ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι. ΤΑ ΕΠΤΑ ΤΟΠΙΑ Κάθε σπουδαστής του αποκρυφισμού, από το αρχάριο στον πιο προηγμένο μαθητή, έχει μια πλήρη πραγματοποίηση αναρωτιέται για το παράξενο τοπίο της γνώσης τον αστρικό κόσμο.
Ο αρχάριος, φυσικά, δεν έχει το προνόμιο πραγματικά να εμφανίσει τη ζωή σε αυτό το τοπίο εκτός από τις εξαιρετικές περιπτώσεις, ή κάτω από τις εξαιρετικές περιστάσεις. Αλλά ακόμα βρίσκει τη σταθερή αναφορά στο θέμα στην πραγματεία στις μελέτες του, και σύντομα ανακαλύπτει ότι εκείνο το ιδιαίτερο τοπίο είναι η σκηνή και το πεδίο μερικών πολύ παράξενων φαινομένων.
Καθώς προωθεί, και μαθαίνει περισσότερων των απόκρυφων νόμων και των αρχών, αναπτύσσει το ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον για το θέμα. Όταν φθάνει στο στάδιο στο οποίο είναι σε θέση να αισθανθεί πραγματικά (από το αστρικό όραμα) σε αυτό το τοπίο, διαπιστώνει ότι ένας νέος κόσμος της εμπειρίας έχει ανοίξει έξω πριν από τον.
Οι παλαιότερες απόκρυφες διδασκαλίες, καθώς επίσης και οι πιο πρόσφατοι, ενημερώνουν το σπουδαστή ότι υπάρχουν επτά τοπία της ύπαρξης. Ο χαμηλότερος αυτών των τοπίων είναι αυτός που είναι γνωστός ως υλικό τοπίο.
Ο δεύτερος στην κατάταξη είναι αυτός που είναι γνωστός ως τοπίο των δυνάμεων.
Το τρίτο είναι αυτό που είναι γνωστό ως αστρικό τοπίο.
Το τέταρτο είναι αυτό που είναι γνωστό ως διανοητικό τοπίο.
Τα παραπάνω αυτά τέσσερα τοπία είναι τρία υψηλότερα πεδία που είναι γνωστά στα occultists, αλλά που δεν έχουν κανένα όνομα που μπορεί να γίνει κατανοητό από εκείνους που αναπτύσσουν προβολή μόνο στα χαμηλότερα τοπία, και που είναι ανίκανο της εξήγησης σε εκείνους στα χαμηλότερα πεδία.
Θα αναφερθώ σε μερικά από αυτά τα υψηλότερα τοπία, καθώς προχωράμε, αλλά δεν θα κάνω καμία προσπάθεια να τα περιγράψω για τους λόγους που δίνονται ακριβώς. Το θέμα μας για την παρούσα εκτίμηση είναι μόνο το αστρικό τοπίο, και θα βρούμε τα ικανοποιητικά γεγονότα στην εξέταση των φαινομένων εκείνου του τοπίου χωρίς την προσπάθεια να διαπεραστούν τα πέπλα εκείνοι οι ακόμα υψηλότεροι.
Πρέπει να αναφερθεί σε αυτό το σημείο, ότι κάθε ένα από τα επτά τοπία έχει επτά υπό-- τοπία και ότι κάθε ένα από αυτά τα υπό-- τοπία έχει επτά υποδιαιρέσεις του. Έτσι, βλέπετε υπάρχει μια πιο λεπτή ταξινόμηση στις απόκρυφες διδασκαλίες. Ο σπουδαστής του αποκρυφισμού, στην αρχή, δοκιμάζει συνήθως τη δυσκολία στη διαμόρφωση μιας σαφούς σύλληψης της έννοιας της λέξης " τοπίο" όπως χρησιμοποιείται στις απόκρυφες διδασκαλίες.
Συμβουλευτικός το λεξικό, είναι ικανός να πάρει την ιδέα ενός τοπίου ως ένα από σε σειρά διάταξης ευθέα στρώματα - ένα μέρος μεγάλα στρώματα - ανωτέρω και κάτω από τα οποία είναι άλλα στρώματα.
Είναι συνήθως αρκετά δύσκολο για τον απόκρυφο δάσκαλο να ξεριζώσει αυτήν την λανθασμένη ιδέα από το μυαλό των μαθητών του, και να αντικαταστήσει τη σωστή έννοια. Αυτό το σφάλμα προκύπτει από τη σκέψη αυτά τα τοπία της ύπαρξης όπως συντίθενται του θέματος ή την υλική ουσία η οποία φυσικά είναι ανακριβής.
Όταν αναφέρεται ότι ακόμη και η πυκνότερη μορφή του θέματος το ίδιο είναι αποτελούμενη των δονήσεων της ενέργειας (όπως αναγνωρίζεται από τη σύγχρονη επιστήμη), και ότι οι δυνάμεις της φύσης είναι εκδηλώσεις των δονήσεων της ενέργειας, το ένα αρχίζει να βρίσκει το κλειδί. Αντί των τοπίων αυξανόμενο το ένα επάνω στο άλλο στην κλίμακα της λεπτομέρειας του θέματος, βαθμολογούνται σύμφωνα με τους αντίστοιχους βαθμούς δόνησής τους στην ενέργεια.
Εν ολίγοις, είναι τοπία των δονήσεων της ενέργειας, και όχι τοπία του θέματος. Το θέμα είναι απλά ο χαμηλότερος βαθμός δονήσεων της ενέργειας. Η δεύτερη κοινή πηγή σφάλματος, εκ μέρους του αρχαρίου στον αποκρυφισμό, είναι αυτή της απεικόνισης των τοπίων ως ένα επάνω στην άλλη στο διάστημα. Αυτή η σύλληψη, φυσικά ακολουθεί επάνω στο σφάλμα της σκέψης τα τοπία ως σε σειρά διάταξης στρώματα ή στρώματα του λεπτού θέματος αλλά επίσης συχνά μένει ακόμα και αφού έχει πιάσει ο σπουδαστής την ιδέα ότι τα τοπία είναι βαθμοί δόνησης, παρά του θέματος. Αλλά, τελικά, ο σπουδαστής είναι εντυπωσιασμένος με την ιδέα ότι τα τοπία δεν είναι "στρώματα" . Τα τοπία δεν βρίσκονται το ένα επάνω στο άλλο, στο διάστημα δεν έχουν τη χωρικοδιάκριση ή το βαθμό.
Αλληλοδιαπερνούν το ένα τον άλλο στο ίδιο σημείο του διαστήματος. Ένα ενιαίο σημείο του διαστήματος μπορεί να έχει εκδηλώσεις κάθε μια του και όλα μαζί τα επτά τοπία της ύπαρξης. Μερικά από τα παλαιά occultists επιδίωξαν να εξηγήσουν αυτόν τον όρο των πραγμάτων στους σπουδαστές τους στις λέξεις ενός πολύ αρχαίου δασκάλου, ο οποίος δημιούργησε τον αφορισμό: "Ένα τοπίο της ύπαρξης δεν είναι μια θέση, αλλά κατάσταση της ύπαρξης." Καμία λέξη δεν μπορεί να δώσει μια καλύτερη εξήγηση, ή την ενίσχυση, η σωστή διανοητική σύλληψη της ιδέας ενός "τοπίου" στην απόκρυφη αίσθηση του όρου. Σε εκείνους τους σπουδαστές που μπορούν να το βρουν δύσκολο να διαμορφώσουν την ιδέα διάφορων εκδηλώσεων, κάθε μια που έχει το ποσοστό δόνησής του, που καταλαμβάνει το ίδιο σημείο του διαστήματος συγχρόνως, θα έλεγα ότι λίγη εκτίμηση των φαινομένων του φυσικού κόσμου ίσως θα εξυπηρετήσει ως ενίσχυση στο θέμα.
Παραδείγματος χάριν, κάθε σπουδαστής της φυσικής ξέρει ότι ένα ενιαίο σημείο του διαστήματος μπορεί να περιέχει τις δονήσεις της θερμότητας, το φως πολλών σκιών, το μαγνητισμό, την ηλεκτρική ενέργεια, τις ακτίνες X κ.λπ. κάθε ένα φανερώνει το ποσοστό δόνησής του και όμως δεν παρεμβαίνει με άλλα. Κάθε ακτίνα του φωτός του ήλιου περιέχει πολλά διαφορετικά χρώματα, κάθε ένα με το ποσοστό δόνησής της, και όμως κανένα δεν συσσωρεύει έξω άλλα. Από τις κατάλληλες εργαστηριακές συσκευές μόνο κάθε είδος φωτός μπορεί να χωριστεί από άλλες. Η διαφορά στα χρώματα προκύπτει απλά από το διαφορετικό ποσοστό εθερικων δονήσεων.
Πάλι είναι πιθανό να σταλούν πολλά τηλεγραφήματα κατά μήκος του ίδιου καλωδίου, συγχρόνως, με τη χρησιμοποίηση των πομπών και των δεκτών των διαφορετικών δονητικών κεντρικών ιδεών." Το ίδιο πράγμα έχει την αντίστοιχη αναλογία του στην περίπτωση της ασύρματης τηλεγραφίας. Έτσι, βλέπετε, ακόμα και στα φυσικά τοπία βρίσκουμε πολλές μορφές της δονητικής εκδήλωσης το ίδιο σημείο του διαστήματος συγχρόνως. Το υλικό τοπίο, με το οποίο είμαστε όλοι εξοικειωμένοι έχει φυσικά επτά υπό-- τοπία του, και επιπλέον επτά-χρόνους σε σειρά διάταξης από υποδιαιρέσεις του, όπως έχουν όλα τα επτά τοπία.
Πρώτα είμαστε ικανοί να σκεφτούμε. ότι είμαστε τέλεια εξοικειωμένοι με κάθε μορφή του θέματος, αλλά αυτό είναι μακριά από την ύπαρξη, γιατί είμαστε εξοικειωμένοι με μόνο μερικές μορφές. Οι απόκρυφες διδασκαλίες μας εμφανίζουν ότι σε κάποια από τα σταθερά αστέρια, και μερικοί από τους πλανήτες της αλυσίδας μας, υπάρχουν μορφές και είδη θέματος τόσο πολύ χαμηλότερα στη δόνηση από την πυκνότερη μορφή του θέματος που είναι γνωστή σε μας, δεδομένου ότι αυτές οι πυκνές μορφές είναι χαμηλότερες από τις υψηλότερες ultra-gaseous(σύμφωνα με τον R.MONROE’’ IN.SPEC’’.)* μορφές του θέματος που αναγνωρίζονται από μας. Και, αφ' ετέρου, οι ίδιες διδασκαλίες μας ενημερώνουν πως συμφωνούν με την ύπαρξη, σε άλλους κόσμους, και ακόμα και (σε έναν βαθμό) μορφές και είδη θέματος τόσο πολύ υψηλότεροι από αυτές τις υψηλότερες μορφές του ultra-gaseous θέματος που είναι γνωστές σε μας, δεδομένου ότι οι εν λόγω γνωστές μορφές είναι υψηλότερες από την πυκνότερη μορφή του θέματος που είναι γνωστή τώρα σε μας. Αυτό είναι μια τρομαχτική δήλωση, αλλά κάθε προηγμένο ένας occultist την ξέρει για να είναι αληθινή.
*Ο Monroe στο βιβλίο του ‘’υπέρτατο ταξίδι’’ περιγράφει και συζητήσεις με τα ‘’intelligent species’’
Σύμφωνα με την φυσική έχουμε τα εξής: (1) στερεά (2) υγρά (3) αεριώδης. Αλλά η σύγχρονη επιστήμη έχει βρει πολλές μορφές μακρινότερες πιο αδύναμες του θέματος και σπανιότερες μέχρι και το λεπτότερο αέριο. Καλεί τώρα αυτήν την τέταρτη κλάση το "ultra-gaseous’’ θέμα. Αλλά τα occultists ξέρουν ότι πέρα από αυτό το τέταρτο υπό-- τοπίο του θέματος που η επιστήμη ανακαλύπτει μόλις τώρα βρίσκει τρία άλλα, και ακόμα λεπτότερα, υπό-- τοπία, των οποίων η επιστήμη δεν έχει αυτή τη στιγμή συλλήψει.
Έπειτα υψηλότεροι στην κλίμακα φανερωμένος όντα, βρίσκουμε αυτό που είναι γνωστό ως τοπίο των δυνάμεων, για το οποίο πολύ λίγα είναι γνωστά έξω από την απόκρυφη επιστήμη, αν και, των πιο πρόσφατων ετών, η φυσική επιστήμη έχει σπάσει σε αυτό το πεδίο.
Στα επόμενα είκοσι έτη η φυσική επιστήμη θα προχωρήσει περαιτέρω σε αυτήν την κατεύθυνση. Η έρευνα στη ραδιενέργεια οδηγεί προς την περαιτέρω γνώση σχετικά με αυτό το τοπίο της εκδήλωσης. Στο τοπίο των δυνάμεων, βρίσκουμε τα επτά υπό-τοπία, και επιπλέον η υποδιαίρεση επτά.
Υπάρχουν δυνάμεις μακριά κάτω από την κλίμακα των συνηθισμένων δυνάμεων της φύσης που είναι γνωστές στο άτομο. Και, επιπλέον, υπάρχουν οι λεπτότερες δυνάμεις της μεγάλης σε σειρά διάταξης φύσης στο άλλο τέλος της κλίμακας, για την οποία το συνηθισμένο άτομο - ακόμα και ο επιστήμονας - δεν ξέρει τίποτα. Είναι αυτές οι λεπτότερες δυνάμεις που λογαριάζουν πολύ για όσους αναρωτιούνται στην απόκρυφη επιστήμη. Πιο λεπτομερή η λεπτή δύναμη αποκαλούμενη " prana" ή η "ζωτικής σημασίας δύναμη," παίζει ένα σημαντικό μέρος σε όλα τα απόκρυφα φαινόμενα. Έπειτα επάνω από την κλίμακα του τοπίου των δυνάμεων, βρίσκουμε το μεγάλο αστρικό τοπίο, η εκτίμηση του οποίου είναι ο σκοπός οπού σας τα περιγράφω όλα αυτά.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ ΑΣΤΡΙΚΈΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ.
Στις απόκρυφες διδασκαλίες βρίσκουμε τις συχνές αναφορές σε αυτά που καλούνται "αστρικές περιοχές" και τους κατοίκους και τα φαινόμενα των εν λόγω περιοχών. Όπως τον όρο "τοπίο" αυτός ο όρος "περιοχή" έχει προκαλέσει πολλή παρανόηση. Τα παλαιά occultists το χρησιμοποίησαν σε μια χαλαρή αίσθηση, που ξέρουν ότι οι μαθητές τους κατάλαβαν σαφώς την πραγματική σημασία. Δεν φρόντισαν εάν άλλα πρόσωπα κατάλαβαν ή όχι. Αλλά ο σύγχρονος ανακριτής, χωρίς το όφελος ενός δασκάλου, βρίσκεται συχνά συγκεχυμένος από αυτήν την αναφορά "των περιοχών" του αστρικού τοπίου, και έρχεται συχνά στην σκέψη του από την άποψη των "ουρανών και των κολάσεων" της παλαιάς θεολογίας - ως καθορισμένες θέσεις στο διάστημα.
Αυτές οι αστρικές περιοχές δεν είναι τίποτα περισσότερο από τις παλμικές εκδηλώσεις στο αστρικό τοπίο, οι οποίες δεν έχουν καμία ειδική αναφορά σε οποιαδήποτε μερίδα παραμερίσματος του διαστήματος, και που οι εκδηλώσεις μπορούν, και, εμφανίζονται σχεδόν σε οποιοδήποτε σημείο του διαστήματος. Οι αστρικές περιοχές δεν καταλαμβάνουν το ίδιο διάστημα με τις υλικές περιοχές, που παρεμβαίνει με άλλη. Ο όρος "αστρικός" παράγεται από την ελληνική λέξη "που αφορά από ένα αστέρι" και χρησιμοποιήθηκε αρχικά στην περιγραφή των ουρανών των Ελλήνων -τα abodes των Θεών τους.
Από αυτές τις αισθήσεις και χρήσεις ο όρος διεύρυνε στην εφαρμογή, έως ότου υιοθετήθηκε για να δείξει τι να κληθεί το "ghostland" των αρχαίων ανθρώπων. Αυτό το ghostland θεωρήθηκε για να κατοικηθεί από τα όντα μιας εθερικης φύσης, όχι μόνο εξαΰλωσε τα πνεύματα, αλλά και τα αγγελικά όντα μιας υψηλότερης κατάταξης.
Τα αρχαία occultists της Ελλάδας, και άλλα δυτικά εδάφη, κατά συνέπεια έπεσαν φυσικά στη συνήθεια της χρησιμοποίησης του εξοικειωμένου όρου για να δείξουν αυτήν που ξέρουμε ως αστρικό τοπίο στο σύγχρονο αποκρυφισμό. Φυσικά, τα ασιατικά occultists είχαν τους όρους τους για αυτό το τοπίο της εκδήλωσης, το οποίο οι όροι παρήχθησαν από τις παλαιές σανσκριτικές ρίζες, και που ήταν πολύ παλαιότερες από τους ελληνικούς όρους.
Αλλά, δεδομένου ότι η χρήση των σανσκριτικών όρων έχει μια τάση να συγχύσει τους δυτικούς σπουδαστές, οι καλύτεροι ασιατικοί δάσκαλοι στη διδασκαλία των δυτικών σπουδαστών, χρησιμοποιούν τους αρχαίους απόκρυφους Ελληνικούς όρους . Σε αυτό το σημείο, πρέπει να απαντήσω σε μια ερώτηση που παρουσιάζεται συνήθως στο μυαλό του ευφυούς σπουδαστή για αυτό το ιδιαίτερο στάδιο της διδασκαλίας.
Αρμόζει πιθανώς με το μυαλό του σπουδαστή που διαβάζει αυτές τις λέξεις, σε αυτήν την ιδιαίτερη στιγμή. Η ερώτηση μπορεί να δηλωθεί ως εξής: "Πώς είναι πιθανό για καθέναν να μιλήσει έξυπνα για τα φαινόμενα του αστρικού τοπίου, εάν εκείνο το τοπίο είναι σε μια υψηλότερη δονητική κλίμακα από τις φυσικές αισθήσεις. Πώς μπορεί να επισκεφτεί ένα και να αντιληφθεί τα παραπάνω, χωρίς το σώμα του να είναι εκεί;"
Αυτή η ερώτηση είναι φυσική και τέλεια δίκαιη, και στοιχειοθετεί γνώσεις που το μυαλό έρευνας του αληθινό occultist κατέχει πάντα. Κανένας αληθινός απόκρυφος δάσκαλος δεν θα διστάσει για μια στιγμή ειλικρινά να απαντήσει σε αυτά. Γιατί, θυμηθείτε αυτό σπουδαστές μου, η απόκρυφη διδασκαλία δεν είναι βασισμένη μόνο στις αρχές που καθορίζονται ως "Ευαγγέλιο" από τα παλαιά occultists. Σεβασμός, ναι ο μεγάλος σεβασμός πληρώνεται σε αυτές τις παλαιές διδασκαλίες, φυσικά, αλλά κάθε προηγμένο occultist ξέρει ότι πρέπει πραγματικά να δοκιμάσει εκδήλωση των απόκρυφων φαινομένων προτού να μπορέσει θετικά να προφέρει το ίδιο πράγμα για να είναι μια απόκρυφη αλήθεια.
Τέτοια εμπειρία έρχεται σε κάθε προηγμένο occultist, όταν φθάνει στο απαραίτητο στάδιο της ανάπτυξης που δίνει μόνο ένα χρηματοκιβώτιο εμπειρίας. Όπως τον επιστήμονα, το αληθινό occultist μαθαίνει από την εμπειρία του, που έχουν χτίσει επάνω στην καταγραμμένη προηγούμενη εμπειρία άλλοι. Στο προηγμένο occultist που τα φαινόμενα του αστρικού τοπίου είναι ακριβώς τόσο πραγματικά - ακριβώς όπως εύκολα αισθάνεται - όπως είναι τα φαινόμενα του υλικού τοπίου σε εκείνους που λειτουργούν επάνω σε αυτό.
Αλλά, για να απαντήσει στην ερώτηση: Ένας δεν είναι απαραίτητο να αποσυνθέσει το φυσικό σώμα του προκειμένου να επισκεφθεί ή να αισθανθεί το αστρικό τοπίο και τα φαινόμενά του.
Υπάρχουν δύο δρομολόγια προσπέλασης στο αστρικό τοπίο, ως εξής: (1) από την απασχόληση των αστρικών αισθήσεων και (2) από την επίσκεψη στο αποκαλούμενο "αστρικό σώμα." Εξετάστε κάθε μια από αυτές τις λεωφόρους στη συνέχεια. Από τον όρο "αστρικές αισθήσεις," τα occultists δείχνουν το θαυμάσιο δευτεροβάθμιο σύνολο αισθήσεων, αντίστοιχα στην αρχή στις πέντε φυσικές αισθήσεις, με τη βοήθεια των οποίων το άτομο είναι σε θέση να λάβει τις εντυπώσεις στο αστρικό τοπίο.
Κάθε μια από τις φυσικές αισθήσεις του ατόμου έχει το αστρικό αντίστοιχό της, το οποίο λειτουργεί στο αστρικό τοπίο ακριβώς δεδομένου ότι οι φυσικές αισθήσεις κάνουν επάνω στο υλικό τοπίο. Κατά συνέπεια κάθε άτομο έχει, στη λανθάνουσα κατάσταση, την ισχύ της θέας, της ακοής, του αισθήματος, της μυρωδιάς, και της δοκιμής, στο αστρικό τοπίο, με τη βοήθεια αυτών των πέντε αστρικών αισθήσεων.
Η άρνηση περισσότερο, όπως όλα τα προηγμένα occultists ξέρουν, το άτομο έχει πραγματικά επτά φυσικές αισθήσεις αντί πέντε, αν και αυτές οι πρόσθετες δύο αισθήσεις δεν αναπτύσσονται αρκετά για τη χρήση στο μέσο πρόσωπο (αν και το occultist της δίκαιης επίτευξης τις ξετυλίγει γενικά στη χρήση). Και ακόμη και αυτές οι δύο πρόσθετες φυσικές αισθήσεις έχουν επίσης τα αστρικά αντίστοιχά τους. Στις περιπτώσεις των προσώπων που τυχαία ή μέσω της cartful κατάρτισης, έχουν αναπτύξει την ισχύ του αστρικού οράματος - αντίληψη μέσω της αστρικής θέας - οι σκηνές του αστρικού τοπίου γίνονται αντιληπτές ακριβώς τόσο σαφώς όπως είναι εκείνες του υλικού τοπίου που γίνονται αντιληπτές από τη φυσική αίσθηση της θέας.
Ο συνηθισμένος μάντης έχει τις λάμψεις αυτού του αστρικού οράματος, καταρχήν, και δεν είναι ικανός στην αίσθηση astrally από μια πράξη. Το εκπαιδευμένο occultist, αφ' ετέρου, είναι σε θέση να μετατοπιστεί από το ένα σύνολο αισθήσεων σε άλλο, από μια πράξη, όποτε επιθυμεί να κάνει έτσι. Στην πραγματικότητα, τέτοια occultists μπορούν να λειτουργήσουν και στα δύο τοπία συγχρόνως, κατ' αυτό τον τρόπο, εάν επιθυμούν έτσι.
Σε περιπτώσεις διόρασης, ή αστρικό, το occultist παραμένει στο φυσικό σώμα του, και τις αισθήσεις τα φαινόμενα του αστρικού τοπίου αρκετά φυσικά ή εύκολα. Δεν είναι απαραίτητο για αυτόν να εισαγάγει ακόμη και σε έναν trance όρο, ή οποιαδήποτε ανώμαλη διανοητική κατάσταση. Και ακόμα λιγότερο είναι απαραίτητο για να αφήσει το φυσικό σώμα του σε τέτοιες περιπτώσεις.
Στην περίπτωση της υψηλότερης μορφής της διόρασης, μπορεί ακόμα και να αισθανθεί τα γεγονότα και στο φυσικό τοπίο, καθώς επίσης και τα αστρικά τοπία, σε μια απόσταση - εν τούτοις, για να κυριολεκτήσουμε, αυτό ανήκει σε μια κάπως διαφορετική κατάταξη των απόκρυφων φαινομένων.
Στο όραμα astrally, το occultist πρέπει να μετατοπίσει μόνο τον αισθητήριο μηχανισμό του, ακριβώς ως χειριστή των μετατοπίσεων γραφομηχανών από το μικρό τύπο επιστολών στα κεφάλαια από μια μετατόπιση-πλήκτρο. Έπειτα, είναι ο απλούστερος και πιο κοινός τρόπος της απόκρυφης αντίληψης στο αστρικό τοπίο. Είναι πιθανό αλλά για πολλούς η δεύτερη μέθοδος είναι αδύνατη.
Το δεύτερο δρομολόγιο προσπέλασης στο αστρικό τοπίο είναι αυτό στο οποίο τα μεμονωμένα φύλλα στο φυσικό σώμα του, ταξιδεύουν πραγματικά στο αστρικό τοπίο από το αστρικό σώμα του. Το αστρικό σώμα είναι αποτελούμενο μιας εθερικης ουσίας ενός πολύ υψηλού βαθμού δόνησης. Δεν είναι μόνο θέμα, και όμως δεν είναι μόνο δύναμη - είναι αποτελούμενο της αστρικής ουσίας που μοιάζει με πολύ λεπτό θέμα, αλλά που είναι μακριά πιο αδύναμη από τίποτα που είναι γνωστό ως θέμα.
Συνήθως το αστρικό σώμα μπορεί να αισθανθεί μόνο με τη βοήθεια του αστρικού οράματος, αλλά κάτω από ορισμένους άλλους όρους παίρνει επάνω την ομοιότητα μιας μορφής του θέματος, και είναι αντιληπτό συνηθισμένο φυσικές αισθήσεις ως "φάντασμα" ή "εμφάνιση," ακόμα και όταν χρειάζεται το πρόσωπο φυσική ζωή το αστρικό σώμα είναι ακριβές αντίστοιχο του φυσικού σώματος, αλλά επιζεί των τελευταίων μέχρι διάφορα έτη. Δεν είναι αθάνατο, εντούτοις, και τελικά αποσυνθέτει και επιλύεται στα αρχικά στοιχεία του ακριβώς όπως είναι το φυσικό σώμα. Το προηγμένο occultist, στο αστρικό σώμα του, είναι σε θέση να αφήσει το φυσικό σώμα του (που παραμένει σε μια κατάσταση trance ύπνου) και για να επισκεφτεί το αστρικό τοπίο, ακόμη και στα σημεία στο διάστημα μακριά που αφαιρείται από το φυσικό σώμα του.
Εντούτοις, συνδέεται πάντα με το φυσικό σώμα από ένα λεπτό, ιστό αράχνης-όπως, νημάτιο ηλεκτρονικής λυχνίας της εθερικης ουσίας, που επεκτείνει ή συμβάλλεται καθώς ταξιδεύει μακριά από, ή προς το φυσικό σώμα, που αυτό το νημάτιο ηλεκτρονικής λυχνίας από ένα ατύχημα σπάζει στο αστρικό τοπίο, δεν είναι ποτέ ικανό να επιστρέψει στο φυσικό σώμα του. Τέτοια ατυχήματα είναι σπάνια, αλλά η απόκρυφη ιστορία έχει τα αρχεία που εμφανίζουν περιστασιακό περιστατικό τους.
Πολλά πρόσωπα είναι σε θέση να ταξιδέψουν στο αστρικό σώμα, κατά τη διάρκεια του συνηθισμένου ύπνου, αλλά συνήθως δεν έχουν καμία ανάμνηση του ίδιου πράγματος επάνω στην αναζωπύρωση. Το occultist, αφ' ετέρου, ταξιδεύει συνειδητά, και με έναν σκοπό, και είναι πάντα πανέξυπνο σε τέτοια ταξίδια. Είναι τόσο στο σπίτι, στο αστρικό τοπίο όσο και στο φυσικό. Έτσι, ο σπουδαστής βλέπει πώς η απόκρυφη διδασκαλία σχετικά με το αστρικό τοπίο έχει ληφθεί και πώς μια τέτοια διδασκαλία έχει μια τόσο σταθερή βάση στην πραγματική εμπειρία όπως να βασιστεί στη φυσικές παρατηρήσεις, το πείραμα, και την εμπειρία. Επιπλέον, κάθε occultist μπορεί να ελέγξει τη διδασκαλία για αυτό.
Edited by - uri on 26/10/2003 19:27:14
THE ULTIMATE ASTRAL PROJECT
Topic Locked
Απεστάλη: 26/10/2003, 19:18:42
