αραγες οι ψυχες αποπνεουν ,δινουν και λαμβανουν μεταξυ τους μηνυματα σε επιπεδα που δεν διαισθανομαστε αμμεσα η εμμεσα?

υπαρχει τροπος ,να μετατραπει η μοναχικοτητα,οχι σε μοναξια,αλλα σε μικρα
βηματα ωστε να ανοιξουν και να διευρινουν το ειναι τους,οι ανθρωποι που εχουν τασεις
μοναχικοτητας??...

με απεραντο σεβασμο και αγαπη,ο μανος σας

αν και εχω ενδοιασμους ως προς το πιο επικρατει και ερχεται μπροστα,εννοω μεταξυ μοναχικοτητας και μοναξιας,στο ολον του θεματος ,δεν παιζει κανενα ρολο και δεν θα κανω παραπανω αναφορα:)))))

το θεμα ειναι πως οι περισσοτεροι/ρες ειχαμε η εξακολουθουμε να βιωνουμε ενος ειδους ψυχικου θανατου....

απο εδω και περα τι γινεται...??

δημιουργουμε κινητρα?αν ναι με ποιον τροπο μπορουμε?,θα μπορουσαμε?εαν τα αποθεματα νοιωθουμε να εχουν εξαντληθει? η εχουν οντως εξαντληθει?

με απεραντο σεβασμο και αγαπη,ο μανος σας

Αισθάνομαι μαλιστα ότι το είναι μου έχει παραδιευρυνθεί
και μου φαίνεται ότι θα πρέπει να το περιορίσω.

Τάσεις αυτοκτονίας δεν έχω,αλλά σιχαίνομαι τόσο πολύ τις
κηδείες και το θέατρο που παίζεται αε αυτές, ώστε έχω αποφασίσει
ότι όταν νιώσω ότι "ήρθε η ώρα μου" να πάω σε κάποιο ωραίο ωκεανό
και να προσφέρω το ότι θα έχει μείνει απο το σώμα μου στα
πλάσματα του.

Μην ταυτίζεις τις τάσεις μοναχικότητας με την κατάθλιψη γιατί απλά
κάνεις λάθος. Και μην θεωρείς τους κοινωνικούς ανθρώπους ανώτερους
από τους εσωστρεφείς, γιατί κάνεις ακόμα ένα. Αυτός που αισθάνεται
με όλο του το είναι το τι γίνεται γύρω του, δεν μπορεί να είναι
τίποτα άλλο απο μελαγχολικός.Γιατί για να νιώθεις έτσι θα πρέπει
τουλάχιστον να έχεις ψυχή. Κάτι που στις μέρες μας τείνει να γίνει προνόμιο...

Και λίγη ποίηση από την "άλλη άποψη".

Όσο Mπορείς

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.

Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κ’ εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ώς που να γίνει σα μια ξένη φορτική...

Καβάφης Κ.Π.

quote:

---

Φίλε μου Μάνο εγώ έχω τάσεις μοναχικότητας αλλά περιέργως νίωθω
μια χαρά. Ο κόσμος όχι μόνο δεν με απομονώνει αλλά δεν με αφήνει
να απολαύσω τις λίγες στιγμές μοναξιάς που μου επιτρέπει η ζωή.

Αισθάνομαι μαλιστα ότι το είναι μου έχει παραδιευρυνθεί
και μου φαίνεται ότι θα πρέπει να το περιορίσω.

---

MIA AΠΟ ΤΑ ΙΔΙΑ.

"ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΕΝΑ ΜΑΤΙ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΦΩΣ"

το δακρυ κανει τον καθρεφτη να ραγιζει;

να σπαρταρα-σα να θελει απο την θεση του να φυγει;

ειναι η αληθεια της μοναξιας ή η πραγματικοτητα της υπαρξης μας....
...εκεινη που πονα;

ειναι η καρδια που τροπους να μιλησει ζητα;

ειναι η σιωπη του καθρεφτη,που με αναζητα...ή ο τροπος
σκεψης μου,που με πονα;

ειναι ο καθρεφτης που στην αγκαλια του με κρατα;

η το ειδωλο του ,που να με διωξει αποζητα;

ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΜΠΟΤΣΑΚ.

Mercury:))) δεν ταυτιζω απολυτος τιποτε, ενοιωσες οτι εκανα η εγραψα κατι τετοιο; :)

οσο για τους κοινωνικους ανθρωπους,η τους ανθρωπους που ειναι λιγουλακι "δεν βαριεσαι,δεν εγινε κατι το σημαντικο/το φοβερο",μπορω να πω οτι τους ζηλευα και εξακολουθω να τους ζηλευω,που μπορουν και δεν θελουν να "τετραγωνιζουν τον κυκλο",σε καθε βημα η σκεψη τους.

οσο και να το μπορω η να το θελω,ειναι εμφυτο μεσα σε καθε συνειρμο σκεψης-πραξης,μεσα στο ειναι μου..

την καλησπερα μου ,καλη συνεχεια παιδια:))))))))

με απεραντο σεβασμο και αγαπη,ο μανος σας

Το ποίημα του καβάφη που έγραψες είναι καταπληκτικό και με εκφράζει απόλυτα. Εγώ όταν ήμουν μικρή ήμουν μοναχική όταν ήθελα, και όταν ήθελα ανοιγόμουν και έβρισκα τους φίλους μου. Όμως αυτό κοινωνικά δεν φαίνεται σωστό. Έχεις δίκιο για την εσωστρέφεια. Όλοι προσπαθούν να σε πείσουν ότι κάτι δεν πάει καλά με εσένα αν δεν κάνεις κέφι να γλεντάς όλη την ώρα, να πηγαίνεις σε επαγγελματικά cocktail parties, να κάνεις νόημα της ζωής σου την μεταμεσονύκτια έξοδο του Σαββάτου, να έχεις ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ σεξουαλικό σύντροφο και σίγουρη παρέα για τις διακοπές του Αυγούστου… και μέσα σε αυτή την αγωνία, θα μπορούσα κι εγώ να αναρωτιέμαι: «είναι επιλογή μου που αράζω μόνη στο internet Σάββατο απόγευμα, ή μήπως είμαι προβληματική;»

Πιστεύω ότι οι άνθρωποι που από τη μοναξιά θα καταλήξουν να αυτοκτονήσουν, (εξαιρούνται αυτόχειρες άλλων αιτιών) είναι άνθρωποι που ήταν επιλογή τους η απομόνωση αλλά δεν άντεξαν να είναι διαφορετικοί από αυτό που απαιτεί από όλους μας η καπιταλιστική, κομπλεξική και κριτική κοινωνία μας.

Mercury συγχαρητήρια για το θεματάκι

Από μικρός ήμουν εσωστρεφής και πάντα ενώ είχα να πω πολλά τα κρατούσα μέσα μου με αποτέλεσμα να σκέφτομαι πολύ και να πράττω λίγο. Πολλές φορές μιλάω μόνος μου δυνατά γιατί πραγματικά με ευχαριστεί πολύ αυτός ο διάλογος με τον φανταστικό συνομιλητή μου.

Ναι είμαι μοναχίκος άνθωπος αν και έχω πολλά πάρε δώσε με μεγάλη γκάμα ανθρώπων.Οταν είμαι μόνος όμως,αισθάνομαι πολύ ήρεμος.

Ποτέ δεν συμπάθησα τους ανούσιους καφέδες στην καφετέρια της γειτονιάς, τα ουρλιαχτά που βγαίνανε από το στόμα μου για να συνεννοηθώ με κάποιον φίλο σε κάποιο club, και τις δήθεν χαιρετούρες που παίρνουν και δίνουν σε μαγαζιά-στέκια.

quote:

---

Πιστεύω ότι οι άνθρωποι που από τη μοναξιά θα καταλήξουν να αυτοκτονήσουν, (εξαιρούνται αυτόχειρες άλλων αιτιών) είναι άνθρωποι που ήταν επιλογή τους η απομόνωση αλλά δεν άντεξαν να είναι διαφορετικοί από αυτό που απαιτεί από όλους μας η καπιταλιστική, κομπλεξική και κριτική κοινωνία μας.

---

[VIOLET]ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΜΠΟΤΣΑΚ.(ΚΟΡ/ς)[VIOLET]

με απεραντο σεβασμο και αγαπη,ο μανος σας

υ.γ κατι που διαρκει στον χωρο και τον χρονο....δεν περιοριζεται στην στιγμη,οπως και να ονομαζεται....η μοναξια...εχει εναν δικο της τοπο που περιφερεται....την ψυχη...και αυτος ο τοπος ειναι απεριοριστος......χωρις συνορα...

Το έχω γράψει ξανά, αλλά ταιριάζει και εδώ...

"Φύλλα από τον Κήπο Του ΜΟΡΥΑ"

ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΓΙΑΤΙ ΕΧΕΙ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕΙ ΓΝΩΣΤΗ ΜΟΥ ΣΕ ΜΙΚΡΗ ΗΛΙΚΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ

Πόσες φορές δεν ήμασταν κατακλεισμένοι από προσκλήσεις και γυρεύαμε τη μοναξιά απορρίπτοντας όλες.

Και πόσες φορές κοιτάξαμε με απελπισία το κινητό που δε χτυπούσε και χαθήκαμε στο internet.

Πόσους συντρόφους ποθήσαμε, και πόσους διώξαμε?

Οι σοβαρά σκεπτόμενοι δεν έχουν μετατρέψει την έξοδο του Σαββατόβραδου σε βδομαδιάτικο αυτοσκοπό.

Οι νεκροί που βρίσκονται ανάμεσά μας το έχουν κάνει αυτό. Γι αυτούς το κρανίο είναι το μέρος του ανθρώπινού σώματος που φιλοξενεί ..το μαλλί κομμωτηρίου.

Για μένα, ο χώρος που φιλοξενεί τις συχνά θλιμμένες σκέψεις μου.

Ποία είναι πιο νεκρή , εγώ που θα καταθέσω μοναχικές σκέψεις σε σας και στα χαρτιά μου ή η γειτόνισσα που θα ανταλλάξει κουτσομπολιά με βάση τη θεματολογία του ciao και των πρωινάδικών - μεσημεριάδικών?

Ας με βοηθήσει κάποιος σ΄αυτό το μονοπάτι σκέψης. Ακούω γνώμες, αν ο συγγραφεύς Μάνος δεν έχει αντίρρηση σχετική με τις αφορμές δημιουργίας του topic.

Φιλικά

κατα δευτερο ,αν μελετησεις τα γραφωμενα σου απο Πόσες φορές δεν ήμασταν κατακλεισμένοι από προσκλήσεις και γυρεύαμε τη μοναξιά απορρίπτοντας όλες.

Και πόσες φορές κοιτάξαμε με απελπισία το κινητό που δε χτυπούσε και χαθήκαμε στο internet.

εως Πόσους συντρόφους ποθήσαμε, και πόσους διώξαμε?

εχεις απαντησει στον εαυτο σου εν μερη.....

οσο για τα υπολοιπα δεν θα τα σχολιασω....γιατι δεν με εκφραζουν....

οι ανθρωποι προσπαθουν να βρουν διεξοδο και κατα καποιο τροπο μετριαζουν την μοναξια,μοναχικοτητα,στεναχωρια ειτε σε καποια εκπομπη,ειτε σε καποιο περιοδικο ,ειτε στο τσιγαρο,ειτε στο φαγητο,ειτε στο internet...αλλοι τα καταφερνουν ,αλλοι οχι....

αν μπορεις διατυπωσε καλυτερα,τι εννοεις,σε παρακαλω,γιατι δεν μπορεσα να κατανοησω ακριβως το τι θελεις να πεις,σε ευχαριστω

με απεραντο σεβασμο και αγαπη,ο μανος σας

WHISPERS OF THE DREAMS

Εκεί έρχομαι να συμφωνήσω γιατί κ εγώ περνάω καλά με τη μοναξιά μου και κάποιες φορές αποτραβιέμαι και διώχνω φίλους ή σχέσεις γιατί την αποζητώ.

Και φτάνω να βλέπω πως εμένα η μοναξιά δε με καθιστά περισσότερο νεκρή από όσους αναλώνονται σε ανούσιες ασχολίες και πνευματικό..θάνατο.

Πάνω σ΄αυτό ζήτησα απόψεις Μάνο φίλε μου. Με την άδειά σου πάντα.

Δέν ξέρω άν αντιλαμβάνομαι σωστά τον όρο μοναχικότητα αλλα συμφωνώ με τους περισσοτερους και η μόδα ή η άγραφη υποχρέωση του άν δέν έχεις να κάνεις τίποτα πρέπει να πάρεις οπωςδήποτε τους φίλους σου, και να πάτε για καφέ, και το Σάββατο για ξενύχτι με νευριάζει...

Εγώ πολλές φορές απολαμβάνω μια βόλτα μόνος μου, αλλά δυστυχώς αυτό σχεδόν δε γίνεται, γιατί δέν υπάρχει περίπτωση να πείς σε κάποιον κάτι τέτοιο.

Επίσης με ενοχλεί που κινδυνέυω σοβαρά, όποτε δέν θέλω να βγώ έξω Σάββατο βράδυ, να προφασίζομαι κάτι σοβαρό...

Φαντάζομαι οτι έχετε προσέξει οτι το 90% αυτών που είναι σε ένα club δέν χορέυουν, δέν μιλάνε, δέν κάνουν τίποτα...

Ακούς εκεί να προτιμω να κάτσω σπίτι με λίγη καλή παρέα, ή με τον εαυτό μου και καμια ταινία...

Θαυμάζω αυτούς που χωρίς να χάνονται απο τους φίλους τους και τις παρέες τους, κάνουν αυτά που ανέφερα!!!

Η πλάκα είναι οτί επιθυμώ να είμαι κοινωνικός να γνωρίζω καινα συναναστρέφομαι με κοσμο!

Τέλος δέ νομίζω οτι όλοι πρέπει να κάνουν το ίδιο... αλοίμονο άν συμβεί αυτό.

Πυρφόρος ,καλως ηρθες στην παρεουλα:)))))

εθεσες αρκετα καλα τις σκεψεις σου,αν και σε μερικα σημεια δεν εχω κατανοησει τι ακριβως θες να πεις.

θα μου επιτρεψεις να διαφωνισω ομως σε οτι αφορα τον περι νομου που ανεφερες.

οι πραγματικοι φιλοι,δεν ειναι απλα για εναν καφε και ξενυχτι.

κινδυνευεις? για ποιον λογο? αν οι φιλοι σου σε γνωριζουν και σε νοιωθουν ,δεν υπαρχει περιπτωση να σε παρεξηγησουν.

ναι συμφωνω τις περισσοτερες φορες ,ο εαυτος μας υπαρχει περιπτωση να ειναι καλη παρεα,γιατι ειναι και ο αμμεσα ενδιαφερομενος για τα προβληματα μας....που θα συζητησουμε μαζι του,για να λυσουμε οσο το δυνατον περισσοτερα απο αυτα.

ομως...

ποσο θα θελαμε μεσα σε αυτες τις ωρες,τις στιγμες,να μας τηλεφωναγε καποιο φιλαρακι και να μας ρωταγε απλα τι κανουμε?,τι κεφια εχουμε? η και να ελεγε περναω τωρα απο εκει να κουβεντιασουμε.....

μακαρι να ειχα τον τροπο,την ικανοτητα ,να εκφραζω οσα σκεφτομαι,οχι μοναχα στον γραπτο λογο....

ναι θα ημουν κοινωνικος ...οσο θα ηθελα...οσο θα ενοιωθα...

δεν πανε ομως τα πραγματα αρκετες φορες οπως τα θελουμε....ετσι η μοναχικοτητα και η μοναξια...που ξεκιναει πρωτα απο εμας ,απο εσω μας,απο το ειναι μας,ερχεται...για να κλεισει την παρενθεση ,που λεγεται εαυτος.....

με απεραντο σεβασμο και αγαπη,ο μανος σας

quote:

---

Αραγες ο κοσμος ,διαισθανεται,νοιωθει τους μελλοντικα αυτοχειρες,τους μελλοντες νεκρους και
τους απομονωνει με τον τροπο του?....

---

quote:

---

ποτε μην κοψεις τα παθη. οδηγουν καμια φορα σε λαθος μονοπατια αλλα δινουν αξια στην υπαρξη μας την τοσο συντομη σε αυτον τον πλανητη(τουλαχιστον)

kalliroi
Το "απλα" στους Ορφικους λιγο δυσκολο.
Τα παθη ειναι υπουλα προσπαθω να τα κοψω.
Η μεταφραση Αυριο τωρα λειπω απ΄το σπιτι.

zinon

---

με απεραντο σεβασμο και αγαπη,ο μανος σας

Όσο αφορά τα πάθη, εγω πιστέυω οτι όταν κάνουμε μία επιλογή, να την κάνουμε με όλη τη δύναμη της ψυχής μας, γνωρίζοντας και έχοντας αποδεχθεί απο πρίν τις όποιες επιπτώσεις... Έτσι απολαμβάνουμε αυτό που κάνουμε.

Γιατι τι ειναι "δικο μας" πραγματικα ;
Ολα δεν ειναι καποιος συσχετισμος μαθησης , αναμνησης ,και κληρονομικοτητας .Ακομα και η ποιο "εξυπνη" ιδεα που θα πουμε εδω μεσα ειχε μια λογικη συνεχεια απο το παρελθον.διαβασες ειδες ακουσες αναλυσες και μιλησες .Που ειναι η πραγματικη σου συμμετοχη ;
Και επειδη θα μου πειτε στην "αναλυση" ......αυτο αργοτερα το συζηταμε αν θελετε.
Φιλικα
Ζηνων

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr