quote:

---

Ο Μπους πως πρεπει δηλαδη να δικαστει και να τιμωρηθει?

---

Ποιος αυτός; Άστον αυτόν είναι... ΑΠΙΑΣΤΟΣ ! χεχε

Η αμφιβολία είναι η αρχή της σοφίας!

Καλή χρονιά σε όλους

Οποτε δεν εχεις κανενα δικαιωμα για να εκφραζεις παραπονα σχετικα με το χαλι της κοινωνιας μας...
Εαν στον εγκεφαλο σου και στα βιωματα σου εχουν αποτυπωθει και θεωρουνται τετοιου ειδους βιντεο, ως φυσιολογικη κατασταση ή θεωρημενη , τοτε δικαιωμα σου....
Για μενα ομως δεν ειναι...
Οσο για την απαντηση μου σε καποιο νεο μελος, θα οφειλες να ψαξεις λιγο τα βαθυτερα κινητρα μου...
κατι ξερω κι εγω..

Edited by - angi on 07/01/2007 13:17:41

Κακίες.....

Η αμφιβολία είναι η αρχή της σοφίας!

quote:

---

Αλήθεια πιστεύεις ότι με την πλήρη αδιαφορία, με το μη σχολιασμό τέτοιων ακραίων καταστάσεων, το δυσμενές αυτό φαινόμενο θα εκλείψει

---

quote:

---

Λυπαμαι που συγκαταλεγεσαι σε αυτους που στο μελλον θα αρεσκονται εστω και να κρεμουν καποιους ανθρωπους..

---

Ώστε από όλα, εσύ αυτό κατάλαβες... Ότι θέλεις καταλαβαίνεις...

quote:

---

δεν σημαινει οτι δεν μπορω να εκφραστω!

---

Να εκφραστείς αλλά κόσμια όπως αρμόζει στη θέσει που κατέχεις.

quote:

---

Ειναι η τελεταια μου μου απαντηση σε μηνυμα σου.

---

quote:

---

Φροντισε οταν δεν εχεις να κανεις κατι, να βγαινεις για ενα καφε και να βλεπεις ανθρωπους για να συζητησεις και να εχεις ζωντανη επικοινωνια και οχι να τον στελνεις σαν φωτογραφια...(τον καφε)

---

Τι να σου πει κανείς... τι να σου πει...
Έχεις πολύ ευαίσθητη καρδιά τελικά...
Αλήθεια δεν έπαιρνες μέρος στο chat room που έκλεισαν;
Λόγο και του επαγγέλματος μου η επαφή που έχω με τους ανθρώπους είναι πολύ μεγαλύτερη από ότι μπορείς να φανταστείς !!!

Η αμφιβολία είναι η αρχή της σοφίας!

Καλή χρονιά σε όλους

Κανείς μα ΚΑΝΕΙΣ μας δεν ξέρει ποιος κάθετε στην άλλη πλευρά του υπολογιστή, (δεν μιλώ για μένα) Αν είναι μόνος/η Αν αισθάνεται μόνος/η, και μέχρι που μπορούν να οδηγήσουν τέτοιου είδους... σαρκασμοί... έχουμε παραδείγματα, ας προσέχουμε όλοι λίγο, κακό δεν κάνει.

Η αμφιβολία είναι η αρχή της σοφίας!

quote:

---

angi:
Αλλο να βλεπεις μια φωτο και αλλο να βλεπεις την αναισθησια σε ολο της το μεγαλειο...!!!!
Λυπαμαι που συγκαταλεγεσαι σε αυτους που στο μελλον θα αρεσκονται εστω και να κρεμουν καποιους ανθρωπους...(δεν ανεφερα ποτε οτι ο Σανταμ ηταν αγιος....)

---

Edited by - snoopy on 08/01/2007 10:05:46

Γιατι να μην ξεχνας τα βιντεο που εδειχναν οι Αμερικανοι Στρατηγοι, απο τα Αεροσκαφη, τις "εξυπνες" βομβες, τους δορυφορους, κατα την διαρκεια ολων των επιχειρησεων (1991 ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΟΛΠΟΥ 1, 1997-1998 ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ, 2001-2002 ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΟΛΠΟΥ 2, αλλα και απο αλλες μικρο-επιχειρησεις) που στην κυριολεξια τσακιζαν σπιτια ολοκληρα, ή διαμελιζαν ανθρωπους... και το χειροτερο ηταν το σχολιο (γελουσαν ή ελεγαν υποτιμητικα σχολια για αυτους που πεθαιναν)...

Και για το φίλο τον Αγνοών, μια... Σοκολάτα ζεστή!
Εσείς τι προτιμάτε;

Η αμφιβολία είναι η αρχή της σοφίας!

Δεν θα επρεπε να στεναχωριεσαι απο τις αντιδρασεις εναντιον σου.
Η υπερευαισθησια και οι αποτομες και υπερβολικες εκδηλωσεις, αν και φαιδροτατες, ειναι αποδεκτες. Οταν ομως συνδιαζονται με αγενια, που κορυφωθηκε με την αφελη υποδειξη "Φροντισε οταν δεν εχεις να κανεις κατι, να βγαινεις για ενα καφε και να βλεπεις ανθρωπους για να συζητησεις και να εχεις ζωντανη επικοινωνια και οχι να τον στελνεις σαν φωτογραφια...(τον καφε)",
ειναι αναξιες λογου.

Ειδα οτι το video του Σανταμ εχει γινει αναρπαστο στο internet! Eχει πιασει τρομερα νουμερα στα downloads! Μαλλον θελει πολυ κοσμος να βεβαιωθει οτι πεθανε....

Παντως δεν νομιζω οτι στεναχωρηθηκαν πολλοι για το τελος του.

Ειμαι υπερ της θανατικης ποινης και μαλιστα την θεωρω πολυ ελαφρια και ανωδυνη για εγκληματα τετοιου βεληνεκους.
Καποιοι εγκληματιες δεν επιδεχονται σωφρονισμο και υπο την απειλη καποια στιγμη να αποφυλακιστουν και να εχουν νεα θυματα, αυτη ειναι η καλυτερη λυση.

Βεβαια στην προκειμενη περιπτωση, ειναι οξυμωρο οτι ο απαγχονισμος του Σανταμ εγινε υπο το καθεστος του Μπους. "Ειπε ο γαιδαρος τον πετεινο κεφαλα"

Επισης, πολυ φοβαμαι οτι οι αντίπαλοι του με την εκτελεση του, δημιουργησαν ενα «μάρτυρα» ή εναν «άγιο» για μια μεγαλη μερίδα φανατικων ισλαμιστων και εθνικιστων. Τώρα που τα πράγματα στο Ιράκ βρίσκονται σε τόσο τεταμένο σημείο, δεν ξερω τι αποτελεσμα θα εχει.

Για όλους έχει...
Τα υπόλοιπα το βράδυ...
....και καλή δουλειά.

Η αμφιβολία είναι η αρχή της σοφίας!

Δεν ήθελα να γράψω τίποτα σχετικό με το Σαντάμ επειδή το “Περί ΑΝΕΜΩΝ και ΥΔΑΤΩΝ !”είναι πιο ανάλαφρο.
Αλλά αφού έστω και για λίγο συνεχίζεται η συζήτηση περί αυτού, θα ήθελα να μεταφέρω δύο άρθρα σχετικά, τα οποία τα βρήκα ενδιαφέροντα.

Δεν βάζω τις διευθύνσεις απ’ ευθείας, για να μην σας κουράζω πρωί πρωί.

Στράτος

Εκτέλεση-χαρτί στην παρτίδα της τριχοτόμησης
(Sportday / Διονύσης Ελευθεράτος)
04.01.2007

Επιδέχεται ανάλυση η φρίκη; Ενίοτε ναι. Τη χαρακτήρισαν «χαοτική εκτέλεση», αλλά κάθε λεπτομέρειά της έδειχνε καλοσχεδιασμένη, με κριτήρια «επικοινωνιακά» –κυρίως οι ζητωκραυγές των δημίων υπέρ του σιίτη ηγέτη Μοκτάντα αλ Σαντρ. Χαρακτηρίστηκε, επίσης, «αμερικανική επίδειξη ισχύος». Κι όμως...

Ο απαγχονισμός του Σαντάμ Χουσεΐν στην ουσία συνιστούσε αγωνιώδη προσπάθεια της αμερικανικής κυβέρνησης να προσφέρει μια ψευδαίσθηση «νίκης» στο εσωτερικό των ΗΠΑ, καλύπτοντας –στο μέτρο του εφικτού– την αποτυχία της στο Ιράκ. Επιπλέον, να διαμορφώσει στην ίδια τη ρημαγμένη χώρα τις προϋποθέσεις για το «καλύτερο» δυνατό –πάντα με γνώμονα τους αμερικανικούς σχεδιασμούς. Ποιο είναι αυτό; Πιθανότατα η τριχοτόμησή της!

Στις ΗΠΑ η κυβέρνηση Μπους αντιμετώπιζε ήδη ένα υπολογίσιμο ρεύμα υπέρ της αποχώρησης των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ, ειδικά μετά την εκπόνηση της έκθεσης Μπέικερ-Χάμιλτον. Το ρεύμα αυτό όφειλε να το ανακόψει όσο υπήρχε ακόμα καιρός. Πώς όμως; Η επιδρομή στο Ιράκ υποτίθεται ότι έγινε για να εντοπιστούν τα περιβόητα όπλα μαζικής καταστροφής: όσα βρέθηκαν στο... Βατικανό, άλλα τόσα «ανακαλύφθηκαν» και στο Ιράκ.

Δύο 24ωρα μετά την εκτέλεση του Σαντάμ σκοτώθηκε ο 3.000ός πεζοναύτης στο Ιράκ: μόνο οι πρώτοι 170 έχασαν τη ζωή τους πριν ολοκληρωθεί η κατοχή της χώρας. Οι υπόλοιποι, υπό συνθήκες «αμερικανικού ελέγχου». Το Ιράκ είναι ήδη βυθισμένο στο χάος και τις εμφύλιες συγκρούσεις, οι οποίες, όμως, μέχρι τώρα κάθε άλλο παρά μείωσαν τις επιθέσεις εναντίον των αμερικανικών στρατευμάτων. Η κυβέρνηση ανδρεικέλων του σιίτη πρωθυπουργού Νούρι αλ Μάλικι δεν διαθέτει κύρος, ούτε ισχύ: όλοι ξέρουν πως εάν τυχόν αποχωρούσαν από τη χώρα οι Αμερικανοί, εκείνη θα κατέρρεε αυθημερόν.

Υπό αυτές τις συνθήκες, η εκτέλεση του Σαντάμ –προοίμιο, πιθανότατα, της εξολόθρευσης κι άλλων «πρωτοπαλίκαρων» του Μπάαθ– φάνταζε ως το μοναδικό υποκατάστατο κάποιου «επιτεύγματος» στο Ιράκ. Μια εκτέλεση; Ναι, μια εκτέλεση. Η αμερικανική κοινωνία είναι εξοικειωμένη με τη θανατική ποινή και, επιπλέον, γοητεύεται από τους συμβολισμούς: όταν κρέμεται από την άκρη ενός σχοινιού ο «ντεσπεράντο», είτε πρόκειται για φονιά είτε για ζωοκλέφτη είτε για μαύρο δούλο που αποπειράθηκε να αποδράσει είτε για πρώην σύμμαχο, το «έργο» αποκτά ενδιαφέρον. Κάπως έτσι, η κυβέρνηση Μπους ευελπιστεί ότι θα εξασφαλίσει χρόνο κι ανοχή για να συνεχίσει. Στην πεπατημένη μεν, αλλά με «αναπροσαρμοσμένη» στρατηγική...

Η Ουάσινγκτον συνειδητοποιεί ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο, πλέον, να ελέγξει το ενιαίο Ιράκ. Η διάσπασή του σε τρία κράτη φαντάζει ως η καλύτερη δυνατή λύση για τις ΗΠΑ. Τρία κράτη –το κουρδικό, το σιιτικό και το σουνιτικό. Με τα πετρέλαια της χώρας να μοιράζονται ανάμεσα στα δύο πρώτα και το τρίτο να μη διαθέτει... σταγόνα.

Εάν το μοντέλο της τριχοτόμησης τελεσφορήσει, οι ΗΠΑ θα πετύχουν όλα όσα οραματίζονται: να βάλουν στο χέρι τα πετρέλαια του Ιράκ και να τονώσουν τον στρατηγικό ρόλο τους στην περιοχή με μια «πολιτική λύση» made in USA. Το εγχείρημα, βεβαίως, δεν είναι τόσο απλό: από τα τρία (να τα χαρακτηρίσουμε «εν δυνάμει»;) κράτη μόνο το κουρδικό θα έχει a priori φιλοαμερικανική γραμμή πλεύσης. Οι σιίτες κάθε άλλο παρά είναι «δεδομένοι» για την Ουάσινγκτον. Οι σχέσεις τους με τις ΗΠΑ θα εξαρτώνται από τις αντίστοιχες της Ουάσινγκτον με την Τεχεράνη: το άκρον άωτον της αβεβαιότητας...

Ενδεικτική είναι η δήλωση του προέδρου του Ιράν, Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ: «Η εκτέλεση του Σαντάμ Χουσεΐν αποδεικνύει ότι δεν πρέπει να εμπιστεύεσαι τις ΗΠΑ». Είδατε; Η κυβέρνηση του Ιράν ευφράνθηκε με τον απαγχονισμό του θανάσιμου εχθρού, αντελήφθη –προφανώς– ότι η εκτέλεση ήταν, εκτός των άλλων, «κλείσιμο του ματιού» της Ουάσινγκτον προς την Τεχεράνη, αλλά το ηθικό δίδαγμα παρέμεινε ακλόνητο: «Μην εμπιστεύεστε τους Αμερικανούς και το πτώμα του Σαντάμ φέροντας»!

Δεν είναι μόνο το εύθραυστο των αμερικανοσιιτικών σχέσεων που προσδιορίζει τον συντελεστή δυσκολίας του μοντέλου της τριχοτόμησης. Επενεργούν κι άλλοι παράγοντες: τα αραβικά κράτη της περιοχής είναι σουνιτικά, συμπεριλαμβανομένων των φιλοαμερικανικών καθεστώτων. Στην περίπτωση κατά την οποία οι σουνίτες του Ιράκ δώσουν «νυν υπέρ πάντων αγώνα», διαπιστώνοντας ότι η μοίρα που τους επιφυλάσσεται είναι ο μαρασμός, η στάση των σουνιτικών αραβικών κρατών θα είναι ένας ακόμα αστάθμητος παράγοντας. Αφήστε την έκρηξη εθνικιστικού αντιαμερικανισμού στην Τουρκία εάν ιδρυθεί κουρδικό κράτος...

Επαναλαμβάνουμε, όμως: οι ΗΠΑ αναγκάζονται να στραφούν για τα καλά στο «διαίρει και βασίλευε», το πανάρχαιο δόγμα της βρετανικής πολιτικής, ακριβώς επειδή απέτυχαν οικτρά να ελέγξουν το Ιράκ στη σημερινή μορφή του. Είναι ίσως το τελευταίο χαρτί του. Και η εκτέλεση του Σαντάμ ήταν φύλλο σε αυτήν ακριβώς την παρτίδα.

Γιατί; Μα είναι απλό: αν η τριχοτόμηση του Ιράκ προβάλλει στον ορίζοντα ως η μοναδική ενδεδειγμένη για τα αμερικανικά συμφέροντα λύση, τότε θα πρέπει να παρουσιαστεί και ως «καλή για όλους». Έστω και ως «αναγκαίο κακό».

Ασφαλέστερος δρόμος γι' αυτό; Περισσότερο μίσος και αίμα ανάμεσα στους σουνίτες και τους σιίτες. Τόσο απλά, τόσο κυνικά. Μέχρι τώρα ο εμφύλιος στο Ιράκ ήταν ένα από τα πολλά επιχειρήματα όσων επισημαίνουν ότι οι ΗΠΑ τα «θαλάσσωσαν». Αυτό το στίγμα η Ουάσινγκτον δεν μπορεί να το αποφύγει, οπότε τι κάνει; Προσπαθεί να το μετατρέψει σε πλεονέκτημα με φόντο τη στρατηγική της τριχοτόμησης.
Να γιατί μόνο αφελείς θα πίστευαν ότι οι ζητωκραυγές υπέρ του σιίτη κληρικού Μοκτάντα αλ Σαντρ, λίγο πριν θανατωθεί ο Σαντάμ, ήταν απόρροια του φανατισμού ή ενθουσιασμού των δημίων –και τίποτα περισσότερο. Ηταν συνειδητή υποδαύλιση του μίσους που χωρίζει σουνίτες και σιίτες σε παγκόσμια προβολή.

Η εκδοχή σύμφωνα με την οποία η κυβέρνηση του Αλ Μάλικι «θύμωσε» με το συμβάν και τη διοχέτευση των εικόνων σε ολόκληρη την υφήλιο είναι κωμικοτραγική. Περίπου τόσο όσο και η απόπειρα των ΗΠΑ να «πείσουν» ότι παρέδωσαν τον Σαντάμ πιστεύοντας πως η εκτέλεση θα γινόταν... αργότερα, δηλαδή μετά τη θρησκευτική εορτή των μουσουλμάνων. Λες και δεν είναι πασίγνωστο ότι οι ανώτατοι Ιρακινοί κυβερνητικοί αξιωματούχοι, ένας εκ των οποίων, μάλιστα, παρέστη στην εκτέλεση, ζητούν την άδεια των Αμερικανών ακόμα και για να φτερνιστούν...

Στράτος

Η δίκη-παρωδία «καταχώνιασε» τη Χαλαμπζά κι άλλα πολλά...
(Sportday / Δ.Ελευθεράτος)
05.01.2007

Δεν ξέρω κατά πόσο η απορία αυτή είναι μακάβρια, υπαρξιακή ή απλή ανθρώπινη περιέργεια. Ξέρω μόνο ότι με διακατείχε ανέκαθεν, κάθε φορά που ένας άνθρωπος πλησίαζε στο τέλος της ζωής του, έχοντας πλήρη επίγνωση του μοιραίου: τι να σκεφτόταν, άραγε, στις τελευταίες του στιγμές;

Από την εποχή της ασπρόμαυρης τηλεόρασης, σκηνές εκτελέσεων σε Λιβερία, Νιγηρία ή Κίνα «ανανέωναν» την απορία του γράφοντος. Το ίδιο έκαναν και ορισμένες υποθέσεις στις ΗΠΑ, που ξεχώρισαν από τον «σωρό» και απασχόλησαν κάποια ΜΜΕ, κυρίως επειδή υπήρχαν ισχυρές ενδείξεις για την... αθωότητα των μελλοθανάτων!

Η ίδια απορία μοιραία με «επισκέφθηκε», μαζί με το αναπόφευκτο σφίξιμο στο στομάχι, την ώρα που παρακολουθούσα τις σκηνές της εκτέλεσης του Σαντάμ Χουσεΐν. Εικάζω ότι θα σκεφτόταν την υστεροφημία του, συμβιβασμένος με την ιδέα του τέλους -«ο θάνατος παύει να είναι τρομερός όταν τον αποδέχεσαι», έλεγε ο Ντεπαρτιέ ως «Δαντόν», στην ομώνυμη ταινία του Βάιντα. Εάν αυτό πρυτάνευε όντως στις σκέψεις του, τότε θα πρέπει να ήταν ικανοποιημένος με την τελευταία «προσφορά» που του έκαναν οι παλιοί του σύμμαχοι, οι Αμερικανοί. Για δύο λόγους.

ΠρΩτοΣ λΟγοΣ, η ίδια η παγκόσμια προβολή της εικόνας ενός θαρραλέου μελλοθανάτου, ο οποίος μνημονεύει την Παλαιστίνη και αντιπαραθέτει στις κατάρες των δημίων του φωνή σταθερή: «Αυτή είναι η αραβική σας γενναιότητα;». Η δύναμη της εικόνας αυτής επαρκεί για να μετατρέψει τον στυγνό τύραννο σε πολλαπλό σύμβολο. Γιατί πολλαπλό; Διότι καθένας κρατά ό,τι θέλει. Σύμβολο σουνιτικό, αραβικό, αντικατοχικό, αντιαμερικανικό, σύμβολο της (όποιας νέας) εκστρατείας για την κατάργηση της θανατικής ποινής, αλλά πάντως σύμβολο. Ας καταφύγουμε πάλι σε μια κινηματογραφική ατάκα, αυτή τη φορά από την ταινία «ο δήμιος του Σεν Πιέρ»: καταδικάσαμε ένα δολοφόνο, θα καρατομήσουμε έναν ήρωα. Αντικαταστήστε το «καρατομώ» με το «απαγχονίζω» και ανιχνεύστε ομοιότητες...
Δεύτερος λόγος: η παρωδία «δίκης» που προηγήθηκε της εκτέλεσης του Σαντάμ ήταν αντάξια της διαδικασίας την οποία κι ο ίδιος θα μεθόδευε για να εξοντώσει αντιπάλους του: δοξάστε τα απτά δείγματα γραφής της βίαιης «εξαγωγής δημοκρατίας» στη Μέση Ανατολή, μαζί με τα σπαρμένα ανά τον κόσμο Γκουαντάναμο!

Ασφαλώς τα εγκλήματα του Σαντάμ δεν ήσαν λίγα. Δεν μπορεί, ούτε πρέπει να παραδοθούν στη λήθη. Ούτε όμως και στην επιλεκτική μνήμη: τα περισσότερα και φρικτότερα από τα εγκλήματα του καθεστώτος Χουσεΐν διαπράχθηκαν με την πλήρη υποστήριξη, ενθάρρυνση και κάλυψη της Ουάσινγκτον. Χαρακτηριστικό παράδειγμα: η εξόντωση 5.000 ανθρώπων, με χημικά όπλα, τη 16η Μαρτίου 1988, στην πόλη Χαλαμπζά, στα σύνορα με το Ιράν.

Ο πόλεμος Ιράν-Ιράκ μαινόταν. Η πόλη μόλις είχε καταληφθεί από ιρανικά στρατεύματα. Ο κατ' εξοχήν κουρδικός πληθυσμός της υποδέχθηκε τους Ιρανούς ως απελευθερωτές. Οι Ιρακινοί είχαν απέναντί τους τον εσωτερικό εχθρό -τους Κούρδους- και τον εξωτερικό, τους Ιρανούς. Βομβάρδισαν ανηλεώς τη Χαλαμπζά με κυάνιο και «αέριο μουστάρδας». Στη μεγάλη πλειονότητά τους τα θύματα ήσαν, φυσικά, άμαχοι. Η Ουάσινγκτον έδωσε μάχη για να αποτραπεί η καταδίκη του Ιράκ στον ΟΗΕ.

Πράγματι, στις 9 Μαΐου 1988 το Συμβούλιο Ασφαλείας καταδίκασε γενικώς τη χρήση χημικών όπλων, από κάθε πλευρά, δίχως να αποδίδει ευθύνες στη Βαγδάτη ή να επιβάλλει κυρώσεις σε βάρος της. Βλέπετε, οι ΗΠΑ είχαν εξαντλήσει κάθε ικμάδα της επιρροής τους προκειμένου να μην πληγεί ο πολύτιμος -τότε- σύμμαχος. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα... Στο κάτω κάτω της γραφής, γιατί οι σύμμαχοι των ΗΠΑ να διαθέτουν λιγότερα δικαιώματα από τις ίδιες; Πολλά χρόνια αφότου έληξε ο πόλεμος στο Βιετνάμ, στη χώρα παρατηρούνταν υψηλά ποσοστά γεννήσεων ανθρώπων με αναπηρίες: διαχρονικό «ενθύμιο» του τοξικού αμερικανικού οπλοστασίου. Να μην πλήρωναν και λίγοι Κούρδοι τον ιστορικό φόρο που τους αναλογούσε;

Γεγονότα όπως εκείνα, στη Χαλαμπζά, δεν είχε καμία διάθεση να θυμηθεί, βεβαίως, ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου που απορούσε με τις διεθνείς αντιδράσεις τις οποίες προκάλεσε η συμπεριφορά των δημίων του Σαντάμ -αυτή η προσθήκη θηριωδίας: «Διαπιστώνω ότι απασχολούν περισσότερο τα δύο τελευταία λεπτά της ζωής του Σαντάμ, παρά το πόσους σκότωσε στα 69 χρόνια που έζησε».

Λάθος, κουστουμαρισμένε μανδαρίνε. Απλώς όσοι άνθρωποι σέβονται τον εαυτό και τη νοημοσύνη τους, εκτός από το «πόσους» ενδιαφέρονται και για άλλα: πώς, πότε, γιατί, με τη στήριξη ποιων... Σε ό,τι αφορά την ιδέα ότι ο πλανήτης όφειλε να ευφρανθεί με τις σκηνές της εκτέλεσης, τι να πει κανείς; Αρμόζει, ίσως, στους πολιτισμικούς κώδικες εκπροσώπων του ενός εκ των δύο -μόνο- κρατών του αποκαλούμενου «πολιτισμένου», ανεπτυγμένου κόσμου, τα οποία διατηρούν σε ισχύ τη θανατική ποινή. Το άλλο είναι η Ιαπωνία.

Αναρωτηθήκατε, αλήθεια, για ποιο λόγο οι κατήγοροι του Σαντάμ προέταξαν την υπόθεση της πόλης Ντουζάιλ κι όχι τη Χαλαμπζά, την αιματηρή εκκαθαριστική επιχείρηση «ANFAL» (1987-1988) εναντίον των Κούρδων του Β. Ιράκ ή, έστω, τη βίαιη καταστολή της σιιτικής εξέγερσης το 1991; Είναι απλό: η εκτέλεση 143 σιιτών που θεωρήθηκαν ύποπτοι συμμετοχής σε απόπειρα δολοφονίας του Σαντάμ, το 1982, στην κωμόπολη Ντουζάιλ, ήταν η πλέον ανώδυνη για τους Αμερικανούς υπόθεση.

ΓιατΙ; Πρώτον, διότι η τραγωδία εκείνη φαντάζει ως ξέσπασμα προσωπικού μένους του δικτάτορα: όλες οι άλλες παράμετροι -στρατηγική, συμμαχίες- παραμένουν στο περιθώριο. Δεύτερον, διότι οι εκτελέσεις στην Ντουζάιλ προηγήθηκαν της περίφημης επίσκεψης Ράμσφελντ στη Βαγδάτη που σηματοδότησε, τον Δεκέμβριο του 1983, την αμέριστη αμερικανική υποστήριξη προς το καθεστώς Σαντάμ, με σκοπό την αναχαίτιση του σιιτικού Ιράν.

Ο Σαντάμ «έπρεπε», λοιπόν, να καταδικαστεί πρώτα -και εμπράκτως ΜΟΝΟ- για την Ντουζάιλ, διότι, απλούστατα, οποιαδήποτε άλλη υπόθεση θα απειλούσε να ξύσει πληγές, αναδεικνύοντας αμερικανικές ενοχές. Εστω και με μια δίκη-παρωδία, ως αφορμή. Κάτι ακόμα: τα πρωτοπαλίκαρα του Σαντάμ το 1988 και το 1991, ο στρατηγός Νιζάρ αλ Χαζράτζι και ο ταξίαρχος Νατζίμπ αλ Σαλίχι αντιστοίχως, εξελίχθησαν σε ευυπόληπτους συνεργάτες των Αμερικανών! Ενας λόγος παραπάνω να αποφύγει η Ουάσινγκτον την επαναφορά των αντίστοιχων περιόδων στο προσκήνιο. Δεν νομίζετε;

Στράτος

Ξερουμε πολυ καλα το γιατι...

Φίλε PREDATOR δεν ξέρω για ποιο λόγο λες εσύ, εμένα πάντως μια σκέψη περνά από το μυαλό μου, "Τρομοκρατικές επιθέσεις" καμία άλλη.
Δεν τους νοιάζει τίποτε, ότι θέλουν κάνουν.

Αγαπητέ φίλε Ευστράτιε, πολύ ενδιαφέρων πράγματι αυτά τα άρθρα. Ότι λεν για τις ΗΠΑ είναι σωστα, άλωστε όλος ο κόσμος τα γνωρίζει
αυτά. Απλά νομίζω ότι δεν δίνετε η σωστή διάσταση στα εγκλήματα του Σαντάμ. Όχι πως οι Αμερικανοί έπραξαν λιγότερα ή μικρότερα εγκλήματα. πάντως όποια άλλη τιμωρία, κατά την ταπεινή μου γνώμη, θα ήταν από πολύ μικρή έως ανύπαρκτη. Βέβαια ο τρόπος δεν ήταν ο σωστός, αλλά εξηγεί τους λόγους πολύ σωστά ο αρθρογράφος. Το τι μας επιφυλάσσει το μέλλον κανείς δεν το γνωρίζει. Πάντως τα πράγματα δεν πάνε καλά, καθόλου καλά!!!

Η αμφιβολία είναι η αρχή της σοφίας!

ΕΣΤΩ ΚΑΙ PHOTO.

ΦΙΛΕ SNOOPY ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΣ;

Ο ΚΛΙΝΤΟΝ,Ο ΜΠΟΥΣ ΚΑΙ Η ΑΔΕΡΦΗ ΤΟΥΣ Η ΑΓΓΛΙΔΑ ΤΙ ΘΕΛΟΥΝ;

ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΛΙΓΟΤΕΡΑ;

ΕΤΣΙ ΤΑ ΞΕΧΝΑΜΕ ΟΛΑ;

ΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΑΦΑΙΡΕΣΕΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΝΑ ΤΟΝ ΚΡΙΝΕΙ;

quote:

---

Να σας πώ κα την δική μου γνώμη?
ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΤΟ ΑΞΙΖΕ ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ.

---

ΣΣΣΣΣΣΣΣ.... ΔΕΝ ΤΑ ΛΕΝΕ ΕΤΣΙ ΑΥΤΑ ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΙ Η ΑΛ ΚΑΙΝΤΑ.
ΑΚΟΜΑ ΕΞΩ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ.

ΘΕΣ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΕΙΣ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ ΓΙΑ ΑΠΟΓΕΙΩΣΗ;

ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΣ,
ΜΠΟΡΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ.

Φίλε μου Troll καλός ήρθες στο καφενείο μας.
Τα υπόλοιπα όταν... ξυπνήσουμε

Η αμφιβολία είναι η αρχή της σοφίας!

quote:

---

Troll:ΦΙΛΕ SNOOPY ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΣ;
Ο ΚΛΙΝΤΟΝ,Ο ΜΠΟΥΣ ΚΑΙ Η ΑΔΕΡΦΗ ΤΟΥΣ Η ΑΓΓΛΙΔΑ ΤΙ ΘΕΛΟΥΝ;
ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΛΙΓΟΤΕΡΑ;
ΕΤΣΙ ΤΑ ΞΕΧΝΑΜΕ ΟΛΑ;
ΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΑΦΑΙΡΕΣΕΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΝΑ ΤΟΝ ΚΡΙΝΕΙ;

---

ΣΕ ΜΕΡΙΚΟΥΣ ΣΕΣΙΜΑΣΜΕΝΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ (που έχουν σκοτώσει χιλιάδες αθώους ανθρώπους αδικιόλόγητα σε ευρύτατη βάση) ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΕΤΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ.
ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΑΦΑΙΡΕΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ, ΑΥΤΟΣ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΑΦΑΙΡΕΣΕΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΣΩΝ ΑΛΛΩΝ ΑΘΩΩΝ ΦΙΛΗΣΥΧΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ.
Δέν ισχύει αυτό μόνο για τον Σαντάμ αλλά και για τους Μπούς, Κλίντον, Μπλέρ. Και για αυτούς εξίσου θα συμφωνούσα με την εκτέλεση τους όπως και για τον Σαντάμ αφού με τους αδικιολόγητους επιθετικούς πολέμους που έκαναν προκάλεσαν τον θάνατο εκατομμύρια αθώων ανθρώπων.
Είναι το ίδιο πράγμα ...

Αγαπητέ φίλε PREDATOR ένας λόγος παραπάνω να πήγενε πρώτος ο Κλίντον, τα...
Γ@....Κ@ του τα πλήρωσε κόσμος και κοσμάκης.

Η αμφιβολία είναι η αρχή της σοφίας!

quote:

---

Krios: Φίλε snoopy το φραπέ ήταν πράγματι περιποιημένο!
Εγώ με το που είδα το θερμόμετρο στους +1, το πρωί, προτίμησα το Νες καφέ.
Αλλά τώρα βεβαίως το απολαμβάνω!

---

quote:

---

Έλα τώρα μήν έχεις και παράπονα απο τον καιρό.
Αρχές Ιανουαρίου είναι ακόμα.

---

Παράπονο; Μπα, μια χαρά είναι

Αν έχεις και ρεπό... είναι ότι πρέπει

Η αμφιβολία είναι η αρχή της σοφίας!

Καλή χρονιά σε όλους

http://video.google.com/videoplay?docid=78256529670583521

Το γέλιο κάνει καλό

Η αμφιβολία είναι η αρχή της σοφίας!

Κριος φιλε... το βιντεακι καλο, αν και δεν πολυ κατεχω την γερμανικην!!!! χαχαχα

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr