Ξεκινώ από το δεδομένο, την θρησκευτική εμπειρία: την "έκσταση", την "μέθη" την "συνουσία" με το θείο(?).
Ιδιαίτερες στιγμές έντονης προσευχής/διαλογισμού/αυτοσυγκέντρωσης (πείτε το όπως σας αρέσει) μέσα σε συγκεκριμένο θρησκευτικό σύστημα (χριστιανικό δόγμα της Πεντηκοστής) με οδήγησαν σε μια κατάσταση πριν από κάποια χρόνια κατά την οποία είχα έντονες εμπειρίες έκστασης-μέθης με ταυτόχρονη αίσθηση της απεραντοσύνης, αίσθηση αγάπης για τα πάντα, πληρότητα, ευτυχία, ανεξήγητη χαρά και τρομερή διάθεση για προσφορά και ζωή.

Η Εμπειρία
Δεν ξέρω αν θα είμαι κατανοητός αλλά θα προσπαθήσω να το παρουσιάσω όπως ακριβώς το βίωνα.
Σε χριστιανική στάση προσευχής (το τυπικό, οι επικλήσεις, το φαντασιακό σε συγκεκριμένο "καλούπι", έχει μεγάλη σημασία να εμβαθύνουμε σε αυτό πιστεύω), με χαμηλό φωτισμό (και αυτό πρέπει να έχει μεγάλη σημασία..) είτε μόνος είτε με άλλα άτομα που εκζητούσαν κατά βάθος την ίδια εμπειρία) πολλές φορές και ανάλογα με την ένταση της αυτοσυγκέντρωσης ένιωθα να βυθίζομαι σε μία "θάλασσα" πνευματικής ηδονής που παρόμοια κατάσταση ήταν παντελώς έξω από οποιαδήποτε κατάσταση ευφορίας λόγω εξωγενών παραγόντων.
Αυτό μπορούσε να κρατήσει αρκετά μέχρι και 3 ώρες.. Συνέβαιναν διάφορα μέσα στην εκστατική αυτή μέθη, όπως για παράδειγμα:

α. μη σκόπιμος συντονισμός της ομιλίας με κάποιο άλλο άτομο (ήταν πραγματικά συγκλονιστικό πιστέψτε με),

β. αίσθηση απώλειας της ατομικότητας,

γ. ευχάριστο μούδιασμα στο σώμα (και αίσθηση φωτεινότητας του, σαν αύρα) αλλά και μια κινητικότητα που πήγαζε εσωτερικά αλλά χωρίς συνειδητό έλεγχο,

δ. το φαινόμενο που ίσως σε μερικούς είναι γνωστό ως "γλωσσολαλιά", δηλαδή η αιφνίδια απώλεια ελέγχου της ομιλίας και η έκφραση της έκστασης μέσω ακατάληπτων λέξεων και φράσεων.

ε. οπτασίες-οράματα (σπάνια).

Η κατάσταση αυτή που περιέγραψα βιωνόταν κατά παρόμοιο τρόπο και από πολλά άλλα άτομα.
Επίσης θα ήθελα να τονίσω ότι σε καμία περίπτωση δεν είχε ληφθεί κάποιο ψυχοδιεγερτικό ή ψυχοενεργό φυτό ή "φάρμακο".

Βάσει των παραπάνω θα ήθελα να θέσω προς το παρόν κάποια ερωτήματα που πιθανόν κάποιοι από εσάς να έχουν πιθανές επιστημονικές (και όχι μόνο) απαντήσεις.

Η Απορία
Ποιος ο ρόλος του ανθρώπινου εγκεφάλου στην δημιουργία τέτοιων εμπειριών; (πολύ βασικό ερώτημα μου και θα παρακαλούσα να σταθούμε και να εμβαθύνουμε πολύ σ'αυτό).

Παρατηρούνται τέτοια φαινόμενα έξω από τον κύκλο των λεγόμενων "χαρισματικών" ( χριστιανικό κίνημα μέσα σε όλα τα δόγματα, ορθόδοξους, καθολικούς, διαμαρτυρόμενους), σε μη χριστιανικές ομάδες (στον μουσουλμανισμό, βουδισμό, αποκρυφισμό, σαμανισμό κλπ); Θα με ενδιέφεραν τέτοιες πληροφορίες και θα βοηθούσαν την έρευνα μας.

Μπορούν τέτοιες εμπειρίες να βιωθούν αποδεσμευμένες από θρησκευτικά "πιστεύω" και τελικά ποια η ωφέλεια τους στον άνθρωπο και την πνευματική του εξέλιξη? (ας το δούμε και ατομικά αλλά και συλλογικά)

(σημ. Όποιος άλλος έχει παρόμοιες εμπειρίες καλό θα ήταν να τις καταθέσει, η σύγκριση θα βοηθήσει πιστεύω)

Έχω καταλήξει σε κάποια βασικά συμπεράσματα τα οποία περιμένουν να εξελιχθούν γιατί οτιδήποτε μένει χωρίς εξέλιξη (στάσιμο) έχει χάσει τον προορισμό του, το νόημα της ύπαρξης του.

Ο νους μας είναι το Ιερό που διαχέεται μέσα μας, η Ενέργεια του Σύμπαντος που ανακυκλώνει κάθε μορφή ύπαρξης.
Ο εγκέφαλος μας, αυτό το ασύλληπτο κατασκεύασμα της Φύσης δια μέσου της εξέλιξης, έχει σε ένα μέρος του, εκεί όπου τέμνονται τα δύο ημισφαίρια του, έναν αδένα, (τον ονομάζω Ιερό αδένα) την επίφυση.

"Η επίφυση είναι ενδοκρινής αδένας του σώματος. Είναι η μόνη περιοχή του σώματος που διαθέτει φωτοευαίσθητα κύτταρα, τα οποία την καθιστούν φωτοευαίσθητο ενδοκρινή αδένα, δίνοντας της προηγμένες ικανότητες.

Έχει το μέγεθος περίπου ενός μπιζελιού και βρίσκεται τοποθετημένη ανάμεσα στα ημισφαίρια του εγκεφάλου, στην τρίτη κοιλία, πτυχωμένη σε ένα αυλάκι το οποίο δημιουργείται από την καμπυλότητα των δύο θαλαμικών σωμάτων." (τα bold δικά μου)
(πηγή)

Η επίφυση μετατρέπει την μελατονίνη (την οποία παράγει) σε σεροτονίνη από τα φωτοευαίσθητα κύτταρα της.

Η έλλειψη σεροτονίνης συνδέεται άμεσα με την κατάθλιψη (ένα το κρατούμενο).

Ας δούμε και κάτι άλλο:
Ο ψυχίατρος Rick Strassman υποστηρίζει ότι η επίφυση παραγάγει ενδογενές ή φυσικό DMT (Dimethyltryptamine (DMT),επίσης γνωστή ως N,N-dimethyltryptamine), μια ψυχεδελική χημική ουσία. (δύο τα κρατούμενα)

«Όλα τα συστήματα πνευματικών ασκήσεων περιγράφουν αρκετά ψυχεδελικά αποτελέσματα των μετασχηματιστικών εμπειριών, των οποίων η επίτευξη παρακινεί την πρακτική τους. Εκτυφλωτικό άσπρο φως, κοντράρεται με δαιμονικές και αγγελικές οντότητες, εκστατικά συναισθήματα, απώλεια χρόνου, θεϊκοί ήχοι, συναισθήματα θανάτου και επαναγέννησης, επαφή με μια ισχυρή και γεμάτη αγάπη παρουσία που βρίσκεται μέσα στην όλη πραγματικότητα - αυτές οι εμπειρίες διέπουν όλα τα δόγματα. Είναι επίσης χαρακτηριστικές μιας πλήρως ψυχεδελικής εμπειρίας με DMT.» (Strassman, 2001-εδώ)

Τώρα το κατά πόσον η επίφυση παράγει DMT, και ποια η σχέση του με την σεροτονίνη, ελπίζω κάποιος να μας πει περισσότερα.
Επίσης ένα άλλο ερώτημα πως ο διαλογισμός/προσευχή μπορεί να οδηγήσει την επίφυση σε έκκριση μεγαλύτερης ποσότητας σεροτονίνης ή και παραγωγής DMT;
Ιδού η απορία. (αυτές τις μέρες αυτό θα ψάξω και ελπίζω σύντομα να μπορώ να καταθέσω κάποιες απόψεις)

"νους ορά και νους ακούειν"... μην το ξεχνάμε!

Θα επανέλθω.

Ο Εliade έλεγε ότι το ιερό και το βέβηλο είναι δύο τρόποι ύπαρξης στον κόσμο. Οι κουλτούρες των ιθαγενών διαποτίζονται από το Ιερό το οποίο το ανακαλύπτουν παντού, ακόμη και στο σεξ-έρωτα. (πόσο μάλλον εκεί βρίσκεται μεγάλη Θεά μου Αφροδίτη...)
Αντίθετα ο σύγχρονος και γνωστός σε όλους μας τρόπος ζωής είναι ο βέβηλος τρόπος ύπαρξης. Η αποϊεροποίηση κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας.
Σύμφωνα με τον Eliade το Ιερό είναι το πραγματικό, συνδέεται και διαποτίζει τα πραγματικά επίπεδα ύπαρξης, ενώ το βέβηλο συνδέεται με το μη πραγματικό ή ψευδοπραγματικό (το οποίο βιώνουμε στην καθημερινή αποϊεροποιημένη μας ζωή!!).
To Ιερό είναι μια εκδήλωση μιας βαθύτερης διάστασης της πραγματικότητας και η ισχυρή ψυχολογική επίδραση που βιώνουμε σε μια συνάντηση με το θείο (η εμπειρία μου) οφείλεται στην επαφή μας με αυτό το πιο έντονο επίπεδο της ύπαρξης!

(Πω πω, σαν πολλά μαζεύονται και με δέος φαντάζομαι το πάντρεμα τους στο τέλος, αν υπάρχει ποτέ τέλος, σκοπός, γιατί όπως είπα σκοπός είναι η εξέλιξη, η σκάλα που έλεγα παλιά... η σπείρα...επειγόντως ένα δεύτερο ουϊσκάκι παρακαλώ... )

Κάνω σκέψεις... και βλέπω και εικόνες... (ας όψεται εκείνος που είπε έχε τα μάτια σου ανοιχτά...)

Για να βάλω στο παιχνίδι και τους χριστιανούς φίλους μου...
Που βρίσκετε το ιερό(το ημικύκλιο) στους χριστιανικούς ναούς;;;; (μια σκέψη έκανα ντε)

Σε αυτό το σημείο θυμήθηκα την Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων (ή στην χώρα του Εγκεφάλου;;) αλλά θα την αφήσω προς το παρόν εκεί.(ταξίδευε Αλίκη, ταξίδευε...)

Πριν κλείσω αυτό το μήνυμα μου θα ήθελα να δώσω κάποιες διευκρινήσεις σχετικά με την παύση των εμπειριών μου που περιέγραψα στο αρχικό μου μήνυμα.

Οι έντονες αυτές εμπειρίες έπαψαν όταν έπαψε ο διαλογισμός/προσευχή ενώ παρέμεινε το συγκεκριμένο θρησκευτικό πιστεύω αλλά με μια στάμπα πια πάνω μου... αυτή του αμαρτωλού, του "αποστάτη"... (Eσύ φίλε Προμηθέα όμως με καταλαβαίνεις, και Συ ω Φοίβε νιώθεις..).Το μεγαλύτερο λάθος.. Ο εγκλωβισμός του θείου στον νομικισμό της θρησκείας...
Τώρα πια μετά από τόσα χρόνια θυμάμαι όλα αυτά τα παιδιά που βιώναμε το ιερό στη ζωή μας και μας εγκλώβισαν στον νομικισμό...

Αφήνω πίσω μου και συνεχίζω και δεν ξεχνώ πως..

Οι εμπειρίες στις οποίες αναφέρεσαι ονομάζονται γενικότερα και "Μυστικιστικές Εμπειρίες" (Mystical Experiences) και δεν περιορίζονται σε κάποιο συγκεκριμένο θρήσκευμα, παρουσιάζουν ωστόσο (οι αναφορές για τις εμπειρίες αυτές) μεγάλη συχνότητα στους κόλπους των χριστιανικών θρησκειών (αναφέρομαι στις χριστιανικές θρησκείες σε πληθυντικό αριθμό, εφόσον υπάρχουν 3 κύριες κατευθύνσεις και αρκετές αιρέσεις).

Ο καναδός ψυχίατρος Richard Maurice Bucke πρότεινε τον όρο "Κοσμική Συνείδηση" για να περιγράψει τέτοιου είδους εμπειρίες. Η κοσμική συνείδηση είναι το τρίτο είδος συνείδησης σε μια κατηγοριοποίηση που περιλαμβάνει ως πρώτο είδος την απλούστερη μορφή συνείδησης που μοιραζόμαστε με άλλα ζώα και ως δεύτερο είδος την ανθρώπινη αυτο-συνείδηση (συνείδηση του εαυτού). Το βασικό χαρακτηριστικό της κοσμικής συνείδησης είναι η συνείδηση του Κόσμου, δηλαδή της Ζωής και της Τάξης του Σύμπαντος, παράλληλα με μια πνευματική και ηθική ανύψωση και μια αίσθηση αθανασίας τη στιγμή που βιώνει κανείς την μυστικιστική εμπειρία.

Οι εμπειρίες αυτές λέγονται και θρησκευτικές ή θεϊκές εμπειρίες, εάν συμπεριλαμβάνουν κάποιον θρησκευτικό συμβολισμό ή σχετίζονται με κάποια θεότητα. Η συχνότητά τους είναι πολύ μεγάλη. Ο W. James (The Varieties of Religious Experience: A Study in Human Nature, 1902) πρότεινε τέσσερα σημεία που εάν υπάρχουν, μπορεί μια εμπειρία να χαρακτηριστεί ως μυστικιστική:

• Ανικανότητα περιγραφής
  Η εμπειρία δεν μπορεί να εξηγηθεί με λέξεις. Όποιος έχει ζήσει μια τέτοια εμπειρία νιώθει πως οτιδήποτε κι αν πει δεν μπορεί να περιγράψει το βίωμά του και πως δεν μπορεί να μοιραστεί την εμπειρία του λεκτικά με άλλους ανθρώπους.
• Νοητική ποιότητα
  Οι μυστικιστικές καταστάσεις είναι καταστάσεις γνώσης, ενόρασης και επίγνωσης ή φώτισης. Δίνουν μια περίεργη αίσθηση κύρους και αυθεντικότητας που διαρκεί.
• Αίσθηση παροδικού - μεταβατικού
  Σπανίως διαρκούν περισσότερο από μισή ώρα ή το πολύ μια ώρα και μετά εξασθενούν σταδιακά και η λάμψη δίνει τη θέση της στο λυκόφως. Μετά από αυτό δεν μπορεί κανείς να τη θυμηθεί με καθαρότητα αλλά μπορεί εύκολα να την αναγνωρίσει σε περίπτωση που του ξανασυμβεί μια τέτοια κατάσταση.
• Παθητικότητα
  Παρόλο που πολλές μυστικιστικές εμπειρίες μπορούν να προκληθούν με τεχνικές και υπό ελεγχόμενες συνθήκες, όταν συμβούν δεν μπορεί κανείς να τις ελέγξει με την έννοια ότι το εγώ αυτού που βιώνει μια τέτοια εμπειρία είναι σε μια κατάσταση προσωρινής αδράνειας.

"Η φυσιολογική μας συνειδητότητα εν εγρηγόρσει, η λογική συνειδητότητα όπως την ονομάζουμε,είναι μόνο ένας ιδιαίτερος τύπος συνειδητότητας,ενώ παντού γύρω της, χωρισμένες από αυτήν με λεπτότατα παραπετάσματα, υπάρχουν εν δυνάμει μορφές συνειδητότητας που είναι εντελώς διαφορετικές. Μπορεί να περάσουμε την ζωή μας χωρίς να υποψιαστούμε την ύπαρξη τους αλλά δοθέντος του αναγκαίου ερεθίσματος, την ίδια στιγμή εμφανίζονται σε όλη τους την πληρότητα συγκεκριμένοι τύποι νοημοσύνης οι οποίοι πιθανώς έχουν κάπου τον τομέα εφαρμογής και προσαρμογής τους" (W. James "the varieties of religious experience)

Μια τέτοια διευρυμένη κατάσταση συνειδητότητας πιστεύω πως είναι το μονοπάτι για την εξέλιξη μας όχι μόνο σαν ατομικότητες αλλά σαν ανθρωπότητα.
Ο εγκλωβισμός στην καθημερινότητα, σε μια βέβηλη ουσιαστικά συνειδητότητα, σε μια ψευδοπραγματικότητα, χωρίς στιγμές, έστω, βίωσης ιερών επαφών με το θείο, θεωρώ ότι υποβιβάζει τον άνθρωπο σε νηπιακό εξελικτικό στάδιο αν όχι σε ζωώδες..

Ας δώσω ένα παράδειγμα:

Ένα από τα προηγούμενα ΣΚ βρέθηκα στην επαρχία σε ένα απομακρυσμένο σπίτι από τον "πολιτισμό", μοναχικό, στην ερημιά. Εκεί κάθισα με κάποιους φίλους και αρκετές στιγμές χανόμουν ατενίζοντας τον έναστρο ουρανό (που μου έχει λείψει αρκετά εδώ στην "φωτεινή" Αθήνα) και θαύμαζα την Ομορφιά, την Τάξη και την Αιωνιότητα του. Τίποτε δεν μπορούσε να με αποσπάσει από την υπέροχη αυτή αίσθηση της ενατένισης του Σύμπαντος και της ενότητας του Έσω με το Έξω. Κι όμως μια κοπελιά από την παρέα που την προέτρεψα να χαθεί λιγάκι μέσα σε αυτό το μεγαλείο το μόνο σχόλιο που έκανε ήταν το εξής: "τι υπέροχα που είναι να βλέπω τα αεροπλάνα (τα φώτα τους) στον ουρανό..." Εκεί θυμήθηκα μια την Πυθαγόρεια ρήση "Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά"...

Αυτή η εμπειρία αν και όχι τόσο "μυστικιστική" αλλά όντως λατρευτική, με λύπησε που στάθηκε αδύνατο να την βιώσουμε μαζί αλλά ο νους της κοπελιάς ήταν εγκλωβισμένος στο "παθητικό" του μέρος...
Πιστεύω πως είμαι κατανοητός.

Ας γυρίσουμε τώρα στον Ιερό αδένα, στην επίφυση.

Όπως είπα η επίφυση παράγει μελατονίνη την οποία και μετατρέπει σε σεροτονίνη.
Τα υψηλά επίπεδα σεροτονίνης είναι αυτά που μας δίνουν μια αίσθηση ευφορίας, ηρεμίας, ικανοποίησης, ανεξήγητης χαράς.

"Η σεροτονίνη,αυτός ο σχεδόν "μαγικός" κατά πολλούς νευροδιαβιβαστής,είναι ίσως η σημαντικότερη "νευρορμόνη" του εγκεφάλου μας.Προέρχεται μεταξύ άλλων από τον μεταβολισμό της τρυπτοφάνης,ένα σημαντικό αμινοξύ της οικογένειας των τρυπταμινών και η ίδια αποτελεί πρόδρομο της μελατονίνης,της "ορμόνης του ύπνου".Η σεροτονίνη μετατρέπεται σταδιακά σε μελατονίνη τη νύχτα ή γενικά σε συνθήκες πολύ χαμηλού φωτισμού.Η δράση της σεροτονίνης είναι πολλαπλή,η βασική της όμως λειτουργία θα μπορούσε να συνοψιστεί στο ότι πρόκειται για την ουσία που "φιλτράρει" τις πληροφορίες που εισέρχονται μέσω των 5 μας αισθήσεων στον εγκέφαλο.Είναι η ουσία που μας χαρίζει ευθυκρισία,την δυνατότητα να διαχωρίζουμε το φανταστικό απ'το πραγματικό,το λάθος από το σωστό,το να συμπαθούμε ή ν'αντιπαθούμε,αγαπάμε η μισούμε τους ανθρώπους βάσει της εικόνας που αυτοί μας δίνουν.Η έλλειψή της προκαλεί νευρώσεις σαν τους ιδεοψυχαναγκασμούς(OCD),κατάθλιψη,διαταραχές του ύπνου,μειωμένη κριτική ικανότητα.Η(υπερβολική)περισσειά της πάλι-συνήθως μετά από χρήση MDMA(Ecstasy),LSD,Mescaline κτλ-επιφέρει οπτικοακουστικές παραισθήσεις,μερική έως πλήρη "απώλεια του Εγώ",και μία πολύ διαφορετική αντίληψη της πραγματικότητας...
Είναι τόσο ρευστή η υποκειμενική εικόνα που έχουμε για την πραγματικότητα,τόσο εξαρτώμενη από τα επίπεδα ροής σεροτονίνης στον εγκέφαλο που αρκετοί νευροφυσιολόγοι υποψιάζονται πως η ίδια η πραγματικότητα αποτελεί ένα είδος παραίσθησης που προκαλείται από την επίδραση της σεροτονίνης στους νευρώνες του εγκεφάλου μας..!" (multiforums)

Κάτι άλλο που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι η μελατονίνη απορροφάται γρήγορα από τον εγκέφαλο και βοηθά στον καθαρισμό των ελεύθερων ριζών(που καταστρέφουν τα κύτταρα!!) καλύτερα από τη βιταμίνη Ε. Ας το θυμόμαστε κι αυτό.

Μαζεύουμε σιγά σιγά στοιχεία και απόψεις (και αυτό θα συνεχιστεί για καιρό)

quote:

---

Καθώς ανέφερες τα βασικά χαρακτηριστικά που σύμφωνα με τον William James χαρακτηρίζουν μια εμπειρία "μυστικιστική", (ιερή θα έλεγα εγώ, επαφή με το εσωτερικό θείο, ξύπνημα του θείου μέσα μας)

---

Edited by - Γιώργος on 30/07/2008 01:23:48

Όμως σήμερα θα ήθελα να ασχοληθούμε με κάτι άλλο (που δεν είναι άσχετο με τα ενθεογενή!)...

Το κηρύκειο μπαίνει λοιπόν στο θέμα μας.
Σ΄ευχαριστούμε Ερμεία, ερμηνεύ πάντων, θνητοίσι προφήτα, που μας το παραχωρείς!

Πολλά έχουν ειπωθεί για τον αποσυμβολισμό του κηρυκείου.
Αν πάρουμε ένα ένα τα σημεία του κηρυκείου ίσως μπορέσουμε να βγάλουμε και μεις ένα συμπέρασμα... που θα συνδέεται με όσα έχουμε πει.

Το Φίδι.
Στην αρχαία Ελλάδα συμβόλιζε την Σοφία,την ανανέωση της ζωής, την ανάσταση, την ίαση, αλλά και την Γνώση, σύμβολο και του Δία, της διά-νοιας, της συνείδησης.

Το Ξύλο.
Θα μπορούσε κάλλιστα να συμβολίζει το σώμα, που γεννάται από την Μητέρα Γη.

Τα Φτερά
Ένας συμβολισμός της Ψυχής.

H Σφαίρα
H αγαπημένη μας... επίφυση!

Τα παραπάνω είναι ένας απλός συλλογισμός. Μπορούμε να ακούσουμε και άλλες απόψεις.
Στην εγκυκλοπαίδεια του Ήλιου αναφαίρετε επίσης το εξής: " Μαγική ράβδος του ψυχοπομπού θεού όστις, κατά τα ομηρικά έπη, κρατών την "κηρυκίνην", την χρυσην μαγικήν ράβδον, την επονομαζομένην "Δράκων", καθ' Ησύχιον, αποκοιμίζει δι'αυτής και εγείρει εκ του ύπνου, ή κάμνει τους ζώντας να ονειρεύονται και είτα μαγεύει, προσελκύει και οδηγεί τας ψυχάς των νεκρών εις τον Αδην. Αλλ' όταν ο Ερμής παρίσταται ως ο μάγος θεός του ύπνου και του θανάτου, τότε το κηρύκειον, οκτάσχημον ή οφιδόσχημον κοσμείται δια ταινιών, αίτινες κρέμανται από της κεφαλής της ράβδου ή δι' άνθος λωτού - σύμβολα ταύτα ικεσίας και λήθης.

Ας θυμηθούμε και τις εικόνες της "αναστάσεως" του Χριστού όπου κρατώντας μια ράβδο με δύο ταινίες ή άλλα παραλλαγμένα κηρύκεια ο "αναστημένος εκ νεκρών" ίπταται της "πραγματικότητας"...

Στο κηρύκειο έχουμε δύο φίδια.
Έχουμε λοιπόν μια διευρυμένη γνώση, μια διευρυμένη συνείδηση, που μας οδηγεί στην επίφυση, στην ψυχική πύλη, έσω εαυτό, στην πόρτα για το θείο, για το ιερό, για την θέαση της πραγματικότητας, στην "ανάσταση" "εκ νεκρών"...

Ερχόμαστε λοιπόν στην ίδια σκέψη ότι η επίφυση μας, αυτός ο ιερός αδένας, μας οδηγεί σε ψυχικές καταστάσεις βίωσης του ιερού με ότι αυτό συνεπάγεται.
Η επίφυση μας για τον σκοπό αυτό παράγει ουσίες μέσω του διαλογισμού, της εναλλαγής φωτός-σκότους ή και άλλων βοηθητικών μέσων...
(ή μήπως όχι???)

Χωρίς να θέλω να σε διακόψω, θα ήθελα να κάνω μια μικρή προσθήκη όσον αφορά τον συμβολισμό της σφαίρας.

Εκτός του ότι συμβολίζει την επίφυση (ερμηνεία που δεν εγνώριζα), η σφαίρα συμβολίζει την τελειότητα , το σύνολο όλων των δυνατοτήτων μέσα στον περιορισμένο κόσμο , «την αρχέγονη μορφή που περιέχει τις δυνατότητες όλων των άλλων μορφών» , το Κοσμικό Αυγό , την κατάργηση του χρόνου και του χώρου , την αιωνιότητα , τον ουράνιο θόλο , τον κόσμο , την ψυχή , την κατά Πλάτωνα ψυχή του κόσμου , την κυκλική κίνηση της συνένωσης , την περιστροφή , τα ουράνια . Στον ισλαμικό συμβολισμό η σφαίρα είναι το πνεύμα , το αρχέγονο φως .

Φιλικά

Κηφεύς

Αυτή λοιπόν την τελειότητα, «την αρχέγονη μορφή που περιέχει τις δυνατότητες όλων των άλλων μορφών» , το Κοσμικό Αυγό , την κατάργηση του χρόνου και του χώρου , την αιωνιότητα , τον ουράνιο θόλο , τον κόσμο , την ψυχή , την κατά Πλάτωνα ψυχή του κόσμου , την κυκλική κίνηση της συνένωσης , την περιστροφή , τα ουράνια., ο άνθρωπος την ψηλάφισε πολύ πιθανόν μέσα από ένα μεγάλο δώρο της Φύσης, τα ενθεογενή (για να ρθω και στα λόγια του φίλου Γιώργου) με αποτέλεσμα την εξέλιξη του.

Σ΄αυτό το σημείο θα παραθέσω μια εμπειρία του Gordon Wasson, σε μια ιερή τελετή των ινδιάνων όπου συμμετείχε, όπως ο ίδιος την εξιστορεί στο πολύ καλό βιβλίο (αρκετά σπάνια η Ελληνική έκδοση) LSD: Ο δρόμος για την Ελευσίνα.

"Την νύχτα εκείνη, τα πάντα γύρω σου αποπνέουν μια αγνότητα - το τοπίο, τα κτίρια, τα ομοιώματα, τα ζώα - σαν να ξεχύνονται κατευθείαν από το εργαστήρι του Δημιουργού. Μια αίσθηση ανανέωσης σε κατακλύζει - κάτι σαν να παρευρίσκεσαι στην αυγή του κόσμου - και μετατρέπει τα πάντα γύρω σου σε πρωτόγνωρα. ... Το τραγούδι των ινδιάνων είναι καλό αλλά κάτω από την επίδραση του μανιταριού μοιάζει άπειρα τρυφερό και γλυκό. Είναι σαν να ακούς με τα αυτιά του μυαλού σου απαλλαγμένος από κάθε δυσαρμονία.... Το σώμα σου ξαπλωμένο στο σκοτάδι, βαρύ σαν μολύβι, ενώ το πνεύμα σου πλανιέται ελεύθερα, αφήνει την καλύβα συνοδευόμενο από το τραγούδι της σαμάνας, και ταξιδεύει στο χώρο και στον χρόνο. Αυτά που βλέπεις και εκείνα που ακούς γίνονται ένα. Νιώθεις σαν πέντε ασώματες αισθήσεις, όλες τους διεγερμένες στα ύψη της ευαισθησίας και της επίγνωσης, διεισδύοντας η μία μέσα στην άλλη, μέχρι που το άτομο, τέλεια παθητικό, μετουσιώνεται σε καθαρό, εξαιρετικά ευαίσθητο υποδοχέα αισθήσεων... Το πνεύμα κινείται ελεύθερα, χάνει κάθε αίσθηση χρόνου, ζωηρό όσο ποτέ, ρουφώντας την αιωνιότητα μέσα σε μία και μόνο νύκτα, αντικρίζοντας το άπειρο σ΄ένα κόκκο άμμου. Αυτά που βλέπεις και ακούς χαράζονται ανεξίτηλα στην μνήμη σου. Επιτέλους γνώρισες το ανείπωτο και τι σημαίνει Έκσταση... η ίδια σου η ψυχή συναρπάζεται, δονείται, καίγεται... " (G. Wasson)

Είναι μια εμπειρία με το θείο, με το ιερό, χρησιμοποιώντας μανιτάρια, τι πιο φυσικό, ώστε να "ανοιχθεί" η επίφυση και να μας οδηγήσει στο θείο. Το ίδιο πράγμα μπορεί να γίνει πιστεύω και με τον διαλογισμό (πολύ πιο δύσκολα και με αρκετή υπομονή και επιμονή) εμπειρία που εγώ βίωσα όπως ανέφερα στο αρχικό μου μήνυμα και ουσιαστικά προσπαθώ να ερευνήσω.
Οι εμπειρίες αυτές τέλος, πιθανόν αποτελούν την πηγή της θρησκείας.

videos:
http://video.google.com/videosearch?q=PHARMACRATIC&sitesearch=#
http://youtube.com/watch?v=ThxsWQW-mng
http://youtube.com/watch?v=MqXpDdstjiU
http://youtube.com/watch?v=4HvyvwAgBJo&search=psilocybe

και κάποιες φωτο....

α... και να μην ξεχάσω.. ένα μανιτάρι θέλει να μας μιλήσει!!

Η επαφή με το Ιερό εξελίσσει την ανθρώπινη ύπαρξη, οδηγεί στην αλήθεια ότι όλα είναι Ένα, στην βίωση αυτής της αλήθειας. Γι αυτό και τα ενθεογενή συντρόφευαν κάθε αναζητητή, ήταν ο "απαγορευμένος" καρπός που η λάθος χρήση θα απέβαινε μοιραία γι αυτόν, ενώ η σωστή τον οδηγούσε στην ιερή εμπειρία με το θείο. Ο καρπός του καλού και του κακού...

Οι πρόγονοι μας, γνώστες αυτής της αλήθειας, βίωναν αυτή την εμπειρία (θεοφάνεια!!) στα Πάνσεπτα Όργια, στα Ελευσίνια Μυστήρια, μια εμπειρία ανείπωτη όπως έλεγαν. Και φυσικά ανείπωτη! Πως να περιγραφεί με λόγια η επαφή με το θείο, με την ιερή πραγματικότητα, την πηγή της ύπαρξης, την αρχή και το τέλος...

Όταν ψηλαφίσεις το θείο, δεν το ξεχνάς ποτέ...Θα είναι πλέον εκεί, σε κάθε σκέψη σου, σε κάθε πιστεύω σου...και θα σε έλκει για όλη σου την ζωή. Δεν θα μπορέσεις να εκφράσεις με λόγια αυτήν την εμπειρία, θα την υποβιβάσεις, θα την ευτελίσεις, είναι μια ανείπωτη εμπειρία...

Θα προσπαθήσω να τοποθετηθώ το συντομότερο δυνατόν.

In anticipation of my resurrection...

quote:

---

Marte:
Οι πρόγονοι μας, γνώστες αυτής της αλήθειας, βίωναν αυτή την εμπειρία (θεοφάνεια!!) στα Πάνσεπτα Όργια, στα Ελευσίνια Μυστήρια, μια εμπειρία ανείπωτη όπως έλεγαν. Και φυσικά ανείπωτη! Πως να περιγραφεί με λόγια η επαφή με το θείο, με την ιερή πραγματικότητα, την πηγή της ύπαρξης, την αρχή και το τέλος...

Όταν ψηλαφίσεις το θείο, δεν το ξεχνάς ποτέ...Θα είναι πλέον εκεί, σε κάθε σκέψη σου, σε κάθε πιστεύω σου...και θα σε έλκει για όλη σου την ζωή. Δεν θα μπορέσεις να εκφράσεις με λόγια αυτήν την εμπειρία, θα την υποβιβάσεις, θα την ευτελίσεις, είναι μια ανείπωτη εμπειρία...

---

Πολύ εχέμυθοι όμως .........

"Μηνύστε με, μηνύστε με σε δίκες ξεφτιλίστε με"

Λίγη σοβαρότητα δεν βλάπτει σ'εσένα και τον φίλο σου τον Τρεχαγύρευε.

Εκτός κι'αν οι βρισιές κι'οι ειρωνείες, αποτελούν μέρος της Χριστιανικής σας αγωγής.

Κηφεύς

quote:

---

Κηφεύς:
Εκτός κι'αν οι βρισιές κι'οι ειρωνείες, αποτελούν μέρος της Χριστιανικής σας αγωγής.

---

Δεν έβρισα!....... για πες μου λοιπόν που είναι γραμμένη η διαδικασία μύησης? τα στάδια? ο τρόπος ανάβασης των σκαλιών? Γιατί να μην είναι κάπου γραμμένα? Δηλαδή ο τρόπος, η διαδικασία?
Άρα ήσαν ή όχι εχέμυθοι?

"Μηνύστε με, μηνύστε με σε δίκες ξεφτιλίστε με"

Συμμαζέψου

Δεν θα ξεμπερδέψεις εύκολα αν συνεχίσεις έτσι

Κηφεύς

quote:

---

Πολύ εχέμυθοι όμως .........

---

???

Δεν σε καταλαβαίνω.
πάνω στο θέμα έχεις να μας πεις κάτι?
Η άποψη σου ποια είναι επί του θέματος?

Η απορία σου δεν είναι υγιής, δεν πρόκειται για κάποια "ιδεολογία" άποψη, θρησκεία, ώστε να την αντιπαραβάλουμε με τον χριστιανισμό και να δούμε ποια στέκει καλύτερα ή να κάνουμε αντιαιρετικό αγώνα.
Δεν υπάρχουν ρητές απαντήσεις σε αυτό που ρωτάς. Δεν υπάρχουν καταδικασμένοι που πρέπει να ακούσουν τα "χαρμόσυνα νέα" της "σωτηρίας", απλά όποιος απορεί, ψάχνει, βρίσκει.

Εγώ στην έρευνα μου δεν βασίζομαι μόνο σε απόψεις, με ενδιαφέρουν συγκεκριμένες μελέτες επιστημόνων και ερευνητών πάνω στο θέμα της καταγωγής των θρησκειών και ο συνδυασμός των συμπερασμάτων με τις εμπειρίες μου.

quote:

---

Marte:
Europaios2 οι απορίες σου ίσως δεν επιλύονται με μια απλή απάντηση. Όταν μέσα σου γεννιέται η ιερή αμφισβήτηση όλων όσων ξέρεις, ξεκινάς ένα ταξίδι, ένα ατέλειωτο ίσως ταξίδι, εσύ έχεις μάθει να είσαι δέκτης της αλήθειας εξ αποκαλύψεως, όμως φίλε μου τέτοια δεν υπάρχει...

Η απορία σου δεν είναι υγιής, δεν πρόκειται για κάποια "ιδεολογία" άποψη, θρησκεία, ώστε να την αντιπαραβάλουμε με τον χριστιανισμό και να δούμε ποια στέκει καλύτερα ή να κάνουμε αντιαιρετικό αγώνα.
Δεν υπάρχουν ρητές απαντήσεις σε αυτό που ρωτάς. Δεν υπάρχουν καταδικασμένοι που πρέπει να ακούσουν τα "χαρμόσυνα νέα" της "σωτηρίας", απλά όποιος απορεί, ψάχνει, βρίσκει.

Εγώ στην έρευνα μου δεν βασίζομαι μόνο σε απόψεις, με ενδιαφέρουν συγκεκριμένες μελέτες επιστημόνων και ερευνητών πάνω στο θέμα της καταγωγής των θρησκειών και ο συνδυασμός των συμπερασμάτων με τις εμπειρίες μου.

---

"Μηνύστε με, μηνύστε με σε δίκες ξεφτιλίστε με"

quote:

---

Tα ταξίδια αν είναι μάκρυνα τα βαριέμαι..........

---

Ε τότε άστο βρε συ. Κατάλαβες τώρα το «ου τα πάντα τοις πάσι ρητά»;
Κάτσε και πλατσούρισε στα ρηχά, δες την μπάλα σου, τράβα στην εκκλησιά σου τις Κυριακές και ρίξε και καμιά μετάνοια για να εξασφαλίσεις ότι θα βαριέσαι αιώνια!

quote:

---

Marte:
Ε τότε άστο βρε συ. Κατάλαβες τώρα το «ου τα πάντα τοις πάσι ρητά»;
Κάτσε και πλατσούρισε στα ρηχά, δες την μπάλα σου, τράβα στην εκκλησιά σου τις Κυριακές και ρίξε και καμιά μετάνοια για να εξασφαλίσεις ότι θα βαριέσαι αιώνια!

---

Aμ! δε!..........θέλω να μου πεις τι εσύ βρήκες?..... τι δεν βρήκες? τι μπορούσες να βρεις και δεν το βρήκες

"Μηνύστε με, μηνύστε με σε δίκες ξεφτιλίστε με"

Παρακολουθώ με πολύ ενδιαφέρον τα μεστά νοήματος μηνύματά σου. Συνέχισε.

Αγαπητή μαιμουδιτσα

Συμφωνώ απόλυτα με τημ άποψή σου ότι:

quote:

---

"Γιατι δεν αφηνεις να αναπτυχθει το θέμα ομαλα και μετα ο καθενας μας να εκφρασει τις αποψεις και τις αποριες του;"ολο απορια εισαι!!

---

Ου τα πάτα τοις πάσι ρητά,

quote:

---

europaios2:

Γιατί? να μην πω τη γνώμη μου? τόσο κακό είναι? δεν έχω ασχοληθεί σε βάθος , με το θέμα! Εσείς όμως απ' ότι φαίνεται έχετε ασχοληθεί.
Οπότε γιατί δε μου λύνεται τις απορίες? Εγώ εάν όντως γνώριζα κάτι θα κοίταζα να το γνωρίσω και στους άλλους...........δεν είναι κακό!
Περιμένω λοιπόν να μάθω.........

---

Και πολύ καλά θα κάνεις να περιμένεις... να μάθεις!
Και να ρωτήσεις βέβαια απορίες, αλλά με τον σωστό τρόπο. Δηλαδή, ας αφήσουμε το θέμα να αναπτυχθεί, να διαβάσουμε όσοι συμμετέχουμε προσεκτικά τις απόψεις που κατατίθενται, να προσθέσουμε τα αποτελέσματα των δικών μας ερευνών σε όσα πολύ ενδιαφέροντα μας παραθέτει ο Marte και πάνω απ' όλα να σεβαστούμε αυτό το τόσο ενδιαφέρον θέμα και να μην το διασπάσουμε ανταλλάζοντας καρφάκια, έτσι europaios2;

Θερμή παράκληση λοιπόν, ας αφήσουμε το θέμα αυτό να εξελιχθεί σε μια δημιουργική και ερευνητική συζήτηση.

Δεν έχω κάποια έντονη εμπειρία θρησκευτικού τύπου ενταγμένη στα πλαίσια κάποιας θρησκείας αλλά παρόλα αυτά έχω κάποιες εμπειρίες τις οποίες έχω ονομάσει "θρησκευτικές" εξαιτίας του συναισθήματος και της ευφορίας που μου άφησαν μετά την βίωση τους.

Κατά την γνώμη μου αυτό μπορεί να συμβεί ακόμη και διαβάζοντας ένα βιβλίο το οποίο κυριολεκτικά σε ρουφάει μέσα του και σε κάνει να νιώθεις ότι ανακινείται τόσο πολύ ο Εαυτός που νιώθεις μια τεράστια ευφορία κι ένα αίσθημα τόσο θρησκευτικό που είναι όντως δύσκολο να περιγραφεί με απλά λόγια ή να μεταδοθεί σε κάποιον συνάνθρωπο μας λεκτικά.
Αυτό μου έχει τύχει λίγες φορές.

Τον συντονισμό που αναφέρεις της ομιλίας - επεκτείνοντας το προχωρώ και στην σκέψη - τον έχω βιώσει περισσότερες φορές αλλά όχι σε κάποιο περιβάλλον θρησκευτικού τύπου.
Πέραν της ευφορίας που βιώνεις εκείνη την στιγμή που το συνειδητοποιείς, βιώνεις μια υπέρβαση της ατομικότητας σου και μια αίσθηση σύνδεσης σου με κάποιους συνανθρώπους σου αφενός αλλά και με κάτι ανώτερο από τα ανθρώπινα μέρη αφετέρου.
Αποκομίζεις την αίσθηση ότι κάποια μέρη ενώνονται σε ένα σύνολο κι αγγίζουν κάτι πολύ όμορφο προκειμένου να ενδυναμώσει κάποια προσπάθεια τους ή να τους ενώσει μεταξύ τους και μαζί του ταυτόχρονα.

Σχετικά με τον χαμηλό φωτισμό που αναφέρεις στο εισαγωγικό σου μήνυμα, θεωρώ κι εγώ πως έχει κάποια σημασία διότι βοηθάει τον άνθρωπο να χαλαρώσει και να μπορέσει να αφοσιωθεί καλύτερα στην προσπάθεια του.
Σε αυτό να προσθέσω ότι μπορεί να συμβάλλει και κάποια μυρωδιά όπως το λιβάνι - προσωπικά το απεχθάνομαι σαν τον Διάολο () - ή κάποιο αρωματικό που "πλανάται" στον αέρα.
Δεν γνωρίζω όμως κατά πόσο οι αρωματικές ουσίες υποβοηθούν στην έκκριση κάποιων ουσιών από τον εγκέφαλο, πολύ πιθανόν να το κάνουν.

Πιστεύω ότι στην βίωση μυστικιστικών εμπειριών ο εγκέφαλος παίζει μεγάλο ρόλο αφενός με την έκκριση της σεροτονίνης - που σωστά ανέφερες - αλλά και με την πιθανή υποβολή του ατόμου στην ιδέα της βίωσης κάποιας τέτοιας εμπειρίας.
Μήπως δηλαδή η επιθυμία μας να έχουμε μια μυστικιστική εμπειρία μας υποβάλλει στο να την βιώσουμε;

Για όλους αυτούς τους λόγους λοιπόν έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι μια μυστικιστική εμπειρία ενός ατόμου είναι απαλλαγμένη από την θρησκεία που έχει υιοθετήσει το άτομο που την βιώνει κι ότι μπορεί να την βιώσει ένας Χριστιανός, ένας Βουδιστής, ένας Ινδουιστής, ένας Ισλαμιστής κλπ.

Αναφορικά με το κηρύκειο, η ερμηνεία που δίνω είναι ότι το ξύλο συμβολίζει το φθαρτό ανθρώπινο σώμα, τον υλικό μας φορέα.
Το φίδι συμβολίζει την γνώση, την σοφία που ελισσόμενο γύρω από το σώμα το διαποτίζει και το γονιμοποιεί.
Τα φτερά είναι η Ψυχή που από την διαδικασία αυτή φτάνει την σφαίρα, την τελειότητα, την αιωνιότητα και το άχρονο.

Υ.Γ. Η εμπειρία που είχες κοιτάζοντας τον ουρανό κάποιο βράδυ μου θύμισε μια αντίστοιχη δική μου που κοιτούσα νύχτα τον ουρανό, παρατηρώντας τους αστερισμούς μακριά από την φωτορύπανση και την ηχορύπανση της Αθήνας και πραγματικά έχασα την αίσθηση του χρόνου και του τόπου.
Απίστευτο συναίσθημα...

In anticipation of my resurrection...

Στα effects της συγκεκριμένης ουσίας (την οποία πιθανόν παράγει η επίφυση μας κατά τον έντονο διαλογισμό/προσευχή)αναφέρεται κυρίως το εξής: profound life-changing spiritual experiences
Γενικά για τα ενθεογενή υπάρχει η άποψη ότι μιμούνται τις ουσίες που παράγει ο υποθάλαμος και ξεγελούν τους υποδοχείς των κυττάρων οι οποίοι τις δέχονται και αρχίζουν οι εμπειρίες.
Αυτό που πάντα με προβλημάτιζε είναι η ένταση των εμπειριών που βίωνε το κάθε άτομο που είχε συνάντηση με το ιερό.
Το συμπέρασμα μου πλέον είναι ότι εξαρτάται από το πόσο επιτρέπει κάποιος στον εαυτό του να αλλοτριωθεί από την καθημερινότητα.
Πάντως κοινό συμπέρασμα όσων έχουν μυστικιστικές εμπειρίες είναι η διαπίστωση ότι η πραγματικότητα δεν είναι αυτό που ζούμε, αυτό που βλέπουμε και αισθανόμαστε. Συμπέρασμα στο οποίο είχε καταλήξει και ο Πλάτωνας (ο οποίος ας μην ξεχνάμε ότι είχε μυηθεί στα Ελευσίνια μυστήρια).
Η θεωρεία αυτή έχει περάσει και μέσα στην τέχνη, κινηματογράφο, μυθιστορήματα κτλ. (αρκεί να είμαστε παρατηρητικοί).
Αυτό πιστεύω είναι το μεγαλύτερο δίδαγμα που λαμβάνει αυτός που με σεβασμό πλησιάζει την άλλη πλευρά.
Φαντάζει τρελό για την κοινωνία μας, που οι βάναυσες δομές τις εξελίχθηκαν ίσως μετά από ένα πολύ πολύ μακρινό λάθος δρόμο που διάλεξε η ανθρωπότητα. Σήμερα βλέπουμε πιτσιρικάδες να παίρνουν ενθεογενή μαζί με αλκοόλ για να διασκεδάσουν, να πέφτουν ύστερα στα ναρκωτικά και να καταστρέφουν τον οργανισμό και το μυαλό τους. Η χρήση των ιερών φυτών για διασκέδαση οδηγεί στην καταστροφή, στην παράνοια. Θυμηθείτε μόνο την διαδικασία που έπρεπε να περάσει κάποιος για να συμμετέχει στα Ελευσίνια μυστήρια και πόσες φορές μπορούσε να γίνει αυτό κατά την διάρκεια της ζωής του!!!

Η καρδιά μας χτυπά δυνατά, νομίζουμε ότι ο χρόνος σταματά, δεν αισθανόμαστε καν τον πόνο...

Θεϊκή μανία ονόμαζαν οι αρχαίοι Έλληνες την έκσταση και ο Πλάτωνας υποστήριζε ότι μέσω αυτής μας χαρίζονται τα μεγαλύτερα αγαθά. Διέκρινε μάλιστα τέσσερα είδη: την προφητική, με προστάτη το θεό Απόλλωνα, την τελετουργική, με προστάτη τον Διόνυσο, την ποιητική, που εμπνέουν οι Μούσες, και την ερωτική, που εμπνέουν η Αφροδίτη και ο Έρως.

Η Απολλώνια έκσταση συνδεόταν με τη μαντεία - οι λέξεις "μάντης" και "μαίνομαι" έχουν κοινή ρίζα. Όμοια με τα σημερινά μέντιουμ, η Πυθία του δελφικού μαντείου κατεχόταν από το πνεύμα του θεού κι έβγαζε ακατάληπτους ήχους τους οποίους αναλάμβαναν να ερμηνεύσουν οι ιερείς του μαντείου.

Οι διονυσιακές τελετουργίες εξάλλου έπαιζαν ψυχοθεραπευτικό ρόλο. Το κρασί, οι οργιαστικοί χοροί, οι οξείς ήχοι του αυλού και των τυμπάνων έδιναν τελετουργική διέξοδο στις άλογες ορμές και στα πάθη. Για τους Κορυβαντιώντες, τους εκστασιαζόμενους χορευτές που έπαιρναν μέρος στις γιορτές της θεάς Ρέας, η ενθουσιώδης μανία ήταν είδος ομοιοπαθητικής θεραπείας.

Το ίδιο συνέβαινε και με τις Μαινάδες, ιέρειες του Διονύσου, οι οποίες χόρευαν στα βουνά κρατώντας θύρσους -βλαστούς μάραθου στολισμένους με φύλλα κισσού- και φίδια. Τον εκστατικό χορό χρησιμοποιούν για να πετύχουν την ένωση με το Θεό και οι στροβιλιζόμενοι δερβίσηδες που ανήκουν στη μουσουλμανική αίρεση των σούφι.

Οι σαμάνοι, μάγοι-θεραπευτές, τους οποίους συναντάμε ακόμα και σήμερα σε ορισμένες περιοχές της Ασίας, της Αφρικής ή της Αυστραλίας, έρχονται σ' επαφή, μέσω της έκστασης, με υπερφυσικές δυνάμεις.

Χημεία και προσευχή

Πολλοί λαοί χρησιμοποιούσαν και παραισθησιογόνες ουσίες για να φτάσουν σε έκσταση. Οι ιδιότητες ορισμένων μανιταριών ήταν γνωστές στους Ινδιάνους, σε ορισμένες φυλές της Σιβηρίας αλλά και στους αρχαίους Αιγυπτίους.

Είναι επίσης πιθανό ότι οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν την ερυσιβώδη όλυρα, ουσία που περιέχεται σε παράσιτο των δημητριακών, για να προκαλέσουν τη μέθη που οδηγούσε σε εκστατικά οράματα κατά τη διάρκεια των Ελευσίνιων Μυστηρίων. Στους πρωτοχριστιανικούς χρόνους η έκσταση ήταν ομαδικό φαινόμενο, κάτι που συναντάμε ακόμα και σήμερα σε παραθρησκευτικές οργανώσεις.

Αργότερα έγινε ατομική υπόθεση και επιτυγχανόταν με απομόνωση από το περιβάλλον, με προσευχή και νηστεία. Οι ασκητές πίστευαν ότι όσο περισσότερο καταπονούσαν το σώμα τόσο περισσότερο ενδυνάμωναν το πνεύμα τους. Οι περιγραφές εκστατικών οραμάτων αφθονούν. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα η Αποκάλυψη του Ιωάννη, ένα από τα σημαντικότερα κείμενα του χριστιανισμού.

Τα συμπτώματα

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της έκστασης; Πρώτα απ' όλα, η πλήρης απομόνωση από το περιβάλλον και η απάθεια σε κάθε είδους εξωτερικό ερέθισμα. Το άτομο που βρίσκεται σε έκσταση δεν κάνει αντανακλαστικές αντιδράσεις. Δεν αντιδρά στον πόνο, στο έντονο φως, στους θορύβους ή στα δυσάρεστα γευστικά και οσφρητικά ερεθίσματα. Ορισμένες φορές παρατηρείται και ακαμψία των μυών.

Τα συμπτώματα αυτά, ίδια μ' εκείνα της υστερίας, οδήγησαν τους ψυχιάτρους του 19ου αιώνα να κατατάξουν την έκσταση στις υστερικές διαταραχές. Ο Φρόιντ τη θεωρούσε παλινδρόμηση σ' ένα πρώιμο εξελικτικό στάδιο, ενώ ο Καρλ Γιούνγκ τη θεωρούσε μια θετική εμπειρία που πηγάζει από το συλλογικό ασυνείδητο. Οι περιγραφές των συμπτωμάτων που συνοδεύουν την έκσταση διαφέρουν πολύ μεταξύ τους.

Ο πατέρας Πίος ανέβαζε πυρετό που έφτανε στους 42 ή 43 βαθμούς, ενώ η Αγία Θηρεσία της Αβίλα ένιωθε τρομερό ψύχος. Κάποιες άλλες φορές η θρησκευτική έκσταση περιγράφεται μ' ένα λεξιλόγιο που αναπόφευκτα μας φέρνει στο νου τις στιγμές του οργασμού.

Τα τελευταία είκοσι χρόνια μελέτες με επιληπτικούς ασθενείς κατέδειξαν ότι οι θρησκευτικές εκστατικές εμπειρίες σχετίζονται με εξάρσεις της ηλεκτρικής δραστηριότητας στους κροταφικούς λοβούς του εγκεφάλου, υπόθεση που μελετήθηκε από το ραδιολόγο Άντριου Νιούμπεργκ και τον ψυχίατρο Γιουτζίν Ντ. Ακουίλι, συγγραφείς του βιβλίου Γιατί ο Θεός δε θα Φύγει. Άλλοι ερευνητές πιστεύουν ότι τα εκστατικά οράματα και οι φωνές συγγενεύουν με τις παραισθήσεις της σχιζοφρένειας.

"Η σχιζοφρένεια όμως παρουσιάζει επιφανειακή μόνο ομοιότητα με τις μυστικιστικές εμπειρίες" υποστηρίζει ο νευρολόγος Τζέιμς Όστιν, συγγραφέας του βιβλίου Το Ζεν και ο Εγκέφαλος. Τόσο ο Όστιν όσο και οι Νιούμπεργκ -Ακουίλι υποστηρίζουν ότι για να καταλάβουμε τη φύση του φαινομένου της έκστασης πρέπει να μάθουμε περισσότερα για ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου όπως ο θάλαμος και η αμυγδαλή, οι οποίες συνεργάζονται και διαμορφώνουν την αίσθηση του Εγώ που έχει κάθε άνθρωπος.

Κατά τη διάρκεια των μυστικιστικών εμπειριών ίσως να συμβαίνουν δραματικές αλλαγές στη μεταβίβαση χημικών ουσιών όπως τα οπιοειδή, τα οποία μεταβάλλουν την κατάσταση της συνείδησης.

Η σχέση με το διαλογισμό

Αν και οι απόψεις των ειδικών διίστανται, όλοι συμφωνούν στο ότι η έκσταση είναι μια διαφοροποιημένη κατάσταση της συνείδησης. O Αμερικανός ψυχίατρος Ρόλαντ Φίσερ δημοσίευσε το 1971 ένα άρθρο στο περιοδικό Science στο οποίο παραλλήλιζε τη λειτουργία του εγκεφάλου μ' εκείνη ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή.

Όπως υποστήριξε, οι καταστάσεις της συνείδησης εξαρτώνται από την ισορροπία μεταξύ των πληροφοριών που δέχεται ο εγκέφαλος και της ταχύτητας επεξεργασίας τους. Όσο αυξάνονται οι πληροφορίες αυξάνεται και η ταχύτητα του επεξεργαστή, ώσπου κάποια στιγμή χρειάζεται μια αλλαγή στο λειτουργικό σύστημα.

Ο Φίσερ παρουσίασε σ' ένα σχεδιάγραμμα το πέρασμα από τις διαδοχικές καταστάσεις συνείδησης. Καθώς η ταχύτητα του επεξεργαστή αυξάνεται, ο εγκέφαλος περνά σταδιακά από την κατάσταση της ισορροπίας στην κατάσταση της δημιουργικότητας, του άγχους, της διάσχισης -το σύστημα παύει να δέχεται πληροφορίες απέξω και εξετάζει τα ίδια του τα προγράμματα-, της κατατονίας -το σύστημα μπλοκάρει- και, τέλος, της έκστασης. Η σταδιακή επιβράδυνση του επεξεργαστή οδηγεί στο αντίθετο άκρο, στην κατάσταση του διαλογισμού.

Και οι δύο αυτές ακραίες καταστάσεις αποκόπτουν το άτομο από το εξωτερικό περιβάλλον και το φέρνουν σ' επαφή με το βαθύτερο εαυτό του. Γι' αυτό τόσο ο διαλογισμός όσο και η έκσταση χρησιμοποιούνται και ως τεχνικές αυτογνωσίας. Παρά τις διαφορές τους και οι δύο γεννούν ένα αίσθημα πληρότητας και γαλήνης, μια αίσθηση απελευθέρωσης από κάθε φόβο, μια κατάσταση όπου το Εγώ χάνεται και το άτομο αισθάνεται ενωμένο με το σύμπαν.

Σύμφωνα με μια επιστημονική θεωρία, αυτή η αίσθηση ενότητας αποτελεί τη βάση λειτουργίας του εγκεφάλου μας. Η ψυχολόγος Έλινορ Ρος, η οποία από το 1977 μελετά τις βουδιστικές παραδόσεις, και η νευροεπιστήμονας Κριστίν Σκάρντα αμφισβητούν την άποψη ότι ο εγκέφαλος κατασκευάζει σταδιακά μια εικόνα του κόσμου συνδέοντας μεταξύ τους αποσπασματικές πληροφορίες.

Υποστηρίζουν ότι ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται αρχικά τον κόσμο σαν ενιαίο σύνολο, αδιαχώριστο από τον εαυτό του. Μέσα από μια σειρά διεργασιών συνδυάζει διαφορετικά στοιχεία, φτάνοντας τελικά στο σημείο να διακρίνει ξεχωριστά αντικείμενα και γεγονότα. Αν πράγματι ο εγκέφαλος διαμορφώνει την αίσθηση του εαυτού και του εξωτερικού περιβάλλοντος από ένα αδιαχώριστο σύνολο αισθήσεων, τότε οι στιγμές που το Εγώ χάνεται μπορεί να σημαίνουν την ανακάλυψη μιας ευρύτερης πραγματικότητας όπως συλλαμβάνεται πρωταρχικά από τις αισθήσεις μας."

{Πηγή: Περιοδικό Focus}

quote:

---

amalia:
Και πολύ καλά θα κάνεις να περιμένεις... να μάθεις!
Και να ρωτήσεις βέβαια απορίες, αλλά με τον σωστό τρόπο. Δηλαδή, ας αφήσουμε το θέμα να αναπτυχθεί, να διαβάσουμε όσοι συμμετέχουμε προσεκτικά τις απόψεις που κατατίθενται, να προσθέσουμε τα αποτελέσματα των δικών μας ερευνών σε όσα πολύ ενδιαφέροντα μας παραθέτει ο Marte και πάνω απ' όλα να σεβαστούμε αυτό το τόσο ενδιαφέρον θέμα και να μην το διασπάσουμε ανταλλάζοντας καρφάκια, έτσι europaios2;

Θερμή παράκληση λοιπόν, ας αφήσουμε το θέμα αυτό να εξελιχθεί σε μια δημιουργική και ερευνητική συζήτηση.

---

Διαφωνώ.........τι θα πρέπει δηλαδή? να έχω ένα σημειωματάριο και να περιμένω το τέλος? και πότε θα έρθει αυτό? όταν το κρίνει ο θεματοθέτης?
Ας γράψει λοιπόν ένα κατεβατό για να ρωτήσω συνολικά!!!!! τμηματικά τοποθετείται .......τμηματικά θα τοποθετούμαι......
Ο Μονόλογος δεν είναι κάτι που με εκφράζει αν κάποιος θέλει τέτοιον ας στέλνει e-mail στον εαυτό του.........εδώ είναι Δημόσιο Βήμα!!! ή όχι?

quote:

---

Marte:
Ο ερευνητής Terence McKenna περιγράφοντας μια εμπειρία του με DMT λέει:

---

Eρώτηση ο ερευνητής αυτός είναι και ο συγγραφέας του βιβλίου?

quote:

---

Marte:
Οι σαμάνοι, μάγοι-θεραπευτές, τους οποίους συναντάμε ακόμα και σήμερα σε ορισμένες περιοχές της Ασίας, της Αφρικής ή της Αυστραλίας, έρχονται σ' επαφή, μέσω της έκστασης, με υπερφυσικές δυνάμεις.

---

Αυτό ποιος το λέει? εσύ ή οι σαμάνοι? γιατί πολύ πρόσφατα σε ντοκιμαντέρ στο SKY είδα μια τελετή σαμάνου.......ακόμη γελάω........τα έριξε όλα τα κακά σε έναν κόκορα...πιάσαν τον κόκορα και την ώρα που πήγαν να τον σφάξουν ο Δαίμονας (κόκορας) ξέφυγε....άρχισαν όλοι να κυνηγούν τον καημένο τον πετεινό!!!!! τελικά τον εγκλώβισαν σε ένα σπίτι και ο φουκαράς κόκορας σφαγιάστηκε...........
η πλάκα είναι ότι βάραγαν κάποια τύμπανα ο σαμάνος είχε πέσει σε έκσταση και όλοι κούναγαν ρυθμικά τα κεφάλια φαίνεται είχαν πέσει και αυτοί σε έκταση και ξαφνικά χτύπησε ο Δαίμονας ο κόκορας ξέφυγε....για πότε άνοιξαν όλοι τα μάτια γαι πότε ο σαμάνος συνήλθε!!!!!!!!!!!
μια φασαρία.....ένα κακό........το χωριό να κυνηγά τον κόκορα.........η χοντρή κυρία ασθενής που την βασάνιζαν τα διαμόνια δεν ήξερε τι να κάνει.......πως να αντιδράσει..........ο καμεραμάν έτρεχε και αυτός..............ο σαμάνος είχε γουρλώσει τα μάτια............αλλά μετά από όλη αυτή την αυτοσυγκέντρωση μόλις πιάσαν τον κόκορα και τον έσφαξαν η χοντρή κυρία έγινε καλά και οι
τίτλοι τέλους έπεσαν και αυτοί
!!!........

"Μηνύστε με, μηνύστε με σε δίκες ξεφτιλίστε με"

quote:

---

τα έριξε όλα τα κακά σε έναν κόκορα...

---

Εσύ μήπως τα ρίχνεις σε έναν "αμνό" τον "αμνό του θεού"?
Μην γελοιοποιείς τις πρακτικές και τα έθιμα των άλλων, θυμίσου οτι κάθε Κυριακή ο παπάς σφάζει τον Χριστό πάνω στην αγία τράπεζα για να φάνε οι πιστοί....(άλλοι σφάζουν κάτι άλλο πχ. μανιταράκια...)
Αφιερωμένα τα λόγια και οι φωτό:

«Λάβετε, φάγετε, τούτο εστί το σώμα μου»....

Κοινή καταγωγή φίλε μου έχουν όλες η θρησκείες. Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα που θα το δούμε από τον Σεπτέμβρη.

quote:

---

Eρώτηση ο ερευνητής αυτός είναι και ο συγγραφέας του βιβλίου?

---

είχε γράψει πολλά βιβλία.

quote:

---

Διαφωνώ.........τι θα πρέπει δηλαδή? να έχω ένα σημειωματάριο και να περιμένω το τέλος? και πότε θα έρθει αυτό? όταν το κρίνει ο θεματοθέτης?

---

Αφού είσαι συνηθισμένος να δέχεσαι ότι κάποιος βάζει τέλος σε όλα, ακόμα και στην ιστορία, σε πειράζει για ένα απλό θεματάκι σε ένα forum ποιος θα κρίνει το τέλος???

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr