβου Μορώ.Επάνω του η Σφιγξ είναι πεσμένη
με δόντια και με νύχια τεντωμένα
και μ’ όλην της ζωής την αγριάδα.
Ο Οιδίπους έπεσε στην πρώτη ορμή της,
τον τρόμαξεν η πρώτη εμφάνισή της —
τέτοια μορφή και τέτοιαν ομιλία
δεν είχε φαντασθή ποτέ έως τότε.
Μα μ’ όλο που ακκουμπά τα δυο του πόδια
το τέρας στου Οιδίποδος το στήθος,
συνήλθε εκείνος γρήγορα — και διόλου
τώρα δεν την φοβάται πια, γιατί έχει
την λύσιν έτοιμη και θα νικήση.
Κι’ όμως δεν χαίρεται γι’ αυτήν την νίκη.
Το βλέμμα του μελαγχολία γεμάτο
την Σφίγγα δεν κυττάζει, βλέπει πέρα
τον δρόμο τον στενό που πάει στας Θήβας,
και που στον Κολωνό θ’ αποτελειώση.
Και καθαρά προαισθάνεται η ψυχή του
που η Σφιγξ εκεί θα τον μιλήση πάλι
με δυσκολώτερα και πιο μεγάλα
αινίγματα που απάντησι δεν έχουν.
Ποιητικά... The She Mantis
…γεννήθηκα… επέζησα… μεγάλωσα… ανθίζω… |
Mantis
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Panama
2232 Μηνύματα |
Απεστάλη: 07/05/2005, 13:18:50
[quote]
Από τα Αποκηρυγμένα:
Ο Ποιητής και η Mούσα
Ο Ποιητής
Προς τι καλόν, τι όφελος ηθέλησεν η τύχη,
κ’ εν τη αδυναμία μου επλάσθην ποιητής;
Μάταιοι είν’ οι λόγοι μου• της λύρας μου οι ήχοι
αυτοί οι μουσικώτεροι δεν είναι αληθείς.Εάν θελήσω ευγενές αίσθημα να υμνήσω,
όνειρα είν’, αισθάνομαι, η δόξα κ’ η αρετή.
Παντού απογοήτευσιν ευρίσκ’ όπου ατενίσω,
κ’ επί ακάνθων πανταχού ο πους μου ολισθεί. Η γη ’ναι σφαίρα σκοτεινή, ψυχρά τε και δολία.
Τα άσματά μου πλανερά του κόσμου είν’ εικών.
Έρωτα ψάλλω και χαράν. Aθλία παρωδία,
αθλία λύρα, έρμαιον παντοίων απατών! Η Μούσα
Δεν είσαι ψεύστης, ποιητά. Ο κόσμος τον οποίον
οράς εστίν ο αληθής. Της λύρας αι χορδαί
μόναι γνωρίζουν τ’ αληθές, και εις αυτόν τον βίον
οι ασφαλείς μας οδηγοί μόναι εισίν αυταί. Του θείου είσαι λειτουργός. Σοι έδωκε τον κλήρον
του κάλλους και του έαρος. Μελίρρυτος αυδή
ρέει από τα χείλη σου, και θησαυρείον μύρων
είσαι — χρυσή υπόσχεσις και άνωθεν φωνή. Εαν η γη καλύπτεται με σκότον, μη φοβείσαι.
Μη ό,τι είναι έρεβος νόμιζε διαρκές.
Φίλε, πλησίον ηδονών, ανθών, κοιλάδων είσαι•
θάρρει, και βάδισον εμπρός. Ιδού το λυκαυγές! Ομίχλη μόνον ελαφρά το βλέμμα σου τρομάζει.
Υπό τον πέπλον ευμενής η φύσις διά σε
ρόδων, και ίων, κ’ ευγενών ναρκίσσων ετοιμάζει
στεφάνους, των ασμάτων σου ευώδεις αμοιβαί.
Ποιητικά... The She Mantis
Είμαι ο Λόγος και το Πυρ
Είμαι ζενίθ, είμαι ναδίρΑνάβω γίνομαι πυρσός
Πνίγω το ψέμα μες στο φως |
Invader
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
408 Μηνύματα |
Απεστάλη: 11/05/2005, 23:35:58
"Αλέξανδρος Φιλίππου και οι Έλληνες πλήν Λακεδαιμονίων..." Μπορούμε κάλλιστα να φαντασθούμε
πώς θ' αδιαφόρησαν παντάπασι στην Σπάρτη
για την επιγραφήν αυτή. "Πλήν Λακεδαιμονίων",
μα φυσικά. Δεν ήσαν οι Σπαρτιάται
για να τους οδηγούν και να τους προστάζουν
σαν πολυτίμους υπηρέτας. Άλλωστε
μια πανελλήνια εκστρατεία χωρίς
Σπαρτιάτη βασιλέα γι' αρχηγό
δεν θα τους φαίνονταν πολλής περιωπής.
Α βεβαιότατα "πλήν Λακεδαιμονίων". Είναι κι αυτή μιά στάσις. Νοιώθεται. Έτσι, πλήν Λακεδαιμονίων στον Γρανικό
και στην Ισσό μετά, και στην τελειωτική
την μάχη, όπου εσαρώθη ο φοβερός στρατός
που στ' Άρβηλα συγκέντρωσαν οι Πέρσαι:
πού απ' τ' Άρβηλα ξεκίνησε για νίκην, κ' εσαρώθη. Κι απ' την θαυμάσια πανελλήνιαν εκστρατεία,
την νικηφόρα, την περίλαμπρη
ώς άλλη δεν δοξάσθηκε καμιά,
την απαράμιλλη: βγήκαμ' εμείς,
ελληνικός καινούριος κόσμος, μέγας. Εμείς, οι Αλεξανδρείς, οι Αντιοχείς,
οι Σελευκείς, κ' οι πολυάριθμοι
επίλοιποι Έλληνες Αιγύπτου και Συρίας,
κι' οι εν Μηδία, κ' οι εν Περσίδι, κι όσοι άλλοι.
Με τες εκτεταμένες επικράτειες,
με την ποικίλη δράσι των στοχαστικών προσαρμογών.
Και την Κοινήν Ελληνική Λαλιά
ως μέσα στην Βακτριανή την πήγαμεν, ως τους Ινδούς. Για Λακεδαιμονίους να μιλούμε τώρα! Φιλικά,
*πρώην Kaizer |
Mantis
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Panama
2232 Μηνύματα |
Απεστάλη: 30/10/2005, 17:10:19
Μάρτιαι Ειδοί Τα μεγαλεία να φοβάσαι, ω ψυχή.
Και τες φιλοδοξίες σου να υπερνικήσεις
αν δεν μπορείς, με δισταγμό και προφυλάξεις
να τες ακολουθείς. Και όσο εμπροστά προβαίνεις,
τόσο εξεταστική, προσεκτική να είσαι. Κι όταν θα φθάσεις στην ακμή σου, Καίσαρ πια·
έτσι περιωνύμου ανθρώπου σχήμα όταν λάβεις,
τότε κυρίως πρόσεξε σα βγεις στον δρόμον έξω,
εξουσιαστής περίβλεπτος με συνοδεία,
αν τύχει και πλησιάσει από τον όχλο
κανένας Αρτεμίδωρος, που φέρνει γράμμα,
και λέγει βιαστικά «Διάβασε αμέσως τούτα,
είναι μεγάλα πράγματα που σ' ενδιαφέρουν»,
μη λείψεις να σταθείς· μη λείψεις ν' αναβάλεις
κάθε ομιλίαν ή δουλειά· μη λείψεις τους διαφόρους
που χαιρετούν και προσκυνούν να τους παραμερίσεις
(τους βλέπεις πιο αργά)· ας περιμένει ακόμη
κ' η Σύγκλητος αυτή, κ' ευθύς να τα γνωρίσεις
τα σοβαρά γραφόμενα του Αρτεμιδώρου.
.
.
.
@rwen the grandaughter of Galadriel... 
Είμαι ο Λόγος και το Πυρ
Είμαι ζενίθ, είμαι ναδίρΑνάβω γίνομαι πυρσός
Πνίγω το ψέμα μες στο φως |
Mantis
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Panama
2232 Μηνύματα |
Απεστάλη: 30/10/2005, 17:51:16
Είμαι ο Λόγος και το Πυρ
Είμαι ζενίθ, είμαι ναδίρΑνάβω γίνομαι πυρσός
Πνίγω το ψέμα μες στο φως Edited by - Mantis on 30/10/2005 17:53:04 |
Mantis
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Panama
2232 Μηνύματα |
Απεστάλη: 30/10/2005, 17:56:11
Από τα Ανέκδοτα (1877;-1923):
Λοεγκρίν
Λυπάται ο καλός ο βασιλεύς την Έλσα
και προς τον Αυλικό τον Κήρυκα γυρίζει.
Καλεί ο Κήρυξ, και η σάλπιγγες ηχούνε. Α βασιλέα, σε παρακαλώ ακόμη,
ακόμη μια φορά ο Κήρυξ να καλέση. Ο Κήρυξ πάλι προσκαλεί. Σε ικετεύω,
πέφτω στα πόδια σου. Λυπήσου με, λυπήσου.
Είναι μακρυά, πολύ μακρυά και δεν ακούει.
Για τελευταία μια φορά ο Κήρυξ τώρα
ας προσκαλέση. Ίσως θα φανή. Ο Κήρυξ
εκ νέου προσκαλεί. Και να, σαν κάτι
άσπρο εις τον ορίζοντα εφανερώθη.
Εφάνηκεν, εφάνηκεν - είναι ο κύκνος. Α δυστυχία μας, α δυστυχία, όταν
λυπάτ' ο βασιλεύς και προς τον Κήρυκά του
στρέφει μηχανικώς, χωρίς πολλήν ελπίδα.
Κι' ο Κήρυξ προσκαλεί κ' η σάλπιγγες ηχούνε.
Και πάλι προσκαλεί κ' η σάλπιγγες ηχούνε·
και πάλι προσκαλεί κ' η σάλπιγγες ηχούνε·
αλλά ο Λοεγκρίν δεν έρχεται ποτέ του. Και όμως απαράβατη θα εφυλάττετο η πίστις.
...μερικές φορές η "σάλπιγγα" ηχεί με τέτοιο τρόπο που ότι έχει φύγει δεν ξαναγυρνά...
...απλά αποστρέφει το βλέμμα του και τραβά ακόμη μακρύτερα...
.
.
.
@rwen the grandaughter of Galadriel...
Είμαι ο Λόγος και το Πυρ
Είμαι ζενίθ, είμαι ναδίρΑνάβω γίνομαι πυρσός
Πνίγω το ψέμα μες στο φως |
|
| Το Θέμα καταλαμβάνει 3 Σελίδες: |
|
|
|
|
|
ESOTERICA.gr Forums !
|
© 2010-11 ESOTERICA.gr
|
|
|
|
Κ. Π. Καβάφης... αδυναμίες... πάθη... βάσανα...
