| Συγγραφέας |
 Θέμα  |
|
theklats
Μέλος 2ης Βαθμίδας
USA
152 Μηνύματα |
 Απεστάλη: 25/10/2003, 12:31:00
Ζωή, Θάνατος και μετά...;Πολλά και πολύπτυχα είναι τα προβλήματα που έχουν απασχολήσει τον άνθρωπο από την αρχή της παρουσίας του πάνω στη Γη μέχρι σήμερα. Κάποια από αυτά είχαν να κάνουν με το φυσικό κόσμο που τον περιέβαλλε, άλλα με τις καθημερινές του ασχολίες και τον τρόπο επιβίωσής του και άλλα με τις σχέσεις με τους ανθρώπους γύρω του. Μέσα από το πέρασμα του χρόνου με την παρατήρηση, την εμπειρία και τη σοφία με την οποία ήταν προικισμένος κατάφερε, σε αρκετά από αυτά, να δώσει λύσεις και διεξόδους. Παρέμεινε όμως χωρίς ολοκληρωμένη απάντηση, και παραμένει ακόμη, το υπαρξιακό μας ζήτημα. Ποιοι είμαστε, από πού ήρθαμε, που καταλήγουμε και τι είναι ο θάνατος; Για πολλούς ίσως, τα πιο πάνω εξακολουθούν να είναι βασανιστικά ερωτήματα· να καλύπτονται από ένα πέπλο μυστηρίου, ένα παράξενο και συνάμα ανεξήγητο αίσθημα μαγείας αλλά και φόβου μαζί. Τι θα λέγαμε λοιπόν ότι είναι ο θάνατος; Μήπως το τέρμα μιας βιολογικής παρουσίας πάνω στον πλανήτη γη και μετά τίποτε; Μήπως η είσοδος και μετοχή στον ανθρωπιδικό κύκλο και εν καιρώ αναχώρηση από αυτόν; Μήπως, μήπως... Στις γραφές, που είναι ο γραμμένος Λόγος του Θεού, που η θέληση Του οδήγησε χέρια ανθρώπων να τον αποτυπώσουν σε χαρτί και που μας μιλά πολύ ξεκάθαρα και διεξοδικά για το θέμα αυτό, διαβάζουμε: "Δεν είναι παρά εν βήμα μεταξύ εμού και του θανάτου" (Α Σαμουήλ 20:3), "Τις άνθρωπος θέλει ζήσει, και δεν θέλει ιδεί θάνατον"; (ψαλμός 89:48). Ο σημερινός αιώνας είναι ο αιώνας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ελεύθερης σκέψης, της τεχνολογικής επιτυχίας και προόδου, του άκρατου πειραματισμού πάνω στο καθετί. Η δίψα μας να εξερευνήσουμε και κατακτήσουμε ακόμη περισσότερο τον κόσμο γύρω μας δε μας αποτρέπει από του να δοκιμάσουμε να μεταβάλουμε ακόμη και αυτούς τους νόμους που τον κυβερνούν. Εργαλεία μας η φιλοσοφία, η γνώση, η επιστήμη, η ύλη. Κάναμε, είπαμε, πολλά βήματα μπροστά, παρατείναμε τη ζωή μας, την βελτιώσαμε, επιλεκτικά θα την δημιουργούμε πλέον από τράπεζες εμβρύων. Προοδεύσαμε. Τι καταφέραμε όμως; Αντί της αρετής και της αγάπης που έπρεπε να είμαστε γεμάτοι, στ΄ όνομα της ανθρωπότητας και της προόδου ενθρονίσαμε ψεύτικους θεούς του χρήματος, της φήμης, της δόξας, της τεχνολογίας. Έχουμε γίνει λάτρεις της τεχνητής "ανθρώπινης" νοημοσύνης, αλλ΄ όσο και αν προσπαθούμε το τέλος είναι πάντοτε το ίδιο. Δεν μπορέσαμε φαίνεται να ξεφύγουμε από το γραμμένο: "Είναι αποφασισμένον εις τους ανθρώπους άπαξ να αποθάνωσι,
μετά δε τούτο είναι κρίσις" (Εβραίους 9:27)
Τι είναι λοιπόν ο θάνατος; Μέσα στη ζωή μας τον συναντούμε καθημερινά· μέσα στα νοσοκομεία κάποιοι νέοι γύρω από το προσκέφαλο του αγαπημένου τους φίλου, τη μάνα πάνω στον τάφο του παιδιού της που δεν πρόλαβε να χαρεί, στην άσφαλτο που έκοψε το νήμα της ζωής του πατέρα που τόσα όνειρα έκανε για τα παιδιά του, στο άκουσμα των βραδινών ειδήσεων... το μακρόσυρτο κλάμα που συνοδεύει τη νεκρώσιμη πομπή, στις ατέλειωτες ώρες μοναξιάς του μικρού κοριτσιού στο σκοτεινό δωμάτιο που προσπαθεί να ψηλαφίσει το χέρι της μάνας που δεν θα ξαναδεί... και η ζωή, μαζί με τη χθεσινή μέρα, φεύγει μέσα από τα χέρια μας. Η πραγματικότητα όμως είναι εκεί, ο θάνατος είναι αιώνιος και συνάμα προσωπικός αντίπαλος του καθενός μας. Οι βασιλιάδες, ακόμη και οι πιο ισχυροί της γης οφείλουν να υποκύψουν στο δρεπάνι του αδυσώπητου θεριστή. Ο θάνατος παραμονεύει πάντοτε την ανθρωπότητα. Είναι ένα γεγονός που φαίνεται αφύσικο στον άνθρωπο όταν σχετίζεται με τον εαυτό και το άμεσο περιβάλλον του, φυσικό όμως, όταν σχετίζεται με τους άλλους. Ο θάνατος εξισώνει όλους τους ανθρώπους. Απογυμνώνει τον πλούσιο από τα εκατομμύρια του και το φτωχό από τα κουρέλια του. Σβήνει τη δίψα της φιλαργυρίας και σταματά τη φλόγα των παθών. Ο θάνατος δε γνωρίζει όρια ηλικίας, ούτε μεροληπτεί. Είναι κάτι που φοβούνται όλοι οι άνθρωποι. Επιφυλάσσεται να συναντήσει όλους μας και το ζήτημα του ερχομού του είναι απλώς ζήτημα χρόνου. Ο άνθρωπος θα συναντήσει το θάνατο μία και μόνο φορά, αλλά είναι υποχρεωμένος να τον συναντήσει!
Αν ο φυσικός θάνατος ήταν η μόνη συνέπεια μιας ζωής που δαπανήθηκε μακριά από το Θεό δε θα είχαμε ν΄ ανησυχούμε τόσο πολύ. Η Αγία Γραφή όμως, μας προειδοποιεί ότι υπάρχει ένας δεύτερος θάνατος που είναι ο αιώνιος χωρισμός από το Θεό. Αυτός είναι ο χειρότερος από τους δύο.
THEKLATS
|
Menia21
Νέο Μέλος
19 Μηνύματα |
Απεστάλη: 29/10/2003, 21:47:16
αγαπητε φιλε
πολυ σοφα καποια απο τα λογια σου.ομως πιστευω οτι το θανατο δεν τον συναντας μονο μια φορα αλλα πολλες στη ζωη σου.ξερεις εγω ποσες φορες εχω νιωσει τοσο κενη και αδεια,σαν να εχν πεθανει?το ενα και το αυτο!ποσες φορες αληθεια η ζωη μας ειναι τοσο ανουσια,που φυτοζωουμε...αραγε αυτο θεωρειται ζωη?
Για το Θεο δεν ξερω αν υπαρχει αλλα αν υπαρχει σιγουρα δεν ειναι οπως μας τον παρουσιαζουν.Το ξερω οτι αυτη τη στιγμη ισως ρισκαρω που τα λεω αυτα ομως μας εχουν βαλει σε ενα καλουπι και σωνει και ντε να τα χαψουμε οτι μας λενε.Δεν ειναι ετσι.Για να ξεκολλησω απο τη θρησκεια παλεψα κι εψαξα μεσα μου.Ειδα οτι πολλα δεν μου ταιριαζανε.Ο κοσμος της αγαπης δεν υπαρχει.Η μεγαλοψυχια του Θεου ειναι μονο στα λογια των ανθρωπων.Κι ο θανατος ειναι η λυτρωση απο αυτον τον ματαιο κοσμο.Κατι υπαρχει μετα απο το σωματικο θανατο,η ψυχη συνεχιζει την πορεια της,αν και δεν μπορουμε να το αποδειξουμε με απτα στοιχεια.Για μενα θανατος ειναι το να βρισκεσαι σε λαθος σωμα,σε λαθος τοπο και χρονο.Ισως ειναι λιγο ακατανοητο αυτο.Αν ομως κατσεις και το σκεφτεις,θα βρεις το νοημα των λεξεων μου.Οσο για τη μετα θανατον ζωη,πηγαινε σε καποιο μυστηριακο μερος και νιωσε την ενεργεια.Μυστηριακα μερη για μενα ειναι και τα δαση,η φυση, οτιδηποτε ειναι γνησιο,οπως το επλασε ο Θεος.Εχει τυχει να παω για ορειβασια κι οταν εφτασα στην κορυφη τοτε ενιωσα οτι ζουσα,ενιωσα οτι μεσα στην ερημια του τοπιου δεν ημουν μονη.Καποιοι βρισκοταν γυρω μου,αλλα δεν μπορουσα να τους δω.Ενιωσα μια ευεξια,μια απστευτη δυναμη να κατακλυζει το κορμι μου,σε μια περιοδο που ημουν χαλια ψυχολογικα,που ενιωθα οτι δεν αξιζει να ζω.
Ο θανατος δε με φοβιζει.Δεν πιστευω οτι ειναι κατι κακο.Κακο ειναι για τους γυρω μας που πονανε με το χαμο του προσωπου.
Βασικα θα σε γνωρισω κι εσενα οταν αποδημησω σε τοπο χλοερο...Και θα τα συζητησουμε απο κοντα!
|
reptilesalonica
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
1849 Μηνύματα |
Απεστάλη: 30/10/2003, 02:22:42
quote:
Ζωή, Θάνατος και μετά...;
Ρητορική ερώτηση που βεβαίως μπορεί να απαντηθεί μόνο απο ρητορικές απαντήσεις. Γιατί δε ξέρουμε τι συμβαίνει απο τι στιγμή που δεν έχουμε πεθάνει...
Κατ' εμε, μετά έρχεται η συνέχιση της ύπαρξης σε άλλη κατάσταση συνειδητότητας...
Η ύπαρξη θα μεταλλαχθεί σε άλλου είδους ενέργεια για να καλύψει τις ελλείψεις στο δαιδαλώδες συμπαντικό ψηφιδωτό.
Προφανώς, σε εκείνη την κατάσταση ύπαρξης, θα ελευθερωθεί αυτή η σπίθα που μας κρατά εν ζωή-το πνεύμα, το οποίο είναι κομμάτι απο το μεγάλο Πνεύμα, αυτό που δημιούργησε την αιτία και έδωσε λόγο ύπαρξης στο αποτέλεσμα.
Αυτό που υπήρχε στην αρχή του χρόνου και δε μετριέται.~Γρηγόρης~
 Once you were wild, don't let them tame you |
VASILIS28
Νέο Μέλος
8 Μηνύματα |
Απεστάλη: 31/10/2003, 14:44:58
Τι είναι λοιπόν θάνατος,πολλά και τίποτα μαζί.Είμαστε ανίκανοι να ξέρουμε.Ίσως γιατί ούτε η τεχνολογία μας μπορεί να μας πει.Όλοι ζούμε σε κάτι,που ονομάζουμε γη,Άραγε ξέρουμε τη κάνουμε?Αυτά που λένε οι θρησκείες είναι αστειότητες,όπως μια αστειότητα είναι συχνά σε πολλούς και η ζωή μας.Δεν υπάρχει αγάπη για το άλλον,το μόνο που υπάρχει είναι το συμφέρον.Δυστυχώς πάμε από το κακό στο χειρότερο.Δεν μου αρέσει η ζωή μας,Την βρίσκω ανιαρή.Είμαι 28 και δυστυχώς είμαι αρκετά συνειδητοποιημένος για το τη γίνετε.Ζούμε σε μια πλάνη.Που ορισμένοι μας υπόδειξαν.Στόχος της ζωής μας είναι τα χρήματα.Σήμερα είσαι σπουδαίος όταν έχεις χρήματα.Και ίσως αυτή είναι η τιμωρία μας. Κάνουμε τα πάντα για το χρήμα.Δεν έχει μήνη τίποτα όρθιο.Δεν υπάρχει η τιμή,το ήθος κλπ.Αστείες λεξούλες ποια που τείνει να εξαφανιστούν. Και όσο για την θρησκεία,και όχι την δικιά μας σαν Έλληνες αποκλειστικά,αλλά γενικά στον κόσμο είναι μια καλοστημένη επιχείρηση.Βατικανό ας πούμε,είναι για γέλια,και απορείς πως τόσο κόσμος υποστηρίζει κάτι τέτοιο.Ελληνική εκκλησία.Τρελαίνομε να βλέπω ζώα τον 15αυγουστο στην Τήνο να είναι στα γόνατα.Οσφιοκαμτες Χριστιανοί.Η Αστειότητα της Ανώνυμης Εταιρείας Εκκλησία.Ο Κοσμάκης πεινάει και η περιούσια της Εκκλησίας είναι αμύθητη Μάλιστα επειδή δεν τους έφταναν θελαν να παίξουν και στο Χρηματιστήριο.Έλεος από έναν θεό που αν υπάρχει μας έχει αφήσει στην τύχη μας.Σήμερα έχουμε πλανητάρχες και άλλους τέτοιους ανόητους,και αγράμματους,οσφιοκαμτες στα συμφέροντα εταιρειών.Αυτό Ονομάζουμε πολιτική.Άλλη αστεία περίπτωση αυτή.
Υποτίθεται ότι κάθε άνθρωπος που γεννιέται έχει ένα στόχο.Το περίεργο είναι ότι πάντα ο στόχος ήταν να φέρει το θάνατο στους άλλους.Και αυτός ο πολυδιαφημισμένος θεός τη κάνει.Μάλλον τίποτα.Και αν είμαστε δημιούργημα του τότε θα του πω ότι απέτυχε το πείραμα άνθρωπος.Και εφόσον απέτυχε ένα πείραμα που έγινε από κάποιον θεό που τα έχει όλα και τα ξέρη όλα, τότε τη μπορώ εγώ να περιμένω από έναν άνθρωπο.
Όσο για το θάνατο μας απλά ελπίζω να είναι καλύτερα εκεί,γιατί εδώ δεν μου αρέσει.
Τελικά ευτυχισμένος είναι αυτός που είναι σε έναν δικό του κόσμο.(ΟΧΙ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ)
Δυστυχώς αυτός που παρακολουθεί τα γεγονότα είναι ο χαμένος.
Ευτυχία, τι είναι?Πως είναι,Πως πρέπει να είναι, που θα την βρει κανείς....
|
KaFriLa
Μέλος 1ης Βαθμίδας
75 Μηνύματα |
Απεστάλη: 13/11/2003, 20:20:16
Φιλε βασιλη συμφωνω μαζι σου σωστα τα λες . Ειδικα οτι ευτυχισμένος είναι αυτός που είναι σε έναν δικό του κόσμο. Ετσι και γω δεν με ενδιαφερει αν αυτος ο κοσμος παει απο το κακο στο χειροτερο , που ζουμε σε μια πλανη , το μονο που με νοιαζει ειναι η υλικη και πνευματικη μου ευχαριστηση . Ωσο για το ερωτημα που εθεσες που θα βρεις την ευτυχια σου λεω οτι πρεπει πρωτα να βρεις γαληνη στον εαυτο σου και μετα με τους τριγυρω σου . Στο θεμα μας τωρα για τον θανατο πιστευω οτι ισως δεν υπήρχε λόγος ύπαρξης των θρησκειών δίχως τον θάνατο μιας και στον φόβο του ανθρώπου για τον θάνατο στηρίζεται και η πίστη τους σε κάθε θρησκεία. Απευθύνονται σε αυτές επιθυμώντας να απαντηθούν τα ερωτήματα-αγωνίες που τους στοιχειώνουν σχετικά με το τι ακολουθεί μετά. Έτσι κάθε απλός άνθρωπος βρίσκει έτοιμες απαντήσεις για το ‘πριν’ και το ‘μετά’(άλλωστε η ανάγκη του ανθρώπου είναι να πιστεύει σε κάτι, με συνέπεια το σε τι πιστεύει έχει λιγότερη σημασία). Βέβαια η πλειονότητα των θρησκειών εκτός των απαντήσεων αυτών να δίνει και ένα σετ οδηγίες ‘καλής’ συμπεριφοράς. Και πείθουν τον κόσμο ότι ακολουθώντας πιστά αυτές θα κερδίσουν το παραδείσιο ‘μετά’.. Αυτα ...'Το μονο που ξερω ειναι πως δεν ξερω τιποτα' |
VIKING
Πλήρες Μέλος
Germany
1034 Μηνύματα |
Απεστάλη: 17/11/2003, 20:48:39
Πεθαινεις στα 20,σε θαβουν στα 80.
|
VIKING
Πλήρες Μέλος
Germany
1034 Μηνύματα |
Απεστάλη: 17/11/2003, 21:12:47
Αν δεν υπηρχε ο θανατος να ειστε βεβαιοι πως οι Εκκλησιες θα ηταν καθε μερα αδειες χωρις κοσμο.Φιλε Βασιλη πολυ ωραια τα λες.Ο κοσμος
βαδιζει απο το κακο στο χειροτερο.Μας κυβερνουν αθλιοι ηγετες που το
μονο που τους απασχολει ειναι η παραμονη στην εξουσια.Κοκαλαιοι και
Βαρδινογιανηδες ελεγχουν τα παντα.Τα φασιστικα Μ.Μ.Ε ΚΑΙ Ο καθε
εισαγγελατος μας "βομβαρδιζουν" με αηδιες συνεχως.Δεν υπαρχει πλεον
σεβασμος σε τιποτα.Φωναζουνε διαφοροι πολιτες για τα σκουπιδια ενω
ταυτοχρονα ειναι οι ιδιοι που τα πετανε.Ειδα σημερα στην τηλεοραση τα
φασιστομουτρα που δεν σεβαστηκαν την επετειο του Πολυτεχνειου και
κανανε βανδαλισμους.Οι γνωστοι ψευτοαριστεροι και ψευτοαναρχικοι που
δεν σεβονται κανεναν συνανθρωπο τους και πετανε μολωτοφ και καινε σημαιες.Ποτε οι γνησιοι αναρχικοι και αριστεροι που πλεον ειναι λιγοι δεν θα το κανανε αυτο.Αυτα τα καθαρματα που δεν επιτρεπουν σε νεολαιες διαφορων παραταξεων να καταθεσουν στεφανι στο Πολυτεχνειο ειναι οι ιδιοι
που πετανε καρεκλες στα γηπεδα του ποδοσφαιρου.Και η Πολιτεια τι κανει.,αδιαφορει.Το μονο που απασχολει την φασιστικη κυβερνηση και τα λαμογια του Πασοκ ειναι
να κερδισει τις εκλογες το Πασοκ.
Φιλοι μου σε αυτο τον κοσμο πεθαινεις πολυ πριν την κηδεια σου.Καντε
μια βολτα στην Ομονοια,στην Ακαδημιας και δειτε τους τοξικομανεις
και διαφορους αστεγους σε αθλια κατασταση,σχεδον ετοιμοθανατοι.Τι να περιμενουν απο αυτη την αδικη ζωη που τους στερησε πολλα,μαλλον ο θανατος ειναι μια λυτρωση για αυτους.Αυτοι δεν ειχαν την τυχη να
μεγαλωσουν ποτε μεσα σε μια ζεστη οικογενεια,ποτε η κοινωνια
δεν τους αγκαλιασε,ποτε δεν ειχαν το χαρτζιλικι απο την μανα τους
οπως πολλοι απο ορισμενους ψευτο επαναστατες που σημερα κανανε
τα επεισοδια εξω απο το Πολυτεχνειο για χαβαλε,δεν περιμενουν κανενα
θαυμα απο τις θαυματουργες εικονες των Εκκλησιων,δεν περιμενουν
καμια δευτερα παρουσια,το μονο που ζητανε ειναι ενα πιατο φαι.
|
Xaraugh
Μέλος 1ης Βαθμίδας
USA
107 Μηνύματα |
Απεστάλη: 21/11/2003, 10:28:07
Καλη σας ημερα με ολη μου την αγαπη προς ολους σας.
Αγαπιτη Theklats ο Κυριος να σε προστατευει παντα.
Πάρα πολλοί άνθρωποι σήμερα ,δεν πιστεύουν ότι υπάρχει άλλη ζωή.Νομίζουν, ότι όλα τελειώνουν εδώ,κάτω από την πέτρα του τάφου,και τίποτα παραπέρα. Η Ορθόδοξη Χριστιανική Θρησκεία,διά πολλών αποδείξεων,γι΄αυτούς πού θέλουν χωρίς προκαταλήψεις να ιδούν την αλήθεια , διδάσκει ότι η ζωή μας είναι ένα χρονικό τίποτα μπροστά στα εκατομμύρια χρόνια της άλλης ζωής. Πρέπει όμως να προσέξουμε, γιατί μετά τον θάνατο θα επακολουθήση Κρίση! Ο άνθρωπος σαν τέλειο δημιούργημα έχει Δημιουργό.Τυχαίως δεν έγινε τίποτα, και είναι αληθινή παραφροσύνη να δεχόμαστε ότι ένα σπίτι ή ένα αυτοκίνητο σχεδιάσθηκε και έγινε από τον άνθρωπο, ενώ ολόκληρα ηλιακά συστήματα κινούμενα με ιλιγγιώδεις και σταθερές ταχύτητες χωρίς να συγκρούονται , έγιναν μόνα τους ,στην τύχη , καί από το τίποτα … Πολλοί ακόμη μιλούν , και πιστεύουν ότι όντως υπάρχει άλλη ζωή ,και ότι όλοι θα πάμε σίγουρα εκεί . Δίκαιοι και άδικοι, πιστοί και άπιστοι, κλέφτες, φονιάδες, και έντιμοι!
Συμβαίνει όμως αυτό; Παρακάτω,σας παραθέτω (κατι που ειχα την τιμη να λαβω σαν δωρο μεσα σε πολλα αλλα που μου δωθηκαν,και που ειναι γνωστο κατα το Χριστιανικο πληθος) αποσπάσματα από μια πραγματική, σύγχρονη ιστορία, πού έζησε ένας άνθρωπος, πού δεν πίστευε σε τίποτα. Ένας βετεράνος του πολέμου, ο Σέρβος Ντούσαν. Συνέβη σ΄αυτά τα χρόνια. Στα χρόνια μας… « Σε όλες μου τις εκθέσεις προσπαθώ να παρουσιάσω με ειλικρίνεια τα γεγονότα πού έζησα στα 48 χρόνια της ζωής μου. Στις 11 Ιουλίου 1976, λίγο πρίν τις 10 το πρωϊ ξεκίνησα με το αυτοκίνητό μου από το Κραγκούγεβιτς για τα Μπάνια της Ματαρούσκα. Φθάνοντας στην γέφυρα του Ίμπαρ, στο Κράλιεβο, έστριψα αριστερά εξ΄αιτίας μιάς συγκρούσεως πού είχε αποκλείσει τον δρόμο, παίρνοντας κατεύθυνση για το μοναστήρι Ετσι κάπως αρχίζει αυτή η συγκλονιστική ιστορία Στον δρόμο, παίρνει στο αυτοκίνητό του δυό άγνωστα πρόσωπα. Έναν ιεροπρεπή καλόγερο και μια σεβάσμια μοναχή.Στον δρόμο του λένε τα πάντα για την ζωή του, ακόμη και λεπτομέρειες. Ξαφνιάζεται… - Ντούσαν, επιστρέφεις από το μνημόσυνο στο Κραγκούγεβιτς, έτσι δεν είναι; Που γνώριζαν το όνομά μου κι΄από πού ερχόμουν ; Μού ήσαν εντελώς άγνωστοι… - Μάλιστα. - Και τώρα πάς στα Μπάνια της Ματαρούσκα, ενώ δεν κάνεις μπάνια… - Δεν τολμώ, γιατί το νερό είναι πολύ ζεστό. Μόλις σταμάτησε ο καλόγερος.με ερωτά η καλογριά. - Από πού κατάγεσαι Ντούσαν ; Από την Ζακούτα ; Ο πατέρας σου είναι ο Ντιμίτρι,η μάνα σου η Ντερίνκα, η …Αυτοί πιστεύουν στον Θεό, αλλά μόλις θυμώσουν τον βλασφημούν. Ο αδελφός σου, ο Μίλοβαν, έχει ανώτατη μόρφωση αλλά είναι άθεος. Μεγάλος άθεος.Σώπασε για λίγο και συνέχισε· -.Και εσύ Ντούσαν, πιστεύεις κατά βάθος στον Θεό, παρ΄όλη την αποστασία σου. Σταμάτησες και μας πήρες, ενώ άλλοι περνούσαν δίπλα μας και μας έφτυναν.Καλύτερα να μη είχαν γεννηθεί παρά έτσι πού φέρθηκαν… Έτρεμα από τον φόβο μου.Μέσα από τον καθρέπτη του οδηγού γύρισα και τους κύτταξα.Φρίκη με κατέλαβε. Δυό μεγάλα φωτοστέφανα με εκτυφλωτικό φώς, πάνω από τα κεφάλια τους με τύφλωσαν. Αλήθεια, δεν είχα να κάνω με συνηθισμένους ανθρώπους… Συνέχισαν μιλώντας μου για την άσωτη ζωή πού έκανα.Ο φόβος και η ντροπή με είχαν κυριεύσει. Στο προαύλιο του μοναστηριού σταμάτησα για να κατέβουν.Έτρεξα να τους ανοίξω τις πόρτες. Τράβηξα το πόμολο και έσκυψα μέσα.Τά καθίσματα, ήσαν άδεια ! Καταβεβλημένος, ανήσυχος, τρομοκρατημένος, φθάνω στο ξενοδοχείο μου. Κατάκοπος ξάπλωσα στο κρεββάτι. Ένας πόνος, σαν βελονιά, διαπέρασε το στήθος μου ρίχνοντας με σε βαθύ ύπνο. Σαν σε όνειρο η πόρτα του δωματίου μου άνοιξε. Οι τοίχοι λάμπουν παράξενα, και ένας φωτεινός άγγελος, ίδια αρχαία εικόνα, μπαίνει μέσα. Μου μιλάει· -Ντούσαν, σήκω να περπατήσουμε. Ξέρεις ποιους μετέφερες σήμερα; Τον Άγιο Απόστολο Πέτρο, και την Αγία Πέτκα (Παρασκευή) που τιμά ξεχωριστά η οικογενειά σου … Φθάσαμε σ’ ένα βουνό. Μπήκαμε σ΄ ένα σύννεφο κι αρχίσαμε να υψωνόμαστε στο διάστημα, σαν σε παραμύθι. Ο άγγελος μου είπε· -Κοίτα κάτω την Γή. Τι βλέπεις; Όλη η γη ήταν σαν σφαίρα, αλλά αναγνώριζα παρ’ όλο το ύψος, πρόσωπα ανθρώπων, ζώων κλπ - Ντούσαν, ο Θεός επέβλεψε επάνω σου για να λάβης μικρό δείγμα της άλλης ζωής και της αναστάσεως των νεκρών όταν θα έλθη ο Χριστός για να κρίνει τον κόσμο. Έτσι θα συμβεί και τότε … Σαν σε ταινία έβλεπα φωτεινούς Αρχαγγέλους να σαλπίζουν,τάφοι να ανοίγονται σε όλη τη γή, και οι νεκροί να βγαίνουν ακέραιοι και ολόσωμοι από αυτούς. Έβλεπα άνδρες, γυναίκες, παιδιά να βγαίνουν από θάλασσες, λίμνες, φωτιές κ.λ.π. όπως είχαν πεθάνει. Το πιο περίεργο ήταν ότι στο μέτωπο του καθενός, σαν σε χαρτί, ήταν γραμμένα πολλά ή λίγα λόγια. Ο άγγελος πήρε το λόγο· -Γιατί θαυμάζεις Ντούσαν; Αυτά που βλέπεις γραμμένα, είναι τα έργα του καθενός είναι γραμμένες ακόμη και οι σκέψεις τους. Τίποτε δεν πρόκειται να κρυφθεί …. Ανάμεσα στους νεκρούς έβλεπα φίλους, συγγενείς, γνωστούς. Άπλωναν τα χέρια, μιλούσαν, αλλά δεν ξεχώριζα τα λόγια τους. Ένα άλλο πλήθος πλασμάτων σαν σκιές εκινείτο στον αέρα γύρω μας. Διέκρινα καθαρά ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Τι άραγε ήσαντε; -Αυτές είναι ανθρώπινες ψυχές, μου είπε ο άγγελος εμβαθύνοντας στην σκέψη μου. Η ψυχή που βγαίνει από τον άνθρωπο περιέχει όραση, ακοή, ομιλία, μνήμη, συναισθήματα. Χωρίς ψυχή ο άνθρωπος δεν είναι παρά ένας όγκος κρέατος. Χωρίς ψυχή δεν υπάρχει ζωή. Όταν βγεί η ψυχή από το σώμα (θάνατος) τότε, για 40 ημέρες περνά πάλι όλη τη ζωή που έζησε και της δείχνονται όλα όσα έκανε, τους τόπους που έζησε,αλλά και τα μέρη πού αμάρτησε, που ευεργέτησε κ.λ.π. Μετά υψώνεται στον ουρανό για κρίση. Πρέπη να ξέρης Ντούσαν, στην κόλαση υπάρχουν οι αμαρτωλοί, αλλά και οι "καλοί"λεγόμενοι άνθρωποι, σύμφωνα με τά μέτρα του κόσμου…Είναι οι άνθρωποι πού ενσυνείδητα δεν θέλησαν να ακούσουν τίποτα για τον Χριστό και για την σωτηρία τους. Αδιαφόρησαν νομίζοντας ότι δεν τους αφορούσε ! Ταξιδεύσαμε μέσα στο διαστημικό χώρο, αλλά δεν είμαι σε θέση και ούτε είναι δυνατόν να περιγράψω λεπτομέρειες. Φθάσαμε τέλος σ’ ένα μέρος με ατέλειωτους πελώριους τοίχους. Μιά πύλη σε σχήμα Σταυρού λαμποκοπούσε. Υπήρχαν πολλές ψυχές, λιγότερο ή περισσότερο φωτεινές, πλήθος αγγέλων, αλλά και δαίμονες με τερατοειδείς μορφές, όπως στις αγιογραφίες, που προσπαθούσαν να εμποδίσουν τις ψυχές να μπούνε μέσα. Περάσαμε την πύλη αυτή και φθάσαμε σ’ ένα δεύτερο σταθμό, όπου η αγριότης των δαιμόνων να αρπάξουν ψυχές, σε γέμιζε φρίκη. Μέσα από την πύλη όμως ένα ισχυρό, πεντακάθαρο φώς, που όμοιο του άνθρωπος δεν είδε, φώτιζε τα πάντα. Σπίτια, ποτάμια,δένδρα, λουλούδια, και Εκκλησίες με ψαλμωδίες, έλαμπαν απερίγραπτα….Το έδαφος του Παραδείσου ήταν σαν γυάλινο, κρυστάλλινο θα έλεγα, ενώ τεράστιοι πράσινοι μυρωδάτοι κήποι σκέπαζαν τους γύρω χώρους. Ύμνοι και Δοξολογίες στον Χριστό γέμιζαν τον αέρα .Ακόμη, μέσα από μιά μεγάλη απόσταση, σ’ ένα ύψωμα, έβλεπα έναν τεράστιο Σταυρό και πάνω σ’ αυτόν ο Χριστός, ενώ ένα εκτυφλωτικό φώς ξεπηδούσε γύρω του. Άγγελοι και άγιοι υπήρχαν δίπλα του. -Ντούσαν, εδώ είναι ο θρόνος του Θεού… Δεν είσαι άξιος να πάς παραπέρα. Φρόντισε να εκμεταλλευτείς την λίγη ζωή που σου μένει, να βαπτισθής, και να σωθείς με νηστεία και προσευχή κρατώντας κάθε εντολή του Θεού…Πρόσεξε ! Βγήκαμε σαν σε όνειρο από τον Παράδεισο και μεταφερθήκαμε σ’ ένα μέρος, σαν άβυσσος, κατασκότεινο. Κανένα σκοτάδι γήινο δεν μπορεί να υπάρξει παρόμοιο. Μια τρομερή βρώμα, η βρώμα της Κολάσεως μ’ έπνιγε. Ένοιωθα ότι βρισκόμαστε μπροστά σε κάτι το φοβερό, αλλά δεν ήξερα τι μπορούσε να είναι . Ο άγγελος-οδηγός με κατεύθυνε. Στο βάθος, φάνηκε μια απέραντη θάλασσα, που από την επιφάνεια που έβραζε ξεπηδούσαν φωτιές πελώριες. Αντιλήφθηκα ότι βρισκόμαστε μπροστά σ’ έναν ατέλειωτο τοίχο ενώ μερικά μέτρα πιο πέρα από τα πόδια μας τα νερά έβραζαν σαν σε ηφαίστειο. Με λόγια αυτά δεν περιγράφονται. Αλλοίμονο σ’ αυτούς που θα πάνε στην κόλαση, και που ατέλειωτα χρόνια θα καίγονται στον τόπο αυτό. Αλλοίμονο σ’ αυτούς που τους ξεγελάει ο Σατανάς και τους λέει ότι ο διάβολος και η Κόλασις είναι παραμύθια των παπάδων, και τους ρίχνει στις πορνείες, μοιχείες, αυτοκτονίες, ναρκωτικά, ομοφυλοφιλίες, εκτρώσεις κ.λ.π. , και τους καθησυχάζει λέγοντας τους· "ο Θεός είναι καλός" ή " και που θα χωρέσουν όλοι στην Κόλαση" . Όταν θα προσγειωθούν στα μέρη αυτά για πάντα και θα κλείσουν οι πόρτες πίσω τους, τότε θα καταλάβουν το θανάσιμο λάθος τους. Έβλεπα αναρίθμητα τρομερά ζώα, τεράστια φίδια, με πολλά κεφάλια, να συστρέφονται, να ορθώνονται, και να σφίγγουν τους αμαρτωλούς παρασύροντας τους, μέσα από φωνές και ουρλιαχτά, στα βάθη της πύρινης θάλασσας. Μέσα από τα στόματα των τερατόμορφων ζώων ξεχώριζαν ανθρώπινα χέρια και πόδια που σφάδαζαν. Ανάμεσα σ’ αυτά, σκορπιοί και σκουλήκια πηδούσαν τρελά δαγκώνοντας τις αμαρτωλές ψυχές με λύσσα θα έλεγες. Και όταν τα σμήνη αυτά κατέτρωγαν και το τελευταίο σακατεμένο κομμάτι, τότε τα σώματα πάλι ξαναγινόσαντε όπως πριν για να αρχίσει πάλι ο ίδιος κύκλος βασανισμών. -Μη φοβάσαι Ντούσαν, είπε ο άγγελος. Τα φίδια και τα ζώα που κολυμπούν σ’ αυτό το βραστό νερό, τα έφτιαξε ο Θεός έτσι που να μην καταστρέφονται. Αιώνια θα δαγκώνουν και θα ρουφάνε το αίμα των αμαρτωλών. Όλοι μαζί θα βράζουν και θα ψήνονται σ’ αυτήν τη φωτιά, αλλά ποτέ δεν θα βράσουν, και ούτε θα ψηθούν….. Αυτή θα είναι και η τιμωρία τους! Το θέαμα των βασανιστηρίων ήταν ανυπόφορο. Αρκετές φορές έκλεισα τα μάτια μου, αλλά όταν τα γύρισα στο σκοτάδι, τότε εκεί με υποδέχθηκαν μαύρα τέρατα, με πύρινα μάτια, ουρλιάζοντας και πετώντας γύρω μας. Τρόμαξα… -Μη ταράζεσαι Ντούσαν. Είναι δαίμονες που τους ενοχλούμε. Ο πολύς κόσμος σήμερα δεν πιστεύει στους δαίμονες. Τους θεωρεί παραμύθια και γελάει. Θα έλθει η ώρα όμως, αν δεν μετανοήσουν, αν δεν εξομολογούνται με ειλικρίνεια, και δεν κοινωνούν τακτικά, που θα ζήσουν στά μέρη αυτά, και τότε θα πιστεύσουν … Θυμήσου το αυτό Ντούσαν! Ε δ ώ θ α ζ ή σ ο υ ν είτε τους αρέσει είτε όχι! Μόνο η αλλαγή ζωής μπορεί να τους σώσει, πριν βεβαίως τους προλάβει ο θάνατος. Με τα λόγια αυτά ο άγγελος με έβγαλε από την κόλαση και το σκοτάδι της. Επιστρέφοντας στη Γή με σταύρωσε και εξαφανίστηκε…. Έκτοτε, η εξέλιξη της ζωής μου σε μετάνοια και αλλαγή ζωής, υπήρξε ραγδαία. Σήμερα, κοντά στον Χριστό και τα μυστήρια Του, νοιώθω ασφαλισμένος απέναντι στην άλλη ζωή ,τόσο, που καμμιά ασφάλεια ανθρώπινης ζωής δεν μπορεί να προσφέρει. Ελπίζω, πως πάρα πολλοί άνθρωποι θα σκεφθούν έτσι, και πως ήταν ανάγκη η πραγματική αυτή ιστορία να δοθεί στη δημοσιότητα…
Δεν θα προσθεσω δικα μου σχολια προς το παρον αν και θα επρεπε!
Αρκει ομως να πω πως αν ο ανθρωπος τηρα τις 2 μεγαλυτερες εντολες τοτε οχι μονον αυτα του ειναι πιστευτα, αλλα και να πει:
<< χερι κραταιο με σκεπαζει και ισιους δρομους μου διχνει>>.
<<Η Αληθεια Ζει και κατοικει ανανεσα μας>>
|
Κωστας
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Greece
627 Μηνύματα |
Απεστάλη: 21/11/2003, 12:58:46
Καλησπερα σε ολους.
Διαβασα την ιστορια του φιλου και σιγουρα σε τρομαζει...
Δυσκολευομαι να την πιστεψω ομως γιατι η πλειοψηφια που εχει παει στην αλλη οχθη και μετα γυρισε ειχε να πει μονο καλες εμπειριες.
Ουτε κολασεις ειδανε,ουτε τους εκρινε κανενας.
Αντιθετως ηταν πανεμορφα και ενα πολυ φωτεινο ον που ακτινοβολουσε εκανε μια απλη ερωτηση ¨Εμαθες να αγαπας οσο ησουν στην γη?
Συνηθως τους δειχνουν την ζωη τους και οτι εχουν κανει σε αλλους η με λογια η με πραξεις και αισθανονται ακριβως οτι νιωσαν οι αλλοι που τους φερθηκαν σκληρα.
Ουτε τουσ ρωτησε τι θρησκεια πιστευουν αλλα μονο αν εμαθαν να αγαπανε.
Δεν ενοω οτι ας ειμαστε κακοι και μεσα στις αμαρτιες αφου ετσι κι αλλιως κανεις δεν σε κρινει.
Οταν εχει ερθει η ωρα μας θα βρεθουμε οπου πολυ απλα ταιριαζουμε αναλογως με τις πραξεις που καναμε.
Αν ειμασταν πολυ κακοι και κλεβαμε θα βρεθουμε σε μια διασταση οπου ειναι ομοιοι μας.
Ειναι παρα πολυ ΑΚΡΑΙΑ η ιδεα της κολασης και του παραδεισου και εχει φτιαχτει κατα την γνωμη μου για να φοβιζει τους ανθρωπους και να τρωνε τα λεφτα αυτοι απο τις εκλησιες.
Κανεις δεν παει για αιωνια κολαση,ουτε φυσικα θα αναστηθουν τα σωματα μας στην δευτερα παρουσια.
Αν θυμηθουμε και ο Χριστος οταν ηταν στον σταυρο με τον ληστη διπλα του,του υποσχεθηκε οτι απο σημερα θα εισαι μαζι μου στον παραδεισο.
Αυτο αναιρει απο μονο του οτι θα υπαρξουμε μονο μετα την κριση με τα παλια μας σωματα.
Υπαρχει και εδω ενα παρομοιο θεμα οπου περιγραφουν τις εμπειριες τους οσοι πηγαν στην αλλη οχθη :http://www.esoterica.gr/forums/topic.asp?TOPIC_ID=2385Και ενα αξιολογο ξενο : http://www.near-death.com/ H zωη ειναι ενα συντομο σχολειο... |
VIKING
Πλήρες Μέλος
Germany
1034 Μηνύματα |
Απεστάλη: 21/11/2003, 14:35:31
quote:
Μη ταράζεσαι Ντούσαν. Είναι δαίμονες που τους ενοχλούμε. Ο πολύς κόσμος σήμερα δεν πιστεύει στους δαίμονες. Τους θεωρεί παραμύθια και γελάει. Θα έλθει η ώρα όμως, αν δεν μετανοήσουν, αν δεν εξομολογούνται με ειλικρίνεια, και δεν κοινωνούν τακτικά, που θα ζήσουν στά μέρη αυτά, και τότε θα πιστεύσουν … Θυμήσου το αυτό Ντούσαν! Ε δ ώ θ α ζ ή σ ο υ ν είτε τους αρέσει είτε όχι! Μόνο η αλλαγή ζωής μπορεί να τους σώσει, πριν βεβαίως τους προλάβει ο θάνατος. Με τα λόγια αυτά ο άγγελος με έβγαλε από την κόλαση και το σκοτάδι της. Επιστρέφοντας στη Γή με σταύρωσε και εξαφανίστηκε
quote:
Η Ορθόδοξη Χριστιανική Θρησκεία,διά πολλών αποδείξεων....
Βρε καλως τον παπα! .Οι αποδειξεις ποιες ειναι;
|
ΕΧΕΜΒΡΟΤΟΣ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Sweden
2198 Μηνύματα |
Απεστάλη: 21/11/2003, 14:42:12
quote:
Αν δεν υπηρχε ο θανατος να ειστε βεβαιοι πως οι Εκκλησιες θα ηταν καθε μερα αδειες χωρις κοσμο.
|
VIKING
Πλήρες Μέλος
Germany
1034 Μηνύματα |
Απεστάλη: 21/11/2003, 15:04:05
[quote] Έβλεπα αναρίθμητα τρομερά ζώα, τεράστια φίδια, με πολλά κεφάλια, να συστρέφονται, να ορθώνονται, και να σφίγγουν τους αμαρτωλούς παρασύροντας τους, μέσα από φωνές και ουρλιαχτά, στα βάθη της πύρινης θάλασσας. Μέσα από τα στόματα των τερατόμορφων ζώων ξεχώριζαν ανθρώπινα χέρια και πόδια που σφάδαζαν. Ανάμεσα σ’ αυτά, σκορπιοί και σκουλήκια πηδούσαν τρελά δαγκώνοντας τις αμαρτωλές ψυχές με λύσσα θα έλεγες. Και όταν τα σμήνη αυτά κατέτρωγαν και το τελευταίο σακατεμένο κομμάτι, τότε τα σώματα πάλι ξαναγινόσαντε όπως πριν για να αρχίσει πάλι ο ίδιος κύκλος βασανισμών[quote] Γεια σου φιλε μου Εχεμβροτε.Ελπιζω εμεις που δεν ημαστε χριστιανοι Ορθοδοξοι να περασουμε καλα εκει στην κολαση .Ελπιζω
οι δαιμονες να ειναι καλα παιδια. Edited by - VIKING on 21/11/2003 15:06:14 |
|
|
|
|
ESOTERICA.gr Forums !
|
© 2010-11 ESOTERICA.gr
|
|
|
|
Ζωή, Θάνατος και μετά...;
